M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

발행: 1827년

분량: 684페이지

출처: archive.org

분류: 로마

471쪽

nonnullis etiam laudantibus Sardis: ita fidem maiorem varietas ipsa iaciebat testibus enim aequis tabulis

incorruptis tenebantur. Nunc est una VOX, una mens, non EXPre S Sa dolore, sed simulata, neque huius in

iuriis, sed promissis aliorum et praemiis excitata. At creditum est aliquando ai css. Et fortasse credetur aliquando, si integri venerint, si incorrupti, si sua sponte, si non alicuius impulsu, si soluti, si liberi. Quae si erunt, tamen sibi credi gaudeant et miren

tur; quum vero omnia absint, tamen se non respicient, non gentis suae sumam perhorrescent.

quidem etiam Varro de re ma III. a haee scribit: Nonne item L. Atinbutius homo in scitis orerim doetus,

cuius Liaeiliano inaraetere sunt tibelli.

dicebat ete. Verum nihilominus Al- hucii praenomen puto suisse Tlum. non lain quia ita seribitur a Cicerone

in Bruto XXVI et XXXV, Divin. in

Verr. XIX. de prov. cons. VII, use. v. 37; sed Propter uellii versus apud eundem Ciceronem de Finib. I, 3 tor, tuqiuam, Tite, lictores, turma omni cohorsque. πιρε, Tite, hine hostis mi Λlhueius, hine inimi-Fuit autem Albucius accusatus a C. Iuliori nempe Strabone Caesare. ut ait Suetonius in Caea. LVJ, qui dicebat pro Sardis ut patet etiam ex cercine Diviti in Verr. XIX. secus atque videtur indoeo eorrupineiusdem Cleomuis de Osse. II. Deviqua Λlbucius dicitu damnatus Romae tu Pison. XXXVIII, exsulphilosophatus Athenis Tuscul. V. 37. Mai. quidem legi etiam L, quaalitera cum paulo disserat a viti antiquissimis hisee schedis facile ama-uvensem decipere potuit. GR. - it inuicio praenomiue baereremein riehius vidit Legendum Tinbuetur.

C. Megaboeeus Cicero ad itie.

II, et Megabocotis et haec anguinaria iuMentus inimicissima est Mega-haceum commemoracit Plutarchus in

Crasso et Appianus de Bello Parm. III. 4 et 5 ed. Sehπeigh virum animi magnitndiue et vi corporis insignem, qui in infesta pugna eum Parthis ad Carthas se ipsum confodit. Hare monumenta de Megab eo , veIMegabaeeo collegit Cl. Mai. nee maiora addidit Heinrichius. Sardimas Codex Sarnis. Laudantibtia Sardis mos fuit ut reus , Praeter patronos . laudatores etiam adhiberet. Hi suere interdum si res ita serret, hominies provincialea, quos singulae civitates ab eo admini atratae, cum publica laudatione ad sublevandum rei perieulum mitte hant. Vide Sigonium de Iudieiis lib. II cap. XIX, et ex se. Iaudationeariaeei in orat pro eo cap. XL. N.M. - Codex ad. Tamen inmeiurieliins mallet liam. Perhorrescent mam interrogantia modo dieta credit Cl. Mai , eiquo ussingantur Germani Duumviri.

472쪽

PRO M. SCAVRO

Fallacissimum genus esse Phoenicum omnia monu amenta vetustatis, atque omnes historiae nobis prodi

derunt. Ab his orti Poeni multis Carthaginiensium rebellionibus, multis violatis fractisque foederibus, nihil se degenerasse docuerunt. Α Poenis admixto Afrorum genere Sardi non deducti in Sardiniam, atque ibi constituti, sed amandati et repudiati coloni.

Quare, quum integri nihil suerit in hac gente plena, aquam Valde eam putamus tot transsusionibus coacuisse

Hic mihi ignoscet Cn. Domitius Sincatus vir ornatissimus, hospes et familiaris meus ignoscent Delicones ab eodem Cn. Pompeio civitate donati, quorum tamen omnium laudatione utimur ignoscent alii viri boni ex Sardinia, credo enim esse quosdam Neque 44 ego quum de vitiis gentis loquor, neminem e Scipio.

i Quem Pompeius civem Romanum secerat ScRox.

