M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

601쪽

ci Cicero omnium defensionum

sive causarii in quas acturus esset. memoriae eommentarios scribere solitus suit. Quas antem se maxime expolire videbat Posse , eas Posteaquom egisset diligentius eripias edere, quas non Probaret tu commentariis relinqtiere consuaevit. Quod idem done ait Cato apud eum in libro de Se

nectute c. I Causarum illustriiun

quascumque defendi nunc quam ma-xιme conscio orationes. De quibus commentariis sie video seripsisseΑsco nium in commentario orationis in toga candidaci Praeterea minet me, quod quum sine commentarii Ciceronis Martim etiam defensionum, commentarium tamen uitis defensionis antirincipium nullum insemiam Apud Qtiintilianum autem lib. X. cap. extremo ita Plerumque autem mullangenti caecidit, ut maxime necessaria et utique initia scribant, cetera quae domo a erant cogitatione complectantur, stibιtia ex te ore occurrant. Quod fecisse M. Tullium ex

commentariis ipsius a paret. Sed fertintrar aliorum quoque, et inMenti forte is eos diceturius quisque comminauerat, et in libros digestι, in causa m. quae sunt aetae a Semio Stia eis. cuius tres orationes exstant. Sed hi, de vibus loquor, commentarii ita sunt exacti ut ab ipso mini in memoriam posteritatis Mideantiar commsiti. Iam Ciceronis ad raesens modo lem. yua Plato litemus Tiro contraxit, auos non ideo ea sis, quia non Probem sed ut in magis admirabiles.

diιyprosopore a loquentia re reo uti. iam exemplis. Vt autem Scauri causa de ambitu exstitit in commenta iis, sic etiam A. Gabinii. Proditum hoe est literis a D. Hieronymo in apologia adversus Rufinum his verbiaci unde es

Ilius in eo mentartis pro A. Gabinio. Ego inquit, quum omne ami-estias tuendas semper Putaoi etc. Fuerat autem Gabinio uimicissimus, quippe quo consule eivitate erat pulsus. Post autem eum eo revereum ingratiam eundem in iudicio defendisse ipse testatur in oratione pro Rabirio Postumo e 8 his verbis: Tu Gabinitim. ut regem reducere ι, i titisti. Non Patiari me etiam Iides de Gabinio grai ius agere. Quem enim ex lantis inimi Dis in gratiam recePlum summo studio defenderim. hunc Qηιαυ-νω- Iare non debeo. Quo cum stante si me Cn. Pompeii auctoritas in gratiam non reduxisset nune iam imitas fortuna reduceret. at Valerius lib. IV c. Cicero A. Gabinium re granda-πtim reum summo studio defendit qui eum in suo consulatu urbe exmserat Eosdem vero etiam commentario a Diomede intelliginibitror quum ait: cicero causarum Re Menda .

i Ex Quintiliani vel his Ith. l.

cap. ira Dixit Cicero pro Gabinio est P. Vatinio, inimicissimis antea MMhominibtis, et in quos orationes etiam scripserat, Ciceronem prius in Gabinium dixisse nam pro Gabinio

602쪽

nmicitias tuendas semper putavi summa religione cili de tum eas maximo, quae essent ex inimicitiis revocata in gratiam : propterea quod integris amicitiis ossicium praetermissum imprudentiae, vel ut gravius interpretemur negligentiae excusatione dolanditur post reditum in gratiam, si quid est commissum, id non neglectum , sed violatum putatur, nec imprudenti ac, sed perfidia assignari solet.

PRO P. QVINTIO VLPIAN. Turpis occultatio sui.

