장음표시 사용
161쪽
PRO Q. ROSCIO C OBDo. Ira post hane recentem stipulationem Roscii, Η-S cccIoona Flavio te abstulisse numquid causae est, quin in Judicio abeas turpissime victus 3 quo teste igitur hoe planum faciam 8 Venerat, ut opinor, haec res in Judbeium Certe quis erat petitora Fannius quis reus Flavius quis judex Cluvius. Ex his unus mihi testis est producendus, qui pecuniam datam dicati Quis est ex his gravissimus 3 Sine controversia, qui omnium judicio comprobatus est judex quem igitur ex his tribus a me testem spectabis petitorem
Fannius est contra se numquam testimonium dicet. Reum 3 Flavius est. Is jampridem est mortuus. Si Viveret, verba ejus audiretis. Iudicem' Cluvius est.
Quid is dieit 3 Η-S cccinoo Panum nomen Flavium
Fannio dissolvisse quem tu si ex censu spectas, eques Romanus est si ex vita, homo clarissimus est:
si ex te judicem sumsisti si ex veritatu id quod
scire potuit et debuit, dixit. Nega, vim nunc equit1 Romano, homini honesto, judici tuo, credi oportere. Circumspicit, aestuari negat nos Cluvii testimonium recitaturos recitabimus erras inani et tenui spe te eonsolaris. Recita testimonium T. Manili et C.
.uscit Ocreae, duorum senatorum, hominum ornasias, morum, qui ex Iuvio audierunt. TESTIΜONIUM T. ΜANILII, ET C. LUScII ocREAE. Utrum dicis 3 Luscio
et Manilio an et Cluvio non esse credendum ' I i5nius atque apertius dicam. Utrum Luscius et an, lius nihil de Η- ccctoo a Cluvio audierunt Dan Cluvius salsum Luscio et anilio dixit Hoc ego
Ioco, soluto et quieto sum animo; et, quorsum recidat
162쪽
responsum tuum, non magnopere Iaboro. Planissimis enim et sanctissimis testimoniis virorum optimorum causa Roscii communita est. Si jam tibi deliberatum est, quibus abroges fidem jur urandi, responde. ω
nilio et Luscio negas esse credendum ' dic, aude est tuae contumaciae, arrogantiae, Vitaeque univereat VOX. quid exspectas, quam mox ego Luaesum et Manilium dicam, ordine esse senatores; Einis, gran de natu natura, sanctos et religiosos copiis rei saliaris, locupletes et pecuniosos non faeiam Mamihi detraham, cum illis exactae aetatis severissi trietum, quem meruerunt, retribuam magis mea Min
escentia indiget illorum bona existimatione, quam illorum severissima senectus desiderat meam laudem. Tibi vero, Piso, diu deliberandum, et onooque γdum cst, utrum potius Chaereae ii iurato in sua Ille,
an Manilio et Luscio duratis in alieno audiui credas. Reliquum est, ut Iuvium salsum dixisse meis ei Μanilio contendat quod si facit, qua impudentia est, eumne testem improbabit, quem judicem probarit ei negabit credi oportere, cui ipse crediderit ' Qua testis ad judicem fidem infirmabit, cujus propter fidem et religionem judicis, testes comparabati quem ego
serrem judicem, refugere non deberet eum testam
producam, reprehendere audebit Dixit enim, imi injuratus Luscio et Manilio. Si diceret duratus deres At quid interest inter periurum Et mendaeeml16 qui mentiri solet, pederare consuerit qu- ego, si mentiatur, inducere possum ut pejeret, Exorare laesu tero nam, qui semel a veritate deserit He majore religione ad pedurium, quam in mendae 1
163쪽
PRO Q. ROSCIO COM IaIPerduci consuevit quis enim deprecatione deorim ,
non conscientiae fide commovetur Propterea quae poena ab diis immortalibus penum, haec eadem memeaci constituta est Non enim ex pactione Verborum. quibus jusjurandum comprehenditur, sed ex perfidia et malitia, per quam insidiae tenduntur alicui, dii immodi tales hominibus irasci et succensere consuerunt. At ego hoc ex contrario contendo. Levior esset auctoritas Cluvii, si diceret juratus, quam nunc est, cum
