Ἰωάννης ὁ Βέκκος ... ὁ Λατινόφρων

41쪽

ritis επὶ δόξη οἰώμενοι ἀπενέγκεσθαι καὶ τὶς μεσιν σεσοφι- ἐνων διανοημάτων καταφυγόντες, μόνον την απόκτη- θερμοτέρας ἡστως καὶ ζηλου ὐπὸρ της ὀρθοδοξίας διὰ τῆς κατακρίσεως τῶν αλλων ἐπὶ τη περὶ τα θεία ψυχρότητι καὶ προδοσία των πατρύων ηθων και διδαγμάτων, ἐδίωκον αυτὸς ὁ Βέκκος οὐχὶ ἀλογίστωs καὶ ἀβασανίστως rὴν ἐκκλησιαστικὴν εἰρήνην ἐπραγματεύθη, καὶ οὐχὶ ἐπὶ παραποι-ι των πα- μίων ηθων καὶ δογμάτων, ἀλλα τούτων ἀμετοποιήτως εχόμενος, κατελι--ν απολογίαν ἀποχρῶσαν εν η απἐδειξε διὰ των σποράδην εγκειμενωνητῶν των πατέρων, ὁτι τὸ πνευμα ἐκ τοῖ πατρὸς καὶ του υἱου ἐκπο- ρεύεται καὶ ὁτι Οἱ τὸ σχίσμα συγκροτήσαντες οὐ καλως καὶ δικαίως, ἀλλα ἐξ ἐμεστικῆη καὶ ἐθελογνώμονος διανοίαs συνεκρότησαν. Καὶ Ουrως ὁ Βέκκος τερματίζει τὸ πρωτον τὸ καὶ σπουδαιότερον τῶν συγγραμμάτων αὐτου, εν ω ὁ μελετητηs θαυμάζει et ον μέγαν πλοῖτον των δογματικων γνώσεων, την ευπορίαν καὶ την ευστροφίαν της με - χης τὼ ὁντι διανοίας της εμβεβαπτισμένης εν τοῖς ελληνικοις και θεο- λογικοῖς γράμμασι, ἀλλὰ καὶ συγχρειωs ἀπαυδα εκ των πολλάκις ακαι-

ρων περιττολογιων καὶ τω απεχθων ἐπαναλήψεων, καίτοι αυτὸς πλειστά.κις, τὸ πολλάκιs τὰ αυτὰ μεταχειρίζεσθαι ῶς προσκορῆς καὶ ἀδόλεσχον χαρακτηρίζει. Οὐδεὶς ἐτερos ἐν τp ανατολικη ἐκκληση μετὰ τοσουτου ζηλου

ὐπερ της ενωσεως των εκκλησιων υπερεμάχησε καἰ ηγωνίσθη και Ουδεις ετ ος των λατινοφρονούντων τόσον μέγαν ορμαθὸν συγγραμμάτων μεrα πλουσίων θεολογικων ἐπιχειρημάτων καὶ ἀφθονων γραφικων ρησεων εστήριξε τὸ λατινικὸν δόγμα οσον Ιωαννης O Bεκκος. Tην γνωμην ταυτην τοῖ Βέκκου περὶ της τοῖ άγιου πνευματος

ἐκπορεύσεως, προβάλλουσιν οἱ Δυτικοὶ os θρίαμβον της ὀρθότητος τοὐδόγματος αὐrῶν καὶ αὐrὸν Aς νικηφόρον πολέμαχον κατ'των Aς στιλδ τῶν της ορθοδοξίαs θεωρουμένων σοφῶν διδασκάλων, δν την σοφίαν καὶ αυτὸς πολλάκις ἀνομολογεῖ καὶ ἀποθαυμαζει. Διὰ τοῖτο τον Βεκκον καὶ τὰ πονηματα αυτοῖ χρησιμοποιοῖσia οἱ Δυτικοὶ At μοναδικὴν πηγήν, θέλοντες τὸν δογματικὸν περιορι-

καὶ την εκκλησιαστικo-πολιτικὴν ἰσχυρογνωμοσύνην των ἐλλήνων να

καταπολεμήσωσι.

Τὰ ἔργα τοῖ Βέκκου ἀπικαλύπτουσι αυτὸν οὐ μόνον μελετηρὸνεξετασrhν των γραφῶν. ἀνθολογοῖν rα σχεδὸν πάσας τὰς γραφὰς ἐξερευγηκorα, ἀλλα καὶ Aς προς την χρῆσιν τῆς γλώσσης καὶ roῖ ύφους και τῆς συντάξεως καὶ τῆς φθογγολογίας ύπερθεμτίζοντα την κλασικὴν εποχην τῆς κατὰ την εποχὴν των Κομμηνῶν, ἀναπrυχθεῖσαν φανεροῖσιν αυrὸν ἔξοχον ελληνιστὴν καὶ δοκιμώrατον βυζαντινὸν συγγραφέσ.

43쪽

corti instituti infinita inquisitio non potest Θsso, quaerendum Θat clone invenias et credendum ubi inveneris i Tert dΘ pr Acr. o. 9).