장음표시 사용
401쪽
οR1τlo post tribunatum, obtrectatores eorum atque adversarii defenderunt; ne a republica reipublicae pestis
removeretur, restiterunt etiam ne causam diceret; etiam , ne privatus esset. Etiamne in sinu atque in deliciis quidam optimi viri viperam illam venenatam ac pestiferam habere potuerunt 2 quo tandem decepti munere Volo, inquilint esse, qui in concione detrahat de Pompeio. Detrahat ille vituperando Velim sic hoc vir summus atque optime de mea salute meritus accipiat, ut a me dicitur dicam quidem certe, quod sentio Mihi modius fidius tum de illius amplissima dignitate detrahere, quum illum maximissi laudibus esserebat, videbatur. Vtrum tandem C. 11 xius splendidiori, quum eum C. Glaucia laudabat, an quum eundem iratus postea vituperabat An ille demens, et iam pridem ad poenam exiliumque praeceps foedior atque inquinatior in Cn. Pompeio accusando, quum in universo senatu vituperando fuit Quod quidem miror, quum alterum gratum sit iratis, ulterum esse tam bonis civibus non acerbum. Sed ne id viros optimos diutius delectet, legant hanc eius concionem. de qua loquor in qua Pompeium ornat, an potius
Milam ali his laudare et defendera. etiam os mortem. Paulo post munere videtur usus esse pro Praemio, fortasse nou inale Aod νι ito era4
voeabulum aptam h l. . Obtreefatoves Ii quos iam saepe nominavi Bibulus Cato, Doluilius. Mas. Nemii attis esset iam quum ante Clodii lucticium comitia aedilitia leti voluerunt aedilis curulis, ni ereare intur, enecerunt. D. Ne id iros optimos ditatius de- Detrio Scit Pompeium a Clodio Mittiterarι, ut recte subaudit Maia utilis, sed divi vitus non ex bene vinclo sermone. Nihil vero absurdius est. quunt nod invitatur Sonatus ad te gem iam Cloim concionem, quam ramen modo sor,itan paucis ante horis, iubila in supra linxerat Memini lue Deci aurator . - . 8 dixisse ad se delatiam concionem, quod nemo deseri tis exempluribus acceperit an opinatus est iu paucis die hus talem orationein pud omnes Sosios tu e luna uis expositum flaisse Noli suspi-micior esse : nihil memiuit Declamator; hiilus est ei loci et temporis
402쪽
D II ARVS P. RESPONS. CAP. 2 4 39 3desorimat Certe laudat, et unum esse in hac civit ulc
lignum huius imperii gloria dicit et significat se
illi amicissimum esse, et reconciliationem esse gratia usuctam. Quod ego quamquam , quid sit, nescioci tamen hoc statu O , hunc , si amicus esset Pompeio laudaturum illum non fuisse. Quid enim, si illi inimicissimus esset, amplius ad eius laudem minia endam sacere potuisset Videant ii, qui illii in Cn. Pompeio
inimicum esse gaudebant, ob eamque causam in tot tantisque sceleribus connivebant, et nonnunquam eius indomitos atque effrenatos furores plausu etiam suo prosequebantur, quam se cito inverterit. Nunc
enim iam laudat illum in eos invehitur, quibus soantea venditabat. Quid existimatis, eum, si reditusci gratiae patuerit, esse iacturum , qui tam libenter in opinionem gratiue irrepat 7
men hoc statum fuisse' Haee. in quibus et Graevius haerebat, in selici acumine corrupta explicetn bis Oedipus advocatidus, Guratoni 1 Quid ineptius, inquit, si hoc seri clientur ' Sed risum exe ita iocans Cicero venusta quadam sallacia,quasi e eo, quod dixerat, Clodium de Pomi'eii digitilate detrahere, quum illum maximis esserebat laudibus istud eousequeretur. Quid enim , suhiungit. ι illi inimicissimus esset am--ias ad eius laudem minuendam su- cera misisse st nam scilicet illum laticlare DFuudus ioci est, quod I a-toribus, quos Cicero alloquebatur, Platae consitaret, eum Clodio Pompe- iuiis it gratiam non rediisse quod etiam Epp. ad Q. Fratr.III, 4 constriantia r. Illuc deridetur potiti Α, qtaam refellitor, mendacium hominis, qui falsam reconciliatae gratine opini meis c Ptabat atque hae iactatione
