Xenophontos Apomnemoneumata. Memorabilia Socratis; accedit anonymi Apologia Socratis, ex recensione et cum annotationibus Ludovici Dindorfii

261쪽

IN XENOPHONTIS MEMORABILIA 225

μονάς σοι εἶναι. Eadem e Iuntur in Lexie II S. Rugio, ut, bono ad litur Λέγουσι δε επὶ του υτο παρίεμαι. de quo Veri, quaedain notavimus ad Timaei LeX. lat. P. I 9. Cap. 4 I. ὼς πάντων κτημάτων κράτιστον Hunc locum expressit Cicor de Amicit. 15 Quid Stultius, iam etera parare, quae parantur pecunia, qtIOS, famulOS, VeStem egregiam, VIS pretiosa: amico non parare, optimani et pulcherriniam vitae, his ita mea ua,

supolloctilum Z V item Dio Chrys. tum alibi, tu in Or. 6 p. 97 D

Ibi l. 4. το πληθος ειδότας Haec quo lue imitatus est Cleuro do Amicit. 17: 'Saepe liuerebatur, quod omnit, iis in rebus homines diligentiores essent ut capras et Ove quot quiS sit halberet, dicere posset analeo Pio li alboret, non posset die 130 et in illis ciuiden parandis adl bere curam, in anaicis eligendis negligentes

Ibid. 7 a δε ι τε χεῖρες Haec imitando sua fecit Dio Chrus. Or. 3, p. 53 in E δὲ φθαλμοὶ καὶ γλῶτται καὶ χεῖρες ἰνθρωπων του

262쪽

226 RUHXKENII ANIMADVERSIONES

villius ad Cliarit p. II 3. Tarmen nauit dui'ior est 1 uti Abroselii- alia milue Tlhucyd. Auet. p. 326. Omnino Om'igemium του τυχόντος, quod etiam r. Porto in mentem venisse video. Dio Clar3s. Or. 32, p. 385 A . Ἀλλ' εστὶν ὁ ἀγωνἈνδραπόδων περ του τυχόντος

αργυρίου. Pollii 5, 62 Ουδε του τυχόντος ἄξιος, οὐδε του προστυχόντος. Suida : Ἀξιος τριχός. επι του ευτελοῖς καὶ τυχόντος.

Sed ut tandoni tmenitis suis sit, sciant, qui vitiatani lectionem defendunt, οὐ τυχόντος clare et perspicue logi in Odice, qtiem con

γω opponitur δυσπρόσοδος καὶ τὶ ὀργγὶ χαλεπὶ dij illiniis istoribus χρωμενος ες πάντας. qi Ieserit Pausaniam describit Thucyisid. I, 3O, ubi vide ulceruin. Ibid. 21. δυσμενης μὲν-ερως, μισητος δε ὁ φθόνος Elegantius Exe. Voss. et AIS. Lei l. Δυσμενες ἐν-ἔρως, μισητον δε ὁ φθόνος. viod iturn H. Stophantis e libris Suis reVOeavit Herodot 3 p 2I3: Σοφον δε η προμηθίη ubi Vides VeSSelingitim. Pro μισητον SenSuSpostulat μισητικον, ut pulchi' vidit algasilis totis. Nisi sorte hocvurbal inter illa resere Dialis, qua et agon di et patiems vini halbent. Sic βριστο pro υβρισrικὸς Cyrop. 5, p. 47 C, et ἄμεμπτος pro μη μεμφόμενος Iliad. 8, p. 22 C, ut μεμπτὸς pro μεμφομένη apud Sophioci. Traelain. 45O, et apud alio alia, de quibus Hom-

τικο Vulgato μισητὸν Praeseri'Q.

Ibid. 27. των ωραίων φροδισίοις δόμενοι Magna Scripturae

varietas in hoc loco. d. Atilina ἐλόμενοι, IIS Luid et Ed Basil. ηλωμένοι, cliuod participii in Graecis inauditum puto. Exc. Oss. ελκόμενοι, IO etinui BeSSarion in libro Suo reperisse videtur, VertenS, P ainvi voluptate ut cauti Xenophontis simplicitati

