Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

691쪽

θέμενοι ἀποδοκιμάσαντες μετατιθενται Καιγα πόλεεχιον, φ ο Σωκράτης, πολλακις αράμ εναι αἱ πολεις, πάλιν εἰρήνην Ηιουνται; ποιέῖν, ἔφη, τους τοῖς νόμοις πειθοεώνους φαυλίζων οτι καταλυθειεν αν οἱ νομι η εἰ τους ἐν τοῖς πολεμις ευτακτουντας ψέγοις, τιγένοιτ αν εἰρηνη η καὶ τους ἐν τοῖς πολέ-

Σωκράτης, κατα Δε λάθηκας, τι ουδὲ αν διάφορον των αλλων πολεων την Σπαρτην ἐποίηGν, εἰ μη το πείθεισθαι τοι νόριοις λά-

λιστα ἐνειργάσατο αυτ, των δὲ ἰρχόντων

peram probareas mutent Non enim Milum, inquis Socrates, saepe civitates suscipiunt, ac Marsus pacem faciunt omnino, ait. Ergone quid aliud facere te putas, inquit, quum legibus obtemperantes Vituperas, propterea quod antiquari possint quam si hostes recteae decore adi gerentes reprehendas propterea quod pax fieri possit ' Num et illos, qui

alacriter in bellis succum iure patriae, vituperis Minime e quidem ait.

redclidisse, suam quod in AEa maxime perfecerit, ut legibus dives obtemperent tra item

692쪽

θεσθαι, ουτοι ἄριστοί εἰem; και πολις, ἐν μάλιστα οἱ πολῖτιαι τοῖς νομοις πείρωμι, εν

ἀνυπόστατος ἐστιν Ἀλλα μην καὶ ο νοια γε μέγιστόν Ἀγαθον δοκε ταῖς πολεσυν εἶ. ναι, καὶ πλειστάκις ετ αυτούς α τε γερο- λαι και οἱ ἄριστοι ἄνδρες παρακελευονται τοῖς πολίταις μονοεῖν, καὶ παντανγο ἐν τη

--s magis retusan civitati us optimos esse, qu maxime stat auctores civibus, ut e buso Remperent' Etiam civitas, in qua maxime legi is parent cives, tum pam optime dent, tum hello inexpugnat si s est. Quinetiarn concoralia maximum τebuluNieis horrum esse vide tur; et ut plurimian in eis Senatus ac optimi utique mos, uti eoneordes sint, hortuntur Et ubique in Graecia lexposita est Ut iurent cives se eoneordes sores' quod etiani sacramentum utrique praeat rur. Existimo autem haec fi ri, non ut de iisdem choris Gues idem judieent, non ut tibicines eosdem laudent, mon ut

693쪽

αν πόλις ευ πολιτευθειη, ουτ οἶκος καλως 1δια δε πως μεν αν τις ηττον πο πολεως

τοῖς νόμις πείθοιτο πως δών στον ἐν τοῖς δικαστηρίοις ηττωτο ἡ πως αν μαλλον νιηνη; τίνι δ αν τις ροαλλον πιστευέσειε παρακαταθέσθαι η χρήματα η υἱους η θυγατέρας τίνα δών η πόλις ολ αξιοπιιττότερον ἡγησοιιτο του νηλιμου παρι τίνος δ' ἀυ

eiaden delectientur; -d ut i ginus obtemperent. Nam si cives in tua persistam civitates

Privatim vero qui possit -- tari, vel magis honorari, quam si legibus obtemperet 8 Quo pacto minus pro tribunalibus vinci possies Quo pacto magi&vincere t Cui quis potius fidem habeat, ut pureum vel pecunias, vel figos, vel filias tanquam deposita tradat ' Quemnam civitas universa fide Sarniorem putare possit, quam legibus consorinem iis quila a

694쪽

μαλλον η τω νομίμω, σύμμαχοι θέλοιεν

γιγνε σθαι τω ' αν μῶλλον οἱ συμμυαχοι πιιστεύσειαν η νγεμονίαν η φρουραρχιαν πόλεις τίνα δ' ἄν τις ευεργετησας πολάζοι ιριν κομιεῖσθαι μαλλον η τον νόμιμαγν; τίνα μἀλλον ἄν τις ευεργετησειεν, η παρ οὐ χαρι αποληψεσθαι νομίζει τω δ' αν τις βουλοιτο μαλλον φίλος ει ναι η τω στον

