Joh. Werlhofii ... vindiciæ Grotiani dogmatis de præscriptione inter gentes liberas contra ... Petrum Puteanum

발행: 1746년

분량: 90페이지

출처: archive.org

분류:

21쪽

dissicestatem ostomus pariter &pvTEANus agnoscimi. Imrelligendum ca) non de ea praescriptione quaeri, quae civilis iuris reMlis constat, Sc ab huius interpretibus exponi solet, sed in genere illud controversae su ichan ulla

usucapia aut praesicrimis inter sopulis diversos, eorumve re .ctores, locum habeatῖ vel ut aliis verbis rem eandem afferam, an inurna aliqua possessio vesidum dominii vel imperii titulum gentibus tiberis , earumve rectoribus praebere pos- ὰλ enim jure civili mero nituntur populos liberos non Astringere in aprico est. Negat igitur quaestionem de usucapione vel praescriptione proprie dicta b , id est, de ea, quae solo temporis lege praescripti lapsu nititur,

ipse GR O TIV s, ut lemma I.I. c.4. La.ct j. Ese I. ibi. tempus e- ιιm,it. vers. quod verum vi etur, juncto 3. haud obscure indicant di, de ea, quam certi temporis limitibus haud a que inclusam, sed ex ipso Naturae, Gentiumque jure ro bur trahentem, ad similitudinem prioris illius per civiles leges introductae MIN vs PROPRIE usucapionem vel praescripsionem appellare possis, non item 3 quicquid hic de genuino GROTII sensu cum G sv i-xELIO so digladietur FELDENVs, more quidem huic adversariorum pari haud adeo inusitato, ut acriter, etiam sensu GROTII aut quid vere in quaestionem veniat, parum intellecto, interceollidantur. VII.PvΤΕΑNus, praeeipuas afrmantis sententia rationes allaturus, istas producit primam, ne de regnorum finibus in perpetuum contenderetur, alteram cujus a priori discrimen vix apparet, quod bono publico pacis conse vandae gratia usucapio introducta, rertiam ex communi gentium consensu petitam, nam quae a praescriptionum circa privatos iure argumenta sumantur, minus inter

22쪽

Ω- . . Lo ' o . supremos principes habere ponderis. Argumentis porro exempla ex GROTIO dc GENTILI subjungit. I. Sed nec puTEANus mentem & fundamenta GRo-Gr aut percepit satis, aut satis dextre proposuit, id quod

evidenter omnia accuratius examinanti liquet.

IX. Allata in medium de usucapiendi jure controversia GROTIus erudite admodum incedit, & priusquam veros & maxime genuinos decidendi sentes aperiat, pr parat ad illos viam, gravibus in utramque partem dubitandi rationibus, sed quae aliquo modo etiam ad decisionem valeant, praemissis. Initio contra usucapionis inter liberas gentes usum insigne momentum profert ex CLICto Hispanico PERDINANDO VAS IO a), quia praescriptioni ex solo iure civili origo, inter eos, qui civili iuri

non subsint, eam valere non posse ἔ firmatque vΑsovrrrationem eo fundamento, quod tempus ex suapte natura

nullam habeat efficaciam . adeoque soliis temporis lapsus ius alterius 'exstinguere aut dominium cuiquam naturaliter parere non possit. Mx probata quodammodo vAsqviI sententia, in partem alteram , cur simpliciter illa admitti nequeat, validam dubitandi rationem squae porro ad penitiorem rei decisionem deducat) versavii radmittimus, promit; sore enim, si nulli temporum lapsus inter summos Principes, liberosque populos V leant, controversias de regnis , regnorumque limitibus immortalos. Quod & bellis perpetuum fomitem suggerat, & communi gentium consensui repugnet. Prius illud per se manifestum,&, quae civilis inter privatos usucapionum Iuris primaria utilitas est, b ut litium finis sit, eo magis inter diversos populos lociam habet quia inter hos nullus communis judex, de armis omnia

