장음표시 사용
631쪽
EPisTOLAnvΜtua istuc refre maxime opprimemini Cmihi crede)Brute, nisi provideritis. Neque enim populum semper
eundem habebitis, neque Senatum, neque Senati
ducem. Haec ex oraculo Apollinis Pithi edita tibi
puta. Nihil potest esse verius xI Kalend. Maias. III.
Octavianum laudat, et laetitiam Romae e victoria consulum et D. Bruti ortam commemorat Liberalitatem eius in sediti ni auctoribus evrehendi nomae et Onrnes Antonianos hostea iudicatos esse scribit.
Nostrae res meliore loco videbantur. Scripta enim ad te certo scio, quae gesta sunt quales tibi saepe
scripsi consules, tales exstiterunt. Caesaris vero pueri mirifica indoles virtutis. Vtinam tam facile eum lorentem et honoribus et gratia regere ac tenere possimus, quam iacile adhuc tenuimus Est omnino illud dissicilius sed a inen non dissidimus Persuasum est enim adolescenti, et maxime per me eius operanos esse salvos. Et certe, nisi is Antonium ab ui beavertisset, periissent omnia. Triduo vero, aut quatriduo ante hanc rem pulcherrimam, timore quodam perculsa civitas tota ad te se cum coniugibus et liberis offundebat Eudem, recreata a. d. x II Kalend. Maias, te huc venire, quam se ad te ire malebat. Quo quidem die magnorum meorum laborum multarumque vigiliarum Ductum cepi maximum, si modo est aliquis fructus ex solida veraque gloria. Nam tantae multitudinis, quantam capit urbs nostra, Concursus est ad me iactus, ea quum usque in Capitolium deductus,
Ea ouum deducius aru coni. . Ab ea quum, deductu essem.
632쪽
AD M. BRVTVM LIB. I, P. maximo clamore atque plausu in rostris collocatus sum. Nihil est in me inanes neque enim debet sed tamen omnium ordinum consensus, gratiarum actio, gratulatioque me commovet propterea quod popi
larem esse in populi salute, praeclarum est. Sed haec te malo ab aliis Me velim te tuis rebus consiliisque sacias diligentissime certiorem illudque consideres, ne tua liberalitas dissolutior videatur. Sic sentit senatus , Sic populus romanus , nullos unquam hostes digniores omni supplicio suisse, quam eos cives, qui hoc bello contra patriam arma ceperunt: quos quidem ego omnibus sententiis ulciscor et persequor, omnibus bonis approbantibus. Tu quid de hac re sentias, tui iudicii est. Ego sic sentio, trium fratrum
unam et eandem esse causam Consules duos, honos
quidem, sed dumtaxat bonos, amisimus Hirtius quidem in ipsa victoria occidit, quum paucis diebus magno proelio ante vicisset. Nam Pansa sugerat vulneribus acceptis, quae ferre non potuit. Reliquias hostium Brutus persequitur, et Caesar. Ostes autem omnes iudicati, qui M. Antonii sectam sequuti sunt. Itaque id senatusconsultum plerique interpretantur otiam ad tuos, sive captivos, sive dediticios, pertinere.
Equidem nihil disserui durius, quum nominatim de
C. Antonio decernerem, quod ita statueram, a te CO-gnoscere causam eius senatum Oportere. x Kalend. Maias.
633쪽
Nanemonia superiori Pistolae, ei mrehensionem nimiae in C. Antonium elementiae diluit monet, ne nimiis honoribus Oetaoiano tribuendis malum exemρlum in catur, quo regnandi vidi abutantur, atque illis ita regnandi occasio actur, quod se vehementer timere ostendit.
