C. Cornelii Taciti Opera quae exstant, integris Beati Rhenani, Fulvii Ursini, M. Antonii Mureti, Josiae Merceri, Justi Lipsii, Valentis Acidalii, Curtii Pichenae, Jani Gruteri, Hugonis Grotii, Joannis Freinshemii, Joannis Frederici Gronovii & selecti

발행: 1721년

분량: 742페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

101쪽

s8 C. CORNELII TACIΤ11latim immissa cohorte Thracum depulsi, ec consectiliatibus Germanis Rutisque,

per silvas atque in ipsis latebris trucidati. multa hominum millia caesa, multa sub corona venundata. Cumque direptis omnibus, y Aventicum gcntis caput julto agmine peterctur; milli qui dodcrciat civitatem, dc deditio ac pia. In Julium Alpinum c principibus, ut concitorcin belli, Caecina animadvertit; ceteros vcniae

vel saevitiae Vitelsi reliquit. Haud iacile dictu est, legati Helvetiorum minus pla

cabilem imperatorem, an militum invcnerint. civitatis excidium pol cunt, tela ac manus in ora legatorum intentant. Ne Vitellius quidem minis ac verbis temperabat; cum Claudi his Collus, unus ex legatis, notae facundiae, sed dicendi artem apta trepidatione occultans, atquc eo valiuior, militis animum mitigavit, ut est mos vul-gci, mutabilcm sub iis, dc tam pronum in misericordiam, quam immodicus -- vitia fuerat. cstulis lacrymis, dc meliora conliantius postulando, impunitatem l polutemque civitati impetravere. Crucina paucos in Helvetiis moratus dies, dum sententiae Vitellii certior fieret, simul transitum Alpium parans, ' laetum ex Italia nuntium accipit, alam Θlla iam circa Padum agentem, sacramento Vitellii accessisse. Proeotatilem Vitellium hi Iani in Africa habuerant: mox a Nerone, ut in IEgyptum praemitterentur, exciti, dc 7 ob bellum Vindicis remorati, ac tum in Italia manentes, instinctu decurionum, qui Othonis ignari, Vitellio obstricti, robur adventantium legionum dc famam Gcrmanici ci citus attollebant, transiere in partes: dc ut donum aliquod novo principi, firmissima Transpadanae rcgionis municipia, Mediolanum, ac Novariam , ec Eporediam, ac Vercellas, adjunxere. id Qecinae per ipsos compertum. Et quia praesidio ala: unius latissima pars Italiae deinsendi nequibat, praenus iis Gallorum, Lusitanorum, Britannorumque cohortibus, de Germanorum vexillis , cum ala Petrina; ipse paululum cunctatus , num

, lib. I. 4o7. 2 ucsi curvam μper ardua ripam vulgo , mutabili subiris, G tam prono in mi,.He. P nares pietis cohibebant Liagones armis. Qua in le-idiam, quam immo ticum saevitia Derat. Frein stam . . ctionem mutari a Sabellico non ignoro. Si enim η Mutatilem subitis o tam pronum in miserico vetus lectio vera esst. V Rus, live Vogesi iluinen diam. J Quia regium exemplar habet, mutabit . potius, quam mons videri poterat. Hoc doeti vi- lsum ausus hunc locum sic mutare. tabili subi-

derint. Lupam s. ltis, o tam prono in misericordiam dcc. Rhenanus.

I Cumque direptis omnibus. J Flor. dirutis. Ven. t s Meliora constantias postulando.J Forte melius, d ruptis. Mihi vulgata testio potior, ut reseratur molliora. Sic item Lips ad marginem. Sed tamen ad praedam. Supra enim dixit: Prus pravaac Iam l lib. 4. Hist. idem leg tur: Sic ac Cum, seum G Ittinis Catina ha sit. Pichena. Nempe ut I. ann. ra ru rea iussum dimittit. Acidalius. 22. Direpti ue proximis vicis. Sed interim quum 6 Latum ex Italia nuntium accipit. J Deest hie dicuntur omnia diruta , certe eredi satis secure in Flor. solium, cujus tamen desedium supplevi. potest inde de direpta esse omnia; unde nihil tu- alterius manuscripti ab illo proximi collatione. Is tius antiqua scriptura. Iac. Gronovius. que sic legit, nuntium accepit. Pichena. Cur se et Alenticum. J Hodie Fliburgensis est ditio-ivenditet supplevisse, quod & Beroaldus edidit,nis. Aran. Marcell. suis temporibus desertam ci- be Rhenanus polire conatus est, S tot alii su vitatem dicit. Lupom. pletum ante eum dedere, nullus intes tuo. Interim 3 Militis animam misigasit, ut s. J Sic resti- producit in sequentibus alias lectiones, sed ita ut tui totum lacum adjutus ediit. vett. consensu, quae nihil ad telicitatem praecedentium capitum, quibussere se habent: militis animum militatis r ut esticontigit post tot saecula ex fidesissimo codice ex-

mos vulgo mutabilem subitis r tam prona m mi- l Orn ri ad primaevum decus. Iat. Grano vias.

sericordiam i quam immodicum sevitia με t. ex ob bellum Vindicis revocati. J Castigavimus, quibus, excepta distinistione nihil muto, nisi ut remorati. Rhenanus. immodicus iaciam ex immodisum. quoniam inanisc- 8 In Alpe Graia ipse. J Male huie loco esse j stum est, omnia illa reserenda esse ad vocem ani-irem apud Omnes Censi res. Pugnat historia, pu-aunin, non ad vocem vulis, ut putaverunt, qui ista gnant libri. De historia, quid certius quam Cae- sic mutabant: mi iii animum miluavit: ul Umos l cinam non Grajo monte ted Penino in Italiam venis.

102쪽

r Raetieis jugis in Noricum fic ret, adversus 3 Petronium urbis procuratorcm,

venisse λ Tacitus supra. Cacina propiora transiu i dit Vitellii partes induisse: ideo metuen . ne tot Ahini, istis digredi iussus. & paullo infra: Penino i oppida unius alae Syllanae defensioni inale relin

subs nanum mi Stem itinerata grava legionum riman i querentur praemittit auxiliares, qui Penino de-

indolis. Atqui diversi 8e dissiti hi transitus. Jam i scenderent in Transpadanam regionem. ibique

