M. Valerii Martialis Epigrammatum libri ad optimos codices Parisiis nuperrime recensiti et castigati. Tomus prior posterior

301쪽

Quod si lascivos admittit & ille libellos , Haec ego vel curio Fabricioque legam.

LXIX. de Theophila.

IIaae ast illa tibi promissa Theophila , cani,

cujus cecropia pectora dota madent. Hane sibi jure petat magni senis Atticus hortus , Nec minus esse suam Stoica turba velit. Vivat opus quodcunque per has emiseris aures , Tam non foemineum nec populare sapit: Non tua Pantaenis nimium se praeserat illi, Quamvis Pierio sit bene nota choro. carmina fingentem Sappho laudabit amatrivr

castior haec , & non doctior illa fuit.

LXX. in Philaenim.

seruui tribadum tribas, Phliaeni, Recta, quam futuis, vocas amicam.

L X XΙ. de familia ficosa.

Ficosa ast uxor, ficosus & ipsa maritus: Filia ficosa est, & gener , atquo nepos.

302쪽

. LIBER VII.

Noe disponsator, nec villicus ulcere turpi, Nae rigidus fossor, sed nec arator eget. Cum sint ficosi pariter juvenesque senesque, Res mira est; ficos non habet unus ager

LXXII. ad Paullum.

Iratus se tibi , Paulle, sit December;

Nec vani triplices, brevesque mappae, Nac thuria veniant leves selibrae; Sod lances serat, aut scyphos avorum, Aut grandis reus, aut potens amicus a Seu quod te potius iuvat, capitque. Sic vincas Noviumque, Publiumque, - Μandria & vitreo latrona clausos ri Sic palmam tibi do trigona nudo Unctae det favor arbiter coronae, Nec laudet Polybi magis sinistras. Si quisquam mea dixerit malignus

Atro carmina quas .madant VenEn rUt vocem mihi commodas patronam

fit, quantum poteris, sed usque, clames Non scripsit meus ista Μartialia. -

, T a

303쪽

Esquiliis domus in, domus est tibi colle Dianae,

Et tua patricius culmina vicus habet rΗinc viduas cyboles, illinc sacraria Vestas; Indo Novum, Veterem prospicis inda Iovem. Dic, ubi conveniam: dic, qua te parte requiram Quisquis ubiqua habitat, Μaximo, nusquam habitat.

LXXIV. Pro Caro & Norbana votum.

Cyllenes coeliqua decus, facundo minister, Aurea cui torto virga dracono viret: Sic tibi lascivi non desit copia furti, Sive cupis Paphien, seu Ganymede cales; Μaternaeque sacris ornentur frondibus Idus, Et senior parca mola prematur avus: Hunc semper Norbana sem cum conjuga caro Laeta colat, primis quo coiere toris. Hic pius antistes Sophiae sua dona ministrat: Hic te thure vocat, fidus & ipse Iovi.

304쪽

L I B E R VII. LXXV: in anum deformem.

Vis futui gratis , cum sis deformis , anusium Ras perridicula est: vis dare, nec dare Vis. . .

LXXVI. ad Philomusum.

Quod te diripiunt potentiores Per convivia, porticus, theatra, Et tecum, quoties ita incidisti, Gostari juvat , & juvat Iavari: NoIito nimium tibi placere. Delectas, Philomuser non amaris.

LXXVII. in Tuccam.

Exigis ut nostros donem tibi , Tucca , libellos. Non faciam; nam vis vendere , non legere.

LXXVIII. in Papitum.

Cum Saxetani ponatur cauda lacerti νEt bene si coenas , eonchis inuncta tibi est; Sumen , aprum , leporem , boletos , ostrea, mullos Nittis. Habes nec cor , Papila , nec genium. '

305쪽

Potari modo consulare Vinum , Quaeris quam vetus atque liberata' 'Ipse consulo conditum: sed ipsa Qui ponebat, erat, Severo, consul.

LXXX. ad Faustinum, ut libellos suos Marcellino mittat.

Quatenus Othrisios jam pax Romana Triones. Temperat, & tetricae conticuere tubae: Hunc Marcellino poteris, Faustine, libellum Nittare: iam chartis, jam vacat illa iocis. Sed si parva tui munuseula quaeris amici commandara: serat carmina nostra puer; Noli qualia Geticae satiatus Iacta iuvencae Sarmatica rigido Iudit in amne rotarSed Μitylenaei roseus mangonis ephebus, Vol non caesus adhuc matre iubente Lacon. ' lAt tibi eaptivo famulus mittetur ab Istro , Qui Tiburtinas pascere possit oves.

306쪽

LIBER VII. . stys LXXXI. ad Lausum.