Vel parentes, vel propinqui, vel famuli, vel amici, vel cives, vel hospites inagis ea impetr re possint, quae justa sunt tCui potius hostes vel inducias, vel foedera, vel conventa de pace credraud cum quo potius societatem coire velint, quam cum leobus consorini t Cui potius socii vel ducis munus, vel praestitiorum InagisterIum,

vel civitates credant i Cui potius aliquis benefaciendo gratiam se reportaturam misi, Inet, quam legibus confvimilAut cui potius bene faciat D tuis, quam a quo se gratiam receptumam arbitreriles cesmais vel anagis amicus esse Velit, vel minus hostis, quam tali ' Cui quis velit minus bellum facere, quam cui esse 1-piat amicissimus, ac nitane

hostis et cui plurimi vitam

695쪽

νομιμά ν τε καὶ καιον εἶναι συ δ' εἰ τἀναν- τια γιγνωσκεις, δίδασκε. Καὶ ο Ἱππίας, Ἀλλα, μα τον Δία, φη Σωκρατες, ου μοι δοκῶ τἀναντία γιγνώσκειν οἶς ειρηκας περὶ του δικαιου.

Ἀγράφους δε τινας οἶσθα, ἔφη, ω Ιππία,

ταυτα νομιζομενους 'Εχοις αν ουν εἰπεῖν,

εφη, τι οἱ ἀνθρωποι αὐτους ἔθεντο Καὶ πως

αν εφη, οἴ γε υτ συνελθέῖν παντες ανδυνηθειεν, υτ ομόφωνοί εἰσου. ἱνας ουν, ἔφη, νομίζεις τεθεικεναι τους νομους τούτουςG

esse velint amici et socii ini- mihi vero ac hostes, pauciasi-rnit Itaque ego, in Hippia, demonstro idem esse quod legitimum sit, et quod justum. Tura contrarium sentias, velimine doceas. Ego vero, inquit Hippias, non profecto videor sis contraria sentire de justo, quae tu, mi Socrates, protuli An vero quas&im, In Hippia, inquit, non scriptas leges esse nosti tisas, ait, quae vi I- vis locorum similiter exist mantur. Potesne igitur, ait, dicere, has homines sibi Osuisset Quo pacto, utipiis; quum universi convenire non Potuissent, nec unius sint limguae Quosnam igitur, ait. leges has posuisse arbitraris t

696쪽

Equidem, ait, - lem horninabus posuisae De ex mo. Nam apud homines 3 veracisam primum lege receptum eat, Deo colere. Annon et arm te honore pinsequi, ubique locorum lege receptum est tEthinx hoe, rat. Annon et u- hui, quod neque liceret pare rivus cum litaria, neque liberis cum parentibus miseere Illa Iam amplius esse Dei videtur. Quamobrem ' inq t. Duodanim duerto, inqint, nomi illas earn violaure At Avim 31 a sis positas violant, Poenas dant quas homo nulla malo potest effugere quemadmodum nonnulli lege Iata ab hominWbus t ingredientes quominus

inex, at, an crates, non poenas dent, vel utendo H

697쪽

τες, ου υνανται διαφεύγειν γονεῖς τε παισι και παῶδες γονευσου μιγνυμ ενοι Tὸν μυεγίστην, νη Δί ἔφη. τί γαρ α μεῖζον πάθοιεν

του οντας ἐξ αγαθων παιδοποιεῖσθαι 'Οτι, νὴ Δἴ, εφη, οὐ μνον ἀγαθους δεῖ τους ξαλληλων παιδοποιουμένους εἶναι, αλλα καὶακμάζοντας τοῖς σωμα πιν η δοκεῖ σουιο Δοια τα σπέρματα εἶναι τα - ακμαζόν

vim adhibendo effugiunt. Et qualem, inquit, poenam effugere, mi Socrates, non possunt tum Parentes, si cum liberis; tum liberi, si eum parentibus miseeantur Maximam profecto, ait. Quid enim mαιο--- hominibus liberos procreantibus aceidere majus possis. quam si male procreent Quo vero Paeto, inquit, male ν---t hi, quos nihil vetat ToM. VIII. bonos ipsos ex bonis liberos sibi susciperet Quin non t-tum, aut bonos esse necesse est, qui ex se invicem procreant; sed etiam corporibus vegetis. Num iri videndite semina morem, qui aetato sunt emis, seminibus oriunesse similia, sui ,1 aetatem vegetam necdum accesserit , vel Jam praetergres- sunt earn Nequaquam, ait, θειο

698쪽

εικος, μὰ Δί', ἔφη. Ουκουν ουτω γε οὐ δεῖ παιδοποιεῖσθαι Ου γαρ υν, ἔφη. Ουκουν

τουτο.