libri longe abeunt ab hoc scripto. Farnes anus, in cum Syllanianis lari unam partium sustentarent: at a Diaria, sicut 8e Hispanus: Budensis, trianna: ipse vero petit Alpes Grajas, ut inde in Noticum optimus Vatic. eum ενε tarinar ex quo ego. ala desse ieret advellas Petronium procuratorem: sed inina, favilius, Petrina, Et certe Taurina, cum eas iam teneret, & re melius animadversa jam cum Valente . in Italiam iverat. Ergo Savilio praemissis copiis timeret, iter eonvenit, &mia assentior , & libens. Lipsius. tes ut iussus erat) per Peninum ducit. T. al In ar a Graja. J Nusquam magis Variant exem- Graja .,ικώι ut 4. hist. pars monta Graia tradu tun platia quam in nominibus propriis vel locorum ιών. At χ. hist. Germanariam vexillis seu . equitum vel hominum. Liber M s C. se habet, in alpe j & a iuriam maxilia eum Iutona prima de morib. 1 anna. Rhenanus. In editis lib. est in Alpe Gra- l Germ. maxime quod Germani equo libenter me-ia . mendose procul dubio , cum Alpes Grajae rebant. Praeterea ala dici: ut de equitibus socio- transeuntibus Sabaudia it et in Italiam aperiant, ut i tum , 8c in illa proprie equites desgnabant. Li-

ego quidem existimo, apud montem vulgo M- psius a. dial. 6. de mil. Rom. & dial. 8. Quanis dictum , aut S. Bernardum minorem, via Lug- propter jure scriptum est alas M. Caere tum noster dunci recta Mediolanum serente. Ex Helvetia, i solita sibi brevitate non exprimit aditionem Al ubi Caecina erat, pergenti occurrunt Penina apud pium Grajatum, ut alibi siluit petitionem promontem dictim S. Bet nardi majoris. Cottiae ex consulatus. ιqua etiam Asia soria de Ilodiam Delphinatu in Italiam ducunt apud montem G l 3. ann. Nempe M. Lepidum. salia re M. Palinnora. Vaticinum exemplar habet cum allo Ta- mariam Savilii correctionem Lipsio etiam . Metis rixa. quod observatis proxime literarum vini- eeroque atque Pichenae probatam, ut debuimus. is, &eum maxima smilitudine veri ex circum- auctori reddidimus. Editt. corrupte, in aha Grais.santiis, conjicere liceat scriptum fuisse cum alasFre inuehemius. Petrina potius quam ala TaArina . quae aliud cum a Raticis iugis.J Vulgo Grifo m Alpes. Lupanus. Valente iter ingressa erat. Meminit 4. hist. cujus a P troniam urbis proturatorem. J Cujus urbis dam Claudii Sagittae. qui ι Vitellianis & praselus imo totius Norici procurator erat, non unius at, ara Pririna erat. Savilius. Nota in singulari Al euius oppidi. Vertranius Maurus JCtus emendat. Gef. l. 4. Hist. montem Grajum idem ipse no- l urbis μὰθ tam, sive prasorem. Haud recte. quae minat. Hae Alpes , transitu Graecorum 8e Her- l enim ejus partes in Norico Ego vero aut oblitaculis, Gi ae nuncupatae, quas summas Alpes Cae- l ea voce scripserim, Petronium procurasorem , aut

sar appellat: mans/m Sancti Berna di vocant, & mutata . Prironium ibi proetirasorem. Vetus qui-

ea transiisse Hannibalem volunt. tametsi Peninis dem lectio urbi habet: quod depravatum facile Alpibus Hannibalem transiisse Livius scribat. Lu- ex tibi vel ιbi. Lipsius.

panti . Felicius Savilius; eum ala Petrina. Nam Perronium urbis procaratorem. J Lego, pras & ala Taurina hic esse non potuit, quae eum Va- Etam: licet a ius pratorem legere possit, ex iis li-Iente Cottiis Alpibus transit, Be Patrinam alam in teris. quae primo positae sunt. pr. Alterutrum cerpartibus Vitellii sui se . indicio est Sagitta praese- l te probabilius est mulio, quam si ursis proturator. ctus alae petrinae. Ins. I 4. Merurus. Alter MSC. cujus nemo praeterea , quod sciam . mentionem in Ah. Iri,ia. Lipsius Iaiarisia: At Mercerus ex fecit . ex hoc uno loco asseratur in Rom. rep. Hentico Savile veram ieetionem a firmat. cum Neque vero intra urbem suere tribula, quae pro- ala marina. pichena. Miror qui haec emendatici l curatores exigerent: quod si aerario populi vindi- venire potuerit in mentem dores . viro cum ala candum quidpiam erat. Quaestorum ab aerario. Taurina. Haee enim ala Lugduno abducta. Sco- praefectorum munetis suit. V raramus. Castigatio- mea Valenti, qui Italiam diverso itinere petebat. nes vulgatis de via decedant. Urbi quae Fabi, tins auicere. Hi s abnuerent vasara Gal-imuris cingitur. lib. 2. D D. de verb sagni f. Urbis livi, o Costianis Alpibus Italiam irrumpere, Cari- appellatis muris finitar. Civisas pro gente Caes. κὰ propiore iransitu Peninis iugii degredi iussas. Et lib. 7. Gall. praeiambiant Galli, omnibus ad /eris sed latio Italira o ala Taurina abdutiar cohortes Bituriges . n. pulcherrimam prope solius Gauia --x VIII. Iridiani solisis sit hibernis relinqui plu-lbam . qua O prasidia cir ornamento si ι ciuirati, suis etiis. Interpretemur itaque vulgata. Caecina dum manuus succendera euerentiar. Sic Q. Sanga, in cu- Peninum vetius tendit, Transpadanas civitater au-ljus tutela Allobroges, dieitur patronus cilitatis N x Sal.

103쪽

io o C. CORNELII WACITI

qui concitis auxiliis, & interruptis fluminum politibus, fidus Othoni putabatur. Sed metu ne amitteret praemissas jam cohortes alasque, simul reputans plus gloriae retenta Italia , & ubicumque ceriatum foret, Noricos in ceterae victoriae praemia 3 cessuros, Ponino subsignanum militem itinere, & grave legionum i agmen, F hibernis adhuc Alpibus traduxit. Otho interim, contra spem omnium,

Sallust. Cat. lique Fasio Sau a cuius patrati plurimum eii ras iarebatur. Caesar adllipula' Gall. c. 2. Cγ eitatari posissis. Nee disr mii Velirius lib. I. qua nune II egalia appellatur, antea 313rmidonum ciυisas iocitata. quibus noster consonat 3. hist. Principes Sumaturum Iaenum penes quos etestaris ruim/n. At ii tape utramque Illii ripam incoluere. Strab. l. 7. μιν οἱ

