Georgii Pachymerii In vniuersam Aristotelis disserendi artem epitome, Ioanne Baptista Rasario interprete

발행: 1545년

분량: 158페이지

출처: archive.org

분류: 철학

11쪽

pbiae pars non est, sed in μα-um. id quod ueri

simile esse uidetur,quὀd demonstrativa ratiocinatio instrumentum est, quo unaqMaeque confirmatur aut infirmatur quaestio ac ratiocinatio vel ex ijs constu-bit,quae per se fidem faciunt, oe demonstrativa erit uel ex ijs quae probabilia sunt, dialeectica efficietur:uel ex ist quae probabilia uidentur,oe fa

lax euadet.omnis uero complexio, aut connexio poenim dici potest ναογισώο, duas pro stiones,

Dei, die bones, quae 2 dialecilicis termini dicuntur, habeat.quae quidem complexio est oratio,in qua postis quibusdam, aliud quid quam quae posita sunt, ex ijs ipsis quae posita sunt,sicitur neces aris.Nam

ut lite sunt omnis orationis elementa, ex literis sellabae, distabis demum oratio conscitur: ita in omni ratiocinatione fit, cuius principia sunt terminibatque ex terminis propositiones, ex propositionibus postea escitur conclusio. Omnes autem termini ad decem quasdam communitates referuntur, substantiam,Quantitatem, Quae sub eandem rationem cadun Qualitatem, Ubi,Quando, verre, pati,

situm esse, atque Habere. quae quidem res i prima subriantia esse dicuntur, tanquam ea quae ab una aliqua re originem trahunt, ad unam ambigue referantur si quidem sub tantia res est,quaepe pubcherrime sustentat. Issae decem genera rerum Phia

12쪽

DE QUINQUE VO cIBVs. νIosephus appella*it, quod de rebus quae euhbieeta Ant, dicantur. Vocantur quoque -- magenema, eo qμod ipsis ηulla alia siveriora sint, cum praesertim aliasub ipsis, alia deincepssibalist sint constituta, usque dum adfirmas ultima, deuentumpi posit qua ni si alia formae fluat,sed individua, quae sen ibim ηοybris subiiciuntur. quiata,'quidem si rebus,ut Porphyrius explicans quid tenus,quid steries,qμid differetia, quid proprium, quidque accidens sit , ipsas uidelicet quinque uoces sugillatim declarans, uebi hunc fluum libellum omnibus qui de facultate deserendi compositi sunt,

anteferri. De quisque uocibus.

oces de quibus feci suprimetionem, quisque sunt,quanuis individuum etiam a quod si zuloru proprium est, ct seu bus percipi potest tame quoniam summagenera oe nobis, oe natura cognita

sunt decem enim sunt in aeque formae res nos latent,naturae tamen peruulgataesunt: indiuidua cum

scientiam fugiant no stram, naturaeque ignota sint, quippe quae labratur continuo, sintque infinita, infinitorum haberibbentia nullo modo positis θη-

13쪽

ribus,cum rei natura exquiritur,dicitur,ut μυλ ri atque animal. nam animal de homin equoque,

caeteris animaritibus, quae specie disserunt, cum quid ea sint inuestigatur, incitur. Species ite de multu dicitur,cum quid quicque fit quaeritur. uerum inise tantum dicitur, quae numero disserunt, non item Decie.huius exemplum erit homo,qui de Petro in Paulo dicitur, qui non specie, sed numero intersunt. Disseretia de multis, ijsque specie disseretibus misi qualitate indaganda dicitur: ut id quod rationis compos est in homine, angelo,qui Decie discrepant,diciturinam siquis nunc me rege qualis homo si rationis esse participe ei restondebo. Proprium de multis ijsque numero disserentibus enuntiatur, non tame in quaesisne dicitur qua quid res fit inu Agatur,sed cum ex rei natura sit, atque in ea ipsi

natura cernatur, plus aliquanto est.atque ita non in

natura,sed in qualitate perquireda dicitur: ut ride- habilitra in homine. Accidens de multis ipsum quoque dicitur, ijsque tum sterie disserentibus, ut

nigror de ebeno,carboneque, ac corvortum numero

solum,ut candor de omnibus oloribus dicitur.id uein quaestione qua rei qualitas aut modus inquiritur, rarunciatur.Accidentia enim,qua post substantiam iqualitate

