장음표시 사용
31쪽
insuper Deo d mutante tempora& aetates, transferen in te regna dc constituente. Quo diutior itaque possessio est, eo firmiorem pro possessore praesumtionem pariet.
XVIII. Quod si tot annorum spatium emuxerit, ut nec possessionis initium ullus hominum meminerit, ec-ouid ca) aliud credi potest, quam, quae tanto tempore duraverunt, iure & legitime constituta esse Τ Et hoc est, quod uno ore omnes b) assirmant, praescriptionem temporis, cuius initii memoria non adsit, optimi, Ualidissiminue tituli, Malis ullo modo excogitari aut haberi ponat, instar esse. Cui proinde nec subsequens interruptio vel detemo juris alieni, quo vetustior dominus gavisus, aut praescriptione iam completa superveniens mala fides sc ossicient. Ac ne nomine quidem praescriptionis ea, quam immemorialem Vulgo, aut immemorabilem doctores vocant, in iure civili venit, sed vetustas d) dicitur. Cuius vis cum ab ipse rerum hinmanarum conditione ortum capiat, ex eodem fonte &illud manat, quod adjecta legi aut dispositioni cuicunque clausula quantumlibet generalis omnem praescriptionem excludens eam tamen, quae tempore memoriam excedente nititur, non elidat e . XIX. Imo nec probationem in contrarium, ubi, tempus d) Daniel l I. & IV. 14 Eceles X,
32쪽
tempus memoriam excedit, admittendam esse, pariterque de bona ac mala posse Toris fide, veteris item domini scientia ac patientia disputationem hic cessare, multi a) censent. Additurque a nonnullis b) ratio quod immemoriale tempus futurum non sit, si ponas, malae fidei, quae ab initio intervenerit, memoriam allia quam constare. Quae simpliciter forsan haud repudianda fuerit, quatenus laxiori μWu eam praescriptionem c) immemorialam vocare libet, in qua de pos monis initio neque ex Visu, auditu, tradicione, neque etiam . Iimide constat, non d) quod omne principium illi de- fuerit, nam id quidem esse non potest) sed talis principii memoria, cui possessionis causa reseratur. Sane enim quae hujus generis est praescriptio, non tam nuda prioris domini derelimone, quam absolute praesumta exclusione omnis alieni iuris ex quolibet validissimo titulo generaliter fundata Videtur, & multum movere dubii, ubi ob defectum omnis memoriae res in obscuro est, nihil fere aliud fuerit, quam Oleum operamque perdere, & pugnare cum tenebris. XX. Verum magis esse, ut strictiori siensu memo- ria in praescriptionis materia, non tam de monumentis scrisiis, id est, de fidelissimo memoria genere, quorum beneficio per multa secula res propagari possunt, sed de traditione auditionis, accipiatur, Vidit etiam, monuitque C a in
33쪽
in ad GROTIVM annotatis a) B ECLRRus. Quo ipso sensu dc Grotiana ista intelligo b : Gia tempus memoriam excedens quasi infinitum est moraliter, ideo ejus temporis si lentium ad rei derelictae coniecturam semper fulscere videbi- tur, nisi validissimae sint in contrarium rationes. Certe Mpud Tullium cc diserte sibi invicem opponi videas hominum memoriam, dc notitiam, quae ex historiis' petitur : non ex memoria, inquit, vestra, ac patrum vestrorum, sed ex annalium monumeruis atque ex Regum conmentariis. Neque aliud in probatione temporis memoriam eXc
dentis spectat Paulus d , quam ut nemo sit, qui meminerit, sed omnium haec sit opinio, nec audisse, nec Vidisse, neque ex eis audisse, qui vidissent, aut audissent,& hoc innnite. Quo minus mirum est, multos civilis iuris principiis innutritos e) cum immemoriali praescriptione centenariam confundere consuevisse, cum centum annos tanquam tempus aliquod infinitum & ultimum vitae ct memoriae humanae consideraverint f). Suggerit tamen vel sola nominum discrepantia, quod a prudentioribus πtis g) notatum G RoTius quoque sequitur, non plane idem eve tempus memor am excedens cum centenario. Ecquis enim dubitet, posse aliquando. hu
34쪽
manam memoriam, etiam, quae ex traditione dc auditu est, ultra centum annos, extendi, pariterque fortassis γα infra illud spatium nonnunquam consistere; quan . quam, bene idem addente GROTro,saepe haec non longe abeunt, quia, quantumvis longissime humanae vitae terminum extendas, saltem communiter centum annos
haudquaquam excessuriis est h), dc, triginta 0 circiter
annis vel paulo. amplius in singulorum hominum aetates vel generationes computatis, inter seculum eorum, quae cum ipsi viderunt, tum a parentibus & avis audi- .. Verunt, memoria terminabitur. Plane ubi longius ultra seculum, quae auditui innititur, memoria asturgit, ipsa tandem longinquitate auctoritatem amittet; h) etsi de reliquo generaliter certis annorum spatiis tempus, quod excedit memoriam, includi ipsa rerum natura haud permittit ci). Haud exiguam vero praescriptionis immemorialis prae centenaria praerogativam etiam il- 'lud arguit, quod in hae titulum doctores m exigunt, . quoties jus resistit, cum in illa titulus ultro praeluma- turi Coloratae centenariae possessionis specimen apud GROTIVΜ occurrit in epistola an. I 6 o. scripta n), unde verba subiicio i uuod Imperator Mediomatricum Civita- 'tem ad proventum vocavit, usurpavdi juris caussa factum apparet: at Rex Galliae etiam umbras pmnes juris imperii. Germanici inde abstulit,.Partimento instituto plane illam urbem jam ut veteris Galliae aς deinde Francisi Regni. paserem possidet, TOTI Vs s ECULI Pos 1 EsSIONEM