Phoeni. oenia T. Rebellionibus' Code rebellι eustae bus a A Poenι a' an Sardorum origi nem testatur etiam Pausanias hoc. XVII. Tum et aliam Afrorum exsceusionem ia Sardiniam memorat ibidein Pausastas. Et quidem traho lib. V diserte seribit προ δε λωκε κατεκαam in o ἐκ Καρχηδογες ροιιea Phoenices Carthaginis incolae eam PSardiniam in obtinuerunt. N. liAmandatio Code amendati. Plenas Si vox plena genuina est .

Plenis , cuius pars si fundatur, eique alii liquores admi

sceantur, acorem contrahere solet.

Heintichius eorrigit ι hae gente Pura. Nihi quidem vox plana non arridet, sed emendatio pura nimis distare videtur. Sin ius Ita legi ut Sematurrino. que esse Possit. l. a Singuius. Natione Sardus Romana ei vitate donatus a Pompeio. Nam lex Gellia et

Delemnes Ea certas literas DONES , mihi etiam apparebat C reliquae tres sunt ex genere literarum Ε, , , . , T in hisce schedis maxime ustivium. l. Mai in prima editione lucem hule nomiui ex geographia Sardiniae exspectandam esse dixerat. Λ recte Heloriebio adnota tum fuit contextum alii Miri boni Neminem excipio b asse aliqui, innuere Sardos homines eiusdem familiae maxime quum Tullius mox testetur Sardiniam nullam habuisse amicam populo eiritatem.

473쪽

Sed a me est te universo genere dicendum in quo fortasse aliqui suis moribus et humanitato, stirpis ipsius tinenlis vitia vicerunt. Magnam quidem esse

Partem sincido sine societate et coniunctione nominis nostri res ipsa declarat. Quae est nim practer

Sardiniam provincia , quae nulla in habent amicam po- ο puto romano ac liberam civitatem Africa ipsa parens illa Sardiniae, quae plurima et iacerbissima cum maioribus nostris hella gessit, non solum fidelissimiquegnis, se Lot iam in ipsa provincia se a sociotnt Punicorum bellorum, Vtica teste , defendit IIispania ublerio Scipionum into

a . . . . . . . . . . . .

Vndi quo mihi suppeditat quod pro M. Scauro di-

i Aliae eivitates sunt clipendiariae aliae liberae. Silpeniliariae, tacie hello suhivguntur liberae, quae ad micitiam sponte veni vul. Dicit Cicero in omni lius provincii , quac contra nos holla gesserunt, invenimus aliquas ei vitales liberas , quae ad amicitiam nostram sponte venerunt sola Sardinia est, in qua titilla civitas nobis mica sit. ScROL. et Scipiones quum gererent in Hispanici bellum occisi ambo sunt De si eientibus lune omnibus Ili paniae civitatibus ab amicitia populi Romani. Gadi lana sola civitas in fide mansit ilosectumque ne siue imperatoribus romanum gliscepit ac fovit exerciliam IiiEM. A me est C decamen si sod addititia litera Oholo conligitur. Res ipsa' Cod ex remsa. Amteam Modex amica. Regnis tuta Masinissae. Mai. Vt raestes Tirtio hello punico incipiente Vliea maximnio, Carthaginem urbs sileae ad Romanos a Poenis descivit. Vide Λppiani an do

MAI.