263쪽

I XENOPHONTIS MEMORABILIA 227

Ibid. 39. αλλα συντομωrάτη Vin tu Cicero de me. 2, 2 simul tamen respiciens ad alter uni loquin i, si ου εἴη καλλίων ὁδὸς ε τ ευδοξίαν, et e. iraeelai e Socrates, hanc vi au ad gloriam proximam, et quasi ona pendiariam dicebat esse, si si iis id ageret, ut vialis haberi vellet talis esset. V Vid. P. Victoritim a P. Li0et. 5, II, quelm hic locus nigiolbat. CAP. 8, . ποθεν φαιι Attica loquetuli formilla Plato Protagor init.: Πόθεν, ω Σώκρατες, φαίν)l: Iod Cister apud Pi Seian. 6 p. 7O6, Vertit Quid tu, unde tali leui appares, o Socrate 'VPlatonis inlitatione ii ophrastiani Aurim si incipit Aeneas Gagaeris :Γlo δὴ καὶ πόθεν, Ἀξίθεε Forte et Horatius SermoneIn quartu in I lib. UIulo, et quo Catiust VCR p. 9, 3. και ἔφη, αστον εἶναι Simili sero bona diditur Ana-

ropetitio. Sic etiam Bossario in libro suo reperisSe videtur. LIB. III.

στασιν χειμῶνος, ὁρμη παραστλη τοῖς εμβάταις, συμφρονεῖν καὶ προσέχειν τον νουν τω κυβερνλὶτγὶ γίνεται τ δεον. et e Xenophontem

more suo imitatur Di Chrys. r. l, P. 36 B. Ibid. 7. πολλη μεν πειρὶ Ex antecedentibus Verbis, 'ηρεάζουσιν ἰλληλοις, venit milii in mentem legere : πολλη με επηρεια καὶ κακία. Eaedem voces permutantur in Artemidoro , 72, P. 2 3 Q a

264쪽

των γ

CAP. 9 6. τηλὰνεπιστημοσύνην Grammaticus IIS Bibl. Sang. :Ἀδημοσύνη Ξενοφῶν Ἀπομνημονεύμασιν 'Aδqμοσύνh, VOX Ionica, via I .exica carent, est apud Democritum Stobaei it 6 p. 84, pro angore, uini Niserore. Aliam formam αδημονία conservarunt Hesych. t Suid in v. Vide Fousium Oecon Hipp. v. Ἀδὶ μονες. Suspicabar aliquando, lao vocat ulum, cujus nullum vestigium in Memorabilibus reperitur a Grammatico lectum eSS 4, 2I7, Ubi nunc vulgatur: Aν τις εν ἰθυμία ἄντος φίλου, δείσας, etc. Verrem GrammaticuS, II Opinor, non SeripSit δημοσυνη, Sed αδαημοσύνη, ea tu vocem e hoc ipso loco petiit, ubi nunc textum occupat ἰνεπιστημοουνη, Iae S interpretatio Oent,illi rarioris. δαημονίη est Homori Od. Ω, 2 3. δαημοσύνη orphei Argon. 726. Apollon Rhod. 2, 75. 4, 273, cui eandena vocem 2, 264, bene red- sidit Arnaldus ioci. r. p. 24O. Qiuod Si quis Oeen poeti USitatis in Xenophonte non serendam putet, seito, hunc Scriptorena, in Summa Sirmplicitate, plura vocabula poetica, tuam quemquam Atticorum, qui prosa ratione scripserunt, frequentaSSe quod verissimuni ost judicium magni Henistertiusti ad Thona M. p. 26. Et quid caussa est, Piaro Xonoptioni Iminus di num putetur Mαημοσύνη, illam δαημονεστατος Cyrop. I, p. 6 C, aut δαὴς p. 37 A. In Anabas. I, p. 266 D, vulgo edituri: Ενθα Κυρος ευμαθεστατος εδόκει εἶναι ist)imSSii, quos viri docti ulliibuorunt, pro ευμαθέστατος bene legunt αἰδημονεστατος. Nec aliter S. culus excerpta penes in sunt Sed ii prinalis εὐμαθεστατος in textum

265쪽

IN XENOPHONTIS MEMORABILIA 229

intulit, non αἰδημονέστατος, Sed δαημονέστατος in Suo Odie invenit, cujuS Xplicatio est ευμαθέστατος. Haec satis probalbiliter disputata videntur pro Oee δαημοσυνην Verran tamen Da, ne liti lotissimuleua, Superest ratio vulgatae scripturae de inlemiae. Potuit Granimaticus ianμοσυνην vel δαημοσυνην ducere e deperdito semorabiliuna loco. Periisse autem haud pauca, non Olum apparet e Codd. MSStis, quomisi alius alio plenior est Sed etiam e Graimmaticis antiquis, tui nonnulla e Memorabilibus laudiuit, citia in libris nostris si ustra quaeriintur Moseris Atticista, ut hoc utar, p. III, inde asseri ἐθελέχθρως, p. 6 , επιτηδείο- pro O9Hati8, quorum neutrum Piersoni sagacitas invenit. Quid Cicuro quo tu integriore Xemplo usu videtiar, de N. D. I, At que etiam Xenophon palicioribus verbis erulem fere peccat facit enim in iis, quae a Socrate dicta retulit, Socraten disputantem, formam Dei quaeri non potuere: uindena quo et Solem et animum Deum dicere et modo hinum, tum autem plures Deos ' ociis de sor-rna Dei non quaerenda extat 4, 3. Sed tibi Sostrates M ais libris Soloni, ubi aninium Deiana dixit, ubi deni que nun aut plures QSS D00sqC . I 1 I. Θεοδότη Hunc Oelin laudat Athenaeus , p. 2 2 F, cuius verba per festinationem pro Xonophonteis accepit . Heinsius ad Ovid. Tmst. 2, 18. Theodote postea cuui Alcibiade consuevit,

