Xenophontos Apomnemoneumata. Memorabilia Socratis; accedit anonymi Apologia Socratis, ex recensione et cum annotationibus Ludovici Dindorfii

251쪽

ANONYMI APOLOGIA SOCRATIS. 215

3 τυγχανε κακοδοζίας Σωκρατη δε διὰ o μεγαλύνειν

252쪽

νων φελιμωτερω τινὶ Σωκρατους συνεγενετο εκεῖ ν γωτοι Gδρα ἀξιομακαριστότατον νομίζω.

Anabasi I, 9 6 L Πολλοῖς axaρι ὁ νε Da εποίησεν est. SCHN. Frequens illud ἀξιομακάριστος est in epi Stolis Ignatii, ut alia cum ξιος COIDPOSitn, quae inaudita sunt Atticis, ut simile illi ἀξιο λωτος, quamvis alii frequentent. Est etiam apud Barusin. Biblioth Med. vol. I, p. 5o5 C.

253쪽

XENOPHONTIS MEMORABILIA

EX EDITIONE. QUARTA

Aποπηδησαντε Σωκράτους Hunc locum respicientes Aelian V. H. 4, 15, et Olympiodorus Cominent. S. in Platonis Gorgiam, alter

pro ἀποπηδησαντε, ποδρύιπες alter ποφοιτησαντες SempSerunt. Quae ecta proprie sciantur de discipulis qui Diagistri cholanmteinere, aut citan conteni tu reli)ὶ qui ut Plato Gorg. p. 298E: Πραότερόν με προδίδασκε, Da μη 'οφοιτ)ησω παρὰ σοῖ. Litian Ep.79 : Κπειτα ra ημῶν; τί ζιστα πεπηοησεν. Vide L. Bos 1M-leg ad Hoseam 7, 13 et I Toupium Ememl in Suid. t. 3, p. 327. Ceterum miretur aliquis, Isocrateui Busirid. p. 222 C. neg a1'e, Alcibiadem a Socrate erudituni esse. Sed Isocrates qu01modo intelligendus sit, docet Olympiodorus Couiment. M S. quem iodo lauda Vimii Ἀλλως τε δε υδε πολυν χρόνον παρέμεινεν Ἀλκιβιάδης Σωκράτει, ob δρὰσαί τι εις την ψυχην αυτου του λόγους. μέλει καὶ Iσοκράτης μέμνηται τούτου τω Βουσίριδι λέγων ον υδῶς 3 σθετο παρ αυτ παιδευόμενον. δηλονότι δια το λίγον του χρόνου. Ibi l. 22. εις ερωτας εκκυλισθεντα ri omnino haec lecti praeseremia, alteri ἐγκυλισθέντας Est quidem apud Aspasium ad ΑΗ-Stotel. Nicona. 7, p. I 27 Ἀει πρὸς δονας εγκυλίονται. Sed rectitra ibid. 9, p. 49 . Γὸν ἐκ σπουδης ει φαυλότητα εκκυλισθέντα. ΕΛ- leni forma dicitur εκφέρεσθαι, ἐξοκέλλειν, ἐξολισθaίνειν, ἐκχύεσθαι προς δονάς. At εγκυλίεσθαι dativo jungitur apud eundem ASI' Stum 7, p. I 28 ου γαρ ὰεὶ τω πάθει εγκυλίεται. et paullo p0St: Aμφω γαρ ταῖς δοναῖς εγκυλίονται Athenaeus 6 p. 262ici οσ

αυταις εγκαλινδούμενον λιχ νείαις.

