Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

421쪽

Λεξ δε πρωτον, ἁ Ῥυ αυτου κουσα περὶ του δαιμονίου ιαλεγομένου προς Ἀρ--τόδημον, τον Μικρον ἐπικαλούμ,ενον καταμ-θων γὰρ ἀτον ούτε θύοντα τοῖς θεοῖς, ουτ εδεαντικῆ χρώμενον, ἀλλα καὶ των πομουντων ταυτα καταγελωντα Εἰπέ ροι, ἔφη, οῦ Αριστόδημε, ἔστιν ους τινας ανθρώπων τε

ος, Λέξον ηρον, ἔφη, τα ονοματα αυτ Ἐπι ρον τοίνυν ἐπων ποιήσει ' Ορακον γωγε-λιστα τεθαύμακα, ἐπὶ δὲ διθυραμ,c Μελανιππίδην επὶ δὲ τραγωδία Σοφοκλέα, ἐπὶ

mos Messiares meliores redde- Diearn mitem primum, quae aliquando ex ipso audivi disserente de Deo ia Aristodemum, momento Parvum. Hunc enim quum accepisset, neque Dira -αificare. dum moliretur Me ectam eos deridere, qui Aristo lenie suntne homines aliqui, quos sapientiae nomine sis admiratus Equi lem, ait. Dicito nobis, iri tui Socrarer, eorum nomina. quidvin respondiaris, Homeriin impa gendis caminibus Epiras In xime admirari soleo in b.

hyram, , Melanippidem in Tragoessia, Sophocleius iussi tuam, Polyelatum in ictum, Zeuxim Utri vero, ι-is

422쪽

ἀπεργαζόμενοι ιδωλα φρονα τε κω ακίνητα ἀξιοθαυμαστότεροι ειναι η οἱ ζωα

ζωα ει περ γε μη τυχη τινὶ ἀλλα πο νω- μης ταυτα γίγνεται. ων δὲ τεκμάρτως ἐχοντων, του ἔνεκά ἐστι, και - φανερως ἐτώφελείφ οντων, πότερα τυχης καὶ ποτερα

ωφελεια γιγνομενα γνω λης εἰναι ἔργα οὐ

ουν δοκεῖ σοι ἐξ ἀρχῆς ποιων ἀνθρωπους,

esse m ori admiratione numqui filialacra mentis et motus expertia perficiunt, an qui anumalia mente M incaestate pra in t Multo magis r recto miror auctores animamum, a quidem ea non sorte lamina, sed consilio facta iant. Utra vero vel ominae, vel onsta eas esse opera 'hum ea, de quiuiis sequi con- Netuum non licet, quanam de causa lacra, sint an raue ma nifesto sunt ad utilitatem aEruani relata Nimiret ea pro-ecta esse a consilio convenit pera, quae utilitatis musa fiunt. non igitur tibi videtur is, qui ab initio secit homines, talitatis causa era a disse, per quae sensu perciperent singula: minumn oculos, ut ea cemerent. - cemi post

423쪽

γλυκεων καὶ ρ ριεων καὶ πάντων ων λαετο πτος δέων, εἰ in γλῶττα τούτων -

ἐνειργάσθη Προς δε τ,υτοις, ου δοκῶ ι καὶ τοδε προνοίας ἔργω ἐοικέναι, το ἐπὰ ἀσθενης μέν εστιν η ψις, βλεφάροις αυτην ιορῶσαι, a, ταν - αυτ πησθαι τι ν,

ἀναπετάννυται, ἐν δὲ τω πνω συγκλειεται p

δη- possunt odoriam pro- 'cio, si nares addat e non fu- ,- quis nobis extitisset Mus Quinam sensus suasaetrimi dulesum, et acrium, et uarium illariun omniurn quae fercipituitur, si non maia nobis fuisset indita, quae di est exploratrix Pr-terea non tibi videtur hoc tu sim opus, quum omittis uni culis sit, palpebris eum quasi

soribus munire, quae, uta, suopus est, aperiuntur obrepem te somno, clauduntur Ut a tem ne veni a quidem nocerent,eilia quasi cribriam a naturis inserere ac superciliis, qu asurarundiis, ea quae supra malos sunt, tegere ut ne sudor sidern de capite manas

424쪽

μηποτε καὶ του ρον πρόσθεν δόντας τανιζοίοις οιους τέμνειν εἰναι, τους ε γομφίους οῖους παρα τουτων δεξαμ ενους λεαίνειν nau

αποστρέ- τους τούτων χετους, καὶ ατμνεγκεῖν η δυνατον προσωτάτω ἀπ - αι - θησεων ταυτα υτ προνοητικως πεπραγμιανααπορεις, πότερα τυχης ἡ γνωριης ἔργα ἐστιν;

