장음표시 사용
491쪽
AD FIDEM RECENSIONIS CL PROF. ORONI
Antea se hanc causam adieram, Beciperatores, ut
nunquam licturos adversurios arbitrarer, tantam caedem et tam atrocem ad sumiliam suam pertinere itaque animo soluto a cura et a Cogitatione veneram,
quod intelligebam, facile id me testibus planum sa-
Cere Osse. Nunc Vero, Posteaquam non modo con
sessus est vir primarius L. Quinctius, erum etiam
M. Tullio Flane orationem ego pro M. Tullio Decula, qui consulatum. Cicerone adolescente ad eloquaentiae laudem virescente cum Cn. Dolabella gessi. Α. V. C. si a dictain suspicor. Defendit autem eum de vi, quantum ex orationis fragmentis intelligere Possum Artifieium huius defensionia his verbis espressit Fortunatianus in Bhetoricari Voluntas legis tertio consideratur, quum exemi multarum tigum probamus, praesentem quoque legem ita seriti e stetit M. Tullius feci pro M. Tullio C. Sicomvs. Vix tamen mihi persuadeo hanc orationem ab adolescente Cicerone Pro viro eonsulari dictam esse. SCHvra r. Antea sic hane e samomas,
Ma videre mihi videor in prima linea. Saltem prima liter Λ certissima est.
Duo versus sequentes ita evanuerunt.
ut vix vaestigia supersint earum literarum, quas in huiusce solii Imagi verepraesentavi Textum sarcivi probabiliter meo quidem iudicio Pauperest ut idem lectoribus probetur. Hae prima esse totius rationis verba vel me tacente, quisque intelligi PEvn.L. Quinetitis Adversarius Ciue ronis in hae causa , et P. Fabii patronus sui L. Quintius. De hoe Cicero in Bruto LXII ait Complures mi
nime dignos elegantis conMentus auribus, aptissimos cognoMi turbulentia coneionibus, quo in genere Myer L.
Quintius fuit Reapse hic idem Quin inlius patronus sui Oppianici in horri-hil illa ea a Cluentii. Et eum quidem in ea oratione saepe exagitat Cicero, rapite praesertim L, ubi
492쪽
eius testes profitentur vertissime uideo auram mihi δε-
sensionis viam esse ineundam Antea enim in eo labo- raham , ut quod arguebam , id factum esse ostenderem; nunc in eo consumenda est oratio, ut ne adver
sarii, quod instiari nullo modo potuerunt, quum maxime cuperent, id quum consessi sunt, melioro Ioco esse videantur. Itaque tum vestrum dissicilius iudicium, mea iacilis defensio fore videbatur. Ego enim omnia in testibus ponebam , quorum ipse consensus quasi consalus iudicandi moram obis iniiciebat. At confessio adoresari in me rei di cutialem transtulit. Etenim quid est sacilius, quam de eo, qui confitetur. iudicare mihi autem dissicile est satis copiose de eo
dicere, quod nec atrocius verbis demonstrari potest, quam re ipsa est; neque apertius oratione mea fieri, quam ipsorum consessione iactum est. Quum in hac re, quam commemoravi, mihi mu standa ratio defensionis, tum erga P. Fabium paulo
eum a te graphice describit: Faeita enim ut non solum mores eius et armganitatu sed etiam vultum atque amictum , atque illam usque ad talos deruiasam purpurni reeordemini. νNA . Fuit tributius plebis maximemPularis ac seditiosus a V. 6M. Vid. Pighitis ad ann. 67 . tom l II. Pag. 5. IIune eundem videri quem Ci-eero dicit familiti rem suum ad Alt. VII. s. vana est Corradi suspicio. quam cum aliis aliorii non melio is rititis coniectiiris nollem Ernestius repetisset in Indice historico. ΗΕis n. In supplenda lacuna id erat curau
dum . ut versus fisent sex , quortim
quisque quindecim miuiiuum con laiseet literis, nec ultra viginti haberet. mihi quidem eam quam expressi sententiam, ratio contextus exposcere videbistur; ito si laturi editores meliora dabunt lubentissime ampleuetar. GR. et sic deinceps, nomineniisso Confessi Codex confessi. 9 Itidietam' Codex ditidieitim. Testιbus PonMam' Consensus testium quum Deilem Tullio defensi nem faciebat, tum Reeuperatoribus iudieandi dissieultatem ereabat, suspicionem enim conspirationis asseris poterat; recole fragmenta Pro Seauro,
et Quintilianum de testibus . .
