장음표시 사용
461쪽
ducto A quo toste, Di immortales' non satis quod uno non quod ignoto, non quod levi. Etiamne Valerio toste primam actionem consocisti, qui patris tui beneficio civitate donatus gratiam tibi non inlustribus 30 ossiciis sed manifesto periurio retulit 3 Quod si te
omen nominis vestri sorte duxit, nos tamen id more maiorum, quia faustum putamus, non ad perniciem, Verum ad salutem interpretamur. Sed omnis ista cele-
1 Apud antiquos omnino .... mos fiat, ut etiam ex nominibus sumerentur ausi, icilli Vuderi trud eos consul factus si coepisset colligere militia et novum sibi exercitum scribere, Aborabat ut hae duo tiomiua prima induceret et si non fuissetit his nominibus homities, iugebantur. Necesse ni in erat, ut haec nomina rima essent in exercitu propter omen, Valerius, ct Statorius. Ex Valerii autem nomine hoc omen trahe hutur, ut valeret exercitus ex Statori ut staret. Dicit Ciceroci sorte tuideo primum testem induxisti illum propur omen, ut valeret accusator. Et quoniam ho nomen austii in semper a maioribus putatum, ad saluteu, in is debere valere non ad perniciem ScHOL.
Praetorem detulit praetor inquisitionem dedit dierum triginta. Dum
Isi amansigebantur, ventum erat, uticoviicio ad idus Quintiles, iumque Post die quindecim immine ut
eousularia comitia. Triarius porro mel uehat ite si ipso usus triginia diebus in Sardiniam se conferret, Maurus ea pecunia, quam a sociis ubstulerati emere consulatum auiuo magistratum iniret, autequam de eo
iudieari posset Asconius in Argumento , quod a Scauri patre laetum
C se Ecen memoria exstabat. Quid ergo Siistilli inquisitionem, Proses sua se Romae causam omnem facile Cognoscere, quin illam in Sardinia diseeret. Tum pridie, quam eoiuilia consularia celebrarentur, Triarius de. iuueturus prima elione, testam uvum produxit Valerium, ignotumne levem, civitate donatum a patre
Triarii, utque uti mea fert sente ultu, Sarduis satis, ut appareret, seno verum iudicium instituere voluisse, Ohruisset enim reum multis testibus, ut Cicero Verrem tu prima actione obruerat Sicilia teste tota. Valerio producto, primam actiouem sustulit Triarius. uod, qua ratione essu rii, Perspectum uon habeo; sori se accusationem non dixit, quae erat longa ac perpetua oratio; vel linr
tem tantum recitavit, causatus mal
ra, quae diceret, se haberes, sed non in Promptu certe usus lege Glaiiciareunt comperendinavit, quin iudices
sentetitiam Drrenti Sed tium Q milia prorogarentur, accusatiouem
tandem reeitavit IV non septembris. Νomitiis estri' -Scholium Aruhrosian uiu, atque adde Tullium ideo seripsisse Mestri, quia Valerι iuom tu vi Pellabatur quum testis, tum accusator P. Valui ius Triarius.
462쪽
PRO M. SCAVROritas ac festinatio, quod inquisitionem, quod priorem
actionem lolam sustulisti, illud patefecit et inlustravit, quod occultum tamen non erat, non esse hoc iudicium iudicii, sed comitiorum consularium causa
Hic ego Appium Claudium consulem sortissimum rantque ornatissimum virum, mecumque, ut Spero, si-
deli in gratiam reditu firmoque coniunctum, nullo loco, iudices, vituperabo. Fuerant enim ea parteS, aut eius, quem, quum id sacero doleret, suspicio sua co igit, aut eius, qui has sibi partes depoposcit, quod aut non animadvertebat quem violaret, aut facilem sibi sore in gratiam reditum arbitrabatur. Ego tantum 3a dicam quod et causae satis , et in illum minime durum aut asperum possit esse. Quid enim habet turpi
tudinis Appium Claudium M. Scauro esse inimicum 2 Quid avus eius P. Asyicano non suit quid mihi ipsi
mage ι rege . . . mihi et Per se et Per
Pommiatiam blanditur imius. Hietisque annus finem dedit simultatibiis cis in Appio, quae P. Clodii eausa Busceptae nil mullos annos sueraut Productae. Nam annoso haee Tullius in Epistola ad Appium Cadriam. III in selibebat aeri et siciatu Prosecto, ut longi temporis usuram, qua
earitimus, intermissa nostra crati uetudine et gratia, et celebritate et inagnitudine ossici ortini meorum sar
ciatu . Sed amicitia renixit tinno 7isa, quo Tullius in pro viveta Ciliciae Proconsul uecessurus erat in locum Appii eo spectaut Pleraeque epistolae libri tertii ad simit. Sed haec tilentito post Scaurinam Oraii
Doleret Cl. Μa edidit μω et stiWiei sua. quidem di prehendi hanc titulentam lectioni iii doleret sumta suas atque ex ingelii supplevi quom ob assine quem facile nlibrario praetermissum. o vero lu-heutius hane lectionem amplector. quo magis comparata est ad simultates Appii excusandas Lillas enim gerere dolehat,innare non ex ani tuo suis Meperat, sed ex suspicione sola. Atit non animaιIMertebat Taurinensis aut animati Plebat.
