Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

481쪽

ΜΕΜΟRABILIUΜ Lia. II. 2. II9iπερ σαλ ωὶ εὐχας ἀπολλυσαν, χαλεπην νασαι φέρειν μητέρα, τἀγαθά σε οὐ ὸύνομαι Εἰ- ωροι, ἔφη, πότερον ἄλλον τινα οἴει θρώπων πειρασθαι ἀρέσκω, μηδὲ ἔπεσθαι,μητε πείθεσθαι, μητε στρατηρο, μήτε α φαρχοντιε - μα Δία ἔγωγε, ε . Οὐκ-οῶν, φη o Σωκράτης, καὶ τω γείτονι βούλει - ἀρεσκει ιι α συι α ποῦ ἐνα- σαντο οὐδέν, κώ ἀγώοὐ τε σοὶ γίγνηται συλ-

λη- , καὶ αν τι σφαλλόμενος τύχνς, εὐνοῖ-

que haec, multa sit bona pro Murum Me litast quidem

me mitem mihi ait, utrum ubi alium quempiam colendum put d an ita compMatuam, ut nemini hominum p erestudem neminem qui nem, ni Mere, sive tit imperator, rive inagistratus alius Equmdem profecto, ait. Ergo i qui Socrites, etiam vicino se cere velis, ut Maena acem attibi, quum opus erit, teque in quid adversi accitat, e propinquo tibi benevole a recurrat LauHem, ait. Quid viueant nin interes- putas, comitem

482쪽

1m EΜΟRABIMUM LIB. II. g. λ' πυγχγάνοις, οὐδὲ αν σοι διαφέροι φίλον η ἐχθρον γενέσθαι η κώ της παρα τώτων

εὐνοιας ιει δεῖν πιμελεῖσθαι 'Εγο , ἔφη. Εἶτα τουτων in ἐπιμελεῖσθαι παρεσπι πω, τὸν δὲ μητέρα την πάντων μάλωπα σε μλουσαν οὐκ οἴει δεῖν θεραπεύειν ; ovn οἶσι ori καὶ η πόλις αλλης μυεν χαριστίας MD

ἐφ αρχειν τουτον, ως υτ αν τα ἱερὰ -- ας θυόρονα οπὲρ της πόλεως, σούτου θύοπος, ουτ αλλο καλως καὶ δικαίως οὐδὲ αν νομτου πράξαντος καὶ νη Δία ἄν τις τῶν 'quempiam, in queu inest ris, a Murn an inimicum habe s. vel potius eorum etauit en volantiam conκquendam M. putas Equi leni, mi Ermem aratus es horum haberemtionem, matrem vero, quae

te plus omnibus Use dilaot, colendam tibi non exisinnas An imoras, civitatem alteriua. quidem nullius novitii linis habere rivionem, nec is erangmtiam non reserant: at Pus Mentem non miat eum Poena mutuum, . rejecim' magistratus obire non μανiod ab illo pro salute rari tra nona in neque sinissimpie inrrificari, Me sustinuκ quam bene aut juste aut Dtiam tuae profecto, si vis PM rentum mortuorum mula

483쪽

Μων τελευτησάντων του ταφους μη κοσμῆ, - τουτο ἐξεταμ η πολις ἐν ταῖς - ἀρ- ντων tim Mησίαις. Σεουν, ω παῖ, α ι φρονῆς του ρον θεους παραιτησην συγγνωμονάς σοι εἶ αι, εἴ τι παρημέληκας της μητρος, μή σε καὶ ουτοι νομίσαντες ἀχάριστον ιναι,

οὐκ ἐθέλωσιν εο ποιεῖν σου δὲ ἀνθρώπους φυλάξη μη ra αἰσθόμενοι τῶν γονεων μεμλοῶντα πάντες ἀτιμανονειν, τα ἐν ρ-- φίλων ἀναφανῆς. εἰ γάρ ra πολκοιεν προς τους γονεῖς χάρισπον εἶναι, οὐδεὶς αν νομί-ὐ Κοαιρε ποι δέ ποτε καὶ Xαιρεκρατην, α/ελ- ρον οντε ἀλληλοιν εαυτω δὲ γνωρι- , αἰσθόμενος διαφερομένω, ἰών τον Καιρε-tii uri in examinibus inquirit. Gueris. Nam n te suspiean in-

tur erga parentes inmaeum esse, nemo existimaturus est, se

pro beneficus tibi praestitis

gratiam reporiaturum. S. Caeterum animadvertens aliquami Socrates, Chaere phontem et Chaerecratem fratres familiares suos, inter sessissidere; - Chaerecrate Ermii, in fili, si animo utaris sano, Deos ipsos deprecaberis, ut ignoscant tibi, si quid deliquisti erga matrem, ne teiII et myatuni esse existiment, et benefacere tibi no- Iinici et cavebis ab horiambus, ne hi te nullam mimadverte te parentum rationem habere,

