Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

511쪽

μεῖσθαι πολυ δὲ κοεῖττον του βελτίστους

εργε ων ἡ οι χρηστοὶ δέονται. λλα θαρ-

publicari aliquis adniinistret, atque si potiuM Sociis et coadjutoribus gerendaruln erunt, quana adversariis utatur Enimvero patet hoc etiam, si bellum aliquis adversus alium gerere velit, et Sociis opus esse, illisque plui ilius, si pulclari boni pie studi Sis Se opponiat. At beneficiis assiciendi sunt, qui opitulari volunt, ut sint animis alacres Multo autemnaelius est, optimis, tametsi pauciores Sint beneficere, quam deterioribus, qui plures sint. Nani improsi ivlto pluribus beneficiis, quam probi, egent. Tu vero, mi Critobule, fidenti antiano bonus esse enitere, atque ulli talis fac tus fueris, pulchri bonique studiosos venari coneris. Ac fortassis etiam ipse nonnihil tibi conferre ad hanc Viromam pul-

512쪽

επιθυμ, ξυνεῖνα κοί ιντεπιθυμεῖσθαι της ξυνουσιας. ρω δὲ και σοι τουτων δύησον,οτων ε υμησης φιλια προς τινας ποιεῖσθαι.

φίλος γενεσθαι δια γὰρ το ὲπφ λέῖσθαι

chri bonique studioSOrtin Venationen possitia, propterea quod ad amorena pro PenStis sum. Nam cliuoscunque honai ne aniena, totus ardenter in hoc feror, ut eos diligens, vicissilia diligar et desiderans, vicissini deficiere et et conver- Sattollis cupidus, vici SSina ex-Petar. Ouibus et tibi opussore video, si quando cum quibusdam cunicitiana inire cupies. Itaque ne nae celes, quibus esse anticus velis. Nam quurn placere studeant illi, qui niihi placet, aininae venandi homines imperatum me esse arbitror. At liri, ait Critobulus, harum arti una ego, si Socrates januluduni cupidus Suma Praeis Sertirn si eadem illi scientia suffecerit ad eos, qui aninaa bonitate praestant, et qui corporis elegantia. At vero, mi

513쪽

ζουλος ἔφη, 'Cl ου προσοισοντος τας χεῖρας, εἴ τι ἔχεις αγαῖον εις φίλων κτησιν, δίδασκε. ουδὶ τω στόμα οὐν Ἐφη o Σωκράτης, προς το στομα προσθησει Θάρρει, Ἀφ ο Κριτο-

Critobule, inquit Socrates, non hoc scientia mea contiCetur, ut manus injiciens, Ornia praestantes aliqui remoretur. Au Evi enim, horri ines ea de causa Scyllar fu isse, quod manus eis admoveret Sirenes Vero, Maia nemini manus injicerent, Sed longo ex intervallo cunctos incantarent, cunctOS aiunt rei noratas esse, qui quidem audiendo demulcerentur. Et Critoli uiris, Doce Vero me, inquit, si quid habes, quod ad conciliandos amicos conferat; non enim cuiquam manus injicia 1. At ne os quidem, ait Socrates, ori admovebis. Bono sis antino, inquit Critobulus. Nec enim os ulli admovebo, nisi forma praestet. Tu

vero iter in est, mi Critobule,

514쪽

ἀγαθους καταφιλησοντος, αρρων δίδασκε των φιλων τα θηρατικα. Και Σωκράτης εφη, 'Oτα οὐν Κριτο ζουλε, φίλος τινὶ βουλη γενεσθαι, ἐάσεις με κατει πεῖν σου προς

φιλος αυτου εἰναι Κατηγορει, ἔφη ο Κριτο-

προς αὐτον, ἀρα μη διαζάλλεσθαι δοξεις π

contrariun ei, quod utile sit, dixisti. Nana qui pulchra sunt, talia non usseruiit at qui deforines, lulbenter adimittunt, existi inantes, propter ani naam se phil claros appellari. Et Critoli tilus, Age, ani in alacri me loceto, inquit, araeiri venat manaicos; quandoquidena pulchros osculaturus, honestos ex- ..culaturus sunt Et Socrates, Ulbi, ni Critobule, amicitiairi cuni aliquo, inquit, contrahere velis, an Dilii perimittes, ut ad ipsunt deseram, te acinii ratOreni ipsius esse, atque anaicitiani ejus expeteres Defer, ait Critobulus; iuippe neminem novi, qui se lati lantes oderit. At si praeterea deserana, ait, quod prae adnii ratione ipsius etiani benevolux erga ipsusn

515쪽

θοῖς, κοί πί τε τρις καλοῖς ἔργοις των φιλων

sa es t Atqui in aeipso, irrituit, benevolentia quiaedam erga l. los EnaScitur, quo animis in me benevoli eSSe Suspicor. Haec igitur, ait SocrateS, mihi de te dicet licebit ad eos, quos amicos efficere velis. Quod si nimi praeterea poteStatem facias diceml de te, quod arniciossii curae sint, et quod nulla re sic delecteris, aliaque bonis amici quod ob a naicoruni praeclara facinora non nain us exultes, quam ob tua; quod ob amicorum commoda non minus gaudeas, quana obtua; quod conando, ut anaici Ea ODSequanti ir, non defatigeris; quodque nosti hominis virtutem esse, beneficiis anai cos, inimicos vero maleficiis