14쪽

qualitate sumuntur in qualitate indaganda: qnae ab alijs in modo di ηtur. De iisdem quisque uocibus. ALI QUID praeterea de ijs 'dicendum est primum gen- es,sepra quod aliud genus esse non potest. itaque in species distribui tur,' in una earum quaeque in species,haeque mrsusis species,

donec ad ultima Lueniatur.ent enim ultim quam nulla aba sequitur, sed eam indiuidua consequuntur. Forma enim in alias formas non diuiditum a

quidem, sed in ipsa indiuiduae quae ita appellantur, quod is partes, multάque, o numero disserentia dirimi distrahique non possunt. butum

di sunt socrates , - id quod album e t. secvn- Δου uerosubstantio, eas dico, qua primas consequuntur, quae indiuidua sent .genera formas

uocant. atque Plato ea ante multa, Arifoteles ue

ro poni muli uel in multis dixit esse. Exempli causa ponatursubstantia, distribuatur in corpus, re id quod corporis expers est: corpus,in corpus ania matri et inanimatu: imatu,in id quo ensem habet, ' id quod non habet:habes sensium,in animallobo uisii, id est animalis plantae particeps,

plantam: imat,in animal rationis compos,stra nonis expers et rationis compos in mortale, σ

15쪽

DE QUINQUE' voc Inus mortali: mortale in species infima ,homine, equu, canem, O' reliqua animantia: qua in medio locata sunt uperiorumtyecie Josteriorumgenera dicuntur. Ex differentist nemo alia diuidunt,aliae efficiun Diuidentes fiunt, quibus nera in partes diuidi uti ut id quod animatum es , quodq; inanimatum, sensumque habet, o non habet:ac ratione utens, carem,aeternums,ac caducum. Eorietes uero sunt formarum procreatrices. ηa si id quod inanima tumes, sensus expers in unam naturam concluda ris,lapidem efficient.quod aute animatum es h est sensim particeps,animalis uim natinamque ac speciem absoluunt.animatum uero,insiosus expers, plantae uim complent: demum animal particeps ra

tionis, et mortale tominis articeps rarionis, et immortale,Deorσ:expers rationis, et mortale, belluarum genus coplent.immortali ueYo,oerationis emper sollam,ut est infabulis,essiciunt: de ea enim his pene uerbisscripsit Homerus, MOUrum immortale malumque. Proprium diuidunt in partes quatuor. primum d

eunt esse proprium: quod uni soli, neque toti Deci i

conueni ut homini geomet fungi munere.dein

quod toti,sed non ,uelut homini bipede esse.ti quo obbrutique sterie idque interdum ine ut o viri bom ni in seneribue canescere ostremois quod

16쪽

Dr Dic EM GENERIBUS shaec omnia concurrunt, quod isset totaque specie, ac semper intelligitur, ut in homine natum esse ad risum. etsi enim non semper ridet, tamen ridens dicitur, qu ὀdbemper aptum animu habeat ad risum. Hoc proprium maxime appellatur, quod reciprocetur.' enim homo fit, etia aptim erit ad nsum: si quid aptu sit ad riden tu, continuo homo sit neces e est. Accidetis tenerasiunt duo,altersi quoi eparari potest, alterum quod non potest. Ac sedere quidem in js est, q*ae separari possunt: nigror sic in Corvo inest,utseparari no possit id quoius quonia nigroren insitus, atque i natura Coruis attributus.

DECEM GENER A. Cap. I.

Ecem summa genera cum sint, omnia esse ambigue dicuntur. quidem ab una substantia, uelut

ea quae ab uno sunt, nominantur. Homonyma sunt, quorum nomen commune est,il nitio aute natura. nomini cυ- grues diuersia,ut anima homo, depid si animal. Unonyma dicuntur,quomm γ' nomen commune est, oe eadem definitio naturae nomini attribu ra,ut equus, homo. nam est utriusque dinersa. ratio est,attamen quae communi nomini attribuitur, eadem e Lnam animal arrunq; appellatur, ρο ca-

17쪽

DE DECEudem est quae natura explica definitio.est rata --ma natura animata sensius compos. Pol Onyma sunt multa nomina in una nctura cohaereti atq; ide significati ut ensiugia ,ac sca. Heteronyma sunt,quae neq; in nomine neq; in re commune quid haben uelut animal, oe scietia.haec diuersi quoq;generis dicuntin, quorum partes

O disserentiae sent dissimiles:quippe cum id quod

ratione utitur, o quod ratione caret, mortaleque

immortale,animalis differetiae sint cientiae usr cognitio,contemplatioque,atque adho. Principiu est,ex quo oriuntur, in quod extremum recurrunt omnia. FIaec , decem summa genera simplices quadam res sunt: quae quoniam res totummodo significantes sunt i dicatur,nec veru nec falpum enunciabunt. qua res facit, ut ijs pro principi' atq; elementis utamur, o terminorum nomen inuenerint. quoru principem locum substantia obtiane ad quam naturae omnes reducuturiquamobrem

degenere primo primum dicamus. Desubstantia. II. SUBSTANTI A prima individuum e thetaque nec de pubie is ullo dicitur,nee in sublesilla ullo inest,ut Petrus.nam quoniam in substantist alia commμnia quaedam sunt, alia pingulorum propria, sea dem

