장음표시 사용
281쪽
ORATIO G XXIII. Quid enim vos uxor mea misera violarat quam vexavistis, ruptavistis, omni crudelitate lacerastis. Quid mea siliu cuius fletus assiduus, sordesque lugubres, vobis erant iucundae ceterorum omnium mentes, oculosque flectebant. Quid parvus filius quem, quamdiu a sui, nemo nisi lacrymantem Consectumque
vidit quid fecerat , quod eum toties per insidias interficere voluistis Quid frater meus qui quum ali
quanto post meum discessum ex provincia venisset, neque sibi vivenduin, nisi me restituto, putaret, quum eius moeror squalor incredibilis et inauditus, omnibus mortalibus miserabilis videretur, quoties ex vestro όbserro ac manibus est elapsus Sed quid ego vestram crudelitatem expromo quam in ipsum me ac meos
adhibuistis, qui parietibus, qui tectis , qui columnis ac postibus meis horrificum quoddam et notarium omni imbutum odio, bellum intulistis Non enim te
arbitror quum post meum discessum, omnium locupletium fortunas , omnium provinciarum Ductus Helcarcharum ac regum bona spe et avaritia devorasses, argenti et supellectilis meae cupiditate esse caeca
Trities per insidias intersere νο- Itiisti. Et mox de fratres Quoties ex Mestro ferro a manibus es Harma Apud Cieerouem nihil tam gravidi etiam legitur de repetitia talibus insidiis, et, ille conqueritur liberos
ad necem quaesitos, a ream corii gem,fratrem optimiam, amore inaudito
et pro Sexti . . . ras, Epp. adrimit. XIV, 2. Ceterum iam inde ab huius apitis principio servo animi adeo abripuit Scriptorem in pIuralia, ut oblitus esse videatur, se eum Pontiueibus agere nisi sorte Clodii et
ficeleratorum Consulum iactio uno taloco congregata erat, ut ad eam tualos et manum intendere orando po saeti W. Sed quid ego, exprom. Erne Quin quia alias ex omere erudelita-
ωm est exserere . non commemorare,
legendum putabat e robro. Quia ego, expromo Expromere ita positum nondum Cieeroni est eoru memorare saepius Posterioribus. Neque Ciceronianum est crudelitatem inriιquem adhibera, nec adiectivum Korri latim vox prisca et poetici se
monis. Simile aliquid dederisiit alii libri, hostisieum Lamb. coni host
282쪽
tum non existimo, Campanum illum consulem cumsallatore collega, quum alteri totam Achaiam, Thessaliam, Boeotiam, Graeciam , Macedoniam, Omnemque Barbariam, bona civium romanorum condonasses:
alteri Syriam, Babylonem, Persas, integerrimas pacatissimasque gentes ad diripiendum tradidisses illos
tam cupidos liminum meorum et columnarum et valvarum suisse. Neque porro illa manus copiaeque ει Catilinae caementis ac testis tectorum meorum se samem Suam expleturas putaverunt sed, ut hostium urbes, nec omnium hostium, Verum eorum, quibuscum acerbum bellum intestinumque suscepimus, nonnem , qui Capuae duumvir erat. Totam Aehaiam Thessaliam, Me tiam Graeciam, Macedomam' Raee,eta sumpta ex oe in Pin. 3.37: Omnis erat tibi Aehaia Thessalia. Athenae , cuncta Graeeia addicis . ne-Ρtum produnt imitatorem, ut mirum
ait nemini hi aliquid displievisse
Praeter Ernestium. Is vero sagaciter interrogat, cur Boeotia et Graecea, tur Thessalia et Macedonia separatim nominentur, idemque sibi respoudet, augendi causa factum videri. Recte.
