장음표시 사용
171쪽
det iere igitur chronica vel etiam codices: quos seque et ut S. Augustinus in hac suppuratione annorum ab Adamo ad diluuium. Hac enita Coquaeus. Seca inditari codices au tem Regios, in quibus tribuuntur Mathusalae solummodis idi . sunt 12 o. Atque ita codices Septuag.antiquiores, superant supputationem Editionis Vulg. Hebri Chald. MLat. S. Hieron. annis 186. Resij, 8 . S. Augi itini, so6. Qxterum, computationi quae est secundui dides Hebr eos subscribit s. August. x t no tabitur infra: eamque notat Eusebius, ut videre est apud eum in Chronico. Io S E P HV S lib.i. Ant .cap. .al. 3. aut Vt
in Graecis est, dicit diluuium contigisse post
annum ab Adamo 26 6. Cumque legat iuxta septuag. illud incoepisse vigesimases tiniam iis α. anni lexcentesimi Noe , finisseque vigesima seprima eiusdem mensa secudi , -- ni sexcentestiniprimi Noesequitur eum con statui sila ab orbe condito ad diluuium cxat inini, annos completos 26 7. Porro Perentib. in Gen. Disput. de Chronolog. huius
Periodi,q. 2. num.is .seu pag. 26 .col. I. post initi Gordon. qq. cap. I. ad Period. I. num. . seu pag. i72. . Ali que, arbitranti errorem irrepsissein codices Iosephi, esseque le- pendum apud eum Eo quod, inquiunx,
in reliquis cum Hebraeo concordet Quod in telligendum est in reliquis numeris excepto
Adamus 2SO. Sethus tos. Enos autem iso. Cainam rTO.
Malaleel pleuit Gelenius, scilicet a FrA primo cilicet in reliquis isso. At satianus an 6s6. in schol. adnum. .scu pag. 2 7 lin. pluribus contendit Iosephum a mendo non posse purgari hoc loco. Quidam , inquit, voculam inseriam putarunt, quod ea sublata, numerius A supputatio Hebraica exa-
iE constet. Sed isti emendationi Graeci codices Iosephi aperte repugnant, ubi sine a ithmeticis notis habetur δ' mi Sic Salianus. Vertim, si nil aliud obstaret: non esset inconueniens totam voculam Graecalia suisse ab ali quo per mutationem praecedentis insertam, ob transationem septuaginta. Ampliora notare persit Salianus, dicens: Mox autem congestis pluribus numeris in quibus sunt errata nonnulla, icit loquitur de Gelenio) cunumeris ex ii iis confici Quod sine i ibiove. C l rum non est,ut mox patebit.Sed neque illud, i Talem hummam retitam fui pin corices μνοι. Nam in Hebraicis mille tantum sexcenti Mquinquaginta sex: in Graecis autem bis mille ducenti quadraginta di ' reperiunHir , aut potius 6:. Itaque, cum Hebraeis pugnat mille annis: cum Graecis autem minimum 3' Sed neque sibi ipse consentit , cum ex illis numeris quos positit, ea summa non conficiatur. sed omittendus est nobis Gelenius,qui errata nonnulla corrigere voluit, partim ex Septuaginta, partim ex E ione Vulgata. Ergo, ut Iosepho placet, lib.i. Antiq. cap. 3. aut, ut in Graecis vixit annis, antequam gigneret Settium. ante genitum Ei Q - vitae anno genuit Cainan. v genuit Malaleelum.
genuit Iaredum. Sed omisit Iosephus) quando : quod sese llared Enoch Mathusalem Lamech
oportetiga. senuit Enocb. . assa. genuit Mathus alcm. si I. genuit Lamechum. 8a. genuit Noe. Omittit lolephus io . Celen. ponit i87. s dis a. ves is a. lNpe verbi excentesimo anno contigit diluuium. Piunt issῖ. Cui si minae si iadas, ii ixti supplicati nem septuaginta , l
Lamechi ioci. quos omisit, fient non r6 6. ut praedixerat , sed ri 3.d taxat Hactenus Silianus. l An autem nihilominus dici non possit,' - ξ ro. versus med. adhoet lectioni Hebraicae, rores etiam irrepsisse in codices Ioseplii circal numeros crusmodi tum omissbs, tu vitiatos:
neque esse credibile Iosephu ipsummet talesi errores commisi illa: iudicabit suisque pro ii bito. Nobis suae non videtur lioc credendude Iosepho. Caeteriam, quod dixit Salianus, In G ixcis autem bis mille duceti quadragin-
t. aduo rcpcriuntur,aut potius 6i. cuinam dixerit aut isti a 62.nombi reperitur apud eu: reperire est apud S. Aug. i . civ. zo. M apud
adeoq; Editioni Vulgatae, copulanti 16 6.Sic lenim addit,ad allata superius: Δαmiam autem S. Apr. dices uel os i 6 s. Vt ergo numerum ψὶ ι- lnorem, edamus esse veriore,&c. eundem nu- linerum haberi iuxta Hebr. notat Eusebius in l
ad Period. i. sub num. 2. M a Salian. num. quasi confidenter, x cum magna asseveratio- ine, pronuntiauerit lib. . de Emendat. Temp.
