De comicis romanorum fabulis maxime plautinus questiones

111쪽

mendabili. Calidius tamen praecepisse mihi vide ne vir eruditissimus, nisi in fine dipodiae trochaicae non .esse ferendum hiatum. Puto enim tertium certe Io-Cum esse post eaesuram illam, quae dicta est. Merc. II, 2, 12. . Tantum est. Lysimache salos. Euge Demipho.

Blande hominem compellabo. Hospes hospitem.

Popularitatis causa. Habeo gratiam. At dicat aliquis, maiorem hic esse inter sententias Pamam, maxime ubi persona mutatur. Recte. Quid

in caeteris 3 Mil. Η, 6, 73.

Fateor. Quulni falcars, ego quod viderim ' Hermannus, quoniam eiusmodi hiatum non admittit, scribendum censet: Fatebor. Stich. I. 3, 35. Nihili quidem, hercle, v rbum ac vilisa ram. Hermannus hunc et praecedentem simul corrigit versum: Nunc repperere ei verbulo vicarium: Nihili quidem hercle verbesum ac vitissimum. quamquam deminutivum hoc nusquam legi concediti Asin. ΡrΟΙ. 4. Face iam tu nunc, praeco omnem ainitum pulum. Ita e Pali. edidit Ρareus, neque opus esse putabam Lingit emendatione. Facs nunc iam tu. quam tamen Hermannus probat. Capt. I, 2, 72. Propterea te vocari ad comam volo. Herm. Propi. is Docari ego ad c. v. Pseud. I, 5, s. Quo in commeatum volui argemtarium. Herm. volui Mnc arg. Rud. Ρro1. 72. Nunc ambo in saxo leno atque hospes simul. Herm. leno atque eius hosp. Amph. Prol. 151 sqq. Adest. ferit. operae pretium iac spectuntibus Jovem et Mercuriussi facere hiistriaritam. . U Ηos Versus ita emendat Hermann τ : M o

Diuisa

112쪽

Adeser fert veras pretium, his inspectantibus Moesin et Mercurium facere hic histrioniam. Atquo in his egregia est coniectura: fert pro fera. Verissimum enim est Sosiam, quem procul advenientem consPicit Mercurius, nondum pulsasse ianuam. Recte autom dicitur Sosias ferro speras pretium, quoniam elon adventu fabulae agendae sit initium. An praeterea quidquam mutandum sit, non ausim dicere. His aecedunt duo versus. Stich. III, 1, 6. Eos nunc laetantes fuciam adventu meo. Herm. faciam ego adv. Men. Prol. 26. ponit alterum ominum is navem pater. Herm. Imponit geminorum alterum in n. p. Tum vero malim nihil transponi. Nam auri et aurimi et alibi legitur. - Tertium additurus eram Amph. Prol. 36 M.ta a tem ab imiratis pstere, insipientia est. nisi quia mallet Iegerer ea iuripientia est, ut Pseud. Lb, 33. Iam istaec insipientia Est, sic iram in promtu gerere. cf. Capt. III, 5, M. - Dubium vero me Diacit Hermannus monens iniustis in ictu esse debere. Laetorum habet verSus caeSuram , quarBrationes nostras non turbat. Denique Cist. I, 3, M. Nunc quod reliquum recluit, volu persolvere. pronunciandum est: Nunc quύd relisuum restat, volo preMiners. nisi maris: nunc relicuum quod r. - atque Rud. I, 1, 5. Ita omn s de tecto deturbavit M uas. ut Ter. Andr. II, 3, 17. Sine Omni preseD. - Iam Vero sutem sunt Versus, qui nullo hiatu aliave licenis ita defenduntur, sed quos tamen ipsi ictus ineptissime cadentes aliquid vitii contraxisse decIarant. Hos ego quod emendandos censui, qui a codicum scriptura aegerrime recedo , atque eoniecturas vitimam rei desperatae medicinam habeo, non puto reprehensum a quoquam, neque insimulatum me iri,