Et optimi quidem oratores aliquid addunt augendi causa sed id faciunt
arte quadam, non voeabula temere cumulant. Boeotia omnino non erat nominanda, ae si Graeeia ponenda
erat, ipsa illa Cieeronis verba asseeri praestitisset. Nune id nomen nee latiore nee ausustiore signis tione plaeere potest isto loco collocatum. . Caementis ac testis' ignis ediderunt Naug. Manuti Lamh. Atinervag. rvph tegulis. Datia leviorum YTesta sunt testacei laterea ut vocantur a Vitruvio. qui Graecis dicuutur κέραμοι, quod querentur. Iis Donnunquam domus tegebantur, Dude et tectum κέραμον vocarunt, ut oelii Salmasius, cui bisue debes, ad Solinum. GRAEv. Exρletti sititaverunt suid ρυ- ea De ni Vult dicere, famem ex-Plere in Mariant. Iam S. I praepostero adhibitum erat idem verbum, Praesertim si hi eum nonnulli legatur
rimus In hae Letione consentiunt codd. omnes , excepto uno Palat qui Posteriore epitheto aret id quod Graeyius in textu sequiitua est qui recte notat, intestinum bellum Laistitiis esse tale, ut si in eo urbes, quibuscum bellum gerinius evertamus, nihil aliud quam nobismetipsis oculos effodiamus. Probat igilue coniecturam , intam istimque, quaveertissima esset in vii seripiore. Ita Cieeroii et aliis dieitur eiusmodi helatum, quod nostri Seriptoria stilo erat omni odio imbutum. In extrema denique periodo quaedam acidisse. Pe spicuum est sed non admoduin multa opinor . verum ornatiora sorini quam quae Lambinus ex iuge-
283쪽
praeda adducti, sed odio solemus excidere, quod
in quos propter eorum crudelitate in inflammatae mentes nostrae fuerunt, cum horum etiam tectis ac
sedibus residere aliquod bellum semper videtur: ''ι XXIV. Nihil erat latum de me; non adesse eram iussus; non citatus afueram eram etiam tuo iudicio civis incolumis, quum domus in Palatio, villa in Tuscu
lano, altera ad alterum consulem transserebatur; senatusconsutia ola hant, columnae marmoreae ex aedibus
meis, inspectante populo romano , ad socrum consulis portabantur in sun dum autem vicini consulis non modo instrumentum , aut ornamenta villae, sed etiam arbores transserebantur: quum ipsa villa non praedae
cupiditate quid enim erat praedae 3 sed odi et crudelitate funditus everteretur. Domus ardebat in Palatio
in m erudele et immane odιiam nmeam domum myiadistis. Nunc leviores uobis omnem harum inanium sentini laeum perpetuitatem animoeomplectantur inde a g. 6o. Nihil attinet inquit de vestra crudelitate queri mon enim vos arbitror tam cupidos fuisse coIumnarum et vulva- earum, neque porro illa Catilinae honis meis amem suam explere Pea ad se trahereo vo luic sed ut capitales hostes non aviditate praedae etc. Num potest ebrius homo dissolutius scriberet D. Exeidere Exscindera Lamb. Lallem exta era Grae, Grui. Non adesse eram iussus usque ad ravim repetit, quae supra audivimus iudicium aut legem de se latam Ergo incolumis est qui nullo iudicio damnatus est integerri. 87. Antea uno spiritu legi suadebat Ga-ratonius non vitatus afueram, grati re aue tructura. Deinde in purasine idimus. Domus et villa , escio quibus machinis ablina sunt ad duo consules colu- nnae ex domo asportatae ex illa nou solum ornamenta alvi et instrumenta, sed et ipsae arbores asportataea quid iam reliqui censes ipsa illa Guditus eversa, ae ne hocinii idem tactum est cupiditate praedae s non multum enim steretnit res tigia is domi es tamen . 6οὶ, sed solo iu-eredibili amore vindictae. Iu me diis his verbis destituunt nos IISS. omnes haec exhilientes heus exPerii. Senatusconsulta Moliabant a Metabant. g. Ocabant, ex quibus varia comminisci licet nihil autem quod Pro manu Auctoris haberi possiti as rum Pisonis cons in Pis caΡ. et ad seqq. locum pro Sext. . Wοιν - Alii Senatum consules Metabant . vel S. e. Itigere Metiant. Ad alteriam eonsulem Lamb. edidit altera ad alterum , altera ad al-
284쪽
PRO DOMO SVA , CAP. 24 non fortuito, sed oblato incendio consules epula
