장음표시 사용
291쪽
lum tantulumve consilium, quod non de meis rebus gestis ea, quae mihi essent optatissima et pulcherrima, iudicarii Suin mum est populi romani populorumque et gentium omnium ac regum consilium senatus: decrevit, ut omnes, qui rempublicam salvam esse vellent, ad me unum defendendum venirent osten
ditque, nec stare potuisse rempublicam , si ego non suissem, nec suturam esse ullam , si non rediissem. Proximus est huic dignitati ordo equester. Omnes omnium publicanorum societates de meo consulatu ac de meis rebus gestis amplissima atque ornatissima decreta secerunt. Scribae , qui nobiscum in rationi
omnes mortales meritis atque nati num, P inciarum regum, ον bis ter. rartim iudicio gloriatur Libenter suΛin remptibi merita comitaemorat Cicero sed ubi id suci tam moti sta et mendaci arrogautia Z Cous pro Sext. g. 3a, a quo loco abest illud in terris. O . Ostendιtque - si non redissem
Vis tutelligas, quoinodo senatus id ostendere potuerit illo decret, nisi di inus, simile quid in eo scriptum fuisse isti Gelliauo testimonio ad Ouir. S. O. At probabilius videtur. haec itoque verba habeuda esse proverbis, quibus amplior fieret peri clus. In reliqum dedi cum Ernestio si ego non fuissem, ubi vulgo addebant restitutus, ii quo ipsa lautologia satis displicere debui Cons infra g.
Omnium publieanortim societates Retinui lectionem Graevianam, quam reperio in quitique Oxoun. Ernestius rediit ad antiquam Publicorum ex eodd. Lamh. all. omnes , S. Victor. Fcandi , quam Latinam esse nemo
ueget; sed quum hie saeilis mutatio ait, utrum scriptor dederit, dubitati potest dilui caua certo assimare ausim; attamen mihi magis placet Pu
blιcianorum , nec temere moveor fri
gore quod ita est in Omnitim. Immo. quo rigidior quaeque est lecti, eo
interdum magis videtur genuina esse. voLF. Sembe - decretumque esse Obserunt Sigonius de ani iure civ. Rom. II. s. monuerat non admodum gravem et honestum Boinae fuisse ordi Desu scribarum sed Sigonio euius
liber mihi haec scribenti non est ad
matium , liuue nostrum locum oppo
nit Graevius . quod in eo scribae statim ordini equestri subiiciantur. Cuius rei causa adhibere etiam poterat locum Catil. IV. 74 ubi id genus boni ivum itidem equitibus subiungitur interpositis tribunis aerariis. Itomo in Verr. II l, 9 ubi Hortensio, quasi obiicienti. Est ordo honestus respondet Cicero, Quis negate
dieque tame horum omnium locorum auctoritas tanti est momenti, quanti unum perspicuum, lucorruptum nullaque re suspectum testimo. Dium Corn. Nepotis Eumaea P. 1. Nam
illa aetthaeum mentio in I Catil. dumtaxat easui debetur . ut ipse Cicero totatura a Scribas item univer
292쪽
PRO DOMO SUA, CAP. 48 289bu monumentisque publicis versantur, non obscurum de meis in rempublicam beneficiis suum iudicium decretumque esse voluerunt. Nullum est in hac urbe
sos quos quum eas hie dies ad aerarium frequentasset, etc. I altero autem loco spectandum est consilium oratoris in quem Hortensius videbatur hune ordinem scriba ruin concitaturus, quasi commodaeorum praeter aequum tinmodice aucta a Cicerone labe saetarentur. Eorum igitur volu tatem ne ollenda . de ouestate ordinis se dubitare nesisti Echonestras ordo inquit Obaue ob causam
Od eorum hominum dei tribulas Publicae perieulaque mag/stratuum committuntur: ex quibus verbis adulti. hrata sunt liaec ipsa , qui nobiscum Mersanttir. Ceterum ieero et illo et Praecedente capite atque cap. 66 Parum honorisice in universum de histio in inibus sentit i etsi concedit iuaeoruni numero viros optimos et honestissimos esse. Sed de loco et honore scribarum in repubi cum Nepote mercenario eos appellante iungendus est Cie Vere III, 8, ubi dicun
ducti et Liv. IX. 6. XXXVIII, Si,5S, Suet. Vesp. ap. 3. arant illi seto libertinae conditiovis inor. Serm. I, 5 460 emebantque munus
suum , id est enim , decuriam emere.
