Dissertationum ecclesiasticarum triga de sanctitate relativa, de veneratione sacra, de sortitione & alea. Quibus accednnt fragmenta sacra. A Josepho Medo, ... scripta

발행: 1653년

분량: 119페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

11쪽

De Minitate Relati .

V. q. V. I. Num. 17. 3.

1 Reg. 8.1 Chro. .

la e medio incendio tolli jubet Deus, & sacris adhiberi usubus: Mia, inquit, a Nerunt ilia coram Phova, ideo sanctasunt: Scilicet ad Sanctitatis rationem sumeti Deo admoveri, id est, dicari, Osierri: Hinc enim Deo peculiare illud Jus acquiritur, Scab eo rebus sanctitatis hujus praerogativa. Sed utriusque Modi, tam praeientiae, quam dominii exemplum praestat Sanctuarium Dei Hierosilymis. Dominii, nam Dei domus diccbatur & Templum Domini. Praesentiae, quod Dei Habitaculum audiret ; quod ibi Deus cum hominibus colloqui, ibi homines Deum conVenire, Orare, audire, Sc de rebus obscuris consulere solebant. Ut taceam tot cicrificia, tot rerum typicarum mysteria, totidem fuisse praesentis Dei symbola. CAP. II. Diois deinde ex se jectis in tres eries: Personarum, Rerum, O Circumstantium res perso-ue id AI locorum o Te orum. Ordo dei s. ' dicendorum, primo aptatur singulis siciens

Sanctitatis gemina, duo quos inde elicui modos.

Natio Templi in quibus sita. CUin Vero, ut modo innui, duo hi Sancti

tatis modi, seu caussae aliquando in unum coeant subjectum: melius, Sc ad distin istam explicationem accommodatius fecerimus

si Relativae sanctitatis species, non ex istis, sed

12쪽

De Sanctitate Relati . '

ex rerum subjectarum varietate Putaverimus. Atque ita eam triplicem comperiemus, pro tribus rerum sanctarum generibus: aut Per narum aut rerum, aut eorum, quae circumstant Res ScPersena S, quae Omnia explicatum & adsertum ibi breviter, Sc tanquam pedem in singulis ponens: quia vulgo, aut non advertuntur, aut plane tolluntur haec discrimina. Primo autem dicam,quid in singulis hisce essiciat sanctitatem. Deinde monstrabo, non tantum antiquitus sub lege quod a nomine negatur: Sed Sc hodie in Evangelio, de quo a multis ambigitur 9 reperiri Ros, ut

olim, sanctas: quas numeravi rerum sanctarum differentias. Postremo, viam v t aperiam, iamuniam ijs, quae postea mihi de Veneratione sunt dicenda : ex proprietatibus rerum sanctarum praecipuas, & ουσιωδεεπατας , seligam duas, quas face explicationis meae illustrem.

De primo igitur ut dicam , In Rebus & Personis omnis sanctitas a dominio est. Utraque enim dicuntur sancta, quod ipsa Dei sunt, non quia Deus in ipsis. Ad Circumstantias me vocas Eas duplices intelligo, locum & tempus: ex quibus Tempus itidem sanctum est ob Dei proprietatem, locus autem ob praesentiae modum. Locus enim sacer Templum est 3 cui agnata est adcopeculiaritas praesentiae, ut hinc vel Caelum ipsum dicatur Templum, quod in eo Deus peculiariter resideat. Ita Val. II. 4. 'bova in Templo

Jancto, Iehova cujus solium eiu in caelis : Et Jonae

2. 8. Cum obrueretur in me anima mea, Jonas loquitur F,ovae recordatus sum , pervenitque ad te

oratio

13쪽

6 De Sanctitate Relatipa. oratio mea in templum 1anctum tuum, id est, in Caelum. Quin & Sacerdotibus benedicentibus populo, a Chron. 3O. 27. Pervenise orationem eorum in haltaculum sanctims iEius.m Caelum. Imo etiam Romanis, notum est communem fuisse

