장음표시 사용
611쪽
quidem inhil in in tem enit. XIII a 7 m epistola ad Caesarem nobis Mero semper rectissime placuit, ut isti Caesariani qui Romae erant ante legerent. Aliter enim fuissemus e in Luinossiciosi e in nosmet ipsos , si illum ostensuri fuimus , paene ericulosi. Isti autem ingenue, mihique gratum , quoa quid sentiunt non reticuerunt illud ero es ρtime , quo ita multa mulcetri Munt, tu mihi de integro scribendi causa non sit. Quamquam de Parthico bello , quia Pectare debili , nisi quod illum Melie arbitrabar Quod enim alim argumentum mistoliae nostrae nisi κολακει hic An si ea quae optima putaram, suadere O-DAsem , oratio mihi defuisset ' Totis igitur litoris nihil opus esι. Vbi enim πmυγμα magnum nullum sin ossit, ποτευγμα
non migraum molestiam futurum sit quiuo 'us est παρακινδυνευMv, Praesertim quum iuraι occurrat, illum, quum antea nihil scripserim, existimaturum, me nisi lino bello confecto, nihil seri- ριurum ιιisae. Atque vitam ereor, ne pudet me hoc mu G-ιonis μι γεια esse Moltiisse. Quid tureris e vitile me memtebat. Ne mihi in hac quidem re quidquam magis, ut Mellem , acci-u Me potuit, viam via Πτο ν nostra non est probata. Incidis---s etiam in illos Caesarianoso, in eis in cognatum tuum Q. Ciceronem filium; hic III 8 . De epi,tola a Caratarem iurato mihi credes: non possum nec coiami mi uricrδ et, dii maxime debebat. Quam enim tιγis in assentatio , ιιιιmὐi, re ipsum tur e si nobiset ei, et comi non me hoc turpe et rere a ac ellem quialem essem nim , qui esse debebiam L, seu tu montesti nihil cuit. Num ιιae vir ad Aleamidriam hominum Ara quentitim e docto/um auasiones, ides , quibus in re
glon es, σιρientem ibi liquii consilii dari , quod a laudem
612쪽
Catonis laudem aggrediebar verentem ne tortis periculum subiremo προβλήμα 'Αρχιμωμον multo mehercule magis nunc γto casum illum, quem tum timebam , vel quem libebit. Denique Xllloi De mistola ad Caesarem ἐνρικα AIqtie id ψsum, quod
isti aiunt illum scribere se, nisi constitutis rebus, non iturum in Parthos, idem ego suadebam in illa e istola; sin utriιm liberet, Iacere possc auctore me. Hoc enim ille exmectat idelicet, neque est jacturus quidquam , ni, de meo consilio Obsecro , abiiciamus ista, et semiliberi saltem simus, quod asseque mur et docendo et latendo. Ex his locis, ut obile lioe moneant, Imagnum robur accedit sententia eorum , qui Wolfium de oratione pro Marcello sequuntur. Tantum enim Cicero abliorvit ascribendo eiusmodi libro, in quo nilnium esset Caesari adulandum, ut scribere istam orationum haud potuerit, multum abca dignitate quam in oratione pro Ligario servavit, discrepav-tem. Aliud fragmentum ex istis octo ad Brutum epistolarum libris est apud Quintilianum Veritus fortasse, ne nos in Catonem nostrum transferamus illinc mali aliquiaci etsi argu mentiam ximile non erat quod steudit illam pistolai scriptam fuisse A. V. o , quo Cicero libruin i laudem Catonis ag
lam ipsas Ciceronis ad Brutum et Bruti ad Ciceronem , tunc vulgo seruntur , epistolas breviter recensebimus , quarum αὐλοί Tuustallus et post eui Marklandus in dubium vocaruul.
