M. Tvllii Ciceronis Opera omnia ex recensione novissima lo

발행: 1815년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

commodis serviunt quanto illa causa honestior, quae non solum probabilia videri, sed etiam grata esse debet, nulla privstum n epta imuris, sociorum i vamieorum populi Romam dolore atqucimuriis com' moveri linum cum in P. Gabinium vir sortissimvae inii entissimus, L. Piso delationem nominis o tutaret, et contra Q. Caecilius peteret, isque se interes inimicitias jam diu susceptas persequi diueret: eum auctoritas et dignitas isonis valebat plurimum, tum illa erat causa justissima, quod eum sibi Achaei Patronum adoptarant. Etenim cum lex ipsa de pecuniis repetundis sociorum atque amicorum populi Romani latrona sit iniquum eat, non eum legis judbeiique aetorem idoneum maxime putari, quem actorem estusne suae foen, defensoremque fortunarum suarum potissimum esse voluerunt. n, quod ad commem

randum est honestius, id ad probandum non multo videri debet aequius Utra igitur est splendidior utra

illustrio commemoratio 3 accusavi eum, eui quaestor fueram, quicum me sors, consuetudoque majorum, quicum me deorum hominumque judicium conjunxerat fu accusavi rogatu sociorum atque amicorum 8 dele tus sum ab universa provincia, qui ejus jura fortuna

que defenderem l Dubitare quisquam potest, quin hinnestius sit, eorum ausa apud quos quaesis fueris, quam Bum, cujus quaestor fueris, Musaret Clarissimi viri nostrae ivitatis, temporibus optimis,

avia parata M. I dd. r. patrata, etiam ser quod eorrexit Abdus in par a. . anutius dedit e --- quod est sane in haesententia usitatium sed tamen dicuntur classes, exercitus, etc. ut instrum menta desensionis parar Graevius onjiciebat rogata vel tuis, quod nimis a vulgata seriptura abit. Singularis lectio est s. Gu. s. η--sicorum p. R. μινο- M. Simillimum est, quod de r. II, 48 p v viatio, sive lex de promentione, ahinia civi tu et vindex libertatis db

estur. Atque haec lectio optime e sentit ant edentibus et sequenti. - - -itari is textum einere.

192쪽

ios in Q. GACILIUM hoe sibi amplissunum pulcherrimumque ducebant ab hospitibus clientibusque aura, ab exteria nausenibus, quae in amicitiam populi Romani ditionemque essent, imurias propulsare eorumque fortunas defendere. . Catonem illum Sapientem clarissimum virum et prudentissimum, cum multis grave inimie, ita gessisse accepimus, propter Hispanorum, apud

quos consul suerat, imurias. Nuper Cn. Domitium scimus D. Silano diem dixisse propter unius hominis 21 Egritomari, paterni amici atque hospitis injurias. Νω

que enim magis animos hominum nocentium res umquam ulla commovit, quam haec mNorum consuetudo, longo intervallo repetita ac relata sociorum querim

niae delatae ad hominem non inertissimum suscepiae ab eo, qui videbatur eorum fortunas fide diligentiaque sua posse defendere. Hoc timent homines: hoe labo rant hoc institui, atque adeo institutum referri aerenovari, moleste serunt putant ore, uti, si paula tim haec consuetudo serpere ac prodire coeperit; per homines honestissimos virosque sortissimos, non imperitos adolescentulos, aut illiusmodi quadruplatores, leges judiciaque administrentur. Cujus consuetuditiis atque institui patres cloresque nostros nox poenitebat tum, cum P. Lentulus, is, qui princeps senatus suit, accusabat '. Aquillium au criptore C. Rutilio Ruso aut cum Ρ. Africanus, homo virtute, fortuna, gloria, rebus gestis amplissimus, Posteaquam

bis consul et censor fuerat, L. Cottam in judicium voeabat Iure tum florebat populi Romani nomen dure auetoritas hujus imperii civitatisque Nesias, gravis habebatur. nemo mirabatur in Africano illo, quod in me nunc homine parVis opibus ac lacultatibus praedito, simulant gese mirari, cum moleste seranti Quo alti

193쪽

sendere consueverat nunc praesertim, ea jam etate,

enm aedilitatem petat Ego vero aetatis non modo meae, sed multo etiam superioris, et honoris amplisis in puto esse, et aeetnare improbos, et miseros calam,tososque defendere. Et prolatio aut Me remedium est aegrotae ne prope desperatae rei ineae, judicii que eo piis ne eontaminatis paveorum Vltio aestum, iussine homines ad Iegum delensionem, audietoremque auctoritatem, quam honestissimos et intege mos Muentissimosque Meedere aut a ne me quidem Prodesse poterit, profecto nulla umquam medicina his tot neommodis reportetur. Nulla salus et ineae major est, quam eos, qui alteminis usant, non minus de laude, de honore, de fama sua, quam illos, qui accinsantur, de capite ac fortunis suis pertimescere. It que semper ii diligentissime laboriosissimeque accus runt, qui seipsos in discrimen existimationis venire a bitrati sunt.