Hispania AEat unam incommodam codicis ambrosiani explet quodaminodo locus Tullianae Oratiotiis pro Cornelio Balbo c. v i muris quou-dam temporibus reipublieae nostrae,

thago nixa dua hiis Hi paniis linie imperio immineret et unum duo siil- mitia nostri imperii Cn. et P. Seiri nos extincti Oeeidissent L. Marcius primi pili ei ilurio, iam Gaditanis foediis ieisse dicitur. QNA . Vndique milia Postremum rinensis codiei soli vis incivit a verbis nisse emplo Midetur ι Mestro consρeci iudices. Λl qui hae hahel Λsconius ad h. or. Versi a novissim CLX α undique mihi suppeditat quod pro M. Scarii dicam

474쪽

PRO M. SCAVRO

Cam, quocunque non modo mens, verum etiam oculi

inciderint. Curia illa vos de gravissimo principatu patris sortissimoquc testatur L ipse Metellus, avus huius sanctissimos Deos illo constituisse templo videtur in vestro conspectu iudices ut salutem a vo-

his nepoti suo deprecarentur , quod ipsi saepe multis laborantibus atque implorantibus ope sua subvenissent. Capitolium illud templis tribus inlustratum, pa- γ

i Castoris et Pollucis templum etellus, quem nominat, resecerat. ΛSc.

I novistu patris M.Aemilius Scauarus sui priuceps senatus. Sanetissimos deos castorem et Pollucena, quibus aedem extrnxit L. Mu-

tellus Dalmatieus suis manubiis inhello Dalmatico captis vide Ciceronem in Verr. I, 9. Ille porro fuit

miles atque Obscurisuerunt. Templo Asconius in templo. Nepoti suo deprecarenturo seonius nemiis sui deprecarentian.

Deor. II, 23 in Fides Meus quas iaCapitolio dedicatas videmus proxime a M. Aemilio Scaliro ante autem ab Atilio Calatino erat sues consecrata .. Idem templum Menti consecratum ab Aemilio Seauro commemorat Plutarchus de Fort. Roman tom. II. P. Ased. 1 ueni, Verum quum a T. Otacilio praetore iampriden dedicatum fuerit vid. Livium XXIl ro; eomploratam defensionem in iudi XXIII. 3 equidem eoniicio illud

eium attulit 'amen propter vetii vel ampliatum . vel restitutum nen-stissimam nobilitatem, et recentem liquam ex inchoato extructui fuisse memoriam patris absolutus est , a Scauro Restititit etiam aedem Fi-

Illa Mos cita duo codices Ambio de ab Atilio consecrataim. Quodnam stant seoniti, et aliquot antiquae sucri tertium templum a Scauro d- editioves , uti Cl. Mai testatur lustratum, videant alii. etiam oeuli inciderint. Curia illa vos de gravissimo principatu patris sortissimoque testatur, L. ipse Metellus, avus huius sanctissimos deos illo constituisse in templo videtur in vestro conspectu iudices, ut salutem a vobis nepotis sui deprecarentur nAsconii ergo ragmentum cum Taurinensi coniungitur. Postrema haee est pars perorationis, in qua Ma rvm laudat Cicero a maioribus suis, praesertim vero ab avo L. Metello. et patre Aemilio Scauro. Hoc fragmentum innuehat Quintilianus VI, i, de peroratione scriben- α Periclitantem vero commendat dignitas, et studia sollia, et susceptae hello cicatrices, et uobilitas, et merita maio-rtim. Hoc, quod proxime dixi, Cicero atque Λsinius certatim sunt usi pro

Scatim patre hic ille pro filio. Quamucro apposite ad captandum indienm favorem haec a Titilio dicta suerint, intelli inus a Valerio Max. VIII, ,ro in M. quoque Aemilius Scaurvare Petundarum reus, perditam et

475쪽

47a RATIO PRO M. SCAVRO ternis atque etiam huius amplissimis donis ornati adi-lus I. O M. Iunonis Reginae, Minervae, M. Scaurum

apud. .

. illius L. Metelli Pontilicis Maximi, qui, quum templum illud arderet in medios se iniecit ignes, et eripuit flamma Palladium illud, quod quasi pignus no

strae salutis atque imperii custos, in aedibus Vestae continetur. Qui utinam posset parumper exsisteret Eriperet clinc flamma stirpem profecto suam, qui eripuisset ex illo incendio di

49.... tum Te Vero, M. Scaure, quidem vidi. Video, inquam, non cogito solum, nec Vero sine magno ani. mi moerore ac dolore, quum tui filii squalorem aspexi. Deci recordor. Atque utinam, sicut mihi tota in hac Cnias versatus urit oculos, sic nunc horum to osteras mentibus, et in horum animis adhaerescas Speciesine dius etiamsi sorte non nosset, tamen principem civitatis

esse diceret.