cap. te diluuio, conditui audi ad diluuium, annos i 6s6. abiblutos esse: diluuiumque ideo
172쪽
a i 'Prima Temporis periodus. ai.
incidisse in anno 161 .ico litui audi. Ita sorsan Scaliger in polierioribus editioniblis. in quibus nonnulla mutatiit, qua aliter habebat in prioribus. In editionibus autem anni lues 3. sic habet exprellis verbis initio capitis Indubitata a mundi conditu non solum anni. sed etiam diei Epocha deprehel a , in reli uis minus laborabimus. Huic enim rei satis cauit prouidentia Moysis magni: qui interuallum a primordiis rerum,ad diluuii exitio ,ponit annos i 666. ita ut annus diluuii sit 16 a .a mundo: 1637. autem sit in quo Noach patriarcha soleti a Deo Opt. Max. immolauit. Per haec manifestissimum est eum sensisse tunc, ab orbe condito, ad diluuium exactum, transa cro, suis se solum annos completos i6 6. PO-tuit autem ita suam mutasse sententiam Scaliger. Nam M Funccii ,sic aperte priorem simile se inutasse profitetur lib. I. ad ann.i 6 7. sub hoc repone uisunt, Buchol cuius, Calui itus,& similes sectari3, ponciues ab T.
seu pag. ai. col. i. coὴρ putat i6 6. 5d 6. di cs. Mirum Gat scrupulos hcomputauerit 6. illos dies. Similia ruisiis praestat in aliis ditatibus mundi. Verum , ex dictis 3 i . constat, nec dies, nec menses fractos, esse computandos.
Alioqui multa alii dies α menses, conse- qu ter multi injaani, essent pro chron ol si a diuitiandi. R E LI say I, quotquot hanc Perio dum inputaui excepto ibi san unico Capello se hario, ab omnibus, abi , ratione ulla, dei
cisc te, prout notatum cli L 14.3 anagnanta mi indo condito ad diluuium c tactum, annos completos z6 6. Quamuis autem anni inc inpii soleant inquit isdam humanis, seu ciuilibus d ecclesiasticis negotiis , censeri pro completis: at tamen, quia non proprie dicitur vicile, aut Eubonine, tot annos, qui non vixit, aut gu-Dematiir per tot completos ; estque mos ille conuenientior in huiusmo a materiis comi putare per completos i nec vitiinu; incom- pictus cuiusque Periodi antecedentis, completur nisi in ptimo subsequentis.&denique, quia vltimus incompletus istius periodi, non
expresse recens ur a Scriptura in annis ab ea numeratis : propter haec, annos tium huius Periodi, tum sequentium, semper num crabimus per completos, non autem per in cur
C aeterum, visum est nobis non incongruit in fore, si memoria gratia, generationestibus Periodi, siue hominum cius nomina,
subi ciantur hoc disticho contenta.
Ab orbe condito, Ad Diluvium Exactum.
173쪽
A Diluvio Exacto, Ad Natiuitatem Abrahae.
33. annis, ingenuit sale. Versi
174쪽
144 Isag. Chronolog. Lib. I. L 3i.
Vers. ια. E actisunt dies Thare,
i 2o . annorum, mortum in in Varan.
Vers. 31. 2,misali, vere 36. qui fuit
C AIN A N, qui fuit paxad, quisuis
Vas . . Tuncreui Abraham istina cyaldaeorum,oehabitauitius a ran. Et inde, is PosT AM monuispaturrim, transtulisi lum Deusὶ tu turram istam, in qua nunc vos habitatu.
