B. Sulpicii Seueri Bituricensis episcopi Sacrae historiae libri 2. In eosdem Caroli Sigonii commentarius. Eiusdem de temporibus Hebraeorum catalogus. Index rerum in vtrunque copiosus

발행: 1581년

분량: 507페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

461쪽

C. SIG. Co M. IN LIB. II. xata sint, & suum locum homines luce indignissimi , notrieneant. malim uel pessimo exemplo necati, Varaviseopu , eis. - 'ut exsiliis multati : quod

tempestate planis apostolis con initio iure iudiciorum ecferendo, obiectare haeres ira' edregio publico desera se famiam. Hoc et in Rgςς sis postea Ithacius in iurtino haeresim obiectarit, gijs solitus', ad poItremum .d quoἡ Martino obiecta- conuictus,in eos retorquerit, qui ea tempe'xς iupς bat,uuorum id mandato dc

iabat omnes sanctitates Ux soli e pet-

conserri cum apostolis pos consilijs effecerat. loliis inset. Vnde alio loco voca- men omniu episcopatu deuit beatum,ct per omni ς' Nardacius, licet mi

cius. nam eo familiariter scopatu abdicauerat . ba .

vis est. Obiecit autem hae pienter id, & vereculade,

, qudd negaret h*xς' postea amissum locum

sijs eos exuisse. Priscilliano occiso, non loriamque tum Martis non repressa est haere-sis,quae auctore proru-eium, ut ab accusatione des perat , Ied confirmata , ita- seret, Maximum Or rq m propagata est. namque

sine ne infelici ' μU- si eius , qui eum

t. J Maximum per b*ς in m tempus Treuiris versatum, prim ut lancium nonor docet S. Ambrosius epistin uerant,postea ut martyrem lariv ii ad Veseunt DR -cceperunt. Perem

Imperatorem. S. Martinu --IU C

Treuiris cum Maximo de ptorum corpora ad Hispa- negocio Pristidianistarum nias relata, magnisque ob collocutum, Orin x Ri sedulis celebrata eorum fum

nicius in Vita S. Martinis Α . - .

di in dialogo tertio. Fauit nera. Qinu α iurare per

autem Pri-

li cillianlio patiu

tum, dierat.

turbar cerneriris odiitconst

salentiat: atqu

in v

462쪽

SA C. His T. B. svLP. que I Priscillianum summa religio putabatur, ac inter nostros per tuum discordiarum bellu exarserat: quod iam per quindecim annos

foedis dissensionibus agitatum , nullo modo sepiri po

terat. Et nunc cum maxi-

mὸ discordiis episcoporum

turbari aut misceri omnia

cernerentur,cunctaque per eos odio aut gratia, metu,

iliconstatia, inuidia,factio

ne, auaritia , arrogantia,

somno , desidia essent d . prauata: postremoslures aduersum paucos bene consulentes, insanis consiliis Scpertinacibus studijs certabant: inter haec plebs Dei,& optimus quisque probro atque ludibrio habebatur. FINIS.

autem S. Mattinus haereticis n5 caussi haereticorum, sed Ecclesiae catholicae, cuius auctoritatem agi videbat , cum a saeculari iudice caussa sacerdotum cogno sceretur, & in reos capitali supplicio animaduertere

tur. ergo & iudicem, & poenam improbabat. itaque re

ad episcopos reuocandam,& mitiori brachio tracta dam censebat, nempe Ecclesiis, non vira, adimendis. nouam enim & praua

iudicij rationem introduci , ut caussam Ecclesiae i dex saeculi iudicaret. Denique quoadusq; Mara

gnitio est. 4 Neque vero λ- Ium praelam S. Martinus cognitionem caussiae haereticorum distulit, sed etiam discedens promissum a Maximo elicuit, sore, ut capitali poena haeretici non asscerentur, & a sanguine abstineretur. Quanta porro auctoritate fuerit S.Martinus apud Maximum, docet idem alijs argumentis in vita eius, Sedpostea Imperator per Magnum, ct Rusium episcopos depraua. tu .a mitioribus coniniis de exus , causemiraefecto Euodiopem misio viro arei, O seuero J Promisit primum Maximus S. Martino, se capitali poena in haereticos non vllarum, inde a duobus episcopis Magno, dc R. uso deprauatus consilium mutauit. ac