omnes pro dulo habeant, et i vvlisset, Dic milii, nil liner

484쪽

Mω, καὶ παν το ἐναντιωτατον ει η, τί αν τις

επιχειροίη τοῖς ὸυνάτως Και ό Σωκράτης

σαι δύνασαι Καιρεφῶν, σπιρ οὐδὲ σοὶ, ἔστιν οἷς καὶ πάνυ ἀρέσκη Δια τουτο γάρ

εστιν, υτω και αοελφος, ταν τις αυτ μη

ἐπιατ αινος ἐγχειρ χρῆσθαι, ζημα ἐστί,

qualem esse convenit. Pinan Φmo plene desit omela es in ornes re marinis adversarius in quamobrem quas ea, qu- fieri nequeunt, conetur Uinimvero, mi Chaerecrates, inquis emees, nemna Cn-repnon placere potest, saeut et tibi rumpinec an sunt nonn illa, quia nas megis laret 'mae ipsa a caussa, mi Soeretes, in a quum est illum mihi me odio, Mod assis quidem se et possit, mihi Fero, ubi IK- adest verbis aes laetis detrimento potius, Pinam Bainodo sit. Ergo is, ait Soemis par inde atque vivi homini imperito, Mi uti eo conetur, Sumno est; sin et Mam, P an quis eo vult uti, qui neκit, est

485쪽

m δέ, ἐγώ, ἔφη ο Καιρεκράτης, ἀνεπιστή-

τρομνυ ἐχαλέπαινεν, μελησας αν τουοργίζεσθαι, ἐπειρῶ ευ ποιησας προυνειν λ

486쪽

σος '

Καὶ ο αιρεκράτης, uοικα, ἔφη,

Σωκρατες, εο ου ἔχω ἐγω τοσαύτην σοφίαν, ἄσπι Καιρεφῶντα ποιησαι προς έ- οῖον δει. Καὶ μην οὐδέν γε ποικίλον εφ ο Σωκράτης,

μηχανασθαι οἷς δε και - ἐπίστασαι αυτος, οἶμ- αν αντον λοre περὶ πολλο ποιεῖσθαί

σε. οὐκ αν φθάνοις, ἔφη, λέγων, εἴ τι - - δησαί με φίλτρον ἐπιπταμενον, Ἀγω ειώς

λέληθα ἐμαυτόν Δέγι ὸ μοι, ἔφη, εἴ τινατων γνωρίμ- βούλοιο κατεργάσαι ραι, πότεθυω, καλεῖν σε ἐπὶ δεῖπνον, τί ἄν ποιοίης; Δηλον τι κατάρχηροι ἄν σου αυτὸς, τε

invia et laetis limi Iuni Meex conse- - .recrates, ne rint tanti in in me solariis, mi Soci ates, ut Cha --t- αν me talem re vomis po-um qualem eme pol tet. Ataui, milliecit Sora ales, nihil artificiora, neque novi, ut qua ea ι- ex mea Fas eae, mea Puden sententia: Mimnexi no euax illis innus, visarii non imores, inemur abs te, plurimi te laetumiam re inlisi prius, inquit, an me in tam ille in nosse sinam is, Pam ipsemet ire me im-verim Tu vem nil dicito, inquit. Maen funitimurn eo Idivisere velles, ut, ubi rens an lain, diaco Iam t. --

487쪽

ιης, πιμελεῖσθαι - σων, τί ων ποιοίης ;Δῆλον τι προτερος αν ἐγχειροίην πιμελεῖ θαι - ἐκείνου, ποτε αποδημιη. Εἰ διβούλοιο ξένον ποιησαι πουὸέχεσθαι σεαυτον,οτοτε ἔλθοις εἰς την κείνου, τί αν ποιοίης 3

Δηλον τι καὶ τουτον πρότερος ποὸεχοίμην ἀν οπόσε ἔλθοι Αθηναζε καὶ εἴ γε βουλοίμην αὐτον προθυμεῖσθαι διαπράττειν με,

ε α κοιμι, δηλον τι και τουτο εο αντρότερον αυτον ἐκείνω ποιεῖν Πάνσα αρα συγ τα ἐν ανθρωποι φίλτρα ἐπισπάμὲενος --λαι πικρυπτου. , κνεῖς, ἔφη, ἄρξαι, μὴ αἰσχρος φανῆς ἐαν πρότερος το αδελ. ω ευ

prior hominem, ipse remis eram ruiens, invitarem. ER, velles ainteorum aliquem in1- pellere, ut te peregrinmate, nam thaman Iram meret, Did larere. Manimam prior operam darem, ut eo pere nante, res ipsius mirarenti Et .velles ab hospite irnpetrare, ut te exciperet id se venientem, quid faceres Ninurum,unc quoque prior exciperem, venientem Asienas QPa. fiam, vellem incere ada-- ad ea mihi conscienda, Io-

riun causa venirem, necessa

laret, ut ipse prior idem illi

praestarem. E ' tu quum omnes Iecebria, quae inter homines sunt, jamdudum n ris, e melia M. An unctari inquit, prineipium fMere propterea, ne turpis videare,

prior beneficio Batrem affe-

488쪽

ἐπαίνου αξιος εἶναι ος ἄν φθαν' - - πολεμέου κα- ποιων, τους ὸ φίλους εὐεργι- νων. . μυεν ουν Mnti μοι αλιρεφων ' ηγμμονικώτερος εἶναι σου προς τὸν φιλίαν ταυτην,