Potui'uium ipsum irritabat. - Nobis
ut reliqiis horum non dis Ileetit, ita iocari nunc orator inua videtur sed vulgarem xenteuliani de laude lurpissimi hominis magnum virum dehonestavi nimis pueriliter persequutus
S reditias ei gratiae statuerit Falsa est haec Latinitas. Dieitur redire ingratiam . Deditus in gratiam, noured.liasis ιιae Videte. d. 4 v v. conss. C. O. Pro Mil. e. 3a, ad Λlt ll. 3. Sed exemplis non opus es ad do ceradu in lii Omodo in intissima sormula imit uti sint Roinani tuo nutem
rit demotistrare. MAR L. - edittis graιιae Doridum ni ius in vetitias. Sed an id o no potvit a Cicerone povit Nonne pud oratium riseia redit Venus Non ve gratia hic extruutuus amor cuius reditu potest intercedere Sed saepiris iam hunc locum tractavi inus. GES . Ferremus, si
403쪽
,a XXV. Quas ego alias optimatium discordias a diis immortalibus definiri putem Nam hoc quidem verbo neque P. Clodius, neque quisquam de regalibus eius,
aut de consiliariis designatur. Habent Etrusci libri
certa nomina, quae in id genus civium cadere possunt. DETERIORES , REPvLSOS , quod iam audietis, nos appellant, quorum et mentes et res sunt perditae longe que a communi salute disiunctae. Quare, quum dii immortales monent de Optimatium disco talis, de clarissimorunt et Optime meritorum civium dissensione
praedicunt quum principibus periculum caedemque
portendunt, in tuto collocant Clodium , qui tantum abest a principibus, quantum a puris, quantum a in s ligiosis. Vobis, o clarissimi atque optimi cives, et vestrae saluti consulendum et prospiciendum vident. Caedes principum ostenditiir id, quod interitum optimatium sequi necesse est, adiungitur ne in unius imporium res recidat, admonemur. Ad quem ne tum si deorum non itis non duceremur, tamen ipsi nostro sensu Oniecturaque raperemur. Neque nim ullus alius discordiarum solet esse cxitus inter claros et Pinetisavisset concinnitate nutitheti opi-NION gratiae quamquam imperiti scriptoris est, tales excusatioue me rere is neque satis mirari erudi- um et vetustum exicographum, adeo mala religione occaecatuita, ut
ne potuerit quidem vim illius reprehensionis assequi. Ridieula etiam asser exemplum poeitae quod uee uidi in uiciem anulogiat habet. Quocire equidem credideri in si Murklandus illa selibetis, ab illiv.
nreii carminis lectione recens nisset, eum uisu aliter iudicaturum fuisse Gestierum utilem , si rhetor dixisset gratiam dissilientem ut male sartam,
vel coeuntem et mox resciarum haccomitia pro Ciceronianis habiturum, quod Latina esse et apud poetam legisPPa eat . . DETERIOREs , REPULso Bene mo. net ex Etruscorum libris verba stia petiisse Hisruspices. Nam Romae non reperimus ista nomina tanqsam Certa
et propria in hoc genere usurPata oppositi omimatibus. D. Quod iam audietis mae uncinis inclusitam. Diaeordiis NM. aliqno cliscordia.
404쪽
DE HARUS P. RESPONS ΑΡ. ab Ilentes viros, nisi aut universus interitus, aut victoris dominatus, aut regnum. Dissensit cum Mario, clarissimo
ci ve, consul nobilissim us et sortissimus, L. Sulla IIorum uterque ita cecidit victus, ut victor idem regnaverit. Cum Octavio collega Cinna dissedit. Vtrique horum secunda fortuna regnum est largita, adverSa mortem. Idem iterum Sulla superavit tum sine dubio habuit regalem potestatem, quum quam rempublicam recuperavit Inest hoc tempore haud obscurum odium, atque id insitum penitus, et inustum animis hominum amplissimorum; dissident principes; captatur occasio.