254쪽

218 RUIIXI EXU ANIMADVERSIONES

Philostratus V. A. 4, p. 165 D καλός τε καὶ π των καλῶν γυναικῶν θηρευόμενος. Ibid. 3O. τι iκον δοκοίη πάσχει Imitatur, quanquam in alia ro, Plutarchus de Vitios Pudor. p. 35 F . at μη πάθος πάσχειν sῶδες, πο κνησμου καὶ γαργαλισμου παρέχοντα χρησθαι αστα τωδεομένω. Rem ipsam cum Vecto προσκνασθαι hine sumsit MuX.

ubi respicit Eupolidis versi is, quo Olympiodor' u COInm. S. in

Phaedonem conservavit : ι ητα ἐκGνον τον δολέσχην καὶ πτω- χον, ὁ ταλλα μεν πεφρόντικεν ὁπόθεν καταφαγεῖν χοι, τούτου δεκατημέληκε. Forte eosdem Versus una cum Aristopla anis fit,ibiis in animo halbuit Xenophon Oee0nom. p. 58 : Και αὐτ ω ὰνηρ, ςὰδολεσχεῖν τε δοκῶ, και αερομετρGν, και το πάντων δὴ νοητότατον δοκουν εἶναι εγκλημα, πένθ' καλουμαι. Maxinaiis quidem Turius

Di SS. 2 , p. 293 Socrater ah Aristophane πένητα καὶ δολέσχην appellaturii dicit. Sod confundit Eupoli dein cui Aristopliane. Nam etsi Socrati in Nubib. v. 75, sanie exprobratur, tamen nondi Serte πένης aut πτωχὸς Oea tum Eupolidis vorsus etiam laudant E Imul M. p. 8, 9 et Proclus Corum. S. in Platonis armoni-

leua, cujus oeum ponam, Si sorte ad numero Versi Iuu reStituendo prodesse OSSit: υτον μὲν το Σωκράτην πτωχον δολέσχην καλούντων τῶν κωμωδοποιῶν, καὶ τους ἄλλους δε παξάπaντας, και τους Ποδυομενους εἶναι διαλεκτικοῖς, σαύτως ὀνομαζόντων Mισῶ δεκα Σωκράτην Io πτωχον δολέσχην η Πρύδικος, ' τῶν δολεσχῶit εις γέ τις ulbi ante ἡ ρόδικος excidit καὶ alterius versus in liciti an Aristoplianis versiis est posterior, non Eupolidis. Schol ad Nub. 36 'Αριστοφάνης ν δ αγηνισταῖς

To at δρα τουτον η βιβλίον διεφθειρεν, H Πρόδικος, των ἀδολεσχῶν σφρησις

Sic illi id se agimentum lieno com eae it possitne correupit notatu a Brundicio ad fragm. p. 268 Kuster ad iii l. V. Πρόδικον. Itii l. 37. et si σκυτέων καὶ τῶν τεκτόνων Sintilitumnes et exeni-pla, quae Socrates a fullonibus, coriariis, ghili petere Solebat, Saepe opta istis risii fuerunt. Callicles apud Platonent Gorg. p.

299 Η . ' δει σκυτέας τε και κναφέας και μαγείρους λέγων και ἰατρους

255쪽

IN XENOPHONTIS MEMORABILIA 219

ban Apol Socrat. p. 43 C. Sed hanc lisserendi rationem plus habuisse in recessu, qualia fronte promitteret, praeclare docet Plato SVmpOS. p. 335 . Ibid. 48. καὶ ΦαΩων δε MS. .eid. lasinet καὶ ΦαQώνδm, ut in Codico suo reperit BeSSamon. IIII lectionem Si Sequamur, non Pliaodon Elous intelli endus, sed inaedondes Cyrenaeum qiui, testo Platone in Phaedon p. 376 B, momenti Socrati affuit. Is apud Auctor Epist. Socrati c. p. 36, et Suidam V. Σωκράτης non patronuntie fornaa aQώνδρο, Sed priuiitri a Φαιδων dicitur do Pa sermarum Omnautatione ΓSphita vinatis in Histor Crit orat.

