Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

681쪽

ΜEMORABIDUM Lin. IV. 3. 32Iνεῖν - ἀοράτων, ἀλλ' ἐκ των γιγνομένων τὸν

θρώπων ἀξιαι χάρισιν ἀμείζεσθαι. Ἀλλα μη τουτο ἀθύμει, ἔφη, ω Ευθύὸν

με ορῆς γαρ, τι ο ἐν Δελφοῖς θεος οτι τις αὐτον ἐπερωτα, πως δε τοῖς θεοῖς χαρι- ζοιτο, ἀποαρίνεται, Νόμω πόλεως. ψόρος δὲ δηπου πανταχου ἐστι κατα δύναμιν ιεροῖς

ticipati Patet enim hanc in nobis imperare nec tamen

apsa cerasitur. Quae considerantem te, nequaquam ea siluae cerasi nequeant, contemnere decet; sed ex iis auae fiunt, eorum potestate animadversa,

numen ipsum honore prosequi. Ego certe scio me, ait Euthydemus, ne minima quidem in parte numen, mi Socrates, neglecturum: emam id mihi To M. VIII. In testum est, quod mihi ne unus quidem hominum benescia divina milliam gratus re pendere meritis Videtur. Tibi vero, in Euthydeme, ait molestum hoc ne sit. Vides eiiii Delphicum Deum interrogatum, quo macto quis gratificari sis possit, respondere, Ex civitatis iustituto. Est autem certes institutum hoc ubique, pro facultatibus eos

682쪽

θεους ἀρέσκεσθαι πως ουν αν τις κάλλιον

α αλλως μαλλον η ει τουτοις αρέσκοι

ἀρέσκοι δε πως α μαλλον η ε ως μαλιητα

πείθοιτο αυτοῖς Τοιαυτα μέντοι λεγων τε, και αυτος ποιων ευσε ζεστερους τε καὶ σωφρονεστερους τους συνόντας παρεσκεύαζεν.

possit aliquis rectius et religi sius Deos honorare, quam si ita Pt, ut ipsisne jubent: Sed de facultatibus minime aliqu1d remittere oportet: nam quum aliquis hoc facit, eo tem pore se eos avi honorare Palam indicat. Itaque nihil remittenter Deos honorare pro facultatibus, sibi confidere de-ςet, et bona maxima sperare. Nemo enim animo sano uteretur, si ab illis aliis rei ora speraret, quam ab iis qui plurimum prodesse possunt nec alia potius ratione, quam si his placeat et quo pacto magis

placere possit, quam si maxime ipsis obtemperet ' Haec tum dicens tum ipse faciens, et religiosiores et animo saniores redJebat lamiliares uos.

683쪽

σε α οἱ νόμοι προστάττοιεν πειθόμενος καὶ κατα πολιν καὶ ἐν ταῖς στρατείαις ἴσως, ωσσε διάδηλος εἰναι παρὰ τους αλλους ευ- σακτων Καί ποτε ἐν ταῖς ἐκκλησίαις -

τάτης γενομενος ου ἐπέτρεψε τω δημω παρα

τους νόμους ψηφίσασθαι, αλλα συν τοῖς Lροις ηναντιωθη τοιαυτ' ρμγ' του δηρογυ, νου αν - γα αλλον ουδένα ανθρωπον et μέ ναι. Καὶ οτε οἱ τριάκοντα προσέταττον - τω παρα τους νόμους τι, υκ ἐπείθετο τοῖς τε γαρ νέοις παγορευοντων αυ- ρον διαλε-- eam reip declarabat, quum privatim ac publice erga omnes ex legum priinscripto M utiliter se ineret, ac mR-g-ratibus, in si quae lex mandat, adeo tum Musi tum mili

tiae pareret, ut supra caeteroseum se recte atri in or sine ge

rere palam esset. Et aliquan. do praeses comitiorum factus non perinisi plebi, ut praeter leges auMagiis aententias feris ret, sed cum leobus tanto impetui plebis adversatus est, quantum non puto ullum a lim hominem toleratumn fuisse. Et quum Triginta viri contra Iem aliquid ei pretie; Piebruit, non obtemperabat. Nar auum e lixissent, .