Quamobrem hoc statuere, judices, debetis, Q. Cae mellium, de quo nulla umquam pinio suerit, nullaque in hoc ipso judicio exspectatio sutura sit qui neque, ut

ante collectam famam conservet, neque uti reliqui temporis spem confirmet, laborat non nimis hane musam severe, non nimis accurate, non nimis diligem

ter acturum habet enim nihil, quod inissensione deperdat ut turpissime flagitiosissimeque discedat, nihil de suis Veteribus omamentis requiret. A nobis multos obsides habet populus Romanum quos ut incolumeseonserVare, tueri, eonfirmare ac recuperare possimus,

omni ratione erit dimicandum. Habet honorem, quem petimus habet spem, quam ma liam nobis

194쪽

is in Q. CAECILIUM DIVINATIO.

habemus habet existimationem, multo sudore, labore vigiliisque collectam ut, si in hac causa nostrum omelum ac diligentiam probaverimus, haec, quae dira, retinere per populum Romanum incolumia ac salva possimus si tantulum offensum titubatumque ait ut ea, quae singulatim ac diu collecta sunt, uno tempore universa perdamus. Quapropter, judices Vestrum est deligere, quem existimetis facillime posse magnitusin m causae ac judicii sustinere fide, diligentia, eona, Ilo, auctoritate. Vos si mihi Q. Caecilium anteposueritis, ego me dignitate superatum non arbitrabor: populus Romanus ne tam honestam, tam severam, diligentemque accusationem neque Vobis placuisse, neque ordini vestro placere, arbitretur, Pr Videte.

195쪽

PROOEMIUM

PRINCIPIUM PRIMAE ACTIONIS

C VERREM.

ORATIO QUINTA.

ARGUMENTIII1. M. Tullio aeriuatore eonstituto, atque ex Sicilia, quo anstituendae

Meusationis ausa prosectus erat, reverso, C. Verres, cum suae ea Psae magnopere dissideret, neque dubitaret, quin multis et testim niis et tabulis, tum publitas, tum privatis convinceretur, dupli-eem inire rationem eoepit primum ut limus causae actio in anniunproximum perduci posset, quod senicet in eum annum et Q. Horis aius ipsius Patronus, et Q. etellus edusdem amicissimus, Consules designati essent: videm Glabrio, praesentis anni praetor, brevi Magistratu abiret, multique hullus e filii rudiemia stratum e perent, quo tempore iudicibus illis esse non liceret, in quorum lacum Μ. etellus frater Consus Praetor designatus, et alii Iudices, non tam, ut sporabat, ad corrumpendum dissiciles, suceederent. Tum praeterea L. Metellus, illorum frater, Siciliam provisesam sortitus esset, euius auctoritate Sieulos ommoveri posse eonfidebat. Id ut emeret, quomam quatuor duntaxat menses ante Kalendas Ianuariimpererant, principio musam alterius rei interponere conatus est, quae omne tempus ad agendum idoneum absumeret. Sed rius spem Cic is ronis diligentia longe fefellit. Itaque ea spe frustratus tentarea tionem coepit. Nam eum ex hoe tempore, Nonis sestiret Sextilibus, non multum temporia ad agendum superesset, ludis prope menses tres auferentibus, praesertim si horis suis legitimis, id est XX diebus, accusator uti voluisset consilium hoe eepit, ut partim cleendo, partim excusando, rem integram in annum sequentem produceret. Huic

