Dissertationum ecclesiasticarum triga de sanctitate relativa, de veneratione sacra, de sortitione & alea. Quibus accednnt fragmenta sacra. A Josepho Medo, ... scripta

발행: 1653년

분량: 119페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

21쪽

De Sanctitasse Nelativa.

tica oblatio, siuamrpulus hie ex seipsis fecit Deo, illi decimis umiles , hi decimis decimarum: idem plane hodie sit. iEcclesia Christiana &catholica primitiae sunt, quas Deus ex singulis gentibus, statubus & ordinibus hominum sibi edegit : Clarus oblatio est , quam Ecclesia ex seipsit

praestat Deo. Id ne dicere tantum videar, utrum

que firmabo tibi ex inris lituris. Ac primo de Israelitis, quod quasi 'rimitiae erant Deo , audi ipsum ad dicentem, Sancto mDise Israelem Phova, ,Primitias proventus ejus r quotquot Gy- edebant illum reos fuisse, malum mense ijs. Et de Levitis, quod oblatio erant ex filijs Isiaelis, ex 8. Cap. Num. Ostendoue ubi Deus ad I se Aium Gbis Levitas eoram Fbova, ob nitentW Iiiij Israelis manibus suis super Levitas. Ita osseret Aharon Leω- tri OBLATIONEM coram rea e siliis Vra lis , ut sint aes excercendum mini larium coram Ieho- . Item, SeparabisLevitas e medio orum Israelis, ut i mei Levitae. Et paulo post, pilam omnino δε- nati sunt mihi e messio Aiorum Israelis. similiter

de Melesia Christiana c ut hanc quoque Spartam adornem ) Jacobus, idam nempe a Deo progenitam sermone veritatis A Π AP X H N

Item Johannes Apoc. I . de magno illo Agni comitatu stante super montem Sion, ad centum quadramia quatuor millia, habentia nomen Ag-m, εc nomen Patris ejus, seriptum in fontibus: suis: delim, in umi coetu, cujus descriptio in Ecclesiam Uaniame competit, auditur vox de ela

22쪽

De Suiaritate Relativa.

Is Gelo dicentium, O-ι -ορο odii παν-αν. A Π A PX H τυ εεῖ, s τω δρν ω hiempti sunt ex Hominibus rimitiae o& Agno. Hic tacitus mihi intei venis, & video, inquis, Ecclesiam quidcm Dei, Primitias esse Deo sacras: 'at quo tandem testimonio confirmatum dabis, Clerum, quem vocas , Evangelicum, alias esse

Christo, & Deo primitias ex istis primitijs

Nomen quidem ipsum, ut Verum fatear, seu Oftitionis, seu Primitiarem non memini us iam in sacris literis nostro clero datum. At quid tum postea γ Nonne satis est, si rem p Hanc autem si cures, aut quaeras, quid, obsecro, maselum de Levitis dictum in lege, quod non de Discipulis suis dixit Christias in Evangelio γ Nam Johan. I p. Manifesti m , inquit, feci nomen tuum hominibus , mu idisti mihi ex mundo. TUI erant , O mihi in DEDISTI. Item, Epo pro iis rogo ue non pro mundo, sedpro ijs quos DED ISTI mihi, ut sint

unum, prout nos. Age jam, conseramus invicem

Levitas, Sc Apostolos Christi ue legis Ministros, &ministros Evan iij. De Levitis dictum in lege, Separatos esse e me dissiliorum I raelis, ut sint mi Lectita: Idem de Apostolis in Evangelio, esse ἰά του κύθμου, esse homines Dei: Tui enim sunt, id est, Patris, ait Christus ad Patrem. De Levitis dictum in lege, dono eos datos Aharoni, ad ministerium Tabernaculi. Idem de Discipulis Christi in Evaing, lio, dono esse datos Christo, id est, Vero Abaroni, ad ministerium Evangelij. Mihi, inquit, eos de-

23쪽

15 . De Sanctitate Relativa.

