장음표시 사용
201쪽
quae piae caussae relinquuntur in .favorem an ae, atque salutis aeternae disposita esse, in quibus legum subtilitas praetermitti potest, & debet: atque id
unum postulandum , ut de testatoris voluntate certo constet sdufi n. praeced.). Si quaestio haec ad Romanas leges exigatur , nullum videtur speciale privilegium caussae piae induItum ι cum immo Visteminianus, & Marcianus expresse requirant, ut omni juris ratione munita sit dispositio virginis , aut viduae Deo dicatae, quae testamento , vel cindi et Ilo , Ecclesiae , martyri O , clero , monacho , vel pauperibus totam, vel pariem substantiae suae relinquere velitis . Neque aliud erui potuit ex lege Constamini 6); tum quia id unum est deit primus inter Christianes Impe-
Iatores, ut Ecclesiis, ac ceteris Christianorum collegiis ultrinae voluntatis actu relinquere liceat, quod ante prohibebatur ; cum societatus Christi an rum apud ethnicos inter illicita collegia recensereutur L adeoque nee h
reditatis, nec legati capacia ei aut γὶς tum quia , etiam ii privilectuin hoc Constamini lege tributum litisset, posteriori Imperatorum Valentini aes , &Marciani sanctione i8ὶ abrogatum vi deri posset. Sola ergo latis canonici ρὶ definitione niti videtur sententia haec: plerique tamen , nisi legibus municipalibus , vel populi motibus aliud inductum sit , defendunt valere testimentum ad pias caussas. licet sole incit. talibus tutis civilis destitutum si clo , tum quia aequitas ita suadet ; tum
quia juris Pontificii definitiones passim servantur , quoties desie it ius civile , eum immo in Frisia , ubi alioquin ius
civile in testamentorum solemni Si is custoditur, ratum habeatur ex privi. legio hujusmodi testamen tuin ; prout ex Sande testatur Voet sirine relictum porro in pias caussas ceusetur, quod piis iocis, puta Ecclesiae, monasteriis. xenodochiis, aut pauperibus datur ita . Quin immo piam etiam caussam cun- seri , quando famulae , vel ancilla: , aut alteri simili personae , quae aegre vitam tolorat . aliquid relinquitur cum allegatione quadam commiserationis , aut paupertatis, post aIios plures tra
multum hic arbitrio iudicis tribuendum esse, habita ratione quantitatis legatae , patrimonii , de conditione ipsius legantis si in . Sed postrema haec viri alioquin clarissimi assertio di si cultateuon Caret , dc vix . recipienda , nisi vero pauperes lint illi, quibus ita relinquitur. Dum ci olim placuit Senatui Nicienti , testamenta ad pias caussas praetermissis solemnitatibus condita rata non ussu, nisi alio iure firmeatur,
veluti si condita sint inter liberos ;atque ita duplici quodam iure iustineantur ditsὶ : quod non adio piae
caussae inductum est, sed ut morientium voluntati tutius prospiciatur.
lemniba s testamentum ad pias caussas , tammodo de eo certo constet, vel ex depositione aeuorum testium , vel ex reca. gnitione stipturae, cum tepuιor propria munia ultimam suam voluntatem sit
D; quia tam eia parochus isse , qui j gata petebat , scri erat hoc testamentum , O teges diao, qui adhibiti Seebantur , mbit destonebant, Senatus i ritum prouunciavit testamentum, I bet. in pandect. hoc tit. de resament. lib. 28.
202쪽
cap. Relatum M. extra de rasa. ment. t 3 . 3 6 in. sin L. Generaliter I s. cod. de sacroin fana. eccles οὶ D. L. I. cod. de sacrosaria. μ-
8ὶ D. L. Generaliter I 3. eod. de sacrofana. eccles. Vin D. Cap. Relatam II., extra de
stament. lib. 18. tit. I. num. I9. fete
in princis. ia in D. L. Generaliter I 3. eod. de sacroyancy. eccles ia) Get in pandea. hoe tis. lib. 28.