Consensum cons rantem et Paenec n.
βαιυm dixit Cicero pro Ligario XII. Iudieandi mora iniicitur iudicibus. quoties alteruter patronus ita caiisam suam defendit ut iudiees ibi non liquere pronuntient vide pro Caeci
3. Tum erga Nullus dubito hane fuisse Tullii mentem in versi hucue -
493쪽
rem tuendum est de illa lenisale qua priore actione omniusti innio sIudio uel dissimulaueram, De excusaueram
ut non minus diligenter illius existimationem, quam rem M. Tulli viderer defendere. Nunc, quoniam Quinctius ad causam pertinere putavit, res ita multas salsas praesertim et inique confictas, proferre de vita et moribus et existimatione M. Tulli, multis de causis mihi Fabius debebit ignoscere, si minus eius famae parcere videbor, quam antea consului. Priore actione summopere cato ab ostendendo Fabio sed quando Quinctius, mutato defensionis tenore putavit ad ossicium suum pertinere, adversario nulla in re parcere quid me oportet Tullium pro Tullio sacere, homine con
iuncto mecum non minus animo quam nomine Acmihi magis illud laborandum videtur Recuperatores, ut, quod antea nihil in istum dixi probrosi unquam,
Perditis. Summii tu lenitatem sibi ipse saepe trihili Cieero. 4. Priore actione meficiente lacti an melinura, ad quam divinatiotiis Hieae verba exigerena, hae inserui tantum , ut quivis videat pauca deis
suisse ante primas Ambrosiani solii
Recivieratores' Iu eatis Possessionum reeuperandarum dabatitur Po-lissimum Recuperatores a Praetore; inare Festus ad voe reemeratio in
quit in Per Reciperatores reddanturres recipianturque, resque prἰvatas
tute Re Persequantur . Sic, ut Prae. termillam recupemtorium uilicium.
de quo Cieero in Verr. l. a. et illud in causa Caecinae, video Recu-
Peratore datos in causa iuiuriarum
apud Gellium XX. t. et lib. de In
vetitione II in ausa Pecuniae reditae apud Plautum Bacchid. II. 3.36 , et arrhaboni accepti apud euu-dem Rud. . , a in decernen a corona inurali apud Livium XXVI.
48 in eos qui iugerum numerum ex edicto praetoris professi non essent, apud Ciceronem in Verrina . Iudices hi a praetore demandati tres esse soletiant. Αmhrosianus Plerum que scribit, Ueratores. Taurinensis ut plurimum re eratores , quae e iustior est orthogrnphia. Ut quod Ambrosianus ut quod an intea nihil in istum dixi probar una quam in eo remehendar ita ta inmeia, ut in quinque evanidis litetisci. Maiiasee deprehendat emas. Revera prima et allera sunt literae lon- pne tertia exhibet speciem vocalis Ο. Quare Cl. in prima editiove emendabat ne quod antea nihil inreyrehenda Diu altera vero tit νωι antea nihil in istum dixi, obare Possim quam inistia re rehendar Guillelmus Cramerus reponebat M. quoia iantea nihil in istum dixi, robare
494쪽
i co reprehcnitar, quod hoc tompore respondeo. Verum et tum id feci quod oportuit, et nunc faciam squod necesse es Nam quum esset de ro pecuniaria controversia, quod damnum datum M. Tullio dicevemus, alienum a mea natura vidchatur quidquam de existimatione P. Fabi dicere non quia res postulare non videretur. Quid ergo est Tametsi postulat Caiasa, tamen, nisi plane cogit, ingratiis ad maledicendum non soleo descendere. Nunc quum coactus dicam, si quid sorte dicam, tamen id ipsum verecunde modiceque faciam, tantum ut, quoniam sibi me non esse inimicum potuit priore actione Fabius iudicare nunc M. Tullio fidelem certumque amicum esse O