23쪽

ubi amice res componi nequit, disceptanda e, posterius exemplis & auctoritatibus GROTIVs 2. firmat. iX. Inter exempla memorabile est, quod ex sacris literis a)λdducitur,sphthae,trecentorum annorum possessionem Ammonitarum Regi, terras inter Arnonem &Jahocum, dc ab Arabum desertis ad Jordanem sitas vindicaturo, objicientis. Quae enim os ΙΛNDER h) FELDE-Nvs c, T EsMARVs, circa illud monent, usui, in quem GROTIus adduxit, non ossiciunt dὶ .Et quod tacite P- ΛNv s quoque innuere videtur, Iephtham ex Divina concessione iustitiam tituli desumere, etiam longaevae possessionis objectionem ab leodem Ammonitarum, Regi factam non excludit e . Locum . ocratis, ex Archidamo, probandae praescriptionis, circi possessiones non

privatas solum, verum etiam publicas, justitiae communem omnibus persuasionem allegantis perinsignem esse, contra sequiorem FELDENI interpretationem ostendit BogcLERus f), quin ipse PUTEANvs Verba Graeca α σπι- τὸς νομίζουσιν satis significanter eXpressit, que personne n i-gmroit. Quibus fere non dissimilia in scripto Gongage apud T II v Α N v Μ g), tametsi exemplis h) sine discrimine cumularis, Inculcauntur: .Privcipes si rogemur, quotitulo tot provincias pol uuant, aliud, quod reqpondeant , non habere, quam eas ita a parentibus accepisse. Philippum reposcentibus Neapolis oe Siciliae Regna, Mediolaveniem Principatum, Regnum MParrae, Placentinam arcem. Cameracum, Brabantiae Principatum, nou aliud respondere solitum, quam ea ita a patre accepisse: eodem. ιitulo Verutos multas a) Iudie. xl. 26. b p. 7o9. s cὶ p .348 d) Cons Obrecht. ad

24쪽

Mussiacae Donius ditioves , Mantuanorum Primipum, Aemrariensivim Carrariorum o r, Brixiam denique Episcopis ademiam, retinere, nec set rHgetur 'Druriae Dux, ut Senensium Reip. libertatem avtiquam restituat, si Ponti x, cur Bononia Anconae statum antiquum immutaverit, aliud renonsuros, O si lex sit, ut principes, quae a majoribus usurpata possident, restisWre teneantur, adsummas angustias i plerosque, qui nunc late regnant, redactum iri. 'Neque caetera apud GROTIVM I. a. & apud PUTEAN M pro amrmante sententia ex historiis adducta robore aliquo aut probabit tale carent. Unicum illud, quod ex Tacito si) astertur Regis Parthici Artabani, veteres Persarum ac Maced num terminos reposcentis, seque invasurum possessa Cy- . ro dc post AleXandro minitantis, vaniloquentiam suam terio notante, Velut uno Verbo superstructum, PuTEA-Nus admodum debile vise monet, GROTIVs tamen amplius & in textu, & in notis idem illustrat. Et risit prosecto etiam nostrum seculum similis' vaniloquentiae in AvBEllio, aliisque scriptoribus gallicis specimina, dignissima hoc elogio vel ipsius Galliae sapientiorum Iudicio, . in quibus non male sILHONVs 3): vous aurious tori de volo, recο-rer les pertes. des premiers successeurs de Charie-

- nam tamen' ex turbidis illis fontibus non pestiferas vi- cinis Galliae gentibus praetensiones deductas nostra ae- ..tas vidisseti Sensit certe eas Germania, neque lalso in B aula

25쪽

fruere non solum paci Alanasteriensi , sed etiam Legi Saluae,ae juribus Caroli Magni uti e negotio IVeissenburgico appareat, dc Austriacus Legatus Regino burgi aia. I 68 a. ia): Gallicam propositionem profiteri, Gallo plures eis cir trans Rhenum praetensiones esse, non expresso, Dum ex utroque pace, an ex FICTIT IOIvRE Caroli Magni, Dagoberti aut aliorum promanent. Ipse Wilhelmus Fuinenbergius Argentor tensis Praesul ad legatum Brandenhurgicum an. I 68I non tam ex animi sententia, quam ad rem apposite o): Tempus esse, a Gallo reunionibus dependentiis sinem imponi. Seimpressum decretum accepisse, quo Stainensis Praefulatus inter dependentias reseratur, cum tamen demonstraxi queat, eum ante sexcentos annos Archiepistopatui Coloniense annexum, eoque R. Imperii membrum fuisse. Ad Dus fundationem quidem Comitem quempiam, qui Regis Detoberti vasellus fuerit, aliquid contribuisse. Sed ii omnia ad prima principia revocataa sint, imum Galliae Regnum Romano imperio subjiciendum. inem ultimum deniDe GROTius adducit, Iocus Ciceronis in libro secundo de inciis ad aequitatem, quae non sinat multis annis aut etiam seculis posJessa amitti, tam diserte provocantis, profundiorem naud dubie praescriptionis originem, quam ex jure civili, indicat. XI. Firmatis igitur in utramque partem non tam plene decidendi, quam gravissimis dubitandi rationibus, sed ad plenam decisionem aditum parantibus, ad ipsosporeo sevuinos decidendi 1ontes GROTIus I. 3. accedit. Nec aliam illi mentem esse, verba, quibus 3. auspicatur, arguunt: uuid dicemus Z quasi diceret: Vidimus in u- is tramque partem Valida rationum. pondera, S, quae ,, Priori