In gratiam reditum Taurinensis redittim in gratia. 32. AMOL Si uterque codex pronMus. - ΙΡx Porro res ex historia satis patescit. Appii uiui Ciavdii. de quo in hac oratione si tu ut .
463쪽
idem sic quid ego illia qua inimicitiae dolorem
utri suo nostrum Ortasse aliquando, dedecus vero certe nunquam attulerunt. Successori decessor invidit, o voluit cum quam maximo Oiscnsum, quo magis ipsius memoria Accii cret res non modo non abhorrens a consuetudine sed usitata otiam num ci
val despcrvagata Neque cro inminec ipsa quotidiana res Appium Claudium illa humanitate et sapientia Praeditum por se ipsa mo isset, nisi hunc C. Claudii
avri iniit Proavus Aps in ille Clauditi ost, I ia constitatum anno Vrbis DCX gessit ei Salassos gentem al- Piliam doti iiit Ionii lem Appius coni- petitor fuit P. Africani ni inciri in Cret sura quam hic . repulso' 'Pio, administravit anno DCXIl. Convi- etiam Appii competit Otis in Dieani in rescit nutarchus in Aemiliol itilo sub sitiem, ne non in PDaeceptis gerendae rem. d. Paris. 62έ, t. II p.rato. MAI. Quid ' an imius Africano non filii ' Corruptam ieetionem in ipso eridie dubiam priababiliter sic emen-dἰit IIeiniichius: Quid a Gracchus Africano non iit Nimirrim is intelligatiar. IT . Gracchus p iter ι et C. Gracchorum. Sci .
Mihi imi Cl. Mai legit ipse. quidem vidi ipsi in mbrosiano, ui
hicinem in consulatii petenti invidit ilocessor Appinq; atque deo volnit illum esse maxime offensum , quom regis ipsi iis Appii memoria excelleret. ni in vero necessor adopto consulatu . illi rus inimicitias decessoris solebat ei dicam aliquam impiu-gere, maxime in assignanda proconsulari provinciari hanc vero si voa impegisset eo nangis excellebat memoria decessoris, ill pote viii incul-Pilli Ingeniose simul simulque cum exquisita in Appium adulatione haec esse diei quisque videt. KL, Muic Copula et ahes a Taurinenhi. Memoria ea cellere Sic Taurinei sic ut Anthrosianus perpream memoriam laeesseret. Etiam et Dal Ie rer Dagala Ambro. xinnus etiamnum et smigata Vira sunloelio a Cicerone prosecta viiletiar nostra diligentior. Ita pro Plane. 39 optimus codcx Bavnriens aliique li-hrite agni declamatione legi ni pro eo quod est iu vulgaribus editionibus remulgata declamatione. Neque Dero Ibre utabat IIaee servaverat etiam Asconius in commentario legens Neque Mero hare i saquotidiani nisi hune Claudii - ων tum constitutum erat cum illo. Tum Taurinensis tamen. C. Claudiifratris aut Ecce praeter hi nos quos ad hile e vetustate novimus. Claudios Appium hoc ipsoanuo consulem et Publium Ciceronis inimicum iam tertium lintrem certo tenem iis Caium . tum quidem in Asia Pro Praetore mornn te in .... qtiem quidem Cicero invidiae causa aut dicit, an singit, quemadmollit m alter frater. ad plebem trausilum cogitasse, vere
464쪽
fratris sui competitorcii ibro putasset Qui si vespa in