quo de verbo vulgatum olim errorem Oh Gitanii ex eius Indi lucretinuo, alioquin ouae frugis pleno Correxerunt iam ullum Seioppius erisimit. I. et ossius delanalog. l. et 7. - Orator Pro Quinti c. vii eatorquendum es inrito atque ιι gratiis quod Faeciolatus bene explieat: velit nolit. Denique ipsum lioe emere ingrauia dicunt Terentius Heaut III. 3, 3 4 et Nepos Themist. IV, 3. II. Modiceque Codex o lique Re-
davit modioeque Sic pro Sulla 29. ma timida modiceque tricatur Pro Caelio 3 nun agam modice, eo longius progrediar, quam fi mea fides e causa ipsa emet et Sen. I. modiae Ierre Monuit etiam idem Philologus verba tantiam, seiungenda non esse ; sic pro Flaeeo u i tib
missa oc agam i tantum ut iudicea dianc , Pro Caecina 8. Dracior interdixi sine talla excemione lun-lum ut unde deiecisse , restimeret.
Priore aerion hine cognoscimus bis Ciceronem dixisse pro Tvllio. Nui. Ossim, quam in eo reprehendas Mihi vero visum est legere Probrosi -- In istum In P. Fabiuin ut Patet inseritis M. I. Re uehetidoro Cum diphthongo scribunt vetusti codices vide ie-hotiri Fragmenι Pag. 7, 5. A me natur ad Praepositio aberat a codice. Res postidare Nanique iudieiuni de iratominibu armatis pertinet adsumtonm deiectoris existimationetia vide pro Caecinari. Quis ergo es Abrupla haec vi uentiar, sed veram in se artem ha heni. Ovalia ni attendis quid sit orator, non tutelligas. Poterat stedeeurrere oratio non quia res postulare non videretur, sed quia 'a meta Postulat causa. tamen nisi plane cogit te tam cursum aistit Orator tibit interrogaus: Quid ergo Moyei nunc denique rationem dieit 1 Elna. Ingratiis' Loquutio est elegans optimaeque aetatis . ogere vel eogi ιngratiis i. e. invitum, repugnantem:
495쪽
Vnum hoc abs te, L. Quinti, pervelim impetrare; quod tametsi eo volo, quia mihi utile est, tamen abs te idcirco, quia aequum est, postulo ut ita tibi multum temporis ad dicendum sumas, ut his aliquid
ad indicandum relinquas namque antea non defensionis tuae modus , sed nox tibi sine dicendi secit. Nunc, si tibi placere potest, ne idem iacias, id abs te postulo. Neque hoc idcirco postulo, quod te aliquid
censeam praeterire oportere, aut non quam ornatissime et copiosissime dicere, verum ut semel unaquaque de re dicas quod si iacies, non vereor, ne dicendo dies eximatur. Iudicium vestrum est, Recuperatores, quantae Pecuniae paret dolo malo familiae P. Fabi vi hominibus armatis coactisve damnum iactum esse M. Tullio. Eius rei taxationem non fecimus aestimati vestruest iudicium datum est in quadruplum.
s. eoum DPro aequum . uti etiam Ba araeua et Vaticanna codd. apud Garatonium ad Plancianam eap. XV.Confer in fragmento rationi pro Flaeeo cap. g. relicum pro reliquum. vidi a iam . Petieum . tum etiam M- vinum rediguum , iniquom incerta
plane orthographia. Uchi, Mil. remperatorihus Iu d. NS scriptum est, is pro iis vel Ana dioeridia Sie e exilegesinem. Quod ea aliquid Ooum Cl. milegisset quo ea aliquid, einrichius
malebat quod , ne in textum indu- are audebat. Revera eoden habet quod i at literat, utpote postrema longi versu i scripta est sorma minori. 7. Iudirium est missi mae est formula iudieandi a Praetore ala. Taxationem' in apparet laxationem diei de pecuniae summa, quBea patrono deiecti proponebatur ob damnum datumn aestimationem vero de ea . quae a iudicibus Post damna-Fecimus inmbrosian Detiniri rinenata fecimus.
