Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

491쪽

φίλω οντε, καὶ πολυ διεστω τε πράττετον μα

manos, mea qui leni sententia, condidit Deus m ajorern ad Utilitateni nati tuam, quam manu SULTAS I le, lana fide S, quam oculos, illam caetera, qUZeCUΠ-que Inatura voluit in hornii Albus esse germana. Quippe Ina-DUS, Si eas necesse Sit illa simul agere, quae lonσiori spatio quam unius orgyae distent, nequaquam id poterint pedes, ne ad ea quidem, quae Orgyae distent inter se spatio, simul acceSseriit oculi, cliti pertingere quam longissinae putantur, ne propiora quidem a fronte si naul et a tergo videre possint Fratres citi teria, II δε- naici sint, etiarii magno drSSiti intervallo ea Simul agunt, quae et ad utriusque utilitatem conducunt.

4. Et Socratem aliquando de amicis istiani id disserenteiu

492쪽

τις φελεῖσθαι προς φιλων κτησιν τε καὶ

χρείαν τουτο πιν γαρ δη πολλων ἔφη

audivi, de quo nailii clii idern videretur aliquis utilitatena naa-

pientena ac bonuni videre ta-nien conlplures cujusvis rei cura potius assici, qtiani ut anaicos sibi compararent. Ateibat ei lini videre se quoiaana, qui et donaos, et praedia, et mancipia, et rem pectiariana, et suppellectilena stii OSe coInparant, acquisitaciti conservare conantur; at conaplures anai cuin quena boniana SSe n axi- inun perhibent neque ut si ibi cona parent sollicitos esse; ne que, quant una fieri potest, monsilii conservantes. Quinetiari videre se aiebat nonnullos, anai eis et servis inlut aegrotanti-

493쪽

μάνους επι δε τοῖς φίλοις ουδὲν οἰομάνους

τας. τι δε προς τουτοις οραν ἔφη τους

πολλους των μεν ἀλλων κτημάτων, και πανυ πολλων αυτοῖς ντων το πληθος ει so τας, τωνδε φίλων λίγων οντων ου μονον το πληθίς ἀγνοουντας, ἀλλα και τοῖς πυνθανομενοις τουτο καταλεγει εγχειρησαντας, Ους εν τοῖς φιλοις θεσαν, παλιν τουτους νατιθεσθα ι'

bus, ad servo quidem adducere etiam medicos, aliaque valetudini conducentia studiose parare, quum interirn anaicos negligant. Itidem utra. lue morientibus, servorum eos obitum graviter ferre, ac detrimento ducere in amicis nulluin se damnum fecisse putare nec

in reliquis iacultatibus quicquam non curatum, vel inex- Ploratum relinquere, quum amicoS,egente ipsorum cura,negligant. Praeterea videre se aiebat, plerosque facultatum Suarum, antetsi admodum multas laabeant, numeriim scire sed tantum abesse, ut amicorum, quos paucos habent, nunaerumnorint ut etiam quum sciscitantibus aliis indicare conantur, quos inter amicos figebant,lios iterum refigunt tantum scilicet eis amicos esse irae

494쪽

Atqui amicus bonus una quanain posseSSione cona parmilis, non sit multo melior nziin quiequias, quodve uinentoria in paradeo fuerit utile ac ibonus amicus t quo inani rancipitini adeo benevolii in suerit, tecun que naanemsi stiriaiosiana tintia Naro alia possessio sic ex Onani Parte sit utili. Etenini amicus bonus eii sunt instruit, ad Onane, quod deest amicis, rumi λι- duin et in rebus privatis, et initul licis Idena, Sive quis assiciendus est beneficio, Vires uia sicit seu quis naetiis perturbet, fert opem pallina Sumptus impertiendo, P. Nini operas nautilas tradendo partini una persuadendo parti In una Ostendo. Icle in bene agentes exhilarat, et calantitatibus pressos

495쪽

ἐξετάζειν ἐαυτον, ποσου τοῖς φίλοις ἄξιος

erigit. Quaecunque vero vel manus cuique sui ministrant, vel prospiciunt oculi, vel aures ante percip:unt, Vel perficiunt pedes in eoruna nullo naici benefici est inferior opera. Saepe quae quis a Seipso non elaboravit, non Vidit, non insivit, non perfecit, ea anaicus ad amicos Stissecit Arbores nonnulli multo cum labore student excolere, nictus causa P03sessionem vero illana fertilissimam, quae anticu Vocatur, segniter renaisseque plurimi

curant.