liansiisse non dicit quod nescio an uo sortiri voletiant lege curiata, sed recte dixerit Selioliastes C m. Iam quain quisque maxime opta ha illain iste Caius innotescebat ex argumento obtinere Λppius enim in sermonibus Aseonii ad Miloniariam primunt dictitabat, postea d te tiavi Competitorem Praesint universam in Senatu Palam , sese, si licitii es. historiam eo initiorum consillarium et legem curiatam ferre, sortituruma uni V. C. 699 exponere, ut sequens esse eum collega provinciam si cu- loeus de Appio Claudio superioribus iata lex non esset, se Paraturum cum adnotatoribus non bene compertiis ollego, atque L ntulo in Cilicine pro- illustretur vincia successuruin ad Famil. l. 9 . Consulatum assectabant Messala et Quare excit ni in ense septe in bri ei, Maurus patricii, Doinitius et Mem gitabat sine log curiata, suo sumptumius plebeii Cad itie. IV. in Ciliciam se conferre rud Attie. IV,
Nessalae favebant Cicero atque ue Is , quam provinciam sibi exopta. sar ad Publiuin se. Ill. otissimam deliin tu habiti post comitia. Scailrostu deiunt Pompeius, sed utrii in Quid ergo consules ' Coitione facta fronte aniliolite diibiti, h.itiir .id Atlic cuni Me in mi et Dinnitio pactionem IV. S) res tandem perspicua con ineuiat. Dii ambo HS qiuidragenastavit. qiium 'ompei iis illis in abiecit eo usulibus lare ut si essent ipsi coii
ad iiiiit. D. III 8 habe ha ta sules facti nisi tres Ausum dedi,
ineu aedilitos eius memoria ui rioli in sunt, qui se uisuisse dicorent, Ditim gratani erat lite Polidus o Dud D ti lux tiri ista ferretur, quae lata non
eos in memoria putris Princiri se esset ut luo cousularcs qui se ili natus ad ille. IV. Doni itius cereia tu inandis Provinciis Oii valebat amicis ibid. . meminius sularibus scribendo alluisse. tium
commendabat ii Cnoe nri ruili libiis mutuo rio senatus quidem missi t
tam etiam si' in cil hat in Caesare tiarnis auctoritate in Appiis pro Cirnox venium, scd isti irn n. Q ut licia clim Memmio et Omilio pa- se. Ill et ei Sin. Εςοχ in uullo er.it, citis, seri haud poterat, quiti iiiiiiii. De eunt enim omnitim dignitate ui ei tinni Messalae et Scauro indicerct, exaequali it n Attic iv, 35 . Aut quos a consulatu submovendos erhilus veri,ndrotardo fiat, ut Dun litani a Ct nesas satageret. Quid tit in psuerit ne, et scientis ex triente ibid. Appium illum . iii, pactione ini
Quintil. fuerit hessi hiis ni Quint qui sim honis omnibus et Cicerotiise lI, i5;nd Altie. IV, 15ὶ Vberior ni Quint. r. III. 3 exosa leseΑquidem erat liberalitas Sentiri populo non latas ementiebatii , senatus conse riholim domi suae scit istaeielitis; ulla nuspiam scripta sugebat. Or-grntior tatnen videbatur largitio alio rum Pcha Porro nugii res et consularum calidi datorum . qui occupave res viros, ut consulatum cuderit rant ad ΛHie. IV, 6 . Tantam porro non censebimus, in litaui, P Piu ut compelli Orum contentionem inennii, illum extrema quasque leutasse vias mense Quintili coc plani halid otiosi vi iniquissinius, dii inmod ne Scau. pretabati coiisules Appius trahe ruo nobilitates praestans et patias bat his, qui provi ucias consillare uicinυtia consulatum adipisce ictu r
465쪽
Ten lavi enimvero atque . Memmio et Domitio conspirantibus, dicam