..... At Cornelio urbs abusive usurpatur pro civitate, nec sine exemplo: Graeci enim utrumque sgnificatum nomine amplemuntur. Thucyd. lib. I. g.,,αα, - i. Epidamnum os urbi. Alibi μαι - ε

rorem urbis, id est , totius Norici. quae gens per lprocuratores administrabatur. Dua Mauretania . Ralia , Noricum, Thracia. π calua procura. toritas cohibentur. Vel, procuratorem urbis. non

satis, Nero enim se patres affatus est. l. i 3. ann. constitum tribtinatibus Dalia , o publici pro mincia ausi, tirent. se mandatis exercisibus consaltu. m. Sa inerius. Alter 11sC. sabet, urbi, quod magis firmat Liplii correetionem sis, quae apud ne indubia. Aliquid sinite lib. seq. trioarthiam Liliam artim ibi natatim. Pichena. Altius quoddam vitium metuo, credamque portus ibi late. re cognomen hominis, ut sorte suetit Petronitimi biciam a cognomine aliis quoque familiis usurpato. Sic commentator Frontini de agrorum qualitatibus Aunii inlici nomine noscitur. nisi sorte rectius Ad iunias scribatur , ut in inseriptione apud

que Reinesus ad Inscriptiones pag. 3 i. ita ut libenter se scribat sequi illum, qui feliciter ex corrupta omnium eodicum scriptura cognomen ho- Isinis eluerit. Quod miror, quum qualiscunque sit . utique sit incertissima. Nam licet ita tr. 3s. etiam occurrat Pompeius Urbictis, tamen neuter illorum ignoravit insuper Romae nomen fuisse bis s. aeque ac Urbinius. Utraque satis nota.

itaque s ex vocis urbi extensione aut debet aut pItest colligi vera antiquitas . apparet alterutri Ec tertiae Urbantis idem juris ae speeiei adesse. sumat sibi albilita Reinesus. Sed quaeso an non est aliquid lenius 8 Quanto probabilius est in lihrarii alicujus manu haesisse peccarum . dum quod alter

scripserat Ubiam, ex eo alter reposuit urbis, quum debuit risium 3 ut in luseriptionibus nominatur P tronitis salitas. Tu eonsidera. qui legis. Sed in talibus non decet nimis plaudere. Iac. Gonoesus. t Simul ae reputans. J Particulam ae delevimus.

1 In ter/ra vinaria pramia cessuros.J Scripsimus. aetessuros. Rhenanus. Man. cessuros, ceteris seret omnibus consentientibus Vulgo. accessuros. Pi chena. Legendum arbitratus, in cetera mirioriapramiae cum esset, in cetera viri. pramia. haudquaquam probe. sensus enim est: Norieos parum momenti ad rerum summam adserre . sed accessionem fore ceterae victoriae, hoe est, ei qui ali-hi reliquis Ioeis victoriam obtinuisset. Cetera victoria, scut rateras orbis infra Agric. I r. & e

terum mare supra 1. 2 . Fretassemius.

3 Accessuros. J Covarruviae liber & priscae editiones, e sviros. Lipsius. 4 Sus Inancim miliι- ο grave legionum agmen.J Subsignantis mitis, o traia letionum agmen eum tamen unica tantum integra legio adesset viges-ma prima) re & significatione hie idem esse vi

dentur . qua auxiliaribus contradit inguuntur. a. hist. E p.ra tigionarii in perniciem auxitiorum 4. hist. Id solam . ωt in tumultu . montiis, sib gnano mitis. media firmare. Auxilia passim eis m-

fusa sui. Et alibi tamen repertas: quicquid subsieni, si Arum. Savilius. Lipsius de mil. Rom. 1. dial. 1. de velitibus loquens, ait, ab iis secerni subsignanos milites. Sed quod genus militum subsignani fuerint, neque ipse docet. & ego dubito. Legionarii non erant, ut hic apparet. nee auxiliares: nam infra lib. 4. ait. monuit, βω-rnans milita media firmara, auxilia pagis tircum- fuga sunt. unde non nihil suspicor. eosdem esse, quos tape Taetius V iuuarios appellat: vere quidem legionarios milites, sed ex absentibus legio. nibus arcessitos, collectosque, nempe leviores &expeditiores. De iis multa dixi ad I. I. Ann Sub signanorum etiam meminit Amm. Marces. l. 19.hoi mora sivgnanos mil ιρι debuis lenius eorrigi, ad unum prolapsis erroram. Pithena.

nis.

104쪽

N ISTORIA R. L 1 E. I. Io I

non deliciis neque desidia torpescere. dilatae voluptates, dissimulata luxuria ; dccuncta ad decorem imperii composta. coque plus formidinis asserebant salsu virtutes,& vitia reditura. Marium Celsum contulem designatum, per speciem vinculorum, saeuitiae militum sibtractum, acciri in Capitolium jubct. clementiae titulus, e viro claro & partibus inviso, petebatur. Celsus constanter, scrvatae erga Galbam si- dei crimen consessiis, exemplum ultro imputavit. Nec Otho quasi ignosceret,

mi aiaue Alpibus. quod interpretor Sallustiano verbo, Alpibus adhue hiemantibus. Poeta etiam vetus eo sensu dixit:

Ivliis silernas cana niis eonseviit Alpes. Lipsius. Hibernis antie nisibias rorixit. J Sie verba o di navimus. Rhenantis. Vulgo, nitibus. at, AI

has seripsi, manu scripti auctoritate, & aliorum, teste Lipsio: qui probata exemplisque confirmat. Pithoa. Sic solum editio Veneta. ptior illa his. adhae A ilvis, quod jam sine controversa restituendum Tacito, ejecta voce altera , quae jam centum annis. injusta insestrix possessionis alterae.

Calbae eaedem die, ut testatur Plutarch. Saestitis. 2 Erimpiam uti s impurabit. J Non videtur esse mala lectio, quanquam nos i errat is scripsimus, secuti fidem libri vetustioris. Et sequitur: Nee Ctho quas ignostiret. Rhenanus. Imparare apud Tacitum gemina occurrit signiscatione . qua in ho- nam sequioremque partem sumi non repugnat:

sed ut saepius notet Lenotii loco numerare , aut quicquid in hunc sensum redit. hil . I. Nequa enim aras ausue, evit imputaretur, id est : non erat, qui ex tumultu rebus suis consultum putaret. Hoc loco, exemplum utiro impura ι. id est, eons antem saeramenti semel dicti fidem . beneficium

quoque in Othonem interpretabatur, neque exemplum Principis ullius indignatione excipiendum. Non me latet, aliud Plutarchum tradere in ptincipio Othonis: Giho isssis ad se olduti Mariam

ritia . quod scisseι, oblivioni tνad rae, quam sata venia meminisset. &c. Sed hujus vitii gratiam ei lfacimus, quod contraxit ex loco Taciti hic perperam intellecto, eum in longe facilio us apud

Caesarem , quo minus laberea ur. praecavere non

voluerit. Sed ut ad exempla redeamus. 2. hiil. lnod rionem titiro imptitabant. s. his'. eodem sensu: Poru se tune opprimi ligiones totius Gre.

mano . sed doro a i. fisos impiarisiis civilis. Utroque loeo signi Mat Tacitus hostium commodo

panes suas prodidisse. Unas metus er ex moriaren

stiam. μίs imputari Vespasiano. qvia apud Vire Lum axetiganda arant. id est: beneficium in Vespa- lsanum esse, quicquid accusare Vitellius potuit.