Qui non tantum opibus valent, nescio quam ortu nam tamen ac tempus Xspectant. Qui sine controversia plus possunt, hi fortasse nonnunquam consilia ac sententias inimicorum suorum extimescunt. olla.
iur haec e civitate discordia iam omnes isti, qui por
tenduntur metus, exstinguentur iam ista Serpens,
quae tum hic delitescit, tum se emergit et sertur illuc, compressa atque illis inorietur Monent enim iidem, ne occultis consiliis respublica laedatur. Quae sunt Occultiora , quam eius , qui in concione ausus est di-Dissere Sie Car. Steph. e eod. suo Lamh. m. IIS. Ers. aliique. vulgo olim dissensit. Quamquam remρublicam recuperiarii xl. e. restituit vel, ut Manutius explicat, de nauibus improborum ereptam restituit optimatibus CL pro Domo S. s. Hoc serri potest in studioso optimatium; sed quae statim audita suui dediscordia civitatis, ina, Des sunt logi. . Ima, inlisa e Graevii eorrectione recepitarn. Monant enim Garat eorrigit etιam. Utine sunt oeotilum videte milii, quo rhetorem abripiat studium omnia Haruspieum responsa in Clodium
convertendi. Dum illud de Meultis consiliis interpretari vult, sie scribit, ut quid post tria verba positurus sit,
uondum videatur cogitare Magnopere ego discere velim . qui eonsilια
quae nis palum prodit in otiellio
mblico die possint occulta atque adeo, comparatione quadam. Dccia-liora. Causa hai una ineptiarum haee
fuit, quod quum Seriplo fingeret
consiliis dicere volebat vel debebat scelestis a. nesariis r hi recte su hiecturus suisset, Quae sunt acelestiora ele. Nam seelesta diei poterant illa publiea a Clodio prolata consitiaci atquo seus eadem dicantur Decialia eo
405쪽
οna ocero iustitium edici oportere, iurisdictionem interis mitti, claudi aerarium , iudicia tolli 'misi orto existimatis hanc tantam colluvionem illi, tantamqueo versioncm civitatis, in mentem subito in Postris nee cogitanti venire potuisse. st qui dena ille plenus vini, stupri, somni, plenusque inconsideratissimas ac do
mentissimae temeritatis. Verumtamen nocturnis vigiliis, etiam coitione hominum, iustitium illud concoetum ac meditatum est. Mementote, Patres conscripti, verbo illo nefario tentatas aures vestras, et perniciosam viam , audiendi consuetudine esse munitam.
tempore, quo tu conci ue Proseruntur, nulla arte intelligere possin Verun talibus ri bus mire aliunda linee or tua. MARE L. Vix speciosiua, et ta- sucu ansuta. an et itiiquilis DPPusuatur baue oratio . u.ian in b. l. Fieri posse, maior, ut occulta sint quas dicantur in conetove. Sed quis ita stupidii est, ut uinii mei ' Non pro- eclo Auctor. Sed illud ad uitrahitis est, Marklandum qui librum scriberet ud uoueudas veteri Possessione itis oratioues, non dili: eutius ad veristi se nni muni ad ea, qui e sequuntur, 1ibi aperte egit Scriptor bnee talia in mentem stulto, nec eosiliatili vulea occulte Menire Potuisse. - Noctiarma
etiam cottione homιtium etc. Ergo occultis consiliis nocturni coiistitii tum Est quomυdo gh ret ad populum Clodius. Es v. Non displicet haec speciosa literpretatio, qua inure non rid modum inuitur culpa cris toris.
In mentem - venire Potuisse Sinnis attentius Ousi derct, ait tam binus, videtur ridiculum dictu Me nire uisuum liquid ira mentem necem sitanti nisi filiis diciti, ea diei alicui tu me uteia vetitit nec cogitanti, quae cuiuspiam auimo obiiciuntur extem re, et alι- agenti aut et t. sine, gna animi adversione atquου attentione. Sie illes qui simul itionet, ne abe se a libris veli unde
novam extundit lectionem in rostris coticisnanti Nou iuveuiolamen. omissionem istam a Grotero vel ullis postea ex codd. euoluuam E,se. MARE L. Tentatas aurea Mestras Quomodo
ista talae hirutati res aenalorum, quum
illa Clodius non in senatu, sed inooneione dixerit Z lta interrogon Ῥα nutitis, sibi ipse respoiralia lania
- Ae sane id uuuit sieri votui veroe liuin, ut Auctor oblitiis fuerit quidngcret. Et si Iliis utilio, it lecto , cui hoe noliten Meris mile videislui . sis neque illum uec me ipsi in diutitas detiueudum arbitror. ABKL. In iusiuillud oblivionem ivterpretiatur Mar-klutidus et stuporem Poliauri: Quint. Praesen trinis unum qui deni tu toti eloti e fuisse senuior et . nec tithiarios quidem , eosdem, credo, fieri intrari Stiitit Omnes an uo Putauius, Nisi:trii fises , misiAsc, qui conrione in Cli, lit