ORATIO

e codice manuscripto Vulicario.

i. Hoc sibi quisque proponat, quo minus lacatis

capiatur ossiciis.

conflatri id quod ipsum hoe etiam fragmentrem indicat, quod unicum ex IIieronymo allatum est. Dio lib. XXXIX extremo existimat Gabinium L. Domitio Ap. Claudio eosa defen- um esse, sed deritia defensioneri quatur, quum militarum rerum et a multis saetionibus postillatus fuerit, is demum expedire poterit,iniit diligenter quid M. Cicero libro epistolarum tertio ad Q. fratrem seripserit. altenderi Seribit et Valer lib. VIII, e. nodam iudicio Gnhisiano:

eram vide. uni autem nec aeraisatum

nec defensum fuisse a M in quodam indicio ipse Cicero imlicat scribens ad Q. Datrem lib. III epist. hoe paelo: De Gabinio. Ultim ego nemι ursi. neque te Mi Mirum autem ni de hoe eodem indicio loquatur euius meminit Valeritis. AT . Persdiae assignari solet in Unde Cicero ipae scribens ad Appium Fam. lib. III p.ra Post gratiam Mideliseeretanciliatam ait ae diligeratiorem esse seium ad beniMolentiam declarandam elere enim simultate stimulari . t caMeret ne cui suspicionem sivitie reconciliatae gratiae daret. Et in orat promtione e 8 timuit in qvit naiiderem infirmior fides re- eoaeiliatae gratiae. Tum in orat pro

Rab nominis de eodem Gabinio loque a Non mutir, inquit, mea sues

603쪽

2. Rara res est amicitia.

5. Quid enim tam simplex apertumque est Atqui

non tam in alto latet aurum argentumque. 4. Hasce ore adverso inuri cicatrices ac notas virtutis accipitis, ne quod accipiat fama vultus perhorrcscit, quem nunquam incursione hostium commo

vere.

5. Erat mecum autem ubique inveniri sine ullo la-hore, sine ulla investigatione.

ORATIO

PRO M. FONTEIO M RcELL. t. i, Galli posthac dilutius potabunt, quod illi venenum esse arbitrabuntur. Qui NT. I. 6 c. 4 Mater tua, dum vixit, Iudum, Postquam mortua est, magistros habuit. AdvILA J Frumenti maximus numerus emat Iia, peditatus amplissima copia e Gallia, equites numero plurimi e Gallia.

Cetera , in ea , quae inter reliquas orationes exstat

ORATIO

DE LEGE AGRARIA Kal. Ian. Deest princ*ium GELL. I. et c. IM Praedam manubias, Sectionem,

gruoius de Gabinio agere. Quem enim fendendi Gaiantifuit reconcitiatio. ex tantis inιmicili a recemiam in gra liae. Neque Mero me Poeniles moristiam summo atrassio defenderam Itine ea inimitatias . immorιalea amiciti asthetam .iolara non debeo. Et ibid. habere. AT .uo ita multo post mihi causa dein

604쪽

castra denique Cn. Pompeii sedente imperatore, viri vendent. GEL L. ibid. Lex praeda ex manubiis, ex ultro co

ronario.

Auv. Veniet igitur sub praecone to in ProPontis atque Hellespontus addicetur communis ora Lyciorum atque Cilicum Mysia et Phrygia item conditioni legique parebunt. Canis. J mbcrba iuventute.

Cetera , in ea, quae exstat, in senatu habita.

IM L. PISONEM 1 QvιNT. l. 9 c. 4 Proh dii immortales qui hie

illuxit dies. Di OMED. u. Sero. Quae te beluam ex utero, non hominem sudit. Ascos. J Insuber quidam suit, id est, mercator, et Praeco is quum Romam cum ilia venisset adolescentem nobilem Caesonium, hominis sortissimissilium, ausus est appellares filiam collocavit.

Qv NT. lib. 8, cap. 5 Quum tibi tota cognatio in

sarraco advehatur.

