Imperatoris Iustiniani defensio aduersus Alemannum. Autore Thoma Riuio I.C. regis Anglia aduocato

발행: 1626년

분량: 185페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

pernoctandum esse statuit: ubi igi. . tur vitium e quod maximarum , α inquis , turbarum in Rep. cauissa fulti: nihil hercle mirum ι Non enim ipse , ut opinor, aesculapius, noxios λ pestilentes humores, je μ' Poremquam expulit, sine graui totius corporis turbatione , sedideo medicamentorum molestias patimur , ut pro periore valetudine postea perimam Sed quaenam illae excitatae tubae L fugae, a anquis, S lamentationes τ' Meminiis quidem Alamanne , Simplicium, Philosophorum suo tempore Principem, A meo quidem iudicis cum apis Menoe i comparandum . sed schristiana Niligione abh--em, ςdincto contra Polytheos promulgato, cum sodalium suorum , turba , statim ad Persas aufugisse: dc Iustinianum C badς, hoc ii est , aurum plumbo commutasse. Resp. vero Romana quid inde quaeso detrimenti coepit e mhil; 'idem igitur si Ariani & Manichaei, si Ethnici & PagKni, si Sodamitae denuque & Astrologi factitassent, ea tamen iactura fuisset, quae remp. semper ditiorem

82쪽

hominum frequentia remp. carituram

suisse dices: imo nemo re illa caret, quam nec habere vellet , quamquam qui vel corporis turpitudine Versabantur , non illi mihi vel hominum, vel ciuium, sed hostium, vel potius belluarum numero habendi fuisse videntur. Sed estor multi fugiebant ε at multi vicissim , pinnarum metu rem ad mentem reuocabant: & ad in rein frugem reuersi, summis postea dignitatibus & iopibus in Rep. fruebantura. de Paganis Ioquor z quo numera

sisse dicitur TribqMinyas, . cuo Theophilo S D inhei, omne ius

manum ex veterum prudentum librasi in unum corpus ea, sua nunc

extat pulchritudine , digesiisse nos cietur,et ex quo digesta appellantur. . Vir quid m, ipsius Pro pii elogio, mO-nbus, Omniumque artium disciplina, nulli secundus et natura , mitis & humanus , iuris vero peritia longe omnibus praeferendus: is igitur primis Iustiniani temporibus , Polytheus fuisse ' diciti

83쪽

dicitur. Dixi enim ante; & saepius sonistasse dicetur, quo tempore ad Imperi, habenas tractandas accessit Iustinianus, it lud genus praecipuam quamoque Reip. curationem S dignitatem occupasse. Verunta Men Tribonianum postea , non solum toto animo ad Christi fidem redijsse, verum etiam eandem omni studio proinquisse, ex eo constat, quod sanctissimus Impera. tor , in Novellis suis Constitutionubus, quibus res christiana tota sere continetur 2 exarandis, eius potissimum non solum manu, Verum etiam mente utebatur. Possem eadem de

oma , mapistro officiorum , de Ioanne Cappadoce,de Phoci magistro militum , de ipso denique Belissario affirmare ex quo profecto apparet, illum Imperatoris gelum ad incredibile' christianae religionis incrementum exarsisse: nihil 'minusi, inquit pro rcc copius z mam assiimpto Christianici nominis titulo, mente ipsa veteremta Deorum cultum sedlabantur.Quid ρ an non intelligis, AlemaRnRProcopium tuum sub alieno nomine suam hoc locor causam

84쪽

adaessolemannum. 5osam agere e Etenim cuius ille fuit gionis , ante dixi. Sed tamen nisi ristianamsiimu lasset, nunquam ad taelium in Repub. dignitatis locum,

tibi illa tempestate erant , qui eodemn Procopio simulationis vitio labo-iant, sed tamen illa Iustiniani pertexantia, & in dijs gentium er ει- Idist pernitaria, euictum est, 't post stiniani aetat*m, ne nomen quidem gani in Romano Imperio usquam ditum reperiatur. vellem quidem de re uisiderurte Fnstat, PrMimo. inqe iaculo

sistimetur. mon solum

85쪽

tuit, quam ut res ab eo, ad humani generis ordinem & salutem pie eM

sitatae , & prudenter gestae, ad tam longi faeculi utilitatem Be commodum pertingerent e si igitur ex hiis elusis

Privatorum quotividam seminas' aut aerario aut fisco vindicatas fuisse contendis , non nego: si verum vis , . lud suismis laudibus efferendum essedia: dc rursus quaero,quid tu, Alem A. 1ie, in eo reprehendendum esse putest Credo, quod, ut ait Procopius,nullo

iuris pretextu id fecit. Quid vero hoc est aliud , quam secundum Flawnem I vetima pot1o ante ebriistatem iquantulum , inquam , 'hoc in vim docto dissat ab insima ξ 'Quo sum enim tituli' illi qui si iure reperiuntur, de haereticis Θ de Paganis

dmnes poenam haru dei ventibu, dei, nuncianti Quici quod nullius unquam bona inuasit, nili datis 'prius tribus

