장음표시 사용
101쪽
Borebus is amaritanorum domesticis a Nehetiriae abitu ad Alexandrum , vix aliquid praeterea innotuit, quod certo constet. Idque e Vellem enlius dolendum est, quo majoris ea quae tunc acciderint, suerint enicaciae ad eam Geniis c0nditionem , in qua aetate circiter Ate1 andri versabantur, parandam , et quae , illis cognitis , clariori luce item suffunderetur. Ut tota jam docent, tempus illud , si bella cogitamus, e tempor gesta , Iudaei pariter atque Samaritanis , sine dubio calamitosissimum fuit. Nec minus unesta suerint utrique Genti iter alae contentiones , et discordiae. urbas enim civiles in Iudae saepius exortas esse , ex dictis satis est probabile. Hae lamen Samari lanis maxime gravissimae erant, et sane rugiferae Iis grassantibus permulti Judaei, Judaea relicta, tunc item ad Samaritanos transiisse videntur. Τestatur os EPH Us hos San ballati promissis incita los , vel ultro eum Manasse in Samaritidem migrasse, et agros a Satiballat iis assignatos esse l), que Σίκιμα frequentata esse πο των ἀπος τατῶν του 'Dυδαίων ε θνους 2ὶ . Continuata haec Judaeorum migratio ejus rei causa sui , qua sequens istoriae periodus nobilissima evasit. Templum cogito in Monte Garigimi conditum quod quando facium sit, accurate desinire, prosecto dissicillimum, at h. l. deditu pera indagare, operas pretium St. Exinde praecipua oritur dissicialias, quod Veterum de rebus e tempore gestis testimonia vix in concordiam redigi possint. Nam a JOSEPH 3j, quocum fecerunt UsEBIus 4 , SYΝcg Us 5 in Jos SPRUS Goniux IDE. 6ὶ alii, dissentit prorsus docuc eli. XIII. 284
Horonitae ἰ eum vero a me PrVuli. si Anti. Ι 8. 2. 2 Anit. XI. . , quibuscum conserantur mox dicta . 8.13 Anst. XI. 7. 2 et 8. I, coli. XIII. 3. 4 et . d. I. EMEBius in Chronio perhibet anno 20 lympiadis XI, qui annus es 33 aule Chr. Templum
5 Soc Chronogr. d. Bonn. I, p. 487. 6 Josrpu Gonios , qui anno circile 940 in Italia scripsit libr. II, e. 8 , coli. IV, c. 4. p. 88 90, coli. p. 264 seq. res mirifice confundii. Praeterea Liv I Jos ΕΡΗ in tempore Templi illius conditi e-iniendo assentiuntur, qui aliorum etiam Judaeorum auctoritalem sequuntur , Auctor Libri Iuchasin, qui scripsit anno Ib02 cs. d. Constantinop. p. 22 seq.), e R. GAI in rin , in loco, quem CELLARI Us tu Exercit. p. 25 descripsit, quoeum conterri potes p. 2 , ubi idem locus Libri Iuchasin elia in exstat. Clim
Ios EPHO GORIORIDE, maximam parte in consenti ΛΕ-M QRigia narratio de Templo amaritano condito, quae exstat in Erahc Chr. r. p. III et seq. rabica enim istius IosEPu Imperis versione 'AL-MA ORIZiVs Sus est,
102쪽
opinati sunt nonnnili, ea quae ibi traduntur, a rebus , quas osΕPHUS narravit, nondit ersa esse, eamdemque igitur utroque loco historiam respici 1ὶ Graviter alios contra offendit disserentia, quae utrique narrationi intercedit. In Codice nimirum hebraeo Nehem j ipse , se illud secisse testatur et Exsul, cujus nomen reticetur , filius Ibadae sive Ebaschὲθ -Fos vocatur. JOSEPH auctore res accidit sub Dari Odomanno , regnante ab anno inde 336 nam Sanballat Samariae praepositus esse dicitur πο αρείου του τελευταίου βασιλεως. Si igitur Nehem , tertia vice in Palaestinam tendens , Hierosolyma adierit sub finem regnior taxerxis Longi mani, mortui anno 24 , dissensus de tempore rei gestae est annorum. Filiae porro an ballati nomen issicas dicitur nonniod JosEPH Us tradit, sed etiam Exsulis. Hic Manαsse vocatur , et frater Iadduae faequalis Alexandri J, ac Iohαnnis siliris Rem ergo J0SEPRs paulo aliter, et multo plenius quam Code hebraeus, enarravit 2). qui dissensus, si alia non obstent , exinde illustrari possit, quod fonte JOSEPH Us usus sit, diverso ab hebraeo Codice , quem ipse
quia eum locum non intellexerit, fortasse non curavit. Videamus primum ex quo fonte JosEPHUS ea hauserit.