406쪽
XXVI. Sequitur illud. NE DETERIORIBUS REPVLSIS ssu E BONO AUGEAT v R. Repulsos videamus : nam det
riores qui sint, post docebo sed tamen in eum cadere hoc verbum maxime, qui sit unus omni uinmortalium sine ulla dubitatione deterrimus, concedendum est. Qui sunt igitur repulsi non, ut opinor, ii, qui aliquando honorem , vitio civitatis, non Suo, non sunt assequuti. Nam id quidem multis saepe optimis civibus atque honestissimis viris accidit. Repulsi sunt ii, quos ad omnia progredientes, quo munera contra leges gladiatoria parantes, quos apertissimo
Iargientes, non solum alieni, sed etiam sui, vicini, tribules, urbani, rustici repulerunt. Hi ne honore Rugeantur, monemur Debet esse gratum, quod praedicunt sed tamen huic malo populus romanus ipse, nullo avia spicum admonitu sua sponte Prospoxit. Deteriore cavo te; quorum quidem magna est natio β7 sed tamen eorum omnium hic dux est atque princeps. Etenim, si unum hominem deterrimum poeta prae
sianti aliquis ingenio fictis conquisitisque vitiis de
formatum vellet inducere nullum profecto dedecus Deperire posset, quod in hoc non inesset multaqus in eo penitus defixu atque haerentia praeterire LXXVII. Parentibus, et diis immortalibus, et patriae
nos primum natura conciliat eodem enim tempo Pset suscipimur in lucem, et hoc caelesti spiritu auge mur, et certam in sedem civitatis ac libertatis adscribimur. Iste parentum nomen , Sacra memoriam, gen-
tor. in ea re, de qua dieebamus ad te in hune Ora extr. Clodius, g si quod sciam, I ullam res,utiam litterat. Aia omnia progredientes Significat D. Omnia σεδ Alerite i omnia sιδι arrogandes Ceterum pleraque torui Sua sponte 'rospexis Populus enim 3,igmentorum de remisi putita sunt sua sponte Vatinio aedilitat in nega- ex causa Vatiatii, ut tutelligilui vera FEna.
407쪽
tem Fonteiano nomine obruit deorum ignes, solia, mensas , abditos ac penetrales socos , occulta, et maribus non invisa solum, sed etiam inaudita sacra, inexpiabili scelere pervertit; idemque earum templum inflammavit dearum, quarum ope etiam aliis incendiis
si subvenitur. Quid de patria loquar qui primum eum
civem vi, serro, Periculis urbe, omnibus patriae praesidiis depulit, quem vos patriae conservatorem esse saepissime iudicaveratis deinde everso senatus, ut ego semper dixi, comite duce, ut ille dicebat, senatum ipsum, principem salutis mentisque publicae, vi caede, incendiisque pervertit sustulit duas leges, etiam et Fufiam, maxime reipublicae salu
tares censuram exstinxit intercessionem removit;
auspicia delevit consules, sceleris sui socios, aerario, Provinciis exercitu armavit reges, qui erant, Vendidit, qui non erant, appellavit Cn. Pompeium vi,
ἐιa mensas Golia sunt pro seltisci unde et solisterniam seu leui sternium apud Festum . . Eamum templum inflamma it dea rum est. Simplicius Cic. pro Mil. c. 7 Nympharum aedem inrendit; et Paradox. IV Nymphariam aedes manu tua deflagrarunt. Sed non illepida est adiectio verborum, μα-rtim ν etiam aliis incendiis ruboeniis eur, si modo certum est, hane aedem a Clodio incensam Numpharum fuisse Naiadum quoniam tam multae aliae
sunt Nymphae diversorum munerumae nominum. NAR L. Rem ita esse, humane sperandum est. In eo autem non omnes, opinor, consentient,
irio lepida voeatur ista vina loel exornatio. Nobis ea stibisigida et scholastiea videtur uti tot similes sententiae in his rapitibus, quas singillatim notare uoia dux inius operae pretium vere enim Aristoteles dixit: Ευηθιe εστι το τους,υηθεις τω γογωνώα ιζεταζεtv. . Censuram exstinxit antit enim
ne quem censores in senatu legeudo Praeterirent, neve qua ignominia unlicerent nisi qui apud eos accusatus. et utriusque censoris sententia damnatus esset. Vide Orat in Pisonem. NANantercessionem remoseuci a Picia
deterit suod utrumque lege Aelia et
Fusia confirmabatur. ID. Cn. POmyrium domum Oom ιι I. e. domo se tenere coegit domi eontinuit, inelusio Loquuti sumta exor in Pis. g. 6, ubi respondet contrariis verbis, me domo mo ex Iaatis. Sed magis haeserit aliquis paulo ante in senatu mantis tablieae prin-emeo quod quid sit nee capio satis. ne sue alias mitra lectum memini. f.