-m. 6. HA , Deci f. anni I 63 I. refer. D. Leotardi in eatissa Baracis eontra
sorores de Richelmis 6. Denique nihil objure, V. Thes r. quae s. forens lib. 4. quas. 3I. num. 6 , ω 7 Φ
Testamenta ruri a ruineis eondita valere possunt , liceι testes non subscripserint , O quinque tantum ad- fu rint . Eadem aequitas , qua receptum est,
ut valeant testimenta ad pias caussas, saltem si alio iure firmentur . quam vis solamnitates consuetae adhibitae non
fuerint i Desu. praeced. , sua iit quoque, ut solemnitatum stricta observatio remittatur in tei lamentis, quae a
rusticis , & ruri fiunt ii r quare Iustinianus antiquarum legum, nec non iam receptae consuetudinis vestigiis inhaerens . concessit , ut in illis locis . in quibus raro inveniuntur homines literati . septem quidem testes adhibeantur , si haberi possint, sed eorum
testimonium recipiatur. dc ratum sit, quamvis non subscribant lx ; cum Ἀ-men testium subscriptio s utique in testamento per scripturam condito generatim necessaria sit t, . Amplius etiam rusticorum favore progressum est; atque indultum, ut subsiliat eorum testamentum ruri conditum , etiamsi quinque tantummodo testes ad bibitiiverint , si forte major testium numerus haberi non potuerit ; qui utique satis instructi sint de teista toris voluntate; & potissimum, qui sint he.
redes a testatore instituti; atque detestatoris voluntate iurato deponere possint is . Ergo rusticis, etiam ruri degentibus, indistincte concessum non fuit privilegium, ut testes tu eorum testamentis a subscribendo abstineant; vel ut minor testium numerus suis diat; sed sub conditione, si literati hominea in loco non facile inveniantur I vel testium septem copia non habeaturi, 6ὶ; cum enim hoc privilegium ex
aequitate descendat , ne a testamenti factione repellantur, qui Omnes legum solemnitates servare neqaeunt, quo ties homines literati , vel septem testes facile inveniuntur, nulla adest necessitatis, aut aequitatis ratio. Neque
privilegio locus fit, nis duae simul
conditiones interveniant. Prima , ut rusticus sit illo, qui testament una coa est. Altera, ut ruri testetur π). Inprimis requiritur, ut rusticus hi testator; etenim rusticis, & literarum imperitis se subvenire velle apertissule profitetur Iusti magus, non ceteris 83;& simul loci qualitatem commemorat imperator; cum hoc privilegium indulget sy . Sane altera ex his condi-
203쪽
tionibus deficiente, possunt consuetae testamentorum solemnitates adhiberi; atque ideo cessat privilegii caussa. Ruri autem factum non videtur testamentum in suburbiis conditum , quamvis in plerisque eadem ratio sit praedi rum suburbanorum, & rusti eorum si o); cum in suburbiis homines literare,&testium copia facile haberi possit. ii L. xli. in prine . cod. hoe titide testament. O quemadmod. testament. ordinent. 6. 23ὶ.su D. L. ult. verse. In illis vero Iocis. 3ὶ L. Hae consultissima a I. in primcip. cod hoe tit. ὰe testament. Oc. Φ D. L. ult. versis. Sin autem in illo loco cod. hoe titi, Decis 28. au ς . I 76 . rafer. D. Frichignono in caussa Meherii contra Rubeum in princip. . ubi traditum , prius testamentum non rumpi per posterιus ruri conditum,
4 sin D. L. ulti isse. STn autem in illo eod. hoe siti. Deeis 27. janaarii Issa. refer. D. Patiarino in ea fautranq. Fortis in fri. Eab. eod. hoc rit. de tefamem. , tib . 6. tit. s. defuit. a 6. in princip. 8ὶ D. L. xli. in princip. cod. hoc tit. de te amenti, O quemadmod. testa
ιρὶ D. L. uti. versia. In illis vero Deis cod. hoc ris. io Fab. cod. hoe. titi de testament. lib. 6. tit. s. d. definit. 1 6. num. I, Osqq. in corr.