5. Audivi aliquando etiam ali iti ejus colloquium, quod niihi videbatur auditorem excitare, ut SeipSuni exploret, quanti amicis pretii esse possit. Nana luuna vi lisset quendam ex familiaribus suis annicum, qui egestate plenaeretur, neΓE-

496쪽

φίλου πενία πιεζομενου η το Ἀντισθόνη ἐναντιον του μελουντος αυτου, και ἄλλων

πολλων Ἀρα, φλ: Ἀντισθενες, εἰσί τινες

gere interrogabat Antistheanem in illius praesentia, qui

amicum negliget at aliorumque multorum: Si inine, Iiquit, amicorulo quaedam, mi Anti Silae es, perinde ac SerVO- Tum, aestinrationes ' nani ex servi lii dualius nainis aestiniatur, ille vix mina si nidia, talius minis quinque, alius eti-iana de cena Ouinetiarai Nicias,

Nicerati filius, euiisse alento dicitur eum qui argenti sodinis

praeesset. Itaque considero, an perimi ac Servorum, sic et anaicomam sint aestitnationes. Sunt profecto, inquit Antisthenes : nani equidem vel in hunc potius anai cuna naihi es,e, ita an ditas habere minas illuni ne dimidiae quidem minae praeferrena aliuna Potius, quani decem milias, eligerem ali in vero nanibus pecuniis a

497쪽

Σωκρατης, ει γε ταυτα τοιαυτα ἐστι, καλως

αν Ἀχοι Ἀξετάζειν τινὶ ἐαυτον, ηπόσου in ατυ χάνει τοι φίλοις ἄξιος ων, καὶ πειρασθαι

que laboribus emerem, ut S- set mihi amicus. Ergo, Stil jecit Socrate S, si quidem haec ita se habent, bene esset, Si unuSquisque SeipSum exploraret, quanti inicis aestimaradus sit atque operam daret, ut quam maXimi sit pretii, quo minus amici uni deserant. Nam equidem Saepe audio, inquit, licentem alium, ab homine amico se esse desertum alium, quod is, quem amicum. SSO arbitratus sit, vel unam sibi minam praeferret. Haec Omnia considero, num quenaadmodum ubi quis servum malum Venest, alterique adescit eo pretio, quod toti foro conamune est ita etiam amicum malum, quum pro eo liceat plus accipere quam valet, vendere experiat. At ne permagno quidem pretio servos bonos

498쪽

veluti video, neqtie otios a cos deseri. 6. Visus est etiani mihi ad explorandos anaicos, quales parari debeant, suos ad anirniana Santina revocare, hujusmodi proserens Dic nihi, ii ii tobule, si amico nobis hono sit opus, quo pacto considerarerem conat iniuri una primo quaerendus erit, qui ciniperet gulae, potius cupiditati, lasci-Viae, somno, ignaviael aniqui ab his vinciti ir, is neque sibi ipsi, neque anaico possit praestare, quae oportet. Non prosecto, inquit obvltis. Ergo tibi videtur abstinendunt ab eo, qui rei us hisce serviat Omnino, inquit. Jtiad vero

499쪽

δυο ξυμ ολος ἐστι, καὶ λαμζάνων μεν δεται,

tus, sed Semper rebris vicinorum eget, easque impetrans reddere non potest, non inpetrans vero, odio non antena

habet; non tibi videtur hie quoque Efficilis anaicus esse tomnino, inquit. Igitur ab hoc etiam abstinendum t Abstinendum scilicet, inquit ouid autem l si quis rem facere O. test, nihiliasque pecunias con- clipiscit, et propterea cissicilem se in pactis praebet, et accipiendo delectatur, reditere vero non vultd Videtur is mihi, ait, etiam improbior esse illo altero. Quid autem y si quis ob rei faciendae cupissitatem nulli alii rei vacet, quam unde lucrum possit caperet Ab hoc

quoq'le, mea quidem Sententia,

est abstinera luna : nam inutilis illi fuerit, qui eo utatur. Quid verod si iiiiis homo sit sediti

500쪽

τυγχάνει, και φιλονιχος προς το λη ελλει - τεσθαι εὐ ποιων Ους ευεργετουντας εαυτον, ωστε λυσιτελεῖν τοῖς χρωμ ξνοις.

τοποιους. ἔφη. δοκιμάζομεν, ου τοῖς λογοις

sus, ac multos anaicis inimicos i corporeis voluptatibus domine- velit excitare Fugiendus et tur, Juranientum servet, cinisse prosecto. At si quis O. rum quidem vitior ni expers sit, beneficiis autem se assici patiatur, nulla vicissim benes ciendi ratione habita 8 Inutilis et ille suerit. Sed qualena, nai

Socrates, enitemur amicuIn DO-

bis adjiungerest uni arbitror, qui diversa ab his ratione, pacti facileni se exhibeat, denique conetur, ut uisci enesac. toribus, vicissim benefacierulo, non sit inferiora ita ut iis, qui EO tantur, usui sit. At quo pacto haec explorare, nii Socrates, possinius prati Siluam ei litainu ' Statuarios, inquit, Sic exploramus,