Imperatoris Iustiniani defensio aduersus Alemannum. Autore Thoma Riuio I.C. regis Anglia aduocato

91쪽

tuus aduersus lustinianu liuorvi Facundum Hermiensem , ut. Liberatum, It Victorem Tunnensem , ut Episcopo Africanos, dc alios, quotquot erant, illorum C pitum defensores, tanquam orthodoxos laudare non vereare Nol0 ego in Theologorum messem falcem mittere 1 nolo, quae intra sacerdotijvelum posita sunt, curiosi lis speculari; Sed quae in historijs memoriae hominum commendantur , ea tam mihi nota esso Possunt quam tibi. Itaque de istis

tecum mihi sit hoc tempore controuersia. Sacrosancta quatuor Concilia suis legibus ita commutiluerat Iustinianus, vinemo iam illis, poena Tum metu , aperte auderet aduersari. Propterea homines rerum, ut ita lo. quar, nouarum , in ecclesia cupidi, nouam quandam orthodoxae fidei impugnandae rationem eScogitant. Theo, dori cuiusdam Mopsuestem Theodoriti Cyriani, Sc I bae Messeni Episcoporum

scripta, pro orthodoxis scilicet reci. pienda esse vehementissime contendunt : sed ne contra Concilia pugnare viderentur scripta illa a Chalcedonensi

92쪽

iauersius C lemannum. i .COncilio prius recepta & approbata, fulse mentiuntur 3 eodem plane modo, quo si quis inter nos, se quidem Religionem orthodoxam amplecti, Roma nam aspernari, diceret ; Bellarmini tame alentiani, & Stapletoni scripta pro veris & legitimis suscipienda, &

communi Synodorum nostrarum calculo confirmata esse conte Uderet. Istam vero illorum hominu amen- . tiam,Concilium generale quintu, a Iu

lissent, & quid in illis contra Deum, contra fidem, contra Concilia & ecclesiam,ex diametro pugnaret apertissime declarassent, Decreto suo seuerissime damnabant. Et haec est illa quae trium Capitulorum damnatio, apud scriptores usurpatur;Nuic igitur ad teAlemline venio, & a te peto, ut etia atq; etia apud te cogites, quid velis , quo spectes, quam rem moliaris; Hermiensis,liberatus, Uictoaunnensis, & alij, propterea quod Theodori,Theodoriti&Ibae scripta deis sendissent, eiusdem cum illis sceleris &

nlnIano conuocatum, cum &illorum Episcoporum scripta quam tria capitula in medium

93쪽

ys Impaunim . Defens blasphemiae rei iudicati sunt , tu qui

istos illorum defensores defendis, qui horum testimonijs aduersus Iusti. nianum, & libenter & frequenter uteris, qui saeculare Imperatoris brachium a generali Concilio, contra illo

rum contumaciam inuocatum , tan

quam Neronis & Diocletiani dextram erudelitatis &sanguinis accusas, an noate eodem cum illis scelere implicatum esse sentis Tu cum Hermiensi, Ibberato , dc Tunnensi sentis, illi cum Theodoro, Theodorito & Iba senserunt , Denique isti cum Nestorio 'Ario &Eutychete sensisse. Generalis Concilij Decreto, comprobantur: itatu, dum futili coniecturarure tuarum telo, Iustinianum insequeris, horreo dicere, in quam profundum haeresium di blasphemiarum pelagus praecipitaris.

Sed nolo ego te antiquarum haere. sium suspitione onerare: illud modo percontari libet, utrum tu trium Capitulorum defensores, haereticos an Orthodoxos fuisse putas e nam si orthodo. M , vide quo incidas: refert enim V.ctor ille Tunnensis, Vigilium vestrum,

94쪽

pontificem Romanum a tota ecclesia Africana, hoc est , a trium Capitulorum defensoribus synodaliter fuisse condemnatum. Itaque si illi orthodoxierant, efficitur quod haereticus fuerat Vigilius. Iuris enim definitione, haererticus est , quisquis orthodoxus ponest.

scilicet,inquies, praeclara res est, Pasto, rom ab ovibus condemnari. Age sis,

ipsum Vigilium a Vigilio damnatum fuisse doceo. Narrat enim Caninus, in in sua ad Tunnensem praefatione,illum aliquando, pro tribus Capitulis Aeologeticum edidisse et ab Imperatore vero admonitum sementum commutasese. quadi utrum orthodoxam cum haeretica commutauit, an contra, haereisticam cum Orthodoxa 3 restat igitur haereticss fuisse trium Capitulorum defensores. Facile autem patior Memanne, Iustinianum nostrum haereticorum flagellum appellari. Sed illud nunc accedit incommodi, quod siue illi haeretici erant e siue orthodoxi, tua illa in conijciendo solertia , nihil ad causam faciat: Quid enim hoc ad bonorum direptionem e minatuc Proco-

95쪽

dicitur. Dixi enim ahte, & saepiussor lasse dicetur, quo tempore ad Imperi,

habenas tractandas accessit Iustania

taenus praec1puam quamisque Reip. curationem & dignitatem occupasse. Veruntamen Tribonianum postea , non solum toto animo ad Christi fidem redijsse, verum etiam eandem omni studio promouille, ex eo constat, quod sanetist us Imperia 'tor in Novelli s suis Constitutioni. inis, quibus res christiana tota fere

continetur exarandis, eius potissimum non solum manu, Verum etiam mente utebatur. Possem eadem de

Thomi, magistro officiorum , de Ioanne Cappadoce,de Phoca magistio militum , de ipso denique Belissario affirmare j ex 'quo profecto apparet,iillum Imperatoris zelum ad incrsdibi

te christianae religionis incrementum exarsisse: nihil' minus inquit Protcc copius z nam assumpto Christianici nominis titulo, mente ipsa veteremia Deorum cultum sectabantur.Quid ean non intelligis, Alemanne,Procop1um tuum sub alieno nomine suam hoc loco causam