sisti, Sc dedisti ex in do S & rogo pro ijs quos dedisti mihi. At, inquis, non haec de A postolis tantum Christus; imo de omnibus in universum elinis vult intelligi, eos scilicet futile Patris, eos sibi dedisse

patrem. Itane amabo λ Age igitur, etiamne in Electos omnes & illud congruit, quod ait, Custo-δυi eos quos dedisi mihi, O nemo ex im periit, nis filius inie perditionis : ut Scriptura impleretur x Ε-tiasnne illud, Sicut me misisi in mundum, ita ego misi eos in mundum j Absit, ut ego credam, aut perire posse electos, aut onmes fideles eodem a Christo missos, quo ipse a patre est modo; quin potius dixerim, non hic notari electos ad vitam, sed selectos ad ministerium vitae: idem hic esse Datos Christo, atque τ Κλῆρον, seu Sortem Christi. Idem Tui erant, quod clerus tuus erant. Addo amplius, Mundum hic non dici Reproborum mundum ue nec eos qui non sunt ex electorum,ded qui non ex selectorum numero. Imo eandem prorsus esse hic notion Mundanorum, atque hodie Laicorum. Antithesin enim vides λ Non,

inquit, yro mmdo rogo , sed pro iis quos dedisti mihi. Antithesin hic nullo pacto expedies, nisi Mundum definiveris Tοἶς tua . Quid igitur, inquies, non pro Laicis orat Christus λImo orat 3 sed hic non orat: imo cavit ne pu- tetur oram. QVos enini pater sibi peculiares s cerat, pro his & ipse voluit orare. peculiariter. Postea vero' orat etiam pro reliquis. Non Drusum

inquit,

24쪽

De Sanctitate Relati .

inquit,' ii rogo ; sed O pro iis, qui credituri sunt

in me perser nem emin: Aliij πιπτυοντων legunt: inter eos Syrus. Ut sit, qui jam credunt, non credituri tantum. Utrumcunque dixit Christus, certe utrosque intellexit, ia qui tunc erant, scqui postea tuturi erant Christiani.

C A P. V. Res etiam sanctae vindicatae contra objectionem deTI . Non enim omnes oblationes fuisse Upicas. it Id ut ostendatur, de speciebus earum dictiun, O . primo de rebus Sanctis sanctarum, stu tan' P. Eucharii ficoram usus idem, 'qui nostrae Eucharisiae.

'CTa suam Persenis sanctitatem vindicavi: sc- quitur, ut Rebus etiam suam. Nam Sc in hoc icirpo nodus quaeritur, quem facile ibo expeditum. Oblationes enim, de quibus est ea quam Rebus damus sanctitatem, ad Christum aiunt praeivisse olim, vel ipsum praefigurasse, vel eorum aliquid, quae ad ipsum. Cum igitur Typtiam cessarint,certe Sc Oblationes, si vero istae, unde adlinc rerum sanctarum Sc non sanctarum discrimina λ Nodum vides, sed minime Gordium, secile enim disibivemus, si dicamns, Omnes in lege oblationes ejusdem non fuisse commatis uenon eodem intendisse omnes: aliquas quidem umbras futuroium fuisse, omnes non f uisse. Quod ut clare divinitrem, vela mihi riecessarila pan-D denda,

25쪽

I8 . De Sanctitate Relatio. denda, & altius immittenda navis in hunc rerum sanctarum, Ut vere dicana, Oceanum: ut deg

, ' neribus hisce possim, Sc quam innuo in illis, naturae bc finium diversitate aliquid promere magis di serte & exserte, ὼ mλέσαμιάνοι , . Omnia in lege Oblata, quae generali nomine dixerim, aut simplicitur Sancta

erant, aut Sancta Sitnctorum: illa mad n id est ,

L ata, sola Sc ubique appellata: haec simili privilegio dra)an p tila quidem simpliciter sancta, quod Deo simpliciter crant dicata: haec sancta

sanctorum, quod, non solum, ut illa, sancta erant, sed etiam rerum sanctarum umbrae: Unde prerogativam prae alijssunt adepta, ut etiam res alias contactu Qto emcerent sanctas 3o. 29. &a9. 37. in illius Sancti mysterium, qui fidei contactu nos, Sc omnia nostra sanctificat, Heb. I in etia

