Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

711쪽

o σῶα καλεῖται ' οἱ νόμι κελευουσυν, ἔφη. οἱ ἄρα ποιουντες ἁ οι νόμοι κελευουσι, δίκαιά τε ποιου τι καὶ α δεῖ Πῶς γαρ υ;

ἄλλα ποιουντας η α ίονται δεῖν οὐκ

omnino, inquit Scis autem qualianam iusta die utar tqui ea inciunt, quae leges jM-hent, tum iusta faciunt, tum

quae fieri debent Qui nondri vero justi sunt, Mi justa adiunc Arbitror equidem, ait. Ergone putas leginus alia quos Parere, qui uesciunt quae leges uberit Non equidem, ait At qui sciunt quid facuendum sit, eosne putas a tr-m iaciendum id non esset Non puto est. An aliquos nosti, qui alia faciunt, quam auae fieri debere putant ' Minime, inquit. Ergo qu sciunt quae legitima sunt ero homines,

iusta faciunt omnino, aitὰ Qui igitur iusta faciunt, usis

712쪽

πότερα σοι δοκου ν οι σοφοὶ, ά. ἐπιστανται, ταυτα σοφοὶ ειναι η Mσί τινες, ἁ μη πι- στανται, σοφοί; Α ἐπίσπαντα ὸηλον οτι, ἔφη. πῶς γὰρ αν τις, α γε μη ἐπιστατο, ταυτα πιος - 'Αρ' οὐν οι σοφοι επιστημ' σοφοι

στήμη αρα σοφία ἐστίν; γελοιγε δοκεῖ. Ἀρ

πάντα πίστασθαι, οὐδὲ μα Δἴ, ἔμοιγε

sunt Qui tandem in ' ait. Ergo recte desesiamus, si eos esse justos definiverimus, qui sciunt quae legitima sint erga hominest Sic mihi videtur, Qui L vero dicerae possinius sapientiam essed la mih11; atriam tibi sapientes, in iis re

bus, viae norunt, sapientes esse

videantur an aliqui sint in iis sapientes, quae nesciunt i Nimirum in illis sapientes sunt, Pine sciunt Nam qui possit aliquis esse sapiens in illis, quae nescit Num litur sapientes, scientia uuat sapientes' Quanam alia re sapiens alivus fuerit, si non scienti imVero putas quiddam aliud esse sapientiam quam quo homines sapientes suin y Non equi n. Ergo sapientia est scientia

Mihi quidem videtur Emom

713쪽

evi videtur, hominem resim ne scire possed Im nee a tem prosecto remini millestimam. Homo igitur in omnibus nequit esse sapiens Minime profecto, rut. Ergo in eo quisque est sapiens, quod

ad Mihi quidem videriar. Num et de inno, Euthydeme, si quaerendum erit Quomodo' ait. Num idem tibi videtur ornatibus homin8Mis esse aiise Non alii a iuTOM. VIII. beni. Quid quod utile est alteri, non tibi viuetur esse nonnunquam alteri noxium omnino, ait. Num quid aliud potes licere bonum esse, quam id, quod est utile ' Non emi dem, ait. Ergo quod est uiae, bonum est illi emi utile fuerit tIta nillil videtur, inquit. ver pulchrum alio quodam modo appellare possimus, quam aut pulchriam coris P is, aut v mare alaud-ddam t

714쪽

Καλον os προ αλλο τι εστιν καστον, η προς

ο ἔκ-τω καλῶς ἔχει eis ι; υὸ προς et ἄλλο, ἔφη. ο χρήσιμον ἄρα καλον ἐστι, προς- α λαεσι ν ' μιγε δοκεῖ, 'Ανδρίαν δε οῦ Εὐθύδημε, αρα - καλῶν

an tibi Beet nominare, quod aras ad omnia puleliram esses Non equidem profecto, inquit. Ergo a quod utile quidque fuerit, ad id inaivae pulchraim est eo uti omnino ait. Num autem quaevis res ad Quadquiddam pulchra est, quam cuius usu singula pulchre amplieentur Ad nihil aliud, inquit. Ergo quod est utile, pulchram est ad quodcunque utile fuerit Ita nil videtur, Fortitudinem vero, mi Eiis thydeme, num inter pulchra esse censes Inio pulchermmum quid, in. Ergo tu sor. tum et non ad minima utilem esse statuis DCerte, inquit, ad maxima. Num igitur tibi utile esse ad teri stilia et perisculosa videtur, ea ipsa ignoraret Minime, inquit Ergo