Ll BR I PISTOLA I. In hac epistola Bruto commendatur L. Clodius quidam, vel ut alii volunt C. Clodius tribunus plebis designatus Onempe, ut videtur, a Caesares, qui paulo ante interitu ui tu aliquot an-DOs magistratus designaverat . Iam Tunstallus quidein Middieto ut argumentis, quibus illam epistolaui non potuisse ab alio consiugi conatus erat vincere, satis hene respondet Obseroations
P. 359 sqq. non autem νο ιια certa insignia attuli ; ideoque Mar tandus RomaHs p. 5 sqq. primam hanc epistolam nihil
habete ostendit, quod non potuerit a Cicerone scribi putatque eam ex libro octavo genuinarum ad Brutum epistolarum fortasse decerpta in ceterisque spuriis fraudis tegendue causa Praepositarn esse. Neque vero ipse inve ut aliquid eiusmodi, quod hanc epistolam Ciceroni abiudicandam esse certo persuadeat
nec impedio, quo mitius illo L. Clodius idem esse existuneturuit lacra Ciceroui praeiectus abrum Cadiam ill Q.
613쪽
II .ice pistola statim in principio se appendicem ulterius iam scriptae Et obsignatae pro litetur. Nec quidquam inpedit, quominus rhitro mur eam proximo cum prima Coniunctam esse.
Tvustallus obscroations p. 456 tulicium Ozειας in videtur invenisse , in hoc epistolae dococi ratio. scribis de se Iitione, qtute facta est in logione ινιιarta Intelligitur scit seditio inter milites leuti clandestinis C. ntonii cui captivo cuius pe- porcerato consiliis exorta . cuius Plutarchu in trulo c. si et Dio Cassius lib. XLVI mentionem faciunt. In Do Tunslatium offendit Iegionum quartam nominari , quam certiam est non in nruti exercitu, sed in Italia militasse. r. Philipp. V i9. Delude hac epistola data est XIV Kal. Maias Et tamen scribit auctor
ad Brutum tuum consilium chementer laudo, quod non rituor rcitum sollonia I rrhachisque o isti, quia de A non istiga audisti. Decimi Bruti erui'tione pex Mutina , quam M. Λntonius obsessam tonuerat , PDPuli nomani Dictoria. Atqui Antonius nil Iutinum superlitus est a. d. X Il. ni. Maias illiti luot diebus post nuntii de hac victoria nona in venerunt quo inodo igitur Cicero cil al. mai ita scribere politisset illitulum . quasi is e Macedonia iam des hac victoria se auuis,end Ciceroue in scripsisset Itaque uti epistolam suppositiit; in Esse tacito patet, et si ponamus, ea in primae huius libri appendico in , sive statim ea scripta et obsignata exarata tu esse, illum quoque pri inam , etiamsi alia mari ac indicia nulla sint, ab
auctor sccundae scriptam esse , statuamus nec se est.
EPISTOLA III. In hac pistola , primum hoc ossendit, quod es data esse di citur mal. Maias i. e. pridie in alia . quo die Cicero habuit
in senatu orationem Philippicam decimam lita tam , ut vix eo dem die ad Brulum scripsisse videatur. Deinde initiumo no strae ros meliore loco idebantur si igidius est, quam pro illisi hiis sortito et eliciter apud Mutinam gestis. Dcitide quod scri l,it auctor epistolaeci Constites duos, bonos niuem , sed dum ta.rat bonos amisimus , hoc prosecto prorsus repugnat laudi hus quas Cicero ipse in Plii lippica lx his coita utilius tribuit Quid enim ista verba sed dumtaxat bonos uliud signi sicaruio sunt, is horum consuluit bonan quidem voluntatem, Onu munimum, scd sortitudinem , prudcntiain, fortuna ni si volunt li
614쪽
haud parem sitisse Leviora sunt uno Diastalliis et Marulanitus reprehenderunt , quod Polasa fugisse dicatur , qui uim ribus neceptis e proelio elatus est quod in Cto ubi diei iiii citi Iosios aute in in nos iudicati qui Antonii sectam scilii uti sunt
vocabulum sectae usurpatum dicatur.