Quo te nunc modo appellem Vt hominem At non si es inter nos. Vt mortuum At vivis, et viges; at in

omnium animis atque ore versaris, atque divinus animus mortalo nihil habuit, neque tuorum quicquam potuit emori praeter corpus. Quocumque igitur te

Supra pag. 7o. Post illa verba is ania ιιerior Scipionum, in Stalitati editione haec leguntur ... bono quanti quod habebat Nemret. Age iam ego dessendi Scaurum ... Triari defende tu matrem . . . inte retari non solMendo fuisse bona. Denique retis bona. .. remta esse bonis et quae nullibi in Peyroni editione potui deprehendere. TR48. Templum illud D aettium dente Peyronos. l. reseripsi. Cois Vestae conflagratione , quo ineendio de custodis Vestae. Metellus inter imos ignes raptum mi M. Matire M. Aemilium Maurum Iadium ineolum se aὐit tit ait a clientis patrem ante multo annosterius Max. l. . . lege Livii Di destinctum ali nitiir. romem l X. Plinium VII. 45 . vi De tabeσγrdor Tria liae verba diuina. li li Dionysiuin Halie servaveriat Fronto in ExempL elocuti lib. II. Senecam Controvers. l. lV. a. e Med. pag. 4 . Custos in aedibus M. Sic sua-

476쪽

PARTES OLIM DITAE

CUM Q. SCONII PEDANI COMMENTARIO FRONTO J Nihil Sardos Appio gratius esse facturos, quam si de Scauri sania detraxerint.

CIRCA VERS A PRIMO XL.

AscortJ a. Subiit etiam populi iudicium inquirente Cn. Domitio Tribuno pl.

Cn. Domitius, qui tonsul sui cum Cassio, quum esset tri-hunus pl. iratus Scauro , quod eum in augurum collegium non eooptaverat, diem ei dixit ad populum et multam irrogarit quod eius opera sacra multa populi romani deminuta esse dicere Crimini dabat, sacro publica populi romani Deum penatium, quae Lavinii fierent, opera eius minus recte easteque fieri. Quo erimine absolutus est Scaurus quidem, sed ita, ut a tribus tribubus damnaretur . a XXXVII ci absolveretur et in eis pauca puncta inter damnationem et absolutionem interessent. t an reeentioribus editionibus te quam praeterea tribum exstitisse Ex-gitur XXXII. Sed uterque eodex am ploratum est. MAI. Ceterae etiamhrosianus eum antiquis editionibus adnotationes ad commentarium Aseo habet XXXVII. trioidem extra in vii avetorem habeut elarissimum Mai. lemnem numerum τῶ XXXV ali P c

477쪽

ORATIO S PRO SCAVRO Ibidem.

Idem Pst Rcus est factus a Q. Servilio Caepionc lege

Servilia quum iudicia penes questro in ordinem essent, 1 P. Rutilio damnato, nemo in in innocens videretur, ut non timeret illa.

Q. Servilius Caepio Scaurum i l legationis asiatica invidiani et adversv lcgcs pecuniarum optarum , cum secit repetundarum lege, quam tulit Scevilius, laticlia Gracchia. Scaurus tanta sui continentia ct animi magnitudinc, ut Caepionem contrarium detulerit et revior ibo inquisitionis accepta cffecerit, ut ille prior causam diceret, M. quoque Drusum tribunum pl. cohortatus sit , ut iudicia commutaret.

Ibidem.

IdemJ 5. Ab eodem etiam lego avia custos illo rei publica proditionis est in crinion vocatus vexatus a Q. Vario tribuno pl. est non multo ante.