Euripid. Ipllig. Titur. II 5, δειλοὶ δ' εἰσὶν ουδεν Ουδαμου, nune ta-Π1on pronior uti in In partem, Ut Uigatam Servandam puteui. Aristides t. 2, p. 268, eadein ConStruetione: Και το χαρίζεσθαι μηδαμου τιθέντας προ τ βέλτιστον. Si alii hδαμου τιμαν dicunt

aυτ λόχω κατατεταγμένον. Vide de Rep. Allieniens. p. 692 Α ubi δημόται et δημοτικοὶ pron4i Scile dieiintlir. Ihii l. 6O. vii ες μικρὰ μέρη Ohilique a1'pit tum alios Socratis Iscipulos, itin inprinia Aristippum, Pii prin)u Socraticoruui pl)ilosopli iam mercedo docere instituit. Elian disputationes do voluptate , I, de bono et pulcro 3 8 alieni ab Aristippo niua in- dieiuni halbent. Vide Pliani aua apud Diog. Laert. 2 65. Quae cum ita sint, Auctor Epist. Socrat. p. 43, qui Aristipphina facit Xonoptioniis hospitio in Seillunt utentuin, Iminus couin)Ode finxisse

εδείπνιζεν. Ejus lovi convivia memorat deui in Politie. Praec. p. 823 D. Hunc autem Liclian non diversum ponimus a Licha, Arcesilai . de quo plura huevdid 5, I et XenopiaO Hessen. 3,

256쪽

220 RUIIJ ΚENII ANIMADVERSIONES

p. 49 ID. Sane bigae, quas ad ludos Olympicos misit, argumento

Sunt, opibus abundasse hominem. CAP. 3, 4. οἴτινες παρα τα παρα των θεων Expressit Dyes, antiquisSirmi Vrici versus, quos Plato affert in Phaedro p. 2 DB Καί πως ἐδυσωπουμην, μητι παρα θεοῖς δμπλακων, τιμαν προς ἀνθρω- πων ωὰψω. Nido tuae notavimus ad linae Lex Plat. p. 66. Ibi l. 5. 'ιθυμίαν του σίτου φον In lio dicto innitando ipsi Vetere certarunt. Teles apud Stob. Tit 5, p. 6 H υκ ψον ὰδάπανον καὶ τρύφερον παρασκευάζω σοι την πεῖναν OnOSamler Strateg. p. 47. D a ὰπὸ των πόνων λιμος καὶ το δίψος ἱκανον Oψον ποιε κα γλυκυ κραμα. Di ChrJ S. P. 6 p. 89 K: Λιμω μενεχρητο και δίφει, καὶ ἐνόμιζε τουτο ἱκανώτατον κα δριμύτατον των oψων Bis liversis modis idem expreSsit Cicero de in. 2, 28 et

Ibid. . mmi εραστων Mendosa lectio. nis enim σωφρονικοῖς opponat εραστάς ' Nec multo melius est θρασίων, quod in II S. suo reperit Leunclavius halbetque Cod. Loidens cum θρασυς vix di ratis ριψοκινδύνω, io statim sequitur. Orte Xenoption scripsit η των βριστῶν. Nam σώφρων et βριστm centies Opponuntur, ut hoc ipso libro p. l4 Ουδε ὁ σώφρων βριστm γένοιτο.

Hue a Me, εραστῶν non esSe interpretamentum Oei θρασεων, ut placet Viro doctissiuio, Sed θρασέων vocis βρt πτῶν. Suidas Υβριστάς τους θρασεῖς. Nec tamen hane condecturam tam Verani puto, iit de illa cui quoquaui contemtere velim.

Itii l. 9. κα εις μαχαίρας Descripsit Aeliantis Ep. Im Συ μέν

μοι δοκεις κα εἰς πυρ ἄλλεσθαι, καν εις μαχαίρας κυβιστησαι.

Ilbid. 12. τι τα φαλάγγια Haec ad verbiana descripsit Clemens AleX Pae lag. 3, p. 3 IO, eum quibus Socraticae Suavitatis studiosos juvalbi coinparasse locum alteraim, qui paret leporem halbet, Cyropaed. 5 P. IID: si τὸ μὲν πῖ et ob ἁπτομένους καίει, οἱ δὲ καλοι και τους ἄποθεν θεωμένους ψίπτουσι. vim laudat Plutarch. apti l Stob. Tit 6 , p. 4m, at pie imitati 1 SympOS. 5 7 P. 68 I. CAP. , 2. μηχανώμενον Dudum condectura ductus Videram, μηχανώμενον Xpungendum Sse tan in In Variantem Vectorii In μη- χαὶροὶ χρώμενον POStea, tuo Suspicatus eram, a Codice S., sueni Is Vossius contulit, confirmatum deprelietuli.