684쪽

--λ ει καὶ μετρίως τι τούτων 4ποίησε, πρωίλετο μῖλλον τοῖς νόμοις ε visa. πο-

ad 4 desesternec mereret, ac ninnvisa re rum ipsi inin aliis Eburetani vatiis, ut que Dial moriem adducerent, solus non Muit, Propturea quod contra leges nam et T. Quum itidem ac fame Meli. to reus ageretur, quanquan aliis in nore in apuὸ ibun lia ad graviam tu urn --tandam asserere oviari, sane inibus inulti multoti a Iudicitiis alisolvuntur illae nihil homam usu mee orium

apud tribunia praeter sim

685쪽

καὶ ἔλεγε δε ἄνω - - ἄλλους μὲν

Atque Husmodi suaedam aut alios etiam saepe dixit et ipM memini eum aliquando de ustitia iis ad Hippiam Eleum seruisse. Quippe pirum lomato intervallo incte a venisset Hippias, Socrati aderat, clueniti ad quosdam, mi in e se, quod si uis sibi sutorem aliquem, vel labrum, vel artificem aerarium, vel equitem erudiri velit, non desint loca, ad quae Ilo arusso possit hoe impetrare: aiunt quidem a 'qui si equum vi: foveni misia operas a Ias adme int essio, omnia Iem si esse quilios docere volunt at si damo ipse uictram sit a ruin fiscere inlapiat, ver sibi fi adi vel famulum Tudiri, non scire se, quo aeeedere possit, ut hoc conaequaturi suae quum Rudisset Hippias, ta an iri

686쪽

τα αὐτα λέγεις, - ἐγω παλαι ποτε σου

ἔκουσα Και ρ Σωκράτης, ' δέ γε τουτου δεινοτερον, ἔφη, ω Ἱππία, οὐ μένον ἀεὶ ταὶ αὐτὰ λέγω, ἀλλα καὶ περὶ τῶν αὐτων. συβ

νων οὐδέποτε σοὶ αὐτοὶ λεγεις. Ἀμελει, ἔφη, πειρωμι καινόν τι λεγειν αεί. Ποτερον, Ἀφη καὶ περὶ ἰν ἀπίστας ιι οἰον περιγραμματων, αν τις ἔρηταί σε, πόσοι καὶ ποῖα Σωκράτους ἐστιν, αλλα μεν πρότερον, αλλα δε νυν πειρα λέγειν η περὶ ἀριθμων σῶς ἐρωτῶm ει α δὶς πέντε δέκα στιν, υτ αυσα νυν, α κώ πρότερον, ἀποκρίνη; Iερὶ in τουτων, Ἀφη. . Σωκρατες, - σπερ συ,

huc tu, mi Socrates, illa ipsa dicis, qu- ego de te jam oliminusvid Et S κrates, Iino quod hoc etiani gravius est, inquit, ani Hippia, non modo semper eadem dico, sed etiam de si dem. Tu vero fortasse, quod Ma admodum doctus, de iisdem finem nunquam clicia. Certe, inquit, semperi aliquid novi proferae eonor. Num et desis, ait Socrates, quae Scis, Ver ba gra tia, de literis, si quis te roget, quot et uiuales sint literae Socratis alia prius, In nunc dicere conaris vel de

numeris si qui rogent, an bis quinque sint decem, non e dem nunc, quae et Prius respondes t De his, ait, mi S crates, et ego perinde ac tu,

687쪽

δικαιου πάνυ οιμαι νυν ἔπειν εἰπεῖν, προς-

πλ. ἡ την Ηραν, ἔφη, μέγα λέγεις ἀγα- θον ευρηκεναι, Γ παυσουνται - οἱ δικαστώὸίνη ψηφιζόμενοι, παύσουνται οἱ πολῖταιι περὶ των δικαίων ἀντιλέγοντές τε καὶ ἀντι

semper eadem dico Caeterum de eo, quod justum est, nunc me dicere posse omnino arbitror, quae neque tu, neque tuisquam alius contradicem Maeare. Magnum profecto, ait, bonum reperisse te re

fers, si quidem Iudices diversa statuere desinent, et cives deras, quae justa sint, sisceptare, experiri jure dissidere denique civitates ipsae siscordes esse de iis, quae justa sint, bellaque gerere desinent. Atque equidem quo modo abs te relinqui basim prius, quam te, qui tantum bonum inveneris, audierim, non video. At tu prosecto, inquit, non audies, priusquam ipse pr nunciaris, quid esse justum si tuas. mani sussicit tibi alios