4: hist. Ambiguam fortuna belli Irispasiano impa- lr ruros, id est: quod infelice belli eventu . & a

suis partibus fortuna. pro Vespasiano stetissent. sn ipsi victores evasissent, non adigendos ad red dendam prosperi succellus rationem. 3. hist. -- putare perfidiam non possunι, qui Visellium Vespasiano prodido. . id est, rei p. heneficii loco annum

rare non possunt, quasi publico Patriae bono id praestitissent, qui prius per rebellionem a Galba impetat ore bono descivissent ad Vitellium aut

Othonem. De morib. Germ. Gaudent muneruus, sed nee data imputans, nee uete is olligantiar. id

est, nec ea, quae conserunt. in partem ullam beneficii deputant , nec iis quae accipiunt, incit aliquod ted hostimenti vinculum. Neque usus verbi imputara illius aevi auribus adeo in icns erat. l Sueton. Tib. s3. Imputatiis etiam quod non Lartiea

'angularam in Gemonias abis eris. Plin. 8. ep. at i R. irati biduo , hoe assensus uti Lemium exegit, Crtamen at aha tra euκι quadam, imputansque quourrans vini. Utroque loco impulare pro beneficii loco numerare. Sumitur quoque pro maleficii loco numerare & vitio vertere. a. hist. V r.liis in rium leui nemo imputabaι. id est: nemo id illit vitio vertebat. 3. hist. Casum Cremona helia impurandum , in vita Agite. Apprilata Re . nunquam' et ritui imputari potusso auι moras bes i. aut eauis

D, d s.llandi. Et sic in aliis scriptoribus, quos ista tulit aetas, ut Seneca, Lucano, Statio, Martiale &c. obvia in utrumque sensum fgnificatio istius vocis est. Suillius. An ut fidus Galbae suit, eodem exemplo se Othoni suturum ait 3 potius et do, ipsum Othoni imputasse exemplum servatae ab eo erga Neronem fidei. Pithena. Ipsus Othoianis interesse, ut fidos ministros habeat impera. tor; ejus rei ex omplum se dedisse, qui Galbae, imperatori suo, fidus situlet. Ex hae mente maiagni reges dueesque fidem etiam in hoste eoluerunt. ut Ptolemaeus, cujus exemplum Lipsus in monitis Politicis cap. I 3. refert, qui Andronicum, fidum Demetrio , eam ob caussam honore &praemiis adfecit: quale de Antonio etiam . atque Solim anno Turci ibidem reperias. Huc respicit istud Eumenis apud Justin. I , i. dum militibus persuadere nititur e uolas, quibus interfectori eius praemia promittebantur. ab se ipso jactatas fuisse,

ut animos suorum experiretur: qua in Opinione ut magis eos confirmaret, subsicit: nec quemquam

105쪽

ro1 C. CORNELII TACIT 1

sed ne hosti i metum reconciliationis adhiberet ; statim intra intimos amicos habuit, dc mox bello inter ducta dclegit. mansitque Cesso velut sataliter etiam pro Othone fides integra dc infelix. 3 Laeta primoribus civitatis, ' celebrata in vul-

um s ti Mat. Addo simillimam Cieeronis mentem , ex illis epist. penult. Iib. H. samit. Sed non

vereor Sec. m etiam ii, qui me non amant, propter meam in Caesarem esxstantiam. non malint mei quam

licinius.

tentiae appareat: sed si ex eurias. vanae de salsae. Censeo emendandum: sed nee ho mesu, reeomciliationi se adais rei. Duo videlicet, cum Celsum sibi iungeret . Otho eavit. Ne aut ignoscere videretur, ut in vero ina agnoque crimine, aut ne

hostis, id est, Vitellii metu, adsciscete sibi virum nobilem δe sortem. Itaque nec obnoxium habere eum voluit, nee suspensum: sed statim assumpsit inter intimos amicos. Plutarchus comi

si et- τωι Iubens Marium Cilbum ad

se adduci, ampti a V virum. O Idnene allocutus monuit , tit causa magis oblivisceretur, quam venia memini sit. Haec talia acumina frustra multis verbis approbem iis qui non tales. Lipsus. Mettim reconfisationis adhil re . J Volumen Buden se habet . merum orantioni auritioni, surim intra intimos amicos lustiis. Rhenanus. Magis placeret . inter intimos &e. Ursinus. Muret. imo.

Sed loco huie non melius Lipsi emendatione saetum . peius potius. sententia, quam ille vult, nee esici ex ipsis ve: bis Tariti ira emendatis potest. 8e est prorsus a Taciti & Othonis mente laliena. Orho nolebat videri ignoscere 3 eur igitur inter amicos intimos assumebat 3 assumebat her. lcle vero ea causa, ut quanquam ex animo non ignosciret, fidem ei tamen laceret, se ignose ere. Deinde quid ad rem. Vitellii metu an contem piu sbi Celsum ad unae re videtetur 3 omnino fatendum est, nihil sam in hac correctione. Non multo plus, aut tantundem in Mureti, qui notaverat: Sed ne hostis m/itim reconciliationis amitiareret. quod ego quidem, quo sensu dicatur . non assequor. Nostra conjectura unius litterulae derr ctione clarissimam ἰu verissimam sententiam exhibebit. Lego. Nee Otho quasi . o seres, sed na 5asi, mestim reconciliati . ni exhiberet. Recepit. inquit, Celsum statim inter intimos amicos. non tanquam,

vel quod id enim hie valet quo) te vera ei

ignosceret, sed ne in hac reconcillatione metum ei iaceret, imo ut irietum omnem demeret hostilis adhue in ipsum animi, id enim est hbi is in

generandi eala. Acidalias. De mendo suspicor. nam MSC. corrupte, sed ne hsses metueret concia Isufionis adhisens. Sed utcunque ex vulgata lectione hujusmodi sensum elicior Otho statim intra intimos amicos Celsum habuit. non quasi illi ignosceret, cum is nullo crimine teneri piopter fidem Galbae servatam praetenderet: sed ne. ut hostia Othonianarum partium, s in nullo aut modieo honore haberetur, in metum reconciliationis i cideret , id est reconciliationem fidam sncerimque non fuisse suspicaretur, immo ad se decipiendum, ac propterea suspenso animo ageret. Pith M. A te scripta. sed non corrupta, ut opinatus est doctis. vir. Ludos Cornelius facit & ap iit smm Othonis clementiam, de qua superius rei mentia titutis . viro clara o panibus in iis ρ ιιla υν. Atque Celsum inter amicos Othonis non clementia statim receptum, sed metu . ne is Vistellii nomine in dies invalescente, crederet tunc id iactum, non quod ex animo fhi ignosceretur, sed partium timorer 5: hoc paeto nullas Othoni gratias haberet. Placet attamen nec inficior) acumen sententiae doctiss. viii. nempe: Cui magna elimina missa fiunt. is ignoscenti nunquam aequus est. Quod a Q. Curtio quoque scriptum legimus. lib. 6. Iinam in princisis quoque huivis rei mἷU- eum Stiberos.s, Das .mus, s psit se melles igno-

