장음표시 사용
621쪽
μυλυ ad hanc epistolam respexerit. Ultima saltem verba magis .in veniunt istis, ex epist i , ubi Ciceronem sic assatur perasoti.,lus ille lirutoc: Nam si citi itis tibi Placet , a quo de noviria salιιι Potendiam sit, non dominum fugisse, sed amiciorem dominiam cytιacsissc ideboris.
EPISTOLA viil itae erutola, quam Cicero Prtur ad lirutum scripsisse a. d.
V Knt. Sext. . . . io inanem et putidani habet excusatio-1ioni nimiae fiducia in octaviano positae. linirui in orat Philipp. V c. 8'cinere magis et oratorie . quam vere et cir cumspecte dixeratri Audobo etiam obligare fidem nim , a tires consori si, Obis Ῥri que romano v ιυdirofecto, Munam niιlla is cogeret , facere non audet cm , Pertimcscer Umque in maxima Periculosam Pinionem tremeritatisci Promitto voci 'io , monile , Patres conscriρti, C. Caesar ova talem semper fore ciuem qualis hodie sit . tialemque cum maiacime esseo die et utare, bo nus iam audimnus personatum Ciceronem tiruto se excusarit in maximo autem , quum haec scribebana ossiciebar dolores, quod ιιιιm me Pro adolescentulo ac Paene iter resPublic acce issct adem inuicini potius scriberet quum me ro*ublicae Obltilissem adem L, ix idebar, quod Promisoram, Praebiares osse. At hoc V Kal. Sextil. vix dubium esse poterat, Ciceronei ab Octaviano illusum ne doceptum esse . Est autem g oloris disicilior animi et sententiae, maximis pracs rtim in rebus Pro cillet , ιιam ocunis oblimbo. Haec enim solui potest, et est rei fiamiliaris iactιιra tolerabilis reipublicae quod ργonderis , uremadmodum sol as nisi is dependi facile patitur, pro quo Poponderis' sic locus communis garria lorino tam cclamatore, quum Cicerone dignior ineptam etiam formulam nisi is et mendi facile patitur , pro eo quod dicere debebat: ibi is promissis steterit , vel nisi is exspoctialioni stitissererit, iam Mai Llandus exagitavit Op. 9α Quam quom et hunc ti me tenebo multis repugnantibtis. Videtur enim in eo esse indoles , feci lexibilis aestas , multique ad deρra, andum arat . qui splendore falsi honoris obiecto aciem boni ingenii Praestringi posse considunt. Talia de octavio praedicari poterant anno superiore , aut certe ante aliquot menses. Mense Quintili autem A. V. C. io serum erat . Ita que ad resiquos hic itoque labor mihi ecessit, u omnes adhi-
622쪽
beam machinas au tenendum doloscontom , ne stimam subctim tenacritatis. Quamquam tiae emeritas os i Mogis enim illum Pro quo ρορondi , quam vi Obligaui. Quid vero hoc ineptius aut stultius xcogitari potest Nicero proiniserat et spoponderat Octavi nuum se in per bonum civem Ore Octavianus nihil proiiii- seriit , sed si aude et simulatione hominibus illudebit lainen Cicero diceret se illum inagis , quam se ipsu in Obligasse '
IIae epi,iola scripta esse singitur . . io, paulo ante Mu
tinam ab obsidione Antonii liberatam Ciceround om Νllo in ense Aprili ad Cassium scripserat Ises, quum haec scribebam,reat in .ctremum adducta discrimen. Brutti mina Mutinae olitam sustinebat si consereatus erit, icimus: sin quo uini omen auertant x, Omnis omnitim cursus erit ad os Cuti prioribus orbis concinit initium huius epistolae primae lib. IIud M. Brutum: Qutim haec scribebam res existimabatur in extremum addiacta discrimen tristes enim de rufo nostro li- Prae tintiiqiae ni rebantur. Sed quae sequuntur putidam et odiosam habent Ciceronis de se ipso praedicationem. Mai Llandus p ii si nitimadvertit Ciceronem scripturum non fuisse insideliter aliquid sitiadere, sed potius mala fide. Et liam absurde hoc dictum est: Ex me autem litid est, quod te elim habere cognitum, metim quidem animum in acie esse neque re-sPectum ullum quaerere, nisi me utilitas ct italis forte conoer terit. maiores autem artes animi te Cassiumque reviciunt. laque hanc quoque epistolam stilo potius alicuius declamatoris, quam Ciceronis exaratam esse arbitrandum.
