Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

481쪽

καὶ τουτο ἐξετάζει η πόλις ἐν τῶις των αρ

non ornet, respublica maristratuum in examinibus inquirit. Ergo tu, mi fili, si animo utaris sano, Deo ipso deprecaberis, ut ignoscant tibi, si quid deliquisti erga matrem, ne te illi et ingratum esse exiStiment, et benefacere tibi nolint et cavebis ab hominibus, ne hi te nullam animadverte te parentum rationem his ere, omnes pro nihilo habeant, et privatus amicis omnibus appa

rueris. Nam si te SuSpicabuntur erga parentes ingratum esse, nemo exi Stimaturus est, Se

pro beneficiis tibi praestitis

gratiam reportaturum. S. Caeterum animadvertens aliquando Socrates, Chaerephontem et Chaerecrater fratres familiares suos, inter Sedissidere; ubi Chaereo aten vicisset, Dic mihi, mi Chiaere-

482쪽

του δε φρονίμου καὶ των μεν, βοηθείας δεο- μενων, πολ δε. βοηθεῖν δυναμένου καὶ πρὸς

δε, νος Θαυμ αστον δὲ καὶ τουτο, εἴ τις τους μὰν δελφους ζημίαν ηγέλαι, τι υ

καὶ τα των ἀδελφων κεκτηται, τους δε πολίτας ουχ ηγεῖται ζηαίαν, τι υ καὶ τὰ των πιπολιτων ἔχει, ἀλλ' ἐνταυθα μ ν δυναται λογίζεσθαι, τι κρίῖττον συν πολλοῖς οἰκουντα,ασφαλως ἀρκουντα ἔχειν, η μονον διαιτωμ ενοντα των πολιτων ἐ πικινδύνως πάντα κεκτησθαι,

crates, ait, num tu ex iis es hominibus, qui utilius quid esse divitias putant, quam fratrem; quanquam illae inlprudentes sunt, hic prudens illae ope in ligeant, hic opitulam po8Sit illae denique Daultae sint, frater autem unus Miruti hoc quoque, posse qilem fratre sit a sini detriinent esSe putare, Propterea quod non etiam fratriinc facultates lo5sidet; at cives sibi detrimento non esSisarlbitrari, quod civiunt bona non habet; sed posse hac in parte ratiocinari, quod prae-Stet, ut cuni niuitis habitans Secure, quae susticiant, habeat; quain si solus vivat, ac civi una facultates cum Gictilo orianes possideat in fratribus vero hoc idem ignorant onaines. Ac servos qui lena enii int, qui P0.4unt, ut labor uni socios ha-

483쪽

τοῖς θηριοις ποθος τις εγγιγνεται των συντρο- φων. προς δὲ τουτοις καὶ οι αλλο ανθρωποιτο σι τε μ αλῖ o τους συναδέλφους ὀντας των ἁναοελφων, καὶ ηττον τουτοις ἐπιτίθενται.

Και LXαιρεκράτης ειπεν, Ἀλλ' ει μὰν, Σωκρατες, λη λεγα εἴ το διάφορον, σως νοέοι φέρειν τον δελφον, καὶ μη Ἀλικρων ἔνεκα

beant amicos parant, quod opitulatoribus egeant fratres autem negliguili, quasi ex civibus amici fieri possint, ex fratribus non possint. Atqui multi in ad amicitiam conducit, ex iisdem natum esse; multum, Una nutriri. Nam et bellitis quoddam eonina, quae una nutrita sunt, desiderium innascitur. Praeterea caeter quoque homines honorant inagis illos, qui fratres habent, quam qui nullos ac minus eo aggredi

untur.