35쪽
R A N s. Animosius, Veriusque in bona caussa, qui imperii jura contra Galliam an. 168o. deduxerunt, ad immemorialem possessionem proVocare legas apud PuFENDORFIvM o): iniquius esse, plura parum aequitati congrua praecesserant) Status immemoriali, quin plarium Fecusiorum posse iove nia os ad editionem seuorum titulorum
nmes totius orbis polyelmites dominia incerta redditum iri. XXI. Forte aliquis eorum maXime, quae publice gesta sunt, utut desiit, eX auditu memoria, claram nihilominus, quantumlibet ante plura secula contigerint, notitiam haberi posse, si, lux temporum, historia accedat G: qua de causa exiguum Grotiani dogmatis de vi temporis memoriam solo videlicet auditu ac traditione fultam excedentis, in decidendis liberarum gentium litibus fructum fore, nisi forte circa res vetu date nimia obscuras controversiae moveantur. Ivid
F enim vitiosam orstinem acquisitionis O prs lanis quamlibet longaevae ultra seculum , imo O plura , procurrentis , historis, aliaque fide digna monumenta di tegant, habebitne adhuc locum prascriptio, quam strictiori sensu immo mortalian diximus 2 De titulo primitivo, qui vel nullus adfuerit, vel invalidus aut injustus, quaestionem formari patet, non de aliis, si1 qui b)juvandae forsitan, firmandaeque praescriptioni accedunt; quandoauidem plumra asserendis iuribus fundamenta, dummodo sibi invicem non obsistant, cumulari, nee sine fructu, posse, notum
36쪽
tum eli; dc in publicis utique controversis c praeter usu eapionem facile item alia, ad quae proVocare liceat, Plerumque Occurrere consueverunt. Si communem plurimis d) bie doctrinam sequimur, certum, idque Vitiosum, possessionis primordium praescriptionem immemorialem omnino excludit, quia ipsa hujus substantia dificit, cum de principio eidem adverso liquet se . Vbi enim primordium aperte vitiosum est, tib scientia Scretentio rei alienae malam fidem inducere videntur, Perpetuum omnis praescriptionis impedimentum, sive canonici iuris regulae g , sive, ad quam propius istae accedunt, naturalis juris sanctimonia spectentur, ch eum per introducta rerum dominia obligatio Ditellieatur o-rmiibus hominibus injnncta, quantum in se est, Hiciendi, VNo quisque re sua, quae citra domini consiensum apud ipsios est, iterum potiatur.
XXII. Nobis ita videtur: I. malae fidei quidem pro halioni contra eam utique possessionem, quam pressiu immemorialem vocari diximus, ob adductam rationem omnino locum a esse, neque alii tamen , quam b Clarae, plenae, & certar, minime vero ubi dubia, ut per
37쪽
saepe c), historiarum, &, si qua alia opponuntur, dO- cumentorum dc ar mentorum fides eli, cum graVis sima sane pro possessione tanti temporis praesumtio militet, quae si validissimis nihilominus in contrarium rationibus enervetur, id ad casus, a GRO Tio d) eXceptos referri poterit; II. solam deficientis ab initio tituli, vel invalidi aut injusti detectionem omni possessioni temporis memoriam excedentis simpliciter dc indistincte officere, non existimo. Nec difficilis ad objecta responsio est, si quis meminit, GROT1vM etiam possessionis hujus immemorialis vim non tam ex alio titulo, quam eX derelictione praesumta veteris domini accersere. Equidem si se in eo titulo, cujus vitium lucide ostendi potest, tanquam optimo, validissimoque aequisitionis initium unice posse res fundent, omniaque ad illud
referant dc restringant, quae lubrico fundamento nituntur, facile corruere, non dissiteor. Sed ut taceam, quod
communiter approbatur, D etiam titulum dominio aut pleno juri statim acquirendo ineptum justam nihil- . Ominus praescribendi causiam suppeditare posse, quid impedit, quo minus g), ubi nullus titulus, aut vitiosus' intervenerit, intra spatium tamen tanti temporis, quod humanam memoriam superat, novi aliquiά intervenisse existimetur, ex quo iusta causa, & bona, si initio defuerit, fides orta sit 8 unde novum itidem immemor,
38쪽
JCtos habetur regula ch), quod mitto visiosum est, tractu temporis convalescere non posse, vim suam perdit, i) ubi
. nova causa jus per se parare idonea intervenit. Et quodvΑsetvro FAcHINAEus k regerit, potuisse quidem alium titulum idoneum dc bonam fidem supervenire, sed id praesumendum non esse, Vel ideo minus firmum est, quia, ut aliae praesumtiones desint, dereliEtionis cl) tamen conjecturam longaevae possessionis tranquillitas suggerin Objici autem nec rei alienae scientia, tan- ,
quam malae fidei genitrix, amplius potest m), quando vel derelimonem veteris domini ex diuturno temporis lapsu posse r colligit, , vel ex alia, quamlibet levi, causa, de possessionis suae justitia persuasus est.