causi e cognitionem Euodio permisit, qui praesectus praetorio

463쪽

Galliarum erat,& leueritate praestabat. Prosper item hanc caussam Τieuiris cognitam esse ab Euodio praesecto praetorio ait. Meminit eiusdem Euodij,& consilis,&hraetorio praesecti Sulpicius in Vita S. Martini. Conuiuae ade ant , inquit, veruti adferam diem euocatiIunimi, atque illustines viri , praese Us , idems considEποῶιιs,vir , quo nihil υnquam ii ius fuit. Consul autem fuit Euodius anno Christi CCCL xxxv I. ut Prisscilitanumgemino iudicio auditum e in ictumi mal ci, nec di bitentem Obsicinus sestadisisse doctrinis. J Docet , qua' iusti iudicium Priscilliatii si actum . primum bis auditus est . in quo ostendit, seruatam esse comperendinationem , in qua primum agebat accusator,deinde defensbr, & post diem tertium reuocato iudicio primum defensisti tum accusator. quare duae actiones erant. De quibus nos in libris de iudicijs pluribus. Conuictum aure malefici j vocat, testimonij s& alienis, & suis expugnatum

inod autem dixit, Nocentem nonunciauit, in hoc etiam mo rem Romanum seruatum ostendit. quo praetor cognita caussa

ex iudicum sinientia pronunciabat, Videri fecisse, aut noni

refecisse.

com mos etiam turpium femina nugisse comentus. J preci pue tales coii uentus stequentabantur a Gnosticis, in quibus luminibus per canes extinctis promistue inter se libidinis fratia mistebantur. quod sentiles Christianis Catholicis crimini obiecerunt,cum hoc esset haereticorum flagitium non Catholicorum.

Tertullianus. Gesiis delatis censuit Imperator , Priscillianu- ,socios. Hinc titis damnati oportere.J Probato crimine, de poena erat agendum propturea Imperator constituit, ut, postquam nocentem eum

esse constabat, cognosceretur, num ipse,& λcij eius capite dam' nandi essent. Sic enim ferme Athenienses agebant, ut primum de crinam tum de poena cognosceretur, ut in libris de rep. Athiniensium demonsrauimus. QIod apud Romanos v sitatum posuit, cum omnia crimina suis poenis,idest legibus csistitutis,per' ageretur. at hoc crimen haeresis, atque impietatis nondum legi' bus Romanis fuerat comprehensum. neque enim huiusmodi causis ad faecularia iudicia cleserebantur, ut supra dictum est. Ceterum Bhavius videns, quam inuidiosumsibi apud visiv.i'reto accusator etia postremis rerum capitalium iudic se apitisset JCum autem iudicium illud constituendum esset,in quo de tapi

tali

464쪽

tali pgna certaretur, Ithacius accusationem reliquit, neque adesse iudicio voluit. inuidiosum sibi fore apud episcopos ratus, si ipse episcopus episcopum reum usque ad extremum rei capitalis iudicium peregisset. Subiralit se cognitioni si h a castiri ia,seetimeperfecto. J Rel quit accusationem, sed frustra , idest sine reorum utilitate, praeserti callido ia scelere perfecto, idest versuta accusatione peracta.

tum per Maximum accusator apponitur Patricius quidam Dei patronus. J Imperator autem, ut caussa perficeretur, accusatore