Ibid. 6. θμον βλεφαρίδα ullus ii locus esse potest voci ηθμός. Nana quid sinule colo halbent palpebra, aut pioin iisvincolum advorsus ventos praestet i Ut ventus, aut pulvis vento jactatus tentietur Sic video copisse JOaeli. Cainerari uni Olnni. Utr. . . IO3 At ne enitissilia qui lena sine ei qui transiliit-

257쪽

IN XENOPHONTIS MEMORABILIA 22l

t tantur. Hanc Ob caussam nil l melliis occumsit Peti' Victorii invento, qui . i. 24, 5 pro ηθμον, Vel ut paSSina merulos Se Uttur, etiam in Cod. .eidensi, ἰσθμον, reponit θριγκον, eamque OΓ- rectionem cum aliunde sonat, tum e Cicerone Xenophontea vertente, de N. D. 2, 57, munitaeque sunt palpebrae tanquaui vallo piloruin . V Nimimim iit horti hac etiau de ausa maceria, θριγκω)Sepiuntur, ne Ventus teneris planti nOeent, Sic natura eulos palpebris adve1'Su Ventos et alia, viae laedere OSSont, munivit.

Cicer Onem suun Sequiti iraiactantius de Opis Dei cap. 1 Nam et ipsae palpebrae, quibus mobilitas inest, et palpitatio vocabuli tui tribuit, pilis in ordine stantibus vallatae, septum oculis decentiSSi- In una Ipraebent.' Sed tu quoque Scriptores, quoties palpebr descrit,unt, toties a vallo Sirmilitudinem petunt. Varim apud Non.

Marcell. p. - Ι 8 Quos oculos calliblepharo naturali palpebrae

Tinctae vallatos mobili Sept tenent.

Plinius II. N. II, 37. Alia de caussa palpeliras natura dederat,

ceu assum quoddam visus, et proniinen munimentum contra,

occursantia animalia aut alia fortuitu incidentia. Seron. Sanum. V. 667:

'Namque oculos infesta pilorum tela laeessunt, Quodque illis dederat vallum natura triendis.

Sed i suis opus os ali0runt testimoniis, cum ipse Xenophon hac sinii litudine utatur de 3 enat. p. 98 A Εχει τα βλεφαρ ελλεί-

somnaui ad supercilia transtulit Apulei de dogui Platon p. 26O: Superciliorauu opes Praenauniunt eul OS, ne deSuper I ruat, quod teneras visiones 4 Ollesque per turlbet.VIbid. 6. επε δε τ ὰποχωροῖν ra J IJune loeuin e Xenoplionte sumsit Varro Pr0mollio apud Non. Marcell. p. 2 IJ Ret mulenta cibi via exierant per posticiana vallem seci.' Sic edd. veteres et I S. V ossian Male Merceri ana prior, vallen fecerat ut deterius poSterior, e valle feci. tuae anaen Scripturae menda induxerunt Saluiasium EXerc. Plin. p. 9O7, ut legeret valle feceratnt, et GeS- neruui laes L. L. V. Et cille facio, ut aulaim scriberet, e valle feci, ObScura, Vel scaui, nulla Sententia Paullo emendatiorem locuti dedit Jos Scaliger ad Varron. Frag111. p. 168 Retrimentacit, qua exirent per posticum valloni feci ' an fonte, unde Varro hauSit Sua reperto facile est euiendare: Retrimenta cibi quaerarent per OSticum, canalem feci.' Prometheus O luitur. Ambros HeXaem. Decore creator noster ductus reliquiarum

258쪽

222 RUUNI ENII ANIMADVERSIONES

i. e. χετους, enitales a Vultu 1Ominum avertit, ne, dum alviana purgamus, Ibluinareinus adspectum. id Davis ad Cic. de N. D. 2, 56. Xenoplaontea eleganter ad Mia trix luxit Plutarcii de cap.

ex inim util. p. 9 II. ῶν παθῶν τούτων ποιουμενος ἀποκαθάρσεις εἰς τους χθρους, καὶ Ποστρέφων, σπερ χετους, πορρωτάτω τωνεταίρων καὶ οἰκείων.