γοῶ και φιλοζωου τεχνήματι. ο δε ἐμέμσαι ροεν ἔρωτα της τεκνοποιιας, ἐμυσαι ὸ ταῖς γειναμέναις ἔρωτα του ἐκτρέφειν, τοῖς δι

Providentiae ophis uitem Voc onmes excipere, nunquam' meri repleri dentesque ani mores omnibus animalibus adsecrandium ruptos esse, molares vero ad comminuemlum, quae ab his acceperint atque os, per fluod ea, quae appetunt animalia, in ventrem immitium tur, juxta oculos et nares apponere quumque molesta sunt quae per dejectiones excernuntur, canales horaim avertere, M ea auferre, qxuintum fieri potest, remotissime a densibus:

haec tam provide iurea, GH-tasne, utriim Areunae init op ra, in consilli Minime profecto, inquit, sed musi re e colluderranti, sapientis e su dini opificis, et animantium studiosi artificium prae M serre videntur. Atque hoc etiarnopu Providemiae cupidaturin

425쪽

ταυτα ειδῶς τι γης τε μικρον μερο ιν τω σώματι, πολλης ουσης, χεις, και γρου

βραχυ, πολλου οντος, καὶ των αλλων δηπου μεγάλων οντων ἐκάστου μικρον μέρος λαζοντι το σωμα συνερειοσταί σοι νυν δὲ μόνον αρα

τάσαι καὶ τάδε υ περ αεγέθη καὶ πληθος

mereantae sobolis a naturii inaerere, ac mainbus ini, sit trin educandi, educatis maximum vitae deriderium, maxumumque mortis metum niatarum nainc quoque videntur illius esse artificus consent ora, si, ut essent animalia, habito contilio constituerit. Tu vero teipinim aliquid habere prudentiae putas Inte roo me, ac rospoiulabo. Et pnidentiae t praeseriis quum scias, quod exiguam terme Par tem hiare in corpore, tu unea magna sit quod partem exiguam habe humoris, quum Is inultus sit itemque de si gulis rebus caeteris, quae maynae sunt, exiguam partem quum accepisses, ita dehule corpua

tuum compaetum fuit me tem vero, quae sola nusquam

426쪽

ορας η του σωματος κυρια ἐστίν στε, κω

τα γε τουτο, ἔξεστί σοι λέγειν, τι οὐδενγνωμ', ἀλλα τυχὼν παντα πράττεις Καὶ ο Ἀριστοδημος, Ουτοι, φη, ἐγω - Σωκραμος ὐπερορω το δαιμόνιον, αλλ' ἐκιῶν μεγαλλιοπρεπεστερον γουμαι, ἡ ως της ἐμης θεραμ

πείας προσδεῖσθαι Ουκουν, ἔφη, σω γεγωλοπρεπέσυρον ἀξιοῖ σε θεραπευειν, τοσούτωμἀλλον τιμητέον αυτό. λίσθι, ἔφη, ἔτι εἰ νομίζοιμι θεου ανθρωπων τὶ φροντίζειν, ουκ

est tibi videria sorie soriuna feliciter reipuisse et amplis adrna haec numeroque infinita, uti opinaris, per dementiam viam in recto ordine dispo-

in se habent. Ita profecto, inquit Aristodem . Nam auctores non video, sicut aratriremam opifice eemo, quae helcfiunt. Nimirum tu ne tui quia deni ipsius animam cernis, quae rerum in corpore lotitur:

ideoque, si ita velis, emtihi licere, nihil te judicio tuo facere, sed omnia foritato. Tum Aravodernus, Ego, mi Somae inquit, Numen non sperno, sed arbitror id esse inamificentius, quam ut cultu meo iussigeat . Inao, mi Socrates, quanto ma nificentius tui curam habere dignatur, tanto magis a te colendum est. Equiaeni, inquit Aristodemma scire te Volo, non

427쪽

ἐνιποίησαν. Ἀπειτα τοῖς μὲν Ἀτλλοις ἱρπετοῖς πόδας ἔδωκαν, οῖ το πορεύεσθαι μονον ταρίχουσιν, ανθρώπω δε και χῶραις προσέθεσαν, αντα πλειστα, οἶς ευδαιριοέστεροι ἐκει- ρον σμυεν, ἐξεργάζονται Και μην γλῶττάν γε πάντων τῶν γων ἐχηντων, μνην την των ανθρώπων ἐποίησαν χῖαν αλλοτε αλλαχῆ αίουσαν του στόρυκτος, ἀρθρουν τε την -