EluSTULA IV.llane epistolam Brutus dicitur dedisse Idibus Maiis ex ea stiris. Eo te lupore autem Itomae de Octaviano nondum ulla erat suspici , cuin ad consulatum petendum auimum adiicere. Tamen in illa pistola personatus Brutiis sic scribit tioque timo decoriatilati, ne Caesar nus allitis se adscondisse putet descretiscuis . quan inde si consul jactus si descensurum. Xeque vero
nuntius de victori apud RI utinam et de liberato Decimo Bruto tam celeriter potuit ad M. Brutum pervenire , D inni di hiis
Maiis de his rebus posset ad Ciceronem rescribero. Utrum quo Tunslatio contra id leto num recte monitum ost. obsor α-
si tua p. 23 sqq. p. 57 sqq. Accedit illud , quod cxtrema
epistola Brutus scribit His literis scriptis te consul in factum ntidioimus quem tam cra ruinorem non nisi post duo ut consulum Ilii iii et Pansae Dortem dissipatum esse consuit, ut vix
iam de eo Brutus Idibus Maiis aliquid inaudire posset Mai Llandos in hac epistola nonnulla sibi deprehcndere visus est , quae ob usu loquendi illius aetatis discrepent e. c. in cibisci quasi non liceat ad mala coimita corruptiam largitionibtis animum pio prehendit p. 55 sqq. largitionibus pro bonorum largiliom Itis , t liceat pro Possit usurpari. Quibus ainen argumentisoquidem haud nullum trilmerim et praesertim quum cleratruli scribendi gener e veris eius libris nihil nobis confici. EPISTULA V. llaec pistola a Ciceron ad Brutum data esso sertur il No Das Maias, in eaque sci ibit a. d. V Kat Maias, quoua de iis, iiiii hostes iudicati essent , bello persequendis sententiae dice
rentur . dixisse Servilium etiam de Ventidio, et ut Cassius persequeretur Dolabellam Ciceronem ei vssensum esse , et hoc amplius decrevisse , ut si Brutus arbitraretur utile que republica csse , persequeretur bello Dolabellaturi si in ilius id om modo Hi publicae faccre posset, sive non existimaret cis publicii esse, ut in iisdem locis cxercitum contiueret. Si paulo post scri-
615쪽
6 2 EPIST. CICERONIS AD BRVTVM
tu idem sibi iam ante Mutinam obsidione liberatam placuisse. Et hoc quidem Tunstallus cmonstrat veritati rei gratae repugnare. Sane ex philippica XI, c. I sqq. constat Ciceronem censuisse , ut Cassio bellum adversus Dolabellam terra marique gerendum decerneretur. Practorea, ubi Cicero de filio suo iucollegium pontificum minorum cooptando scribit , his verbis utitur: E, etiam in me Iulia , quae fac si de sacerdotiis proxima, his verbis , Qui petit, cuiusve ratio habebitur; operis indicat Osse rationem haberi etiam non Praesentis. Tun-,tallus , qui nusquam ullo loco mentio fiat huius legis Iuliae de sacerdotiis, suspicatur auctorem huius epistolae lapsum esse errore quodam , quod ex narratione de litibus de Caesaris a se uti in Ousuritu peleudo ration habenda in senatu agitatis hau legem lolium de Sacerdotiis conlixerit Mar laudus p otiam hoc addit, totum hoc, qui est , cuiusve ratio habebitur perplexe et inepte enuntiatum essera scribendum enim potius hoc modo fuisset Istud etiam in lege Iulia, quae est des sacerdotiis proxima, his verbis C IvSVE ABSENTi RATIO HABEBITVR,
Ωρerte indicat osse rationem haberi silii mei. EPISTOLA VI. In hae epistola, quae a Bruto XVII ul. Iun. ex castris prope Cundaviam ut esse sertur, nihil ossendimus , quod eius
auctoritati repugnet. Quod scribit, Glaucon medicum Pansae itisuspiciolium euisse Torquato de morte Pansae , custodirique ut parricidam , id cum Suetonii narratioue convenit , qui iti Aug. c. ira Pansae quidem , inquit , adeo umecta mors fuit tit Glyco medicus custoditus ait, quasi eveniam oti lucri inuidis--ι. Verum nomet tumeti medici esse arbitratitur quod apud
Suetoni uin legitur, quod tu illa epistola facile potuit in Glaucon a librariis corrumpi. EPISTOLA VII. Ilaec epistola rcvior est , quam ut certi aliquid do eius αυ2εντι stutui possit. Marklandum quidem Ostendit locutio: αPansae locum Petere constituit, quod non additur, quem Onorem petere voluerit. Sane id h. l. addenduli suis,ut propterea quod Pansa et cousu et pontifex minor fuerat h. l. auteni de loco potitilicis minoris agitur Sub finem pistolae ἰrutus scri-
616쪽
bii Sia suleius in sua epistola celebrabitur quod insolenter dictum esse idem Martilandus monuit. Elu STOLA VIII. In hae epistola Ciceronis ad Brutum , qua Nasennium Bruto commendat, arklandus latetur . se nihil quod Cieeronis stilo indignum sit invenisse, nisi sorte id quod dicitur ellet per te
aliquid auctoritatis asstimere.
