장음표시 사용
221쪽
Allatres licet usque nos & usque, Et gannitibus improbis lacessas: certum est hanc tibi pernegare famam. . Olim quam petis in meis libellis , Qualiscunque legaris ut per orbem. Nam te cur aliquis sciat fuisser, Ignotus pereas , miser, necesse est. Non deerunt tamen hac in urbe forsan Unus, vel duo, tresve, quattuorve, Pellem rodere qui velint caninam. Nos hac a scabie tenemus ungues.
Crispulus isto quis est, uκori semper adhaeret Qui, Mariane, tuae ' crispulus iste quis Est,
Nescio quid dominae teneram qui garrit in aurem , Et sellam cubito dexteriora premit Per cujus digitos currit levis annulus omnes crura gerit nullo qui violata pilo. Nil mihi respondes uxoris res agit, inquis, Iste meae: sane certus & asper homo est;
222쪽
2II Procuratorem Vultu qui praeserat ipso: Aerior hoc clitus non erit Aufidius. O quam dignus eras alapis, Mariane, Latinii Te successiirum credo ego Panniculo. Res uxoris agit, res ullas crispulus ista 'Res non uxoris, res agit ipse tuas.
Jura tuo nostris maneas licet, hospes, in hortis, Si potes in nudo ponera membra solo: Aut si portatur tecum tibi magna supelleκ; . Nam mea iam digitum sustulit hospitibus. Nulla tegit fractos nec inanis culcitra lectos, /Putris & abrupta fascia reste jacet. Sit tamen hospitium nobis commune duobusrEmi hortos; plus est: instrue tu; minus est.
Quid sentis, inquis, da nostris, Μarce, libellis Sic me sollicitus, Pontice, saepe rogas. Admiror; stupeo: nihil est perfectius illis; Ipse tuo cedit Ragulus ingenio.
223쪽
Hoc sentis' inquis: faciat tibi sic bona caesar, Sic capitolinus Iupiter: immo tibi.
Sextantos, calliste, duos infunde Falarnit Tu super aestivas, Alcime, solve nives. Pinguescat nimio madidus mihi crinis amomo, Lassenturque rosis tempora sutilibus. Jam vicina jubent nos vivere Mausolea , cum doceant ipsos posse perire deos.
Astra, polumque dedit, quamvis obstante noverca, Alc das Nemeae terror, & Arcas aper;
Et castigatum Libyae ceroma palestrae; Et gravis in Siculo pulvere fusus Eryκr Silvarumquo tremor, tacita qui fraude solebat Ducere nec rectas cacus in antra boves. Ista tuae, caEsar, quota pars spectatur arenae 'Dat majora novus praelia mane dies. Quot graviora cadunt Nomaeo pondera monstro 3 Quot tua Maenalios collocat hasta suos λ .
224쪽
LIBER V. . I3 Reddatur si pugna triplex pastoris Iberi, Est tibi, qui possit vincero Geryonem. Saepe licet Grajae numeretur bellua Lernae , Improba Niliacis quod facit Hydra feris Pro meritis coelum tantis , Auguste, dederunt Alcidae cito di: sed tibi sero dabunt.
Saepa salutatus, nunquam prior ipse salutas a Sic erit aeternum , Pontiliane , vale.
Hibernos peterent selito cum more recessus Atthides , in nidis una remansit avis. Deprendere nefas ad tempora verna reversae , Et profugam volucres diripuere suae. Sero dedit poenas: discerpi noxia mater Debuerat; sed tunc, cum laceravit Itym.
Arctoa de gente comam tibi, Lesbia , misi: Ut scires , quivito sit tua flava magis.
225쪽
Antoni Phario nil objecture Pothino,
Et levius tabula, quam cicerone nocens: Quid gladium demens Romana stringis in ora Hoc admisisset nec catilina nefas. Impius infando miles corrumpitur auro: Et tantis opibus vox tacet una tibi. Quid prosunt sacrae pretiosa silentia linguae Incipient omnes pro cicerone loqui.