in hisce fragmentia eommemorat Clincero quae, utpote simillimae saeile legentem possunt in errorem inducere , tum iuvat ea singillatim enaeis
Lex erat Aquilia, seu verius ple-hiae itum de damno cuius capite Primo cavebatur, ne damnvm i ferretur. eaque Poena Matuebatur, qua laedens tanti condemnabatur, quanti plurimi homo vel animal laesum eo anno fuerit. Coutra inficiantem aetio erat
in duplum vocabulum IMVII adeo
496쪽
erat solemve in oe plebiscito ut, si ius oceidendi vel laedendi appareret, actio Aquilia prorsus inhiberetur.
Fide illam in Digesti lib. IX, titi II
Proximum sequitur antiquissimum Interdietum de Ui, quod a Cieerone his verbis proponitum. Inde tu aut amilia tua aut procurator tuus illum. aut familiam aut procuratorem illius in hoc anno vi deiecisti, quum ille Possideret, ne vi ne clam, nee Praecari possideret eo illum restituas iubeo. . atque adeo interdi et v mmda Vi appellabatur. Porro non m amnata atque solida hie intelligi debet sed simulata , qua , quum defundi possessione controversia esset exorta, litigantes nermes advocatis testibus, ad constitutum experiundi iuris gratia veniebant in rem Pra sentem, atque petitor alterum deiiciebat. Quae simulata vis di batur
Mis facta nioribu, ei uis, quotidiana, Deqtientes enim erant eiusmodi lites, ex conMentu Mis Iacta; atque ipse eonventos appellabatur deductio moribus saeta. Hae peraeta praeparatione, de
lectus praetorem adibat ut interdictum Unde m impetraret uterque
ex iure manu conserebat rem quisque auam vindicaturus. In hanc rem sormulae verbosae Praestitutae erant,
quas ridet Cicero pro Muraena xl l Sed quum propter temporum iniquitatem vis simulata tu solidam vim
abiisset, ut petito homines sive servos . sive liberos cogeret atque vel ndversarium . vel adversarii fain iliam
a tando controverso armis sugaret,
latoni fuit interdictum De Vi hom ni&ι armatis. Rem declarat Cicero Pro Caecina 32: Duplieite homines deiiciuntur aut sine coactis armatisve liomitii bus aut per eiusmodi rationem et vim. Ad duas disiimiles res duo deliincta interdicta sunt. In illa vi quotidiana nou satis est posse dueera se deiectum nisi ostendere possit quum possideret, tum dei tum.
Ne id quidem satis est, nisi Meet ita
se possedisse, ut nee vi nee clam, nec precari possederit . . et etera
quae lege. Interdicto exeeptionem quandoque addebat praetor; ait enim
Cieero ibid. 8 a Praetor interdixit. ut est consuetudo De Mi homini sarmatis, sine ulla exceptione . tantum ut unde deiecisset, restitueret. . Quae verba ita enarrat Hesmaunus in commenti ad h. l. - Pureae simpliciter decrevit ut restitueret, neque addit quum Caecina possideret. sed sive sto sideret sive non possideret restitui
iussit α Quae Hesmanni interpretatio luculenter refellitur a loco mox laudato pro Caecina 3a hoe enim tuterdictum omnem de possessione contro-
vertendi locum tollebat; quare Ciceroib. Possedi enim Caecina, Rectim ratoreas et id lametat extra causam est. Percurram lamen 'Mi. Veram exceptionem commemorat ipse TuIlius Epist ad fami l. VII, 13 Nequa
est, miscillam exoeptionem interdicto Pertimescas Quod tu prior, ho-mιnibvs armatis non Menerιs. Ita enim
vi illata propulsata fuisset Tota Oratio pro Caecina in interpretando hoe
interdicto versatur, quure a Pluribus abstineo, id motivisse contentus in interdictum de Vi eum interdiet de hominibus armatis in unum litulum e luisse in Diges lib. XLII l, ii XVI. illa vero di sis leg t f.
et leg. 6 de litis aestimatione. Crescente vero temporum iniquitate , hominumque audacia , qua sa miliae armatae eaedes sacerent, aedi- seia incenderent, bona raperent, Lucullus quantum interdictum Proposuit, seu verius paulo mutavit praecedens interdictum. Illud autem eum Cra mero hisce sere verbis expressuu
suisse credo : Si cui dolo malo lio.