I riginta toto mala sunt epigrammata libror

Si totidem bona sunt; Lauso: liber bonus

t LXXXII. de Menophilo.

trianophili panam tam grandis fibula vestit,

Ut sit comoedis omnibus una satis. Hunc ego credideram nam saeps Iavamur in unum

Sollicitum voci parcera , Flacce , suas Σ' Dum ludit media populo spectante palaestra , Delapsa ost misero fibula; verpus erat.

LXXXIII. de Eutrapeto.

Eutrapesus tonsbr dum circuit ora Luperci qEXpungitque genas; altera barba subiti

LXXXIV. ad librum.

Dum mea caeeilio formatur imago Secundo νSpirat & arguta picta tabella manu; I liber ad Geticam Peucen , Istrumque tacentem: , Haec loca perdomitia gentibus ille tenet.

307쪽

Parva dabis caro, sed dulcia, dona sodalircertior in nostro carmine vultus erit.

casibus hie nullis, nullis delebilis annis Vivet, 'Apelleum cum morietur opu8.

LXXXV. ad Sabellum.

Quod non insulso seribis tetrasticha quaedam . Disticha quod bello, pauca, Sabella, facis: Laudo, nec admiror: facile est epigramma, Sabelle, Scribere; sed librum scribero discita est.

LXXXVI. in Sextum.

Ad natalitias dapes vocabars Essem cum tibi, Sexte, non amicus. Quid factum , rogo , quid repente factum est Post tot pignora nostra, post tot annos , Quod sum praeteritus vetus sodalis Sed caussam scio; nulla venit a me

Hispani tibi libra postulati;

Nec tenuis toga, nec rudes Iacernae. Non est sportula, quae negociaturo Poscis munera, Sexte, non amicos. Iam dices mihi: vapulet vocator.

308쪽

LIBER VII. VI LXXXVII. de se.

si meus aurita gaudet glaucopide Flaeeus , Si fruitur tristi canius Aethiope; Publius axiguasi si flagrat amore catallae; Si cronius similem carcopithecon amat Delectat Μarium si perniciosus ichneumon; Pica salutatrix si tibi, Lause, placet; Si gelidum collo nectit Gratilla draconem; . Lusciniae tumulum si Thelesina dedit rBlanda cupidines cur non amet ora Labycae ,

Qui videt haec dominis monstra placera suis. '

LXXXVIII. ad Lausum.

Fertur habere meos, si vera est fama, libelloa Inter delicias pulchra Vienna suas. Isse legit omnis ibi senior, iuvenisque, puerque

Et coram tetrico easta puella viro. Hoc ego maluerim , quam si mea carmina cantent,

Qui Nilum ex ipso protinus ora bibunt: Quam meus Hispano si me Tagus impleat auro , Pascat & Hybla meas, pascat Hymettos apes.

309쪽

Nonnihil ergo sumus, nec blanda a murmure Iinguaa Decipimur. credam jam puto, Lause, tibi.

LXXXIX. Apollinari mittit coronam

roseam. I saliκ rosa , mollibiisque sertis

Nostri cinga comas Apollinaris; Quas tu nactere candidas, sed olim, Sic tu semper amet venus, memento.

XC. ad Creticum.

Jactat inaequalem Μatho mo socissa libellum rSi verum est, laudat carmina nostra Matho. Aequales scribit libros calvinus, & Umber. Aequalia liber est, cratice, hui malus est.

XCI. ad Juvenalem.

Da nostro facunda tibi Iuvenalis agello

Saturnalitias mittimus, ecce, nuces,

caetera lascivis donavit poma puellia Μentula custodia luxuriosa Dei.

310쪽

LIBER NIL XCII. In Baccaram.

Si quid opus fuerit , scis me non esse rogandum, Bis nobis dicis, Baccara, torque die. Appellat rigida tristis me voce Secundus: . Audis; sed nescis, Baccara, quia sit opus. Pensio te coram petitur clareque, palamque: Audis; sed nescis, Baccara, quid sit op .

Esse queror gelidasque mihi tritasque lacernas: Audis; sed nescis, Baccara , quid sit opiis. Hoc opus est, subito fias ut sidera mutus; Dicere ne possis, Baccara, quid sit opus.

XCIII. ad Narniam.

Narnia, suis eo quam gurgite candidus amnis circuit, ancipiti vix adeunda iugo. Quid tam seopa meum nobis abducere Quinctum Tu iuvat, & lenta detinuisse mora Quid Nomentani caussam mihi perdis agelli , Propter vicinum qui pretiosus erat 'Sed jam parce mihi, nec abutere, Narnia, Quincto; Perpetuo liceat sic tibi ponte frui.