Est autem Sanctorum, seu N p prim

1 Ium, aut Secunc rium. Primarium appello

oblata ignita, seu Sacrificia. Secundarium, ut silia Sacrificiorum. Corban primarium, seu Sacrificium definio, Oblatum ignitiim,s svran satisfactioni chriim olim pro nobis prae sanctae. Atque ideo fidelis Judaeus Corban suum Deo sistebat, ia manum imponebat: quasi Christum futurum Deo sistens,ia fidei manu apprehendens. Solus autem Sacerdos offerebat,ia si quid ab igne erat reliquum, siaus absumebat: idque in loco sancto: ut nimirum sacrificio in sacerdotem verso, piaemonstraret, Eundem nobis

26쪽

De Sanctitate mlati I9futurturi M Sacerdotem, Sc sa rifici una, in corpore sacratissimo. t Corban iterum emes nar aut 'nad. Zebach erat Corban, quo animalium mactatione figura- batur expiatio peccatorum Christi occidione futura. Expiatio enim nostra non nisi morte Sc san- lguinis effusione peragenda erat: idcirco ijs re- lbus hic in typum opus, quae Sc mori poterant, scsanguinem profundere: id est animalibus. Min cha autem erat Corban Zebach fere adjunctum, in quo xerim in animarum summenta umbrae erant obedientiae Christi, pro nos ira Deo acceptandae. Obedientiam hic Activam intelligo; qua legem pro nobis implevit, non moriendo, sed sancte vivendo: unde hic animalibus non erat opus, sed eduliis&poculentis. Christi enim obedientia ia meritum, cibus n0iter est, quo reficituria conservatur vita secundum Christum. Dixi iautem Minchani τῶ Zebach fere ad j unctam ue non semper r. nam ad Mincham etiam refero Thymia-

ma racrum, quod intra Velum erat, figurabatque

jugem illum meriti & justitiae sussitum, quem l

christus Patri praesentat intra volum : id est , in Caelo. Sacrarium enim Caeli typus 3 R quae in eo, leorum, quae Christus in Caelo, Hob. 9.a . PorrΟ.utrumque, tam Zebach, quam Mincha,

aut erat, aut Varium. Simplex voco, quod totum Sanctuin sanctorum, totum adumbrabat

satisfictionem Christi, eratque vel pro internis peccatis, vel pro externis. Pro internis, id est cordis & affectuum peccatis, concupiscostri

27쪽

De Sanctitate Relati .

cogitationibu, malis erat rarit seu holoca stum: pro externis & Nuri : hoc pro peccatis, illud pro delictis: seu potuis

pro peccatis primae tabulae, Nuri pro sesundae. Cumque interna peccata quotidiana sint,& jugia, omnibus, ut ut sanctiisimis viris vel invitis obrepentia 3 ideo Holocaustum orir batur jugiter : nec tamen ullum Nun aut Ues sine Holocausto: ad significandum Externa opera expiari ia purificari non posse, nisi& fons, a quo mali hi malorum operum rivuli,

expurgetur.

Varium jam voco sacrificium, quod integre

non erat Sanctum Sanctorum, nec totum adumbratidae satisfactioni Christi : Cujusinodi fuit

sacrificium pacificorum. Hoc, ut rem clarius intelligas, definio Corban, in quo pars secrἱficii, ut in reliquis, adolebatur: pars a fideli populo absumebatur : ut ipsis sacrificium suum quasi sectis, in symbolum esset communionis corporis Christi, veri nempe sacrificii. Hic quod populus comedebat, Sanctum sanctorum nec erat, nec nec uspiam dicitur 3 sed fanctum: nec prorrie secrificium erat, sed mysterium communionis secrificii e ejus nimirum quod adolebatur, & vere erat sacrificium. Merito im-tur Pacis dicebatur, cum pacis & unionis estet

symbolum. Unde ex G raecis nominibus accommodatius est πῖ Σ-ηeaου, quam E αυπικώῖ.

quippe illud rem ipsam propius, hoc circumstantiam potius Uchibet, & appendcoen: huic nim