Verisimile est, osEPHUM consuluisse Aunales Pontifcum , in quibus , quum Pontificum res gestae tradebantur, ea quae ab eo narrantur, et historia conditi empti sa- maritani silentio omitti vix potuerunt. Rusmodi Λnnales quin olim exstiterint, dubium non est. Quod ut efficitur ex maec. XVI. 24 , ubi res gesta Johannis Hyrcani conscriptae esse dicuntur ἐπὶ βιβλίω ήμερῶν ρυερωσiisv αὐτου, ἀφ υ ἐγεν, id θ άρ χιερευς μετὰ τον πατερα αυτου ita etiam patet ex hoc loco osΕΡΗ 3 οἱ ἀρχιερεῖς οἱ παρ' istis ποδισχιλίων ε ν νομαστοὶ παῖδες ἐκ πατρος εισὶν ἐν τα ς ἀναγραφαῖς. Ad hos Pontificum
Annales JOSEPH o, ex sacerdotali genere oriundo Φ), aliquando aditus certo aluit iniquo eum ante quam Archaeologiam conscriberet , ipsos in suos usus consertisse, ex dictis ipsius de Pontificum successione apparet 5ὶ ubi ab Aharone inde de multis , ut passim alibi, adeo desnite loquitur. Non nego objici posse , IOSEPH Γ ejusmodi quidem Annalibus usum esse sed non in omnibus fidem ipsis esse habendam. Fasti nimirum sacerdotales , Antiochi piplianis aetate antiquiores sic nonnulli fortasse argumentantur , in magna eo Rege Hierosolymorum calamitate perse&Se videntur, ac novi postea ficti, ad quos componendos Judaei usi sint lum notitiis V. ., tum traditione , praesertim ubi de temporibus ageretur, quae . . notitiis erant recentiora. - Fraudem in istis Libris supponendis haud raro commissam esse , lubenter etiam concedo , idque et aliae Gentes probant, et vero etiam Sari
1 Sic nuper Egrugis l. l. p. 401 , existimans IosEpAdn duos Pontifices consudisse. 2 De fontibus quibus praeter V. T. IosΕΡΗus usus est et de nonnullis rebus gestis ab eo ex iis sontibus accuralius, quam in V. T. descriptis , id C. LEAGERRE Kenuan I, p. LXX seqq.
103쪽
maritani, qui ejusmodi Λnnales, quamvis ipsi in Libro Josuae latentur, Haditani aetate
eos periisse, postea nihilominus serunt , abollarone item incipientes, ac definitum nulnerum annornm , per quos singuli Pontifices Munere sacro lancti sint, exhibentes. thuii Samaritanorum Catalogum de parte loquor, quae de antra tioribus temporibus stoit , et Pontificum successionem , a Judaeis traditana, quis aequipareta Et quis certo at firmet Pontificum judaicorum Annales reser periisse ΙΙine , ut alii Libri , qui ad nos pervenerunt, caute abscondi, sive, si Exemplum ipsorum , in Templo depositum , deletum sit , aliane exempla inde descripta ex communi calamitate sal va evadere potuerunt Sed si vel conceditur, quod vix concedi potest, unum modo priscorum eorum Fastorum Exemplum exstitisse, et lio Antiochi piphanis aetate perditum esse, aliquot tamen in Libris V Τ. notitias de antequior ιbus Pontificibus servatas esse videmus. Quae quoniam manifesto ostendunt, quam studiose veteres Judaei res ejusmodi memoriae mandarent, quare de ipsorum posteris aliter judicaremus Λ his igitur , si prisci Annales interierint, breui postea idem sine dubio scripto iterum consignati sunt. Qua in re subsidio esse potuerint ii, qui priscos Annales, sive integros, sive summatim memoria tenerent. Quidquid statuatur, ex loco laud. 1 Haco. XVI. 24 novimus Onnales eos exstitisse rib Iohanne Hyrcano , cujus lographiae si ad annum, quo is Templum garigimitanum destruxit , ea addita fuerint, quae de historia ejus empli conditi JOS PHus narravit, et quae vivo Johanne Hyrcano haud facile in oblivionem abire potuerunt, non vide , quo jure OSEPH , Gnarrantis, des in dubium vocetur. Cum dictis de Pontificum successione apud JOSEPHUM I sere convenit enumeratio eli.