497쪽
Quilinis innes leges, omniaque iudicia, quae paulo graviora atque asperiora videntur esse, ex improborum iniquitato et iniuria nata sunt; tum hoc iudiciu in paucis hisce annis propter hominum malam Consuetudinem nimiamque licentium constitutum est. Nam
quum multae samiliae dicerentur in agris Ionginquis
et pascuis armatae esse, caedesque sacere, quum quoca consuetudo non solum ad res vivatorum, sed
etiam ad summam rempublicam pertiner videretur; M. Lucullus, qui summa aequitate atque sapientia
minibu armatis eoaetisve damni quid sietum esse dicetur, in eum, qui id Dei e dicetur, uir uiiuum qu experiundi potestas fuerit, in quadria Pluin, Post ullum in sim Dium iudicium dabo. . Atqui liocri uterdi- etiam Poene colicinii cuni illo De Vi Bonorum a tortim Digest. l. XLVII, liti Vlli Euimvero, verba sunt Cra-ineri, utrobique actio est Pructoria.
cuius suu samentum duinnuim ulteridulum . causa dolus rutilus . iusti u men tuni millia armata coactave,
iii quadruplicatio dum vi , ut ovum ti an sit ovo si in ilius. Cur volem line edictum iudeque ut noti postitio- dum adeo evanuerit, ut, si Vlpianum excipias in iuris libris eius vix vestigium supersit, id vota est dissicilis ad explicanduin Quum vim orta esset his emp0ribu , inthus per bella civilia nihil Dou licere crederetur tibi ad iiii ius imperium rex reducta est. Dcilius singulorum liceatiae freti iniecta suerunt ad quam rem non variam profuit ligusto inde illea Perpetuiis Inm vero dissicilis est re-
tim memoria, nunquam Postliae, v l rarissilite, occursariti uiri Dei ii iii
K tamen et Seneca videri potest, qui Controv. V, b, lex ruit, uit. ι qui scieti damnum dederit, reudiat quadruplum, qui insciens ειmplum, nec a
men iusto. Quidquid vero sit noster hie Tullii locus os, pido est memor bilis. Inde enim discimus et auctorem diei de vi coactis hominibus,
et causam eius occasionemque proPO Dendi, denique ei te uipus . quo iu-troductu in sit. Eicuim ille M. Tereulius Varro Lucullus, id ipsi pleuuin
I Om 4rariun COs fuerit cum Cassio Ver A. V. C. 8a, non ita multo nute ' .iclura sui clus lacri necesse Est ut . si Peregrinam fuisse solum Asconitimis lictorem habemus modsi ut disticultatem moveat e Peregi iiii caelo is edicto ius inter cives disceptatuiti fuisse , is cogitet, quum inuti. ex ui bono in peregriniim aut Drovinciali tratisiuriui uilii Obstare, quin et e peregrino aliqua mis iuverint tu urbanum , rauci Due delictorum miteria, uno in Pliniis ius geutium attiugere videretur, adeoque Hadriatii aetate utraque edicta iuunum coiissuta fuisse. Hucusque doctus Iurisconsultus Craterusci uotis uixit. l. 3. Omnisquisi i l aurinensis; Ana ιν minutis omnicique, Sari' iiiii lites distillionii in hisce schedis occucimi L. Ad in mam emp. xl. e. ii', rLA- publica tu di,crinicia adductia ,,u
498쪽
ius dixit, primus hoc iudicium composuit, et id pe-
etavit, ut homines ita familias suas continerent, ut non modo armati damnum nemini darent, verum etiam lacessiti, iure se potius quam armis de se iderent. Et quum sciret de damno legem esse Aquiliam, stamen hoc ita existimavit, apud maiores nostros quum et res et cupiditates minores essent, et familiae non magnae magno metu continerentur, ut Perraro fieret, ut homo occideretur, idque nefarium ac singulare facinus putaretur, nihil opus suisse iudicio de vi coactis armatisque hominibus quod enim usu non veniebat, de eo si quis legem aut iudicium constitueret, non tam prohibere videretur, quam admonere. His temporibus, quum ex bello diuturno atque do