408쪽
ferro domum compulit imperatorum monumenta evertit inimicorum domos disturbavit vestris monumentis nomen suum inscripsit. Infinita sunt scelera,
quae ab illo in patriam sunt edita. Quid, quae in singulos cives, quos necavit socios, quos diripuit imperatores, quos prodidit 2 exercitus, quos tentavit8Quid vero ea quanta sunt, quae in ipsum se sce os
Iera, quae in suos edidita quis minus unquam pepercit hostium castris, quam ille omnibus corporis sui partibus quae navis unquam in flumine publico tam vulgata omnibus, quam istius aetas fuit quis
unquam nepos tam libere est cum scortis, quam hic cum sororibus volutatus quam denique tam immanem Charybdim poetae singendo exprimere potuerunt, quae tantos exhaurire gurgite posset, quantas iste Byzantiorum rogitarorumque praedas exsOP-
Ille omni Leor oris sui artιbvs y Iste eorrigebat Lambinus, frustra: nam plurinia loca docent, hoe discrimini parum coguitiam fuisse huic Seriptori. Ipsa simili ludo haec non
multo minus absurda est quam ea, quae statim notabitur; nee valde ae- enim laus est, parcere eo oris Parti-btis omnibus4 immo ignavorum oeest et omnem laborem detrectantium.
Igitur ex his verbis minime intelligitur id quod intelligi voluit Deela
mator. . Quantas Brogilarorumque - ex.
sorhuia misi quaenam res istaeSaul. aliunde scires. Clodium Byaauliorum nrhem diripuisse crederes, alteriusque Populi nomen sequi Portere, quem laetantii foetum calamitatis ha-huerint. Sed ex cap. a pro Sext. cognoscimus exsules quosdam By- Eantium suisse a Clodio reductos in tribunatu, sanumque essinuntium grandi Pectinia rogitar venditum. Quae duae res quum ibi conivngau tu , neque alia exstet ulla apud Tullium praeda Clodiana, cuius hie mentio possit recte substitui nou est eadem hic recusanda coniunctio. De Brogitam multa etiam supra c. 3. ex
quibus Regem quoque lege Clodii
eum appellatum pecunia discimus tibi nolaudum, quod eundem, inquit. putabo Regem , si habuerit ianda tibi
AMMat quod ei Per syngraphiam credidisti. oe eerte Clodius non ex/Oπ- erat, immo ne postea quidem videtur exsorhuisse quoniam Pessinuntem cito iam Deiotarus Brogilaro eripuerist. Huc pertinent etiam syngrvhae cum Burzantiis exsulibus et eum legatis regιis. Pro Domo e. O.
Similitet Clodius eum Hermacho Chiosrn3 ρhas fecit, ut supra legebatur α 6 Pretium nempe pactus proue -
409쪽
huit 2 aut iam eminentibus canibus Scyllam, tamque ieiunis, quam, quibus istum videtis, Gelliis, Clodiis.
Titiis, rostra ipsa mandentem 2 εο XXVIII. Quare, id quod extremum est in haruspi
cum responsis providete, NE REI PUBLICAE STATUS COM-MvTETvn. Etenim vix haec, si undique sulciamus, iam labefacta vix, inquam innixa in omnium nostrum humeris cohaerebunt. Fuit quondam ita firma haec civitas , et valens, ut negligentia in senatus, vel etiam iniurias civium ferre posset. Iam non potest. erarium nullum est vectigalibus non fruuntur, qui re, demerunt auctoritas priucipum cecidit consensus ordinum est divulsus iudicia perierunt susseagia descripta tenentur a paucis bonorum animus ad n
gato ad senatum a Chii misso adversus Herniaelium intersciendo Antion utem , qui hune est consequutus, ita
Cicero sceibebat ad Fratrem II. 9:-Illud quod cupit Clodius. est legatio aliqua, si miniis Per M. natu in . per Popillo in libera, aut BF uti uiu,
aut ad rogitarum , aut utrumquU. Plena res nutrittiorum. Manutius ihi reeis au nutat eam legationem ud pe-
enuia exigendas Clodium expetisse, quarum habebat syngraphus. Maecomnia Garutonii verba adseripsi, quia fiunt eiusmodi ut vix aliter fetibi potuis et vir optimus, si nostram sententiam de auctoritate oratiouis Minplexu es,et. Sed ad reliquas ineptias aceidit elium usus numeri plurulis Brogitarorum ex nota elegantia duetus, sed quae non erat huius loci.