cujus lectionis indicium etiam exstat sortasse in Versione alexandrina Neh. XII. 22, ubi pro γ' 'v legitur Ιωα, pro quo restituendum esse videtur Ιουδα Lectio tamen ar 'r', quod nomen eli. XΙΙΙ. 28 recurrit, et iacile in I n corrumpi potuit, bene sese habet. Verum
senu praeserendum videtur lectioni in v. Libri etiam Nehe ae auctoritate illud confirmatur, ubi XII. 23 Isadae nomine fortasse omisso anu Ebaschibi filius nuncupatur. Quum igitur ex locis Neh. XII. 10, 11, 22, catalogum exhibentibus Pontificum ad
Alearendri aetatem viventium, manifestum est, animadversiones et Libro inesse j hewα aetαle multo recensiores , a nonnullis. in his a BERTΗ0LD10 2ὶ iis etiam i
104쪽
numera lus est locus eli. XIII. 28. Primum opinabatur, vix credibile esse, idem sero accidisse Aeflevinae et Darii Codona anni aetate , filium nempe Ponti cis liam San-
ballati in matrimonium duxisse, eamque ob causam in exsilium missum esse. Locus deinde, quem ea in eo Libro tenent, statuere ipsi suadet colo 28um ab alia manu esse additum. Nam non de uno Viro, qui ibi commemoratur, sed de pluribus in voce tan P mentio su colo proximo , quod si refertur ad cola 22-27 , ubi de Levitis fit sermo , nulla, omisso colo 28 , supersit illi cultas. Haec BERTHOLDTUS. Quae si quis divinando exornare velit , pro HPΣ IT' Ire is conjicere possit, reponendum esse bl 2 nn' Ι'
et 1 ropellebat eum a se. Si vero textum ita emendare n0lis, alia item conjectura praesto est, adduae nempe manu hanc notam adjectam esSe, ex Cujus aetate Catalogus Pontificum eli, XII. 11 QD, P, quia is non lir Iaddream Procrirrit, certo oriundus est. Ut porro cum JosEPm dictis ea magis conveniant , contendi posset notam initio pleniore1u, postea vero in compendium redactam esseri adeo ut plenior recensio fuerit: ' Iu
illi I adste Ilii baschibi, anasse, frαter acer iis, gener factus est cet. Si denique colo 29, quia hoc diiser a formula ae hem jae tritissima: in ri s 3 n zr id est D ei benigne memor sis , o Deus mi 1ὶ - si, inquam , hoc colon ad uetribuis, tandi referri potest ad Manassen et Mnballatum , itemque fortasse ad 0α- schibum, ad quem, quoniam hic insignis Samaritanorum fauior erat 2 , genealogia Manassis dedita opera Continuata sit.
