Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

701쪽

Οἶδα - ποτε αυτον καὶ προς Εὐθύ 'ελον περὶ ἐγκρατείας τοιάδε διαλεχθέντα, Ειπέρλοι, φη, ω Ευθύὸημε, αρα καλον καὶ μεγαλεῖον νομίζεις εἰναι καὶ νhi καὶ πολειασημα ἐλεσθερίαν ' Ω, οῖον τέ γε μάλιστα,

σωματος ἡδονων, καὶ λ ταυτα μη δύναται πράττειν τα βελτιστα, νομίζεις τουτον ελεύθερον εἰναι Ηκι στα εφη. Ἱσως γαρ ἐλελθερον φαίνεταί σοι το πράττειν τα βέλτιστα.ειτα το ἔχειν τους κωλυσοντα τα τοιαυτα

ποιεῖν, ανελευθερον νομίζεις DIαντάπασί γε,

Scio ipsum aliquando ad

Euthydemum de temperantia hujusmo si quaedam disseriai se Dic mihi Euthydeme, ait, num pulchram et mamisi antuan viro tum Hvitati possessionem esse putas libertatem tMaximam, inquit. Qui ergo corporeis voluptatibus vincitur; μ per has quae optima sunt, . corvilio agere nequit; eumne tu hominem esse liberiam putas i Minime, ait. Fo lassis enim hoc tibi videtur esse liberale e consilio agere nimirum optim Ergo quos-dmxx habere qui vetent quominus facias talia, putas esse illiberales omnino est. Igitur intemperantes tibi omnino esse videntur illiberales t Profecto inauit, et merito. II-

702쪽

κωλύονσας, τὰ δὲ κάκι/τα αναγκάζοντας ;'Ως δυνατον νη Δἴ, ἔφη, ακίστως. Δου- λειαν δὲ ποίαν κακίστην νοροζεις εἶναι Ἐγωμεν, ἔφη, την παρα τοῖς κακίστοις δε σπόταις. Την κακίστην ἄρα δουλείαν οι κρατεῖς λυ-

λεύουσιν Ἐραοιγε δοκεῖ, ἔφη. Σοφίαν - μέγιστον αγώον ου δοκεῖ

τουναντίον αυτους ἐριζάλλειν η οὐ μετροι προσέχειν τε τοῖς . λουσου καὶ κανναρο-

utun vero tibi videntur intem- .petantes tantum impediri, quominus pulcheirima e consilio agant, an etiam cogi ad effciendum turpissima Nihilo mihi minus, inquit, ad haec coi videntur, quam in illis impediri. At quales illos esse putas dominos, qui optima quidem in1- pessium, ad pessima Ver c gunt Longissime lessimos, ait Et quam esse Minniam servitutem arbitraris ' Maen, ari, quae apti l pes nos vinnianos serviatur. Ermne intinnis perantes servitutem pessimam servium testa mihi videtin , im Annon sapientiam, Bomam maximum, ab hominibus are re videtur H intemperantis, et in eontrarium eo conjiceret

703쪽

ἀντι οὐ βελτίονος αιριῶσθαι Γίγνεται τολο, ἔφη. Σωφροσύνην δὲ, ω Εὐθυδ αγε, τίνια φαίημεν ἐστον η τω ἀκρατεῖ προσήκειν αὐτοὶ γαρυηπου - ἐναντία σωφροσύνης καὶ ἀκρασίας ἔργα ἐστίν. ομολογῶ καὶ τουτο, ἔφη. οὐδ ἐπιμελῶσθαι, ν προσηκει, δει

ἔγωγε, ἔφη. ου δὲ ἀντὶ των ωφ, λούντων

σα βλάπτοντα προαιρεῖσθαι ποιοῖντος, και τουτων ρον ἐπιμελεῖσθαι, ἐκεινων δὲ ἀμελεῖνπιδωτος, καὶ τοῖς σωφρονουσι τα ἐναντία ποιεῖν ναγκάζοντος οἴει τι ἀνθρωπω κάκιον

Non videtur tibi resistere, quo minus aliquis rebus ex usu dum permisit nos ad res πο- lupinarias, ae saepe bomi mal que sentientes percellens facit, in m melioris Ioeo elimanus tuis hoc, inquit Atriue animi sanitiaena, ni Euthydente, cui manus convenire mcemus iam intemperanti tNam raritatis animi ηc intermperantiae opem cerae binistcontraria sunt. Id etiam Biteor, ait Putasne quid a stia dis eorum, quae conveniunt, magis prohibere, quam num perant iam t Minime, in*iit. An quid homini, putas esse nin entius, quant id, Iod ρε- est, uae noxia praeserat utilibus; ae illis quidem operam h pendere, haec vero neglime suadeat denique προ illia

704쪽

των ἐναντίων η τὸν κραπιαν εἰκος τοῖς ἀνθρώποις αἰτίαν εἶναι ΙΠάνυ in οἶν, ἔφη.