Proh dii immoreriles Duintiliarius itemque Diomedes eum his emis esse exorsum reserunt. iiiii liliati. lib. t X. iaci Versus Iere excluti t. tit in Princi 'io sιatini orationis in L. Pisonem Pro di immortales. cytiis illuxi dies Diomedes lih. I a ui metro cum coepisse nit. utina tibi tota cognatio in Sarisiaco Mehaιtiro Quintilian lib. V IlI. e. 3: An tium diei in P, sonem Ciseror quum tibi lota coguatio in Sarraeo advehatur, incidisse ridetur in o vli

Cicero ab eo lacessitu in senatu. Vnde Quintilianos lib. lII. e. s dixit editum in L. Pisonem librum Mittim- rationem continere, e tamen in se tu Laabitiam esse loco sententiae. Sic I uinitis mitionis non liabetinis Princi- Pium desunt aliteit inde , t ego ex Aseonio colligere videor versiis plus miniis emtum. Haec lactina aliqua ex Parte repleri poterit iis quidem fragmentis, tine omnia ad initiam per inent. AT .

605쪽

ORATIONUMDio MED. I. id Proximo Pompeium sedebam. I, Alun addi ex vis T. Caput opponis, cum eo

EX COMMEXTARIIS LIB. XIII.

Dici M. Re vendita, iterum empta.

minis quem destructum tolebat. --xιsse Atque lioe ipsum est, quod etiam sigillucavit τtuuatiatiua quum dixit: Utilaaria Merbi. ιμ initur Mus ut M. Tiamus e narraeum et rem dicere nori tibi sint. M au tem veri, risus est etiam Sixenna li-hro IV historiarum, teste Nonio: -- Pedimenta, inquit collocant omnia,

Constrinin carros et areae crebra

dis onunt. Si Pr xime Pommium sedebam Di i lib. I ubi de praepositione agit,haee eitat ex Ciceronis orat in Pixo nem quum ostendit, quo Paeto Praepositiones cum accusativo iungantur. Cisero, inqui it in Pisoriem. Proxime ibidem eundem ieeronem inlis ad Allieum eandem pracpositi nem pro e ut dativo casu coniungentem. Quo in loco ista verba non reserat, nihil tamen dubior in illa ex epistola lib. li Pompeio sedebam. Infra autem quae verba addueit pro exemplo Promus grammatico accessi, sunt Cornelii Nepotis de vitia illustribus. AT . Caput coniseans Hoe fragmen-llim assertur a Quintiliano lux . orat. VlIl. 3. M. De verbo coniscans vid. Ind. Latinitatis h. v. MN.

DE ORATIONIBvS CICERONIS DEPERDITIS

PATaici adnotatio. orationes ieeronis, praeter ea quidem quae uulgatis libris

quae quidem singulae non soliel inseriptionibus ne etiam

606쪽

Ps Q. Mucio de lege agrariaire vigii si quae sunt eiusmodi aliae. Et orationis quidetur ro L. Comino mi, ni in narin Periam iacere videtur Q. Cicero frater Marci, in libro de petitione consulatus Hoc fiennio, inquit, qualtior socialitates elotum d ambitionem g Iiosissim inrtim tibi obligasti M. Fundanii, Q. Ciauia Cn. Cornetii, L. Comini; et o tim in istisis acie deferendis quidnam eorum sodales remerint erconsirmarint scio; nam interfui. Quouit idem ex loe letii pus eliam confla habitae eius pro Corvino orati riis 1 abii. Veni in illo hiennio anis

consilla tam M. Cici ronis moratione

in inonemia re ineia loeus ille no- eis, imus testatur Epirut ad it II, a qui corastilares oratione recitat. ubi hae quoque inire ceteras nurneratur. Res ita habet Cicero et Aut Diu COM quum prouineias sortities, ni Ciceroni Maeedonia, Gallia Rutonio evenit; postea in gratiam Antonii Maeodoniam illi oncessit Cicero Gallia recepta in quam tamen et ipsis prosectus non suit sed Neisllom oderein misit cum impetio.