DEFINITIO I. Milites in expeditione positi testari possunt absque ulla solemnitate I atque valet eorum dιspositio. amodo cer to eo et de eorum voluntate per duos testes.
Cum reipublicae intersit, ut cives
militiae nomen dent ; tu in ut in numerum relati sortiter susceptum munus obeant, plurima, atque egregia
militibus privilegia concessa fuerunt ;atque potissimum libera , de ab omni Iegum solemnitate immunis testandi facultas . ita ut ad vim mili ruris testamenti nihil amplius desideretur , quam ut de militis volucitate conit si), quoa privilegium Iustinianus nimiae militum imperitiae adseribit siὶ ilia aliae , atque praestantiores fuerunt hujusce privilegii indulgendi caussae rvi deIieet militiae favor; atque testandi casio ; non enim sinit armorum tire. pitus, ut subtilitates iuris observentur. Requiritur utique, ut de seria militis
voluntate certo constet, neque enimς
prout sapienter rescripsit Traianus Imperator i3ὶ, prodessu poteth dispositio milii is per joetum facta, qua heredem
nuncupaverit; imo ipsorum militum maximo interest, ne verba liaee instar testamenti recipiantur; alioquin facit δpoli eorum mortum ah venirentur , qui dicerent, militem alicui bona sua .reliquisse; at qua ita vera militum judicia subverterentur' in . Quocumque autem modo de militis voluntate constet, sive per scripturam, sive per nun-
204쪽
pationem, nihil resert is . Si scriptum suerit, valet, etiamsi in vagina, aut elypeo literis sanguine suo rutilantibus , aut in pulvere inscripserit gladio suo miles, prout loquitur Constantinus to); etiamsi nulli adsint testes; periculi tamen plena haec est testandi,& fidem adhibendi ratio. Quod ii per
nuncupationem miles testa ius fuerit , quaestionis est , an testis unus susticiat, an duo necessarii sint. Sunt , qui putant , unum sufficere ; ajentes. duorum testium necessitatem juris civilis sanctioni accepto rendam esse ; ac proinde remittendam militibus testan- Iibus , quorum nuda voluntas inspicitur 7 . Sed alii rectius dum omnino testes requirunt 8ὶ , quorum sententiam olim amplexus est Senatus uos er Sy), ut de militis voluntate certo constare possit ; cum generatim comstitutum sit, ne uni testi , licet praeclaro curiae honoroe fulgeat . fides. adhibeatur fio . Neque sanctio iure iuris civilis subtilitatem sapit; ipsa namque naturalis ratio dictat , quod in proverbio est apud omnes: testis unus , festis nullus: atque veritatem ex duobus saltem testibus eliciendam esse .sti J . Sed illud tantum militis testamentum praetermissis legum consuetis solemnitatibus valet , quod jure militari a milite sit , nimirum in expeditione ; cum milites procincti , Guparati esse debent ad praelium , ut hostem aggediantur, vel aggredientem propulsent si αὶ , prout alibi dumo stravimus si φ). ij Princip. institit. hoe s t. de militi testament. 1. Il-ὶ, L. I , L. mos Tr anus 1 . f. hoc titi de testament. milis. 19. i. - αὶ Prancip. infli . hoe tit. de militar.
3ὶ In d. L. Divus Traianus M. f.
stamenti milit. tib. 29. tit. I. num. 1. in med. .
Testamentum ab initio validum quibus modis irritum fiat Quid si horδε δε- fiat ex νυ arι subpiaura osc
I Estimentum ab initio ratum vi
res amittere poteth , vel per judicis sententiam , aut per factum praetoris; vel ipso jure, qua a ludic I decin tuu , C c
205쪽
aut praetoris auctoritas interveniat . Iudicis sententia rescinditur testamentum , cum , querela. instituta , testamentum in Miciosum pronunciatur iὶ : praetoris auctoritate , cum praetor dat bonorum possessionem contra
tabulas si). Quod si heres institutus deiiciat, vel quia nolit, vel quia non
possit hereditatem adire , utique vires amittit testamentum , atque locus fit successioni legitimae i. 3ὶ, ex vulgari tamen substitutione potest sustineri i) De quo infra dicemus ιιι. de λέ- fetos testiment. si in Quod explicae Iustinianus in lis. 3. Πl. Ioia de bonor. possessionio. B3ὶ Princip. institui. de heredγω.
lib. , qua ab intesta ι. deferunt. 3. r. , Decis. I . aprms 1676. refer. D. Ba- Iegno in caussa Deorum de Garampis contra Rotandum , pro . M. . ubi de herede pramortuo tela tori.
