장음표시 사용
451쪽
Abiladeu Abula nota & veteribus, & praesentibus temporibus in Hispania. Confirmauit meam opinionem S. Hieronymus , qui in libro de scriptoribus Ecclesiasticis Priscillianum Abblae epilcopum vocat. Ut autem ex Labilensi litera ad sanitatem restituendam est detraheti, sic etiam ex Sossubens. Ergo haeretici Priscillianua Otholicis dam natum Abdensem episcopum faciunt.
Tmnυero Idacius, atque I aetas instare , arbitrantes posse inter initia malis compri
tem haeretici Priscilliano episcopo co nstituto se mu niuerunt, sic Catholicoruprincipes ad praesidium fiecularium iudicum contra eos confugerunt, atque a Gratiano tum Imperatore in Gallijs agente rescriptuelicuerunt, ut omnes hae retici ecclesijs,urbibus, ac terris omnibus pellerentur.&ctum est hoc anno CCCL-
comperto Gnsiei diffsi rebus si is non ausi iudicio certare sponte cestere, qui epi
tus dispersit:. J Cognito edi-- cto Imperatoris luerenci,
& callidum sacerdotali a ictoritate armassent, tuti res sere sese: Tum vero Idacius atque Ithacius acrius instare, arbitrantes posse inter initia malum compri
seculares iudices adeunt, ut eorum decretis atque exsecutionibus haeretici urbi
bus pellerentur. Igitur post multa & foeda Idacio suppli
cante, elicitur a Gratiano tum Imperatore rescriptu, quo uniuersi haeretici excedere no Ecclesiis latum aut urbibus, sed extra omnes terras propelli iubebantur, Quo comperto , Gnosticidissisi reb.suis, non ausi iudicio certare, sponte cessere, qui episcopi videbantur: ceteros metus dispersit. At tu Instantius,Salvianus & Priastillianus Romam prosecti, ut apud Damasum urbis ea tempestate episcopum obie ci a purgarent. Sediter eis praeter interiorem Aquita
452쪽
sere perfidiae semina. maximeque Elusanam plebem sane tum bonam & religioni studentem,prauis praediacationibus peruertere . a
repulsi, tamen in agro E chrociae aliquantisper,morati, insecere nonnullos suis erroribus. Inde it* cceptu ingressa,turpi sane,pudibundoque.comitatu, cum um
ribus atque alienis etiam seminis , in quis erat Euchrocia, ac filia eius Procula: de qua fuit in sermone homia
uum, Priscilliani stupro grauidam, partum sibi gramini
bus abegisse. Hi ubi Roma peruenere, Damaso se purgare cupientes,ne in conspeetiun quidem eius admissi sunt. Regressi Mediolanii, aeque aduersantem sibi Ambrosium repererunt. Tum vertere consilia, ut quia duobus episcopis, quorum ea tempestate summa auctoritas erat,non illuserant, lar
cum propter silperiorem damnationem vere epist pi non essent, non ausi in conspectu Imperatoris v nire, & coram causam dicere, sponte ex Hispania abiere, alij alio metu dispersistat. tiun Infantius, Sal iamo, o Pristisitaravis Romam prosem, ut apud Damasum urbis ea tempestate episcopum
obiectapurgaret. J Haeretici non accepto iaculari iudicio ad principem eccleo rum omnium confugerui, Romanum inquam pontia ficem, Damasium,vel quia pos sex erat, vel quia ex Hispania genus trahebat.is anno CCCLxxx Iu obijt, vir Enctitate insignis.