bantur, et in coniuratorum gratulatione versabantur,
quum alter se Catilinae delicias, alter Cethegi consobrinum fuisse diceret. Hanc ego vim, Pontifices, hoc scelus, hunc surorem meo corpore opposito , a bonorum omnium cervicibus depuli, omnemque impetum discordiarum, omnem diu collectam vim improborum, quae inveterata, compresso odio atque tacito, iam erumpebat, nacta tam audaces duces, excepi meo corpore. In me uno consulares faces, iactae
manibus tribuniciis in me omnia, quae ego quondam retuderam, coniurationis nesaria tela adhaeserunt. Quod si, ut multis sortissimis viris placuit, vi
et armis contra vim decertare voluissem aut vicis- Sem cum magna internecione improborum, sed tamen
civium aut, intersectis bonis omnibus, quod illis optatissimum erat, una cum republica concidissem. Vide ι bam , vivo senatu populoque romano, celerem mihi
Hane ego imo Diit transitio que Rom. Porro en non paulo auda-Postqine eam offendit tautologia, me 'ins ioa, ubi. Plaeuisso homini corpore προsuo, et emem me eor id genus loquendi apparet ex . Upore. Et quid dieit Mim in Priboriam et roa, ubi id paulo tolerabilius est. Explieant iram . quia haee Latine et tiam eonstruetio nihil habet Ciee eolligi dicitur et erumpern non male ronii num ' Midebam mihi reditum. es . 86 at h. l. maius quiddam Mox nulla transpositione velle sibi videtur vaga vox qua tantum sublata distinctione antefert, aptiorem easus orta se non obiecit ut ordo verborum sit nee dititius feriseribenti. In ceteris plerisque codd. osse inteli. h. e. longius. Reliqua viri
ti Oxonn. Emim te in actum: unu doeti variis modis sanare student,
eximiam quae tamen sie ut leguntur, ab Au- eorreetionem Muret Varr. Lecit. VI, etore proseeta praestare ausim dum-Is, quae nune vulgo recepta est. . modo eum Graevio et aliis deleatur Uidebam . inseo senatu Hie quo verbum esse, quod nullus bonus eod. que notanda est insipiens sapientia exhibet ne unus quidem Oxonn Itaqua faeile praevidit reditum suum . hoe dieit Si non Ilaeba redire, et celerem , et summa eum dignitate bam clarissimos Miros se in medios Iam in Oe ad vir. q. t monuimus, hostes iniecisse ae ego dubitarem fa- Ciceronem non ita calide sperasse, se eret non quidem in hostes me initis iri a Miso senatu populo cere , sed aliquid simile, quodcum-
285쪽
summa cum dignitate reditum nec intelligebam, fieri diutius posse, ut mihi non liceret esse in ea republica, quam ipse servassem. Quod si non liceret, audieram et Iegeram, clarissimos nostrae civitatis viros se in medios hostes ad perspicuam mortem pro salute exercitus iniecisse ego pro salute reipublicae univer
sae dubitarem hoc meliore conditione, quam Decii, quod illi ne auditores quidem suae gloriae, ego etiam
spectator meae laudis esse potuissem. XXV. Itaque infractus furor tuus inanes iaciebat impetus. Omnem enim vim omnium sceleratorum acerbitas mei casus exceperat. Non erat in tam immanis iniuria tantisque ruinis novae crudelitati Iocus Catosuerat proximus. Quid ageres Non erat, ut qui modus omnibus moribus fuerat, idem esset iniuriae. Quid Τ posses extrudere ad Cypriam pecuniam Praeda perierit alia non deerit hunc modo amandandumque lubet) qui tanto melior essem suffragantur, si modo eorum varietaseonditione Cabsolute posito ahlativo diligenter enotata est sic exhibebat: quam Miri illi virissimi , Decii nam Quod ageres , non erat, nisi in quihi ne atidira quidem avidam suam mihi dux omnibus in rebus ferat.
γε Mam e de Meram, idem esse intariae socius. Quid ρ ierantque eo , unde negant redire aes 'extrudere ad Xyr eis. His ad quemquam ego Mero Veraιes etiam didit conireturam suam Garatonius: Uectara meam laudem Potuissem. F. Quid ageres non erat, ut quie in Mena in tragoedia ingente fodi oesus Omnibus in reb fuerat, asse aliquo ravo. - Videmur iam assae iniuriae quid moes extrudere nobis non contemneudo progressus te Potior his omnibus videtur geri.
