Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

501쪽

Καὶ ἀνδρα δη λεγεις, ἔφη, ο ἀν του φίλους

non ipsortiri vectis pro ignis indubitatis usi, sed quern prius statuas egregie fecisse cerninuis, ei si leni habemus, quod etiam recte caeteras sit et oraturus. Ergo tu, inquit, dicis hominena, qui se prioribu Manaicis beneficum cleclaraverit, plane posterioribus quoque benefacturum. Ninairum, ait, luenichincitim prioribus requis recte usum Video, eum arbitror etiam aliis bene usuriam. Sint haec, ait At quo pactois efficiendus est amicus, qui amicitia nobis dignus esse Videatur ' Primum, ait, res divinae considerandae sunt, num Dd nobis consulant, ut eum amicum faciamus. Ouid igitur potesne dicere, quo pacto

is, qui nobis adjungendus vi-

502쪽

γαρ φίλον λεῖν ἐργωὸες, χαλεπον δε και

δοντες οἱ ἀν βουλωνται, φιλιυς αυτὸ la

στάμενοι προς ους ἄν βουλωνται χρωμενοι,

deatur, etiam iis haud adversantibus, Venandus sit ' Profecto, ait, non velocitate Pe-dunn, sicii lepuS; neque fraude, sicii aves; neque vi, sicut apri. Nani invitia in arnicunt cupere, per quan est dissicite; neque minus dis scite, vinctu naret: nere tanquaria SerVuni: Otius nini rostes, iana antici sunt, si haec diis accidant. At cytio Pacto inici i Esse litas lain aiunt incantationes, quas qui scitant, incantando sis, quoscunque Voluerint, ianicos filii ipsis eskc: unt atque esse otiana quae lana ad anaorent veneficia, quibus cuia i tantiaria iiii scii riat adversus quo cura. lti Volii rint, alia is digun

tur.

Un de igitur haec percipia- inusse ait. Ex Hona ero audi ta, qtiibus verbis lyssent Sirenes incantaritat; litorii In est huiusniodi quoddani principitina;

503쪽

ασθενης στιν, ἐπαινοίη, λεγων τι καλός τε κα- ρογας και σχυρος ἐστιν. Aλλας δε

Hanc i itur incantationena, mi Socrates, citi in ad alios etiana hornines a Jhil e fiant Sirenes, nurri detinebant eos, ne X antati al, eis discederent i Ne illii luanari sed his incantationil iis ad illos utebar itur, qui ob virtutent gloriae cupidi erant. Propiano luna dicta, ju irro di vectis unumquemque incantandum esse, quae si audiat, a laticladite non irridendi causa proferri existi; net. Nam lau- lans ita si uideria esset Ochosior, liOlriinesque ab Se repelleret; si quem, scientel a se parvum ac turpem et inalbecilluna esse, lotilaret ut pulchruna, ut InaMnIlIr, Ut robuSturari. Nun et alias quas lani scis incantatio

504쪽

λεῖν αὐτόν Ἀ Δἴ υκ ε πάρων, αλλα περιάψας τι γαῖον αυτη. Δοκεῖ μοι λεγειν, Σωκρατες, ως εἰ μελλοιμεν αγαθον τινα κτησεσθαι φίλον αυτους μας αγαθους si γενεσθαι λέγειν τε καὶ πράττειν. Συ αχυ,

χρηστους φίλους κτησασθαι; Εωρων γαρ, φηό Κριτόσουλος, ρητοράς τε φαυλους αγαθοῖς δημηγόροις φίλους ὀνταο, καὶ στρατηγεῖν υχ