BRVTVS CICERΟΝ S. Quanta sim laetitia assectus, cognitis rebus Bruti
nostri, et consulum , facilius est tibi existimare, quam mihi scribere. Quum alia laudo, et gaudeo accidisse, tum quod Bruti eruptio non solum ipsi salutaris suit, sed etiam maximo ad victoriam adiumento. Quod scribis, trium Antoniorum unam atque eandem Causam esse, quid ego sentiam , mei iudicii esse statuo nihil, nisi hoc senatus aut populi romani iudicium esse de iis civibus, qui pugnantes non interierint. At hoc ipsum . inquies, inique iacis, qui hostilis animi in rempublicam homines cives appelles. Immo iustissime. Quod enim nondum senatus censuit, nec Populus romanus iussit, id arroganter non praeiudico, neque revoco ad arbitrium, cum Illud quidem non muto, quod ei, quem me occidere res non Coegit, neque crudeliter quidquam eripui, neque dissolui quidquam remisi, habuique in mea potestate, quoad bellum suit. Multo quidem honestius iudico, magisque quod concedere possit respublica, miserorum fortunam non insectari, quam infinite tribuere potentibus, quae cupiditatem et arrogantiam in cenis dere possint. Qua in re, Cicero, vir optime ac sortissime, mihique merito et meo nomine et reipublicae carissime, nimis credere videris spei tuae; statimque, ut quisque aliquid recte secerit, omnia dare ac permittere quasi non liceat traduci ad mala consilia
634쪽
corruptum largitionibus animum. Quaestua est humanitas aequo animo te moneri patieris praesertim de Communi salute; sacies tamen, quod tibi visum fuerit; etiam ego, quum me docueris. unc, Cicero, nunc agendum est, ne frustra oppressum esse Antonium
gavisi simus , neu semper primi cuiusque mali excidendi causa sit ut aliud renascatur illo peius. Nihil iam neque opinantibus aut patientibus nobis adversi
evenire potest, in quo non quum omnium culpa, tum praecipue tua sutura sit cuius tantam auctoritatem senatus ac populus romanus non solum esse
patitur, sed etiam cupit quanta maxima in libera
civitate unius esse potest quam tu non solum bene sentiendo, sed etiam prudenter tueri debes Pruden.
tia porro, quae tibi superest, nulla abs te desideratur. nisi modus in tribuendis honoribus. Alia omnia sic abunde adsunt, ut cum quolibet antiquorum comparari possint tuae virtutes. Vnum hoc grato antino liberalique prosectum, cautiorem ac moderatiorem liberalitatem desiderat. Nihil enim senatus cuiquam dares debet, quod male cogitantibus exemplo aut praesidio sit. Itaque timeo de consulatu, ne Caesar tuus altius se adscendisse putet decretis tuis, quam inde, si consul factus sit, descensurum. Quod si Antonius, ab alio relictum regni instrumentum, OCCR-sionem regnandi habuit quonam animo fore putas, Si quis auctore , non 3ranno interfecto, sed ipso senatu, putet se imperia quaelibet concupiscere posse Quare tum et felicitatem et providentium laudabo tuam, quum exploratum habere coepero Caesarem honoribus, quos acceperit, extraordinariis fore contentum. Alienae igitur , inquies, culpae me reuut
i Exeidit ortasse gendo. Etiam iusia post liberalitatem Schuletius excidisse eeuset, ulva vel res btica TTP.
635쪽
exsisteret. Quod utinam inspectare possis timorem de illo meo mi is literis scriptis, te consulem factum audivimus. Tum vero incipiam proponere mihi rem publicam iustam, et iam suis nitentem viribus, si istuc videro. Filius valet et in Macedoniam cum equitatu praemissus est. Idibus Maiis, ex castris.
Seribit a Senatu permissam esse arMtrio Bruti rem te Dolabella eraequendi, de eaque suum consilium ostendit: Finiam stitim se elle in collegium Pontificum minorum absentem mutari, idque per leges Domitiam et Iuliam seri posse demonstrat; de quo sementiam Bruti scire cuρit.