fere, paterere potius ignorare eum, quanIam deberet ribi, quam notia ad morιιs me iam adsumme geres de periculo suo , quam i tua iano io, cogi tur/. Et, quadam beneficia ad mus, merui se momi/m eonfiteri pudet. Stipar. I. vir malint viastri aecepto inesuriam, quam vitam. Salinerius. Levissima mutatione veram mentem reduxisse Socero

meo visus sum. pro hastis, legendo ho . hoe sensu. Otho revera liae intentione tam ne lis erga Celsum fuit, ut illustii clementiae S moderari nis exemplo, hostem etiam . vitellium. eo faci-Lus inliceret: hoc enim cum maxime agebat . ut patet ex seq. c. 74. Ergo ne metum hujus, quam olferebas reconciliationis adhiberet, si Celsum durius tractivisset, omnino ista lenitate utendumesie vidit. Porro ne quem sermonis insolentia terreat, adsilera meriam non aliter hic dicitur, quam supra I 3. I 8. nec esum uiadira, & I, 23. Maditieriaciastis. Fre instiem ius.

i Dis insura o inflix. Vana sententiola,& eonira historiae fidem, quamdiu inserta legetur. Contra vero legendum, selix. hoe enim vult sa- taliter , etiam pro O:hone, fidem ei integram

suisse, nee infeliciter cessisse apud Vitellium.

106쪽

gus Celsi salus, ne militibus quidem ingrata fuit, 3 candem virtutem admirantibus cui irascebantur. Par inde exsultatio, uisparibus caussis consecuta, impetrato Ti- agellini exitio. Sophonius Tigellinus obscuris parentibus, foeda pueritia, impudi ca senecta, presccturam vigilum & p torii, & alia pratinia virtutum, 3 quia velocius erat vitiis adeptus, crudelitatem mox, deinde avaritiam, & η virilia sceleruexercuit: corrupto ad omne lacinin Nerone, quaediam ignaro ausus, ac postremo ejusdem desertor s ac proditor. Unde non alium pertinacius ad poenam flagitavere,

ε diverso affectu, quibus odium Neronis inerat, & quibus desiderium. Apud Galbam T. Vinii potentia de sensus, praetexentis servaram ab eo situm. & haud dubie servaverat, non clementia squippe tot intersectis) sed effugio in futurum. quia pessimus quisque, dissidentia praesentium ' mutationem pavens aduersus publicum

odium , privatam 3 gratiam Praeparat : unde nulla innocentiae cura , s sed vices

Prorsus ut pro Galba constans in sde, & id apud

Othonem impune fuerat. Prohat eventus, qui lib. 1. sic Tacito breviter narratus: Murio Cesso consul Ius servarur. Sed erassitum fama, o euumquaasrox in Mnaιu Cacilio Si laci, quoa eum sonorem lpecunia mercari, nac sne axisio os, volui sit. &c. lia Ualtas. 3 Lata pro moribus etiaraiis.J Emendavi meumseeutus judicium. Lasa primoribus civitaris. nam sequitur, retiarasa in vulgus cis Iaas. Rhenanus. l4 CH Data in xuidas Cer laus. J Ita vulgata: nee male : nam Celsus laudatus in propter ma- l

iuxti sui mori, imprimis Id m satiara. Salinerius. I Eamdem υirriaiem admisansibus. J Est vela ¬abilis gnome. atque eadem in Lilii libro v. de Camillor sis sitier: tuta imp rii vieti, eamdem

lo domino dignus minister, de indignus quem Galba protegeret. Savilius. 3 vir estis arat. J Magis placet, quam quia, ut habent vulgatae editt. Uonus. Cum Muret legerim de distinxerim, qua metitias eras, vivia l. Impu-l adeptus. Id est, qua ratione tum citius & saciliust ad honores perveniebatur: quae via tum compen- diaria ad dignitatem erat. Aes datius. 4 Virilia n/lera. J Ex opposito seda puerisia rneque omnia vitia in quamlibet cadunt aetatem. Satiricis. Caedes interpretor, aliaque in perniciem publicam. Pithena. Turbat magis Muretus copulam delendo. qua si tandem avaritia virile scelus, aut plane scelus sit. Trajecta vox avaritiamr quod si non sensus argueret, structura saltem innueret. Quia enim ait, erudiritalem mox, necesse

est aliud quid praecessiste, quod primo. Itaque ira-

duco has voces & se lego,' aυaritiam, mox dein-da revisitarem, o lirilia sc/lara exercuit. Turis

bellae causa illud mox linis fuit 1briasse, quod disjungi debere, & diversis membris accommoridati aliquis plus nimio a tutus censuit. At jungitur ita saepe, nec exemplis opus. Si quis tamen malit divelli, non incommode se etiam seripserit: a risium, revidelisarem mox, deincia o viristia ses ea exis it. Acidalius.s Ac proiuior. J Haec non eomparent in edit. illa Rom. & vero si item abfuerit Vaticano, ni

hil certius quam esse a manu aliena. Graterus.

tanquam praecipuum Neronis instrumentum ad

flagitia quaelibet, & apud amicos transfugio &domini proditione infamis. suillius.

a Marationem DCens. J Duae voces fere vacant, tanquam ortae a librariis. G te s. 8 PGparaιr unde nulla innocenιia cura. J Non

mutant libri, nisi quod, mices impunitaιis, habent. Totum locum lego : ni ram grariam praparatumit: nulla innocensia cura , sed iisa sua impuniratu. Palmerii etiam eo editura haud improhar pridiatam Irariam praeparat und/unda: nuuia, dic. --deunda Latinis valet ἡ- M. Quod autem ad sententiam, pulchra est, de usu saepius probata. Da Dio notat, cum Menas praesecius Sex. Pompeii in mari, Helenum rapisses, liberιum Coari admo-dam caram, satim sns pretio remissam. qui Mn