XXIII. Movet tamen admodum speciosam dubitandi rationem ipse GROTius a), ne magnum quidem temporis spatium ad eam, quam diximus, come ram ex patientia domini, alium re sua tranquille frui sinentis, capiendam sufficere videri, ea de causa, quod ob nat ratem, quo se & sua ouilibet conservare saudet, affectum, nemo res suas ultro abdicare & prmicere praesumi possit b). Quae contraria superiori praesumtio ut
solice confutetur,. plura argumenta cumulat. Vbi non
diffleor, quod primo affert de peccato rem alienam Iossidentis per veri domini derelictionem exstingueno, magis christianae caritatis regulis, quam hominum, rerumque indoli congruere cc , sicut etiam, quae secundo
39쪽
de onere administrandorum imperiorum proponitur, philosophia χrtasse paucissimis imperantium ad palatum erit d), utque e in consilii rationem id venire possit, ius facere non potest, nisi quatenus f) imperia,
praesertim civilia, recuperandi animum, utique in infinitum, retineri, ipsa illorum indoles, rerumque gensem, dc naturalis aequitas vix permittunt. Validius itaque tertio urgetur, ut imperia tandem aliquando in certo & extra controversiae aleam constituantur, humanae societatis interesse, quam proinde quae adjuvent conje- . cturae, favorabiles merito existimandas. Si enim privato jure usucapio so bono publico introducta est, ne
quarundam rerum uiu & fere semper incerta dominia essent, cum lassiceret dominis ad inquirendas res suas statuti temporis spatium, quidni ad respublicas h) , gentesque liberas tam salubris juris ratio quadret 8 quam ita explicat scriptor gallicus s x L Η Ο Ν v s i) Autrementeeries la condition de tous ira Prisces streis miserabis: iis ne serotent totours en querelis avec seres vosns, Ole repos dumonde serois altere par des changemens trourequens, ct pardes revolutions eurnelles. . Imo durum & ab ipsa naturali aequitate alienum videtur, h) possessores honae fidei
prorsus nunquam in tuto collocari, & praeter meritum rebus exui, quando per evictionem amplius consulere sibi nequeunt, vel res auferenda velut in fundamentum quoddam fortunarum, aut ita saltem cum reliquo p trimonio coaluit, ut antiquo domino, quam diuturno b.
40쪽
f. possessori, eadem carere facilius sit. Quare nec surde fortassis dixeris, etiam vi ipsius naturalis aequitatis derelictionem pristini domini nic quodammodo praesumi. Acerrime vero contra praesumtionem, qua quisque sua servare velle creditur, ratio facit, speci- aliori, cl) ideoque fortiori praesumtione, quod creuibile non sit; quenquam Wus,' quod Vult, longo tempore . nullam plane idoneam signincationem edere, generaliorem illam, etiam aliis deficientibus, elidens ; fiquidem firmiorem specialibus, quam iis, quae generaliter fiunt vel dicuntur, efficaciam in iure tribui expeditum m est, in proposito autem casu specialem declarationem haberi par est eam; quae ex diuturnitate temporis generalem praesumtionem temperat ac restringit. Atque ista hactenus de naturali jure. XXIV. Addit GROTius I. p. de jure gentium P0 hmtario Gorte non improbabiliter dici posse, non esse se hanc rem in sola pCicsumtione positam, sed consensu gentium in vim legis invaluisse, ita, ut possessio me' is moriam eXcedens non interrupta, nec provocationeri ad arbitrum interpellata, omnino dominium transferat. Nec obscura juris illius ratio subjungitur, quia eredibile est ila id consensisse vies cum ad pacem communem id vel maxime interesset. Cuius generis argumentis adprobanda ea, quae jure gentium constituta iunt, insigne pondus esse alibi ain demonstravimus dii ubi illud quoque
ostensum est, plura,' quae ex iure naturae aliquarenus ortum habent, ex humana voluntate & lege accipere firmitatem quandam, sive adversus exceptiones quas-