Eminentibus' Markland eoni. -- minentibus quod est in Verr Il. 4. Cama eminerues Seyllae tribuit 2 le . Phantasia quadam et pietura oratoria qua ultra aquas exsilire et eorpore Scyllae, cui adnati sunt,
recedere velle videntur. Non ergo opus videtur mutare in imminentes quod commoduin avaritiae alioquin epitheton est. Similis pictura et vehementia est in eanibus Clodii, h. e. rabulis, rostra ipsa mandendi a. quam admirari satius est, nam reprehendere. Es'. vulgatam le-eliouem sie salis bene defensam esse apparet. Sed felicem audaciam senis leutiae it Ie solus et sine rivali admiretur. Qua de re etiam Eruesti memorabilis est uotatio, qui Ioeum auemiue adhuc explicatum questus. Iepide rosιra, inquit dixit Pro na-ὐιbtia illi Mylla canes mandebaut tantum homines e navibus fractis aut demersis Clodii caues mande haut lysias naMes prae magnitudine famis. i. e. θssam re ubi Per egeo, quaa in matris ipse serebat. deo trans versos interdum agit elegautes hom1-ves talium sensuum grandit . .
Ma/tilentem p rutaev a Verri III, 1a, legendum putabat tiraribentem.
Sustragia descripta Senientia eat: Ita eorrupti sunt plerique cives ut
410쪽
DE II1R 'SI'. mi s D s. CAP. 48 4 37lum nostri ordinis expeditus in m non erit civem , sui se Pr patriae saluto opponat invidiae si ustra
posthac requirotis. un re hunc statuin, qui nunc os loci qualiscumque est nulla alia re, nisi concordia, velinere possvinus. Nam ut meliore simus loco,ic optandum quidem est, illo impunit, deteriore autem statuti simus unus est inferior gradus, aut interitus, aut servitutis. Quois trudamur dii immortales nos ad anonent quoniam iampriden humana consilia ccci lerunt. Atque ego hunc orationem, Patres Conscripli. lam tristem tam gravem non Suscepissem, non quintinnc personam is has partes, honoribus populi romani, vestris plurimis ornamentis mihi tributis debe-vem, et possem sustinere sed tamen facile, tacentibus celeris, reticuissem sed haec oratio omnis sui trion auctoritatis meae sed publicae religionis. Meum erunt verba sortiisso plura sententiae quidem omnes haruspicum, ad quos aut referri nuntiata ostenta non
Convenit aut eorum responsis Commoveri necesse est.
Quod si celera magis pervulgata nos saepe et leviora
moverunt, vox ipsa deorum minor talium non mentes
patiantur se indve nil sust rugandum, ii iihil illi pauci hene voliint. Itaque, Doragia Aescriρια ιιni est .imVercitua e ciuiunt tum quasi est singi, lis civibus suum sustraxin m. cui debenni λει arili ragio coini nodare. Sic alibi Aes ibere eiMitatibus Pectiniam . Di orato milites, iubere quantum debeat Pectantiae, tributorum militum aiu- sola ei vitai conserre. Raatu. Oιιare hunc statum, qui itine est N. e. miserum . qualis L scribitor indua verbis, menim . ix haec te lamnilia quidem minus e pectus, quam cle irae statu retini indo. Sed ex aut1onitis quo delap usitat enatat ulti, ε cartiuciis suis r ut meliore simias Deo te diri ne nutem si hocisve Cure non licet ne ne optare qui-cle iis Cicero dixi Met, ma3is ενιιι dum quam Ueramιιιm est x, nisi i te ni ivtur eur non id ipsum postulat Orator uti niatnry Cur satis habuit. duntiis ne tis Perbiis perieulum iu
diei iniendi set . Orationem Vetus liber Vt,ini
IIonoribus populi Romani Hueestos eiu isse voenbuli ornamentis Rutabat tae viris Garatonius vilis tum defendebat Aic, ut Mes ιν es ornamentia ad laude a senatu tribistas