Epistola haec a Cicerone scripta esse sertur, Bruti consolandi causa. Incertum vero est, quae ausa suerit Bruto luctus vel doloris. Verba istaci quamobrem accepisti tu quidem dolor a id enim amisisti cui simile in terris nihil hic Middielonus de Porcia Bruti uxore accepit. Illam vero Brulo supervixisse eoque mortuo sibi mortem conscivisse traditur. Nec de alio quodam luctu, ut de obitu Serviliae matris quae lum nondum decesserat, intelligi potest. Sed tota epistola videtur a declamatore quodam ficta Nam quod hic Cicero scripsisse lingitur ad Brutum Quum enim mollitis illi ferre iderer , quam doceret , in rum , praesertim eum, qui alios onsolari soleret, accusasti m per literas grauioribus verbis, quam tua consuetudo ferebat id Prorsus repugnat, quod vidit Tunstallus , pistolae 3 ad Att. lib. Xl ubi Cicero scribit Bruti literae scriptae et prudenter et amice, multas mihi tamen lacroas attulerunt. EpISTOLA X. In hac epistola hoc offendit, nod Caesar Octavianus dicitur quorundam improbissimis literis allacibusque interpretibus ac nuntiis impulsus esse in certissimam spem consulatus , quod simul atque senserit neque se illum absentem litoris monere destitisse, neque accusare praesentes eius necessarios, qui eius cupiditati suffragari viderentur . nec in senatu sceleratissimorum consiliorum sontes perire dubitasse. orum hoc cc eum lutarchi narratione , nec cum Λppiani III 8 conciliari potest. Cicero enim videtur potius ab Octaviano , ut ipse iam alios honores extra ordinem sat multos sontentia sua decreverat, salsa spe illectus suisse consulatus una cum octaviano gcrendi , ut eius ambitioni favere potius, quam sortiter resistere Ceterum
Mariaandus in hac epistola reprehendit locutioncm quatefeci
617쪽
Antonium Ditemque hanc aed ita intilli labi factant, ut, cono -υ ιιιι , in Iordiam extimoscam. Imitatorem Cicerotiis prodere vi-ile tu haec scutontiaci huius belli fortuna ut in secundis fraxa tit in aduersis bona Cicero ni in olim, statim post reditum uti exsilio, ad Atticum scripserat lib. tW, p. i Dastin res nostrae; tit in secundis fluxae u in adoc sis bonae. EPISTOLA XI. in hac epistola ni litus Veterem Antistium Ciceroni commendat, et ut eum in petitione praeturae Potissi inum adiuvet, ro- l. ll. Ulii Tunstallum osseudi lio quod ita scribitur invia er-,tι adere cor 'imus, Irim 'orator in castris remancrct, remque Publicam defenderct. latuit eund/ιm sibi, quoniam exerciliam dimisisset, statim uero rediturum ad nos consirmauit , legatione susceρta , lai Practorum comitia habituri essent consules. Irutus enim , qui tum ain de Pansae et licti morte nuntium acceperat, scribere non poterat , consules practoria comitia habiturum in eodem loco Marulando iuro displicebat illud huic persuadere