26쪽

Driori sententiae opponuntur, ita probabilia esse, ut simvli iter quidem & abrupte cum FERDIN. VASQVIO Omnem ,, osiam Ec efficaciam longaevis possessionibus inter gen- Dies liberas detrahere vix liceat. Quid igitur dicemus anno talsum est, saltem parte ex aliqua, id, quod Vas- isquiras ponit, jus praescriptionis mero civili jure niti Z is at i tempus per se nullam Vim habere certum est, cer istum id quidem; sed, ut nihil fiat a tempore, nihil ta- ,, meri non fit in tempore, anne igitur seclusa speciali ,, indole ac definitione certi temporis, quam civilia ju- ora Praescriptioni tribuunt, aliquod nihilominus funda- is mentum ex iure vel naturali, Vel gentium, Vel utrO- ,, que subest, quod longaevis possessionibus eam firmi- ,, talem conciliet, ut etiam inter gentes liberas allega-

xi possint y Videndum de istis erit paulo subtilius&di- stinctius. Hinc g. or quatuor sequentibus de vi possessionis longaevae ex iure naturae, deinde p. de jure gentium agit.. XII. Quantum ad Naturae ius, unde in summos quo-

. que populorum rectores Obligatio manat, GRoΤius rem omnem ad universalia principia re Vocans, prae scriptisms fundamentum in derelictione veteris domini ex diuturnitate temporis, quo alium rem tranquille possidere passus est, praesumta dc eam secuta aut ex ea vim uo-vam capiente occupatione collocat. Quam internam usucapionis rationem etiam romanis JCtis observatam

apparet ex illo Pauli sa): vix est, ut non videatur alienare, qui patitur usucapi : Eum quoque alienare dicitur, qui non auηa amisit servitutes.

27쪽

Xlli. Sane occupari ab alio ca) id, quod nostrum

est, sine facto aut voluntate nostra, iure non potest , abdicare se jure suo & dominio rei, cujus moderator est re arbiter, eamque derelinquendo, occupandi copiam auteri facere, potest quilibet, cum res b) ad primaevam naturam, ut in nullius dominio sit, reversa occupanti cedat. Velle autem tunc demum aliquid videmur, quando externo signo animum declaravimus c), quoniam, quae in animo recondita delitescunt, juris inter homines effectu carent. Quod si lassicienti indicio voluntatem suam aliquis prodidit, ut pro veris, quae luculenter declarata sunt, habeantur, & contra eum, qui inὼcavit, valeant, ipsa utique humanae societatis ratio flagitat.

XlV. Jam perspicuum est, non solum expresse verbis , vel ore prolatis, vel in scripturam redactis, jus remitti posse, Verum etiam tacite, sive, factis id fiat proprie & stricte dictis, veluti si sa) cum alio Principe, tan- quam ejus, quam is possidet, ditionis. domino, antiquior dominus contrahat, sive non factis, quippe quae cum debitis circumstantiis considerata pariter factorum nomine in morum & juris b) materia intelliguntur. Posse quidem etiam ex non factis coniecturas h manae Voluntatis capi, exemplo consensus ex scientis& praesentis silentio colligi communiter soliti, GRoΤivsq. s. illustrat, tametsi ViX communem regulam subeunt, quae de tacentis consensione disquiri possunt; & plera-Que pro diversis circumstantiarum momentis, in quas N Gro