nouum constituit quendam, ad quem, quoniam fisci patronus erat, haec accusatio pertinebat, quia fiscum attingebat. et Maxumus in bona eorum inhiabat, ut inquit in dialogo III. Ita eo insistente Priscillianus capitis damnatin est , una , cum eo Felieissimus,/Armenius. Latronianus quoque , O Euchrociagladio perempti. J Horum apud alios etiam mentio. S.Hieronymus in libro de sacris scriptoribus: Priscillianus Abiaia episivus factione mlat i ,stmibacii Treuiris a Maximo tyra m caesus est. Murenianus prouinciae Η4paniae valde eruditus caesus es'ipse Treuiris eum Priscilriamo, Felicissimo , Iuliano, Euchrotia eiusdem factionis auctoribus. S.Prosper in Chronico: Prisiillianus auditus Treuiris ab Euodio praefecto praetorio , a Maximo gladio addictus est cum Euthrotia Delphidii rhetoris coniuge, O Latroniana , aliis, erroris consertibus. Euchrotiae quoque supplicium exprobrat Maximus Pacatus in Panaegyrico his verbis:Sed ninurumgrauessuberant, inuidiosὰ , causse, ut unco ad poenam clini vatis matrona raperetur. obiiciebatur enim mulieri viduae nimia religio, diligentius culta diuinitas. appellat autem Enchrociam clari vatis matronam, quod Delphidij rhetoris, & poetae uxor esset, teste Prospero. Instantius, quem superius ab episivis damnatum diximus, in Θ- linam insidam, quae ultra Britanniam eri, deportatus. J Hanc insulam Plinius agens de Britannia, & insulis Orcadibus Silumnum vocat. Damnatus autem est ab episcopis Burdigalae, tum cum Priscillianus ad Imperatorem prouocauit. Itum inde in reliquos sequentibus iudicis, damnati. Asarinus , er Aurelius diaconus gladio. J Horum mentionem apud alios adhuc non reperi.

465쪽

ctu Priscilliatino accusabatur haereseos, apologeticum tumenu , compos: τοι carmine. Post post si rurn caedem taedio victus exili, nima Dulropositum, er iisxta sanctam IA Utinam, canis reuersu ad vomirion sinon, filiam deuoram Christo virginem matrimonio copulauit, idest, ut interpretatur Sophronius, nubere compulit. Tertisus , Totamius, EP Ioannes.J Neque horuin alibi mentio reperitur. Harum vero omnium rerum sic meminit S. Leo inh

piliola ad Turbium . nseritis patres nostri, sab quorum temporibus

haeresis haec nefanda prorupit , per totum mundum lxstanter egere , Trampius furor ab uniuersa ecclepapelleretur. quoniam etiam principes mundi ita hanc sacrilegam amentiam deteritatisiant, υt auctorem eius, .acplerosque discipulos legum publicarum ense semero. . Hoc ferme modo homines luce indignissimi pessimo exemplo necati , aut exiliis multati. J Demum iudicium Priscillianistarum conci dens , inquit, eos hoc modo aut morte , aut exiliis affectos esse, sed pestimo exemplo, quod iudices taculares de sacerdotibus iudicassent, eorumque sanguinem effudissent. assentitur erum S. .

Martino, satis fuisse, si hqretici episcopali statentia iudicati e .selijs essent expulsi. Quod initio iure iudiciorum, O egregio pu blico desiensium postea.

Ithacius in iurgissetitus , adpo remum conuiritus in eos retorquebat,

quorum id ma ato,'consiliis essecerat. J Cum autem haec accusatio improbaretur, atque Ithacio eo nomine lis ab episcopis

inferretur, ille primo defendit iure iudiciorum, quia leges dant , ut haeretici rei pera3antur, deinde egregio publico, idest utilis

te communi,quia salutare rei p. suerat, auctores tam exitiabilis, haeresis profligari. itaque in iurgijs primum solutus. nam pronunciarant, eum culpa non teneri, ut dialogo III. Cap. xv. scriptum est. tandem conuictus reiecit culpam in eos, qui sibi aut tale mandatum, aut elusinodi consilium dedissent. suerant aute episcopi, qui Carlaxaugustae conuenerant. Egregio autem publico dixit, quo modo Liuius libro II. Pessimo pallιco. Aeque an is situr , quin Bruti testimopublico reges exacturus seuerit, y liberi sis immatura libidine priorum regum at cui regnum extorsistet. In iurgκs autem, Inquit, adest in iudicijs episcoporum . nam iurgium est inter benevolos, lis inter inimicos. Vnde Cicero libro I v. de

Rep. Benevolorum concertatio, tis inimicorum , non iurgium dicitur.

Licet autem hoc Iaodo se tueretur, solus tamen ex accusatoribus episcopatu de tausius est.

