Henrici Valesii notae et animadversiones in Harpocrationem et Philippi Jacobi Maussaci notas ex bibliotheca Guilielmi Prousteau antecessoris Aurelianensis

191쪽

Mim λογοις. Satis indicat Demosth. in suprad. oratione, Strymen tunc obsessam fuisse a Maronitis. Addit

quam Hyperidis esse putat Libanius: Ulpianus Hege-sippi Crobyli, ejus, qui Timarcho familiaris fuit, cu)us& vi 1 Philippicam esse habitam scribit. Μαρωνι ς V cat Polybius semper in Excerptis legationum.

ροδοκων Etymolog. δορ-ων. Lege δοροὶ ων, non δώρο- δοκων. Suidas habet tantum δοκων. Polybius lib. spag. 3o inter munera Rhodiis data ab Antigono r censet Apud Suidam in Λυκέργ ν, προς 'Iκυ- - dicitur haec oratio: an is est improbus calumniator Tempore 3o tyrannorum, qui AEschylides Lysiae dici, tu κατ g Dissis. p. 121 8 eres apud Polybium vertit Caseu b. Etymolog. praeterea addit ἡ τα δε ὀροφὰς πι

192쪽

serculi viari 1εe in Glossis cap. de habitatione. Festus , Asseres dicti, quod assideant parieti trabibusque. Arrianus rerum Indicarum p. I 89 in fine. Libanius in ep. ad

Verba sunt syngraphae, quae Volsius vertit: si exonera- Cerint , ubi Atheniensibus pignora capere non licet. Forte melius sic: si a praedonibus Polientur &c. Sed tamen optime Volsius. Nam Demosth. in eadem infra, pro

-. cpeteri εὐνοία διδον . Chii & Erythraei ducibus Atheniensium pecuniam dabant, ut tuto commeare ad se navigia mercatorum sinerent. τῆν τουνομα εώ ταλημμα ob ταυτα. Sic Polybius ut notavi pag. 7 6 τα ρυπιοι

λδον U τ Αἰτωλων dixit. Vide quae notavi in Ex-Z cerptis

193쪽

78 HEN R. VALEs II NOTAE cerptis Gallici Polybii p. 7 6. Idem legat. Ir 3 se. γρύπιοι τους AΣοωους οἱ Δόλιοι g τ Α'λνιυων. Livius pag. 73 3 , si quae pecuniae debemur, earum exactio esto & cari. eleganter. Contra in Latino scedere apud Festum innanciscor. pecuniam qui nactus es habeIoJ. - λδο-

λουμενους dicit Isocrates in Nicocle pag. 6s. Aristoteles a Rhetor. συλω ς Καμ δοάους. Quod & Olynthiac. a

- γένεam vir πιμ μαG, τ ἀλοῆων Ammaι. estre de bonis prisee. Corrige Lysiam pag. 173 αὐλα-Lege λα. Apud Suidam in Συλοω pro μου ini ι lege σολ - ας. Tamen nil temere. Sed & Servius in et Eneidos scribit in Fuldensibus membranis. σολ- enim Graece aut furta aut Polla dicuntur. In Etymologico συλ stribitur.

lexit, 'ui συμcολωα rectius dici annotat. Sed fallitur. Nam ωμcολα eo loci sunt pacta & leges, quibus populi amici

194쪽

IN HARPOCR AT. LEXI CON. 179 amici ac foederati controversias, si quae orirentur, diri. mere sanxcrunt, quod declarat locus integer: ἡ b βουλὴ

Casau bonus, ex formula foederis , pesti me. sequitur enim: οἱ μεν πῆ χωρας, οἱ θ σωματων , οἰ θ Θρεμ

ου Φιλι-it του λκαςάς. Sic legatione I 23. Livius P. yyy formulam juru exequendi vertit, Festus Reciperationem, quem vide. Σκαμορ-.J Porro hoc munus personale non erat,

sed indictum possessionibus . neque pupilli ab eo liberi

nem Demosth. 3 a natus annos recitasse se ipse ibi dicit.

195쪽

σωμ. εχ. iace v, ut legitur in Demost h. oratione. Erantcnim xx classes Atheniensium, ut ex Hyperidis loco patet, etiam post illam Dem. legem, qua cautum est, ut viri 3oo triremes instruerent. Ea lex Demost h. resem tur in oratione pro corona II 3. Vide Dinarchum contra Demost h. p. 8s. Ictum pag. 6I & F6. Classes Romanas Dionysius Hal. vocat αμμοργοις P. 22 2 lib.

ριυς. Haec falsa esse existimo. Sunt enim desumpta ex Demosthenis loco male intellecto, ut ad ἡγεμων notavi. Porro quod ait Harpocr. οἰ λμοmίέοι &c. etiam Pollux lib. S cap. 13. κροι το 'TMAJr laslοικιμῆς σμμονοις. Xenoph.

196쪽

λω S. εἰσφοροι. enim proprie sunt G τῶς, ut ait Ictus P. F6. Κοιὼ oως των νιῶ.J s. id est, quadringentorum. Locus Isocratis est pag. 299. Porro ante oligarchiam Oo constituti sunt decemviri cum summa potestate legibus scribendis, ut ait Thucyd. qui τυζουλοι sunt dicti, quibus postea additi sunt viginti viri. Sic 3o omnes fuerunt μέ ωφῶς, ut scripsit Philochorus &Androtio in Atticis. At Thucyd. horum xx virorum non meminit, sed x virorum duntaxat. Rem vero ita actam esse Suidas docet: et cουλοι - ουα ί φρελυ

Σικελια συμφορον. Sic legendus locus ille sane illustris, quum vulgo habeatur διηρμα . Ex his κ. προσουλοις unus suit Agno pater Theramen is teste Lysia in orat.