fecisse in hae Latinitate. Cons. pro tura otomani sed de auctoritate Sext. S. 8 ubi item Decios habebis non anxie quaerendum es ID. Eat dera ad Imriam metaniam Quid ageres non erat Vetus Ad vendenda Ptolemaei Cypri regia liber Hotomani Quid ageres, non bona ea quibus pecuniam exaetam erae nisi ut, qui mihi dux in omni Romam retulit. MAN.bus meι reb fuerat. socia idem es Praeda perierit Verba Clodii siae iniuriae Quid elisere moere Catonem virum optimum, ad Cy- non quid ergo extrudera ad Cy Priam pecuniam mitto, hae mihi riam ecuniam praeda erieris alia praeda omnino peribit. D. non deerit his modo amandam ait mne modo amandandum esse riu-Λlius liber, Stephani, ut Oxoun. audi, stet fixum sit, delude
286쪽
PRO DOMO SUM, CAP. 25 83 esse. Sic M. Cato invisus, quasi per beneficium Gy-Prum relegatur. Eiiciuntur duo, quos improbi videre
in I poterant alter per honorem turpissimum , alter Per honestissimam cala initatem. Atque, ut sciatis, non hominibus istum , sed virtutibus hostem semper suisse me expulso, Catone amandates, in eum ipsum se convertit, quo auctore, quo diutore in concionibus , ea quae gerebat omnia, quaeque gesserat, se et secisse et sacere dicebat. Cn. Pompeium quem
omnium iudicio longe principem esse civitatis videbat, diutius surori suo veniam daturum non arbitrabatur. Qui ex eius custodia, per insidias regis amici filium, hostem , captivum , surripuisset, et ea iniuria virum sortissimum lacessisset, speravit iisdein se copiis cum illo posse confligere, quibuscum ego noluissem, O norum periculo , dimicare et primo quidem, adiutoribus consulibus postea regit foedus Gabinius; Piso tamen in s de mansit. Quas iste tum caedes, quas rIapidationes, quas sugas secerit; quam facile ferro quotidianisque insidiis, quum iam a firmissimo robore copiarum suarum relictus esset, Cn. Pompeium soro curiaque privarit, domumque coniecerit, vidistis. Ex quo iudicare potuistis, quanta vis illa suerit
Stephalii hic modo amandiandia ait. Sie M. Cato inMisus InWisus,'nod nonnullis displicet quandam lueem habebit ea sequentibus quos mProbi
Midere non poterani, quae fiunt quasi veriloquium istius vocabuli Deinde miretur aliquia, en non concinuiua aeriptum ait mr honorem calami inmitatem. Hoe forsitati esset, ex idea acri Ptoria emendare. OLF.
Qui ex alias eustodia, per natatias, regi mniei filium Tigranem , Tigranis Armenii filium,initem Romam a uetum Pompeius apud Flavium praetorem in publiea custodia tenuit. De ea re, quae prima causa sui grauia inimicitiae inle Pompeium et Clodium . viderasconium ad Milon. P. 4 Plutarchum Pompei p. 45 R. Dionem XXXVIII 3o. Eademque easio erat Gabivio a Clodio suo desciendi. Vide in Pis. S. I. D. a firmissimo robore' ut Gabiuius defecisset. FERE.
287쪽
ORATIO oriens et congregata, quum haec Cn. Pompeium ter- Puerit iam distracta et exstincta.
XXVI. IIoc vidit in sententia dicenda Kal. Ianuariis vir prudentissimus, et quum reipublicae tum mihi, tum etiam veritati amicissimus, L. Cotta, qui legem de meo reditu serendam non censuit qui me consuluisse reipublicae, cessisse tempestati, amiciorem vobis ceterisque civibus quam mihi ac meis exstitisse, vi armis, dissensione hominum ad caede in instituta, novoque dominatu pulsum esse dixit; Jhil de meo capite potuisse ferri nihil esse scriptum, aut posse
valere o innia contra leges moremque maiorum, temere , turbulentes per Vim, Per surorem esse gesta. Quod si illa lex esset, nec reserre ad senatum consu-
Congregatu Grae v. ex edd. ali De toto hoe genere transitioni m nus- quot veti maluit scribi aggregata quam non tace ut In ip . rati fortasse Iam distraetu et exstincti Quid ad Ciceronem . non ad se, eam cu- etiam exstincta vis terruit Pompeium ram pertinere. De Cotta , qui eensuit Magnum Esto exstinctane dici iam legem non serendam , lege non opus potuit via , quae eidem versu tan- esse , cons pro Sext. cap. 3έ unde tum distracia dicebatur. i. e. dirisa, huc translata sunt plura, non sinesei l. Gabinio ad Pompeii partes trans quibusdam variationibu . n. gresso Hiccine quoque tu Pur ut Diι,ensione II S. Gueis disces- Ciceronis ingenio adserihatur M a L.