28쪽

GRoTIus ouoque digitum intendit, diiudicari debent se;

neque nulla sunt, quae circa derelictionem rerum na fra o amissarum haud illico praesumendam, ubi recipi posse non credantur, HvBERus d) post BoΕcLKRvM e) monet. Plane ubi quis rem suam ab alio teneri scit, nec quicquam contradicit multo tempore, eum, nisi causa alia de quo seq. f. manifeste appareat, non Videri id alio fecisse animo, quam, quod rem illam in si

arum rerum numero habere nollet, recte GRoΤIus concludit, lucem assertimi n. a. addens simili a consus tudine petito, quae sicut mera summi imperantis patientia ac taciturnitate, indeque praesumto consensu in eam auctoritarem saepe numero invalescit, ut vel ipsius

scriptae legis sibi adversae robur omne enervet f), ita, quo minus patientia ac silentio domini vis dominii e tingui dc in alium id creansferri possit, causa discriminis

haud apparet g i

XV. Cum autem duo sint interna agendi principia, Dieistia ac voluntas, bene G R o T I v s, ut ad derelictionem . praesumendam silentium sussicienti emcacia polleat, duo n. 3. requirit, I. ut silentium sit scientis, II. ut libere volentis. Enimvero, quae ex ignorantia profluunt pariter & quae vis expressit, secundum moralis philosophiae regulas sa pro invitis habentur. Si ergo propterea nihil aliquis pro sub jure agir, quia illius ignarus est, fraudi

29쪽

fraudi id ei esse non potest ob consensionis deseistum b . Et, si alia silentii causa abest, ut si vi vel gravi metu impeditum nihil egisse constet, voluntatis coniectura cessat. Vnde ex civili quoque jure c) translatilium est,

. agere non Valenti pr scriptionem n6n curerre. E.

emplum Estensis, scientiam juxta atque liberam scientis Voluntatem, probandae praescriptioni in causa Regii, quod Gon2agis erreptum encestaus Imp. reddi Volebat, licet speciose magis, ut fieri persaepe solet, quam

CLERus d): praescriptam civitatis illius posse nem,quam ιον annos in pace habuerit. Carolam dum Italiam tene, ret, non consilio non vi obstitisse, sed flentio annuisse, quo enim voluntatis summae certius testimonium, quam, cum nu tu obtemperetur, ne hiscere quidem an ignorationem in eo Imperatore singi posse, qui, cum Italiam omnem triumphis lastraverit, Mantuae apud querentes diu substiteris, non ta men parueris p XVI. Nolim tamen ego, dum voluntatem derelinquentis ne c. ignorantia impeditam, 'nec metu coa ctam, cumGROTIO hic requiro, nimis laxe dc quasi in infinitum id extendi. Nam nec a) supina inscitia ad rerum suarum occupationem tacentis derelictionem excludet, cum, qui id ignorat, quod scire potest & de-het, instar utique scientis sit h . Et etiam majoris tam mali metus, quam boni exspectatio exprimere amonem potest, quae pro voluntaria potius, quam invita

30쪽

inad

, d. l. . doti . sina.

habeatur, ut ex iis o, quae de aetionibus mixtis a moralibus philosophis traduntur, notum est. Cuius generis actiones, nisi Voluntariarum numero censeantur, plerolque hominum contra Has irritos fore, & huma- nam societatem eversum iri, in hac ipsa praescriptionis materia probe a C O N R I N G I O d monitum reperio. . XVII. Sed dc fieri vix potest, ut multo tempore res ad aliquem pertinem non aliqua via ad ejus notitiam pem nisi , cum. multas eius occasiones 'bministret tempus. Pariterque etiam metus semel incussus durare eruidem vovis. nihil creditur , sed non perpetuo cui tempus longum multas oecomes adversus metum sibi consulendi per se, vel per alios, Iuppeditet, ut praeclare porro G R o T I V s a obter vat. Saltem de iure suo testandi, illudque profitendi copia quomodo intra diuturnum tempus deesse possit, haud facile apparet, qua si aliquis non utatur, nihil superest, quam ut animum retinendi dominii abiecisse existimetur ib). Vt igitur cum scientiae, tum Voluntatis, quantum ad derelictionem satis est, adfuisse praesumatur, valent quidem & aliae conjecturae, neque semper ad indicium derelicti imperii longaeva aliqua pos-lessio requiratur, c cum respublicae, inprimis quae civiliter gubernantur, citam fere, sedulamque curam flagitent; quae si ab imperante negligatur, ipsa illarum natura eas ad alium quodammodo devolvere videtur. Sed praecipue temporis in utrumque magna vis est, ipso

SEARCH

MENU NAVIGATION