ικανους πάνυ στρατηγικοῖς νορά ν εται -

ρους. Ἀρ οὐ ν, ἔφη, καὶ περι ob διαλεγόμε

clem multas scivisse, quibus hanc civitateria incantando Discerit, ut ipsunt diligeret. At quo pacto Thei nistocles ad amorem siti civitatena hanc pellexi t non incantatulo naehercule, sed bono quo lain alia anficiendo. Videris niihi dicere, mi Socrates, si qui leni bonuniarni cuna paraturi inaus, nos ipSos oportere tam in dicendo quani in agendo bonos euici. An tu existi imabas, ait Socrates, fieri posse, ut praviis lxiiSpiana bonos amicos pararet 'Videbant enina, ut ijecit Crito-lbulus, etiani latores viles bo- Iais concionatoribus anaicos esse, et non Satis ad iniperatori- una iuniis illoneos viris ejus-

deni nauneris peritissiniis esse Dimiliares. Nun igitur, In quit, etiana de clii disserimus, nosti Fosdaui, qui quilia inu-

505쪽

όντα καλους καγαθους φιλους κτησα. σθαι,

ἐκεῖνο ηδη λέγε μοι, εἰ ἔστιν αυτον καλον καγαθον γενο νον ἐξ ἐτοι μου τοῖς καλοῖς κἀγαθοῖς φίλον ει ναι. m ταράττει G, ω Κριτο ζουλε, τι πολλάκις ἀνδρας καὶ καλὰ πράττοντας, και

tiles ipsi sint, viros utiles sibi efficere amicos possint i inime vero, inquit. At si fieri non potest, ut Vir improbus pulchra bonique tussioso arni cos sibi comparet, hoc mihi sicas, an facile Sit, eum, qui vir ipse pulchra bonique studiosus factus sit, pulchri bonique studiosis arnicum fieri tNum te, mi Critobule, perturbat, quod saepe vides homi- To M. VIII.

nes res etiam pulchrasinerentes, et abstinentes a turpibus, non amicos esse, sed inter se dissidere, et indiginius Sese tractare, quam homines nullius

pretiit At non modo, inquit Critobulus, privati homines hoc faciunt; sed etiam illae

civitates, quae pulchrorum maxime uitiosae sunt, turpiaque minime admittunt, saepe

hostiliter erga se invicem lint

506쪽

λιυς ὰλλ λοις δυνα μενους εἰναι πως γαζ

assectae quae nectina reputans, vehernenter de acquirendis anticis desuero. Nec ni inirnproibos inter Se nricos esse posse video. Nain tuo pacto vel inter ingratos, tu iliciari non studioqos, vel plus halbendi cupidos, vel insidos, vel intein- Perantes, anticitia conciliari possiti adeo ut m prolios Iones potius a Iaatura alter se

existimena. At vero, uti tu quideri ais, ne bonis iii idern in anticula pravi congruere poSSunt. Nani quo pacto illi, qui iniproli agunt, inici possint esse iis xii tali oderunt tutiod si etialia illi, qui virtu- teni colunt, inter se per seditiones in civitatilius de pri licipatu coluenduint, et prae invi-

507쪽

α λίη, λοις τα δὲ πολεμικά τά τε γα αυτὰ καλα καὶ δε νομίζοντες, ara τουτων μάχονται, καὶ διχογνωμονουντες ἐναντιουνται ' πολεμικον δε και ἔρις καὶ ρ η, κοί ουσμενὲς μεν ό του πλεονεκτεῖν ρως, μισητον δε φθονος Ἀλλ' μως διὰ τουτων πάντων φιλία ιαδυομύνη συνάπτει τους καλους τε κἀγαθους. δια γαρ την σε την αἱρουνται μὰν

ilia alii alios invicer oderunt; quinani deinceps inter se inicierunt, et quos inter homines benevolentia fidesque reperiatur tEnimvero ait Socrates, haec varie se habent, mi Critobule. Nam homines a natura partin1 ad amicitiam comparati sunt; etenim alii aliis indigent, achivicem miserentur, et cooperantes invicem prosunt, idque quum intellexere, gratiam sibi

anirnicitias propendent. Nam quum eadem bona et auctanda putent, de iis limicant, et di

sentientes contrariantur. Mon tentio autem et ira, re quae

dari hostiles sunt, citentque plus haben si cupiditas, inses- tun quiddam est; et ossi dig-

