M. Valerii Martialis Epigrammatum libri ad optimos codices Parisiis nuperrime recensiti et castigati. Tomus prior posterior

251쪽

. ' Hanc, tu quisquis es, d malus, timeto: Nam si vel minimos manu rapaci Hoc da palmita laeseris racEmos; Nascetur, licet hoc velis negare, Inserta tibi ficus a cupressa.

Cum coleret puros pauper Thelesinus ambres, Errabat gelida sordidus in togula. obscoenos postquam coepit curare cinaedos, Argentum, mensas, praedia solus emit. Vis fieri dives, Bithynico 3 conscius esto. Nil tibi, vel minimum, basia pura dabunt.'

. LI. ad Lupercum.

Od. convivaris sne me tam saepe, Luperce , Inveni, noceam qua ratione tibi.

. , Irascor licet usque voces, mittasque, rogesque.

Quid facios, inquis quid faciam 3 veniam.

252쪽

Hoe jacet in tumulo raptus puerilibus annis Pantagathus , domini cura , dolorqua sui , Vix tangenta vagos ferro resecare capillos Doctus, & hirsutas excoluissa genas: Sis licet , uς debes, tellus placata , levisque; Artificis levior non potes esse. manu.

LIII. de Andragora.

Lotus nobiscum est, hilaris coenavit, & idem Inventus mane est mortuus Andragoras. Tam subitae mortis caussam, Faustine, requiris In somnis medicum viderat Hermocratem.

LIV. ad Aulum de Sextiliano.

Tantos & tantas si dicare Savtilianum, Aule, vetes; junget viκ tria verba miser. Quid sibi vult, inquis 3 dicam, . quid suspicer esse. Tantos & tantas Sextilianus amas.

Martiat. T. I.

253쪽

Quod semper casiaque, Cinnamoque νEt nido niger alitis superbae Fragras plumbea Nicerotiana ;Rides nos, coracina, nil olentes: Malo, quam bene olere, nil olere.

LVI. in Charidemum.

Quod tibi crura rigent setis, & pectora villis;

Verba putas famae te, charideme, dare. Exstirpa, mihi crede, pilos de corpore toto; Teque pilara tuas testificare nates. Quas ratio est, inquis' scis multos dicere multa. Fac paedicari te, charideme, putent.

LVII. in Phoebum.

issentiris fictos unguento , Phoebe , capillos , Et tegitur pictis sordida calva comis. Tonsorem capiti non ast adhibere necessume Radere te melius spongia, Phoebe , potest.

254쪽

LIBER VI 243 LVIII. ad Aulum Pudentem.

Cernere Parrhasios dum te iuvat, Aule, Triones cominus , & Getici sidera pigra polito quam paene tibi Stygias ergo raptus ad undas, Elysias vidi nubila fusca plagael

Quamvis lassa tuos quaerebant lumina vultus, Atque erat in gelido plurimus ora Pudens. Si mihi 'lanificae ducunt non pulla sorores Stamina , nec surdos vox habat ista deos rSospite me sospes Latias revehεris ad urbes, Et reseres pili premia magnus equeg.

LIX. in Baccaram.

Et dolet, & queritur, sibi non contingera frigus Propter sexcentas Baccara gausapinas:

Optat & obscuras luces, ventosque, nivesque; Odit & hibernos, si tepuere, dies. id socera mali nostrae tibi, saeva, Iacernae, Tollera da scapulis quas levis aura potest , Quanto simplicius , quanto est humanius illud; Mense vel Augusto sumera gausapinas 3

255쪽

Rom factam Pompillus habet, Faustine: legetur, Et nomen toto sparget i h orbe suum. Sic lave flavorum valeat genus Usipiorum, Quisquis & Ausonium non amat imperium Ingeniosa tamen Pompilli scripta seruntur: Sed famae non est hoc, mihi crede, satis. Quam multi tineas pascunt blattasque disertis Et redimunt soli earmina docta coci Nescio quid plus est, quod donet secula chartis: Victurus genium debet habera liber.

LXI. in invidum.

Laudat, amat, cantat nostros mea Roma libellos; Μeque sinus omnes, me manus omnis habet. Ecce rubet quidam, pallet, stupet, oscitat, odit. Hoc volo: nunc nobis carmina nostra placent.

L XII. ad Oppianum.

Amisit pater unicum Silanus; cessas mittere munera, Oppiane8

256쪽

Heu crudela nefas, malaeque Parcael Cujus vulturis hoc erit cadaver

. LXIII. ad Marianum.