623쪽
EPIST II in lac epistoIa cuilis extrema pars intercidit, personatus Cieero scri hi sibi a. d. V Id. April. litera in senatu redditases e de Cassio, de legionibus , de Suria ; et tamen in epistola quinta lib. I ad Brutum scriptum crat: De Cassii nostri co iis nihil sciebamus. Neque enim ab ψω ulla literae, neque nuntiabatur quidquam, quod pro cera Laberemus. Ex quo recto colligit Tuustallus auctorem huius epistolae suo se indicio prodidisse. EPIST. III. De fragmento huius epistolae, cuius principium interiit, nihil attinet dicere. EPIST IV. Haec quoque epistola brevior si quam ut certi aliquii de ea pronuntiari possit Equidci nihil in ea reperio quod manifestam habeat odii et notam. EPIST. V.
In hae Bruti epistola merito Tunstallum hoc offendit, quod
scribit Duabus rebus e mus , Cicero , Pecunia et supplemento qnum tamen in secunda epistola libri primi Cicero ad Brutum scripsisse dicatur quinque autem cohortibus tita se nam facturum arbitratus est, quum tu eo quinque legiones, optimum militatum, maxima aurilia haberes et, quod maius est verus auctor Cicero Philipp. X ii ita in senatu dixerit: Quod idem in M. Bruto facere debetis, a quo inveratum et repentinum reipublicae praesidium legionum, quitatus, auxiliorumque magnae et firmae πω comparatae sunt. EPIST. VI
est responsio Cicoronis scilicet ad illam Bruti proximo antecellcntem quare si illa suspecta, ut supposititia est, idem doliae quoque ad illam relata est existimandum. EPIST. VII. In hac epistola loeus est, quem Tunstallus nogat conciliari possc cum criis aliorum testimoniis. Sic enim videlitus perso tolligo by Oml
624쪽
natum Ciceronem ad Putum schibere: Dii immortales 3 iii ille nuntius, quae illae litorae, quae laetitia acuatus, qua alacritas ciuitatis erat mihi unquam uiui, an omnium consensione laudatum. Erat exNectatio reliquiartim Antonii scit.
Cati, M. Antonii fratris quem equitum legionibusquc magna
ex arte spoliaras. Ea quoque habuit exitum Ορtabilem. Nam tuae literae, tiae rescitatae tu senatu stιnt, ct in eratoris consilium, et militavi istutcm , et indubirium tuorum, in quibus Ciceronis mei, declarant. Quod Si tuis placui,set de his lites, is referri, et nisi in tempus turbulentissimum mst discessum Pansac conbtilis incidissent, honos quoque iustias et debitus diis immor- tilibus decretus esset. Tuastallus hanc narrationem re pugilate
dicit Dionis Cassii, Vellei Paterculi ipsiusque Ciceronis testi- Dioviis. Sed in Ciceronis orat Philippi eam agitur de iis M. Bruti literis, quas Pansa consul in se uatu recitavit, quibus ille de rebus suis gestis usque ad illud'cmpus, quo C. Antonius
cum Vl cohortibus Apollonium se receperat, ad senatum retulcrut. Earum rerum summa his verbis exponitur Philipp. 6 Cum VII cohortibus isse Apolloniam scribi Antoniu- , qui iam avt cvtus est quoi dii uenis aut certe homo erecrandus in Macedoniam non accedit, E contra senatusconsultum fecisse uideatur. Delectus habitus in Macedonia est summo Q. Hortensiicit tilio et industria, cuius animum egregitim, dignumque et Pso et maioribus eius ex Brtiti literis e micero Potuistis Legio, ιιam L. A ducebat legatus Antonii, Cicero iis silio meo tradidit. AEqnitatιιs, qui in Fria in ducebatur bi-Pcrtito, ει iter eum, a quo ticcbattia , m liqui tu Thcsaalia seseque ad Brtit ιm conlidit alteria i in Macedonia Cn. Domitisιs adolescens summa irtute et constantia