Φ in Argum. L. Et si pepererit 3. F. tili. f. de liberi , O postum. 28. a.),
Decis. i . februarii II i. refer. U. Demorra in eatissa utrinq. de Peteris , i. Altera qu Utιo , D. Decis refer. D.
Testamentum prius non evertitur per
osterius, si testator iustis ex Mussis caverit in priore , ne res scarum
intelliga ιur per posterius, nisi in hoe specialis arbitraria quadam formia lainserta fuerit. In ea quaestione , quae a pragmaticis
institui solet, an posteriore testamen. to evertatur prius, cum testator, forte metuens, ne propiti quos uin , puta , importunis precibus, vel querimoniis te cogatur , ne de rebus suis disponat lavore ipQrum , quoa . tamena successione repellere in animo habet . prius , ipsis insciis , testatur ratque cavet, ne ulla posterior dispositio rata habeatur , praeterquam si iciis serta fuerit specialis quaedam forin la, pro arbitrio testatoris excogitatarde inceps aliud testamemum condit . adjecta ex stilo notariorum vulgari formula, qua priori cuicumque te stamento se derogare profitetur te-itator: praeterivilia tamen speciali iaprimo rei tamento demonstrata sorinu-Ia. Placuit Senatui prius testamentum regulariter non censeri revocatum , alii hujus formulae mentio in post tiore facta sit ; ita ut nec generalis . immo nec specifica prioris testamenti
revocatio , neutiquam commemorata
priore sormula, sussiciat sis i) ; cum
testator ad vim posterioris testamenti specialeua quandam formulam exigit, ea praeterniisia sponte sequitur , pri ris voluntatis eum non poenitu sie eatque ideo prior voluntas posteriori praevalet sa). An autem omnia . &singula demonstratae formulae verba re fetenda sint in posteriore lestamento, ut prius evertatur, an sufficiat generalis . veI incompleta hujus formulae commemoratio, ex adjuuctis pendet; . si ex indiciis constet , testatorem inistegram formulam omisisse forte meis moria lapius , cum prolixior ea esset; vel quia a priore testamento longum temporis spatium emuxit; forte etiam, quia priorum tabularum apud se copiam non haberet, prius per posterius testamentum rumpitur; non enim ex verborum tino, sed ex voluntate testatoris vim accipit testamentum s .
Quod si oblivio facile praesumi nequeat , nec ulia . probabilis iit omisisiouis caussa , vix est, ut prius testanae ulum C vertatur, quamvis testator
dixerit , se prioris dispositionis pc ni. tere; Ilaec enim assertio propinquorum
206쪽
ao I Quibus moris testamenta infirmentur.
aliorumve bonis testatoris inhia citium ad libenda videtur potius , quam ge nuinae eiusdem voluntati. Iudex ergo caute se gerere debet , atque singula rerum , re per simarum adjuncta scrutari , ut definiat, an mutatae serio voluntatis sufficientia adsint argumenta,
Testamenta mutuo consensu a duobus , vei pluribus facta potest unus , im
tutandi testamenti facultatem nouauserri , quamvis duo. puta conjuges , simul testati , lint , communis est pragmaticorum sententia lab r) , cum enim testandi, & re voeandi usque ad supremum vitae spiritum testamenti potestatem publicae leges concedant a , haec everti non debet ex sing Iari inter duos testandi modo. Quia hus autem , & diversis modis teliamenta haec mutuo consensu fieri, de revocari possint, alibi fuse expendimus t )- . t si in Get in panda . hoe sit. de imivt. , rvt. , irrito facto testament. lib.