seriptum sibi eo arare. Ergo si h l. scribae proxi in equitibus ponuntur dignitate, quod putabat Graevius , et
versimile veri est ab auctore factum esse, quum iacile ei fraudem sacere posset locus in Catilinaria manifestum oeci ad tum est. Orationem a Peregrin homine, i. e. extra Urbem habitante seriptam esse. M A L. Sie valde peregrinum Romae fuisse oportat, aut forte auctorem libroruin delegibus non esse oportet Tullium,
qui in sine operis . 4 seqq. oeu sum Conqueratur, non esse peculiari
magistratui mandatam legum eustodiam Itaque leges sunt, inquit quas arearatores nostri Molunt sunt enimi apparitorum classe . quod satia constat, scribae La librariis et ustiteris eonsignatam memoriam . publicam nullam hiabamus. Suadet deinde hane curam dare censoribus. Et paulo post ex persoua Attici, cum respectinad illa dieitues Nam vi modo etc. Quibus similia sinudi possit ut ex Catonis Vticensis quaestura apud Plutarebum. Sed uim is honestos sa-cit hie auctor, quod proximos iacit ordini equestri Nonne vero idem liti Catili uaria IVP nam quod hic causatur vir doctus . evanescit, hi primum locus ipse totus inspicitur. Et quid dicet de altero loces quem nonigiloravit ae nou totum accurate considerasse videtur, ubi genera seribarum distingit it Tullius inde a
verbia, Scribae nomine de lotasecunia usque ad Lare in secundum Ordinem ei Dilatia se venisse dicunt. Quis potest ille secundus ordo alius esse
quam equestera tu quem est aditu. Milicet , ubi primum aliquis quadringetita illa habet. Itaque isti seti-
hae quum decuriam emeruut, rem lucrosam, si quis se instituat , ut
Verris illi apparitores . iam se equutes putant, quum expeditiim illis sit,
quadringenta illa eorradere. Tametsi. quum in eo ordine et decimus esse mulistos non idoneos, qua ordo industrias
propositus est ecdsnitati, mirabimiar. tumes aliq/ιos ibi esse, quo euiseis licet
pretio per Menire Quod de equestri ordine modo dixi extra dubitalio-
293쪽
collegium, nulli pagani aut montani quoniam plebei
quoque urbanae maiores nostri conventicula, et quasi
consilia quaedam esse voluerunt qui non amplissime, non modo de salute mea, sed etiam de dignitate deerint. Nam quid ego illa divina atque immortalia
municipiorum et coloniarum et totius Italiae decreta Commemorem , quibus , tanquam gradibus, mihi vi-
isituitur ea narratione , quae αβ sequitur, de avnulo aureo equestri, quo seri ham suum Verres in eonincione dotiauit. Non igitur peregrinum se Romae prodidit hacteuua Auctor. GLas. Nolo argilere quae in his aliena utit et parum apta ad illum refellendum i neque id ad causam n inagnopere attinet. Nain si re- decretum ab uniMersis selibis ingratiam factum esset, vix Eorum metitio fieri alio loco potuisset. Sed male dietum videtur itoti autem loco materia sumpta Rillo pro Sext. S. 3 Nullum erat Italiae municipium nulla colonia,
nulla praefectura, nulla Romae so-eietas Mectigiatum nullum collegium, aut concilium . quod tum non honorificetitissitne deerevisae de mea Salute. ν De scribis ne γρυ , ve signis ii quidem. O . Nulli pagani aut montani Graevius de his montanis , Cogitabam. inquit, viliores cives sorte habitasse in Ianiculo , Vaticano, ventino. qui tum erat extra pomoerium rhisi sed qui illorum meminerit Praeter Cic. h. l. non iuveuio, nec satis causae video, cur illi Praecipue comis
memorentur. - Save, ubicumque viaxit Auctor iguorare non potuit Romam tu sePlem montibu exstructam esse uudo ipsi forsan coniectura nata
tautem distingui posse a reliqua, in plano et tu vallibus degente ex quo gentem habemus, ut verisimillimum videtur ipsitis Deelamatoris ingenio creatam. Nam nulla, quod onstet, montio illorum est apud alium scriptorem; cui antiqua Vrbs nota suerit. MAR L. At est illorum mentio diserta apud Varronem de L. L. V. 3, pag. 434 7, quem totum locum reeitasse non poenitebit . Dies Septimonii uinnominatus ab heia septem montibus iis queis sita Vrbs est seris non populi tmius Romani sed MONTANO- avri modo ut Paganalibus, qui sunt allevius pagi. Non discete distin. guit Varro Montanos a Paganis pNounu ipsa seriarum diversitas iudicat, o Menti a et concilia peculiaria Montanis suisse et Dagani. Ergobio etiam nihil est, quod nou M. Tullio dignum sit. Gllas Hie quidem
nihil ut opportuna doctrina praeclare docuit Ges ros. Sed quod stati in aequitur de eonventiculis plebis iarba nae, velut publiea auctoritate florentibus vix illo tempore iter scri- here potuisset V lia omittam , lego toeum Geonii in Ur pro C. Cornet.