Italico bello exorto, quum ob sociis negatam civitatem nobilitas in invidia esset, Q. Varius tribunus pl. lcgcm tulit , ut quaereretur de iis , quoru in opera consiliove socii contra populum romanum arma sumpsissent. Tum Q. Caepio, vetus inimicus Scauri, sperans invenisse se occasionem opprimciulicius , egit ut Q. Varius tribunus pl. belli concitati crimine adusse apud se Scaurum iuberet anno LXXII. Ille per viatorem accersitus, quum iam ex morbo male solveretur, dissuadentibus amicis, ne se in illa valetudine et aetate invidiae populi obiiceret innixus nobilissimis iuvcnthus processit insorum deinde accepto respondendi loco , dixi Q. Varius Hispanus M. Scaurum principem senatus socios in arma ait convocasse M. Scaurus princeps senatus negat: tostis nemo est utri vos, Quirites convenit crederes qua voee ita omnium commutavit animos, ut ab ipso etiam tribuno dimit

teretur.

DICIT ITERUM DE PATRE M. SCAVRI.

Id JH. Non enim tantum admiratus sum ego illum virum, sicut omnes, sed etiam praecipue dilexi Primus

478쪽

enimio stagrantem studio laudis, in spc impulit,

posse virtutem sinc pracsidio fortunae quo Contendissona, labor c constantia Pervenire.

Possit aliquis quaerer , cur hoc dixerit Cicero, quum Scaurus patricius lacrit qua generis claritas ctiam inertes io mines ad summos honores provcxit. Verum Scaurus ita suri Patricius, ut tribus supra cum actatibus iacuerit domus eiu tortuna. Nam neque pater, Deque avus, neque etiam proavus, ut puto, propter tenues opes , t nullam vita industriam lion Oros clepti sunt. Itaque Scauro aeque ac novo homini la-horandum fuit.

SEVERJ Et quoniam congcsta est accusatio ' hmagis acervo quodam criminum, quam distinctione ali

ssi a genorum et varietate.

Idem J Bostarem igitur quendam dixit Norensem sugientem o Sardinia Scauri adventum. Idem l Prius illum sepultum, quam huic coenam

dicerem, quum unum ex omni memoria sceleratissimum claudacissimum fuisse accopimus, tamen non timerem,

i Severianus rhetorinliniis, ubingit de disponendis erimini Pi in seri-hit Cicero Do Sciatiro reprehendit adMersarii consisam criminutionem. Ait enim ris Et quoniam congesta fuit,

et si dixi supra eaedes etiam Obiectae sunt Mauro, ut eaedes Bostaris de quasn in lilianus lih. IV, c. ar

Pro Scauro Cicero circa Bostaris mor. lcm in matrem crimen a reii. Et lib. V α 33 Deontradictionibus interim totum crimen ex oritur ut Cicero pro Matiro circa Bostarem fiat, velut orationem diMersae partis imitatus. Hoc autem loco refellere videtur Cicero Bostarem Scam Pol M'ra esse iu- tersectiim , quod neque ex eius norie commodum Sean rufi fi peraret, neque ei insensu esset quibus duabuseau

sis potissimum homines ad eiusmodi Iacia ora solent impelli. Quod ergo non timerem de Tubulo homine sceliratissimo, inquit, si pro eo dicerem multo minus de Scauro viro optimo timendum videtur Mareianus Capella libros significat hac oratione Scaurum defensum de Bostaris nece, dorarinis uxore, de decimis tribus. Multiplex, inquit, expiari s quae

stionibus causa eonsistit ut metundarum omnes Verrinae et pro Scau

ro de Bostaris nee . de Arinis uxore et decimis tribus exquiritur. Si G.

479쪽

II 6 ona TiONIS PRO SCAVRO venenum hospiti aut conviva si diceretur coenanti ab illo datum, cui neque heres neque iratus suisset.

L. hi Tubulus praetorius fuit aetate patrum Ciceronis Is propter multa nagitia , quum de exilio accersitus esset , ne in carcere necaretur, venenum bibit a .