Valet testamentum, quamias in eo quae
dam disposita μαι contra legum fam
' 1 '. stimetitum non corruit, etiamsi
in eo aliqua disposita sint, quae, jure prohibente, vim habere non possint. Si ergo fingamus , a cive nulla nobilitatis praerogativa decorato dispotatum esse fidei commissum, quod apud nos non licet si , hoc quidem nullius est roboris , sed testamentum in ceteris subsistit Da , tum quia lex sola reprobat fidei commissa, non vero testamenta , in quo ordinata sunt 3 ι tum quia ex vulgata iuris regula , utile pet inutile vitiari non debet, quoties alterum ab altero dividi po
εὶ Reg. constitui. Lib. s. tinet. g. r. Φaὶ meis. 9. decembris I 3 . refo Laurenti in ea a GaIli contra P gnatam in M. 3ὶ Reg. consiliat. lib. s. sit. a. d.
207쪽
Rexocatio testam si non praesumitare , sed plene probanda es. utri omnis revocatio odiosa sit . nec facile praesumenda voluntatis mutatio in alterius dispendium , maxime contra Ordinem caritatis si , si verba institutionis clara sint . N aperta , nonnisi per revocationem aeque certam heres scriptus repellitur , neque a casu expresso ad casum omissum revocationis ex tensio plerumque fieri po
si in L. Si pluribus 33. Τ. de legat. I. 3O. I. in Hii) Decis. 4. tulit r7 3 s. refer. D.
cis. 9. novembris I 732. refer. D. Bων et in caussa Advoe. Pans a contra Equit. Papam , O alios , S. Ad quid
DEFINITIO VI. 'Testimentum corruit ex facto testasoris , qui tabuias testamenti , vel omnino , vel ex parte detixeris , veliseiderit. Si testator consulto deIeverit testamenti tabulas , interest , an integras corruperit, an partem . Quoties testator ipse . vel alius testatoris nomine , integras testamenti tabulas consulto delevit , seidit , aut alio quovis
modo corrupit, testamentum rumpitur , nec amplius hereditas , vel legatum ex eo peti potest si . Idem est , si testator Iinum , vel signacula inciderit, vel abstulerit sa); cum e1 his satis appareat voluntatis mutatio 3'. Haec ita , si una sit testamenti
tabula . eamque corruperit testator.
Quod si plura sint ejusdem exempla ,
quorum. unum deleverit , vel ineid rit te Italor, non inde rvmpitur testamentum ὶ ἔ tum quia mutatio v luntatis plene in hoc casu non apparet ; tum quia ex ceteris ejusdem aris gumenti exemplis adhuc cognosci po- teli testamenti series. Sed haec regula duplicem habet exceptionem. I. Cum heredes ab intestato venientes demonstrant, testatorem eo plane consilio unum testamenti exemplar delevisse, aut incidisse, ut intestatus moreretur
s); cum enim testamenti tabulae deletae , vel suprascriptae sunt , quaestio potius fidei, & voluntatis est, quam solemnitatis 6 . Altera exceptio est de testatore, qui duplex condidit i stamentum. diversis heredibus in uir que institutis ; hoe etenim casu , situstator unam posterioris testamenti tabulam corruperit , atque heredes priore testamento seripti demonstrent, testatorem eo consilio corrupisse , ut prior voluntas convalescat, ipsis addicitur hereditas, exclusis heredibus posteriore testamento vocatis . An
autem revocatum censeri debeat i stamentum , cuin tu stator exemplar ,
quod apud se habet , delet, vel incidit , integro remanente eo , quod apud notarium est , plures affirmant, existimantes, protocollum, vel matricem seripturam nihil ad testatorem pertinere, sed ad notarium , qui ex ossicio illud inonficere tenetur , fidei ,& collationis caussa et ex quo colligunt , videri non posse conservatain voluntatein a testatore , qui corrupit excmplum , quod penes se habebat. Neque obeli respousum Papiniani a-jentis, testamenti tabulas non infirmari ex facto testatoris , qui ex pluribus
208쪽
Ouibus modis testamenta infirmentur. 2oe exemplis unum delevit t8ὶ ; etenim iureconsultus agit de eo, qui potui se
set omnia auferre, dc delere et cum vero unum tantummodo abstulerit ,& deleverit , satis significat , se a priore voluntate non receitisse ι con tra in specie , quam expendimus, testator, etsi maxime velit , scripturam testamenti , quam notarius penes se habet . auferre , vel delere non potest . Quod si testator non integrum testamentum , sed aliquam illius partem consulto deleverit, induxerit, vel in seripserit, sine dubio valet , quod minime deletum fuit : deleta vero non amplius debentur sy) . Quid autem dicendum , si testator non legata, sed heredum nomina omnia , vel aliqua tantum deleverit, alibi expendimus tro . si L. i. g. Sed consulto 3 , L. penulti in princip. f. de his , qua in te- flament. delent. 28. 4. , Fab. eod. detestament. IV. 6. tit. s. de . 3O. num. I. in eo P.