QUInque mortuum, muliel P Sua veste conteet uua cremavit. Vide

quendam misere offeruli militem us noctem orantem : haec arte tractabat Varum, Ut illius animum cupidum inopia incenderet.

Alciphron 2, 1, p. 2O Ta ὁπωσοὐν ἄλλως ταχ μαραινομένας μεσολαβούσας χάριτας, να μαλλον ξάπτωνται τοῖς διαστημασι. Ieillo locus logendus ordo verboriim SD 'Mεσολαβουσα τας χάριτας μαραινομένας ταχυ ὁπωσοῖν ἄλλως.

266쪽

230 RUHNKENII ANIMADVERSIONES

vecta desunt in Codice Bessarionis, et Ed Basil. Teneam την χαλεπωτάτην δουλείαν, sed facile albeSSe patiar εὰν ουτω τύχωσι, quae praecedent ii leuiore repetita identur. I 1 B. IV.CΑΡ. 2, 2. δι ξυνουσίαν τινος των σοφων ollusit ad notissinium

Senariuna sive Euripidis, si vo Sopii Oelis:

Σοφοὶ τύρaννο των σοφῶν συνουσι .

Ibid. 5. ἐν μῖν ἀποκινδυνεύων Eleganter et apposite ad hune locum Plinius H. N. 29. miserint periculis nostraS, et XI em-

Ibid. 8. s. γράμματα Ρlii 'Inieliti Παρασκ Σοφ. S. Γραφεῖς κώ ὁ ζωγράφος, καὶ Γράμμα, το ζωγράφημα, και επιστολων Γράμματα,

και τα ψηφίσμara, ως Δημοσθένης, καὶ τα συγγράμματα των αρχαίων ἰνδρων, ως Ξενοφῶν. Vide de Venat. p. 998 II et Valet enar Ani: il. ad Ammon. p. 55 CAP. 3 8. και τοῖτο φιλανθρωπία Post haec orba Codux Ex corpionii e Xenopla Ontis Moinorabilibus, quena apud Π'um amplisSiuitum, Ger Meermannium, Volvimus, egregiuna Supplementum prase iot: ὁ δε και ἰέρα μῖν ἀφθόνως ουτω παντaxo διαχυσαι, υμόνον πρόμαχον και σύντροφον λης, ὰλλα και πελάγη περαν δι' αυ- του, καὶ τα επιτηδεια αλλος ἀλλαχόθι καὶ ε αλλοδαπὴ στελλόμενος

πορίζεσθαι, πῶς υχ περ λόγον ὰνέκφραστον : Scilicet ii quo illo accidit quod infinitis aliis locis, ut lilbrarii oculis ah, Misero τὸ δεad alterunt alie antibus, Piae in medio erant, mitterentur. Otamlum alitern σύντροφον hic dici pro tui plici τροφον, ut paullo ante, συντρέφειν δε και υτοῖς μὰς pro siuiplici τρέφειν. Aelianus, qui plura e lio Xenophontis loco expressit, apud Suid. v. Ἀρισταρχος εγ. Και ἀέρος σπαν, και εχειν τροφην λης το ξ αυτοῖπνευμα Aura vitale dicunt Poetae Latini, ut Virgil Aen. 1, 387. Mox Valet enariri noster emerulat: Και τὰ πιτηδεια ἄλλον ἄλλοσέ πη στελλόμενον εν ὰλλοδαπῆ πορίζεσθαι. Denique ultima vox ἀν- έκφραστον non est Xen Opit Ontis, sed Gramimatici, explicantis Di titulam περ λόγον.