comistis racbebat esse permasimus , vel Presuaclere siti Mimus. Et suadere coepim tali ne dicitur : Pese suadere comimus ut ueplum est , et inauditu in . EPISTOLA XII. llac epistola , si modo constaret undecimam, quae Bruto tribuitur, genuiuam esse nihil magnopere haberet quod ostenderet. Sed quum auctor hic respondeat Bruti epistolae , quae est huius libri undecima , illius αυΘtvri una cum undecimae nu-ctoritate concidat Decesse si Attamen in o Mai Llandus vilium reperit, quod scribitur de Lepido Pente non solum recepi rei'mas hostium, seu bellum acerrimum TERRA MARIQVEgeris; quod profecto Cicero scribere haud potuit, qui Lepiduni Deo naves nec titilites classiarios habere haud ignorabat. Ceterum huius epistolae argumentum satis et superioribus, et vero etiam epistoli ad Decimum trutum iv Kal. Quintil. scriptae ad Fam X a, eonvenit in hac eni in sic scribit Cicero De Bruto autem nihil re ιιι certi; quem ego, quemadmodum PraeciPis, Pri a tis ι feris ad bellum commune Docare non eoin, qui utinam iam adesse , intestinuiu ιrbis malιιm , quod es non mediocre
618쪽
EDISTOLA XIlI. Si haec lirui epistola scripta esset post acceptam a Cicerone cani, qua est huius libri duodecima, arguitientu in sulis ei convenit et ibi enim Cicero scripserat, se non potuisse de liber si epidi precibus matris truti , et sororis concedere , ut iis Di serico idia impertiretur. Itaque mirandum non osse Iirutum stomachosius ita scripsisse : Aliter alii cum stiis iὐiant: nihil ego Possum in sororis meae liberis accre , quo Possit e teri ι O-luntas mea aut scium. Quid ero aut mihi tribuere boni ossunt , si modo digni sumus , quibus liqvid tribuatur, aut ego matri ae sorori tierisque illis mestaturias sunt, si nihil aliaerit Utid te reliquumque senatum contra Patrem midum Brulus arunculus. Scribere multa ad te neque ossum prae sollicitudine ac STOMACHO neque debeo. At quum haec scripta dicatur
Kalcnd. Quintil. e castris , et pridie Kal. Quintiles tostis iudicatus sit Lepidus , quid de eo decretum esse , nondum rescire poterat Brutus ipsis, utendis Quintilibus; ideoque inlcmpestivum fuisset tam acerbe et stomachos misericordiam erga Lepidi liberos flagitare. EPISTOLA XIV. In ac Ciceronis epistola ad Brutuli, quae dula s, dicitur I idus i. c. prid. Idus Quintiles, statim hoc offendit, quod Cicero graviter , ne dicam rusticius tu crepat Brutuiti ob brevitatem epistolae ab eo cliptae Deinde uiasi alliis hoc argument cautitur ad O. ιι tu huius epistolae demonstrandam , quod Cicero perhibetur aliquoties ad filium scripsisse uicerdotum coniiura
sua iam ma contentione in alterum annum esse reifcta , quia Cora
lentione nihil opus suisset, si verum esse id , quod epistola de ui ora his comitiis propter auspicia inieci. Scripserat.