b legulo stritico tib-duaeit. P. atitem Vatinius, qui et antea iιι re laudatus a nobis, ct hoc Icmρore merito laudamius est, verιιit Dyrrhachii ortas Briιlo et exercitum tradidit. Ad has igitur priores literas M. Bruti s Q. Caepionis Bruti, num hoc etiuin nomine appellabatur inde a quo tempore rut a Caepion adoptutus referenda Aunt verba ista epistolii ad Brutum it Dii immortales qui ille iamli ιs, quae illiae literae, qua ' laetitia ornatas, quaesiam-critas Litalis erat Nihil uuquam tui tam omnium consension claudiatum Iulii in extrema ratioue Philip p. X Cicero suntcntiam dicit, secundum qualia Ctum factum est , quo Bruto et glutias agendas et limpurium iocousulare ci publice cotitii mau
dum censuit. Ibi scalculi hisce urbis explieata st: vac
625쪽
quum ita sint: quod C. Pansa consti vortia secit de litoria illiue a Q. Caepione Bruto proconsule allatae et huic Orci inii ccitatae sunt, de a re ita censeo: Quum Q. Caepionis Bruti proconsulis opera , consilio, industria , virtute dissicilli in rei publica tempore provincia Mncedonia, Illyricum, cuncta Graecia , legiones, exercitus, equitatus in consulum senatus populi suo romani potestat sint: id Q. Carluonem Bria luna, Procon-Muem en et e re 'uvica vi sua maiorumque suorum dignitato consu ludin que roti'ublica boue ger uda sccisso, camque rem senatui γuloque romano gratam esse e fore utique Q. Cae- iis Brutus, Proconsul Prouinciam Macedoniam, Illyricum, to tantque Graeciam tueatur, defendat custodia , incoliιmemque consor, et, cique exercitui, quem ipse con tituit con ara is, liram,it, Pecuniaque ad rem militarem, o qua Ptis is, quae mille sit c exigi Ossit, utatur, cxigat, P cuniasςtra , quibus identiar, ad rem militarem mutuas sumat, frumentum imi'crct, Peram quo dct, ut cum suis coPiis quam Proxime Italiam si et c. At lue tia in paulo post autequam consul Pansa
ad bellum prosectus esset, Cicero Plii lippicam i inbuit in
qua diserte significat nondum de C. Λnto ui capto D in ian suisse Roma in crinia m. Sic enim . ii P ueterin, inquit, M. Bru- tuin restiuo etium uti C. Antonius, qui tenet Apolloniam moram urbem et ro, euel. Pinor, inuidem teli Amantiam: instat iro titae Illyricum habet aliquo cohortes, habet equitatum. Iam quae in epistola illa secunda librili ad M. Pulum scquuntur: Eru caemectatio rediquiarum Antonii, quem quitatu logionibuoque ma na in Pari moliarat. Ea quoquo habui exitum optabilcm ea reserenda salit ad secundas L ruti litora nouium missas , ii ne post Pansae discessunt allatae sunt. Nam ut Plutare lius narrat in nimio c. ali, C. Antonius, quum aliquantum se Apollonia tenuisset, animadvertissetque cives Ili uti partibus su ere, hac urbe clicti nulli rolum porrexit. ii primum in itinere tres Ohorles amisit; deinde ad m, uidem proelio commisso a Cicerone lili vicios
inici ligcuda sunt ii, quae in lib. I, p. 7 ades; ulum Sequun-
626쪽
lurci Nam tuac litorae, qua recita lac in senati sunt, o im Pera loris consilium, et militum Pirtutem, et indust tam uortim
in quibus Ciceronis rei, doctarant. Quod si itiis Placuis uet , de his literis referri, et nisi in tempus turbulentissimiamio, disc sum Pansae constitia incidissent, honos quoque itisius et debitus diis immortalibus decretus csset. Quod aute in de inccps