CICERO BRVTO S. A. d. V kalendas Maias, quum de iis, qui hostes iudicati sunt, bello persequendis, sententiae dicerentur, dixit Servilius etiam de Ventidio, et ut Cassius persequeretur Dolabellam. Cui quum essem assensus, decrevi hoc amplius, ut tu , si arbitrarere utile, eque republica esse, persequerere bello Dolabellam : si minus id commodo reipublicae sacere posses, sive non existimare e republica esse, ut in iisdem locis exercitum contineres. Nihil honorificentius potuit sacere Senatus, quam ut tuum esset iudicium, quid maxime conducere reipublicae tibi videretur. Equidem sic sentio si manum habet, si castra, si ubi consistat uspiam Dolabella Lad fidem , et ad dignitatem tuam pertinere, eum persequi De Cassii nostri copiis nihil sciebamus neque enim ab ipso ullae Iiterae, neque nuntiabatur quidquam, quod pro certo habere inus. Quantopere autem intersit, opprimi Dolabellam, pro-
636쪽
AD M. BRVTVM LIB. I, a P. S. 633 secto intelligis quum ut sceleris poenas Persol Val,
luna ne sit, quo se latronum duces ex Mutinens suga conserant. Atque hoc mihi iam anto placuisse potes o superioribus meis literis recordarici quamquam tum et sugae portus erat in tuis castris et subsidium
salutis in tuo exercitu quo magis nunc liberali ut
spero periculis in Dolabella opprimendo occupati
esse debemus. Sed haec cogitabis diligentius, statues sapienter iacies nos, quid constitueris , et quid agas si libi videbitur certiores Ciceronem nostrum in
vestrum collegium cooptari volo. Existimo omnino. absentium rationem sacerdotum comitiis posse haberi: nam etiam factum est antea C. enim Marius, quum
in Cappadocia esset, lege Domitia factus est augur: nec, quo minus id postea liceret ulla lex sanxit. Est etiam in lege Iulia, quae lex est de sacerdotiis proxima, his verbis, Qv PETIT, CUIVsv RATIO HABEBITvR;
aperte indicat, posse rationem haberi etiam non praesentis. Hac de re scripsi ad eum ti tuo iudicio utc-retur, sicut in rebus omnibus Tibi autem statuendum est de Domitio et de Catone nostro. Sed quamvis liceat absentis rationem haberi, tamen omnia sunt praesentibus faciliora. Quod si statueris in Asiam ii hi eundum, nulla erit ad comitia nostros arcessendi sa cultas. Omnino Pansa vivo celeriora omnia putabamus. Statim enim collegam sibi subrogasset deinde ante praetoria, sacerdotum comitia fuissent. Nunc per auspicia longum moram video. Dum enim ianus erit patricius magistratus, auspicia ad patres redire non possunt Magna sane perturbatio. Tu lota de re quid
sentias, velim me facias certiorem. III Nonas Maias. Vale.
εὶ MarLlandus sie censebat legendum: Istud etiam n Iege Iutia quae est de Me prox his verbis Qvι - HABEBiTun . a 3 indicat te. T. x Vt scilicet interrex creari et Per eum comitia consularia et pontiseuiu habeti possint. Ε Η.
637쪽
Ilcmondet pistolae Ueriori Glaucon medicum Pansae, ut ecu4ωui ermiat, gat; Moium, qui cum D rhachinis litem habebat, commendat, et de Dolabella fugat caesoque certiorem facit.
BRVTVS CICERONI S. Noli exspectaro, dum tibi gratias agam. Iampridem
hoc ex nostra necessitudine, quac ad suminam benivolentiam pervenit, sublatum esse debet Filius tuus a me abest. In Macedonia congrediemur Iussus est enim Ambracia ducere equites per Thessaliam, et scripsi ad eum , ut mihi Heracleam occurreret. Quum eum videro, quoniam nobis permittis, communiter constituemus de reditu eius ad petitionem, aut ad commendationem honoris. Tibi Glaucona , mediciam Pansae qui sororem Achilleos nostri in matrimonio habet, diligentissime commendo. udimus eum venisse in suspicionem Torquato de morte Pansae Custodirique, ut parricidam. Nihil minus credendum est. Quis enim maiorem calamitatem morte Pansae accepit Praeterea est modestus homo, et frugi quem
ne utilitas quidem videatur impulsura suisse ad facinus Bogo te, et quidem valde rogo nam Achilleus noster non minus, quam aequum est, laborat . eripias eum ex custodia, conservesque. Hoc ego ad meum ossicium privatarum rerum aeque, atque ullam aliam rem pertinere arbitror Quum has ad te scri-
herem literas, ab Satrio legato C. Trebonii, reddita est mihi epistola, a Tillio et Deiotaro Dolabellam
Caesiam fugatumque esse Graecam epistolam tibi misi Cyche rei cuiusda in ad Satrium missam Flavius noster de controversia, quam habet cum Dyrrhachinis
hereditariam , sumpsit te iudicem. Og te, Cicero,
638쪽
Α Μ. BRVTVM LIB. I, ΕΡ Π 635 et Flavius rogat, rem conficias. Quin ei, qui Flavium iacit heroiicin pecuniam debucri civitas , non est dubium: ncque Dyrrhachin infitiantur; sed sibi donatum aes alienum a Caesar dicunt. Noliinti a necessariis tuis necessario meo iniuriam fieri xvii Lalcnd. Iun. ex castris, ad imam Candaviam. VII.