175쪽
codices Sept. Inter' Romani. . ' At j. Sem autem erat lius . Io o. annorum, juando geniar Arphaxad,
Secundo anno post diluuium oec. H. itdArphaxad annis genuis ipsi C AINAN . t 3 o. genuit
P terea, ex computationiblis quas sa-cium in paritet iliri Masraeus, de Genebrar-dus, coniicere est,eos habuisse codices quosdam, in quibus tribuuntiit Nachor, solum
De causis huius diuerstatis 'concordantiata discrepantia huius Translationis: & an si cnda iit: ctum est in Periodo praecedemi,
3. 6.&7. Specialem tamen rc piam causam, chir generationi Sem 5: Thare nisil additum sue rit, tradit Totniellus an. is i. num s. lin. seu pag. 6s. col. 2. sub init. Prouidentiam Der, ne constans esset corruptor in errore, Vt cor ruptela ficilius deprehenderetur.
176쪽
ui una, ud Gen. ii. vers 1o. sem dicitur genui iste Arphaxad: Anconstituat aliquos annos, inter Diluvium EXactum, dc Nati uita . tem Arphaxad Z . -
hoc. Ex una paraeuidetur, bic- niu illud non constituere in t j quos annos,inter diluuiu exa-l ctum, Mnatiuitatem Arphaxad. Hoc patet,' ex annis aetatis Sem. cum dicitur Gen. vers 3 i. Noὶ ero cum quin entorum e et an-l norum, genuit Sm, cham, P Iaphet: sicque adeo Sem genitus anno patris quingentesi
mo completo:&cap i. versio. Se D st ac sti tum annorum , qua timuit Arphaxad , bien-
l nios ut ditaui immicque aded Sem tus io tantini annos, biennio post diluuium : peri hoc videtur manifestu 'Ab anno quingentos imo Noe, quo Sem natus est, ad biennium post diluuium,qub idem Sem habuit seo. -- nos , transactos suissesolum illos Ico. annos aetatis Sem: ade5que tota illos solum qui co stituunt εoo. Noe, quibu5 cap. 7. vers. II. 5 cap. s. versis. M i . incoeptum M exactum est diluuium. Consequenter, biennium illud post diluuium, quo cap.H. verssio. Arphaxad dicitur genitus, nullos annos cotistituere, in ter diluuium exactum , de natiuitatem eiusdem Arphaxad. E altera autem parte videturi biennium illud constituere aliquos annos , inter diluuium exactum , 5 natiuitatem A rphaxad. Hoc patet ex annis aetatis Noe, seu, evanno quo di irauit diluuium N ex ipso biennio post diluuium quo Arphaxad dicitur genitus. Nacium dicitur cap. 7. vers. ii. Anno sexcentem mo- inccepto: diluuium incoepisse: dc cap. 3. vcrs. 13. A i . . A in xcento σορ--m,scilicet ciuidem vi ae Noe isexcentesimo tunc coimpleto lini ut c: adeoqite unum annuintegrum iurasse; de denique,cum post diluuium sic exactum , adeόque post i cemesimum annum Noe completum, memoratur addituriic cap. ii. vel f to. biennium post ipsudi uitium: utique manifestum videtur, a se cen is annis vitae N , adsiennium post di-hmiuin, transactos fuisse plus oo. annos: vela cxcentis Noe completis, ad genitum Arphaxad, intercedere biennium. Coesequentet biennium istud constituere aliquos annos uriter diluuium exactum, de natiuitatem
'rphaxad I. SENTENTIA. Dicit,bienniuilii, i cursus , nec compulsio eius , quadrarent.
lugnon constituere aliquos annos, interdiluuium exactum , vi natiuitatem Arpha xad.
Ita singulariter Nicolaus yignerius semiius) in sua biblioth Historiali, gallice conscripta, Impless . Pacic in fol. 3 is 86.
d ures le lute, bourransal resti Alura, dontiis co/ mouent ista e dudit haxad, auec ia6oi. 4Noc Latine. Sem filius Noe, cum eniezioci. annorum, genuit, biennio post diluuium, Arphaxad, Gen. H. Quod intelligi debet de ioo. annis aetatis suae completis, cum et in centestimo de uno.Sunt qui existimant Iumendum esse bieynium post diluuium, pro anno post diluuium. Vnde incipiunt aetatem dicti Arphaxad. cum iocentesmoprimo Noe. sic ut . Hoc autem pacto expo nat necesse est illa
verba cap. II.versio. biennio, de biennio non
completo, sed incoepto tantiim: & apti l di luti ui e diluuio paci ci non completo, sed incoepto tantum:vt sensis sit , an nra secundo incoepto post diluuium incoeptum , s nitu est Arphaxad. Et sic si iidem sequetur ien.