86쪽

aduersus Alemannum. 7 Ivoluit, si infra statutum a lege tempus, pusionibus abiectis, ad naturalis desiderij modum rediissent. 5 continentem & moderati animi Principem, qui tantam criminis sceditatem , quoniam consuetudine & saeculi vitio inualuerat, edicto prius cauendam putabat, quam

lege puniendam. Quid i quisquamne eum ista, in vindicandis sceleribus piis vitia usurum fuisse putet, si praecipiti

auiditate ad fortunas hominum diripiendas festinasset, non regio planeshidio ad vitia e Rep. tollenda propen- disset Verum Iudaeos,quod tempore Paschae agnina vescerentur, pecunijs multabat: amentissimus Procopius iqui sanctissima i&sapientissima Imperatoris ' consilia prauis: verbis , ad cogitationes & res , non solum iniquas

verum etiam ' ridiculas, detorquet

Quasi vero Iustiniano cura, de agnis quasi id egisset, ut Iudaei in Paschate suillam potius quam agninam essent' An vero quisquam tam stupidus, ut

non sentiat , tam demens , Ut non recognoscat Imperatorem id i unum

87쪽

habuisse, ut Iudaeorum, qui legem Christi aduentu antiquatant, colere Perstarent, peruersitatem corrigeret, diem daret nisi tu fortasse, Alem ne eos agnum Paschalem inutiolando , X. treno illi Chrilli sacrificio, iniuriam,aut nullam , aut ita leuem, ut tolerari de. buerit, sectilis arbitraris. Qu9circa,taccstus amo, siue modum spectamuh , Ahasiuit illae rapinae dicendae, sed poesur, quas ab eo lic inflictas vademus, facile quiuis ut intelliga eum id agendo. nos hsci priuati,ied fidei publicae rationem Iobuisse.

videtur vi ad e a descemia luae Ur Rrapinam s& crimen continent : Duo

autem stat, in quibus , si deliquisse re Periatur Iustimanus, eum e Jum umnino in albo dei adium , qta fatear

quodSacerduim Christianos n5 aliter quam Gentiles S Iudaeos depraeda. tus sit: Christi igitur saeerdotes lusit malaus expaubat i quos i quibu4 artihusi

neta

88쪽

nem igitur Anecdotorum paginam re tuo: idem p rdmissum , bis, terque

repetitum: nusquam eSolutum reperirio. Tu Alemanne, quidi qua parte, Procopivin tuum dictum istud imple ostendist nusquIm, inquis , nusquami plane nusquama atqui bene est, quod cum Iustinianum infandi sacrilegh acicusare vellet, neminem, in quem admissum sit, nominare potuit et imo potuit, inquis , itane veroi cur igitur non γ' fecit inescio , inquis, an obliuione ' promissum non fecit.Bellus es,&lapidi capitis patronus, Alamanne, qui Procopium tuum, tam stolide Sc impie , in accusatione ruentem, isto potissimum modo subleuandum esse putauisti.Quae nemo negata esse vellet,ea effusa verborum multitudine probauit,

quod unum probatione indigebat, id

per obliuionem praeteritum fuisse ais. Patere me, quaeso, isto modo Iustinianum defendere : iam Demosthene a mortuis reuocaco,ad hac causam, opus non esse senties. Sed ut mihi videtur, Alemanne, erat apud nos non ita prisdςm, Equiuendulus quidam, Proco

89쪽

pii tui, cum coeteris virtutibus, tum lita, quam narras memoriae faelicitate, non absimilis: Non longa est fabula: is equum grandi pretio in foro vendide

vat et numerato pretio, caepit emptor,

ut mos est, de viiijs equi interrogare; di ille, duo, anquit, habet ; alteIum, quod nimis sit in cur1u velox, alterum, quod ciceris & auenarum plus iustoxdax: laetus abit emptor, quod nihil de equo inaudisset nisi quod eum Commendatiorem redderet: paulo inde digresso, equus in foveam , estuso

equite, praecipitatur: mirari emptor quid rei elset: re considerata, equum quavis talpa caeciorem esse reperit, ad

Equipola reddit; &,proh fidem,clamat

iste vero equus caecus est: certe. inquit,

uiuendulus,&quidemini fallor,Vtro. Dis oculo: ain pessime : cur igitur istud vitium mihi non dixissest fecassem utique, respondit et scd alia cogitanti, istud mihi e memoria penitus exciderat. Itaque quod venditori isti in equisui viiijs prodendis contigit, id ipsum Procopio tuo in Iustiniani criminibus probandis accidit: infinitam Saeerdotuortho-

90쪽

Orthodoxorum multitudinem fortunis suis nullo iuris praetextu spoliatos liquis dissime probasset, nisi id ei e memoria, ut Vulcanus e Coelo, excidisset. Sed tamen hinc, ut opinor, intelliuvis, Alemanne, quantus hic & quam

praeclarus historicus euasister, si qua tum mentiendo valebat, tantum etiam memoria valuisset. Verum esto: nihil hic, fallente mc moria, diSit Proco

pius: Tu Alemanne, quid dicturum stille putas, si mein inisset ξ nihil, i quis , possum pro comperto: sed quam tum coni jcio, dicturu serat, de ijs quae it passer sunt , Sacerdotes Christiani ob tria capita: Equidem Alemanne, i ea es elegantia, ut ii quid tibi placere videam,illud mihi no facile displicere

. patiar. Sed tametsi hoc in loco, aut cor,s aut caput habu asscsin quam tu ista de tribus capitibus somniasses. Primum eElim, nullam usquam de Tribus Capitibus mentione antulit Procopius: Itaq;

no magis dehijs, qua de tribus Cerbera, vel Gerionis capitibus dicturus fuisse, existinari debuit , Deinde,sii maxime dicturus fitisset, cone te amentiae adegit,

SEARCH

MENU NAVIGATION