Infusum sibi nuper a patrono Plenum, Maκime, centies Syriscus In sellariolis vagus popinis circa balnea quattuor peregit. O quanta est gula, centies come mel Quanto major adhuc, nec accubaret
Humida qua gelidas summittit Trebula valles, Et viridis cancri mensibus alget ager;
226쪽
Rura cleoneo nunquam temerata Leone, Et domus Aeolio semper amica Noto,
Te , Faustine , vocant: longas his evige messes collibus; hibernum jam tibi Tihur erit.
LXXII. ad Rufum, de origine Bacchi.
Qui potuit Bacchi matrem dixisse Tonantem, Ille potest Semalen dicere, Rufe, patrem.
Non donem tibi cur meos libellos Oranti toties, & exigenti, Miraris, Theodore t magna caussa est: Dones tu mihi ne tuos libellos.
Pompeios juvenes Asia atqua Europa , sed ipsum Terra tegit Libyes, si tamen ulla tegit. Q iid mirum toto si spargitur orbat jacere
Uno non poterat tanta ruina loco.
227쪽
Quae legis caussa nupsit tibi Laelia, Quin te, Uxorem potes hanc dicere legitimam.
Profecit poto Mithridates saepe veneno , Τοκica ne possent saeva nocero sibi. Tu quoque cavisti coenando tam mala semper, Ne posses unquam , cinna , perire fame.
Narratur bello quidam diκisse , Μarulle , Qui te serre oleum diuit in auricula.
si tristi domico enio laboras,
Turani , potes Eserire mecum. Non deerunt tibi, si soles προπίνεω,
Viles cappadocae, gravesque Porri: Divisis cybium latebit ovis: Ponetur digitis tenendus ustis η
228쪽
Nigra coliculus virens patella, Algentem modo qui reliquit hortum; Et pultem niveam premens botellus: Et pallens faba cum rubente lardo. Μensae munera si voles secundae, marcentes tibi porrigentur uvae, Et nomen pira quae ferunt Syrorum; Et quas docta Neapblis creavit, Lento castaneao vapore tostae: Vinum tu facies bonum bibendo. Post haec omnia forte si movebit 'Bacchus, quam selet, esuritionem; Succurrent tibi nobiles olivae, Piceni modo quas tulere rami, 'Et fervens cicer, & tepens lupinus.
Parva est coenula quis potest negara 3 Sed finges nihil, audiesve fictum, Et vultu placidus tuo recumbes; Nec crassum dominus leget volumen et Nee da Gadibus improbis puellae Vibrabunt sine fina prurient Lascivos docili tremore lumbos:
229쪽
Sed, quod non grave sit, nec inficetum, Parvi tibia condyli sonabit. Haec est coenula: claudiam sequeris; Quam nobis cupis esse tu priorem.
Undecies una surrexti, Zoile, coena; Et mutata tibi est synthesis undecies e Sudor inhaeret madida ne veste retentus, Et laxam tenuis laederet aura cutem. Quare ego non sudo, qui tecum, Zoile, coeno Frigus enim magnum synthesis una facit.
Non totam mihi si vacabis horam, Donas, ct licet imputes, Sevbra, Dum nostras legis, exigisque nugas. 'Durum est perdere ferias e rogamus, Jacturam patiaris hanc, ferasque. Qiiod si legeris ipso tum diserto Sed numquid sumus improbi Τ) Secundor Plus multo tibi debiturus hic est,
230쪽
Quam debet domino. suo libellus. Nam securus erit, nec inquieta Lassi marmora Sisyphi videbit, Quem censoria cum meo Severo Dodii lima momorderit Secundi.
Semper eris pauper, si pauper es, Aemiliane, Dantur opes nulli nunc nisi divitibus.
Quid promittebas mihi millia, Gauro, ducenta, Si dare non poteras millia, Gaure, decem ΤAn potes, & non vis 3 rogo, non est turpius istud I, tibi disperdas, Gaure: pusillus homo es.