Nunquam in mentem videtur viro
et ...... mum, quod OPliuium censet ollius.
tentia , quo depictis ilionibus ut disiiciuntur a manu serto armai Moremque ii Manut. Car. Steph.
adscripta sunt verba Itali ea Di, inti iamb. dech. Vulgo moresque. estinii GEss. Garrit homo, quidquid oonsules siti licere saei in biiceam venit, si modo antithe eillima est Lambini eorrectio, consulis et minutis imagunetilis indereio libus, ut respondeat alteri dativo sibi: test nihil curans, quam sibi ipse eademque certa esset si nune versa-eonstet. Ivitio capitis dixit, Itaque remur in Ciceroue Eodem prorsus infractus furor tuus inanes faeiebat modo construetum meminimus ver- immitis nunc hisce exstinetis titio bum licere . 7: Cur enim quis-nibus viros terreri legi mii . OLF. quam vellet Tribunum pl. ae fieri nocimeri idi, suid vidit Nos pro Iisere u et S. St: suem tu ipse nocifecto nihil nisi aegri sontinia vidimus poteras dicere nou licere esse Romae...
288쪽
Ies, nec sententiam dicere sibi licere quorum utrumque quum seret, non oportere, ut de me lex serretur, decerni, ne illa, quae nulla esset, esse lex iudicaretur Sententia gravior, verior, melior, utilior reipublicae nulla esse potuit. Hominis enim scelere et suro De notato, similis a re publica labes in posterum demovebatur. eque hoc Cn. Pompeius, qui ornatis-69simam de me sententiam dixit, vosque, Pontifices, qui me vestris sententiis auctoritatibusque defendistis, non vidistis, illam esse nullam atque esse potius nummam temporis, interdictum sceleris, vocem furoris sed
Prospexistis, ne qua popularis in vos aliquando invidia redundaret, si sine populi iudicio restituti videremur. Eodemque consilio, M. Bibuli sortissimi viri,
Senatus sententiam sequutus est, ut vos de mea do-m statueretis non quod dubitaret, quin ab isto nihil legibus nihil religionibus, nihil iure esset actumn sed ne quis oriretur aliquando in tanta ubertate improborum, qui in meis aedibus aliquam religionem residere diceret. Nam legem quidem istam,
nullam esse, quotiescumque senatus de me sententiam
dixit, toties iudicavit quoniam quidem scripto illo
tauit sua in locis rectius suisset sibi et
uti ordinem verborum cod. Lamh. Graevius praetulit vulgato sententia Merior, si Mire, utilior. melior. Illam esse nullam , em Droris in Inepta sunt haec omnia Primum dura ellipsis est in illuminis exeidit tegem, quod sponte inseruit Lambinus. Tuin nis nefariam legem dixit Meleris Posterius henigne explicant scelestum ex scelere ortum, tyrannicum etiam assertus similis cientio sit in Pis. S. 8, interdicia crudelitatis tuae, tibi imperiosum consulis edictum notatur, qu senatiis ad vestitum suum redire iussus erat. Quo is modo tamen liaees, de qua nune agitur lex interdictum vocari potuerit, equidem nondum satis assequor. . Seripto illo istius moe est, legestia Clodius prolithii erat, diei senistentiam in senatu pro Cicerone quo-lies igitur sententia dicta est toties
iudicatum est, nulli eam legem esse. FEn R. Iale lucta est oratio senatus sententiam ιαu - quoniam aententiam dicere Metabatur. Ipsa res Paucia
interiectis putide repetitur I. i. D.