Ουκουν και - των ναντίων αἴτιον iam

κρατες.

nos contraria facere, quae s lant animo sano uia Nihil, ait. Ergo temperantIam om-ntaneum est hominibus esse musam contrarioriam, quarn intemperantiam ' omnino, ait Igitur etiam causam hau e comerarior uno sentivaeum esto imam essest Consentaneum, inquit. Ergo videtur, mi Euthydeme tempervitia PHLdam esse inomini optimum. Et merito Piidem, ait ossi mi Illud autem, mi Exacti απι, considerastine unquam is i

luptates, ad Pras mi in solas nos ducere videtur hum erantia, minime illa posin peta cere sed quod temperantis Ion maxuna voluptatis sit causa. Quo modo, ait me sere modo. Intemperantis nost

705쪽

σασθαί τε καὶ κοιμιηθηναι, και περιμει- ναντας και ανα γοεώνους ως αν ταυτα ως ενι διστα γένηται, κωλύει τοῖς αναγκαιοτά-

σοις τε καὶ συνεχεστάτοις ἀξιολόγως δεο - θαι - ἡ δ εγκράτεια, μόνη ποιουσα καρτερεῖν τὰ εἰρημένα, μόνη και ηδεσθαι ποιεῖ αξίως μνημης επὶ τοῖς εἰρηρ νοις Πανταπασιει φη, αληθη λεγεις Ἀλλα μην του λαθειν

τι καλον και αγαρον, . και του ἐπι λεληθῆν. ναι - τοιούτων τινος, ι ν άν τις καὶ τοέαυ- σωρια καλως διοικησειε, καὶ τον ἐαυ- του οἰκον καλως οικονομησειε, και φίλοις καὶ

fierens ut tolerentur fames, sutas rei veneream pluitas, vigiliae, per quae ola suaviter

comedere, bibere, venerem exercere possumus suaviter quiescere ac dormire, expectantes

ac sustinentes, donee illa quianiueundissime fiant quominus maxime necessariis et continuis voluptatibus dime fritamur, impiast temperanti vero, dum sola aest, ut quae lixumus, toleremus etiam sola voluptatem memoratu dimam excitat in iis, quae recensuia Inus omnino vera dicis, ait. Quinetiam a disciplana rerum honestar Im et egregiarum, et a studio eorum impedit, quibus quis recte corpus suum regat, et familiam recte administret, et amicis patriaeque prosit, t

706쪽

ηδοναὶ μέγισται γίγνονται, οἱ ρον ἐγ--ς απολαύουσι πράττονος αυτα, οἱ δὲ ἀκρατεῖς

rinisae non utilitaim nudo, sed emam voluptat existiuit. Ex his enim fructum percipiunt emperauites, dum ea laesunt; quum intemperantes nullius horum parilespes fiam. Nam sui licere possimus haec minus φ n enare, quam cui minimescet haec e consilio agere, in supato quaeren si gnaviter V luptatibus maxime obviis munEuinydemus, dicere mihi, ait, videris, mi Socrates homini, qui a corporeis voluptatibus viniatur, nullam omnino virtutem invenire Naamqvid imterest in Etithydeme, inquis, inter hominem intemperantem et rudissimam bellum, Nunqui non coniadm re optima, momnino iacere quaerit ea, quae

707쪽

ΜΕΜORABIMUM Lin IV. 5. S47 δ' ἐκ παντος τροπου ζητε ποιῶ, τί αν ι φέροι των φρονεστάτων βοσκημάτων , Α λὰ τοῖς ἐγκρατέσι μονοις ἔξεστι σκοπεῖν

καὶ ἔργα, διαλέγοντας κατὰ γένη, τα μναγαθὰ προαιρέῖσθαι, των δὲ κακων απέχεσθαι. Καὶ ουτως ἔφη αρίστους τε καὶ ιυδαιμονεστατους ἄνδρας γίγνεσθαι, καὶ διαλέ-