ἐκεῖνον αν ἐπειρώμην πείθειν προτερον ἐγχειρῶ σν re φίλον ποιεῖσθαι νυν δέ μι συ δοκεῖς

ηρουμενος 'λλον αν ἐξεργασασθαι τουτο.

Σωκρατες, και οὐλομως προς σου, ο γε λεύεις ἐμ νεωτερον οντα καλγῶσθαι. καινοι τουτου γε παρα πασιν α ρώποις τἀναντία νομίζεται, νον πρικότερον ηγῶσθαι

παντος - ἔργου καὶ λόγου Πως ἔφη ο

- Me viuetur, qui inimam viam laene amicitiam i--Iam ibi inaderiae .mae tu mihi in*ut Chaerem ate isti m que ἄν eonveniental, qui nurninomni aetate jubea initium laceret quum pud omnes limmines colurarium quiddam in more Minum, Miamin ut late provectior in omni vi in laetoque principium ructat. Qua hoc an Meraisa; anon lique receptum meae est, ut

489쪽

το νεώτερον πρεσζυτέρω συντυγχάνοντι πανταχου νομίζεται, κα Ου καθήμενον ποινα στηναι, κά κοίτη ροκλακῆ τιμησαι, καὶ λο-

γων ὐπεῖξαι ω αγαδε, μη κνει, ἔφη, ἀλλ'

γχειρει τον ἄνδρα καταπραύνειν κω πάνυ ταχυ Ῥι πακουσεται. ουχ ἡφς, ῶς φιλοτιμος ειστι καὶ ἐλευθεριος τα με γαρ πονη- ζα ἀνθω πια - αν ἄλλως μαλλον λοις, ει ιδοίη τι τους δε καλους καγαθους - ζωπους προσφιλως χρώμενος μάλιστ αν

Και LXαιρεκράτης εἶπεν, αν ουν, ἐμυταυτα ποιουντος, ἐκεῖνος μηδεν βελτίων γίγνηθ

' sedare annon ut sedens MMI et et lecti mollis honorem imbuat, et mnat, ut prior eloquatur me cuncteris, inquit, Vir bone, sed hominem mitigaret in qui quidem celeriter inrumodum tibi obe siet. Non vi- η , quam cupidus honoris,

v ni liberalis sit Homunes Res enim utiles alia ratione nulla facilius allicles, quam Immii largierulo pulchri bonia

que studiosos homines, si cum eI MI anter in maxime tibi consorinaveris.

Et Chaerecrates. Quud si, inquit, me MN agente, nihilo fiat ille meliori es aliud periculi fuerit, inquit Socrates, quam ut tu declares, te quidem ToM. VIII. I

490쪽

6 ἔσεσθαι νομίζω γαρ αντον, ἐπειδαν ace θηταί σε προκαλούμενον ἐαυτον εις νον αγῶπη

τουτον, πάνυ φιλονικησειν, πως περιγει ται

σου λόγω καὶ ἔργω ν ποιῶν. υν με γαζουτως, ἔφη, διάκεισθον, σπερ εἰ σω siti,

ας ο εος επὶ το συλλαμcάνειν αλληλαι 'εποίησεν, φεμενω τούτου τράποιντο προς τοδιακωλυειν αλληλω' η εἰ σω ποδε, θεῖα μιζα πεποιημενω προς το συνεργεῖν ἀλλήλοιν, ἀειρολέσαντε τουτου εμποδίζοιεν ἁλλήλω. νηαν πολλη μαθία ει καὶ κακοδαι νια,

vimit bonum fratrisque studiosum esse illum vero misvum, et indimam beneficio tsed homini nihil futuriim is miror. in existimo ipsum, ubi animaduerierit se ad cer . tamen hoc alis te promeMi, magna contentione conatur Im, ut te verbis ac reipsa mperare beneficentia postit. Nunc quia deni, iuvit, ita assecti estis, Ma manus Mesiae, quas Deus idcirco creavit, ut mutuo se F Vent, hoc omisso, ad impe sies dum sese inviem eonum rent vel 1 pedes ambo, s M lavino consilio mutuas ad ope ma conciti sunt, hoc ipso ne glaeto,sibi invicem impedimes

rit inscitia, magnaque infelicitas, sis ad detrimentum uti, Urae ad utilitatem laeta sunt Et profecto stares duos ἔπ'