nium computatum adiluuio, non coimituere ullos annos chronologicos, inter diluuiu actum, de natiuitatem Arphaxad. siqui dem , tunc primus annus illius biennii, incipiet dc concutiet cum ρnno ipso quo illi uium incoepit, adeoque cum sexcentesimo
vitae Noe: M secundus eiusdem biennii, incipiet Ac concurret cum anno quo diluuium fi nil ad ebq;cii sexcentesimoprimo vii. xNoe Atque ita nullos annos multiplicabit, supra annos aetatis Noe,scii supra annum scio. eius incoeptum, de atinum quo diluuium durauolt scripturi haemora qs. Sed totum consuli 2 lt utcun his annis aetatis Noe, de anno dura- litoriis diluvii, siue cum sexcςntis Se uno Noe. Et quamuis Vignerius no formalibus verbis, dicat, it post diluuium, exponenda esse post diluuium incoeptum: attament esse est eum sic virtualiter intelle e. Alioqui nec dis
177쪽
2 9 secus ea Temporis periodus. 33. 2 o
Atque ita generationem ipsi iis Arphaxadas. signat anno mundi millesimo sexcentesimo quinquagesimo septimo : per quod manifestum est eum hanc sentem iam secutum fuisse. Ita denique si qui Petiodum hane a diluuio exacto ad natiui; nem Abrahae faciunt anno
rum tantummodo 2'o .completorum prout etiam aliqui nomine tacito reseruntur a Genebr.an. Is '. scup . 29. media.
P R O B A TIO Huius Semetiar petenda
est ex fundamento dii scultatis, prima eius parte. Nam cum Gen. s. vers pi. Scingenitus fuerit, cum Nod esset annorum scio. Sccap. it. versio idem Setia suerit loci. annorum, cum genuit Arphaxad, biennio poli di iuuium: utique his locis ad litteram sumptis, sequitura soo. Noe, ad biennium post diluuium , transactos sui se solummodo ioo. --
Facit, quod exponere verba illa , pos Aluuium, se diluuio inccepto, si contra modum omnem loquendi, tum Scripturae sacrae, timpoliticorum, usitatum. Nunquam enim illa particula, post, adiuncta numero alicui temporis,annorum,dierum,uel horarunt, signis eat post tempus illud tantum incoeptum: sed semper post exactum mistori E aliquid necesse stans cogat: hic autem nihil: sed neque ullosio hi loco Scrip rae , secundum nos, ut videbitur per lingula. Et in Scriptura quidem his ipsis locis cap. 9. vers. vlla νιαι taut Noe post diluuium 3 o. annis. Hoc enim intelli gendum esse de diluuio exacto, patet ex dictis sub pr. cedenti Periodo, seu 3.l6. In Politicis autem , adeo tritum est, ut non escat probatione.
II. SENTENTIA M verior. Di - t
cit biennium illud constituere aliquos annos 'si : Muta' inter diluuium exactum, x natiuitatem Ar .s baxadi scilicet ipsit ni mei biennium, siue i. l
Ita Hebraei Thalna adici, apud Genebrardy
PROBATIO Huius Sententiae , petenda est ex fundamento difficultatis, secunda eius parte. Nam cum Gen. 7. vers. H. di luuium c repetit anno sexcentesimo Noe: εc cap. S. vers. l . M l .finierit sexcentesimoprimo eiusdem Noe adeoque dii rauerit armum unum integriuari A cap. 1 I. vers.lo. memore
tur expresse biennium post diluuium exactum: utique constituendi sunt duo anni, inter diluuium exactum, M Arphaxad gentia
sententiae. Respondetur , propterea dicendum esse necessario, vel so o. annos Noe, in- i telligendos esse rotundo numero dictos, pro sol. vel roo. annos Sem, rotundo numero, pro io a. Dc qua re expicilius infras.