Testatue Dio lih. XXXVII de quare exstat i tin qniddam sub initium aerist a Gih. . ad Famil. S.illustius in conivratione Catilinae de eadem re ita habet Cicero, inquit collegam suum Antonium Pactione Pr Minciae Permiit ue eontra remmM. sentire . Vnde ipse quoque Cicero in orat in L. t isonem cap. . Ego inquit pro 'inciam Gallιam , senalias auraOritate exercitia et pecunia infructum et ornutam quam cum Antonio commutavi quod ita existimatiam temPora reotibi Ierre in Oneione Vosui, reclamarere portito νmmano De L. Bestia orationeque de eo habita si scribit Milus lib. domatoribus Salis constat C. Cornelium e M. Mourum e T. Milonem. et L. BeιDiana et P. Vatinitim concursu evilus couatia et accusatos esse

et mensos Cirem etiam ipse Epist. ad Q. fratrem II siet Λαα Ill Liris dixi pro Bestia de ambitu apud ma

lorem Cn. Domuitim in foro medι .maximo conMeritu intelligendum extauiem sortassis Bestia is qui Cos. Cicerone tributa alaruit. se sit et qui . ut fetibi Saliostius in Catil queri in concione de actionibus taeeronis bellique gravissimi invidiana ortiino Cos. imponere austis est. De quo etiani Brutus in epistola ad Allieum loquitur . nne est in libro epis Aruata ad risi utit. Illa quidem oratio ruit habita Mureellino et Philippo coss.

tum ostendit Cicero Philipp. l. b. Quo ex loco intelligi etiam potest

de iubitu illum suisse Meti tram. Quid Bestiam pisti a consulatum Brtiti Motim Petere promesur. Mue hoe utilem ditestabιle men Mereat Iu iter Uuam absurdum autem qui maere fieri non poduerit eum Peι De constititiam ' nisi Ioris damnationem Pro Praetura Piniat. In Gabinιtim autem quoque scriptam fuisse a Cicerone orationem Quintilianus uperletestatur lih. XI. en . . aie nothera :Dixit Cisero ro Gabini et P. Vatι-nio inimicissimis antea tibi homini g. et in quos inquit, oratio oes etiam scrinserati mam Dioni liseus lib. XXXIX ad eam rem demoti trandiat tparum sicere videtur qui iaccusat mlatilum a Cicerone suisse Gabinium scribit orationem conscriptam fuisse non scribit Mnllo autum minus t eu Laetantii cap. 8 lib. V. ii ii iii nonnidiis exemplaribus ludosis -

607쪽

me retio an Gabinianam pro GaDianam ha t. Respicere enim loen debet ad Verris laetum crvdele qui I . Garium non Gabinium cruci aiuxerat. De quo vide orat V in Vere cap. 63. Urationi pro Civis meminit ipse Cicero in or pro Plancio risi late rensem alloquens Atque etiam isti . mita Lat rensis. Quotisque ista dicis' nihil in Ciam profetasMi. absolutae iam sum Preces tuae. De Cispio mihi ne ita otiietes , quem ego de mederie

te eo lem araetore defendi eis ei dises Quousque quem negas, quod eo Cispio contenderit, impetrare Poluisses Nam istius verbi Quousque haec

Poterat exae Invidia datus est tibi ille Leondonatus ille, non saris finem: serte non possumus. Et quidem qui ro uno laboravit et imum id non obtinueri die Quousque irridentis magis est, quam re rehendentia Nais te ego unus ita me gessi in iudieiis, uiri oram Hs et inter hos Misi , is in causis Patronus is in P ublica elisse sum et rem e fui, aestis tit a tegonstituar qui nihil a Misibus is Mam unquam impetrare. Et mihi Iaac mulam os ani itidiei obiectas. Sie enim dixisti Vidi ego tuam acremulam. Vide quam me erbi tui