715쪽

μαινομένων καὶ των δειλων ανδρεῖοι εἶεν. UM; οι καὶ τα μη δεινὰ δεδοικότες Ἐνι γε,

νη Δια, ηττον, φη. - Ουν του με αγα- θους προς τα δεινα καὶ ἐπικίνδυνα οντας, αν

δρειους ἡγη ιναι, τους ε κακους, δειλούς ;

τοιαυτα νομίζεις αλλους τινας η του δυνα--νους αυτοῖς καλως χρησθαι; Ουκ, αλλα

ipsi eiusmodi non metuum, propterea quod nesciam quid sint, non sunt fortes Non pr Deto, Inquit: nam aeteroqui multi homines animo insani et timidi, fortes essent. Quid autem illi, qui non terribilia metuunt ' Multo minus, inquit. Qui ergo boni sunt ad terribilia et periculosa, hos foditimido. Omnino, inquit. An vero pure ad talia quosdam alios iam bonos esse qumnqui eis uti recte possint i Non, ait, sed hoc ipsos Malos autem, qui his male utantur tutiomani alios inquit. Ergone utuntur singuli, ut opor term se arbitrantur Q si aliter invali. Gesuntne qui non possunt recte uti, quo Pacto uis

716쪽

αμφοτέρα ς πλο εἶναι, λαφέρειν δε ἀλλ

ait Nequaquam, i Pin. I in qua norunt ut ratuemaeum, illi etiam possunt Imo soli, inqvit. Quid ' Siqui

non abervaverunt ab oriun Mu, num male his utuntiis Non arbitrare, inquit M. Pax ine utuntur, aberemit Consentarinum, ait. Qui igitur ervibilitiis et perie doma recte uti aesunt, mare ories; qui vae' ab hoc aberragre, ti- nudi sunt Mihi quidem Diadem, ulminui a judicalis e se quidem imperium, verem inter se sissere statuebat. Nam remum esse putabat, in homines otiantes

717쪽

ώπων και καιτα νόρους των πόλεων αρχην βαπιλείαν γεῖσο την δὲ κόντων τε κώμη κατα νομους, αλλ' - λάρχων βούλομπο τυραννίδα κολοπου με ἐκ των τα νόμωμα πιτελουντων αἱ ἀρχαὶ καθίστανται, ταμπην την πολιτείαν ἀριστοκρατίαν ἐνομιζεν εἰ ναι' ovo ἐκ τιμημνων, πλουτοκρατιαν'oπου δ' ἐκ πάντων, δημοκρατιαν.

Ει - αὐσω περί του αντιλέγοι, μηὸεν ἔχων σαπις λέγειν, ἀλλ' ἄνευ ποδείξεως

ν τοι σπιφωτερον φάσκων εἶναι, ν αυτος λέγοι, πολιτικωτερον η νδρειοτερον η ἄλλο τι των τοιούτων, ἐπὶ την πόθεισιν επανηγεν Δ πάντα τον λόγον δέ πως Φ ς συ μείνω πολύτην ειναι, o em ἐπαινεῖς, ον ἐγ- Φιγcivitatum leges imperium; at in homines nolentes, nec secunctam leges, sed ex arbitrio principis imperium esse tyriinnidem. Atque ubi maistrariis ex II constituerentur, qui legitima perficiunt, eam reupublicae torinan existimabat esse, in qua optinetates dominantur; ubi occensibus, loca plerum imperium ubi ex universis, statum popularem.