Idem. J Quae quidem suspicio valuit etiam ob hanc

causam, quod quum agerent parentalia orenses. Ponpil Sat. 2. I. ud Libertus patronum non occidit sed duobus digitulis gulam oblisit. FRONTO J Copiis inops gente sallax.

CIBCA TERTIAM PARTEM.

primo. Asco N. 6. Sic, inquam, se iudices, res habet, neque hoc a me novum disputatur, sed quaesitum ab aliis est. Illa )xaudivimus, hoc vero meminimus, ac pene vidimus, eiusdem stirpis et nominis P. Crassum ne in manus incideret inimicorum se ipsum interemiSSe. Hie Crassetis sui pater Crassi eius . qui aemulus potentiae Cn. Pompeii fuit Periit autem in dominatione L. Cinnae, quum ille et alios principes optimatum , et collegam suum Cn. Octavium oecidit.

t Alter e eodd. ambrosianis prueui habet quom. Mai. et Tubuli seelera saepe commemorat Cicero, nempe de Finib. II.

oei praetermittuntur ab utroque codice ambrosiano. Ea tamen oecurrunt nobis inserius u. 7.

4 maee exempla sunt eorum, qui sibi in bello manus attulerunt, ut P. Crassi qui in bello Aristoni ei in

Asia capina barbarum, a quo captus erat, ni se interficeret, provocavit. aut alterius P. Crassi, qui in dominatione L. Cinnae ne in manus inimicorum ineideret, sibi mortem eouseivit. Quos inmen eque M. Aquillius neque Iulii no neque M. Antonius potuerant imitari. Hoc est autem, quod seribit Quintilianus lib. IV, e. r. Ciceronem pro Scauro repetundarum reo usum e se Lem piis Sisi.

480쪽

FRAGMENTA

Statim.

Id I . Ac neque illius Crassi sic in superioris, iisdem honoribus usus, qui sortissimus in bellis suisset, Is Aquilius potuit imitari.

Haec verba , quibus Cicero nune utitur , AC NEQUE

eam videntur habere naturam , ut semel poni non soleant, quia NEQUE est coniunctio disiunctiva, et semper postulat ut rursus inseratur, ut quum dicimus neque hoc, neque illud. Quo autem casu acciderit, quave ratione, ut hoc loco Cicero hoc verbo ita usus sit, praesertim quum adiecerit illam appositionem, et nomen intulerit postea alterum, neque perspicere potui, et attendendum esse valde puto. Moveor enim ruerita viri auctoritates neque ignoro, aliquando hoc verbuin neque vel semel poni, ut in eadem hae oratione ante ipse Cicero posuit Sic , inquam , se , iudices, res habet; neque hoc a me moum di*utatur, sed quaesitum ab aliis est. Sed hoc loco et sine praepositione illius verbi videmus esse positum , et tamen post secundum aliquid inferri ci . Nam quum dixerit neque hoc a me nouum dimutatur, infert, sed qua suum ab aliis est.

IdemJ B. Quid vero alterum Crassum temporibus eisdem num aut clarissimi viri Iulii, aut summo ingenio praeditus M. Antonius potuit imitari 2

Ille alte Crassus idem est de quo supra diximus. Alterum autem eum appellat , quia ante mentionem feeit P. Crassi, qui sui pontifex maximus, et bello Aristonici in Asia dedit operam ut occideretur Iulio autem quum dicit, duos Caesares fratres Caium et Lucium significat ex quibus Lucius et praetor et eonsul suit Caius aedilitius quidem oecisus est, sed tantum in civitate potuit, ut eausa belli civilia contentio eius cum Sulpicio tribuno suerit. Nam et sperabat et id age-

t ob altero odie ambrosiano litis Merbi rideamus esse Positum, et

tota abest hae particula orationis r lanaen quo si secundiam etc.

Sed Me Deo eis. In altero vero ster a Codd. ambr. et aliquot editi Sed hoc loco ut sine pravositione iti necantiquae nam.

SEARCH

MENU NAVIGATION