Mint Ineliora Patet inquit, Alaman meliora me, qui atinate emta. Em illoriam. qui hae late non sunt, senatina niumn probantur. Non consentanetur est, inquit. Moigitur u-lo prolem non te procreare Ne iaPIam, ait. Qui torii prolem Pr creant asto modo prolem, non ut oportet, procreian Mihi igitur alii male procreent, si non hi Sentio, ait, esi ura, etiam quoad hoc. Quid autem bene antibus vicissim benefacere annon ibique legibus sancitum est Est, inquit. Et haec ectundoriolatur. Quo fit ut et illi qui hanc violant, poenas dent, ab insicis bonis deserit, et coaeti eos quarerere quibus ossi sunt.

699쪽

τουντες τους τοιούτους, α μεν την ἀχαριστίαν ρει υνται - αυτων, λα δὲ τ μάλιστα λυσουτελεῖν τοῖς τοιουτοι πησθαι, τούτους

τες, εφη, θειοι ταυτα πάντα ἔοικε το αντους νομυς αυτους τοῖς παραύαίνουσι τας

τιμωριας ἔχειν βελτίονος, η - ανθρωπον, νορ έτου με μι εἶναι IIότερον ουν, 'Ι- σους θεους γῆ τα δίκαια νομοθετώῖν, αλλα τῶν ικαίων Ου αλλα, μὰ Δί', ἔφη. r. γαρ α αλλος γέ τις τα δίκαιανο θετήσειεν Ἀ θεός. Και τοῖς θεοῖς

Annon qui benefaeiunt illis qui ipsoriuri operi utuntur, inrei boni mini: ait si vicissimillis bene non iaciunt, licet ob ingratitudinem suam eis ossio sint, tamen, quod horiam opera imprimis sibi utilis sit eoisem inquit, mi Socraues, haec omnia divina esse vident in nleges ipsas continere illor impoenas qui eas violant, id mihi cujusdam esse praeaeantioris legislatoris videtur, quam humani. Num igitur existimas, in Hippia Deo justa pra scribere egibus, an vero a justis aliena Minime aliena, inquit nec enim facile quia

700쪽

μον εἶναι ἀρέσκει. Τοιαυτα λέγων σε καπραττον δικαιοτέρους ora του πληπιάζομ

Ω δε και πρακτικωτέρους ἐποίει τους συνοντα ἐαυτω, νυν αὐ τουτο λέξω νομίζων γὰρ ἐγκρατειαν πάρχειν ἁγαθον εἰναι -

Δέλλοντι καλον τι πράξειν, πρωτον πιν αυτος φανερος ἐν τοῖς συνουGν σκηκως αυτον μάλιστα πάντων ανθρώπων ἔπειτε διαλεγόμενος προετρέπετο πάντων Δάλιστα τους συιάντας προς ἐγκράτειαν. αὼ μυεν ουν - προ αρε- την gησί- αυτός τε διετέλει μεμνηρονος, καὶ τους συνοντας πάντας ομιμνήσκων-

-mo potest. Ergo etiam

Dsis, ni Hippia, placet idem

et iustum esse et Ieotimum. Hujusmodi quum et diceret et con o arres, reddebat mlos, qui conveniebant ipsum, justiores. s. aeteriam, quo Mio a. miliares alios anam ad am dum idoneos effetebat, nunc dicam. Nam quum existimaret temper Matiam esse bonum ei, qui praeclamarii aliquid gesturiis esset primum ipse familiaribus suis hominum omnium maxime in hoc exercit tus apparebat: vide disserendo omnium maxime fiunt-liares avos ad temperantiam impellebat. Itaque senaPer et ipse meminerat illoriam, quae

ad virilitem conducerem, et familiares suos IIII es comm