267쪽

IN XENOPHONTIS MEMORABILIA 231

τάξιν. CAP. 4 5. δικαίους ποιησασθαι Δικαιος dicitur vel de re vel de pel Sona, in sitia nec abundat aliquid nec deficit, citiae nauneri SUO par St, numeris Suis albsoluta. Herodot a I 9. A δ' κα- τον ὀργυιαὶ δικαια εισι στάδιον ξάπλεθρον. Quo respicit Grammat. MS. Bibl. Sang. Δίκαιον μέτρον, o ἴσον. ρόδοτος β . AeSelline adu Ctesiph p. 44 . Tίς ουν ἀποδεδεικται λόγος δικαίω συνη - γορω uilini Dei viva praeclare illiustravit Jo Taylorus Liatini eodem Sensu istunt dicunt, ut al)1'ieihi Bibl. r. Ol. 2, p. 7 l . male reprehendat interpretem Liriciani de Hist. OnSer. p. 52 δίκαιος συγγραφε υς,υitStit Scriptor, Vertente in Hiii notioni amnis

est altera, tua δίκαιον dicit hir, quod omnibus partibus aequatillitaten servat, frequens illa in Hippocrate, et copiose explicata a Foesi in oecon sed n)inimo intus peta ali interpreti iris in XenOptaonte nostro Cyrop. 2, p. O B: υτε a ἄρμα δηπου ταχυ γενοιτὰν βραδέων BDτων ἐνόντων, ἴτε δί αιον, ἰδίκων συνεζευγμένων. ibi δίκαιον ἄρμα est chim v aequabilitatein in ei/ndo ei Paris, ἄδικοι retrποι, e qui inaequales vel robore, vel velocitate. Sic a Polluce , I9ω Δίκαιος την γνάθον dicitii e suus, thi niaxillani aequabiliteretnollen habet contiri a Xenophonte de re equeStr. p. 936, et a Polluce l. c. 97, ἄδικος την γνάθον, citi ai 8 niaxillae tolli e8t, pars di/ra. Δίκαιον autem ἄρμα quan temere veXarit leunetaViUS, P- paret ex ioxico AIS. Bilbi. Sangorm. 'Aδικομάχους τοῦ Ους Eενοφωντους δυσπειθεῖς λέγει, και Δίκαιον ἄρμα, τ ευπειθες. albi Cora'igendum videtur 'Aδικογνάθους ιππους, io Xenophon Oileua loco etiam τερογνάθους appellat. Haec clipseram, uti Cl. Heioto HiSt. ea leui. InSempl. t. 34, p. 7, eandem Xenoplaonte loci interpretandi rationem laeuisso viderent. Sed ut redear illuc, unde deflexi, saepe miratus una, ani diu tanaque patienter pro Xenophonteis legi potuisse verba putida et praeter rena inculcata,

φασὶ δε τινες και et πον και βουν τω βουλομένω δικαίους ποιησασθαι, πάντα μεστὰ εἶναι των διδαξόντων. quae sciolus OmnaSse videtur

268쪽

232 RUIIXKENII ANI MADVERSIONES.

CAP. 8 8. ει δε βιωσομαι πλειω χρόνον Perspicua imitationis vestigia lint in Auctore Socrat Epist. p. 33. Ubi Sentiendum, γῆ- ρας πικGσθaι, et in Dione Chl'vS. r. 28, p. 29 C.

269쪽

Ἀπομνημονευμάτων DILibros vocat A. Gellius N. A. 14 c., Quos lictorum atque factori In Socratis commentarios composuit Xenophon.' Ciceroni de N. D. I, c. 12, citatur Xenophon in iis, quae a Socrate dicta retulit. V Graecis πομνημονεύματa, rariuSmeuntur πομνημονευμarci' θικα 'ομνημονευματα Diogeni Laert.

3, 34, αποφθέγματα Σωκράτους in Scholiis S in Aristi l . Secundum Tlieonein in Progyimn. c. y Ἀπομνημόνευμα πρὼξίς εστιν λόγος βιωφελm. Ipse Xenophon in Epistolis Socrat. 8 Πεποίημαι δε τινα ἀπομνημονεύματα Σωκράτους ho commentario Imissurum se scribit examinando amicis; p. 22. Verer Se an Persona Socratis satis sint digni sed illud inprimis notabile, quod scribit in pist. 5, p. 38 IO: Δοκεῖ χρηναι η ς συγγράφειν,