Hae conjecturae, locum eli. XIII. 28 expendenti mihi, in mentem venerunt quo attentius tamen has considerabam , eo magis tum hae ipsae , tum BERTHOL DII sententia mihi displicebant. Nemo non videt, quot mutanda sint, ut locus ille eum Jos ΕΡΠ dictis concilietur. Nullum praeterea de textus recepti integritate dubium est. baschibi deinde euius mentio . . profecto attendi meretur, et qui Samaritanis adeo benevolus erat, ut Viri eorum principis, Tobiae , cognatus esset, Templique conclave ei concederet, quidni miremur nepotem quoque filiam duxisse amaritani Palaestinae Praesecli Si qui sint, qui-hu moles la sit Neh. ΑΙΙΙ. 28 Ioadae menti O, quippe quod exinde emci possit, ea odia Pontis e conscripta esse, idemque , si ortasse opinentur Nehemjam , collato eli. XIII. 6 et 7 solo Pontisce bascflibo Ilierosolymis egisse, hi reputent , fieri posse , ut vivo ha-ςohibo rari adae lius hocce matrimonium inierit, tum etiam , utra ad brevi post ultimum Neheu ne adventum Patri successerit. Si nimirum Judaei tempus , per quod priores Pontisces suo Munere functi sint, reel definiverint, et Osuae annosis reditu e Baby-
105쪽
lonin numeraverint, lite, ut serunt Iudaei, per 3 annos Rebus sacris praefuit, ab anno 536 50i,d aqimus per δ0, ad annum 474 , ljascitibus por 40, ac 434 , ac Iosaila per 36 , ad 398 ab anno orgo 1 Artaxerxis Longi mani ad Iulii Artaxerxis Mnemonis munus sacerdotale gessit. Haec igitur desinitio ab iis, quae in Libro Nehemjae leguntur, ubi hic in Palaesit nam rediisse dicitur anno i laxerxis L0ngi mani32' l , parum dissert, praesertim si a uda bret i post acheninae adventum Ponti se creatus est, cujus rei causa suerit Etha schibi sive
mors, sive abdicatio olmniari , qua Nehen a , cui displicuerit, voluntati obsequeretur 2 . . Itaque, loco eli. XIlI. 28 vindicato , nec cum Jos ΕΡΗ dictis conciliato , potius statuam, d adii filii expulsionem , aliorumque Judaeorum et Sacerdotum ac Levitarum migrationem, Judaeorum Sacra inter Samaritanos magis propagasse , atque ansam dedisse , ut Cultus eorum in Monte Gai Ιgimi mox constitueretur. Qui si in ede quadam minori ante Darium Codomannum celebratus fuerit , melius sane intelligitur desiderium empli spisendidi eo tempore Ondendi. quod si verum est, dos EPHUS etiam nullum anaphronismum coit, misit, tradens 3 , Samaritanos Alexandrum Hierosolymis degentem invitasse , ut ipsorum etiam ἱερον adiret. Templum ii intelligere non poterant, cujus eo tempore sundamenta vix posita suerint , sed fe-dem illam, ut videtur, antiqNam Veniam nempe Templi aedis candi, quam paulo ante Darius
ipsis de delat, ab Λlexandro item inpetrarunt anno 332 , quum is yium obsideret 4 qua urbae expugnat Alexander agam , et inde Hierosolyma tetendit. - quare, Dario Codo mann regnante, id rogaverint, JOSEPH narratio illustrat. In te saepius idem quaesiverint, ac primum fortasse Artaxerxem Longi manum cum eadem petitione adierint, quem tamen Nehen a illud sine dubio dissuadente, movere non potuerunt Sequentibus Persarum Regibus annuentibus , Sacellum illud sit conditum , in eoque Cultus qui m judaicus a transfugis Sacerdotibus udaeis celebratus sit. iocus vero ignobilis, et Cultus ipse cum ui in ore et splendore et religione observatus, ac brevi sorsitan corruptus , desiderium aluerint Aedem ac Rem macram reformandi, et cuncta ad exemplum empli hierosolymitani componendi. Νova turbae in Iudaea exortae quibus tunc accedebat animus Rinris , ainaritanis benignus , iis votis egregie avebant. Alterius Sunballati alia Manassi, additae fratri, nubit. Seniores Iudaeorum indignatione relati Manassen jubent, aut eam dimittere, aut Sacerdotio se abdicare Neutrum vult. In exsilium missus, cuin alnicis ad Socerum se confert. Hi a Dario Templi aedificandi veniam petit. sua dat , foris nota conditur , Cultus Bilui judaico jam totus accommodatur, Pentateuchus Codex sacer publice proclamatur, sollenniterque introducitur, ac Manasse primus Onti se creatur. I Neh. XIII. 6. 2 Iostpu Gog 1os. l. l. IV. 4. p. 89 tradit. Ean ballatum
generum cum ba3elibo Rebus aeris praefieere voluisse. Quid eum Scriptorem moverit, ut baschibi etiam mentionem saceret, ignoro. Ex V. T. hae pelere non potuit, sed ex aliis Libris judateis.