II. DlFFICULTA S. DE EODEM BIENNIO' post Diluuium, Q Io Gen. v. versio. Sem dicitur genuisse Arphaxad: An intelligendum sit incoeptum, vel completum i
TIA. Dicit , biennium illi id intelligendum esse non completum, sed incoeptum
lia Hebraei apud Genebr. 1 an. I 6 9. seu pag. 2'.med. Item, Vigner. loco citato praecedenti. Ioan . Lucid. Temporar. Calvis. Bro ponus, de alii apud satian. an. l 16 '. mim. i. in iis eorum nonnulli vi- deantur non sibi constate. It denique quot quot hanc Periodum faciunt annorum 222.l de tamen diluuium incoeptum volum post ami num Noo centesimum exactum. PROBARl potest Haec sententia,argumento pstato a translatione Sept. - Interpret. Sic enim habent Gen. II. vers. 1 o. Ain . - αἰ, Latin. Montani, Secundo anno post diluoium: aliti, altero anno post diluuium. Atqui .stensum est M. 16.pErases eiusmodi significare solere non an nos completos,sed incoeptos tantum.
Dicit . biennium illud censendum csic non hi ri,ium incoeptum tantiam,sed completum. Ita reliqui omnes. ut videre est in computationibus eorum, α ex antiquis Ioseph. i. Antiq.7.fin. seni im Arphaxad iratus ejimn duo annus diluvio. Ex recentioribus inparticulari Perer. lib. is . Gen. Disp. io. num. i 'fin pag. 32. col. 2. Tornicit. n. is '. num. I. i Salian. an. is '. num. i. d in schol. ad ipsumi num. i. ec apud eum alth multi eodem Q. 16s9. num. I.
178쪽
I. ARGUMENTI M. Petitur a modo
Scripturiae usitato intelligedi annos quos numerat. Nam ubicumque scriptura numerat annos, semper intelligit eos completos, nisil aliquid manifestum obitet. At hic nihil ob stat, quin duo illi anni tmelligantur com- uti. CONFOMAT v R. r. A textu Hebraeo, Ma Chaldaeo. Hebr. habet duale, proprie significans duos annos. Chald. t . Lat. Montani. Lotas annis. At qui anni ex phrasi solita tisi in Hebr. tium Chald. significate solent annos integros, siue
completos . . CONri R M ArvR 2. A icio. annis Sem,
illi coniunctis. Nam sicut dicitur Sem vixisse Ico. annos, &genuisse Arphaxad: ita dicitur vixisse biennio post diluuium M genuisse At-ph. axad. Hunc enim sensum habent illa ver
ba, Hrat Io o. annorum quando et Mi
xat, Mennici post diruuium , id etsi,vixerat ioci. annos. M vixerat id . illos annos biennio, seu duobus annis , post diluuium. Atqui dictum est fuse M. i . cum patres dicuntur vixisse tot annos, de genuisse: annos illos ce sendos esse completos. Sicut ergo i zo. anni quos dicitur Sem vixisse, quando genuit Ar- phaxad, intelligendi sunt completi ita par est biennium illud scit duos bienni j illius annos,int iligendos esse completos.
II. ARGUMENTUM. Petitur amodo communi seu politico loquendi in similibus. Non enim solet dici quis sectile quid
tot annis post aliquod euentum misi tot annis completis. Neque vero similis est forma,ci: in dicitur, secit quid tale tali anno. Haec enim manifestE indicat significari, intra ta-lzm annum. Contra vero cum dicitur, secit tale quid, tot annis post: hoe indicat signifi-
cari, tot annis post, completis
similibus in Scriptura sacra. Gen. - . vers. 6. Biennium est enim suoi cavit fames esse in terra: a huc qui mi ue anni restant, qui biu nec arari poterit, nec meti. Eo loco biennium intelligi de completo, manifestum est ex septem annis de qui biis ibidem facta mentio. Et
confirmare ellex vers. ι i. Adhuc enim ciuin-
que anni residui sunt famis. Item, A. Reg. i .