Haec autem omnia eousque volo intelligi, dum in propria ratione singula consideremus : neque personas, Res, Loca, Tempora hic spectemus,

ultra rationes per lanarum, rerum, locorum, tem-

l Porum. Interdum enim fit, ut res subjectae non una ra- tione dicantur sanctae: quia ratio earum non est una : scilicet loca, rerum, & persenae, locorum conditiones induunt: Ut pro geminal conditio-nh respectu congeminetur uoque ratio sanctitatis. Templum mihi cogita, illud enim Sc locus . cinctus est, ob divinae praesentiae modum 3 Sc res sancta, propter aedificium ipsum Deo consecratum. Sed cum Divus Paulus personis Fidelium loci - rationem assingit,ia Templis assimilat: tum personas,8c loca,Sc res fi dri cernis,sed quamvis pulchre dc mirifice huc quadrat utraque Templi iratio, tam praesentiae, quam Domini j. Praesentiae 3 vos enim, inquit, Uiis Templam Des stoemiis A sient clixit De- : Habitabo in ijs, ct inambulabo Deinde Domini j 3 sequitur enim, Et ei o idorum Dein, qsi erunt mihi populus. Eodem per omnia spectat alterum illud ejusdem, An ignoratir corpis

vestrum esse templum Spirit-Jancti, qui es in vobis, hoc praestatiar est: ) ne M oos esse τViri juris f

hoc Domini j est.

14쪽

De Sanctitate Relativa. 7 CAP. III.

o Z qum , haec remm sanctarum discrimina, non tantum jub Lege prse olim, sed O hodie jubfiet augebo. Idis Nazira os, Levitas 3 Oblatit ares, Sabbata, Scc. Templum e nobis C erumno iras Decimas, &c Ecclesias, Dies dominicos.

SC D de sanctitatis Effciente satis: jam pora

ro videamus de Existentia 3 uae sucinada ipropositi mei pars: Sc cui fidem videor mi hi facturus ex singularum spocierum exemplis, l tam in Lege, quam in Evangsio. In lege Perit nae sancti erant, tum ordinari j, Levitae 3 tum extraordinarii, Nabirta: hi pro tempore Deo sepa. rati, ejusque facti. Omnibus enim diebus Nazi rae alus jus, inquit Dominus ad Mosen, Naziraeus Sanctines buvae. isti vero in perpetuum Deo addicti, eique manicipio dati. Separabis, inquit, Leotim e medio sitiorum Israelis, ut sint mei Lesitae. Audis hic jus Dei peculiare λ audi etiam sinctitatem. Modie, inquit, percis omne primogenitum in terra AEgsti, cinctificavi ilia mihi: assumpsi. autem Leotias pro omni primogenito in si ijs fruelis. - Et Ezrae 8. 28. Vos, inquit Esra C Levitas autem alloquitur, non tantum Sacerdotes Vos,inquit,

estis 1 ancti Jehoetae, O haec instrumenta sunt sancta,

i nc. quod ne suspiceris ad solos Sace Motes dictum, parem scias adfuisse numerum Levitarum& Sacerdotum, ex utroque ordine duodecim, V. 24. Porro, Res sanctae erant, quas supra attuli, Decimae,

15쪽

De Sanctitate Relativa.

Decimae, item Primitiae Sc reliqua - θυο ια ίου. Loca sancta etiam quae ibi dixi sancta. I cmpora sancta erant dierum Sc annorum hebdomadae, &' reliqua festa legalia. Ex. 3 i. obervabatis Sabbatini, quia res sancta erit vobis. Sex diebus siet opus ueat die quovis heptimo Sabbatum requies est, ressancta Jehocae. Et de alijs Festis, Leet . ag. 37. hiae stat Iolemnitatis Rhodae, quibus convocabitis eos , convocationes sancta ad osseren us igne absumenda 'ho-

Atque ita in Lege rem claram feci. In Evangelio autem quid Θ Nihilne hic simile deprehendemus λ, Quid igitur, ut a Personis incipiam, Ministri Di vangelici, bc omnes C Chrysoseomi dictione utar Συπημα ς Nonne homines adeo Deo si sancti, adeo peculiares ut Dei SORS dicerceti-

t tu, bc appellationem του Κλέρου, speciali iure lj usurpavemini λ quid in communi sermone fre-l quentius & uisitatius, quam ut filium Deo dicaturum aflirmet, qui sacro ministerio destinat λGregorii ce adi & audi, Nazian num illum, quem mater, nondum natum Deo devoverat Ω.σinquit, απιρ cecs αλωνοί τε ψ ληνου, ου- ἐ

sanctis ad Res transeo, cujusmodi ctiam in Evangelio Decimas quidni diceron λ Dei eniim certe sunt, seu ipse suas secit, seu nos secimus vovendo. Id ipsum censeo de rebus

