장음표시 사용
471쪽
: D. Nicolao Tariretio Mecoenati suo,Desiderius Iacotius Uandoperanus. S.
v M phil placi curriculi te pus tua gulari liberalitate erga me peneat luis em Ne tuas quasi de Nia
fessu ad Ciceronem tanquam in I cum quendam amoenum relaxandi auimi causa
mibi confugiendum putaui. Qui enim ab eo de H:losephia O' eloquentia libri varie copiosis perscripti sunt, nou selism ut imita , admirabili quadam scientia, sed etiam fauitate dicendi
copia te Putium is a mouesit mimos, ut qui eos iummus sumpserit,deponere nunquam vetit. Hoc unum negotii nonnihil exhibere Aolet , quod cum magnam startem in eorum philo borum, Pitum forabant,futenti' praeceptis explicandis si occupatus ibri autem nou extent, ex quibus, i quid censuerint, possimus cognosiere, basiare plerunq: dubitare flemus, nonnulli etiam ex Platone aut Ari totele depromere assiquid,'uatim quam alienum, quod radioribus ad rem facere videatur, ne insu pitionem ignorationis veniant. Quod cum doctissimorum Ῥirorum iudicio ineptum intelligerem,'u phos illos prope omves, C θμorum
472쪽
quarum sint litia quadam latine expressae fuit a
Cicer.inum iu locum,quoad per vires licuit,comduxi nominatim cre u δε decreta tu mi un- taxat Cicerone conquisita breuiter conscripsi, ut
capit quae suut apud Ciceronem in medio posta haberent, oe ex Cicerone Ciceronem interpretarentur. Qua in re si a me praetermissum quid fuerit, quod equidssim in tanta librorum varietate oe opinionum multitudine no dubito, ab aequis laborum alienorum aesti natoribus veritam peto, haec si a liqua ex parte ad palatam secerint commodius is Ῥberius me,cum licebit, traflatu rum promitto. Alios uilal moror. Te autem, Me- man. ut hoc qualicunque tandem est, aequi boni, consula , dum gravioribus iucumbimus nos fra, Ni coepiλει ,1tisdia fluas , Tebemeuter etiam atque etiam rogo. Vule Lutetia 8. I. id. Ianuarii. IJ J --.
Tuibus egregio praeclara est ore Locutus e τους τε βίουν κν των Aleuuaζω are λα σοφως. Vtraque lac multo tibi si ut comprehensia labore: .
S iς in m quod totus vix capit orbis tabes. DES ID,
473쪽
De Philosophorti in doctritia Libellus ex Cice
' M esse ut plures orti fere a socrate , quod ex illius variis c diuersis O in onmem partem ib usiis di*utationibus 2 Plutone tot muni immortalitati traditis , alius uliud apprehendoret, pro . niuatae sinit quasi familiae dissentientes iu-terje, multam ais Alae ili ares tam tamen omnes se Philo bos Socraticos oe dici vellent, esse arbitrarentur. Infer quos praecipκum locum tenent Academici, Peripatetici,stoici, D rei. De quibus sagittatim,se brtius B dicere disicile est, ol ea n praecipue causam, quod earum decreta quaeruntur, variari inter Ciceronis interpi etes dubitari videtur. Sed primum. illud tenend4 e l,quod a viris dbch mis est animadversm Ciceronem omnia proe ex Stoicoris G Academicorum nouorum do utationibus *mere,ex reliquis pauca quaedam a pergere Culas rei fidem facere aluut dialectica. qsae usurpat hi quibus Platon um,aut Aristotelicum nihil prope anno cis Verum dicamus articulate, quoad feri poteritisse Peripateticrio Academicis, tum de catem, quarum a Cicerone praecepta notata
474쪽
Αo4 DE DOCTRINA quaedam Latine expressa.