P. m. I et Frequento tum metu factiosorum
pter quod postea collegia S. C. et pluit a legibus sunt sublata , Prae
294쪽
ΡDO DONO SUA, C LP. 28 9 ideor in caelum adscendisse , non solut in triam
revertisse Ille vero diminii suit, quuin te, P. Lentule, legem de me serente, populus romanus vidit,
sensitque, quantus et quani dignitate esset 'mon stat enim, nullis unquam comitiis campum Martium tanta celebritate, tanto splendore omnis generis hominum, aetatumi ordinum noruisso. Omitto civitalum sationum , provinci rum regum, orbis denique terrarum de meis in omnes mortales meritis unum iudicium, unumque cossonsum adventus meus niquo
introitus in urbem qui fuit utrum in Patria sic accepi , ut lucem salutemque redditam si hi ac restitu. tam accipere debuit, an ut crudelem tyrannum quod vos Catilinae gregales de me dicere solebatis. Itaque ille unus dies, quia die me populus romanus sa porta in Capitolium, ut luo inde domum sua cule hvitate laetitiaque comitatum honestavit, aulae mihi ivvvndii ti fuit, ut tu mihi onscelerata illa vis non modo non pi upulsanda, sed etiam emenda suisse
videatur Quare illa calamitas si ita est appellanda'
excussit hoc genus totum maledicti, ne quisquamaiadeat iam reprehendere consulatum ineum tot, tantis, tam Ornali iudiciis, testimoniis auctoritatibus
comprobatum. Quod si in isto tuo maledicto probrum non modo mihi nullum obiectas, sed etiam laudem illustras meam; quid te aut seri, aut fingi dementius potest uno enim maledicto, bis a me patriam serva lam esse concedisci semel quum id feci , quod Oinnes non negent immortalitat , si fieri potest, mandan-
295쪽
dum tu supplicio puniendum putasti iterum
quum tuum multorumque propter te inflammatum in honos omnes impetum me corpore excepi, ne eam civitatem , quam servassem inermis , armatus indiscrimen adducerem.
r XXIX. Esto , non sui in me poena ulla peccati; a sui iudicii Cuius 2 quis me unquam ulla lege interrogavit quis postulavita quis diem dixit Τ ΡΟ-test igitur damnati poenam sustinere indemnatus 'hoc tribunicium est hoc populare quamquam ubi tu in popularem , nisi quum pro populo secisti, potes dicere Scilicet quum hoc iuris a maioribus
Proditum sit, ut nemo civis Oin anus aut libertatem aut civitatem possit amittere 4lii ipse auctor factus
sit quod tu ipse potuisti in tua causa discere Credo enim , quamquam in illa adoption legitime actum
est nihil tamen te esse interrogatum , AvCTOR NE ESSEM, UT IN TE P. FONTEIvs VITAE NECISQUE POTESTATEM HABERET , UT IN FILIO Quaero , si aut negasses, aut
tacuisses, si tamen id xxx curiae iussissent, num id iussum esset ratum 7 Certe non. Quid ita 8 Quia ius maioribus nostris, qui non siclo et sullaciter populares , sed vere et sapienter suerunt, ita comparatum est, ut civis romanus libertatem nemo posset invitus
vula facere non solum est populi re in causamque tueri, sed etiam stro Populo saera sacere quod sacerdo
tum est Vide Epp. ad Att. l. ra,r . dem R. S. 3 . vii dieitur Dee profugibus a. aliis rebus . Ludi igitur Cieero in ambigua sententiari sed revera pungit aeerbe Clodium re novata illius temporis memoria, quum Pompeiae Caesaris uxoris, amorelli sim , ad Micra Bonae Deae mulie-hri vestitu quasi et ipse pro populo facere vellet, accessit. AN. Semeetfὶ Subaudi hoe tri nitium, hoe Populare est. TYP. Nisi ipse vetor faeta auy Nui ipse consenserit. AN. xx Ctiriae' rano eod. triginta MMea quod Graevio ideo placebat quia tam loco xxx euriarum xxx li-etores legem curiatam serebunt. Posset Lamh. Graev. Oliv. Lall. Oxx possis.