1ὶ L. ult. fere in princip. eod.
L. ult. p. de his , qua in te m.
6ὶ D. L. S unus Ιχ. in med. cod. hoc ιιι. de testament. , O quemadmod. testam. Ordinent.
ἀν) L. I. 3. Sed consulto 3. F. de
his , qua in testament. delent. , Decis l. mali I734. refer. D. Cavalli in
caussa juris patrona ius , inter Ferelli Urile , ω alios, j. Exιincta Boriorum famil- , O sq. num. 3. , O 6. , ubi
Senatus etiam censuit , majorem adhibendam Uf. Idem originali seriptura
testamenti , in qua ela uia vocationis deletin erat, quam exemplo insenuationis, ubi hae reperiebatur. ιοὶ V. Itiri raed. tom. G. f. 361.
NepoteI, Patre pra mort o , inossicis- Iiam testamentum H cunt , s absque legitima caussa fueranι exheredati . on tantum filii, seu descendenistes primi gradus inosticiosum test meatum dicere possunt, si absque legitima caussa fuerint exheredati, sed etiam nepotes , qui , patre e vivis sublato, primum gradum in familia testatoris habeant s. ij; etenim querela iis omnibus competit , quos institui necesse vIh λὶ: nepotes autem, patre praedu functo , instituendos esse in iure cautum est 3 . Non tamen computii inosticiosi testamenti querela nepoti, cujus pater juste exheredatus fuit ; vel, tametsi injuria , agere t mea noluit , quia nepos , quem pater praecedit , legitimae successionis jura non habet , neque in numero suoium heredum avo est sine ex quo autem pater agere noluit , iuri suo renunciavit . Neque movet , liberos exheredatos mortuis comparari ο); adeoque nepotem , cujus pater
209쪽
2s is exheredatus est, ab avo instituendum esse ; etenim comparatio exheredaticum mortuo non in omnibus casibus locum habet t7ὶ; sid in eo tacitum, quo suadeat aequitas , ut nepos , Cuius pater emancipatus fuit, una cum patruo suo ad hereditatem avi , in cujus potestate permansit , admitta
inobficios testamen . lib. s. lil. 2. num. 6. in princip., Decis 3 r. martii a 6 Irefer. LI. Rufiignono in catissa Bee. caria contra Ardicioni , f. Quoad
DEFINITIO II. Haresis iuga es exheredationis ea a.
An Iudaeus ad fidem eonversus proesumatur in ossitim Christiana religio. nis exheredatus
Exheredationis iusta caussa est hae. resis ; etenim Iustinianus parentibus orthodoxis concessit, ut liberos suos. qui Catholicam fidem non teneant , iuste possint exheredare si . Quae tamen cuictio in quibusdam locis , ubi diversae religiones pro cujusque arbitrio. permittuntur , vel tolerantur , usu , vel etiam legibus obsolevit sa). Non tamen potest ludaeus bapti Eatus post mortem patris rumpere eius misi amentum eo praetextu , quod fuerit exheredatus in odium Christianae religionis, nisi hoc probet, quod tamen prae su meretur , si, patre vivente , h
ficios testament. lib. s. ιit. a. num. 18.