mestico res in cam consuetudinem venisset, ut homines minore religione armis uterentur, necesse putavit
osse, et in universam familiam iudicium dare, quod
videretur. Eis . Verba haec adlummam remst. Pertinere laudat, ni fallor, ex Cicerone telorinus in IIthel. Cicer. cap. XLVII. MAI.M. Luetillus Ius inter peregrinos Praetor dixit, teste seonio ad ora- ionem Ciceronis in toga eandida. Frater Lueti is suit, ut narrat Plit tarchis in Lucullo. MAI. sconius adit lavd P. 979. Graev. Plui. ia uetillis, a. Est hie M. Tereu- litis M. F. Licinianus Varro Luciit
Iris, frater, o germanus , sed con
sobrinus, si Eutropio fides, L. Lit euili, os cur C. Cassio . . 68t, a nibus Coss. lex seu inentaria Terentia Cassia. Vid. Manut in p. ad Q. D. I l. r. igh ad au. 68O. t. Ill p. 3 et . Vettierk ad Eutrop. VI, 7. EiNri. Ex imagine soliorum nictingi ndum esse adque sapientia DCl. Mai edidit ae sarientia. m homines' Sic Tauri uensis
s. Quum sciret Si Taurinensi quod iam viderat Sehuletius T. ;Λmhrosianus quum scirent. miserraro' urtient ut abest a Tatiri neusi. Huius intra reve spatium repetitae ni ulla exempla ex Cicerone congerit Ile inrichius ad h. l. Videremr Gie Taurinensi. Ambrosianus idetur.
Admonere' Si prorans idem Cicero in orat pro Roscio meritio XXV de Solone . qui nullum suP-plicium parricidio statuerat . ait : Sapienter secisse dicitur quum de eo nihil sanxerit quod antea
e immissum non erat, ne nou tum Probibere, nam admouere videretur . AI.
to Ex bello Tauri uensis et bello. Mariana et Sullana tempora respicit. Et in unioersam in Ambrosint ii
499쪽
familia factum diceretur; et rcciperatorcs dare, ut . quam primum res iudicaretur; et poenam graviore in Constituere, ut metu comprimeretur audacia et illam
latebram tollere DAMNUM INIVRIM, quod in aliis causis debet valere, et valet lege Aquilia ; id ex huiusmodi damno, quod vi per servos armatos datum
xime opportuna est. Quaestio a iuris veritis instituebatur, utrum legi Α- quiline loeux esset, si servus caedem Donamve secerit. Ita vero Ulpiauus
desinit α Si servus sciente domi-uo, occidit, ii solidiam domuum obligat ipse enim videtur domi uva Meldisaeci si autem insciente no-xulis est ne en an debuit ex ma- Iesiei servi in pina teneri quam ut noxae eum dedat l,lsu lainendissetetitiam suci inter legem quiliam et legem duodecim tithularum. Nam in lege illi qua si eo usaeiente domino Iureum Iecit , elialiam noxam commisit, aer in nomineaetis est noxalia, nec Ovi inus si onomine levetur; at tu lege Aquilias inquit dominus suo nomine I Netur, non servi. Viriusque legis reddit rationem duodecim tabula Tum quasi voluerit servos dominisi hac re non oblemperare quiliae . quasi ignoverit servo . qui domino paruit, periturus si on secisset . Lege ergo quilia solus tenebatur dominus iam vero quum, terent domitii illa uti exceptione, qua prolilerentur useleutibus damnum a familia datum esse, seu, iii ait Tullius. tiod a iamιlia Ia
yliavit ut domi vi familias suas