16쪽

De Sanctitara RelatiDa.

sus quibuscunque alijs Deo consecratis, & in sacrum usum traditis. Aut enim nos Deo nitul dicare, nihil cuipiam donare possumus, quod Christus tanquam ubi factum imputet, aut sit in odorem bonae stagrantiae, victimam Deo acceptam: Aut quaecunque ita dicamus, offerimus, in sancta facimus, quia Dei facimus jure peculiari. Porro Loca sancta quidni affrmarim Ecclesias, seu Templa Christianorum Cum in illis & nos

convenire Deum itemus, Sc Deus nos ore ministerii sacri affari : Cum ipse Christus pollicetur,

ubi duo aut tres congregabuntur in nomine suo, ibi se affore in medio eorum. Et vero, q uod longe maximum est, in affabili modo adest in mystico Panis & vini Sacramento. Haud enim verebor dicere, in sacrosancta Eucharistia non minus peculiariter & visibiliter nobis adesse Deum, q uam Mosi in ardenti rubo : nec Templum HieroIblymitanum magis Christi corpus repraesentasse, quam hunc panem nobis exhibere. Locus igitur rubo circumpositus sanctus erat ὁ &non erat sacra mensa λ Templum Judaicum, & non nostra Eucharisteria γ Hoc enim nomine cur non appellarim His aedem, quam simili ratione ali i Προσω δοιον dixere, a precum publicarum usu γ Et quid, si non jugiter ibi exhibμ-tur hoc Sacramentum λ Locus tamen sanctus erit, ubi solet exhiberi. Nam Filiae Pharaonis fas non orat habitare in domo Dasidis, ut dicitur, Ichron. 8. a 3. Sanctasunt ista, in quae ingressas Area Jeho me. Annon multo magis nostra Eucha

C risteria

17쪽

IO Hola ad Magnesi nos paulapoli medi

De Sanctitate mlativa. isteria sancta, ubi vera Diiovae arca exhibetur, cujus illa tantum umbra Atque ita jam . tum mihi restat Tempus fi-crum, de quo multa quid dicam faventes. hic habeo multos. Quis enim fere diem sanctum este negat .e septenis unum, eumque Apostolica institis. tione septimanae primum De quo I .aduques.

Et certe hoc quoque necesse est lacere eos, quin inimum in hoc negotio fatebuntur 3 si Ecclenaeses sit, alios dies Deo festos instituere, eos itidem sanctos sere dies. mod ut una cum reliquis,quae de triplici hoc rerum sinctarum discrimine, uno quasi ictu & opera conficiam, totum ecce negotium unico epicheironiate evincant. Si aliqui Personae magis Dei sint, quam omnes: si aliquae res ue si ali ita honorum nostrorum pars magis ejusdem sit, aut saltem es. possit, quam omnes: si aliqua loca, aut, Tempora magis Deo peculiaria sint, quam omnia: aut vere haec Omnia dixero, aut Zanctitatem nondum vere definivi.

C A P.

18쪽

De Sanctitate Relati .

Transdunr ad objectiones: Et primo afferretur Personae se ae inter Chrimanos 3 O nomen Cleri: ut O Lemitas olim, Primitias esse,quas E

Gla ex selsi fieri Deo. Ouii iam hanc Miam non Hanam se tutam

judicaret λ Attamen vada, nescio quae, re perisse videntur Doctores hic quid

nimis o novi, ad quae M ipsi obhaereant, & alim

rum illidant ingenia. Primo enim, de personis aiunt, sublatum nunc essu discrimen illud, quod in lege viguit, omnes Christianos esse sanaos, Arma Sacerdotes: ideoque serendum non esh eorum supercilium, qui cleri 6c Laicorum discrimen in erunt, quasi non tota Ecclesia esset Dei reditas e aut quasi Petrus Presbyteros non admonuisset mi 'ν κλίρων, est --αυτοῖς π Πιου τω cruori ut ipse postv I quitur 3 plebem innuens, non Presbytenum uegrestem ipsum, non Pastores gre Verum quidem est, nec nos inficias imus, omnes Christianos esse fractos, omnes&cerdotes: totam Ecclesiam esse haereditatem, Sc sortem --nipotentis Dei. At sodes, nonne'lesia etiam Iudaica erat sancta Nonne tota Israesitica gens regali faeerdotium, O Dei j inquit, reg-- eerdotase, & gens alibi serius mihi SM, 3 quia ego μαδώσC a