-n M. Alter Sophocles teste Aristotele 3 Rhetor. cap. 18. Sed vide, num Thucyd. cos nominet. ElymoLaddit αγ ργαφεῖς. ἀνάγας πλΥ, ινα σκυψωM τους με

- γύς. Quod falsum est: alii enim sunt κα5λογὶ , de quibus Suidas in καGλογoc . Προαλων.J Confundit Harpocration decem ξυγω, quorum meminit Thucydides, qui priores ante quadringentos electi sunt, cum 3o illis ξυγλιφευm, quorum meminisse Androtionem dicit aliosque. nam

197쪽

άδελφιδή in fine p. I , & δηαοmων άoiκ. P. I 2, in quibus de descriptis & publicatis bonis agit.

m λοί δεκα - scilicet. Et Aristoph. in Equit. Sic &κα-γοροι sortito cligebantur teste Dinarcho si' Δ μοί .

p. 86 & 87 & 93 in fine. Vide quae not. ad Aristotelem

καὶ μίαν --5ν &c. J Haec Demosthenis verba loguntur in Olynthiaca I initio. Isocrati in Panath. Pag. FPI. --ξ ς e φορους τοπιλειν. Quinto quoque anno fiebant ut plurimum hae mi u . φορου teste Xenoph. de rep. Ath. in fine. Pag. 28O. α πλεις. J Latinis contributi. Graxis ctiam

198쪽

Σφάος.) ex Suida, bis. Demosth. in epist. 3 ad senat. populumque Ath. pro Lycurgi liberis, qui vincti in carcere fuerant ob patris factum : quod iniquum esse probat Demost h. primo patris Lycurgi in rem p. merita recensens, deinde quod ob delictum patris iniquum sit plecti liberos,

quod ipsi accusatori Moerocli, cum in custodia esset cum Taurea, Pataco& Ari stogitone, hanc gratiam populus secit, non modo ut vinctus non esset, sed &μηγορεῖν orationem habere permisit. Alius est Taureas, de quo Demost h. in Midiam de Alcibiade, Τοωρία, ἐ--

199쪽

Niatu vero iunt, quas Cicero Victoriolas vocat 3 de nat. Deorum. Schol. Aristoph. in Ranas actu a in fine, τω

victoriolis autem illis ad Ammianum notavi multa. Meminit Plutarchus in Lycurgo rhetore, qui fuit παροίας τ λμο Πων ου ηματων, quaestor aerarii. Magna digniatas Athenis haec fuit, penes quam erat annulus publicus, unde apud Aristoph. in Equit. populus iratus

Cleoni, ic vis, ait, αδ τλωιτιλιον, A cabo ἔτr εluι τα- χιώ ς. Porro videtur fuisse decretum ab Athen. ut areo numismate uterentur: id decretum proposuerat

Dionysius, qui Chalcus ideo dictus est, teste Athenaeo lib. Is, cujus Dionysii Chalci meminit Plutarchus in Nicia. Quod decretum paulo post abrogarunt, ut objicit Aristoph. in oκκλησ*Q. P. 7 8. Andocides μυ-

P. II ταμίαν ω πιλ τ hρων Mηματων fuisse se dicit. Sic penes ι ρατηγον Achaeorum erat δημοπια, σφωγις teste Polybio lib. p. 277. Plutarcho in Arato. Meminit &Demosth. contra Androl. in fine, quem τὸ Ω- & άν2-καφία fuisse ait, & habuisse curam τ ααλιώων . φάνων Hυσων e ἀναθήματων τῆῖ λω. & exegisse publicas functiones : ubi ἀν δικα φ cς τ εἰσενεγκάνlων dicitur. Is Androtion populo persuasit conflandas esse eas sacras coronas , quippe quae ob vetustatem defluerent, & loco nobilium illarum inscriptionum Κονων ωσα ἡ νοωμαρέας ἡ

τ δῆμον, is inscribi recenter conflatis phialis jussit nomen

200쪽

tenuisse ait Aristoteles teste Harpocratione. Constituti sunt anno I Olympiadisset, pulsi anno et teste Diodoro Siculo lib. I 3, caesim Θεο που αρχονlος teste Plutarcho in Antiphonte, quod consentit plane cum Diodoro Siculo. Olympiadis autem 93 anno 3 praetore Callia constituti sunt 3o tyranni teste Diodoro. Ergo vera Mausiaci emendatio seu potius Suidae lectio.

ἔσειος arre momς. Vide supra in Atin Philipp. 9, ut quidem vocaret Harpocratio:

Πυρρου. post Aleuam Pyrrhi filium. Hic Aleuas Thosalorum Rex fuit, de quo Plutarchus - λφίας ad calcem, ubi oraculum refertur quoddam hujusmodi:

est, sub Aleua qui rufus dictus est. Rationem hujus cognomenti pete ex Plui. cit. De Aleua Theocrituscidyll. 16. Vid. Ulpianum in Demosthenis Philippi- A a cas, in

라틴어 텍스트