lemnia verba quihus o iudicium designabatur. Sic Cicero pro O-moedo XL. Lite contestati, ussicio DAMNI INIURIA onstituto tuaine me eiana Hario Metuisti. Vt planus ad legem Aquiliam Digest. IX, II. a lex Aquilia omnibus legibus quae ante se de DAMNO INIURIA loquuta sunt, derogaMit, atque libi saepe pii iuriscousultos. Cave tame . ne credas scribendum esse DAMNI MINIVRIAE,
phrasis enim elliptica est pro damnum iniuria diarum. I taeter illud effugium quod damnum non a do- miuo . sed a familia datvm dicere tur quum alia dominis stiperesset 1ὸitebra, qua contendebant, noxam uou iniuria sed iure illatam suisse tum Lucullus nulla ui de sensionis spem relicturus ilixit de INIVRIAn u esse quaerendiim quod adeo vo hiilum in suo uterdicto non admisit. In aliis avsic Haec et sequela lia, quae Tatiri neus is suppeditat ita lint ii Ambro iano obliternia. iit diligentissimos l. Mai oculos fallerent me meliora sed nota omnia tigisse demonstriit inago iiiii celolii. Diatum esset Desiderantur septem versus in Ambro,iauo.
500쪽
ne mali ipsi statuerent, quo tempore possent suo a
iure arma Capere, manum cogere, homines occidere.
Quum iudicium ita daret, ut hoc solum in iudicium venire videretur, ne vi hominibus coactis armatisve damnum dolo malo familiae datum esset, neque illud adderet IN lVRIA, putavit se audaciam improborum sustulisse, quum spem defensionis nullam reliquisset. Quoniam quod iudicium, et quo consilio constitu iatum sit, cognostis nunc rem ipsam, ut gesta sit dum breviter vobis demonstro attendite. Fundum habet in agro Thyrino M. Tullius pater M
num , Reciperatores, quem se habere usque eo non moleste tulit, donec vicinum eiusmodi nactus est,
qui agri fines armis proferre mallet, quam iure defendere. Nam P. Fabius nuper emi agrum de C. Clau
Uiatim iudicium ita daretur Λssentior einrichio, qui corrigendum cetis uit daret ScuvTE. Consentit etiam Peyronus V. Cl. adeoque rescripsi taret uam sorte ur ortum est ab in sequenti P. Datiam esset Addidi verbum esset. Relo uisset Modex hic et pag. 'o a. Pro Hlgata scriptura retiq. habet retiner . - de qua consule Brisson. I arerg. cap. ab et Hagen buch in
Epist. Epigraph. p. 566 sqq. Addeqitos nudat Smalleuburg ad L. a, g. 33 D de Or. Iur Cliare. ιέ. Thyrrimo Antiqua urbs Lucania fuit Lurium t quamquam Aero ad Horatii lib. 2, sal. 8 , . a dicit burium oppidum Cala-hriae. At noster eode habet Ib-minum Pro Maristin ex permutatione eo Hela inter se vocali uin eiusdem. aut proximi soni num 3 apud veteres sonabat luterdui ut M. Citat
hune Ioeum uiutilitiuus Instu. Lb. IV cap. a sub finem, ubi ait . Iullium narrationis si equuuter et a re ieri sicut pro Tullio Ciceroci Fundiam habe in agro Thurino M. Tullitia aternum . Institutionum editio Parisiaca auni DXLil habet in agro rigurino ut et eodex unus Ambrosianus Quintiliani. Verum longe rectius aliae editiones in agro Thurino, quod oti firmant tres codd. Λinbrosiani eiusdem Quintiliant. Reapse quis Praedium divitis viri romani uter montes potius elue- uos, quam in Lucaniae beato agro requirat ymar. Iure effendere Ita in eodie eertissime. liud agebat Cl. a exseribens iure obtinere. P. Fabius Litera H praenominis omissa sui a L Nai, est tamet insignis P. Fabius nuper emit agrum de C. Claudio senatore, cui agro Tullius erat fundo adsuis. Pretio autem aut maguo, dimidio feta