dicit induratus Tum enim forsitan improbis nimia cupidus videretur, qui, qua de re judex suisset, testia
esset' nunc omnibus inimicis necesse est eastissimus et constantissimus eas videatur, qui id, quod scit,samiliaribus suis dicit Dic nunc, si potes, si res, si causa patitur, Cluvium esse mentitum. mentitus est
Cluvius icipsa mihi veritas manum injecit, et paulli Per consistere et commorari cogit. Unde hoc totum ductum et conflatum mendacium est moscius est videlicet homo callidus et versutus Hoc initio,
cogitare coepit quoniam Fannius a me petit H-S Iooo, petam a C. Cluvio, equite Romano, ornatissimo homine, ut mea causa mentiatur dicat, decisionem factam esse, quae acta non est: Η- cccIoo a FI
Vio data esse Fannio, quae data non sunt. Est hoo principium improbi animi, miseri ingenii, nullius
a depiseatam dein is tam in depree. η improbis qui his dieantur improbi, diri in Clav mox pro et erit
videtur legenoum isseris quia sequitur cogit. Est enim totus sermo hie de re praesenti, et i dicem manviri et eo ν eum idem est, eodem
que et fit. Vidi ex h. l. laudari injeαι - - - eoerit, ut a Nigotio, sed inserit, emi rectius est. me inuis eoruare me Interpungendum post initio Sen' aus est eum primum hoc cogitasset, jam porro ei rei occurrendum putavit et hoc consilium cepit. ' nullius consilii. Edd. pr. -ut eom. Primus Iunis dedit nub
siue e. vitio operarima est iub- post Alaus et reteri. 'ctus resiliuit
164쪽
IM ORATIO eonsili quid deindo Posteaquam a Pra clara
eonfimiavit, venit ad Cluvium. Quem Mimnem levem immo gravissimum mobilem Immo orbstantissimum, familiarem Limno alienissimum. Eu
posteaquam salutavit, rogare eoepit, blande et concinne. scilicet mentire mea causa, Viris optimia, tui sanae,aribus praesentibus; dic, Flavium cum Fannio da Pinurgo decidisse, qui nihil transegit: dies mscccIoo dedisse, qui assem nullum dedit Quia illa respondit 3 Ego vero cupide et libenter mentia tua
gausa et, si quando me Visiderare, ut paullulum iacompendii facias, paratum ore scito non fuit causa. eur tantum laborem caperes, et ad me Venirea per
nuntium hoc, quod erat tam leve, transigero potulatu II Pro deum hominumque fidem hoc aut R eius umquam a Cluvio A petisset, sim- millies in duclleium haberet aut Cluvius Roscio petenti coneemiaMt, muniversae praedae particeps esset ' Vix mediusfidius tu, Fanni, a Ballione, aut aliquo us iamin line expostulare auderes, et impetrare posses, quod em est veritate salsum, tum ratione quoque est incredibila. Obliviscor enim Roscium et Cluvium Viros eme I, marios improbos temporis causa esse fingo. Falsum subornavit testem Roscius Cluvium cur tam serotcur, cum altera pensi solvenda esset, non tum, eum
Gruterus, quem imitatus est Oraevius. Ego ponerius Mutus sum, quod et ipsum in libris scriptis repertum est etiam ne nimia a dux sit endem terniinatio. Sed totum mihi non valde placet, et glaream seri ing. sapit. nam maiIium non satis simile est animo et ingenia, ne nullius consilii satis convenit verbis est Me principitiin Senaus est: hic primum coepit improbitas animi et inopia ingenii, a in reperiendo consilio, se exserere num mismum ingemum certe est, quod is consiliis inveniendis hel, est. Nisi vero Zieero scripsit inuri remissi, atque ex eo laetum est nulli cons. Id quidem bene conveniret.