516쪽

ἔφη Ἀοιτόζουλος, τοιουτος μοι φιλος εἰ,

vincere pro certo arbitror aptum me tibi eonvenatO- rem honor uni amicorurn ore. Quan. Olbrern, an Critobulus, hoc mihi commemoraS, quaSi non penes te sit, ut de me,

quod velis, dicac Non prosecto uti quidem ego de Aspasia aliquando audivi. Aie

bat enini bonas pronubas quae euria veritate bona Onanaen O-

runt, plurinium ad concilian claria inter homines affinitatenivalere quae vero naentireniatur, eas laudando iiihil prosicere. Qui enim decepti sunt, eoderunt nautuo, atque etiani conciliatricena ipsam. Quae qui in ita esse persuasu Sim, recte actitror nihil niihi dicere licere in laudem tuam, quini non vere dicam. Ninitruria tu, mi Socrates, ait Critolaulus, talis amiciti, es mihi, ut nae sis

517쪽

aritaturus, Si ad parumlo amicos aliquo modo aptus fuero; sin minus, nihil utilitatis meae causa ficti sis lictumas. Utrum autem, inquit Socrates, magis tibi prodesse videor, si falsis te ornem laudibus an I perSU deam, ut Vir bonus 2se iudeas t Ouod si hoc necdum perspicis, ex his considera. Nam si tibi cum naviculatore Volens amicitiam conciliare, falso te laudem, bonumlue gubernatorem Sse clicam atque ille PerSIA,US a me, DAVem inperito tibi gubernandaria committat aliudne quidquam sperare POSSi S, quam te tum navem tum teipsum exitio daturities Vel si tua causa civitati publice persuasero mentienS, ut se tibi, tanquam viro artis imperatoriae judiciorum rerum.

que civilium perito commit-

518쪽

καὶ καλλίστη δος, Ἀριτόζουλε, o, τι μν

tat quid putas et tilii et perte civitati eventururn y Vel si

privatim civibus nonii hillis persuadeana, idque naentiendo tittibi res suas credant, tancillan adiministrandae rei sana iliaris perito, atqtie indu Strio an non, periculo facto, damnostis sina iit que ridiculus esse apparebis tot vero via maxinae compendiaria, tulisi, ima, et pulcherrima est, ni Critobule, ut ita

cliuocunque tonus esse videra Velis, operam des, iit etiam bonus Sis. Quae Unque autern apii homines virilites appel- Iztiiriir, eas omnes si ora Sideres, doctrina et exercitatione augeri anina aclvertes. Atque iocniodo, ni Critolauli , nos aniliscos venari oportere arbitror :tii si aliter judicas, doce. Et Critol ulus, Me vero pudeat, iiiiiiiit, his contra licere, in So-

519쪽

ρίσταρχυε, α εως φερειν τι χρη δε του βάρους μεταδιδονοι τοῖς φίλοις ἴσως γὰρ ἄν τι τε και ἡμεῖς κουφισαιμεν. Και Ἀρίσαταρχος, Ἀλλα μην, φη, ῶ Σωκρατες, ν

crates nec enim honesta, nec vera licerem. 7. Et profecto anaicorum dissicultatibus, quae e Ignoratione provenirent, consilio mederi conabatur quae Vero X egestate, docendo ut pro viribus invicena subvenirent. Di cana autena, quid hac etiani in parte nilai de ipso conStat. Nam quum aliquando Aras tarchum tristem cerneret, Videris, ait, mi Aristarche, quid-danii moleste ferre. Debe autem molestiana hanc cum anai cis conanaunicare fortassis en in nonnihil etiam nos te sublevaverirnus. Et Aristarchus, Eninavero, Ii Socrates, ait, magna in dissicultate versori Narn quia seditiones hac in civitate notae sunt, inultis in Piraeum confugientibuS, Onvenerunt ad me relictae tot

520쪽

της γης οὐδὲν, οἱ γαρ ἐναντίοι κρατουσιν αὐ-

ἀργυριον ἄλλα πρότερον αν τις χο δοκῶ ἐντη ολ ητων εὐρεῖν, η δανειζόμενος λαζεῖν.

φων, ου μονον αυτ τε και τουτοις τα επιτη-

sorores, sororum filiae, et con- Sol rinae, ut meis in aedibus quatuordeci in holmines fieri sint. Neque vero vel ex agro citro potiunt ii adversarii qllic quana accipirnus; neque quod horninuari exiguit in lir se sit nurnerus ex aedibus. Sit pellectilem emit nenio, neque usquam mutuum capi potest sed citius in via quis argentum iiii aerendo hiveniat, quani mutuum accipiat. Grave qui leni certe est, a Socrates, iit citiis propinquos negligat pereuntes; sed fieri ron test, ut ali litis, quum res ita sint, tot honi ines alat. Haec utini audisset Socra tes: Quid est causae, inquit, quod femina cona plures alens, non sibi sol una atqtie illis suppeditare necessaria potest Sed etiam tantum praetere lu-