Iuda , regnauit Phaceia lim Manahensive, rael in Samaria biennio. Eo loco biennium etiam intelligi completum . censent omnes, de videbitur cium agetur de regibus Israel de Iuda sub Period . Ergb debent quaecunque similia hoc modo sumi . quando saltem nihil manifestum obstabit.Vnde nihil obstat quod A. obiici potest, de quodam Triennio, habito a. R seon Machab. 14. vers. i. prout ostendetur silo loco sub Period. 6.
tis sententiae. Respondetur, sensum verborum illorum Sept. Interpretum, eundem ense qui istoruin, biennio, duobus annis: praesertim cum non anteponatur particula, is, sicut antepol tur in illis, i nno excetesimo,ium
se secure ομc. Vnde etiamsi regulariter plirasis illa, sicundo anno, vel similes, significalent annum tantum incoeptum: attamen, n doque aliter significare, attende dum est praesertim quantum ad eos qui vertunt Scripti ras) ex circunstantiis. vel subiecta materia. sic erit in in ipso nostro loquendi modo his locis, cogimur saepe dicere, v. g. Sem natumi istisse anno quingentesimo No ' similis quae tamen constat intelligems . de anno inς pto sed completo. Sic igitur ex di
ctis constat, intelligendos esse Sept. Interrpretes , cum dicunt hic Iec uta anno, id est,
III. DIFFICULTA S. DE SEM : A N FUERIT FI
Dicit , Sciti non fuisse filium Noc primogenitum, inter illos 3. qui recensentur a Scriptura
Ita Hebraei Thalmudici , Iosephus, Lyranus ,& Tostatus, allati praecedenti. It ad Temporat. lib. 2. can. . pag. 1 4. post med. mi illique alii sectarii. sentes viam non improbabilem censent Genebrard. an. I 6 7. seu pag. rs Gordon. cap. 3. ad Period. i. pag. 177. num .6.d Tomi et t. n. is p. is '. M i5S'. imo Genebrardus, in Noe, seu pag. to . eam dicit probabiliorem. Quamuis equidem hi non approbetir ut certe approbare non debeant, argumentum praecipuum quo nituntur illi: petitum videlicet ab Hebraeo, Gen. Io. vers. 21. ad ipsorum libitum intellecto: necn qn a translatione Sept. Interpr. manifeste quidem eis fauente. Hanc enim semen
179쪽
' tiam approbant illi alia ratione , qtiae moΣ videbitur,& ex prosei sequenti. itaque. PROBATUR. Haru bententia inultis argumentis.
i Et Semo iis i. vel nat' cit dest, natis ut fi- li lii Enai se pater omni illo Heber Oire ta- ll phet, j. Postremit autem vocabulum, uni volunt vel tendum ingenitivo. maiori , prout letiam vertit interlin. Pagnini siue Monta-lni. septuaginta autem sic habent, ψ l
l ἰώ, 3 5 Ad verbum . Et Semo natum si id est, nati iunt c ipse patri omnium liο-li rum Heber ,fratri Iaphet maioris.
l l l . ARGUMENTI M. Petitur abi annis, quibus Noe genuit ita si primogenitur.
M annis, quibus seni erat natus, biennio post diluuium . Potest autem argumentum se constri . Duobus annis poli diluuium, primogenitus Noe eratio a. annorum. Atqui duobus annis post dilutinam, semerat tantiam ioc. annorum. Ergo Sem non fili rimogenitus Noe. Maior probatur Nam Gen. s. est. 31. dicitur Noe sinisse scio anno: vi , quando senuit. Ergo primogenitus eius debuit e natus illo anno. Neque enim ulla est ratio cur diceretur natus non illo anno, ted alio N hoc esset contra morem Scripturae consuetaim assignandi semper irativitates filiorum, annis quos patres dicuntur vixisse, quando genuerunt. Ex capite autem p. versi l .ac cap. 8. versis.& ι . a s o. Noe ad biennium post diluuium, sunt io2. anni, prout probatum fuit s. 32. Ergo tunc primogenitus Noe eratior. annorum. Minor proba
tur. Nam Gen. it. v s. o. Se ratio . a
uerum , quando γλυ it Arphaxa biennio inditi iam. Hoc autem debere intelligi de io . annis praeciso numero dictis, patet ex moret pariter conliieto Scripturae tradendi his lo-l cis annos scrupulose, prout iam animadue t sumesi . t . nil, Locos. probatione eius i. t fi n. Hoc argumentum c set uictum Genebrardus.
simili de Abraham. Nam cum dictuit Gen.
licet non communiori sententia, Abraham non suit primogeni: us Thare quia ut educitur eae serie Hi uociae Gen. ii.Mia.&ex Act.