Tota haec epistola Cicci oui tributa continetur rerut a se inde a Caesaris uteritu gestarum narrationes; quarum maxinia pars dudum erat Bruto notissima, ut profecto Cicero, nisi ine- pius et molestus csso vellet, ista scribere nou posset. luscula etiam tu ea Occurrunt, quae Cicero vel omisisset, vel aliter scripsisset. Vt hoc utar, Messalla diuitur multa arte se exercuisse in verissimo genere dicendi. Sic Ciceroneni ad Brutum
scripsisse Mai Llando visum est incredibile, quod Brutum Cicero
619쪽
ipse scripsit non probasse ea, qua in oratore de optimo dicendi genero disseruerat. Idem animadvertit, hunc locum tit Solonis dictum usurpem , qui ct sapientissimus fuit ex eptem, et legum scriptor solus ex seρtem , repugnare Ciceronis sentcntiae alibi consignatae diserte enim Lib. I de legibus c. ii lascripsisse Thales qui sapientissimus inter septem fuit et Aea l. I 37 Thales , tinus e Fiem , cui sex reliqtios Primas concessisse ferunt. Solonem quidem sapientissimum civitatis Athe Niciasium a Cicerone dictum, nunquam vero sapientissimvni ex
illis septem sapientibus Graeciae. EPISTOLA XVI. Danc epistolam, qua Brutus Ciceronem obiurgat, quod nimium Octavio tribuat, et non dominum Antonium Iugisse, sed amiciorem dominum Coctavi linio quaesisse videatur , Tunstallus a rhetore quodam confictam putat secundum hanc Plutarchi nam
ταστῆσαι τοια9969. Ex his igitur Plutarchi verbis Tonstalliis opinatur, rhetore in illam epistolam Bruti exsculpsisse in qua hoc potissinritin 6θtidi indicium sibi reperisse visus est, quod Plutarchus diserte dicat ista Brutum ad Ciceronem scripsisse anici tuam inlin excederet ficta aulein hae epistola satis prodat cum ex Macedonia scriptam esse iam Brutus autumno in V.C. o i talia in reliquit tempore vero Cicero nondum Octaviano tantu in tribuerat , ut Brutus cum tam graviter obiurgare
posse Quum enim Octavianus Neapolim venisset XIV al, Maii A. o i, Cicero cum Puteolis vidit. Quo de congressu ad Atticum XIV αὶ ita scribit Nobiscum hic Perhonori e et
amice Octavius, quem quidem mi Caesarem salutabant Phil*Pus non ς itaque ne nos quidem et quem ego posse bonum ci 'emu la tuti circumstant, qui quidem nostris mortem minitanIur. Nogan haec ferri Posse. Quid censes, quum Ilomam Puer Venerit , ubi nostri ιberatores uti esse non possunt qui quidem Dissilire by GO OS
620쪽
sen re erunt clari conscientia ero facti sui etiam beati sed nos, nisi me fiali , iacebimus. Immo etiam circa Non. Nov. ad Att. XVI scribit se non confidere clavi aetatici etsi ille professus erat se Ciceronis consilio usurum. Eodem modo sed octavio sentire significat in epistola ad Atticum XVI S
exeunte Novenahr. A. o scripta. Quare Plutarchus erravit, quum isto modo Ciceronem a Bruto obiurgatum esse putavit, antequam ex Italia discederet, ac fortasse hac ipsa pistola , licet adulterina, in errorem inductus est, quam genuinam esse credidit. Ceterum quod Marklandus in lac epistola reprehendit locvtiones Ob eiusdem mortem deterritus quum scribondum suisset morte deterritus sed nihil tanti fuit quo venderemti Iidem nostram et libertatem prora nihil tanti fuit ut venderornus nihilitio ex 'leri ossis eortim meritum , in quo verbum e tere inepta remtinerandi significatione positum sit - clavius is est, qui , quid de nobis itidicaturus sit, exsitecto Populus Romanus , quum scribendum fuisset a quo, quid de nobis iudicaturus sit, exmectet . l. - porro in praesentibus malis
Prohibendis ubi inopi et insolontor de praesentibus ponatur verbum prohiberes hae igitur reprehensiones, etsi singulae leviores possunt videri, tumen in summam coactae, praesertim
quum facile aliis similibus augeri possint eo valcnt, ut istam epistolam Bruti nomini salso subiectam esse nobis persuadeamus. Idcii vero do EPISTOLA XV liqva a Bruto ad Atticum scripta esse sertur, existimanduin st. Quis enim credat Ciceronem unquam Cascae male dixisse, quod inter Caesaris interfectores fueriti Atqui hoc Brutus in ista epistola his verbis obiicit Ciceronici Nescio quid scribam tibi, nisi
unum: ueri et cimiditatem et licentiam otius esse irritatam quam restressam a Cicemne, tantumque eum tribuere huic indulgentiae , ut se maledictis non abstineat , iis quidem , quae in ipsum dupliciter recidunt; quod et liares occidit uno , Nuc Prius oportet fateatur sicarium , quam obiiciat Cascac, quod obiicis; in quo simul hoc ineptissi iuum est, quod Caesaris cac- de cui supplicio coniuriitorum Catilinae comparatur. Ceterum delinire non ausim an Plutarchus , quum in vita Ciceronis ita