196쪽

inius eo illa ciere ita Meurrit. Statuit perpetuam oration italiud tempus reservare, et breviter testes interrogando accusationern expedire. Et quoniam alta ab usitata ratione Hortensii, Et eom pendorum judiciorum consuetudine timebat, hac tota oratione multis minis interpositis, et Hortensium, et alios usmodi artissem periem rere eonatus est ostendens se admissum dedecus severissime persinquutur i. Deindo eum se ruria ludis infamia inera it et populus equitum judicia magnopere flagitaret, ostendit hane unam esse vel maximam aut ea amittendi, i se eorrumpi sinerent aut eo firmandi saeuitatem et ordinis invidiam infamiamque jussielamma dandi, si in hoe jussieis, quo natorii oranis indigestas in Ddirium meatur, severitatem et religionem tam gravi et delaeis eo illo dipnam adhibeant.1 QUOD ERAT optandum maxime,Judices, et quod unum ad invidiam vestri ordinis, infamiamque judiciorum

sedandam, maxime pertinebat id non humano comestio, sed prope divinitus datum atque indirem minaummo reipublicae tempore videtur. Inveteravit enim jam opinio pernicissa reipublicae. vobis Meldirieulosa, quae non modo Romae, sed et aput extares nationes, omnium sermone percrebruit, Illa Judaeis, quae nunc sint, pecuniosum hominem, quamvis sit --eens, neminem posse damnari. Nunc incipis diaeis mine ordinis audietorumque vestrorum, cum sint parati, qui concionibus et legibus hanc invidiam senatus la- flammare conentur, reus in judicium adductus est Verres, homo vita atque suctis, omnium jam o morae, damnatus, peeuniae magnitudine, sua spe me praematione, absolutus. Huic ego causae, judices, cumrammma Voluntate et exspectatione populi Romani aetor accessi, non ut augerem invidiam ordinis, sed ut iust,

197쪽

miae communi succurrerem. Adduxi enim hominem, in quo reconciliare existimationem judiciorum ami sum, redire in gratiam cum populo Romano, satisfacere exteris nationibus possetis depeculatorem aerarii, vexatorem Asiae atque amphiliae, praedonem duris urbani, labem atque emisiam provincia Siciliae. De quo si vos severe religioseque judicaveritis au toritas ea, quae in Vohia remanere debet, haerebit: sin istius ingentes divitiae judiciorum religionem vestatemque perfregerint: ego hoc tamen assequar, ut d dicium potius reipublicae, 'quam aut reus judicibus, aut accusator reo defuisse videatur. Equidem, ut dome confitear, judices, cum multae mihi a C. Verra insidiae terra marique lactae sint, quas partim mea dii, gentia devitarim, partim amicorum studio ossicioquampulerim numquam tamen neque tantum periculum mihi adire visus sum, neque tantopere pertimui, ut nunc in ipso judicio. eque tantum me exspectatio

accusationis meae, concursusque tantae multitudinis, quibus ego rebus Vehementissime perturbor, qm-vet, quantum istius insidiae nefariae, quas uno tempore mihi, vobis, M'. Glabrioni praetori, sociis, e teris nationibus, ordini, nomini denique senatoriori cere conatur: qui ita dictitat, iis esse metuendum, qui, quod ipsis solis satis esset, surripuissent se tam tum rapuisse, it id multis satis esse possit nihil esse

is aut reus. . Si edd. pr. e sensu, idque consentit formae eteonsuetudini ieeronis. In editione Graevii tamen est ut nescio aneonsulto. matriis edd. r. ad usque Aldum Iudicibus melius reo opponitur : idque est in Μs Gu. mihi , bis, M. l. Deleri Graevius vult vobis, quod est ab P. Μanutio : quia iudiem sint in ordine senatorio. Sed videtur gradatione uti voluisse, initio sacto a se. vitam satis esse possit. De bat esse posset utantem'i--

post se habet esses, sed referri potest ad praesens lamyus.

198쪽

tam minium, quo non violari nuru tam munitiam quod non expugna poeunia possiti quodsi, quam nuda ea ad conandum, tam me obscuriis in age do soriam aliqua in re nos aliquando sesellis LVerum Me adhue percommode cadat, ad eum is credibili dua audaei singularis stultitia eoru eis est. Nam ut aperius in eorripiendia pectinita sau, ate in spe corrumpendi judicii perspicua sua eo uingonat que omnibus seci Semel, ait, ae in viis pertimuisse, tum, cum primum reus a me saeis alti quod, cum e p-vineia recens esset, invidiaque et infamis non meenti, sed vetere ac diuturna st rumi, tum ad judicium eorrumpendum tempus alienum ollo de LItaque eum ego diem' in Sicilia inquirendi perex, guam 'oatulavissem, invenit iste, qui sibi in Aetiuam hi duo breviorem diem postularet: non ut is idem eo ficeret diligentia et industria sua quod ego meo laborae viuiliis consecutus sum. Etenim ille Achaia 4 iator, ne Brundisium quidem pervenit; ego Sisitam totam quinquaginta diebus si obii, ut immitin populinxum privatorumque litteras injuriasque cognomerem: ut persyicuum cuivis esse posset, hominem in lato qua situm esse, non qui reum suum adduceret, sed qui meum tempus obsideret. Nunc homo audacissimva Raanuventissimus 'hoe e itat. Intelligit me ita paratum atque instruetum in judicium venire, ut non modo is auribus vestris, sed in oculis omnium, sua surta atque