Mailroa,c Triarium inserendam ea-ravit. Curasse eqni dein coniicio; at Triarii accusotionem consilio suo rexisse, auctoritate confrmasse, omnique ope tutatum esse non auguror coniectura, sed deelarat sequenacitat inritiae locus. Inquisitionem et primam actionem unico teste consectam sustulit uxima celeritate Triari u . con Perendinavit reum comperendinationein ad I nonas septembris prorogavit, inusita o accusationis getiere et subdolo est usus. Equidem tiniversa line eartisci auctoritate con-x alis composita et persecta existimor omitiorum gratia. Merito itaque Tullius de censationis genere comitio νω causa suscepto disputans mentionem iniicit Appii Clandit Iam ad
candidatos redeo. Λppi pactio mature ivnoluit Ciceroni de illa enim sie ad Attico in IV, i scribebat ante die ni V Mil. Sextil. α Cum eo Mem mio io milium coli sidus iunxi tu ut: qua pactione epistolae committi retion ud cois Scilicet Cicero simul vertimescens Appi potentiam ni quenmicos xiniuique se illi maxime pro-hare studens, in chat ne, si epistola in alienas manus sorte incidens signiticaretur Appio consulis odium vix
restinctum itertim incenderet. utidem etiam Ciceronis avinium erga Appiis in declarant epistolae libri tertii ad F.i in iliares holui ire in iii in Produrit . qui imidi bat superbum pati ingenium Appii egre novo proeOusuli provinciam tradentis, congressum stlidiose vitantis, iniquissimas querelas odi libentis, multa innovantis, quum uti verbo Paulo dii riusculo
tu Appio in Quae quum ita aiul.
anne Censebimus Cicer Ouim Patrocivaturum causam M. Scauri voluisse
tuiquam Appi Paetiovem iudicibus
revelare ut tui micularum causa s cilius patesceret rinio ego , inquit,Amium Claudium ritillo loco, iuιli
ces . Mirum Ego tantum dieam quod et causae satis, et initum minime . rum aut verum Porsi esse Nem
De possem equidem Appio obitrere
coitionem cum Memmio et Domitiosictam Possem Pactiones turpissimas retegere, unde omnis Appii in Maurum inimicitia dimanat; sed nolo quidpiam durum aut asperum in coninsolen dicere. Illum nullo loco vitu- Perabo, quamvis vituperationi amplissim iis poteat locus I dieam taut uinquod ausae satis esse Possit. lam
causae facturus satis quodnam arti-
seium excogitavit T illius y virumque
cavere studens, tum ne Λppii inimicitia obesset causae clientis, tum ne, revelata actione amicitiam vix redintegratam rumperet excogitavit verisimilem hanc de Cnio consula tum petente iistoriam, ita ut Catin Omiue inutiere Memiuium et Domitium Velisimilem . inquam, non veram Ciceroni enim res illorum comitiorum diligentissime exponenti tumultis epistolis ad Attic. IV. S.I6, 7 18; ad iii ut se H ob 16;
memoratus est, eiusque nomen lareticent scriptores niversi, ut vix
inuolescat. Quid plura Haec sibi
obiicit Titilius at enim frater iam non Petit. Constabat vim inter inti ESCaivni Romae non esse, tu sua Asiae provincia versari, nullas largitiones eius ii omine sieri, ppium fratre in , quo maxime valere poterat, aliis candidotis studere. Quam obiectionem ut dilueret figmenti sigmenta cumulatis, ait Caium a lotarasia su P-Plice retentum commoda provinciae honori suo nute posuissu. iis ut uua uiuii magnitudinem quana incredibilem nutu, ita tu babe Cicero
466쪽
tricius , si vo plebeius csset, nondum enim certum