γισθαι δυνοπωτάτους ἔφη δὲ καὶ ο λαλέ

γεσθαι νομασθηναι ἐκ του συνιοντας κοινη

βουλεύεσθαι, διαλέγοντας κατὰ γένη τοι

πράγματα δειν ουν πειρασθαι τι λάλιστα προς τουτο αυτον τειρον παρασκευάζειν, καὶ τούτου - λιστα ἐπιριελεῖσθαι- ἐκ τούτου

jucunclisonia sunt, quid illessi at ab impinadentissimispem libus t soli temperantes

res optima considerare possunt, e que tum verbis tum reipm secundum generii Sece nere ac bonas quidem eligere, Atque hoc modo sic bast viros praestantissimos ac tilicissimos essici, maximeque ad limerendum idoneos. olebat etiam ε λαλέγεσ/au' ex eo lictum esse, quod con-nientes comm anne consuutent, dum res secumlum gen ra viscemunt. Itaque enitendum esse, ut ad hoc se quam paratissimum quisqtae r dat, eique rei maxime studeat. Nam ex eo fieri homines prae. stantissimos, et imperio dia:

708쪽

μονικωτάτους καὶ διαλεκτικωτατους. sq. ς ε καὶ διαλεκτικωτέρους πομιτους συνοντας, πειράσοροι καὶ τουτ λέγειν.

Σωκράτης γαρ τους μὲν Οοτας, τί ἔκαστονεῖ - οντων, ἐνομιζε καὶ τοῖς αλλοις νεξηγεῖσθαι δύνασθαι τους δε ει ειδότας, - δἐν εφη θαυμαστον εἶναι, αυτους τε σφάλ

λωριζετο, πολυ ἔργον αν εἴη διεξελθεῖν ενοῦ ι ὸ καὶ τον τροπον της επισκεψεως δη

λωσειν οἰμαι, τοσαυτα λεξω.

ni nos, et isswrendi periti Minos. 6. Quo quidem modo iam1- Iiares suos etiam disserendii ratiores effecerit, etIam hoc exponere conabor. Etenim putabat Socrates, eos, qui scirent ciuid essent res sing'lae, posse aiis etiam eas explicare qui Ver nescirent, ipsos et falli et alios quoque fallere, nonanimam esse dicebat. Ideoque nunquam suis cum ianiliaribus considerare desinebat, quid res tuaelibet esset omnia quo modo dessitiret, operosum fiamri percensere quae modum considerationis limus in scatura puto, illa dicam. HIInum de pietate hoc ser modo consideretibat Dic mihi.

mi Euthydeme, inquit, quiae

709쪽

id rex esse putas pietatem 'Et ille, Pulcherrimum prosecto, ait Potesne igitur dicere, qualis sit homo pius iras, ait, mihi viderer, qui Deos honore assicit. Licetne vero Deos eo modo honorare, quo quisque vult Non; sed leges quae tam sunt, secundum quas id faciendum est Ergo qui lege. has movit, as aciret, quo paeto Dii sint honoransi ANbitror, ait Ergo qui Deos novit honorare, non aliter id facim rem putat, quam uti scit Non aliter, inquit. Es ne Vero quisquam qui Deos honoret aliter, lirum putet oporteret Non actitror, ait. Ergo qui novit ea quae leotiam sunt erga Deos, is legitime Deos honorat. omnino est.

710쪽

'Ανθρω vi δὲ ἄρα ἔξεστιν, ον αν τις ζωπον βούληται, χρῆσθαι Οὐκ ἀλλα κώ

rat, is honorat, ut oportet Qui non Qui vero sic, ut mPoriet honorat, an ius est 'omnino, inquit. Ergo qui legitima novit erga eos, eum recte pium definiverimus. Ita mihi videtur, ait. An vero licet hominibus , uti, quemadmodum aliquis vult Non: sed apud hos etiani qui novit leotiana, semin- dum quae alios aliis uti decet, legitimus esset. Ergo qui a eundum haec se invicem utum tur, ut decet, utuntur ' Qui non ' Num vero qui utuntur, ut decet, recte utuntur im-nino, ait. Ergo qui recte utuntur hominibus, cim etiam res humanas recte agrum Consentaneum, inpiit Num qui

라틴어 텍스트