Tum Chaerecrates, nimvero, mi Socrates, ait, Si non mamnum sit clissidium, fortasse serendus sit frater, neque ob exiguas caussas fugiendus. Quippe bonum quoddam sicut et tu ilicis 4rater est, si talis sit,

484쪽

τοι, φη Σωκρατες, ἀξιον εστιν - μισεῖν αυτον, τι ἀλλοις με ἀφεσκειν δυναται, μοὶ

στημονι με εγχειρουν τι δε χρησθαι, ζημία

qualem esse convenit . utinavero plene desit officio, et in omni re maxime adversariussit quamobrena citiis ea, quae fieri nequeunt, conetur Utriin Vero, ni Chaerecrates, inquit Socrates neni in Chaerephon placere potest, sicut et tibi non placet Dan sunt nonnulli, quibus egregie placet ima ipsa de una, rna Socrates, ait, aequum est, illum mihi esse odio, quod aliis quidem placere possit, mihi vero, ubicunque adest verbis ac factis detri mento Otius, quam commodo sit. Ergone, ait Socrates, perinde atque equus homini ini perito, qui uti eo conetur, dani no est; sic et frater, quit m quis eo vult uti, qti nescit, est detrimento Quonam ano lo

485쪽

MEMORABILIUM L1B. 11. S. I 25καγε λεγειν τον υ λεγοντα, και εὐ ποιεῖν

τόν τον δε ἀδελφον χοῦς μ. εν μεγα αν αγαῖον ει ναι, ντα προς σὲ οἰον δεῖ, επίστασθαι ε

erga fratrem, inquit Chaere- crates, me gerere non norina, qti una et versiis et factis benignus in illum esse OSSina, qui verbis itidem ac factis benignus er a me est ' At vero qui et verbis et facti inihi molestiani parere dat operam, benigne me in eum Verbo factOVe gerere nePie OSSum neque conabor. Et Socrates, Mira profecto narras, Ibluit, mi Cliae- recrates Si canis tibi sit ovibus custocliendis aptus, ac spastoribus qui dena blandiatur, in te ver adeuntem SaeViat, omissa iracundia, tua gratia eniti soles, ut eum mitiges benefaciendo fratrem Vero, queri Ina num quoddam lmnum ais esse si erga te tali sit, qualem esse decet, non te Operan dare ut optimum tibi

reddas; praesertim quum et

486쪽

iq; MEMORABILIUM Lin. U. 3. ἐπιχειρεῖς μηχανασθαι, πως σοι βελτιο -

Καὶ ο α ιρεκράτης, Δέδοικα, φη,

Σωκρατες, α Ουκ ἔχω γω τοσαυτην σοφιαν, ωστε αιρεφωντα ποιησαι προς ἐμ ε οἰον δεῖ.Καὶ μην ουδεν γε ποικιλον, φη o Σωκράτης, ουδε καινον δεῖ ἐπ αυτον, ως μοι δοκεῖ,

λέληθα ἐμαυτόν Λεγε δη λοι, ἔφη, εἰ τινα,

των γνωρ Θων βουλοι κατεργάσασθαι, ποτε θύοι, καλεῖν σε ἐπὶ δεῖπνον τι αν ποιοίης ;

vectis et lactis benignum esse ex GnisSSO Scias. Vereor equidem, ait Chaerecrates, ne non tanta sit in nie solertia, mi Socrates, ut Chaerephotilena erga nae talem reddere po8Sim oti telo SS OPOrtet. At i ii subjecit Socrates, ni nil tisi iosi, neque novi, ut ejus caussa Uxcogites opus est, mea quident sententia: iam existi in eum illis artibus, quas tu non ignoras, allectunt alas te, plurina te facturuna. Die mihi prius, inquit, an me qua clani illecebras nosse Senseris, quas ipseniet scire nae ignor veri ni t Tu vero naihi dicito, Inauat, si quena tantiliariun eo deducere velles, ut, ubi rena sacrani facit, ad coenani eo

caret quid faceres Nimirum

487쪽

φιλων τινα προτρεψασθαι, o ποτε ποδημοίης, ε πιμ, sῖσθαι - σων, τί αν ποιοιης ;Δῆλον τι προτερος αν ἐγχειροίην ἐπιμελεῖσαῖαι των καινου, ο πότε α ποδημοι η. Ε δὲ βουλοι ξένον ποιησαι ποδέχεσθαι σεαυτον,6 τε λῖοι εις την κεινου τι αν ποιοίης ἔΔηλον τι καὶ τουτον προτερος ποδεχοιμην