A petisset. I Si edidi pro petiisse ex odd. pr. mox idem exim clhoc ipso capite, ot multis aliis lotas.
165쪽
si jam persuasum erat Cluvio, ut mentiretur cur
data dixit Fannio a Flavio, cum ex restipulatione pars ejus dimidia Roscii esset J Jam intelligis, C. Piso, sibi soli, societati nihil Roscium petisse. Ηο
cum sentit Saturius esse apertum, resistere et repug-nnre contra veritatem non audet aliud fraudis et
insidiarum eodem vestigio diverticulum reperit. Petisse, inquit, suam partem Roscium a Flavio com fiteor vacuam et integram reliquisse Fannii concedo: sed, quod sibi exegit, id commune societatis actum esse contendo. quo nihil captiosus, neque indignius potest dici quaero enim, potueritne Roscius ex societate suam partem petere, necne 3 si non potuit:
quemadmodum abstulit 3 si potest: quemadmodum non sibi exegit linam quod sibi petitur, certe alteri
non exigitur An ita est ' si quod universae soci tatis suisset, petisset quod tum redactum esset, a qualiter omnes partirentur nunc, cum petierit, quod
suae partis esset non, quod abstulit, soli sibi exegit 'Quid interest inter eum, qui per se litigat, et qui cog-18 nitor est datus ' qui per se litem contestatur, sibi soli
petit alteri nemo potest, Isi qui cognitor est factus. Itane vero cognitor si fuisset tuus, quod vicisset judicio, serem tuum suo nomine petiit quod abstulit, sibi, non tibi exegit. quodsi quisquam petere potest alteri, qui cognitor non est actus quae , quid ita, cum Panurgus esset interfectus, et lia contestata cum Flavio damni injuria esset, tu in eam litem cognitor Roscii sis facius eum praesertim ex tua ratione, quodcumque tibi peteres, huic peteres quodcumque
166쪽
IM RATIO PRO Q. Roscio COM DO. tibi erigeres, id in meietatem recidere modia ad
Roscium nihil perveniret, quod tu a Flavis abstulisses, nisi te in suam litem dedisset e nitorem ad te pervenire nihil debet, quod Roscius pro ma parte exegit quoniam tuus cognitor non ea laetus quid enim hula rei respondere poteris, Fanni, cum de sua parte Roscius transis cum Flavio, aetionem stituam reliquit an non 8 Si non reliquit, quemadmodum Η-S cccIoo ab eo postea exegisti si reliquit, quid ab hoc petis, quod per te persequi et petere debes lSimillima enim et maxime gemina a ista hered, talis est quemadmodum socius in ocietat habet partem: sic heres in hereditate habet partem ut heres sibi soli, non coheredibus petit: si motu vitii
soli, non sociis petit et quemadmodum uterque pro sua Parte petit, sic pro sua parte dissolvit heres ex sua parte, qua hereditatem adiit sociua ex ea, qua societatem coiit quemadmodum suam partem Roscius suo nomine condonare potuit Flavio, ut eam tanon peteres sic, cum exegit suam partem, Et sibi
integram petitionem reliquit, tecum partiri non debet; nisi sorte tu, perverso more, quod jus eat ah allo EXtorquere non potes, huic eripere potes Perata lasententia Saturius quodcumque sibi etatis eius, id societatis fieri quod si ita est qua mesum stult, tia sui Roscius, qui ex durisperitorum consilio et auditoritate restipularetur a Fannio diligenter, ut, quod uexegisset a Flavio dimidiam partem sibi dimo veret: siquidem, sine cautione et repromissione, nihilomina