18쪽

GE MERIBVj. aodem quoque accidentium est ratis communia ruesubstantiae, siue accidentia sint, cum de ijs quae mi -nvi late patent, enuntiantur, desubie is dicuntur.

singrata uero isubstantia sint, neque in subsedis Orant,neque de subieecto dicentur. uero fuerint ac cidentia, de subiecilla quidem non dicentur, sed in subieritis ineruntiis quopiam enim subiecilio cerno ruri non secata ac commune accidens in subiee is dicitur.Cum itaque quatuor sint, in subie bo, non in subsedis,de subiectis,non de subiecto: sex coniugationes omnia faciunt. nam si unum a quatuor ad matur, caeteraque quae supersunt, duplicentur, sex sent ita fit, ut duae coniugationes, uidelicet in sub-

gulas substantitas, uniuersaque ac singularia accidentia efficiant.nam haec de subiecto, no in sub te lo,uniuersas:nec de subie lis,nec in subiecto, singulas substantiaου absoluit: desubiecibo autem, o in subiecto, iuersa accidentia.in subsedis,m non desubieElis ingularia complet. mima igitur Ab antia ea est, quae nec de Abie lis ullo dicitur, nec in subiectis auo inessest enim singulorum propria,

se ipsa sustentur. quam quidem substantiam sub sensum nostrum cadentem, oe ea quae in subiectis sunt

comprehendente, Aristiteles proprie, et primum et

19쪽

DE DECEM maxime appellauit: secundas uerὀ, species potiusqu- σenera,quoniam ad primam naturam propius accedunt. Hac propter Phronem dixit. Volebat enim Plato ideas Oe primum et maximesu

suntiis,qua O genera'Decies sunt. qua sane

formas quidam defensitarunt,qu)d eas,rationes eorum qua sunt apud Procrearorem, essedfrices existimarent. unde istudsermone tritum es, Quae non sis tanquam sint,appestat:cum de Platone loquuntur. Omnium porro substantiarum proprium est,m

sub ο ηοη esse: sed hoc in differenti' etiam intelligitur. Ex quo conficitur, ut hoc omnium subsantiarum proprium sit, ct non quarundam, uel ti bipes hominis. id quoque oe substantque differenti' proprium est, ut quae ab eis dicuntur, ea

dem rasione dicantur omnia. Hoc autem non est o

mnibus attributum, quoniam ex prima substantia,quia de subiee lis nullo dicitur,nulla dicendi ducitur ratio. Differentias uero de ist qua se partic pant, eadem ratione dici, esit ex hoc perducuum. nam quod ratione utitur, de homine dicitur. homo

enim σ rationis compos ent, in ratione utitur. O

mnis enim pubstantia, quid quicque si, significini:

non autem quale, ut accidentia. Ac in primis quidem substanti' non erit id dubium, sed secundaeq ale quidsit, potius significant. Plato uero uoluit

20쪽

GENERIBUS.

; ι buid sit significare, quod em per se confare,

caeteris praestare uideret. Aristoteles uero censet eas qualitatem significare. ait enim genera uel po sterior uel nihil esse. In hoc etiam substantiui itum est,ut nihil ipsis sit cotrarium. sed hoc proprium non est ubstantia, quin etiam in plerisque

alijs hoc cernitur, ueluti in quantitate . rei enim duorum cubitorum,aut trium,nihil contrarium est, neque decem, neque cuiquam rei generis eiusdem sed hocsubstantiae esu proprium maxime, una eademque cum fit numero, uim habere contraria a ripiendi, ueluti unins idem ue homo aliis aegrotat, alias ualeηs e Lunaque atque eadem animas quandoque bona, quandoque mala. At arbitraretur quis iam contraria accipere o orationem po se, o opinionem. Vi etur enim eadem uera falsa oratio: ut sit uera es t oratio, sedere alia quem:cum is surrexerit, haec ipse oratio false erit, atque etiam opimo. Attamen magna ent disiimilia ludo , quoniam oratio G opinio manent ipse quidem immobiles ex omni parte, sed ea re quae subie tu ent, immutata, in eis contraria nasii uidentur. Quare proprium substantia praeter caeteras ma genera esst, ut cum unum m idem numero maneat, immutatione sui uim habeat accipiendi

contraria.

SEARCH

MENU NAVIGATION