αν, ποτε ἔλθοι Ἀθηναζε καὶ εἰ γε βου

- ἰσχρος φανης, ἐὰν πρότερος τον δελφον ευ

prior hominem, ipse rem Sacram faciens, invitarem. Et si velles anai coriam aliquem mispellere, ut te Peregrina te, remana tuaru In curam gereret,

quid faceres Niminina prior operam darent, ut eo peregrinante, res ipsius curarem. Et si velles ab hospite impetrare, ut te exciperet ad se Venientem, quid facere. Nimirum hunc quoque prior Xciperem, venientem Athenas atque tiam si vellem essicere alacrem ad ea mihi conficienda, quo inrum causa Venirem, neceSSelaret, ut ipse prior idem illi praeStarem. Ergo tu quum omnes illecebras, quae inter homines sunt, an illi una Oris, eas celabas. An cunctaris, inquit, principium facere propterea, ne turpis videare, si

prior beneficio fratrem assicia t

488쪽

μονικωτε ος ει ναι σου προς την φιλια ταυτην,

ταναντια νομιζεται τον πρεσζυτερον γεῖσθαι

Atqui maxima vir laude dig-ntis esse Videtur, qui ininaicos, laedendo benefaciendo, anaico antevertit. Quare si naihi victeretur Chaerephon ad natura leni hanc inicitiam ineundana aptior esse, operan in illo persuadendo collocarena tit prior anaicitiani tua in conciliare si ibi studeret; nunc tu nillii videris, si rem ordiare, rectilis confecturus. Absurdia dicis, ni Socrates, liuiuit Chaerecrates, naininaeque tibi convenientia, qui me ira inorena aetate jubes initi uni sacer quium apud Onanes ho-naines contrarium quiddan inniore posituin Sit, nilni runt ut aetate provectior in Onini dicto factoque principiunt faciat. Qui lioes ait Socrates anuonii liique receptuni niore est, ut

j iiiiis graitilior occurrenti de

489쪽

ει ιδοιης τι τους δὲ καλους κἀγαθους ἀνθρωπους προσφιλως χρωμενος μάλιστ αν

via cedat: annon ut sedens aSSII gat, et lecti molli honorena tribuat, et Sinat, ut prior e lovaatur Ne cuncteris, inquit, Vir bone, sed horninen mitigare tenta, qui quidem celeriter admodum tibi olbe set. Non vides, quam cupidus honoris,

quam liberalis sic Hornunciones enim nitiles alia ratione To M. VIII. nulla facilius allicles, quam aliquid largiendo pulchri boni

que studioso honaities, Si cunieis anaanter agas, maxinae lilii conformaveri8.

Et haerecrates, Quid si, inquit, me hoc Gente, nihilo fiat ille melior ' Quid aliud periculi fuerit, liquit Socrates quam ut tu declares, te quident

490쪽

is o MEMORABILIUM Ita in II. 3.

θητα ι σε προκαλουμενον αυτον εἰς τον αγωνα τουτον, πανυ φιλονικησειν, πως περιγενηται

διακωλυειν ἀλληλ ω' η ει τω τόδε θεῖα μοίρα

virunt bonuna fratrisque studiositio esse illuna vero Pra-vunt, et indignunt ibeneficiose sed laoruni nil ait staturun arbitror. Nana existila io ipstina, ubi antima iverti rit se ad certaineia hoc his te provocam, magna contentione conaturiana,

ut te vectis ac re ipsa superare lieneficentia possit. Nunc ciuid ni inquit, ita flecti estis, ac . naanus anilbae, quas Deus idcirco creavit, ut alituo Se juvent, hoc onaisso, ad impediendunt sese invicena converterent vel si pedes anabo, qui divino consilio aut uas ad operas conditi sunt, hoc ipso neglecto, si ibi inviceni ina pectinaento essent. Annon naagna sue rit lascitia, irris na lite infelicitas, iis ad detrinaen turri uti, quae ad titilitatena sacta si in t Et prosecto fratres duos ger