a Centum Senatores creavit Romulus mox totidem a rugit postea Tarquinius Priscos addidit alios centum eosque conscripsit. Eone voeabulo eonscriptis patribiis dicti sunt conscripti Post plaeuit populo addi sa- initias plebeias ad se tum, et sacti sunt senatores plehel. Tria sunt ergo genera, quae Venerunt ad senatum primum Patrum geniis, secundum conscriptorum genus tertium plebeium. Sed conscriptorum et patrieiorum unum est meritum. Non licebat patricium petere tribuniciam potestatem. sed si plebein esset petebat Patricius senator fuerat Clodius qui νυ die in exsilium Ciceronem. Isti Clutidii tres erant senatores fratres unus qui modo consul est ullus qui fiam tenebat prautorio imperio tertius illo Claudius qui se de patricio plebeium secerat Pontifices no sebant, nisi de patrietis. Certi ponti lices in saltatu mensam et in celeris quibusdam sacerdotiis quae solent administrare Patricii, ubi administiassent laeesaeerdotia, sebant consules Lex erat autem Psavens eolonis, ut unus fieret de Patriciis, alius de plebeis. lex etiam erat, ut liceret duos plenem narrasse verisimilem historiam, quae ad clieritis causam Patrocinnndam Par momentum habebat, Seu ut eius iata verbis causae sati emel terat. Declarabat enim, quod verissimum erat, Appium nitis eandidatis frateruo plane amore si iidere hos vero quippe ple heios anteferri non Posse Scauro nobili viro, nisi iste aliquo aut metii aut infamia percelleretur quare niversam Appii
inimicitiam eum Mauro comitiorum gratia susceptao esse. Quae si vera sunt uti verissima equidem Propovo ingenti animi coissidentia, qua voce credemus Tulli uni pronuntiasse quo gestu ornasse illa verba : Ego tantum
sit esse iii alia de quo plura iam non dicam quamquiam ea quae dixi non secus vixi, quamisi eius Irater
Nondum enim' Ita Taurinensis et
Asconios Ambrosianus non enim.
Mordet P. Clodium 'vi, ut tribunus plebis mearetur e Patriciis exierat in gentem Folite iam per adoPt iuuena. Iam vero quamvis consulatus suisset plebeiis commvnieatus lege Licinia patrieti tamen plebi praestabatit, quia
illum Militas inter se Per manus
radebat Sallust Iug. 63. Caius itaque sive patricius esset ob generis vetustatem . sive plebeius ob fratrem Clodium . putabnt sibi cuini Scauro contentionein ore Appius verophtabat hoc Cato Scaurum maiorem etiam, meminerat enim patricium fuisse in Potiti sentiis petitione Salintia, ceterisque. At Cnius ne Pntricius esse desierat,' iii Clodius frater ad plebem migraverat 'mum Appio mi gens Scanrinne genti cedebat quum generis antiquitate, tum meritis maiorii. Tullius ergo haee de genere patricio disputans, revera itinue hat Memmium et Domitium plebeios homines quibus deo gravis erat eompetitoris Scauri nobilitas, ut ue- cessarium foret hunc percellere metu, aut infamia, qtia ab insita nobilitatis
Certum Ita indubie quod adverbii instar occurrit etiam apud lI ratium Serm L. II 6 . 7. quod mi
467쪽
constitii erat, cum hoc sibi contentionem sor putii bat Appius nutu in hoc maiore in tiam, quod illum in Pontificatus Petitione, in Salia tu, in ceteris inciti ilici a suisse patriciu in Quamobrem, Se Consule, neque repelli fratro in volebat neque ipse si patricius esset, parem Scauro sor videbui nisi hunc aliquo aut metu ut insumi porculisset. Ego id statvi in honoro Patris amplissim non concedendum putem pracsertim quum quid amor fraternus valeat Paenc praetor ceteros sontium Atinim scater iam non petii.