A J 7. vers. . non potuit cilc nati s anno p tris: septuagesi io, scd tantum centesimotri si nio, prout ex proseiso tractabitur infra 3. 39. Eodem ergo modo, quia scin non potuites.s se natus anno patris quingentcsimo Frxcisci sumpto: consequens est eum non fuisse prii mogenitum i iv. ARGUMENTI M. Petitur' ex eo quod generationes non soleant in Scriptura sacra texi, nee i Moyse, nec ab Euangelistis Per primogenitos casse alienio-u ratos )nedum per filios omnium primoria tos. Quarum cilla varia videre licet apud Perer. lib. I. Dii put. De chron olog. priniae Periodi,q. . num. is i. pag 266. col. r.&apud Temporis. Tornieil. ac alios, ubi agun: de quaestione hac. Instar Omnium sit, exemplum scili, filii Adae, quem constat natumniisse post Cain,M Abel. v si ortici As. Sem nomina- Obieret risemper primum ante alios, ut Gen. . vers. l
l vlt. cap. 6. vers. io. cap. 7. vers. 13. cap. s. vers. 18. cap. lo. vers. i.& i. Par. l. vers. 3.
C. RespoN DENT, Semita primum. ante Re x M. alios nominari ori ratione aetatis sed rati
ne dignitatis, auitae pietatis, & supernae benedictionis. Quibus addunt Christiani: stit pii a qua Christus Dominus prodierit. Sicut
etiam Isii nominati irante Ismaelem, Gen. 2 . vers.'. α Iacobante Esavi, Malach. I. vers. a. M 3. M Rom. 9. veter'. A denique, ut merito contendunt, sicut Abraham an Erm i chor& Arm. Vnde Gen'. io . a vers. 2. &1.l Par. i. a vers. 3. ubi contexitur progenies eo rum, quia non habetur ibi ratio talium pix-
rogatiuariam: filii Iaphet , es Cham, praecedi in t filios Sem. Verum de hac responsione sub sequenti sententia.
V. ARGUMENTUM. Peii potest i h uom lex eo quod nonnulli dicant, Cham si iste pii i linos iiiiiii, videre est apud Pereriti m. in on si ollii Ci As. Gen. 9. vers. obiect. et . Ei . iam Noe ex vino, cum didici et qua j creat ei fili tu minori Hebr. lae , a viis Chaldaeum vertit Montanus ninor.Septuaginta habent tum ς, iunior. Rispo NDLNT R. Levi.&R. Abenez- Responcra in hune locum, hoc intelligendum esse, non de Cham, sed de filio eius Chanaan, qui phrasii Hebraica, cisim esset minimus filiorum Cham, vocatus suit paruus, vel minor filius Noe, id est, nepos eius. Hoc colligunt cx sequentibus eod. cap. 1 vers. as. ait, AIakὰ flos Chanaan, se vis eruorum erit Ieatribui uix. vers. 26. Dixitque, Bene actus Dominus Deus Sem, sit chanaan se ui eius. veis 27. D. latet Deus Iaphet, habitet in tabernaculis
Sem , litiue Chimau si ui eius. Etenim hae maledictiones Chanaan ob peccatum illud, eiusque oppositiones toties repetitae ad Sem& Iaphet, ostendunt sermonem non fuisse
180쪽
versu praecedenti de Cham, sed de Chanaan: ergo hunc non illum sutile appcllatum filium Noe minorem. Atque ita Genebr.pag. a .post init. PropriE, inquit, maledictus in-sa litave pronimitatus Chai aia,non Cham. quia author fuit & origo scandali: turpitudinem enim aut Noe reuelauit quem non modo non castigauit pater, sed Mi ouit corri- lendo, dc conuocando fratres ad illud spe ctaculum. Haec ille. CONOR MARi potest Iosis. v et tr. x t udi c. i. vers. i3. ubi Othoniel dicitur frater Caleb minor. Quod Tomi et t. an.
ten, lit lignificate nepotem Caleb. Verum de hac responsone, etiam sub sequenti sentcn
Sem suisse filium Noe primogenitum inter tres illos qui receni cmur a Scriptura. i ta s. Epiphan. in Ancorat. longius ant Efin S Cyrili. Alex. in lib. . in Gen. S. Hieron. epiis i 16. ad Euag. S. August. 16. civ. 3. S. Is id in o. Gen. Chronicum cruodda quod Scholi alles Chroni c. s. Isid. referebat itineri ita sub i. Period. s. vltimo, sub Septuag. In - terpret. Procop. in 9. M io. Gen. Lipoman. t Olcaii Caietan Deltio,Petet.&recentioresset Eomnes, inter quos salian. an. 13s'. anu.