289쪽
ORATIO δ istius, sententiam dicere vetabatur. 3 Atque hanc rem
par illud simile Piso et Gabinius, vidit. Homines
Iegum iudiciorumque metuentes, quum reqrientis-Simus senatus eos, ut de me referrent quotidie flagitaret, non se rem improbare dicebant sed lege istius impediri. Erat hoc verum nam impediebantur,
verum ea Iege, quam idem iste de Macedonia Syriaque tulerati. XXVII. Hanc tu, P. Lentule, neque privatus, neque consul legern esse unquam putasti. Nam tribunis plebis reserentibus, sententiam de me designatus consul saepe dixisti ex Kalendis Ianuariis, quoad Persecta res est, de me retulisti legem promulgasti, tulisti quorum Lihi, si esset illa lex, nihil liceret. At etiam Q. Metellus, collega tuus vir clarissimus quam legem esse homines alienissimi a P. Clodio iudicarent, Piso et Gabinius, eam nullam esse frater P. Clodii, quum de me ad senatum tecum una retulit, et iudicavit. Sed isti, mi Clodii lege timuerunt, quem
admodum ceteras observarunt 2 Senatus quidem, cuius est gravissimum iudicium de iure legum, quotiescumque de me consultus est, toties eam ullam
esse iudicavit. Quod idem tu, Lentule, vidisti in ea lege, quam de me tulisti. Nam non est ita latum, ut
mihi Romam venire liceret, sed T ENIRE M. Ota
ti Lambinus coniecit quoniam litie dici potuisse, non frequentissi-
qiadem e praescrimo istius senten mum enatum quut non quotidietiam dicere iubebatur senatus baberetur.
Atque ham remorat hie nee in Sementiam da me uae e dixisti terrogare, quamnam rem nai enim Octo Tribuni pl. Mem mero rese- aliqua eatio reddi potest hviva ioci rentibus credo. Videte in Sen. f. cturae tamen eam nimia negligente 4 et 8. nam Lentuli designati Cos. sacram esse . attente legenti appare de so sententiam laudat Cic. pro Sext.bit. . . o. o . iam Irequentissimu aenatus - V Dentrem Nihil huiusmodi legi. quoιidie flagitaret mene mouet Wol anus apud Ciceronem. Haud ahsouurn fidei est. Me tu lege sua
290쪽
PRO DOMO SVA , CAP. 48 87 enim voluisti id, quod licebat, serre, ut liceret; sed
me ita esse in republica magis ut arcessitus imperio populi romani viderer, quam ad administranda in
XXVIII. Hunc tu etiam, portentosa pestis, exsulem raappellare ausus es, quum tantis sceleribus esses et sactis notatus, ut omnem locum, quo adisses , exsilii
simillimum reddere 7 Quid est enim exsuli ipsum
per se nomen calamitatis, non turpitudinis. Quando igitur est turpes revera , quando est poena peccati; opinione autem hominum etiam si est poena damnati. Vtrum igitur peccato meo exsulis nomen Subeo, an
re iudicata 2 Peccat, iam neque tu id dicere audes, quem isti satelli lectui felicem Catilinam nominant, neque quisquam eorum, qui solebant. Non modo iam
nemo est tam imperitus, qui ea , quae gessi in consulatu, peccata esse dicat; sed nemo est tam inimicus patriae, qui non meis consiliis patriam conservatam esse fateatur. Quod enim est in terri commune tan dia
Lentulum seripsisse quamvis on formatio sententiae rhetoricam sch Iam redoleat. Neque nimis Latiua sunt verba me ita esse in re tabl. til- ima vero talia, quae saue non fierent deteriora si ordinem inverteres ut serio coniecit ruestius Θασι ut areessutis ad admin. eisitatem Midereri quam immrisio tali rom. Destitutus. Sed vulgatum ordinem ut servet, ita explieat Gara toti ius V Populus rom. magia videretur Ciceronem absentem
adesse iussisse, quam ius civitatis administrandae quod ademptnm uerit, ei restituisse. Neque nos aliud remedium videmus his ineptiis , nisi magnum illud et essi c. lituram. D.
Magis ut mersitus - να restistitias Eruefitiua hae permutata
gis ut arcessitus ad administrandam GiMitatem riderer , quam veri ymii romani restitutus Sane placet. Metiri a Maas e saetis notatus Haereti Inipp. in saviis, vocabulo ignave subiuncto Quare Graevius ex fide nonnullorum eodd. delevit verba, etfetis arnestio magis Ciceronia num putat malefactis. OLF. Poena damnati Vtcumque et iniuste damnati ex vi rei ii dicatae.
Felisem Catilinam nominane in a- eite significat non uniri Clodium, hostem reipublicae, quam Penii Catilina sit. MAN. Quod lantialiam Me consilium
Riseetati dictio, simulque φορτι--οτη , plana ut S. 75, ubi do suus in