296쪽
amittere. Quin etiam, si decemviri sacramentum in alibertatsem iniustum iudicassent, tamen, quotieScumque vellet quis in hoc genere solo rem iudicatam reserre posse voluerunt. Civdatem vero nemo unquam ullo populi iussu amitte invitus. XXX. Qui cives romani in colonias Latinas proficiscebantur, fieri non poterant Latini, qui non erant auctores lacti nomenque dederant. Qui erant rerum capitalium condemnati, non prius hanc civitatem amittebant, quam erant in eam recepti, quo vertendi, hoc est, mutandi soli causa venerant. Id autem ut esset iaciundum, non ademptione civitatis, sed tecti et aquae et ignis interdictione iaciebant. ΡΟ-Pulus romanus, L. Sulla dictatore serentes, comitiis scenturiatis , municipiis civitatem ademit ademit iisdem agros. De agris ratum est sui enim populi potestas de civitate, ne tamdiu quidem valuit, quamdiu illa Sullani temporis arma valuerunt hanc vero Volaterranis, quum etiam tum essent in armis, L. Sulla victor, republica recuperata, comitiis centuriatis,
initur pro lites proprie significat pecuniam certam, quam utraque pars ad Pontificem deponebat ea cotiditione tit illius, qui victus suisset pecunia ad aerarium referretur. FERI Rem iudieatam referre Moeti nonnulli malunt referri, recte sed ipsalmnutio vix debet recta videri, quiy.pe obseura et inaudita auribus Roma nis. Ita et Lambinus ensebat, qui sagae iter divinabat, referre rem tu dicis eram esse, rem iam iudicatam, quasi adhuc controversam iudicum sententiis de integro permittere, ut rursus de ea, quasi nunquam ante in Iodietum adducta atque cognita, e suosum et sententias serant. V. Voluerunt In edd. veti sie lege
hatur hoc in genere se rem iudicatam refferre esuerunt Lambinus dedit rhoe in genere re rem iudicatam referre Posse oluerunt. Faero eon ieeturae debetur vo solo. Qui ora Romani- nomenque dederant Gravis sententia: Non sunt
in colonias proseeti, qui nomen non dederunt, h. e. qui noluerunt proficisci in colonias, qui non sunt prosectit Volvit rem illustrare ex historia id est ex Cie pro Caeetna cap. 33 ubi plura comparanda fiunt. OLF. id vi esset seiundum, aciebant H. e. ut verterent solum , non ademptione te cogebantur ineptissima stribligo. D.
297쪽
O TIO civitatem eripere non potuit; inlicque Volaterrani non modo cives, sed Eliam optimi cives, ruuntur nobiscum simul hae civitate Consulari homini P. Clodius , eversa republica, civitate in adimere potuit, concilio advocato, conductis operis non solum egens tium, sed etiam servorurn, Sedulio principe, qui se illo dies confirmavit Roma non fuisse Quod si non
fuit, quid te audacius, qui eius nomen incideris 3 quid desperatius, qui ne ementiendo quidem potue
ris auctorem adumbrare meliorem Sin autem is primus scivit, quod iacile potuit propter inopiam tecti, in foro pernoctans cur non iure s Gadibus suisse, quum tu te suisse Inieramnae Probaveris moestu igitur, homo popularis, iure munitam civitatem et libertarem nostram utas osse oportere, ut, si tribuno plebis rogante , EL Tis I vh AT 1sΝ , Sedulii centum se rei et tabere dixerim, possit unusquis tu nostrum amittere Tum igitur mulares nostri populares nonsuerunt, qui de civitate et libertate ea iura sanxerunt, quae nec vis te ml orum, nec potentia tigistratuum,
Deideris Si ecl. F. Geon Gurat. Wolf Meh. legendam v iderunt oehensura vis nomen Multi litia in illo plebei seu in aes imiso ostieris, anq-m is in mimis eam inerit. Frustra Era vulgatam desindere eo
Quum in ea trisae Ineteramnae r is baseeris p illo die, quo Bonae pae aera Romae Polliserat. Res no a sed non mian ineptus hie .cmeus est critum I. N. .