Filius exheredatus querelam in ciosite menti instituere non potest, s fi res extiteras legatario. O legatum necdum solatum peti iι. Iuaestio est non parum intricata, si ex romanorum prudentum respontis dijudicetur , utrum in ossicio. si accusatio deneganda sit filio exhere- dato, qui heres extiterit legatario, α legatum nondum solutum pollulaverit. Paulus jus fisci perpendens . contra quem in dubio respondenduin esse traditur si , querelam, non obitante Iegati petitione, concedit ti). Sed ali hi 3ὶ ex proposito dissetens de in ossiciosi
testamenti querela ), tutius facturum ait exheredatum filium , qui legatario heres extiterit, si se abstineat a petitione legati sue J. Posterior sententia magis consentanea est rectae rationi , dc regulae ab eodem Paulo propositae,
210쪽
llo quam idcirco olim amplexus est Senatus noster W; tradit enim Jureconsultus , querelae beneficium amitti ab eo, qui alieno nomine probat testamentum , nisi ossicii necessitate compulsus egerit θ). Sane, qui petit legatum, nondum solutum defuncto legatario. cui heres extitit, alio iure petere non potest, nisi ex testamento, in quo ipse fuit exheredatus. Quare testa inentum jure factum in hoc contendens non potest illud denuo impu.gnare tamquam inossiciosum ne eadem res diverso iure censeatur. Si veto legatum jam solutum fuerit, quam is una cum cineris rebus a defuncto relictis filius exheredatus rem quoque legatam consequatur, non potest videri compr basio defuncti judicium; non
enim statim inquirere tenetur heres , quo jure res haec defuncto quaesta suerit; aut eam abjicere, ne sibi noceat in querela inofficisti testamenti. Neque contrarius est Paulus, cum ait, repellendum esse ab inossiciosi accusatione eum . qui acceperit rem sibi Iegatam a Titio, quae eidem Titio legata fuerat in testamento inossicioso 8 ; et enim accepisse non is tantum dicitur, qui rei legatae possessioneua tam consecutus est; sed ille etiam, qui rem nondum adeptus fuit: scut & testator dicitur dare legata ty), quamvis ea tantum relinquat, nec nisi post mortem praestentur io). Quare explicandus. ost Paulus de eo, qui rem hanc petierit; ex quo testamentum probare
Lex aiatem hae , prout ex inferiptione constat, atque etiam ex ptιncipto , O
Parσgraphis sequentibus, desumpta est ex libro I. de jure fisci. t t3ὶ In L. ult. f. uti. f. hoc tit. det inusse. testam. I. a . Desumpta est L. MD. F. hoe siti ex libro sngulari de Mossiciose resal mento , ut docet inferiptio.
j 3ὶ Tutius tamen fecerit, si se absti-
l nuerat a petitione legati , D. L. vlt. 3.ult. in . ff. hoc rit. de in c. testamen. o) De eis. I . septembras 16 3. refer. D. Piycina in causa utranqiae Ma redi , 3. Vnde Senatus, reiectis . D. L. Mi. in princip. f. hoc titide inincios testam. 3ὶ L. penult. 3. penula. F. hoc tit. de in cisis testament. ρὶ L. Cum Atiosamilias II. in prisc. F. de legat. r. sso. a. 1 io . I. ιnstitus.. de legat. 2. a O.
Legitima petenda ius transis ad heredes quoscumque, tametsi nondum agnita fuerit a defuncto.
I us petendae legitimae in heredes transfertur, sive sui sint, sive extra uel I sive , agnita jam legitima . decesserit ille, qui legitimae petendae jus habet, sive eam nondum agno verit , sive de descendentium , live de ascendentium legitima disputetur cum enim legitima sit portio bonorum, quae ab intellato debentur, non vero hereditatis sa) , perperam desideraretur aditio; bona quisque sua
ad heredes pro arbitrio transfert . Quod pertinet ad heredes suos, nulla superesse potest dubitatio; cum enim Iustinianus, humanitatis ratione ductiis , decreverit , ut ipsa inosticiosi testam enti querela, quae tam eq odiosa est, utpote persequditis injuriam exheredatione illatam 3ὶ, eo colore , quasi minus sanae mentis fuerit test