Sed iter eis aeter interi=rem Aquitania fuit , ubi tum
ab imperitis manufice suste- pii spinsere perfidiae semina.JΗarreties Romam proficiscetes ex Hispania per Aquitaniam Galliae prouincia iter secerunt. ubi benigne excepti haeresim sitam do
Maxime, Elusianamplebem, sane rum bonam, CP r ligioni sudemem auis prae dicationibus peruertere.J Elusates Galliae populos nominauit quoque Plinius,quos
453쪽
cis inquit Sulpicius. A furdigala ter Delphia m repulsid Delphinus episcopus Burdigalesis in Aquitania secunda, comperto Gnosticorum aditentu illos urbe arcuit . quare in agro apud Euchrociam viduam morati nonnullos, & pra eipue ipsam Euchrociam deprauariant. Haec Euchrocia uxor Delphidij rethoris, & poetae fuerat. De phini episcopi per haec tempora meminit S. Ambrosius ς istola Lv.ad eum quoque scripsit S. Paullinus episcopus Nolanus ab eo Bu digalae baptizatus. Buisigala suit metropolis Aquit
niae secundae. Hi mbi Romam peruenere, Damasese purgare cupientes ne in conspectiιm quidem eius admissi fuit. Retresii Mediolanum , aeque auersantem ibi Ambrasium repererat. J Gnosiici neque Romae a pontifice Damasb, neque in reditu Mediolani ab archiepiscopo Ambrosio ad se pum gandum admissi sunt. R
ete. ivit enim uterque priscae seueritatis, & innocem tiae vir. nec mirandum est, S. Ambrosu hi reticos exclusisse, qui etiam Theod sum maiorem Imperato rem
peratore cupita extorquerenti ita corrupto Macedonio, cum Magistro ossiciorum , rescriptum eliciunt, quo halcatis quae prius d creta erant, restitui Eccle-shs iubebantur. Ηoc freti Instantius & Prissicillianus, repetiuere Hispanias. Nam Salvianus in urbe obierat: actum sine ullo certamino Ecclesias, quibus praeiu
rant,recepere. Verum Trochio ad resistedum non animus'. sed facultas defuit: quia haeretici corrupto Voluentio proconsule , uires
etiam Ithacius ab his quasi perturbator Ecclesiarum reus postulatus, iussusque
deduci, trepidus profugit ad Gallias: ibi Gregorium
praesectum adijt. Qui compertis quae gesta erant, rapi ad se turbarum auctores iubet, ac de omnibus ad Imperatorem refersiri haerei
454쪽
obiecerit. Eorum uterque inter Sanctos relatus est. Tum vertere eonsilia, ut quia duobus eoisivis, quorum ea tempestate summa --
deret Sed id frustra fuit: p quia per libidinem & potentiam paucorum, cuncta ibi venalia erant. Igitur haeretici suis artibus grandi pecu
nia Macedonio data, obti- ctoritas erat , non siruserant nent . ut Imperiali auctori- largiendo, O Hiendo ab
tate praesecto erepta cogni -J Gnosties postquamgnitio, Hispaniarum vicam nihil aequia summo pontifirio. Nam iam proc6nsulem ce,& ab archiepiscopo Me-haiare desierant: nussique obtinere potue-
a Magiitro oraclaira , , qui tis auctoritate praestabant, Ithaciti tum Treueris agen- ad iudicium saeculare se re
rent. Quos ille callide stur os seiorum magistro rescri- stratur et ac postea per Pri- ptum contrarium a Gratia tannium episcopum defen- no elicuerunt, quo abrogas, ,e lli,si . tis prioribus edictis, eccle ius,inuiit. sj Vnde pulsi erant, resti tuti sunt. id actum anno CCCLxxxo existimatur. Quod legitur, eorrupto Macedonio cumagistro os iciorum, legendum, tinn magi Ληο, ut Macedonius intelligatur eo tempore magister officiorum, Atque ita Istantius .&Priscillianus ecclesias sine certamine receperunt. Nam Saluia- nus Romae diem suum obierat. Veram Thrachio ad resistendum non animus, sed ficultas d fuit, quia haeretici corrupto Voluentio proconssile vires suas confirmauerant.J Haeretici inde restituti Voluentium proconset lem Hispaniae donis corruptum in partes suas traxerunt, at uel ita fauore,& edictis eius opes suas stabiliuerunt.Quare Idaesus, ' licet maxime cuperet, eosinsectari non potuit. Est autem intel-riendum, non omnes prouincias habuisse Iroconsulent, sta' tantilis Africam, &Hispanias, quae proconsulem,& vicarium habu
455쪽
habueruhi, cum aliae praesidem, & vicarium haberent. Gratianus autem hoc tempore, ut post apparebit, proconsulem Hispaniae remouit, ac solum vicarium reliquit. Itaque in Notitia Impij Occidentalis sola Africa proconsularis nominatur, quod etiam Salvianus scripsit in libro de prouidentia Dei. Pro Trachio
sententia postulat,ut reponatur Idam. uinetiam Ithacius ab his quaslare 'ba P ecclesi inm reus ρο- sulatus, iustus, per atrocem executionem deduca repidus profugit ad
Galgias, ibi Gregoriumpraefectin adyt. J Ex duobus haereticorum accusatoribus Idacius, qui ultro agebat, resistere aduersus pet consulem Voluentium ab aduersalijs corruptum non potuit , Ithacius vero, qui mandato Caesarau ustanae synodi Hebat,iam quam auctor seditionis insimulatus, a proconsule atroci exec tione ad se deduci est iussus. quod ut ille sensit, trepidus in GaIlias ad Gregorium presectum praetorio Galliarum , ut ad alti rem magistratum,confugit, atque eius pra sidium implorauit.