508쪽

πως, ἀλλα καὶ συμφερον τως ἀλληλοι διατι-

nuin, invidia. Nihil ontinus amicitia per haec omnia penetrans, pulchri bonique tussiosos copulat. Nam propter Virtutem nialunt alisque labore facultates aediocres pOS idere, quam tbello in omnia donii nari et posSunt esurientes ac sitientes sine dolore tibi ac potus participe sileti et ornaosorum amori lius delectati ita seDErceri: ut non Ossendant eos, quo non convenit. Possunt

etiam, plus haberilli non cupidi, non imodo participare in Llis pecuniis quae licitae sunt; sed etiani si ibi invicena largiri.

Possi in et ii nullatena nonnaod Sine Imolestia, sed etiani ex utilitate mutua noderari; ac prohibere, quo minus ad

hoc ira progrediatur, cujus ipsos delii de poeniteat. lnvidiam prorsus tollunt, partim bo.

509쪽

καλους τε κἀγαθους καὶ των πολιτικων τιμ ων

χειν, να εξουσίαν ἔχωσι χρηματα τε κλέοτειν, και ἀνθρωπους βιάζεσθαι, και ἡδυπαθεῖν, ἀοικοι τε και πονηρο ἄν εἰεν και ἀου- νατο ἀλλω συναομόσαι. ι δε τις ἐν πόλειτ γασθαι βουλό νος, πως αυτός τε χη δι

κηται, καὶ τοῖς φίλοις τα δίκαια βοηθεῖνουν ηται, και ἄρξας ἀγαθόν τι ποιεῖν την πατριο πειραται, ια τι ά τοιουτος ἄλλω τοι

του φιλους φελεῖν Ἀχετα των καλων καγα-na propria inicis naancipando, partim ramicorum bona Trosuis ducendo Otii rgo non conSentaneum Sit, viros pulchra bonique studiosos non solutaasine damno, Sed etiarn nutua cum utilitate honorum civilium participes fieri ' nana qui honores in civitatibus ac naagistratus ambiunt, idcirco uta testatem habeant pecuniani publicam peculandi, vi homines opprimendi, fruendi voluptatibusu illi nisi usti sint ac improbi necesse est; neque fieri potest, ut cum alio coniunguntur. At si quis velit honoribus in republica frui, ut tum pSe non afficiatur iniuria, tum ustis in rebus opem amicis ferre possit sim utque imperans aliquo bono patriam assicere conetur; quamobrem talis homo cum

510쪽

θων ἡττον υνη ται, η την πόλιν ευεργετεῖνας υνατωτερος ἔστα ι, καλους τε κάγαῖους εχουν συνεργους

δελλα, καὶ ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἀγω ῆλον

καγαθοὶ κρατιστευουσιν, Ουδεις κωλυξι μεθ ο αν τις βουληται, την πολιν εὐεργίτεῖν,

πως ο λυ τελέ του βελτιστους φίλους

κτησα λενον πολιτευεσθαι, τουτοις κοινωνοῖς

nuin anaicis esse usui una lina

pulchri bonique studiosis Ini nil poterit, vel ad bene reipublicae faciendunt natatis valebit, si pulchri bonique tintiO-εos coacti litores habeat to uinetiarn gynanicis in certari lini laus patet, si liceat praestantissinat una conjunctis peiore riggressi stitiariana, ut ipsi cuncias in certantinibus Victores evadant, onaniaque praemia consequatitit r. Quando igitur hoc istic fieri non perimittitur; at in negotiis civili lius, ubi hornines pulchri laonique studiosi

praecipuas partes Obtinelit, tu una tu imo inpediat, bio ni inus quis aenesicio renaput licana, cuni quo ipse velit, assiaciat qui ion ex usu Sit, ut, optiniis amicis conaparatis rQI