heios eqs , ou liccrct duos patricios. Ergo uecesse sucrat ut uiuis fieret Phlicius utius Patricitis. Priores Diadum consules sic haut iubet, sed patricius administrabui tu fruita in dolici, seroque perveniebat ad consula iiiiii. Contra plebeius cito veniebat. Sed melioris liae est Patricius constit . qualia lebeius Maii rus alitea a tricius fuerat . . . Claudius quil rater est Claudi consillis, neque Poti ictus suit. uilio patrietis e familiis
niuraucrati . . . urit udis . orare i ii Patricii crant. Clodiis nondum . . . . aude ira compoter . . . . cruali Pulahat C. Claradio ut perven. . . adhue ad Ovsii latus Petitionctu de r.id patricio Scauri autem . . . omni . . . os . . . Iura . . . Clitudi . . . .itricis eKset auisleheius si . . tiat uc sciebat ilia id .... nam hi Pec . . . . at .... Patricius cimelior erat . . . . ra ruitit iuri confiulatum uoti Olerat . . . ni inve
468쪽
Quid tum si ille retentus a cuncta Asia supplice, si a negotiatoribus, si a publicanis, si ab omnibus
sociis civibus exoratus anteposuit honovi SUO Om
moda salutemque provinciae propterea putas semel exulceratum animum tam facile potuisse sanaria Quamquam in istis omnibus rebus, praesertim apud 36 homines barbaros opinio plus valet saepe, quam res ipsa Persuasum est Sardis se nihil Appio gratius esse facturos, quam si de Scauri tam detraxerinici multorum etiam spe commodorum praemiorumque ducuntur omnia Consulem putant posse, praesertim ultro pollicentem. De quo plura iam non dicam. Quamquam ea quae dixi, non secus dixi, quam si eius a frater essem, non is qui et est et qui multa dixit, sed is qui ego esse in meum consuevi. Generi igitur Olius accusationis resistere, iudices, debetis; in quo nihil more, nihil modo, nihil considerate, nihil in-Si a negotiatoribus Tauri ensisianegotiatoribus. Putas semel exutieratum DCI. Mailegit Putassem e exulceratum quod latinae aurea respirunt. Ipse egi tu Ambrosiano Putiassemelaxi Merarum maxima vero assinitas inter et Leditorem Ambrosianum sesellit Taurinensis habet putassentMelexulceratum . vel etiam Putasseniselexuue tum iam quum male me habeat ρυ-las seni et exulceratum, praetuli Αmhrosianam lectionem. 36. Persuasum est detraxerino Tres hi versus erati editi etiam inter fragmenta rationis huius desumpti nimirum ex Arusiani Messi, seu verius Frontonis exemHis elocutionum, a quo libello olim tu edito multa sumpsit Sigonivsino uni Tullii fragmeuta
Cougereret. uin libellum denique uos edidimus cuili reli suis Frontonis operibus, quoi uiu vide Pag. bos,
in literam. MAI. Praemio umque imo Appius, qui de Mauri fama detractum volebul, ut fidem suam Memmio ae Domitio da tam saei lius liberaret simulque ipse
novorum eo ulum ope Ciliciam sortiretur, multa promiserat commoda atque praemia Sardis accusatoribus. Plura iam non Seam Possem enituplura direre sed quae in Appium
e sent asPerari quamquam ea quae
dixi aut dissicitulatione obvelavi. ae si eius state essem. Non is frater Clodius qui et revera est Appii Da ter, et multa novis tenti te dixiti inpiudentissime; sed is frater, cuius modi ego esse Ousuevi in ratremineum coli iunctissimus, eiusque sa-mae studiosus. 3 . Non accus Ambrosianus nor in
469쪽
ORATIO tegre contra improbe, turbide festinanter, rapido, omnia conspiratione, imperio, auctoritates, spe, minis videtis esse Susce Ptu.
Venio nunc ad testes, in quibus docebo non modo nullam sulem et auctoritatem, sed ne speciem quidem esse aut imaginem testium Etenim idem primum ipsa tollit consensio, quae patefacta est compromisso Sardorum et coniuratione recitatu deinde illa cupiditas, quae Suscepta est spe et promissione praemiorum; Postremo ipsa natio, cuius tanta vanitas est, ut liberemendahat nihil moderate. Virum quum luatuor sequantur adverbia im-yrobe turbide festinanter vide ita ut i robe et turbide oppon ulu adverbiis integre et considerate tum duo adverbiainitae reada sunt quae ex adverso respondeant postremi δε- atinianter et Uide. Ego vero anctore Cl. Niehul e in literis id me nuper-rtino datis, scripsi nihil more nihil nimio, quae verba coniungit Cicero pro Mitrena 3 seribens Etsi oesictum a Murena in uino, Indices, noli est ab eius amicis autem more et modo sactum cst is
Conspiratione Conspirant Sardiiii lcsti moui dicendo. Imperio et
alictoritate utitur Appius consul. SPerant Sardi promissa eoruinoda, Mem ni ius et Domitius Paetum Cous ululiam,
Appius provinciam Ciliciae. deiu
consul atque candidati terrent atque inautur Sardos, ni obtem Perent. Atque haec de toto accusationis genere Orator dixit iam ad alterum quod supra u. Iairoi'OSuerat, caserit iransit nempe ad Sardos testes. Festinanter, rapiale rametus cui assentitur Uetarichius eoviicit hie ad-diudum csse om/tia, ut lcgatur μα- iurasse Vide omnii omnia consPi
De minis Ambrosiamas vemin Ma. 38. Patefactu Cl. Mai legit late Iactu lateor literam indubiam esse
Reeitiata Cl. Mai legit eg tata, at ine edidit m luto. nare Heiuri
chius adnotabat consensis aevi testium fuisse effectum compromissi et c-- iurationis, ita late saeta est Per Provinci iis Sardiniae. Λtqui seu aecusator, Seu fribscriptores tu Sardiuiam in litisitiim non iverunt atqui, uti superius monui . Sardi Boinae degentes corrogati videntur tam ita que codex auctrire Cl. Mai. habent regitata, seu uti vidisse videor, reeitata, deles hanc lectionem ex qua opiraret Triarium recitasse Sardoruni omnium testimonium unica syngrapha iisdemqne verbis concluxum.