ποτε εἶπεν ἀνηρ καὶ επραξεν καὶ asτ ὰπολογία γένοι aviυτου βελτίστη ει το νυν τε και εἰς το ἔπειτα Haec ἀπομνημονεύματα prae

bent Xenophontean Socriatis Apologiam respondet enina in his Xenophon ad singula accusationi capita praeterea in Arte Rho-tor inter opera DionVS. Halle. 2, p. IO3, 3 Socrati εγκώμιον scripsisse dicitur Plato εν ἀπολογίας σχ, ματι Xenophon autem ει τοῖς ἀπομνημονευμασιν γαρ ὰπολογουμενος περ Σωκράτους εγκώμιον Σωκράτους περαίνει. Quae vulgata prostat ut Xenoplioniis Σωκράτους ὰπολογία, est illi lio ingenio capitali, si quid a uilico, prorSus indigna, ab eodem conflata, cui finem CSropaediae debemus et alia quaedam, quae hil O leguntur ut Xenophontea-. Cotorum ex his eximiis libellis dictorum actoria tuo Socratis popularis Socratis est philosophia potenda, non ex Dialogis Platonis, Socrati inulta trifluontis, de quibus ne cogitavit lui lena, ex Pytthagoreorum hauSta conamentariis.

270쪽

234 L. C. VALCI EXARII DNOTATIONES

LIB. I. I. 8. τους δμφὶ Θρασυλον καὶ Ἐρασινίδην s Xenopia Onolo re sua notato innit,iis nota tantun SempSisse Videtur Ἐπιθυμησαντος τουδήμου παρα τους νόμους εννέα στρατηγους μια ψήφου Ποκrsiva πάν- τας recentior' a liae adjecisSe, τους ὰμφὶ Θρασυλον και ρασινίδην quae mihi nainiis otiana contino de verbis videntin Xenoptionteis interiecta sci ipta tanaen ab historiae veteris perito. Norminavit lona X duci in alio or line I eeen Sentur Xenopia Onti Ἐλλ. I, p. 2.S9, 9, quena Se quitur Diod Sic. 3, c. 7 , suci a lassoelior junctina videntili Daemorati lirasullus Θράσυλλος an Θρασυλος sm batui', perinde est Lot Eriasinides ubi niui Ai istopli Ran. 1227: Ἐστρατήγησεν γε μετ' Ἐρασινίδου in Selaoliis dicuntur horto ani- nati Οὐτός τε καὶ Θράσυλλος, Περικλm, Ἀριστοκράτης, Διομέδων, ως φησι Φιλόχορος L.FSia Orat. I, p. 376, memorat, τους μετὰ Θρασυλλου δέκα, et paulo OS Ἐρασιὶ)ιdili'. Pausan 6 p. 47O 'A- θηναίοις ς Θράσυλλον καὶ τους ἐν Ἀργινούσαις ὁμo τω Θρασυλλω στρατηγήσαντa προπετείας στιν εγκλημα. Diodoro te. 3, OI, hi dii quoque itiei ant naeniorati Θράσυλλος καὶ Ἐρασινίδης non Καλλιάδης quod esseling. Stispicat atur. Decepit is locus Natta Forstomun notis in Platoni Apol Socr. p. 349, alteriit tuna loci Dio lori inlinem orern Atil)i raro hi dii nonainantiit'; et, ulbi infortunii circa Arginusas ut calantitatis uduin fit utentio, sero tantun οἱ δέκα στρατηγοὶ nonnorantur.-Quoi Socratem est onOphon populum hi per ea re noluisse in Susyras in littere, υκ θέλησεν πιψηφίσαι, cons. T. H. in Lucian. I, p. i58 idem aliis ver- Iii expreSSit Ἐλλ. I. p. 263 4Ι, et Ἀπομν. 4 4, 2. Dios en Laertio dicitur a 24 Mόνος-ποψηφίσασθαι των δέκα στρατηγῶν, SoluSabsolvisse deceni duces.' suae pervetuit intorpros Latinus ceteris nin Prytanibus soliis ego ἐναντία ἐψqφισάμην, in viii in Platonis Apolo in Socrates. 2, 2O. σθλῶν μεν a a ἐσθλὰ διδάξεαι Logit ista Plato εν τοῖς λεγειοις laeOgnidis, X citan in Menone . 2, p. 95, et Videntur, quae Olbi Super Sunt, Theognide: o variis legiis conflata. His iis leni versilbus usi sunt Xenophon in Symp. p. lI, , pari in Aristoteles Eth. Niconi io,12. MuSonius Stobaei p. 37I, O. Cleui Alexandr. Si rom. 5, p. 77, 32 eon ah Galalcer A. M. 1, 5, p. 74 E. In his quae reperitur apud plerosque lectio, διδάξεαι, vulgata videtur μαθήσεαι praeserenda: συμμιχθγῆς legatur an συμμιγέ yς, perparuul intereSt. 2, 3O. τι ἐκον δοκοίη πάσχ ειν ὁ Κριτίας Sullalbani a vicina litora

라틴어 텍스트