t r. Sed de ita censete debent omnes non sectarii, si modo attenderint Vulsatam Editionem , id expressis verbis proserentem: cui accedunt mulis aliae confirmationes. itaque, PROBATUR. Haec Sententia multis
Scriptura sacra, Poitur, ab enumeratione duorum aliorum fratrum ipsius Sem , quorum is suit maior natu, adeoque primogeni
i R. t M o , Sem suisse primogenitum in
rei pectit ad Iaphet, mani tellum est, impri-ll mis, ex Editione Vulgaia dc Lat. S. Hieron. l Gen. IO. vcrscar De Sem quoque nati sent fi- lii patre Omauum iliorum Heber ratis Ivlier .n ore. Ex autem ι. Editio Vulgata faciti fidem. Deinde fauent textus Hebraeus, V siones Chaldaicae , aliaeque quam plurimx,l etiam antiquissimae. Hebr.
braice est illud quide ni ha atticu liis eii emi basin liabens apud Hebraeos, sicut etiam apud Graecos. Gi lautetia signi ficat magmina, non autem mai cu quia carent Hebrari comparativis, ac ad excessum comparationis dcclarandum utuntur pr*positione cum pronomine, utio, de Publieano in Evangelio legitur Liuiata. Descendit c ius ti Prius Hie non in talis praepositio. are sententia Hebraicae lectionis est Sem sui se fratrem laphet illum magnum. Caetcium, quia Zoi, id est,ma ius, indeclinabile est, carent enim He. braei casibus , potest id nomimis accipi tam ingeniti io quam in ablativo. Si in genitivo, iungitur cum nomine Iaphet: dc est sensus, Sem fratrem iiiiii et Iaphet magni. id est, qui erat magnus, vel maior caeteris sui; fratri- lbus. Sin autem in ablattuor necessario iungendum est cum vocabulo Sem dc hanc red- ldet sententiam , natos e filios ex Semii
tre ipsius Iaphet maiore. Si cibi Poetius. lPosthaec subiungit, se lectionem hanc lmagis approbare de amplectiorijs de causis. la. Quia habet eam Latina nostra translatio. a. lQuia codex Graecus ves Latinus quem secutus est S. Aug. candem continet lectionem, sistentiam. 3. Quias. Aug. non uno in lo- 'coastismate dixit. Sem fuit se maximum s- lliorum Noe. . Quia ambiguitatem lectioni, lHebraicae ad hanc potius iententiam appli-lcariant Caietan. Pagii. de Valabius. hi nempe duo, in suis postea proprijs versionibus. s. denique,quia ratio probabilis Ecceit Eeo uincens hoc ipsum persuadet. Nam omnino, quae hic narrat Moyses de Sem ad commendandam eius excellentiam dignitatis pertinentiVt, quod ipse pater tuerit omnium morum Heber, id la, populi Hebraei, Sc tot tantorumque virorum, qui in eo populo clarii erunt. Ergo quod subdit, ipsum sui sie fratrem Iapbet magnum, ad eiusdem quo uespectat commendationem. Quorsit in crum hoc loco Moyses dignitatem Sem tignificans,dixisset illum simile stat: in Iaphciniatori, ipso Hactenus ex Pcrerio. uii , in hac animaduersione Peterii licet erudita) sunt quaedam Uax videmur nobis non satis examinata: quaeda vero des derada. Imprimis enim, quod ille ait, ira: - l, accipi posse in ablativo, non recte habet. si attendatur Hebraei ini. Nam vel reseretur lad illud : ac tunc accipiendum est in dativo , nam , seruilis, ibi cli articulus il liui ; unde omnes Verisiones ad textum Hebraeum, qualis nunc ille repetitiir, habent cum Septuaginta, ipsi Sem, ves, Et Semo,
ira sunt. Vel rescitur ad illud Μ' Vtune accipiendum est in nominatiuo : Nam pronomen re reliqua nomina ei ad m-cta. manifeste sunt in nominatilio sumenda. Adde quod atticulus, n, vix, aut nunquam
inseruit ablativo. l Dei nil quod ille ait, Sitan .lol sumatur , in genitivo, d que sic iungatur cum nomine Iaphet, sciis uni sore Sem sitisse fratrem laphet magni, id est, qui erat magnus, vel maior caetriis suis statribus: non ita necessarid habet. Etenim nulla habetur ibi