466쪽

daeius, licet minus nocens, sponte se eliscopatu abdicauerat. sapienter id, ct verecunde,msipostea amissum locu repetere tentasset. IEt hic legendum puto. 23b Idaciis.Ithacio tame addit S. Prosper in Chronico Vrstium. sic enim inquit. c Promo-tοκ6s. Itbacius,/Vrseius episeopi ob necem Priscistiami , cuius a custiores fuerant , ecclesiae communione friuantiir, anno Christi CCCLxxxIx, hoc .n. Promotus, & Timasius cosidatum gesserui.

Vtriusque etiam meminit S. Isidorus in libro de viris illustribus.

Ithacius eum Vrsatio episeopo ob necem Priscillio cuius accusatores extiterant, ecclesiae eommunione priuatus exilio condemnatur,ibique die ultimo iungitur, Theodosio maiore, ct Valentiniamo regnantibus.

Satis autem constat, S. Martinum ab eorum consuetudine ser mouisse, qui cum Ithacio communionem inierant. Traditur hoe in dialogo I II. apud Sulpicium. Maximus Imp. Inquit. deprauatus consiliis sicerdotum ,post Prisiiziami necem Ithacium visivum Priscilliani accusatorem, ceteros' sigius socios , quos nominari non es necesse , vi regia tuebatur , ne quis ei crimini daret, vera illius euiuscunque modi hominem fuisse damnatum. Ceterum Priscilliam occiso non flum non represset est haeresis, quae illo auctore proruperat, sed confirmata latius vagata es. J Postquam de e xitu reorum, & accusatorum ostendit, demum desectatoribus agit . Hi vero haudquaquam supplici js reorum deterriti, perfidiam suam deseruerunt. immo in ea etiam pers uerantes diuinos Priscilliano honores instituerunt, eumque pro martyre coluerunt. Huc vero pertinent illa S. Hieronymi scillianis usque hodie a nonnullis Gnosticae haereseos accusatur, defendentibus aliis, non ita sensisse, ut arguitur. Satis quidem liquet, teste Ioanne Valao, Priscillianum adhuc in quibusdam martyrologijs tanquam martyrem numerari. quod eoru qui id secerunt, imprudentiae, non impietati attribuo. Ac inter nubos perpetuum discordiarum bestum exarserat, quod iam per quindecim annos sedis distensionibus quatum nusio modo piri poterat. J Bel una etiam ex causi i haeresis excitatum ab epia scopis significat, ante annos quindecim, tot enim sunt ab anno CCCLXXxv I, quo consul suit Euodius usque ad Stiliconem.

Et nunc cum maxime dissιrdijs episcoporum turbari, ac misceri Omnia ce nerentur. J Hos tumultus Stilicone cos. editos nemo praeter Sulpicium tradidit, qui eos tamen obscure significauit. E cat tantinii ui concilio Toletano Sestione cos. lubito hoc caput.

467쪽

C. SIG. Co M. IN LIB. II.

Si quis in errore Priscissi i sectam sequitur, vel profitetur, απιατ, masit. S. Rumistinus in libro contra mendacium inuehitur in stillianitis, qui, qud Catholici viderentur, Prisciuianum detestarentur, & episcopos, a quibus illa ha resis nudata , & oppugna ta eslet, miris laudibus esterrent. Vtinam autem ne quando hui sinodi nos mala videamus, in qnubus, ut verbis utar Sulpicij , plebs Dar optimus quisque probro , ludibrioque

468쪽

BREVIS SUPERIORIS

HISTORIAE AD

fouendam memoriam per

tempora repetitio . . PRIMA AETAS.

anno 3 3 o genuit Seth.

anno 2os genuit Enos. anno Isto genuit Cainam anno I7o genuit Malehel. Malehel anno I6s genuit Iared Iared anno I 62 genuit Enoch. Ocbanno genuit Mathusidem. Mathusalem anno i 8 7 genuit Lamech. I mech anno I 88 genuit Noe . . se anno 3 oo genuit Sem. anno 6oo perit diluuio genus humanum .

SECUNDA AETAS.