688쪽

αρκει γαρ, γελας, ἐρωτων - καί ἐλέγχων πάντας, α Ἱππία, ἔφη, ου σθησαι, τι γω - δοκεῖ μενος ; Καὶ ποῖος η σοι, φη, ουτος ο λογος

ρον του λόγου το ἔργον ιναι Πολύ γε νη Δί Ἀφη δίκαια μὲν γαρ λέγοντες τολμάδικα ποιουm, δίκαια δὲ προιττόντων Ουδ αν

λους η πόλιν εἰς στάσιν ἐμύαλλοντος, η αλλο

vincenti omnes quum ipse nemini respondere velis, neque sententiam tuam ulla de re proferedi uni vero, mi Hippici inquit, an neκis me illa quae justi putem, nunquam non indicaret Et cuiusmo si ea inquit, oratio tua est ' At s . non ratione, ait, salieni Teipsa demonstro. Non tibi res ipsa videtur fide dignior eme, quam in oratio Multo magis profecto, ait. Nam mulisti, quum justa sicant, et u faciunt at si susta. O ciuisitio, iniustus esse nequit. Sensistine vero unquam me, vel islsum testanonium perlibbuisse, vel calumniatum quei quam, vel amicos aut vita. tem ad secutionem impulisse,

vel aliud quidpiam injusti consilio egisset Minime mula

689쪽

γεις, ω Σώκρατες, νόμιμν τε καί δίκαι εμ

Iem, ait Ab inaustis autem abstinere, non justum esse arbitraris Palam aut, ni Socrates, etian nunc conaris emig re, quominus sententiam tuam Proferas, quid justum esse Putas No enim ea dicis, quae justi amm e consilio, ael ea

quae non agunt. Ego vero, ait Socrates, satis

idoneum esses iustitiam speei-iae arbitrabar, nolle quid i juste desimare. Quod si hoc tia Di non videtur, considera, num magis hoc tibi placeat. Nam equidem aio, Quod is innum est, id esse justum. ficis, mi Socrates, idem esse te timuinet justumi quidem, t. Non sentio, quid leotimum, quid justum dacas Leucesviatatis, inquit, an nosti Equidem,

690쪽

πολώσαι, ἔφη, συνθέριενοι, α τε δεῖ ποιώῖν κοίων πιχεσθαι, ἐγράψαντο. υκουν, ἔφη,

μενος, ανομος δε ο ταυτα παραζαίνων , Πάνυμεν ουν, ἔφη. Ουκουν καὶ δίκαια in πρά τοι o τούτοις πειθόμενος, ἄδικα δὲ Ο τούτοις

δίκαια πράττων, δίκαιος ο δὲ τ αλκα, αδικος 'Iως γὰρ υ 'Ο - αρα νόμιμος, δίκαιός ἐστιν, o δε ανομος, ἄδικος Καὶ Ἱππί- νόρους δ ἔφη, ω Σωκρατες, - αν

τις γησαιτο σπουδαῖον πρῆγμα εἶναι, η τοπείθεσθαι αὐτοῖς, ους γε πολλάκις αυτοὶ οι

ait Et quain putas illas esse 'Quae cives, inquit, conκrips rant, statuentes quae saceri et a quibus abstinere oporteat. Ergo legibus consorinis erit, ait, qui secundum haec in civitate aes gerit is formis vero

legibus, qui ea transgreditur tomnino, inquit. Igitur etiam ille qui his obtemperat, iusta agit e consilio iniusta Vero, qui non obtemperat timnino. Ergo sui justa agit e consilio, iustus qui injusta, injustus est y Qui non ' Itaque legibus consortitis justus est dissormis vero legisus, iniustus. Tum Hippias, Quo pacto aliquis, mi

Socrates, ait, Vel leges, vel ipsarum Observantiam rem magni faciendam putare OSSit, quum eas ipsinae alictores sae-