Ibid. 8. ρώτα γοῖν, καὶ ἀποκρινουμαι Haec Veriba, undecuns fueineuleata, e contextu tollenda sunt. Nec illa repserit in odico suo Bessarion, ei te in Versione imisit. Sic etiana audiealbat vir doctissiimus, dein tu mihi amicissiimus, culus cerius et venis in his litoris sensus est, Cla uisu Salga Sius. Ibi l. 19. ἐν ρημία εῖεν Hic pro omita Attica div restituendaeSi comiti uni εἴησαν, auctoritate Grai nniatici veteris in Bibl. San-

θέουσα ζητεῖς. Ibid. IO. μηδενος δεῖσθαι θεῖον Vix ulluna nobilius os Socratis dictuim celet iratum maxiuio a Diogene, aliisque Cynicis. Id ex hoc loco hariserunt Pseudo-Ciratos Epist. 2, Philo Jud. t. 2, p. 666, Plutarch. Caton. Ina d. p. 35 F. Diogen Laeri 2, 27, et alii plu

tona, proxiniunt a Diis.' Pluribit vermis Apulei Apolo . p. 25 : Equi leui didici, a re praecedere maxini Deo honi inibus, quod nulla re ad istini sui indigeant. Ιgitii ex otiis, Qui si lana lini-Πiis Ophi Sit, euin Sse De Sinaili Orena. Oilbi vide Prioauum. Hinc otiani fluxit, quod legitii in Socratic EpiSt. p. 4: ρω τω μη

259쪽

IN XENOPHONTIS MEMORABILIA 223

satos esse, libri Seripti stemiunt. Exc VOSS. Ἀπατεῶνα δ' εκάλει μικρον με ν, τον - ὰργυριον. S. Leidensis Vulgatam quidem exhibet, sed o post κάλει mittit, quod filam albest ab edit. Basil. Vix distito, qui Xenophon scripserit: πατεῶνα δ' κάλει

Ου μικρον μὲν, ει τις ἀργυρων te. υ μικρος Si μεγας, et Opponitur πολυ μεγίστω.

ου πολλη φροσυνη στί; Ibid. 2, 3 I : υκ αν πολληίμαθία se; Plato Theaei . . I 38 F Nῶς υ πολλη λογίας Sic setiam legebat Gisbertus Oenius, iijus inam situra morte Graecae literae feceriini damni plurimum. Ibid. o. Ἐπίχαρμος Non Epicharmo, sed Platoni, Comico, ut opinor, hunc versum tribuit Scholiast Hermo enis p. 377, RUS locum, quod liber in perpaucorum Imanibus est, hic totum ponam:

Πλάτων τε γαρ φησί Tων γαρ πόνων πωλουσιν μῖν οἱ θεοὶ τα αγαθά' a Σοφοκλης Πόνος γαρ, ὼς λέγουσιν ευκλείας πατηρ καὶ ὁ εν ιλ=ὶτω θεός ουδὲ ἄνευ καμάτου πέλει ὰνδράσιν υπετες εργον. καὶ πόλιν' Iάντα πόνος τεύχει δε βροτοῖς, μελετη τε βροτε . Senari una siti, optioelis nolnino laudatut ex Etiripidis Ibi evmnio sitari Stoti . it. 29, p. I98. Sed n)inim est, 1'i Orei heXarnotriina, qui intor Milesii Phoeylidis sententias . 5 I, repetitiar, Milesii Apollinis dici; si modo ocius expers est Ormiptelae. Oste1'iorem Archiloelio tribuit, o sic scriptum exhibet Joannes Siceliota