id Fannius societati, hoc est, Roscio debebat '
167쪽
ARGUMENTUM Aseo II. . Pompeio primum et M. Crasso Coas C. Verres periseius quamstum, legatione, et praetura urbana, vivo patre C. verre, et pra textato filio, ae filia nupta, uxorem habens eum mererisset lambestia C. saeerdoti praetori, eamque non sibi succedente Arrio per triennium tenviaeet, atque in ea fuisset libidinose avare, erudinis que versatus, sue dente tandem in eadem provi a L. Metello, repetundarum reus ab Siculis postulatus est: qui omnis, praeter syracusanos etMamertinos, Μ. Tullium, illo tempore florentem dese conibus amicorum, ad Meusandum descendere eompulerunt, jampridem illis ne istudine eo latum, quod quaestor in Stalia sinisset praetore Sex. Pedueeo, et quod eum decederet, in illa oratione, quam Lilybaei habuit, multa iis benigne promisisset. Aecessit his, non ignobilis sutura de Verre victoria, quia aMetellis, Seipion, hus, et multis aliis nobilibus viris, et praeespue ab Hortensio ipso d seMaeretur; latae et priuespe in senatu propter nobilitatem, et in soroob eloquentiam rege causarum, et eodem eonsule designato cum Q. Μetellosatre Metellorum, alterius praetoris Sieuli, alterius praetoris urbani His ita eo titutis exstitit Q. Caecilius Niger, domo Siculus, et quaestor Verris, et Huaerem, ut ipse disebat, inimieus, qui se potius ae satorem eontenderet eo titui oportere, has Misens ea M. Unam, quod ab eo laesus, et ob hoe dure illi sit mimicus, quare Pra vineator esse non possit. Alteram, quod, cum quaestor es tum fuerit,
168쪽
etiam ipse in quaestione F etiam sine inque me erimina noverit Verris. Tertiam, quod Siculus pro Simus agati in remodi propositionibus Cieero designatus aedilis his sex evrihus respondet.
Areusatorem eum esse oportere: Qui invitus cogitur resis laudio hrogatus ab omnibus Sieulis: Qui pro republiea agat: Quem volam qui accusant Quem metuit, qui areusatur Qui ido Eua est fiam, dia et innocentia Qui hoc facit imitatione maiorum. Divisio primcipalis una de se ipso, altera de eontentione sui et Caecilii Dis, natio ditatur haec oratio, quia non de laeto quaeritur et oin eiura, sed de suturo, quae est divinatio, F nori de eis quaeristur, aedia futuro, quae t divinati e Grvectura uter debeat, usare. Alii ideo putant divitiationem diei, quod injurati Judiem in hae ausa
sedeant, ut, quod velint, praesentire de utroque possint. Alii, quod res agatur sine testibus, et sine tabulis, et his remotis argumenta sola sequantur judices, et qliasi divinenti Agitur autem ea a sen toriis audiesis in iiividia apud populum constitutis e aptione ubiorum, vexatis provinciis omnibus, ac sociis populi Romani semis toto orbe terrarum, libidine et iri stola mnanorum mage narinem, accusatoribus praevaricati a infamibus, flagitante labe judicia equestris ordinis, quae serme ante annos X victori a sustulerat, cognoscente de pecuniis repetundis . Glabrione praetore, et amplissimis quibusque senatorii ordinis judicantibus, summa ex mi tione cunctorum. Genus causae, honestum. Status, qualitus negotialis comparativa de constituendo ae satore, qui potiamnum de duobus, aut qui solus accuset dicit enim Caecilius, aut a se Metua dum esse Verrem, aut a se quoqua.