ACad mici Peripatetici τeteres rebus congruentes Oit Cicero) nominibus disterebant. Nam cum Speusippumfroris ilium philosophiae quas haeredem reliquisset Plato, duos
autem praestantissimosfudio, ais doctrina Xenocratem Chadcedonium , σ Aristotelem flagirite qui erant cum Aristotele, Peripatetici dὶ isunt,quia dissutilant inambulantes in Lacio. Illi autem qui Platonμ mittituto in Academia, quod est alterum Gymnasu. cictus erant sermones
habere filiti ,ex loci Ῥocabulo nonam habuerunt. Quibus tamen nec suae ambulationes defuerunt. Nam tu spatiorum umbraculis arboribus opacoram,quae a Cicerone curricula multiplicium miriarums sermonu appellantur, plerunque inambulantes de philos bia distulabant. Nihil stritur,ut dixi inter Peripateticos illam veterem Academiam disserebat. Absidantia quadam prinsabat Aris Tot.Sed idem fons erat utrisq;, eadem rerum mphendarum , Mendarumq; partitio. De quibus multae fiunt illustres laudes. . σ1. de Finibus bonorum oe malorum. Quod eum locum, quem ciuilem recte appellaturi 3idemur Graece et Myκω, grauiter copiose tractarint. Vnde etiam olim propter eximiam rerum maximarum mentiam a Graecis politici ibi&
475쪽
s bisurat appellati quod multa de Repusiri
rint,multa de legibus, multa non sium praecepta in artibus,sied etiam exempla in orationibus benedicendi reliquerint. Primum enim illa ipsa,quae Adtiliter disserenda erant,polite,aptes dixerunt
cum definientes,tum partietes: deride e qua re quirebant orationem ornatam, graue,magnifice Dut diecta ab illis, 1 ledide de iustitia,defo titudinρ,de amicitia, de aetate degenda de philo- Abia, de capescenda Repub. de fortitudine bo
minum. Itaque ex hac tanquam ex omnium ar
tis; usicina innumeralites in omni genere mentiae 'Hiantes Uiros prodiisse ait Cicero Acad mici veteres quidam fuerul,quidam uoui. Iu veteribus numerantur a Cicerone Plato, AriIZOt les Speusippus,Xenocrates, Polemo,Crantor. Iunouis Arce la3,Lasdes, Euander, esinus,Ca mades, Critomacbus,Pbilosopb. Quorum omniudecreta quia numerabimus suo loco, de veteribus, nom pauca baec nunc sussciat in uniuer
Omnem virtute esse med ocritalem. Bruto.sapientes non semper esse beatissima 4.TU. Finem bonorusecundum naturam viuere id es frui priamis a natura datis. 2.de Finib. σ 3. Osc. Ominem ciuilem orationem in horum altero versari aut definita controuersia certis temporibus, ac reis, aut infinite de Minersegenere qμή rere. yde Orat.
476쪽
ACademici noni, cum nibit Iercipi posse di
cerent, in suo Vise dccreto sicut in caeteris rebuου sussiuabant, ac de diis immortalibus oram tem habebant, o vagam sentenitiam Hanc Acam demiam adolescentiore Cicero σ volaticam ap
pellat, Aut similem, modo huc modo illi c. philo
sophiae Neteris perturbatrice quam exoratam cupit Nisileat, Obmouere non audet.Huius erat ii situtu aduersari omnibus in distulando, cou-tra conirnuumn opinionem ratione aliqua pugnare, nihil affirmare, inuadere in ea quae satis scitὸ caeteris philosophis mi tructa, composita erant, o ruina6 edere:deniq: quas de . erata cognitione certi dsequi quod verisimile Nideretur. Solebat vero is,qui audire vellet,cum quaesivisset,i cere Min aliub perpetua oratione coutra dii ut bat. Qi am dissutim ii consecta em si ceperui Tusculana disputationes, Ῥt es in libro de fato. Hi ius itaqke perpetuum decretu fuit Nihil posse percipi. a. At ad O I.de Natura Deorum. Quod quibusdam adeo placuit, ut extremum bonorum flumnium muliud sapientis Use dicerent , ιυι- fere misi, pensiimq; suos frine suillinere.
PERIPATETICI.PEripatetici cum Ῥiderent nos ita esse nasos, ut commi niter ad ea virtutes apti essemim, qua notae,illuIIress sumi, tu Hitiam ico tempo λ Ii ter, sameris eiusdem: Pae omnes
477쪽
P H et L O s o P H o R V M. cIsmiles artium reliqumum materia tantura admci orem partem, o tractatione d erui, easq; ipsas mirtutes viderent nos magnificentius appetore: ardentius fabere etiam insita quandam, vel potius innatam cupiditatem Dentiae, natossi esse ad congregationem hominum.oe ad societare comunitatemq: generμ humani, eas in maximis ingenuis maxime lucere , t tam philosophiam tres in partes diuiserunt. Vna pars est, in natur aula reuissi alteri . Nil en δ tertia. Natura. sic ab ise inuestigata est, ut nulla pars curio, mari, terra t poetice loquar praetermissa D.