107쪽

C. CORNELII TACI ΤΙ

impunitatis. Eo insensior populus, addita ad vetus Tigellini odium recenti T. Vis nil invidia, concurrere e tota urbe in palatium ac sora, & ubi plurima vulgi licentia, in circum ac theatra emuli, seditiosis vocibus obstrepere: donec Tigellinus, y accepto apud Sinues lanas aquas supremae necessitatis nuncio , intcr stupra concubina

frium Aee mtitio ante apud Cis rim ripenὸbus, U. l visa impaniratis. unde variae variorum conject Iem iam Hi , s res ita δεννιι, apud Eiam μι - rae. Nos libris libenter adhaeremus, ubi probam rans. Lipsinis. l sententiam fovent, ut hic: nam ait Tigellinum Grariam tr parat. Unde nulla inno entia eis a. J l servasse Vinii filiam , ni s Galba rerum potire- Malim, praparat ut eunde , nulla innocentia eura. t tur, in Vinii gratia potentiaque praesidium ha Riae nanus. Danesus illud tind. mutabat, in ali- l heret: idque ita solere pessimos. inde nullam sere innocentiae curam ese reliquam, sed lices im-tinri , & se legebat: Aliunda nulla innocentia eura. Ursnus. Mihi integer videtur loeus. Intellis o enim , tinde, id e i, postquam privatam gratiam praeparaverit, nulla jam innocentiae cura, sed vitae sid est, scelerum ae vitiorum) impunitaris. Pietina. Conjiciat alius, alius castiget, me juvat solitum obtinere. u. unde, id est, qua dere. Sie paulo ante, psomo eiusdem desertor aepuritatas, ut hoc quasi pro foedere habeatur, &ab alio servati, vicillim eum servent: atque etiam facinorum in alios exercitorum securitatem impunitatemque praestent. Ita supra I 3 , etc. Neros spectum habet Burrhum, tamquam Agrippina gravitia tinenum , O vitem reddentem. Pertinet ad

hune cum Jussin. II, Ιχ. ubi Alexander negat roditor; unde non alium pertinatius ad poenam fa- l . f qti equum faetam in solis ad lationem . neeris a iero. Quia inquit noster ex facto Tigellini 1 od in dialios sesii existis, aut in leges pari, fibi sententiam concinnans generalem) pessimus quis lenocinia quarent. Freinshemius. Vix habent hieque gratia privata sibi cavet adversus odium pu i mites locum. Agitur iantum de effugio in furuis blicum , clarum est ei innocentiam cordi non esse, rum. Lege, sed visa O impianiraris. Nemo, i sed vices tantum impunitatis. Quod si nimis abru-squit, de innocenter agenda vita cogitabat, sed pia videntur, leviter se emenda. Uni ntilla in- tantum de ea quavis rarione conservanda. Immis

natexlia cura. et, nutu pro non , ut nultis steris.

Salinerius. 9 Sia et iras impunis es,.J gnor me mendum est: eastigavi, sumia impuni aris. Rhenanus. Lipsius. mira impunitaris, pro causa impunJιaris. quis unquam ita loeutus Θ Nee Palmerii mutatio satis apta. nisi alii aptiorem excogitent, ego cum Mureio statuerim prorsus ejiciendam ii tamque u tem , unde Se vita. Quae cum absunt, nihil in sententiae, nihil in sermonis integritate desidetes. At Iuliar. Mirum est non revocati a quoquam primigeniam calamo exaratorum scripturam , adhuc etiam vetustiis. edit. sed mites impunitatis. primum ejecta est a Rhenano su ectaque illhaee spuria: perperam. Vult enim auctor hos d Edenies exercere humanitatem, non quod innocentibus bene uelint: sed ut per hosce impune auferant ante delicti. Qui innoten iam Tigellini personae accommodant, lucem poseunt a tenebris, virtutem a vitio. similis locutio restat apud nostrum nisis, & ita hie distinguuntur pro ratione diversa poenarum, quarum aliae capitales sunt, ut mors, aliae non capitales. ut exilium . infamia & aliae ejusmodi, tune temporis frequentissimae. Boxiam. I In cireum ae theatra essus. J Fei me ridie

lum est hele, quod quidam adponit; ideo sapienter ei reo & theariis absterreti Lucillium a Seneca Epist. 8 versantes enim iis locis semper aliquid fere haurire vitiorum, inquinarique eum vulgo ambitione, luxuria, libidine. Quin ab eo exspectabam. Ostenderet, iis locis populum quid vi, aprinei & poscere solitum saepius. &saepius im petrare : quod ipsum ostendi pluribus classi eorum

auctorum monumentis r quorum fundi Sueton. Aug. 67. Tib. 47. Cal. 3O. Tat. I 8. DOm. I 3.

Plinius Natura l. hil . Iosephus . Herodianus . spartianus. Appianus, Cassius, aliique. Graterus.1 Sintios anas a suas. J Male vulgo, Suris anus . Libri seripti docent. & Plutarchus in hae ipsa ter

c. An n. 3s. Modo equestris pratii me=e. frontis cr Aquae autem eae inter salubres habitae. ιιrgi Veri Ne. qui locus injuste item periclitatur.iPlinius: In eadem Campania regione Sininsana MGrtiferus. Mendosam esse scripturam . notatum & qtia seriti alem feminariam mi aniam virorum ias aliis. Ego sic sanem: unda nulla innotentia eura. tira eraduntiar. Et quia ad vitia muliebria: ideos 2 ikia o ἱ unitares. Quia, inquit, pessimus i in Martia i . quisque aduer: us puta: cum odium gratiam sibi T. I Diteraι hγ'ν tam se forsisan artora maeeia vinii pirat, inde laetum . ut nulla cura esset sa- l Iri Smuti no villi saera sinu. ciendi ossicium, sed & vitia re narent & iis co . Sed N Claudius apud Tacitum labro xti. reste mes eii et impunitas. Gretius. Reduximus lectio id , visibus mollitia ea lier saliaritate aquartim, sinem, quam libris suis haberi testatur Lipsius: alti l nuisam porreiι. Lipsius.

108쪽

HISTORIAR. L . I. Ios

binarum , 8c oscula, & deformes moras, sectis novacula faucibus, infamem vitam Dedavit etiam exitu sero & inhonello. Per idem tempus expostulata ad suppli-cium x Galvia Crispinilla, variis frustrationibus, & advelsa distimulantis principis fama, periculo exempta est: magistra libidinum Neronis, transgressa in Africam 3 ad instigandum in arma Clodium Macrum, ' famem populi Romani haud obscure molita, totius postea civitatis gratiam obtinuit consulari mairnnonio innixa&apud Galbam, Othonem, Vitellium illaesa: moX potens pecunia, & orbitate,7 quae bonis malisque temporibus juxta valciat. Crebrae interim, & s muliebribus blandimentis in diae, ab Othone ad Vitellium epitiolae, 'φ osserebant pecuniam ζ gratiam, θ' quemcunque quietis locum prodigae vitae legi t. Paria Vitellius ostende

bat I

dam emendat, retria misero &e. inepte. Notat Tacitus, deformes illas moras, quas paulo ante mortem secerat Tigellinus. Plutarch. de ipso.