Si vis vestrum, judices, aut eorum qui adsunt, sorte miratur, me, qui tot annos in causis judiensque
publicis ita sim versatus, ut defenderim mulina, ladiserim neminem, subit nunc mutata Voluntate, ad adicusandum descendere is, si mei consilii ea amo, tionemque cognoVerii, una et id, quod lacio, prohabit, et in hac causa profecto neminem praeponendum esse
mihi actorem putabit. Cum quaesio in SiciIia suissem, judices, linque ex ea provincia deceaalmem, ut Siculis omnibus jucundam diuturnamque memoriam quaesturae nominisque mei relinquerem laetum eat,
169쪽
ullinum minimum in veteri a patronis mulus, tum nonnullum vitam in m praesidium suis lariunt eo stitutum eas arbitrarentur. Qui nune populati atque vexati, cuncti ad me publice saepe Venerunt, ut tu rum istunarum omnium ausam defensionemque su ei rem me saepe esse pollicitum, saepe ostendisse eleebant, si quod tompus accidisset, quo tempore aliquid a me requirerent, commodis eorum me non delaturum. Venisse tempus adebant, non jam ut commoda sua, sed ut vitam salutemque totius provinelae defendorem sese dam ne deos quidem in suis urbibus, ad quos confugerent, habere quod eorum simulacra sanetissima C. Verrea ex delubris reli alasimis sustulisset quas res luxuries in flagitiis, or
desitas in suppliens, avaritia in rapinis, superbia ineontumeliis emeere potuisset, eas omnes sese hoo uno praetore per triennium pertulisse : rogare et orare, ne illos suppilae aspemarer, quos me incolumi neminia inees esse oporteret. Tuli graviter et Merbe, judices, in eum me locum adductum, ut aut eos
homines spes salleret, qui opem a me atque auxilium petissent aut ego, qui me ad defendendos homines ab ineunte adolescentia dedissem, tempore atque omelo coactus ad accusandum tradueereri Dicebam, habere eos actorem Q. Caecilium, qui praesertim quaestor in eadem provincia post me quaestorem sinisset quo ego addumento sperabam hanc a me mo-
tempus aeridisset. Usitatius est incidisses. Sed Meidere etiam in aliis formis insolentii dicitur. in e l. adductum eare. Μs Ou edd. pr. adduri, item interpres vetus M. Gram Aldus primus dedit adiuurium, quod ceteri semiamant, praeter Rob. et Car. Steph. qui adduci serearunt. Adductum
a -- rimiseri. Sie edidi eum Lamb. pro μον- quod nim laeum habet in hae eonstructione eum ais vel de ut voci es tat inter doctos. v. l. in demovere. VOL. IV. 34
170쪽
Ias I Q. AECILIUM Iestiam posse demoveri, id mihi erat adverearium maxime. Nam illi multo mihi hoc Militis remisi
sent, si istum non nossent, aut si iste apud eos quaestor non suisset. Adductu aum judicea, meis fide, misericoralia, multorum bonorum exemplo, veteri consuetudine, institutoque majorum, ut onus hoc Iaboris
atque ossicii, non ex meo, sed ex meorum necem lineum tempore, mihi suscipiendum putarem. Quo in negotio tamen illa me res, judices, consolatur, quod
haec, quae videtur esse aecusatio mea, non potius a
cusatio, quam defensio est existimanda. Defendo enim multos mortales, multas civitates, provinciam Siciliam totam quamobrem, ' si mihi ianua eat adi sandus, propemodum manere in instituto meo vide. or, et non omnino a defendendis hominibu sublevam dasque discedere quodsi hanc causam tam uisneam, tam illustrem, tam gravem non haberem; si aut laeta me Siculi non petissent, aut mihi eum Si lia causa tantae necessitudinis non intercederet, et hoc, quod facio, me reipublicae causa sacere profiterer, ut homo singulari cupiditate, audacia, scelere praeditus, emus
furta atque flagitia non in Sicilia solum, sed in Acha-ja, Asia, Cilicia, amphylia, Romae denique ante
oculos omnium maxima turpissimaque nossemus, me
agente in judicium vocaretur quis tandem emet milmeum factum aut consilium posset reprehendere la quid est, pro deum hominumque fidem in quo es reipublicae plus hoc tempote prodesse possimi quid est, quod aut populo Romano gratius esse debeat, aut
, --- est Me. Sentit Hotomannus aliquid imminatis, his verbis. Itaque si accepit pro etsi Sed id non satis usit nee ae intelligas, etinus modo. Puto aut hic unus esse legendum, aut Vere propter rationem sudectorum Μs Gu quia pro ii in non mala. es mitium aut facium.