Scis ta captari; scis hunc, qui captat, avarum Et scis qui captat, quid , Μariane, velit: Tu tamen hunc tabulis heredem, stulte, supremis Scribis , & esse tuo vis, suriose, loco. Μunera magna tamen misit; sed misit in hamo:

Et piscatorem piscis amara potest lHiecina deflabit vero tua fata dolore

Si cupis, ut ploret, des, Mariane, nihil. LXIV. in detractorem. . Cum sis nae rigida Fabiorum genta creatus Nec qualem curio, dum prandia portat arantis Hirsuta peperit rubicunda sub ilice conjux;

Sed patris ad speculum tonsi, matrisqua togatas Filius, & sponsam possit te sponsa vocare: Emendare meos, quos novit fama, libellos, Et tibi parmittis felicos carpere nugas: Ha , inquam, nugas, quibus aurem advertere totam

257쪽

Non aspernantur proceres urbisque, forique: Quas S perpetui dignantur scrinia Sili , Et repetit toties facundo Regulus ore; utque videt propius magiii certamina circi Laudat Aventinae vicinus Sura Dianae: 'Ipse etiam tanto dominus sub pondere rerum Non dedignatur bis terque revolvere caesar. Sed tibi plus mentis , tibi cor limante Minerva Acrius , dc tenues finxerunt pectus Athenae. Ne valeam, si non multo sapit altius illud , Quod cum panticibus laxis , 8c cum pede grandi, Et rubro pulmone vetus , nasisque timendum, Omnia crudelis lanius per compita portat.

Audas praeterea , quos nullus novarit , in maScribera versiculos, miseras & perdere chartas.

At si quid nostras tibi bilis inusserit ardor, Vivet; & haerebit, totoque legetur in orbe;

Stigmata nec vafra delebit cinnamus arte. Sed miserere tui, rabido nec perditus ore Fumantem nasum vivi tentaveris ursi.

Sit placidus licet, & lambat digitosque, manusque; Si dolor, & bilis, si Usta coegerit ira,

258쪽

Ursus erit. Vacua dentes in pelle fatiges, Et tacitam quaeras, quam possis rodere, carnem.

. LXV. ad Tuccam

Hexametris epigramma facis, scio dicere Tuccam. Tucca, solet fiari: denique, Tucca, licet. Sed tamen hoc longum est. Solet hoc quoque, Tuccas licetque: Si breviora probas, disticha sola legas. Conveniat nobis: ut fas , epigrammata longa iSit transire tibi; scribare, Tucca, mihi.

LXVI. de praecone puellam Vendente.

Famas non nimium bonae puellam, Quales in media sedent Suburra, Vendebat modo praeco Gellianus. Ρarvo cum pretio diu liceret, Dum puram cupit approbara cunctis, Attravit prope se manu negantem, Et bis terque quaterque hasiavit, taQuid pro secerit osculo, requiris Sexcentos modo qui dabat, negavit.

259쪽

Cur tantum eunuchos habeat tua Gellia, quaeris, Pannica 3 vult futui, Gellia, nec parere.

LXVIII. de morte Eutychi pueri.

Fleto nefas vestrum, sed toto flete Lucrino Naiades, & luctus sentiat ipsa Thetis. Inter Baianas raptus puer occidit undas Eutychus, ille tuum, castrica, dulca latus. Hic tibi eurarum socius, blandumque levamen,

Hic amor, hic nostri vatis Aleκis erat. Nunquid te vitreis nudum lasciva sub undis Vidit, & Alcidae Nympha remisit Hylan An dea foemineum iam negligit Hermaphroditum Amplexu teneri sollicitata viri Quidquid id est, subitae quaecunque est caussa rapinae; Sit precor, & tellus mitis, & unda tibi.

LXIX. ad Catullum, de Bassa.

Flon miror, quod potat aquam tua Bassa, catullemiror, quod Bassi filia potat aquam.

260쪽

LXX. ad Martianum

Seκagesima, Martiane, messis Acta est, &, puta, iam secunda cottas; Nec se taedia lectuli calentis Eκpertum meminit die vel uno rostendit digitum, sed impudicum Alconti, Dasioque, Symmachoqilo.

At nostri bene computentur anni, Et, quantum tetricae tulere febres, Aut langor gravis, aut mali dolores, A vita meliore separentur: Infantes sumus, & senes videmur. Aetatem Priamique, Nestorisque ,

Longam qui putat esse, Μartiane, Multum decipiturque, falliturque. Non est vivere, sed valere, vita.

LXXI. de Theletllusa.

Edera Iaseivos ad Baetica crumata gestus, . Et Gaditanis ludera docta modis,