Iigamus exilium Tigellini, quod mmerito interpretantur apud eunde in Plutarchum l

et Gadita Cris nilla. J Callia verius: an etiam, ni nec tamen illud damno. Ceterum haec Calvia, a veste Sporo suit, de ejus custos. Breviarium Dionis, in Netone: Σωρ . A , a m Π

sAr. Vides ex ea nota. quid seminae Calvia haeesuerit. & cur populo exosas Lip s. Caelia Crispilixa. J Budense exemplar, Galata Criseisiva. Rhenanus. Salvia Crispinil a salutatur ab Ptieaeo in Notis ad Epistolam Pauli ad Ti

3 Ad insigandam in arma. 4 Ut scit. Neronis Utionem susciperet. Pichenia 4 Famem populi Rom. J Tac. 3. hist. Africame/Lm laterastam, serra marique invarira parabat, L. annona fiat si is iaspiam de di ordiam hosti faeta s. Agyptus eni in re Attica populi Rom. horrea erant. Ac AEgypto in cujusque anni quadrimestre conserente flumentum, Astica in reliquos octo menses suppeditabat. Iosephus αλ-. 2. c. 28. Savillus. Malim, populo Rom. Acidalius.s Gnsulari matrimonia innixa. J Manuscript subnixa. Sed vulgatam praetuli. Ac .na. Ego s re alterum . quod sensu praegnantius. nam μό- nixa dicit pro superba, elata. Ut apud Silium

Varro Subnixus raptos leti muneris Urro. Gronon 6 porans pectinia er orsitare. J Divitiae & orbititas duo hona adminicula parandorum amicorum. eum nemo non laboret ei placere, cui sperare potest se fututum haeredem. Silvanus sub Ner ne accusatus repetundarum vitiis, inquit Tac. I 3. Ann. lucinissa ossisare o sexaera. di tamen omnium spem elusi, superstes illis, quorum ambAtti e serat. In civitate nostra scribit Seneca Conis sol ad Marciam 19. Irus gratia ori ias conso tiam eripit. Alii Germanorum mores, Nucta oml raris pretia . sed quanto plus propin tuorum, quo maior asinium numerias . tanto gratiosor seneeltis. sivilius. Qua bonis malis is r/wsν bus istin/. J Abi tivus impressas non est in libro Regio. Expone. qua bonis mala ui subaud. sominibias, juxta viis tint . in dandi casu. Rhenanus. 8 Crat a. J Sueton. Oth. 8. Otho per inramunistis, ex literas consoriem imperti senerumqtie se V rhialis artihi. Savalius. 9 -Γεἷribia, bland iiis. J Nos, ἰtina .utis.l Rhenanus. i o Og rebansur . pectiniam O gratiam. J seris p smus elati hypostigme . o serebiana pecuniam mgrassam. Rhenanus. Similes con titiones per blavium Sabinum nomine Vespasiani oblaras non

rejecit Vitellius quantum in se suit, sed pae a

t eomiorem primo mauius. Nestio quid sibi hie us

109쪽

1o6 C. CORNELII ΤACIT I

bat, primo mollius, stulta utrimque di indecora simulatione: mox quasi rixantes supra & flagitia invicem objectavere, neuter salso. Otho, revocatis quos Galbamis crat legatis, rutilis ad utrumque Germanicum exercitum, &ad legionem Italicam, casque quae Lugduni agebant copias, specie senatus misit. Legati apud Vitellium remant cre, promptius quam ut retenti viderentur. Prictoriani, quos per simulationem ossicii legatis Otho adjunxerat, remissi, antequam legionibus miscerentur. Addit epistolas Fabius Valens, nomine Germanici exercitus , ad praetorias& urbanas cohortes , de viribus partium magnificas , & concordiam offerentes. Increpabant ultro , quod 3 tanto ante traduum Vitellio imperit m , ad Othonem tertissent. Ita promisiis simul, ac minis tentabantur; ε ut bello impares , in pace ni-

shil amissuri. si neque ideo prictorianorum fides mutata. Sed insidiatores ab Othone . in Germaniam, a Vitellio in urbem missi. utrisque frustra suit, Vitellianis impu

ne, per tantam hominum multitudinem, mutua ignorantia fallentibus: Othoniani, novitate vultus, omnibus invicem gnaris, prodebantur. Vitellius litteras ad

Titianum fratrem Othonis composuit, exitium ipsi sitoque eius minitans, ni incolumes Hi mater ac liberi servarentur. Et stetit domus utraque: sub Othone, incedi 6tum an metu ue Vitellius victor clementiae gloriam tulit. Primus Othoni fiduciam addidit ex Illyrico nuntius, jurasse in eum Dalmatiae, ac Pannoniae, UMoesiae legiones. Idcm cx Hispania allatum, laudatusque per edictum Cluvius Rufus; &statim cognitum est, convellam ad Vitellium Hispaniam. ' Ne Aquitania quidem, quamquam a ' Iulio Cordo in verba Othonis ob tricta , diu mansit. nuiquam fides aut

amor lit Poeant erum vocabulum. Forte leg. Tacationem l 4 Traditum Visellio ἰmperium. J Vitellius enim primo mollius mira utrinq- π indecora simulatio- Imperator silutatus χ. Januarii . Otho I s. die. m. subaudi accepera. nam ex verbis istis apparet Satarius.

utrumque non abhorruisse , vacatione, si cum s in telis imparas, in para nihiι amissari. J Le- dignitate contigisset. Sed simulatio ea erat. ge . ita pare. Acidalius. manus. 6 Nequa ideo Pratoriariorum. J Haee adeo a1 Ωυοι ρὸν sin lariorem efficii blatis δα. J Ve- prioribus divulserant, ut etiam novum inde care enim corrumpendis legionibus submittebantur. put ordirentur. Cum tamen tam praecedentibus, Midius. Αn praetoriani eo praetextu misit, ut necessario cohaereant, quam a sequentibus, quibtentarent animos Vitellianorum apparet enim, bus conjungebantur. sint alienissima. ins semius. id ipsum sorte suspicatum Vitellium, eos. ante- 7 Ad Tutiara re fratrem. J Scripsimis. Titi quam legionibus sitis miscerentur, remisisse. An . m. Salvius Titianus vocabatur. Rhenanus. potius Otho . legatorum suorum fidem suspeelam 8 Et fetis domus Miraqua μιν Olbona. J Tu me habens. praetorianos. qui illos observarent, ho- ro interpunge , ferit domus utraqua. sub Otho, noris specie misit Utrumque certe imperatoriis incertum an metu. Lipsius

anibus haud alienum: tamen hoc postremum Ve- Domus utraque. J Vitell.i scit. ae Titiani. S risimilius, ut ex verbis Taciti conjicitur. Ad vilius. idem fere praetoriani ab Othone adhibiti, prope I Ne Aquitania quidιm. J Sic prorsus est scri- finem hujus libri: Adidis es si urbanas cohεries, pium in optimo Mediceo, non nee quod vulgo et plerosque . pratorianis, vires robur exercitus, i legitur, ut rite ad caput 66. pater monuerit id atque i is ducitas consilium σω Io. Pichena. ipsum, eoque exemplo plerumque delevi illude. 2 Inerepabant vlaro. J Posset etiam legi, Incra- l Et id patefecit quoque Rychius. sed improbavit. rabat Muro. Subaudi Fab. Valens. Riunantu. quia in ipsus codice id non observabatur. Appa-3 Tanto ante. J Majora verba quam pro re. ret ergo ejus arbitrium, cujus tantam perversi-Nam intervallum sane, inter Vitellii Othonisque i tatem quis crederet Z Sed be mox leges ex MS.