Cominent. S. in Hermogenem : Πάντα πόνος τευχει θνητοῖς, μελέτη τ ρίστη. Legendum : Πάντα πόνος τευχει θνητοῖς, μελετη τε βροτε . Dicerem, hane Sententiam, non Epicharmi, ut Lanilbinus pittat, expressisse Horatium I. Serim. 9, o Nil sino magno Vlia albore uilla tortalibris,' nisi tana Vulgaris esset, ut cuivis non stultissinio in monten venire posset Epicharnai autoni VerSum, suen XoIIOplion attulit, Sine poetae Ornino laudat Eustratius in Aristotel. Nicovi. 3, p. 43, addens aliun siniissimunt: Ἐκ των πόνων τοι τὰγάθ' αἴθεται βροτοῖς. quelm pSum, Oetaonormino stippresso laiulat uelan Rhet praee. p. 8 ον ποιητηνεκεῖνον ληθευειν ἔμην, λέγοντα ε των πόνων φύεσθαι τα γαθά. Sud o Euripidis Eruelit thoo cluetus est, teste Stobae Tit. 29, p. 99. Epicharnaeum dieiuna ita Vertit Prisciantis Praeex Rhet. p. 333 . Laboribus vendunt si nobis omnia bona. V Nescio, an illud in ininio habuerit Dionys. Halle. t. 2, p. 3I . Ουδεν των μεγάλων μικρῶν στι πόνων νιον. MOX Xenophon idem suis ver-

260쪽

224 UHNI EXU ANIMADVERSIONES

καὶ ἐπιμελείας θεοὶ goασιν ἰνθρώποις, Piod Orie expressit Philo Jud. t. I, p. 68 Παντος γαθοῖ καὶ ρετης πάσης ὁ θεὸς ἰνέδειξε

ὰνθρώποις πόνον, ου χωρις των καλῶν παρα τω θνητω γενει συνιστα-

textu expellendum est δ' ἄμα Paod si brarius temere opetiit ex praecedenti θαμά. II Id. O. ου μόνον τα στρωμνας μαλακας Huc pertinet lociis Varronis Hercule Socratico apud Non. Marcess. p. 39, 5 In omnibus rei ius bonis cotidianis cubo in Sardinianis tapetibus :chlamydas et purpitrea, amistula.' Quae et mutila Sunt et mendosa. Qiuod excidit con ectura, qui poterat et volet, 1SSequatur merulae hoc modo OITigerulae In omnibus rebus bonis, quotidiano cui, in Sardianis tapetibus : chlamyda et purpurea amicula ' caligor ad Varron. Fragin. p. IIa, scribit quotidianus cubo.' Male. Navi Oluptatem, non Herculena, loqui, clariana St. De ulvo i quotliliano' vide stude notavimus ad Rutil. Liup. I, p. II. Sardiana tapetia ' suae Sar sitius ui prima lino e ianthir. Nam a Σάρδει est Σαρδιανος et Σαρδιανικός. Vid. Steph. Bb Z. ex eo lue orei gerat vim M. p. 7O8, 29. Apud Politie. 7, 77, editur: Και Σαρδωνικὸς δὲ χιrών τις ἐκαλεῖτο Sed e O se uin Scriptura Σαρδανικος faciendum ΣαρδιαHκος. Tincturam Sardianicaui V cx Aristoph. Aeliama Ira, et aliunde illustrarunt, Interpretes tui IIesych. v. Bάμμα Σαρδιανικόν . Nostram in atrone emendationen egregie confirmat Heraclides Cumaeus apud Athen. 2, p. I C. ΔΩ ειδια της τούτων αυλης πεζος ποτιθεμένων ψιλοταπίδων aρδιανῶν. Ibid. 3 i. δια νεότητος τρεφόμεναι Non dubito, quin Xenophon scripserit φερόμενοι idoae Vertium περῶντες confirmat. δειπαροι et αυχμηροὶ ai dicantur, exponit Pollux, tunc locuti claudans, a, 34. CAP. 2, 3. λικρινης δικια Attice et exquisite pro inera in-

라틴어 텍스트