Quod, quis ipsi alia in in

re contradiceret, qui nihil cer ii, quod siceret haberet ae e deInonstratione, vel sapi.entiorem esse pretinescaret illum, cujus ipse mentionem faceret, vel civilis administrati ni peritiorem, vel soritorem,

vel quid aliud ejusmo si hic c

sere modo, orarionaeam omnem ad rem propositam reducebat. Tune civem esse meliorOIn ah

718쪽

ρια, ο στάσεις τε παύων καὶ μνοιαν ἐμπομ

επαναγομένων, και τοῖς αντιλέγου ν αὐτοῖς φανερο εγι νε- τἀληθές.Οποτε δε αὐτος- σω λόγω διεξίω, λατων μαλιστα μολογουμώνων ἐπορεύετο, νη-

quem ipse prae seas, quam quem ego i m Quid ergo 'anno id primum considerabianus, quodnam boni civis si ossicium Faciamus id sane. Em in opum adrninisti atione potior illius erit ratio, qui ebritatem opulentiorem reddit

omnino, ait. At in bello, qui hostium victricem essicis Qui in ' At in legatione, qui ranseco ex ruini ira effeud Mesto. Ergo etiam in concioniabus ad plebem, qui seditiones

compescuerit, et auctor o

corciae fuerit testa nivisi videtur Hoc modo quum sermo reduceretur, etiam1 illic ipsis, qui contra licebant veritas et Et qua uncipis aliquid or tione percurrebat, Per ea Pr grediebatur, quae aen iam e sent in confesso quod

719쪽

ζων ταύτην την σφάλειαν εἶναι λόγου τομγοι, τους ἀκούοντας μολογουσα παρειν.

σα ιοὶ των δοκούντων τοις ανθρώποις ἄγειν σου λόγους.

P. ' τι μεν οὐν ἀπλως την ἐαυτού γνωμηναπεφαινετο Σωκράτης προς τους μιλούντας αὐτω δοκεῖ μοι δηλον ἐκ τωνάρημένων εἶναι

οσι δε και αὐταρκεις ἐν τὰ is προσηκουσαις πράξεσιν αυτους εἶναι προελύιτο, νυν του λεξω πάντων - γαρ ων ἐγ-οῖδα, μαλιι τα μελεν αὐτω εἰδέναι, του τις ἐπιστάνεα ων εἴη των συνόντων αὐτω. ων δὲ προσηκει ανδρὶ

hanc oristionis ceriit a sinem a bitraretur. Itaque quum alia quid dicebat, longe omnium maxime, quos ego novi, audiutores suos, ut idem faterentur, adducebat. Aiebat et Horn mim id lyssi tribuisse, quod esset orator cerius '' ita per a mne horasinibus riderentur, omitiones suas deducere posset. . Itaque perspicuum esse, ex iis quae diximus, actuTor, Socratem ad eos, qui eius consuetudine usi sunt, sente iam suam simpliciter protulisse. Quod etiam operam dederit, ut ipsi in agenuis sis, quae sibi convenirent, Mais essent id net id nunc exponam. Et nim maxime Socrati omnium, quos equidem nori, curae erat, ut sciret, qua scivini suomari

720쪽

πάννων προθυμτατα ἐλδασκεν ' σου δὲ α τος απειρότερος ει , προς τους ἐπισταμένους ηγεν αὐτούς.

Ἐδίδαο κε δὲ και μέχρι του δέοι ἔμπειρον

δευμάνον αυτίκα γεωμετρίαν ριέχρι με τολνου ἔφηυιι ροανθάνειν, - ἱκανός τις γένει- το, ει ποτε ὸιάν re γῆν μέτρ' ορθως η παρα- δεῖν η παραλυναι η διανεῖμαι η ἔργον αποδειξασθαι. υτ δε τουτο ράδιον ει ναι Δαθεῖν, ωστε τον προσέπγντα τον νουν i, - τρήσει, αμα τήν τε γην πόση ἐστὶν εἰδέναι, καὶ ως μετρεῖται ἐπισπά/4ενον απιέναι ΤοM MN των δυσξυνέτων διαγραμμιτων γε

lamiliarium quisque polleret in iis, quae vimina pulchri bonique tussiosum scire conveniret Quod ipse comovit, sum- qua vero in re ipsem us esset Peritus, ad peritos eos deduce-E loeebat etiam, quousque hominem recte institutun cujusque rei peritum esse con-mat. Exempli grima, geome- uuam eo usque discenta meis bat, donec quis Pomet, si a quando opus fuerit, teream vel recta metiendi ratione accip vel opus desimare. Atque hoetam facile disci posse, ut qui mentem a d me onern -- Vertat, is et scire Possit, qu-ta sit Uin terra, et cognita --