imperium, exiguum. . Iurarunt enim Germanici eodem pratexto, non praterim sicut etiam cap. exercitus in Vitellii nomen Kalendis Ianuar: is: 77. Pra exta veterii amulisia, ut bene praeceptumat postridie Idus Galba earlus, & Princeps factus ab aliis. Iac. G ovisu. Otho. Ita pauci dies interfuerunt, M aut mili- Io Iul M Cιrdus. J Existimo castigatiorem Ie- tum aut Tac:ti adscitio noa v quequaque cau- ctionem eisse Manilius Cordus. Extat Bononiae post M. Lit i. I Peu Ouu Linum tumulus in D:c verba: Q. M

110쪽

amor, metu ac necessitate huc illuc mutabantur. Eadem formido provinciam Nar-honensem ad Vitellium vertit, facili transitu ad proximos & validiores. Longinquae provinciae, & quidquid arinorum mari dirimitur, penes Othonem mancbant, non partium studio, sed crat grande momentum in nomine urbis ac pratexto scnatus, & occupaverat animos prior auditus. Iudaicum exercitum Vespasianus, Syriae legioncs Mucianus lacininento Othonis adegere. Simul aΕgyptus, omnesque versae in Orientem provinciae, nomine ejus tenebantur. Iden Africae obsequium , initio a Carthagine orto. Neque exspectata Vipsanii Aproniani proconsulis auctoritate, Crescens Neronis libertus nam &hi malis temporibus partem se reipublicae faciunt epulum Picti, ob laetitiam recentis imperii, obtulerat, & populus pleraque sine modo festinavit. Carthaginem ceterae civitates secutae. Sic di 1tractis exercitibus ac provinciis, Vitellio quidem ad capessendam principatus sertunam bello opus erat. Otho, ut in multa pace, munia imperii obibat: quaedam ex digni- Itate reipublicae , pleraque, contra decus, β ex praesenti usu properando. 7 Consul

x omn/sque versa in Praenum. J Credo germanum esse. aliquot tamen lib. omne qua versus Urit rem. Lipsius. Omne M versa in orientam provincia. J Florent. corrupte, versam in Orientem. Alter Man. non male, versus Orientem. Sed nihil muto. Piciana.

2 Vi anti Aproniani. J Vipsani in Fragmento

si atrum Arvalium. Vide ad I ann. I. 3 Nam in malis umoribus. J Malim, in malis emporum. quod magis ad sententiam, si recte perscrutaris: etsi parum in ea mutat. Acidalivi. Vera lectio, ni salior. Nam er bi malis temporiissus partem se reip. faciunι, a Florent. indicata, qui habet; Nam tar in maris &c. Dcιunt. Vulgo minus apte : ram in malis Ne . fuerae. Pischena. Vaticanus non abit a membranis Florentinis, ut tuto liceat amplecti emendationem amicissimi mei Pichenae. tanquam perstringat totum ordinem libertorum, qui nullus in rep. locus aevocastiori . ut vel ex Plinio uno ad Traianum cognitissimum. Gruterus. 4 Partιm se Re . secero.J Interpretor. miscumrat se, velut Sc ipse inter curatores e)us N ad- nistros, Ita supra. aloe libro: Non Senarus e

senes modo , quis aliqua pars em cura resp. Lipsius.

Parum se resp. secerat. J Melius & aptius erit, participem se. Veriramus.s Giho ut in paca multa. J Quod monui saepius, profecto in distinctione saepissime peccatum cit, quomodo & hie: nam si lixe a praecedentib. sejungas, auctoris mentem haud ceperis. Caput igitur inchoandum putein inde: Sic distra lis occ.

eoque modo intelligetur oppositio atque comparatio , quam instituit: Vitellio quidem ad capessemdam trincipatus fortunam bello opus ervi: Otho Mi iis multa paca munia imperii obibat. Fre instemius. 6 Ei pronii usu proparando. J Correximus, ex asenti usu properando. Rhenanus. Perspicua sen tentia, nescio an proba. mihi quidem multo verius legi videatur, ex prasenti usu probanda. quam sententiam post enumerationem gestorum Othonis statim repetit: Inter qua cessisase trasentium rerum o influmibus euris excusata dcc. Acidalius.7 Consia eum Titiano fratre in Kalend. Ma ιιas. ILibera rep duo Consules cum Januarii initio Consulatum auspicati vertente demum anno defung tantur , nili mors aut alia interveniret causa, quae successori vacuum faceret. Post cum belli etialis pramia minari coep/runt, ut Tac. loquitur, cumque excrevisset eorum numerus, quorum meritia rependenda esset dignitas. aretalo administrati

nis tempore laxanda aliis fuerunt ad explendam ambitionem spatia. M unius anni in plures spargendum beneficium. Hujus confusionis auctor C. Caesar, A. U. C. 7ov. qui Consul sne collegi suo anno Fabium & Trebonium substitui. Diol. 43. Anno ab urbe Cond. 7 idi postmodum indueta deponendi necessitas , cum antea sponte Consulatu abirent. Dio l. 48. Tempore Augusti. praesertim sub extremum ejus Principatum, ut d cent Fasti Capitolini, qui tuor singulis annis de fgnabantur Consules. bini ex Kilendis Iulii in finem porro anni. Post ejus tempus etsi de initio mihi exacte non constat, bimestres fuere Co

sules, eorumque numerus tum m usu, crevit ad

duodecim. Hoc anno ex Kalend. Jan. Servius Galba x. Titus Vinius: extis hisce duobus in Consulatu, M. Otho: & L. Titianus sustecti in Kal. Mart. Ex Kal. Mart. L. Verginius Rufus, Poppaeus Vopiscus. Ex Kal. Maii Caelius Sabinus . Flavius Sabinus. Ex Kal. Julii Arius Antoninus, Marius Celsus. Ex Kal. Sept. Fabius Valens . Alienus Caecina. perduellionis reus. susefectusque et in cum d:em Roscitu Raegulus 3. O a hut.

SEARCH

MENU NAVIGATION