Isagoge philosophica. Authore Petro Fonseca Lusitano D. Theologo Societatis IESV. Olyssipone apud Antonium Aluarez, 1591

발행: 1591년

분량: 74페이지

출처: archive.org

분류: 철학

71쪽

eam sibi copulasse, quam quo Angeli indu ut

ea corpora,quibus in specie humana apparere hominibus solent. Sunt igitur haec omnia praedicata quaedam . . contingentia comparatione diuini verbi, seu potius spontanea, ac libera; proinde nullu eorum praedicator de illo quid ditatiue, aut e sentialiter aut necessario,vt vel genus sit, vel, species,vel differentia, vel proprium respectu illius, quatenus quidem haec quatuor uniuer-

saltu genera ab Ethnicis Philosophis, nobisq; hactenus explicata sunt. Sed tamen alio modo quodam mirabili, multisci; seculis incogni

meo nisi quibus diuinae bonitati placuit illum

praemonstrare) priora tria dici posse genera, species,& differentias, nempe a Sumptiua genera, assumptivasque species, & differentias, quod verbo diuino per naturam assumptam, non per innatam diuinamq; conueniant Iidq; non accidentali unione,sed substantiali,& modis inter se ita diuersis vi ad tres quasda alias uniuersalium species merito pertineant. Nagenera haec, & species, etsi contingenter,ia men substantialiter praedicantur,idq; in quaestione quod nam suppo situm est; genera quidem de specie differetibus, siue in complete; species

72쪽

species vero de differentibus numero, seu co-plete: at differentiae contingenter, & substan tialiter in quaestione quale est. Quaerenti enim quod nam suppositum sit verbum diuinum , seu cuius naturae lappositum ; cum haec quae Ilio substantiam quaerat,, apte respondebit, tametsi incomplete, qui dixerit, esse suppositum naturae sensitivae, ac proinde animal, quod eadem ratione praedi, cari potuisset de differentibus specie, si quemadmodum verbum diuinum humanam naturam sibi substantialiter uniuit, ita uniuisset spiritus sanctus naturam columbaricuius serina in Christi Domini baptismate apparuit.Co' plete vero(quod attinet ad naturam assimi,

piam respondebit, qui dixerit, e Cesu ppo sit sinaturae humanae, ac proinde hominem, cum in homine contineatur tota comunis natura

singulorum hominum. Demu quaerenti qua lenam suppositum sit verbum diuinum substantiali qualitate, recte respondebit, qui dixerit esse rationale, a ut sensitiuum. Ex qua re patet, mysteriti diuinat incarnationis nobis aperuisse, non esse immediatam oppositionem inter praedicationem essentiam

leni' accidentale, si proprie in scholi; Christianae Philolaphiae B qi endum est, cum in

73쪽

ter utramcit, sit media praedicatio quae a sus-- stantialis, quae neq; essentialis est, neq; accidentalis proprie cum synceritate orthodoxas fidei appellari potest. Non videtur autem eadem ratio in proprietatibus,& accidetibus naturq assumptae, atq;in generibus,speciebus,& disterent,s, ut ex ilais duo item alia genera assumptiuorum viri- uersaliti constitui debeant. Omnia enim pro et gypria,& accidetia naturae assumptae, si cu ver-

-o druino conserantur, vere coprehenduntur vulgata accidentis specie. Nam & risus ch et Aax,& c teri hominis proprietates,albumq;. alia eius comunia accidetia praedicatur de erbo diuino accidentaliter,d: contingenter, i tametsi non ei conueniunt cu vera inhaeren- ti quopacto eoru pleraq; conueniunt verbo diuino,ut homo est,& aliis hominibus. Neq- enim necessaria est vera inhaerentia ad vera, de

propriam quinti vulgati praedicabilis ratio. nem; ut ex iis quae inco explicado dicta sunt . perspicuum est. Atque haec de uniuersialibus more Isagogico dicta sint, non tantum ut ab Ethnicis Philosophis sunt tradita , sed etiam

ut in Christianae Philosophiae academiis expli

cari debeat.

SEARCH

MENU NAVIGATION