19쪽

I.2 De Sanctitate Relativa.

qui discrevi vos a populis, ut sitis mei: Quomodo ii tur ratio haec Ministris Evangelij omnem

sanssitatem privatam tollit, Levitis non tollit suam λ Mirum forsan dixero, sed Verum: non nuper in nos inventum, aut jactum hoc telum: antiquatae arma, quibus freti Corach, ejusque consortes Dathan M. Abiram in Mosen insurrexerunt 8c Aharonem. Quid enim illi Totus , inquiunt, hic coetur, omnes hisancti sunt, inter eos

es Phooa o quare ergo essenis vos se per congregatio nemJhovas Prosino non tam OVum ovo similα quam horum sermo nostrorum argumento. Quid

autem hic Moses obtenderet, nisi idem plane quod nos debemusὸ Populum Israeliticum strictum inter populos, tribum Leviticam inter tribus : quia ex populis peculiariter elegerat Deus hunc populum ue ex huius populi tribubus hane tribum. Ita nos, Ecclesiae coetum solum esse finiactum inter omnes mundi coetus, at in hoc nihilominus coetu, prae reliquis ordinibus omnibus peculiariter sanctos dicier qui Dei tractant mysteria Hic enim coetus Dei coetus est prae aliis coet

bus , hic ordo prae aliis in hoc coetu ordinibus. iAliud enimvero est, esse gentem sanctam ue quia hoc dicitur respectu aliarum gentium: aliud esse tribum sandia 3 hoc enim dicitur respectu aliarum tribuum. Item 'iud est, esse coetumctum:3 quippe hoc dicituη respectu. aliorum in

mundo coetuum: aliud, ordinem sanctum, nam hoc dicitur respectu adiorum ordinum. Priori & communi sanctitate non distat Maron a r

liquo populo, nec Presbyter Christianus a fratribus

20쪽

De Sanctitate Relativa.

13 tribus suis: at altera illa tantum fere uterque ab utroque, quantum Judaei ab incircumcisis, Christiani a non Christianis. 1 Quod ne sinistre capias,

atque aliorsum a meo sensu; de relativa sanctitate loqui me memento, non de vitae sanctim nia, de lanctitate qua nos sumus Dei Sors, non qua Deus in nostra sorte. Denique tota terra Israelitica sancta erat, &peculiaris Deo prae omnibus alijs terris: ideoque mancipio vendi non poterat, aut in perpetuum

alienari. Et nihilominus in hac ipsa terra fundi Deo consecrati adeo privato iure sancti erant, ut horum respes' reliqui omnes proseni ha rentur. Quod de tota terra dictum, id tu de tota gente puta : quod de fundis ex hac terra sanctis, id tu de Levitica tribu ex hac gente. Certe

qui omnem relationem noverit esse totam in res ctu positam, Sc pro mutato respectu mutare naturam: qui abilutum novit a comparate dicto interstinguere, is mentem meam capiet, &plene intellexerit quae velim. Nec praecipuum hunc ad Deum respectum negaverit 3 nec dignitatem hanc Ministeri j sacri indigne tulerit, qui Apocalypsi adverterit, Ecclesias quidem esse Candelabra, in quorum medio est Christus 1 at Minutros Escleuatum esse Stellas, quae in ipsa distra Christi. Clara sunt haec : unum tamen est quod addam, non ut lucem his praeseram abunde jam feci sed ut splendorem. Ut igitur populus Israeliticus Oblatio erant,e, Primitiae,quac Deu s sibi fecit ex omnibus mundi populis ue tribus autem Levitica

SEARCH

MENU NAVIGATION