Quinetiam cum de rerum initise , omniq: muniis locuti essent τt multa non modo probabili argumentatione,sed etiam necessaria mathematicoru
ratione concludereNt maximam materiam ex re
bus per se inve ligatis ad rerum occultarκm cognitionem attulerunt. Ad placandos animos multa asserebaut, spirias partiendi, o definiedi per
termittebat. De bisse ait alio loco Cic. Si omnia opiniosos bis essent petetida, Peripateticorum insitutis commodius fugeretur oratio. Quo magis tuum,Brute, iudicium probo,qui eorum, id es,ex vetere Academia philosophorum stffam se utus es,quorum in do ctrina, atque praeceptis diser*dι ratio coniungitur cum suauitate dicedi, cc pia Quanquam ea ipsa Peripateticorum, Academicorums conoetudo in ratione Acendi talis est,
ut nec perficere oratorem post ipsa per sese, nec
478쪽
o8 DE DOCTRINAsne ea orator esse perfectus. Horum sntentia, praecepta sunt huiusmodi. Est e in mentibus bominum tanquam oraculumaeiquod ex quo futura praesentiam , auis furore diuisio incitatus animus, aut fimo relaxatus flute moueatur,ac libere. 2.de Dium. Quae autem coniectura explicantur, aut euentus, animaduersa oe notata sunt, ea gemema diuinanssi non naturaita, sed artificiosa, in quo Amspices, Augures, Coniectoress numerautur, improbanda. I.de Divin. Deos esse, quatuor ex rebus omnia conse N. qausicia.
Plurimum o longe lates plurimum tribuendum boneriat sed tame oe in corpore di extra,
esse quaedam bona,qua ex aetera parte collocata minimi momenti instar babeant. 2.de Finib. Tria bonoru genera, maxima animi, fecunda corporis, tema tertia. I.Tusc.3. f.3. de Finis. Corporis eomo tu copleri beata vita. 3. de Fin. Nediocritatem esse inter minimis σ parum.
Mediocritatem vel perturbationum, vel momborum animi no probandam omne enim malum, etiam mediocre magnum esse. 3.Tuscul. Perturbara animos necasse esse, sed adhibenda modum quendam, que ultra progredi non opo lsat. q. Tuscul. Perturbationes no flum naturales, sed etiammtιliter
479쪽
τtiliter a natura datas. vide Α de Finibus. i. Ossic. te lauditus fortitudinis, iracundiae.
STricorum disiiplina, quos Cicero in Officiis,
Ti .de Legibin, Paradoxis, de Natu. Deorusquutus est, quorum denique in omnibus fere in Dis plurimas tetias Latine exprewt a Leno ne profecta es.Zeno enim relicta veteri Peripateticoru, Academicoru disciplina nulla in Hilosophia nouauit Cui mox se Arcesilas opposuit. Ali' etiam Stoicoru disciplinam Acadaemia a et ris correctione Hlimabant. Antiochus enim sol-corum, oe Academicorsi, qui stoica mucia Uurcpabant ectam conciliame Noluit,σ virorumque decreta bona conturbauit. Et Cicero ait a Per
pateticis Academicis omnia re Aulisse, ominibus aliis ea e res scutos:Et adio loco una de re es flum issentione,quippe cum antiqui omnes quod secundum naturam eset, quo iuuaremur in vita,bonum esse decreuerint,Zeno nilni,nisi quod honestu esse putauerit bonύ,Alsi non de terminis, sed de tota possessione contentioue esse aiunt. Qua de re mide in Antiocho. Do 'simi viri fuerunt, omnes fere in disserendo prudentissimi: Hs arte faciebant,tum definiendo,tum partiendo a ticulate distincte,eroici: arebitecti pene verborum. Iudicandi vias diligenter persecuti sunt,
inuenieudi tamen arte totam reliquerunt.subtile
praterea, τἀ st sum potitu usserendi genus
480쪽
DE DocΥκ1NAIquebantur,ut s libra tertio de Finibus, utae re totus est iu defendenda ea disciplina.Nam co tortuitis quibusdam , minutu conclusiunculis quaspim Iis,qua .lsimeta laqueos oe aculeosdsputation in Cicero nominat, concludebant hoc saelo.Quod est bonum,omne laudabile est Quod autem laudabile es,omne bone lum est: Bonum igitur quod est,honei tum est. Et tamen maximὶ
forti, oe ut ita dicam, viriti ratione utebantur, atque sententia. Caeterum quia xim virtutis mirifice tenebant prope absoluti, terfecti, deni 'fli philos bi iudicati essent, nisi eorum licentiae
Carneades reLTitisset. Et ut verba morticus tenentes ,quae mi ex ore evelli nolebant torridiores erant in dicendo, A moribus quos duriores eua- straui. omnibus 1 bilosiopbu plurima nomina-
uerunt,pudioses me exquiretes Ῥnde γerba esset ducta, oe suo quavis rem nomine appellantes. Quibusdam etiam nomiuibus utebautur, quae pri masterio admirationem, re explicata risum monerent. Aegrotationes appessabant a in μαῖα,
de quibus . Putant enucleate Bona quae aiise dicebautur eadem praecipua, et pro lusia dicebat, quibus beatam Ῥitam compleri negant. Item media ossicia, quae communia sunt, σ late patent, quae G ingenii bonitate musti assequuntur, σprogressione diceduret tam vero qzod appellant, perfectu ais ab Mutum ese , oe omnes numeros babere, ne ruer victitem cadere in Deffvam i