L. Bibulum ut in Pansae locum nominet, Ogat.
BRVTVS CICERONI S. i. Bibulus quam carus mihi esse debeat, nemo melius iudicar potest, quam tu cuius tantae r republica contentiones sollicitudinesque suerunt. Itaque vel ipsius virtus, vel nostra neccssitudo debet conciliare te illi quo minus multa mihi scribenda osse arbitror. Voluntas enim te movere debet noStra, si modo iusta est, aut pro ossicio necessario suscipi iur. In Pansae locum petere constituit. Eam nominationem a te petimus. Neque coniunctiori dare beneficium, quam nos tibi sumus neque digniorem nominare potes, quam Bibulum De Domitio et Apuleio quid attinet me scribere, quum ipsi per se tibi commendatissimi sint Apuleium vero tu tua auctoritate sustinere debes. Sed Apuleius in sua epistola celebrahitur. Bibulum noli dimittere ex sinu tuo, tantum iam virum ex quanto crede mihi, potest evadere, qui vestris paucorum respondent laudibus.
Sed Ambius isi a 3 Sed Domitius.
639쪽
C. Nasennium municipem Suessanum commendat.
CICERO BRVTO S. lulios ibi commendavi, et commendem ECeSse
est. Optimus enim quisque vir et civis maxime sequitur iudicium tuum; tibi quo omnos sortes viri navare operam et studium volunt nec quisquam est, quin ita existimet, meam apud te et gratiam et au-etoritatem valere plurimum. Sed C. Nasennium, municipem Suessanui , tibi ita commendo, ut neminem diligentius Cretensi bello Metello imperatore Octavum principem duxit postea in re familiari occupalus fuit. Hoc tempore quum reipublicae partibus, tum tua excellenti dignitate commotus, vellet per te aliquid auctoritatis assumere Fortem virum, Brute, tibi commendo, frugi hominem, et, si quid ad rem pertinet, etiam locupletem Pergratum mihi erit, si eum ita tractaris, ut merito trio mihi gratias agere possit.
IX. Brutum, in luet consolatur et ad fortitudinem cohortatur.
CICERO BRVTO S. Fungerer isticio, quo tu unctus es in meo luctu,
teque per literas consolarer, nisi scirem, his remediis, quibus meum dolorem tu levasses, te in tuo non egere ac velim facilius, quam tunc mihi, nunc tibi tute medeare rit enim alienum tanto viro, ut es tu, quod alteri praeceperit, id ipsum sacere non posSe. Ile quidem quum rationes, quas collegeras , tum auctoritas tua, a nimio moerore deterruit. Quum cnim mollius tibi serve viderer, quam doceret virum. Prae-
640쪽
AD M. BRVTVM LIB. I. P. a 637sertim cum, qui alios consolari soleret uccusasti me per literas gravioribus verbis, quam tua consuetudo serebat. Itaque iudicium tuum magni aestimans, idque veritus, me ipse collegi et ea, quae didiceram, legeram , acceperam , graviora duxi, tua auctoritate addita. Ac mihi tum Brutes, ossicio solum erat et naturae tibi nunc populo et scenae, ut dicitur, sese viendum est. Nam quum in te non solum exercitus tui, sed omnium civium, ac paene gentium coniecti oculi sint, minime decet, Propter quem sortiores celeri sumus, eum ipsum animo debilitatum videri.
Quam ob rem accepisti tu quidem dolorem id enim amisisti, cui simiIe in terris nihil fuit , et est dolendum in tam gravi vulnere ne id ipsum , carere omni sensu doloris, sit miserius, quam dolere ; sed, ut
modice, ceteris utile est tibi necesse est. Scriberem plura, nisi ad te haec ipsa nimis multa essent. os te tuumque exercitum exspectamus sine quo, ut reliqua ex sententia succedant, vix satis liberi videmur fore. De tota re publica plura scribam, et sortasse iam certiora his literis, quas Veteri nostro cogitabam dare.
Quomodo bellum ad Mutinam geratur, et quid de Octauiano
Mereatur, totumque rem statiam rescribit hortaturque, in ex senatus auctoritate celeriter cum exercitu in Italiam Meniat, Cassiumque, ut idem faciat, hortetur.
CICERO BRVTO S. Nullas adhuc a te literas habebamus ne famam quidem, quae declararet, te cognita sena ius auctoritate, in Italiam adducere exercitum quod ut saceres, idque maturares, magnopere desiderabat respublica Ingia-