η , και νη Δαινειν πάντα αλληλοις, α βο-

-em eos in uua re homines curare. u ergo curare ipsos re nostri non arbitraris, qui primo inter animalia caetera 30lum hominem erectiun eon miserant rem et hoc erectRugura, ut prospici longius pos 3it, et melius superii specim,ri' sinus laedamur atqMe di oculos, avi es, almae aT0H. VIII. Aquidem, quae humi repant, pedes dederant, qui solum foeeis praebent, ut incedere possint homini vero etiam In nus addidaTunt, ne plurima perficiunt, ob quae illis he tiores sumus ' Linmam vero quum animalia cuncta habeant, solam humanam ejusmodi condiderant, ut ore alias alibi eo taeis, Vocem articulet omniaque gnificet, quaecunque sit

428쪽

ματος ἐπιμεληθηναι, ἀλλ' οπερ μέγιστον ἐστι Ἀ-ὶ την ψυχην κρα τίστρο τ ανθρώπω ἐνέφυσε. τίνος γαρ ἄλλου ζωου ψυχὴ πρωταρον θεων των το μέγιστα κοὐ λλιστα συνταξάντων ρσθηται τι εἰσί; τί δὲ φυλον ἄλλο η ἄνθρωποι θεους θεραπευουσι ποία δὲ ψυχη της ἀνθρωπίνης ἱκανωτεροι προφυλα

nifieare nobis inter nos libeat 'Iani, quod rei venerme volup. tates a nalibus aeteris ita deinderint, ut certum anni tempus 21s Praescripseruit, quum nobis per senem ei has eon uos pessitent tNeque tranen saris hoc Deo luit, ut corpinil mariun haberet: sed quod maximurn est etiam praesta salinam Ruseman hominis laturae dedit. Nam cuius alterius animalis anima deprehendit primum de Diis, qui haec ammisiana tot mque pulcher in conamineis ront, eos esses Quod umma ud genus praeter homines, I mos colit Quaenam alia Murma humanan superat in Praec vinda fame, siti, frigoribus -- loribus, ve in medendis Ino i Ia,. vel exercendo roruire, vel ampliori doctrigis compamincla, va in eorum ninnaoria ei e da quaecunqM HI adierit,

429쪽

ρώπου δὲ γνώμην, δύνα ἄν πράττειν, αέούλετο ου οσα χειρας ἔχει, ἄφρονα διστὶ πλέον ουδὲν χει. ιν δὲ ἀμφοτέρων των

τλείστου αξίων τετυχηκὼς, ου οι ει σου θεους ιτιμελεῖσθαι ἀλλ' οταν τί ποιησωσι, ν

ηης φράζω ν, ου καὶ σοὶ δοκεῖς φράζειν

vel videant, vel si siemes Anusin plane tibi manifestum

non est, homines inter animalis iamrea quasi Deos quosdam vivere, longe ab ipsa natium, tum corpore trumarismaraeteris praestantes Nec /Gn. M novis hal eret corpus, eontilium mitem homulis, fi cere, Prae voluisset, potuisset: nec illa, quae manua fluidem emeteris praestant. Tu ero, quum utramque pretii longe maximi consequutrus sis, non curare te Deos arbitrearis Aequidnam quum fecerint, curauneos habere tui putabis' suum miserint, inpia Aristodemus, quernadmodum tu scis eos mittere, consiliarios eorum quae vel agendφ, Vel non agenda sint. Verum ubi quia milieniensibus, inquit Socraues,

430쪽

ποις ἀλλὰ μονον σὲ hξαιρουντες ἐν α λελεια κατατίθενται Οἱε δ αν σου θεους τοῖς ἀνθρώπως δοξαν ἐμψυσαι, ως ἱκανο ειειν ιν καὶ κακως ποιεῖν, εἰ μη δυνατοὶ ησαν καιανθρωπους ἐξαπατωμένους τον πάντα χρονιη οὐδέποτ αν αἰσθέσθαι; υχυρῆς, ἔτι τα -

πολεις και ἔθνη, θεοσεζέστατά ἐστι, και auφρονιμωταται ἡλικίαι, θεων πιμελεστα GΩ 'γαδε, ἔφη, κατάμαθε, τι καὶ ο σος νους ἐνων το τον - - , πως βοὰλεται, ροες χεροζεται. οιεσθαι υναχρη καὶ την ἐν παντι

per divinationem consulentinus respondent, annon tibi quoque respondere putas Non quum Graecis, Iurn hominibus universis portenta mutunt, quibus aliquid ante denuntiant; Te scilicet solum eximentes, extri curam suam collocanti Num inistraaeis Deos hominibus opinionem a natura inse-rmisse, quod et beneficiis et poenis assicere possint, si non

revera id possent Et homines

perpetuo deceptos horam , hil unquam sensissest Non vides, Maod quae inter res h

Inanas et antiquitatis et sapientiae principatum tenent, ni mirum civitates et nationes, divino cultui sint adiuretiarn.se quodque hominum aetates prudentissimae res divinas maxime curent i Disce, inquit, o bone vir, etiam mentem tuam, dum inest corpori, ex arbitratu suo corpus Miremare,