narratur de epistolis duabus a Pilo allatis, altera Bruti nomine altera Antonii in eo unstallus frustra sibi visus est indicium reperisse, e quo epistolam hanc suppositam esse, perspicuum sit. Rem p ciuum altera Anto iiii epistola recitaretur, quae sic erat
tu scripta, ANTONIVS PROCOS. magna dicitur admiratiis orta. In quo mirum est Tunstallum haec verba ANTON iv PROCONS, . sic accepisse , quasi trutus eum Proconsulem noui in averit. Irs.lcius verba ponamus. Obseroacion p. 96 ut hin must moLinter be dente tora genuine' b trudi for a reasou hiehesectualdi mora Cicero' ans Mor O e murious. Dialias in Publi Leiter, ad gloen to Antonin his risoner the stile anutille o Proconstit Cotila there ossibdirae a reater stret si os sophistic imaginationi That Brutus hould cali his, ofesso iri, a for the prooince of Macedonia by tho ille o Procon illi. e. o Macedonia anu calloim o tu a Leiter to tho Senate, hiati ad formaldi interdictet im the Pro inces an do rio iahim of his Proconsulshm. Sane quid virum tantae sagacitatis in hunc errorem inducere potucri haud assequor. Nam pri-inum statim initio epistolae scribit auctor vas esse Id. Apr. in senatu epistolas recitatas, alteram Bruti nomines alterum Antonii. Deinde post illum locu in supra exscriptum sic persit Auctor is Ecce ibi Idib. April. ud volui manc celer Pilus, qui vir i dii boni quam gravis iunm constanc quam bonorum in re publica partiti in ilic epistolas ster duas, unam tuo ii Ornine, alteram Antonii et dat dicrvilio Tribuno plebis, ille Cor Dulo , recitantur in senatu scit ita ut prior recitaretur Allonii epistolao. ANTOMvS PROCOS. magna admiratio', ut si essct rccitatum DOLABELLA IMPERATOR , a quo qui m eueraut labellarii, sed nemo Fili similis, qui Projfire nudorsi, tit magistratibus reddere. Iam venit ἰ lli uti epistolam eiusque reci- lationem , ut nihil esse o,sis evidentius, quam illud, non Ili ut Antonium proconsulis nomine honoratui esse, sed potius Antoni uti in suae epistolae pracscriptio ite sibi huius honoris titulum arrogasse quod tiam conliriuatur sequentibus verbis, quibus narratur a Sextio illud proco usulis Oinc ah tito Dio
627쪽
usurpatum irrisum esse. Postridie atitem quum sermo incrArms et Pilusque oculos ehementius hominum Uendisset , natum omnino est rinc tam a me. De Procos. Antonio uti. Sextius consul non defuit. Post mecum quant suum filium, quanto meum in criculo futurum duceret , si contra roconsulem arma tulissent. Quae cluvii ita sint, etsi haec septima secundi epp. ad Brutum libri pistola non istis argumentis quihus unstallus usus est νοθεια convinci potest, tota tamen eius compositio prorsus a Ciceronis elegantia abhorret, ut eam ceteris talso sub Ciceronis nomine venditis annumerare nulli du
628쪽
De L. M.tii trib. ρι singulari e cognito in se Briarumque amore ei id accurate scribit.
II. Clodius, tribunus plebis designatus, valde me
diligit, vel, ut ἐμ ροrit κώτερόν dicam , valde me amat. Quod quum mihi ita persuasum sit, non dubito bene enim me nosti quin illum quoque iudices a me amari. Nihil enim mihi minus hominis videtur, quam non Nespondere in amore iis, a quibus provocere. Is mihi visus est suspicari, nec sine magno quidem dolore, aliquid a suis, vel per suos potius iniquos ad te esse delatum , quo tuus animus a se esset alienior. Non soleo, mi Brutes quod tibi notum esse arbitror hie-inere assii mare de altero. Est enim periculosum, propter occultas hominum voluntates, multiplicesque
Iniquos mi Eru e SS. et edd. pr. Vulgo inimicos.