Ipsa nutio inaepe Cicero in Sardos
invectus est. In Oratione de Prov. cons. I dicit eos mastruciatis latrunculos Pluit autui mastruca Sardiuiens vocabulum scortuae, biis .
In episti ad sumit. lib. Vil , ah, de
470쪽
tatem a Servitute nulla ventia, nisi mentiendi licentia, distinguendum putent. Neque ego Sardorum qu cro aulis moveri nos nunquam oportere. Non Sum aut tam. inhia manus aut tam nlienusia Sardis. Praesertim quum frater meus nuper ab his decesserit, quum rei frumcn
tariae Cn. Pompeii inissu pracsuisset qui et ipse illis pro sua fide ct humanitate consuluit, ct eis vicissem percarus et iucundus suit Pateat cro hoc perfugium iudolori, pateat iustis iaci elis coniuratio vi inter
cludatur, obsepiatur insidiis neque hoc in Sardis magis quam in Gallis, in Afris, in Ilispanis Damna. tus est T. Albucius ut C. Megaboccus X Sardinia.
men non contemnit. ii intilianus Inst. XI x sub suem ait in Quod uil ex- ω- nationes Pertinet, Cicero varie detracturus graecis testibus idem doctrinam iis concedit e litaras, se lite eius gentis ainatorem esse profitetur Sardos contemnii; llobrogas ut hostes insectatur . Quorum primum fecit in Oratione pro Flacco, altarum Pro Scauro qui locus Ciceronis hactenus latuerat in authrosiauo codicen tertium pro Muteio Mai.
cturis legebat aιoomrtere. Heinrichius idem additame utum deprelieiidii iii Voce ego, atque reponit Vritis ιο
Frumenιaria, Huius oeis fellei ter a Cl. Mai suppletae vix inuue ve- Migium superest in codice : Vide epistolas plures Mare Ciceronis lib. I ad Q. Iratrem in Sardiuia degentem. Iam vero ex hoe loco orationis patet quod olim Paulus Manutius ineommentario ad epist. I huius librili, opiliatus fuerat, Q. nempe Ciceronem non alia quum rei frumentariae causa ara ompeio in Sardiniam suisse missum. Et quidem 'ompeium praefretum fuisse rei frumentariae Patet ex orat Pro Domi X. MAI.Vero Non uti adverbium habet Iminrichius, sed dolori iungit ut sit verus dolor opivisitus simulato Padsentiente Seliuisio. . . Obseriatur Cl. Mai legit obsidia tur atque emendavit obsidιetur Verbi obsidiari forma usum esse Columellam lexiea indicavi Quid igitur tΛn eo li Mii, usus erit Tullius Mira quoquo foret locutio obsidiari insidiis, nempe pura putaque lautologia. Quare uetulichius rei vehat obsidatur. Atqui ego legi in Ambrosiano Obsediatur Pronuin ergo est obsentatur, quod opprime consount an tactaeuli verbo intercludatur.
L. Anueius Iu unius eiusdemque, ut plane videtur viri Albueli Prae-
discrepant. puleius in pologia edi Patis an i688, pag. D scri-hii Aulum Albucium Cicero de O .l . 34, Marcum. Idem Ciceroi l is.
Orator uiuium eius usurpat Prae- Dornen diu ue codex noster antiquis simus mauisusto babit Lucium. Et