Poeniteat. Ium modo luemmulam. sed multas Memmas et flerum cum

singultu rideremotuisti. An ego , qui

meorum Iarerneis, me absente enm motus , simultates quas mecum habebat demsuisset meaeque saltilis non modo non inrugnator ut inimie niri morant , sed etiam deffensor fuisset. huius in Pericida non dolorem metim signifiearem'Ex hoe o intelligit ire. Ci,plum a Cieerorae cum contentione

desensum eituique tamen absolvitim

non fuisse l)ro Q. Mucio etiam illum

nis in toga Gadida. Accusatus nimirum is erat furti a L. Caleno. De bre. vi uva quae de lege quoque fuit agraria sic ipse eodem illo iam uominato loco. l. I ad Alt. Stin maeterea duae bres ea quasi ποσπασμαπiae legis AEgrariae. Exstat autem una, alteram desideramus. De seu sos autem et e satos esse complures alios M. Cicerone sunt quae testentur, tum ipsius, tum scriptorum aliorum

monumenta in primis quod ipse in inatore ad Nntum de se profitetur: Nemo orator tam multa ne in Graeeo quidem otio ser*su quam muti sunt nostra. Defendit enim praeter celeros Antomum collegam suum , quod ipse satetur in orat pro domo De fendit etiam C. Pisonem consularem, ut sit in orat pro Flacco cap. 39, tibi et A. Thermum bis a se eodem anno defensum esse narrat. Desendit et C. Mustium ti meminit Verr. e. 53, et Caesarem opiseum, ut seriptum exstat Philipp. XI s. Egit et

Reatinorum causam contra Intera

innates apud consulem Appium et de in legatos. Defendit idem Messium et eodem tempore Drusum lib. IV ad it ep. b. t item ρω-niam Cottae Brtit Go, et Scamandrum Cluent. I . et Alristinum Cael.

r. et festium Cael. o. Defendit item Sesustitim his primum lege Pompein, merx Plautia de vi, ut Ascon ii in Milonianam et Uillitim Laenatem . a quo Post occisus est ritSeneca in declamationi tm et alii scribunt. Et millierem retinam apud cleeeinviros ut ex oratione Pro Came ina patet. Pugnavit etiam pro Cra mi senain. ii tonstat ex lib. I ad Fam epist et ex lib. V ep. De solidit praeterea Dolabellam et Aetlιtim m- hos his eapitis aeeu nto . lib. ill . ad Fam. p. to et lib. VII. p. et Caninium Gallum lib. li. ep. 8.

608쪽

QUAE

AD M. BRVTVM

EPISTOLAE

610쪽

EPISTOLIS

PROLEGOMENA

Ciceronis. M. Brutum olim exstiterunt epistolae octo libris comprehensae indo ab anno sere V. C. o quo Cicero proconsule in Ciliciam prosectus est usquo ad M. Bruti discessum in Graeciam A. V. o seriptae. Ex his quinque, incertu ut vocas , interiectae sunt epistolarum , quae vulgo ad Familiares voeantur, libris VI ob nunc leguntur libri li io-iέ, seriptae A. V. C. O ad Brutum Cisalpina Gallia praesuetum Ex illa autem συλὶ ' fragmenta quaedam supersunt apud uiu tilianum et Noniuin Marcellum graminuticiatu. Ex illis unum occurrit institui orati II 8, ubi ut utilianus QPoterat, inquit, me liberarem Cicero, qui ita scribit ad M. Brutum P

positis lurimis quae honeste suaderi Caesari Possent , simiae bonus is , si haec suadeam minime. Suasoris enim sinis eaι titilitas eius, cui quisque suadet. At recta uul Qtiis negati Seu non est semρer rectis in suadendo locus. Hoc singulentum Spaldingius putabat de Caesare Octaviano intelligendi in esse. In quo ei non assentior Cicero enim vivo C. Iulio Caesare ab amicis quibus lamo postquam Catonem suum . . libris nolis laudibus Catonis Vticensis ediderat excitatus erut , ut liquid ad Caesarem de ordinanda republica scriberet. De eo libro s.cpistola suasoria ad C. Iulium Caesarem haec Occurru ut in epistolis ad Atticum XII o Συμβουλ υτικὴν sa me conor nihil ru-ybrii et quidem mecum habeo et Apinetor ους et ροπωπου πρῶς 'Λγάζα, ' ον seu qui simile viti et quae ρsis Ducata eascnt scrι-