Tum qui potentia magistra e--- νmni Vnum aratonium p vit vomita tum In principioi ista ita . ut estis fere hodie ponunt. reo direre volvtit, Me si ita est. h. prohat autem mox ipse emendatio--m suam Ttan igitur tim dem. Viisqnt vitium relitiquit sananctim Pod eveniet spero, quando laeti icta Nintor, Kalendis Graecis.
Ita uitiinnio displicebat Potentiamnoveris uum, ex fori Iegendum dieit in Potentia Sane hoe quoque fetibi sorte Poterat ab eo, qui tum multa
298쪽
nec res iudicata, nec denique nniversi populi romani potestas, quae ceteris in rebus est maxima labefactare possit. At tu etiam, ereptor civitatis, legem de finiuriis publicis tulisti Anagnino nescio cui Menulae, per gratiam, qui tibi ob eam legem statuam in meis
aedibus posuit ut locus ipse, in tua tanta iniuria legem et inscriptioncm statuae refelleret. Quae res municipibus Anagninis ornatissimis multo maiori dolori suit, quam quae idem ille gladiator scelera Anagniae secerat. Quid si ne scriptum quidem unquam est in ista ipsa rogatione, quam se Sedulius negat
scivisse tu huius, ut aeta tui praeclari tribunatus hominis dignitate cohonestes, auctoritatem amplecteris ΤXXXI. Sed tametsi nihil de me tulisti quo minus a
essem non modo in civium numero, sed etiam in eo loco, in quo me honores populi romani collocarunt: tamenne eum tua voce violabis, quem post nefarium scelus consulum superiorum, tot vides iudiciis senatus, populi romunt, totius Italiae honestatum quem De tum quidem, quum aberam, negare potera esse
natisaimia adiectivum aberat a e d. Lambini quare, quum Parum sapiat Ciceronem ab illo et Mnestio abiectum est in reliqliis, qui innotuere, libris id L gitur muibus , et Plane hune Ciceronem mihi sapere videtur,
qui percoinis saepe et hii manus est, oiatorii oruutus gratia. D. Infremtionem statua Inseripser. t
rienni P. Clodio . ob latam legem de publieis iniuriis. M . Ne aurimum ouis em vi exHarem. F a. - Unquam Gulielm coni.
honestas Honestas eodd. Fran . Dreia alii nonnulli et ed. Rom. ven. utraque Restituerunt Graev Wol Lisortes, eas , lemere seripsit quin sortasse legitimo voeabulo Potestas ustis esset nisi id alii membro reser vandum putasset. In finemenestius correxit Posset, audacter, ut ait sed iubente eerta lege Latinitatis. . Aera etiam ratiliati Anagnino
Nihil vobis hae de re aliunde notum est. Videtve Clodius aliqtiam legem da iniuriis publieta tulisse . ut grat fiearetur homini, qui quo in multa
seelera in municipes sua commisis et eorum graves iras et vindierum inseriptione posuerat in area domus Ciceromauae Μon in Anagninis or-
299쪽
tua lege senatorem 2 Vbi enim tuleras, ut mihi aquaci ignis interdiceretur quod Gracchus de P. Popillio, Saturninus de Metello tulit. Homines seditiosissimide optimis ac sortissimis civibus non, ut e se interdictum , quod ferri non poterat, tulerunt, sed ut
interdiceretur. Vbi cavisti, ne meo me loco censor
in senatum legeret quod de omnibus , etiam quibus damnatis interdictum est, scriptum est in legibus. sa Quaere hoc e Sex. Clodio, scriptore legum tuarum; iube adesses latitat omnino; sed si requiri iusseris,
invenient hominem apud Sororem tuam, occultantem se capite demisso. Sed si Patrem tuum , civem, me
dius fidius egregium , dissimilemque vestri, nemo unquam sanus exsulem appellavit, qui, quum de eo tribunus plebis promulgasset, adesse propter iniquitatem illius Cinnani temporis noluit, eique imperium est abrogatum si in illo poena legitima turpitudinem non habuit propter vim temporum in me, cui dies
Aqua et ignis Si e codd. Franc. Dresd aliis, edd. pr. et Lamb. repeti lis Wolso praeeunte reseripsit Be-ehitis. Vulgo igni. Θωferri Fieri eat in eodd. duo b.