Mi compertis,quaegesta erant, rapi ad se in arum auctores h bet, ac de omnibus ad Imperatorem refert,Whaereticis viam ambiendi
praecladeret. J Greg'rius autem praesectus cognitis rebus in Hispania acti Instantium,& Priscillianum turbarum auct res rapi se iubet, omnia ad Gratianum Imperatorem refert, ne quid in riun per ambitum agendi haereticis relinquat. Interim H, stania proconsule spoliatur, atquevmnis iudici, summa ad vicarium Hispaniae redigitur. Sed id stu 2 fuit,quiaper libidinem. J Vbi ergo remotum esse proconsulem Voluentium ex Hispania,solumque vicarium reliqum haeretici cogitouerunt, tum artibus sitis Macedonium magistium ossiciorum apud Imperatorem corruperunt,ac per eum edictum periale elicuerunt, ut cognitio causi, hineticorum Hispanorum eriperetur praesecto praetorij Galliarum, & traderetur vicario Hispaniarum. nam tum proconsul nullas erat,necpostea fuit. ut ex Notitia declaratur. Misi, a magistro gyriales,qui Ithacium tum Treuiris agente uad Hispanias retraherent.J Nec solum Macedonius inuister os clorum cognitionem ad Uicarium Hispaniarum redegit, sed etiam misit officiales,qui Ithacium tum Treuiris agetem, nam ibi erat cum Imperatore praefectus praetori ad Hisipanias re
456쪽
d ensius,ausit. J Malim ruaratus, ut sit, Quos cum ille e mILbus elapsus decepisset, hoc enim est callidestus, alus. perPritannium episcopum apud Imperatorem detentius uillet, illusici siquidem in Gallia rettitit, neque ad caussam dicendam inuisipaniam adijti
Iam rumor incesserat, conmentem Moimum sntira Bri
mens Maximus militu praξ-fectus Gratiani Imp. in Britannia militari fauore Imperator aduersus Gratiansi ipsum appellatus latas mox opeSadeptus est,ut ex Bri tannia in ' Galliam penetr rit, ac Gratianum Geuiris fugientem persecutus in apud Lugdunum occiderit,& Gallias, Hispaniasque spiadiunxerit. Ithacius ergo ubi audiuit, Maximum in Galliam erupturum, licet dubia victoria proponeba tur, tamen aduentum eiu expectare, atque interim nihil Mere statuit. Hoc loco legenda est Historia Occbdentalis a me scripta. Igitur ubi Maximus oppia. dum Trevirori, victor ingressus i. J Erupit etgo Maramus in Galliam, ac Τr-rorum' oppidum a Grati
Ιa rumor incesserat Cl mentem Maximu intra Britannias sumpsisse imperiu, ac breui in Gallias erupi rum. Ita tum Ithacius st tuit, licet rebus dubijs,noui Imperatoris aduentum e spectare: interim sibi nihil agitandum . Igitur ubi Maximus opidum Treveroruuietor ingressus est, ingerit preces plenas in Priscillianuac socios eius inuidiae atq; criminum. Quibus permotus Imperator, datis ad prosectum Galliarum atque ad vicarium Hispaniarum litteris, omnes omnino quos labes ilia inuoluerat, deduci ad Synodum Burdigallense iubet. Ita deducti Instantius & Prillianus: quorum Instantius prior iussis cauia
457쪽
rum ex8urgabat , ndignus esse episcopatu pronunti tus est. Priscillianus vero,
ne ab episcopis audiretur, ad principem prouocauit. permissumque id nostroru inconstantia, quia aut sentetiam in restagrantem serre debuerant, aut si hi ipsi s habebantur, alijs episcopis audientiam reseru re, non caussam Imperatori de tam manifestis criminibus permittere. Ita Omnes, quos caussa inuoIuerat, ad