in Siciliam. Putavi seribendum esse Messia, quia additur ε vendi 8 additum esset causa nulla Glutatio foret. Dilatarii eo larmare Voluerunt sequenti in Aesinam. Sed in Messia habet elare Μs. v. Itaque sic didi. ox iambinus dedit, non in is in

Me ogitat me non restriar ad ea, quae stanan sequuntae, aestis

199쪽

'eavia stetaurus sim. V iis, en tolles minis emet te audaciae auae : videt multos equites Romanos,iroquentes praeleve cives atque socios, quibus ipse insignes injurias secerit. Videt etiam ' tot graves tibamicissimis civitatibus legationes oum publicis auetinritatibus ac testimoniis onvenisse quae eum ita sint, usque o de omnibus bonis male existimat u que eo senatoria diadicia perdita profligataque esse a Miratur, ut hoc palam dictitet, non sine causa se cupidum pecuniae fuisse, quoniam tantum in pecunia praesidium experiatur esse sese id quod dimet Iimum fuerit tempus ipsum emisse judicii sui, quo cetera

lacilius emere posset ut, quoniam criminum vim nubterfugere ' nullo modo poterat, procellum tempm is devitaret quodsi non modo In causs, Verum in I, quo honesto praesidio, aut alicujus eloquentia, aut gratia, spem aliquam collocasset profecto non haec omnia colligeret atque aucuparetur: non usque eo apte et contemneretque ordinem sentatorium, ut adiintratu ejus deligeretur ex senatu, qui reus fieret qui, dum hic, quae opus essent, compararet, causum interea

ante eum diceret quibus ego rebus quid iste sp Tet, et quo animum intendat, acile perspicio in mobrem vero se confidat aliquid perficere posse, hoe Glabrione praetore, et hoc consilio, intelligere non possum. Unum illud intelligo, quod 'populus Rom.

200쪽

4 meetione Judaeum judicavit, ea ape latum tuitae

Praeditum, ut omnem rationem salutis in peeunia poneret hoc erepto praesidis, ut nullam ibi rem assiumenio fore arhitraretur.

Etenim quod est iugenium tantum D qua tanta facultas dicendi et copia, quae istius vitam, tot vitiis

agiliisque convictam, jam pridem omnium Muntate judicioque damnatam, aliqua ex parte pomi delam deres Cujus ut adolescentiae macula ignominiasque Praeteream; quaestura, primus gradus honoris, quid aliud habet in se, nisi Cn. Carbonem V spoliatum a quaestore suo pecunia publica 3 nudatum et proditum comaulem l desertum exercitum Τ relictam provinciam lsortis necessitudinem religionemque violatam Demus I aiio exitium fuit Asiae totius et Pamphiliae: quibus in provinciis multas domos, plurima urbes, omnia sana depeculatus est, cum in Cn. Dolabellam scelus suum illud pristinum renovavit et instauravit quaestorium cum eum, cui legatus et pri quaestore suisset, et in invidiam suis maleficiis adduxit, et in ipsis periculis non solum deseruit, sed etiam oppugnavit ac prodidit Cujus praetura urbana, aedium sacrarum fuit publicorumque operum depopulatio; simul in jure dicundo, bonorum ossessionumque,

est e compendio P. R. quod est v. e. in s. v. unde laetum it in edd. r. rinius explanate praeis dedit Aldua res quidem domi, populum R. esse intelligendum, qui in reiectione iudicum praesens sint, ut aliis locis intelligitur.

Hispo tum q. s. re publica: -darum iam c. Gractvius putat veterem distinctionem, quae est in s. u. Verum esse s . a. pecun publica nudatum, et pr. e. sed edd. R. Br sic interpuretiat, ut vulgati. Sane nudatum non bene coniungitur eum et podiam eo-dem Puto scribendum esse sp as. s. p. publica et dariemem tam aulam, etc. Similiter c. I. coniunxit spotiavit nudavit ε. - -- binus conjicit plurima domos, mullus urbes non mal .ra aedium s. - depopulariis. Hae reseruntur ad ea, quae uaria

Verr. c. bo. s. narrantur.

SEARCH

MENU NAVIGATION