113쪽

quasi ense rem reciderim, quam ratione et argumenistis expedire non potuerim. Neminem enim suturum spero, quin ita Versus hos ferri non posse exIstimet, et quae ego assero medicamina, ea tam lenia sunt, ut vix coniecturarum nomine digna videantur. Quinetiam auspicor, unum VeΙ alterum 'Iocum alias iam esse emendatum. Nam quum minime hic sectarer eritiei ingenii Iaudem, sed id unum caVerem, ne prava vulgatae verba mihi obessent, solam Pall. scripturam cum ea comparari. Versus hi sunt: Aul. IV, 8, 9. Nam ego modo decimari paullum me extra viam. Verum in uno tantum Pal. fuisse modo, et a manu aliena testatur Pareus. In C. V. esse non, itemqu in tribus aliis. Primum et secundum Cod. neutrum habere. Atque hi quidem recte; alterum enim manifesto falsum, alterum ineptum. Leger Nam ego declinavi pacllhilum me eaetra viam. capi. prol. 9.Eumque hinc prof/giens vendidit in Alide. PuIcher, mehercle, Versus, sed ita scribendus: Eumque hinc profugiens renundedit in Alide.

ib. III, 5, 6.

At ut eo dentis mihi coratra vilita. non minus elegans atque ictuum Vi commendatus. Quum deesse aliquid certum Videretur, conieceram in suo addendum esse: vide. Sed verior est Hermanni emendatio et Atiae tit confdenter mihi contra cistitit. Amph. Prol. 137. quo paeto sit donis donatus plurimis. transponenda hic una est Vocula et uno poscis donis rit donatus piurimis.

Merc. II, 1, 36.

Ilium e spiciis forma erimita miazerem. quem locum fortasse nimis curiose huc traxi. Nam

114쪽

in volgata nihil est vitii. In utroque autem Pal. eat advicio. Num vero hiatus vitium prodit. Legendum et Lurens adspicio forma eximia mulierem.

a. Trin. II, 4, 119.

Per Mos atque homines rico, ne tu illia ne agrum Traram siris unquam seri, nequs gnati tui ubi non magis δεικτικον est pronomen, quam in hoe mereatorin versu. Stich. III, I, 10. --irim re bene gestu redisse me vident. Pareus Pinu. secutus edidit bens re gesta. In promturat, Cur Vagum sit vocabulum. Scriptum svit rQuonam bene gesta re redisse me vident. abso vit autem duas literas sequens verbum. deindere sem Buo loco repositum est. Superest versus Cist.

ctruem Ilium nostram sustollerE. ubi non dubito reponere τυ Ilem nostram filiam sustolline.

PraeteTea tres sunt Versus, in quibus mediis finitur quidem simul cum pede VocabuIum, sed ab illo tamen Epidici versu diversissimi, quoniam in longe alias partes divisi sunt. Curc. II, 1, 21. Sed quid tibi est y - Lim nerat, renes dolent.

Pera. III, 3, 6.

Bacch. II, 3, 110.

Id mihi haud, utrum velim. licere intelligo. Hos tantum abest, ut repudiem, ut elegantes admodum et ipsis sermonibus aptissimos dicam. Quare si ex iis argumenta quis contra me comparet, Du8tra comparabit. Satis enim apertum est, quos ego versus damna verim. Num quid praeterea superest 3 Est sane. Ex octo paene millibus senariorum qui de Plauto reliqui sunt, unus inquam versus. Merc. Prol. s.

115쪽

Presdiam, in lilium Iemonum expromere. Hic portus, haec ara, quo confugere oportebit, quis tueri nihilo minus eiusmodi versus velit. Si et hunc emendari posse si Lenonum in principio aus collocetur, sed soleo in transpositione timidio esse, neque impetrare a me unquam potui, ut dicina uterer. Hermanno simili argumento des. posse. Videtur, atque illi tres, quos postremo coma moravi, Versus. Mihi nihilominus durus et incomsitus videtur. Caeterum tacere non possum, num ros cum in aliis huius sabulae partibus, tum in Pro- Iogo indignum in modum esse turbatos. . Ita mihi disputasse videor, ut quivis intelligi possit, me neque temere aut inconsiderate Versum Ium Epidici damnasse, neque offirmato animo at . obstinato in sententia mea Velle perstare, sed nega eid, quod 1alium esse ratione et argumentis mihi P

suasissem. Errat B. s. p. I4. v. 2. I. ancipiti. P. 3I. nu. Quum denuo Mus. P. Cl.

Perlustrarem. Vidi me errasse memoria. Non enim caelatum opus sed patera est Etrusca. P. 33. V. 3. I. Segni. ih. v. 9.I. dopo. P. 34. V. 3. l. ξοανον. P. 37. add. Hor. Sat. I. 6. II8. adstat ectisus. P. 38 V. 22. l- 456. P. 44. v. 12. I. XV. p. 48. v. 24. I. eodicillorum. P. 69. V. s. Pro hune I. tune. . p. 80. v. s. l. iisdem. -