629쪽
EPISTOLARUM naturas Clodii animum perspectum habeo cognitum. indicatum. Milita eius indicia, sed ad scribendum non necessaria. Volo enim hoc testimonium tibi videri potius quam epistolam Auctus Antonii beneficio est. Eius ipsius beneficii magna pars a te est. Itaque eum salvis nobis vellet salvum. In eum autem locum rem adductam intelligit est enim, ut scis, minime stultus it utrique salvi esse non possint. Itaque nos mavult. De te vero amicissime et loquitur et sentit. Quare si quis secus ad te de eo scripsit, aut si coram loquutus est, peto a te etiam vique etiam , mihi ut potius credas, qui ct sacilius iudicaro possum quam ille nescio quis c te plus diligo. Clodi ut tibi amicissimum existima, civemque talem, qualis et prudentissimus, et sertuna optima esse debet.
II. nesponde epistolae de cohortibus quinque molabina in meris
nasum missis, eiusque ementiam miratur, et Bruti consilium de eo persequendo laudat. In seditionis auctoribus dimittendis clementiam Bruti mrehendit, et tur in Antonium inoeatiora defendit.
CICERO BRVTO S. Sempta o obsignata iam epistola literae mihi red
ditae sunt a te plenae rerum novarum, maximeque
mirabilium. Dolabellam quinque cohortes misisse in Cherronesum Adeone copiis abundat, ut is, qui ex Asia sugere dicebatur Europam appetere conetur 7 Juinque autem cohortibus quid se nam facturum arbitratus est quum tu eo quinque logiones, optimum equitatu in maxima auxilia abcrus quas quidein
630쪽
ΛD M. BRVTVM a in I , P. 2. cohortes spero iam tuas esse quoniam latro illo tam sui demens. Tuum consilium vehementer laudo
quod non prius exercitum Apollonia Dyrrhachioque movisti, quam de Antonii fuga nudisti, Bruti eruptione , populi romani victoria. Itaque, quod scribis,
postea statuisse te ducere exercitum in Cherronesum,
nec pati, sceleratissimo hosti ludibrio esse imperium populi romani facis ex tua dignitate, et e republica. Quod scribis do seditione, quae facta est in legione quarta de Antoniis in bonam partem accipies magis mihi probatur militum severitas , quam tua. ebenivolentiam exercitus equitumque X Pertum, Vehementer gaudeo. Dc Dolabella, ut scoibis, si quid habes novi, facies me certiorem in quo valde deic-ctor, me ante providisse, Ut tuum iudicium liberum esset cum Dolabella helli gerendi et id valde ei tinuit, ut ego tum intelligebam, ad rempublicam ut nunc iudico , ad dignitatem tuam. Quod scribis, me maximo otio egisse. Di in seclaro Antonios, idque laudas credo ita videri tibi sed illam distinctionem tuam nullo pacto probo Scribis enim , acrius Proh
benda bella cruilia esse . quam in suρeralos iracundiam exercendam. Vehementer a loe, Brute, dissentio nec Clementiae luae concedo: sed salutaris severitas vincit inanem speciem clementia c. Quod si clementes csso
volumus, nunquam deerunt hella civilia Sed de hoc tu videris. De me possum idem, quod Plautinus pater in Trinummo mihi quidem aetas acla ferme est:
De Antoniis Gic edd. pr. Deinde oecidi quam tua qui dimisisti Vid. Edillim Catoniis oluod est ita HSS. Dio Cassius lib. XLVII sed videtur
Purus. Manutio placebat C. Antonio excidisse alipte addendiim esse leni qui seditionis auctor fuisset, cui as las. EnN. Sensus est Ernestius. re maximo oιioxotio sensum non βLlatim seMeritas , quam tua' Uι hahet. Manutius eorrigehat animo; litiam sci eritas, qui Antoniuin voluere alii odio. Illud Eanestio melius visum.