Οxx et edd. nonnnilis ut Lamb. repetitis. meu ex MSS.Ierre. Doctillantem se, apite demisso Hane obscenitatem epigrammatum laseivia potius dignam esse , qtin miratoris persona, hene monuit Wolfius.
Nam etsi in genuinis orationibus eius generis probra hic ibi recurrunt, alio
tamen modo efferuntur. Sed si patrem iratri eique im-
yertiun etc. Quod patrem . Appium Claudium, dissimilem diei Mestri,
aspere simul incessit Appium, huius uui praetorem, cuius honori usque adhue tam modeste pepercit. Nam unam sororem Clodii intelligere velle, misericordia esset et cons. . ia. Paulo post construetio, qui adesse noliati eique e te iacile defendi potest exemplis a Wophensio allatis Leci. Tuli p. Io5. lato quaestio est, quomodo imperium viro abrogatum dici potuerit Poena legitima, praesertim irrogata rectori provinciae, qui publica auctoritate abesset Ferratius quidem uterpretatur quod secundum leges die dicta, citatus suerit a tribuno. Verum , ut nihil non
seri licuit Clavatio tempore si nihil noti loqui lieei iii Seriptori. Ad antitheta tendit Ille adesse citatua
est, ego non sum ille Poeuam ineritam tulit in me damnati poena esse
non potuit etc. et illa paulo post etiam absurdiora sunt de L. Philippo Censore et L. Cotta Censorio. .
300쪽
PRO DOMO SVA , CAP. adicia non est, qui reus non sui qui nunquam sum iribuno plebis citatus, damnati poena esse potuit, ea praesertim, quae ne in ipsa quidem rogatione perscripta est 3
XXXII. At vide, quid intersit inter ilici iniquissi 84
mum patris tui casum, et hanc fortunam conditionemque nostrum Patrem tuum , civem optimum, claris
simi viri silium , qui si viveret, qua severitate fuit,
tu profecto non viveres , L. Philippus censor avunculum suum praeteriit in recitando senatu nihil enim
Poterat dicere, quare rata non essent, quae erant
acta in ea re publica, in qua se illis ipsis temporibus
Censorem esse voluisset. Me L. Cotta, homo censorius, in senatu iuratus dixit se, si censor tum esset, quum ego aberam, meo loco senatorem recitaturum fuisse.
Quis in meum locum iudicem subdidit quis meorum Iamicorum testamentum discessu meo secit, qui mihi non idem tribuerit, quod et si adessem quis me non modo civis, scd socius recipere contra tuam legem et iuvare dubitavit Denique universus senatus multo
ante, quam est lata lex de me, GRATIA AGENDAS Cen
Diseessu meo Hoe est insolens s toritate sua consularibus iteras. Pro me absente vel os discessum non , ut tu insuber dicere ausus es. mcum. Ombatiam patrii sed, ut Senatias, illo
Adessem p hQuod si adessem eodd. ipso tempore mellaMit, Dem -- aliquot M. et ed. ivnti aereatorem reipublicae, commenda- Gratias agendas issent vit . Alterius epistolae nusquam a Confundere videtur duas diversas evrnia mentio sit, etsi ipsa quidem epistolas a Senatu ad exteras civita res commemoratur pro Sext. e. 6o et te et populos missas , quarum altera ap. Plut in Cic. p. 877. Iam quum iis magni exulis salus eoim endaba eisis optima de rembi meruias tralatitue altera Posteriore iisdem gratia iii honoris appellatio sit . et eluimodi.ngebantur quod eum passim erran quae sexcentis civibus omni tempore terra benevole recepissent. Nam voluit tribui posset, tibsimile vero videtur. fortuna ut verba prioris epistolae tui persunctorie nune virum laudati aervata sint a Cie. in is. e. i r Me ab Senatu, quo antea appellationem idem Senatus exteris nationibus, me tulisset infinito ampliorem et nulli legatis magistratibusque nostris au unquam elui impertitam Ae, ne sorte