Sem biennio post diluuium, cum ageret annos Ioo, enuit AD phaxad. -haxad anno Ia s genuit Cainam, & ex Assyria migrauit in Chaldaram. Has anno i 3o genuit Sala. Sesa anno i 3 o genuit Heber. Heber anno I 34 genuit Phal . ab Heber Imbrari vocati. Thaleg anno 13 o genuit Ragau. Hoc vivente diuisa est terra in

go anno I 32 genuit Saruch. Saruch anno Iso genuit Nachor. anno 79 genuit Thata. Thara anno 7o genuit Abraham. & ex Ur urbe Chaldeae migrauit in Mesopotamia una cu filio Abraliam in oppidu Haran. TER

469쪽

Abraham anno 7ς iussus a Deo,& multis promissis excitus, sed maxime numerosa progenie ,& possessione Chananaeae,&gentium omnium in semine eius benedictione migrauit ex Mesopotamia in Chananaeam. & annos centum natus Γ'nuit Isaac. Uraec anno 7o genuit Iaceb. Iacob,qui & Israel,an. I 3 o migrauit ex Chananaea in Aegyptum propter inopia frumenti,ubi filius eius Io h potes erat apua regem, ac moriens reliquit x II filios Ruben, seriGad,Dan, Symeon, Iuda, Zabidon, Nephtalim, Levi, Ioseph, O Beniamin,& duos filios Iosephi pro filijs asciuit, Manassem,ct uraim, a quibus proseniesnara Israelitae dicti,& in x1 i tribus diuisi. si vixit cum suis in Aegypto annOS IT. Iseph post patrem Iacob vixit in Aegypto annos 1 3 .eo mortuo Braelitae seruierunt in A gypto a regibus Aegyptijs male la biti annos I 4 a

IN CHANANAE A M.

Musis filius Amram,nepos Callat, pronepos Levi, abnepos Ia cob iussu Dei eduxit Istaelitas ex Aegypto, & in deserto Ara biae tenuit annos o. ubi legem a Deo accepit, & rempubli cam Israel: tarum instituit, qua viri essent , cum in terrari promissam Chananaeae peruenissent. annOS O.

CECRO Ps ATHENAS CONDIDIT

I Ae Naue filius ex tribu Essraim post Moyseni praefuit Israel,

tis. is Iordanem traiecit, & Chananaeam obtinuit, victis fer me incolis eius Chananaeis, Amorrhaeis, Hetthaeis, Hevaeis, Gergeisis, Iebulais, & Phaece is,eamque duodecim tribubus istaelitarum diuisit. tribui Levi, quae erat X I r L, sacra mandauit una cum urbibus xLYI I I, quae in regione x1 1 tri

buum erant. an. 27.

470쪽

. IUDICES ISRAELITARUM IN

Post mortem Iosue respublica paullulum sine principe suit inde Iudices instituti. Ab hoc loco incipit respublica Harbreorum in Chananaea a Deo tradita. Florum tempore Uraelitae vexati sunt a vicinis regibus & populis Mesepotamiae, Syriae, monitis, Madianitis, Moabitis, Chananaeis, &Philistitia.

. Gothoniel Iudex ex tribu Iuda anno ex tribu Estraim anno 3o.

mulier ex tribu Effraim,&ina EBarae vir ex tribu Nepthtalim, an. o. Gedeon ex tribu Manasse. an. o. . . . Gedeonis filius nothus m. 3. Thola ex tribu Issachar. anno 22. . Iair ex tribu Manasic. an.22. . l - Iephte ex tribu Iuda. an.6. . Abesam ex tribu Iuda. an. 7. Elon ex tribu Zabulon. an. Io. Ii. Abdon ex tribu Estrata. an. 8.Τroia capta. . Samson ex tribu Danan. 2 o. . 2'. Heli pontisex. ει tribu Leui. an. 2o.. - ., Samuel propheta ex tribu Leui. an.2 O. . .

REGES ISRAELITARUM.

Istaelitis reges optantibus Samuel iussu Dei unxit Saulem.

Miu. rex primus ex tribu Beniaminan. 2O.

Dauid ex tribu Iuda an. o. Hic regiam sedem in urbe Hierusalem posuit, atque eo arcani foederis detulit, & rempublicam, ac religionem constitest, bella vicinorum consecit. Nathan , Gad, Asaph, Heman, Idithun prophetae forent. Archo tes Athenis succedunt regibus. Usimon inuidis filius an. o. Templum Dei Hieroselymae construxit

SEARCH

MENU NAVIGATION