regem deducti. Secuti etiaaccusatores, Idacius & Ithacius episcopi: quorum studium in expugnandis haereticis non reprehenderem, si non studio vincendi, plus
Ac mea quidem sententia est,mihi tam reos quies a cusatores displicere. Certe
Ithacium nilla pensi, nihil sancti habuisse definio. fuit
enim audax , loquax, impudens, sumptuosus, ventri &no descietum victor inhi. Quod ut vidit Iutactus,si tim Maximum adiit, alm
potuit, accusauit, precesq; pro se ipso,& caussa catholicoru adiecit.quibus perm tus Maximus. praefecto praetorio Galliarii, vicario Hispaniaru steris datis mandauit, ut ad concilium Burdi, galae episcopis indictu omnes, qui linetici esse dic
bantur , adduci iuberet. Maximus verbaequum se Cathodicis praebuit, adeo ut etiam S. Martinum episscopum Turronesiem in maximo honore habueriri a ctor Sulpicius in vita. Ita deducti I seantius, O
Priscillianus. J IJoc modo haeretici ad conciliii, quod
Inilantius, cum se purgare non posset, ecclesia spoli tus est Priscillianus, ut episcoporum iudicium declinaret, ad Imperatorem prouocauit. Hoc idem S.
sper in Chronicompileillianus in onodo Burdigalensi se
darimanta intelligens ast Imperatorem Maximum eauit. Burdigalae Urbi
Prisciluani discipula ob impietas is lenius ianiter se di
458쪽
s AC. HIs T. B. SuLP. qq9 gulae plurimum impertiens. Hic stultitie eo usq; proces
serat, ut omnes etiam sanctos viros, quibus aut studium inerat lectionis, aut propnsitum erat certare i iuniis, tanquam Pristilliani socios aut discipulos, in crimen arcesseret. Ausus etiamiser est,ea tempestate Martino episcopo , viro plane Apostolis conserendo, palam obiectare haeresis infamiam. Namque tum Ma tinus apud Treveros constitutus, non desinebat increpare Ithacium, ut ab acculatione desisteret: Maximum orare, ut anguine inselictu abstineret: satis superque si afficere, ut epistopali sententia haeretici iudicati Ecclesiis pellerentur: nouuesse & inauditum nefas, ut caussam Ecclesiae iudex fe-culi iudicaret.Denique quo ad usque Martinus Treueris sitit, dilata cognitio est. &mox discessurus, egregia auctoritate a Maximo elicuit
spo ditisnem vulgi id bus extincta est. Per se 1, id nostro imeon tantia. ' Reprehendit sactum episcoporum catholicorum, qui Priscilliani prouocationi ad Imperatorem cesserint,cu debuisiet aut ineu refragante sentetia serre, aut si ipse eos episcopos staspectos liaberet,ad alios epi
scopos cognitionem tra Herre, non causi uia sacer
dotum de tam manifessis criminibus Imperatorita, co permittore. de qua V lentiniani Imp. rescriptum extabat, ut scribit S. Ambrosius in epistola ad Ualen
tinianum maiorem: κα--tini s maior Imp. non olusermone respondit, sed etiam
legibus suis sanxit , in causta fidei, vel ecelesiastes alicuius
ordinis eum iudicare deberes qui nec munere impar
enim verba rescripti s uico hoc es sacerdotes de facem dotibus voluit iudicare . Quin etiam si alias quoq-
argueretMr episcopus,'m rum esset exa nanda caussa, etiam hanc voluit ad episcopale iudicium pertinere. Ita omnes, quos cossai
459쪽
Hoc ab episcopis concesso, omncs rei Treviros ad Maximi Imperatoris iudiciu , Ut appellauerant,deducti,eosque ipsi episcopi accus, tores de more sequuti. Qui fuerint rei, post ex damn