28쪽

De Sanctitate Relativa. et Inim sacrificio adnexum erat omne genus n lseu oblatio ἶ ναεις ω, Primitae Decimae, l inimo in huius sacrificii locum cerat. nim Sc Pascha sacrificii Eucharistici species, iaco an audit, Num. 9. in hujus, inquam, locum successit Christianorunt Eucharistia . In qua, ut illis Typi, ita nobis Antitypi vera est D unio. in Meiusmodi fere erant Gentilium sacrificia. ideo nurus, i Cor. IO. tria haec Ita

inter se confert ; ut in singulis oustendat. κοινωνία quandam fieri comedentibus. Judaeis quidem Altaris, v. 18. id est,Typi: nobis corporis & sangui- .nis Christi, et . 16. id eli Antitypi: Gentilibus Vero Daemoniorum, D. IO, a I. imo hinc ut hoc quoque addam o factum cst , ut Ieter Hstiani suam quoque Eucharistiam ad veteris Eucharistici trinam expresserint quod singillatim ostendere non fert ratio instituti. De Sanctis sinctorum adhuc restant quae ap-oellavi Secundaria et ut quae fuerint ad usum La trificiorum ordinata, aut typum laturorum gerentia non nisi respectu ad illa. Huiusm Vi sancta cinctorum

testimonij, altare sustus Mensia, Lychnuchus, ire Hol ,eausit, . M singula singulorum instru-αa: item sierarium ipssim sanctum sanct tum dici tralatilium est. Et quidni sacerdo- ipsos dicerem Sanctos sanctorum S Levitas tantummodo sinctos λ Res eri ipsis i dos congruit, quod typi essent, Heb. 8. s. Meodem unguento l

29쪽

aa De Sanuitate

unguento ungebantRr ad sanctitatem, quo uten- Iilia lancta sancto vi, Ex. ipsi quinetiam sanctificabant p0pulum i utpote Sanctificatoris iul lius Typi, qui nos, & omnia nultra sanctificat. Levitae autem quantum distant λ quibus ses, i non erat vel inspicere res sanctas sanctarum 3 nedum attingere, Nas. 4. 13. 19. 2O. Sed de Per 'nis, ut videtur, non obtinuit istius appellationis usus, sed de rebus duntaxat: nec nobis jam de Persiqnis iermo; sed de rebus Sec dario sanctis Dinarum: quas ut altero ctiam nomine rurifi- chsi communi, . id est, sexbanim appellarim ue incautia mihi praecipue fuit analogia, & alterius

cognomenti communitas. Non enim hic aeque at-oue illic exemplis abundo: unum aut alterumduntaxat V deor obserVasse et ut Num. 17. de

Thuribulis Corachi & sociorum ejus ue quae s ora esse iussit Deus A N Laminas ex ijs altari obduci, quia inquit pn admoverunt, vel in Corsan obtulerunt coram Jehova: hic enim Π paudio iti verbo uem de lignis ad usum Sacrἱficiornm, io. 8s. & 33. 31. ubim ν lego, id est, Corban lignorum.

CAP.

30쪽

De Sanctitate Relativis.

patus, O sinutis, otis; qui O mat an

praeter hae nominis, etiam alia osen a KO Decrerum simpliciter, O non typice so cta . SED res sanistas sanctarum,&Corbani , satis jam pro instituto meo distinxi, & ordinavi r venio ad res Simpliciter sanctas, quas innui nominatas 3 &addo nunc, inte dum i vis an . Eu autem Temma oblatio Deo universalis domi- raruma. nij recognoscendi, gratitudinis ergo praejsanda :vel, ut brevius dicam, Oblatio in laudem. honorem Deo. Hinc L t. I9. dicitur rictum laudationum. Hinc illae Datidis ad Deum voces, I chron. 29. v. ii. cum ipse M principes Israelis ad Templi structuram obtulissent ingentem auri & argenti Terum 3Tuas, inquit, sysma, magnitudo, potentia, o gloria, o aeternitas, ac maj as 3 imo omnia in Caelo Terra , tuum est, Fbova, re inm 3 ut qui te extollis super omnia in

caput. ---- Itaque nunc, Deus noster, celebramus o

laudamus nempe hac Teruma P -ψen tuum gloriosum. ex te Lenim J sentorum', a mamiua reddimus tibi. . mensurata Est autem Temma omnis K Vel immensurata. Mensu-

SEARCH

MENU NAVIGATION