96쪽

aduersius L lemannum. istam agere ξ Etenim cuius ille fuitigionis , ante dixi. Sed tamen nisi

tristianamsimu lasset, nunquam ad ta elium in Repub. dignitatis locum,

psiillet: nec dubito presecto, quin

illi illa tempestate erant, qui eoaemin Procopio simulationis vitio labo-,ant, sed tamen illa Iustiniani perierantia, & in dijs gentium eradiadis pernicacia, euictum est, ut post

stiniani aetatem, ne nomen quidem gani in Romano Imperio viquam ditum reperiatur. vellem quidem Screliquis idem affirmare possem: illud rte constat , proximo. inde saeculoras illas haereses, penitus obmutuitIe: rologos nilsquam gentium fidem diea recuperasse. Tertium vero ρο- is ita apua coeteros christiani or s populos fullso extinctum, ut iamiau ne Romae quidem, pudore carere istimetur. Quapropter in Iustiniano 3n solum incredibilem animi virili-

m & pietatem , verum etiam ini ortale quodd in Vei opti. mag. be-rficium & talicitatem admirari licet:

97쪽

luit, quam ut res ab eo, ad humani generis ordinem & salutem pie tacta sitatae , & prudenter gestae, ad tam longi faeculi utilitatem & commodum pertingerent E si igitur ex hiis causis

Privatorum quorundam fortunas aut

aerario aut fisco vindicatas fuisse conten, dis , non nego: si verum vis , factum illud sitismis laudibus efferendum esse dico: dc rursus quaero,quid tu, Alemam ne, in eo reprehendendum este putes Credo, quod, ut ait Procopius,nullo

iuris pretextu id fecit. Quid vero hoc est aliud , quam secundum Platonem , vltima potio ante ebrietatem iquantulurn . inquam,' tu viro docto distat ab' insania 3 Quo sum enim tituli' illi qui in iure reperiuntur, de lineticis e de Paginis de Asthologis ρ dedique de iis qua iiDsuriantur. contra naturam ran ncinomnes poenam harsi delinquentihus de nunciant i Ouid quod nullius unquam L inuasit, nili Hatis' prius tribus

98쪽

aduersus Aleman m. 7 Ivoluit, si infra statutum a lege tempus, pusionibus abiectis, ad naturalis desiderij modum rediissent. 6 continentem & moderati animi Principem, qui tantam e iminis foeditatem, quoniam consuetudine di faeculi vitio inualuerat, edicto prius cauendam putabat, quam

lege puniendam. Quid i quisquamne eum ista, in vindicandis sceleribus piis vitia usurum fuisse putet, si praecipiti

auiditate ad fortunas hominum diripiendas festinasset, non regio planeshidio ad vitiae Rep. tollenda propen- dissetiVerum Iudaeos,quod tempore Pasine agnina vescerentur, pecunijs 3 multabat: amentissimus Procopius lqui sanctissima & sapientissima Imperatoris ' consilia prauis verbis , ad co- Quasi vero 'Iustiniano curae de agnis quasi id egisset, ut Iudaei in Pasmate suillam potius quam agninam essent' An vero quisquam tam stupidus, venon sentiat , tam demens Vt non recognoscat Imperatorem id unum

db oculos habuisse . vi Iudeorumst

99쪽

nem igitur Anecdotorum paginam reuoluo: idem promissum , bra, terque

repetitum: nusquam exolutum repetario. Tu Alemarme, quid qua partη, procopinin tuum dictuin istud linplesse ollandist nusquὶm, inquis , nusquam/plane nusquam: atqui bene est, quod cum I ustimanti m infandi sacrilegij a

culare vellet, neminem, in quem ad missum sit, nominare potuit et imo potuit, inquis , itane veroi cur igitur non' fecit i nescio , inquis, an obliuione ' promissum non fecit.Bellus es,&lapidi capitis patronus, Alamanne, qui Procopium tuum, tam stolide dc impie in accusatione ruentem, isto potissimum modo subleuandum esse putauisti. uae nemo negata esse vellet, effusa verborum multitudine probauit, quod unum probatione indigebat, id per obliuionem praeteritum fuisse ais. Patere me, quaeso, isto modo Iustinianum defendere : iam Demosthene a mortuis reuocaco,ad hac causam, opus non esse senties. Sed ut mihi videtur, Alemanne, erat apud nos non ita pri-dςm, Equiuendulus quidam, Proco

100쪽

pii tui, cum coeteris virtutibus, tinnina, quam narras memoriae stelicitate, non absimilis: Non longa est fabula: is equum grandi pretio in foro vendide

Tat et numeratopretio, caepit emptor, ut mos est, de vitiis equi interrogare ,

di ille, duo, inquit, habet alteIum, quod nimis sit in curiu velox, alterum, quod ciceris & auenarum plus iusto edax et laetus abit emptor, quod nihil de equo inaudisset, nisi quod eum commendatiorem redderet: paulo inde digresso, equus in foveam , estuso

equite, praecipitatur: mirari emptorqvid rei ellet et re considerata, equum quavis talpa caeciorem esse reperit, ad

Equipola reddit; &, proh fidem, clamat

iste vero equus caecus est: certe inquit,

Equiuendulus,&quidem 'i fallor,viro. Dis oculo: ain pessime et cur igitur istud vitium mihi non dixissest fecissem utique, respondit et sed alia cogitanti, istud mihi e memoria penitus excide-Tat. Itaque quod venditori isti in equi sua viiijs prodendis contigit, id ipsum Procopio tuo in t uiliniam criminibus probandas accidit: infinitam Leerdotii OrthO-