tione cognoscetur. suorum studium in expu--andis haereticis non repre
henderem, si non studio vincedi, plusiquam Oportuit,cenasesent. J Arguit accusetores vincem potius studio,quam haeresis odio reos usque ad extremum peregisse. auod etia sentire videtur S. Hi ronymus, cum scripsit, ,
scillianum Idacii, & Ith cis factione a Maximo tyranno caesum fuisse. mea quidem sententia es , mihi tam reos, quam ac cusatores ditiplicere.certe Itha
tum nihil pensi , nihil sancti habuisse definio. senis enim audax aoquax, impudens, si ptusus, ventri, , guia plurimum impertiens.ILego sic, postulante sentciatia, mih
res diiblisere . Iudicium enim suum interponit, quo inquit, non se minus Improbare reos Priscillianiailas, quam accusatores eorum episcopos Idacium, de Ithacium, ut qui studio crudelitatis ad accusandu a
sponsionem, nihil cruentu in reos constituendum. Sed postea Imperator per Magnum & Rusum episcopos deprauatus, & a mitioribus consilijs deflexus, caussam praefecto Euodio permisit, viro acri & seuero. Qui Pria
auditum, couictumque maleficii, nec diffitentem o
nis, nocturnos etiam turpi, um seminarum egisse conuentus, nudumque orare solitum, nocentem pronun
referret. Gestis ad palatiudelatis, censuit Imperator, Priscillianu sociosque eius capitis damnari oportere. Ceterum Ithacius videns,
quam inuidiosum stibi apud episcopos seret, si accusator , etiam postremis rum capitalium iudicijsastitisset cetenim iterari iudicium necesse erat ) su trahit se cognitioni, fi
460쪽
secto. At tum per Maximum accusator apponitur
tronus. Ita eo insistente, Priscillianus capitis damnatus est,unaq; cum eo Fe
licissimus & Armenius, qui nuper a Catholicis, clerici Priscillianum secuti, desti
que, & Euchrocia, gladio perempti. Instantius,quem superius ab Episcopis damnatum diximus,in Sylinam insulam, quae ultra Britanniam sita est, deportatus. Itum deinde in reliquos sequentibus iudicijs,damnatique Asarinus de Aurelius diaconus, gladio. Tiberianus,ademptis bonis, in Sy linam insulam datus. Tertullus,Polamius, & Iohannes, tanquam viliores personae,& digni misericordia, quia ante quaestionem se ac socios prodidissent,temporario exsilio intra Gallias relegati . Hoc sere modo
homi-B. SuI P. tqII ducerentur. Quod etiam tradidit Pacatus, homo gentilis, de illis sic ibens ad Maximi vituperatione in Panaegyrico . Fuit Ohoe
delatorum genus , qui nomi nibur antistite reuera autem satelgites, atque adeo caret ces non contenti avitis emias sepatrimonys, calumniabantur in sanguinem, O vito premebant reorum , pa perum. Praecipue autem uituperat Idiacium , ut qui moribus parum probatis in aliorum vitam inueheretur Hies titiae usque eo pro-eesserat. J Inuehitur ineundem Ithacium, ut qui non selum vita parum probata esset, sed etiam iniquitate eximia adiunxisset, ut ominnes doctos, aut bonos vi rOS , tanquam Priscilliani sectos, aut discipulos accu
Ausio etiam miser es, ea tempestate Martino episcopo, vire plane apostolis conserem do palam obiecta re haeresis infamiam. J Nominatim inter bonos, & sanctos viros, quos Ithacius insectatus eiu S. etiam Martinum Ταronensem epscopum Vexare obiecto haeresis crimne voluit.quod mox deci rat. Et hoc loco vereor, ne verba illa, ea te sarcii F F α xata