106쪽
Templum igitur amaritanum, a Johanne Hyrcano anno 139 devastatum, per se annos fuit superstes quae sententia ut Si ante dicta tenentur , verisimilis est, ita insuper, non
uitam ob causam , Onuum memoratam, se Commendat.
Samaritanos non curamus , in Libro Josuae subulantes, Iosuam illud emplum post Palaestinam expugnatam condidisse. Hoc tantum miramur, nomen Manassis , primi eorum ontificis , ab iis non memoratum esse , nisi statuatur , aliud eum Pontifcem nomen assumsisse. Quo posit , Observat dignum est quod de UigqΙ Pontifice, Alexandri . oequuli , in Chronico ΑΒΓ 'L-FAThI traditur i , ipsum nempe hymnos αcrosco osuisse. Hic ictitur, si idem sit atque Manasse , isque ullum sacrum Ritu judaico accommodatum constituerit , hujus traditionis origo , collatis OSEPH dictis, manifesta est. Existimarunt haud pauci Templum illud centum circiter annis ante conditum esse sub Dario offlo , ab anno 23 404 regnante 2 in qui hanc tuentur sententiam , nobis objiciunt , non verisimile esse , duo Palaestinae Praefectos suisse , idem Sanballati nomen serentes. At reputentii frequentem eorumdem nominΠm Sum tum per omnem Historiam tum in Oriente maxime , quare multos iste consensUs minime mora lus est 3). Gravius est argumentum e erroribus petilum , in quo J0SEPHUS , in Historia Regum persicorum alibi incidit , et quos etiam commisit, in hac Historia cum Dario otho Darium Codomannum confundens 4ὶ. Tcacissimum sane hocce dubium esset, collatis insuper iis, quae p. 83 ipsi observavimus , si Jos EPH CSaempli conditi narrationem cum Sola persicae Historiae mentione copulasset Cum illa vero alias conjunxit res gestas, Tyri et Gazae expugnationem et celeberrimum nomen Araxandri. Quodammodo id sensisse videtur RIDEALX 5 , alteram Gazae expugnationem sub Dario Otho temere fingens Altamen ne vel sic dissicultas tollitur , ex Turi obsidione oriunda , quia opportunitate San ballat ad Λlexandrum e conserens oempli aedificandi veniam impetravit. Cujus rei memoria , quia cum nomine adeo claro copulata erat, inter il eos haud facile in Oblivionem prorsus abire potuisset, etiam si in Pontificum Λnnalibus ipsa non tradita fuisset. Nam sola causa, cur hae res
a Samaritanis , aevo saltem recentiore , non serVata Sit, in auctoritate quaeratur , quam sabula de Templi antiqet ita te nacta sit , quae studiose olim, a facillime certo postaemplum eversum inter eos propagata est. I Vidd. Aeta ipsIta. p. 169 seq. In e ei Chroni eo cons fragmentum editum a Scuxv n no in
T. Reperi. I, p. 20 inter Rigqiae aequales tantum nemorali 0 an Se quidam, Legatus inissus ad Ptolemaeum Lagi; is vero mon vocatur PontifeX Sed i UI Vah Id se, si princeps.
107쪽
lilia talem cum Templo condit arcte cohaerere videtur publica Pentateuchi hebraei introductio , ad probanda in sontentiam oemplum illud Alexandri aetate conditum esse evidens arsumentum duci possit ex init ers Codicis hebrae O-samarilani ratione. I enim si eo circiter tempore cum plena Cullus udaici instauratione inter Samaritanos receptus sit , ejus tum discrimen modice hebraeo Iudaeorum , tum necessitudo , quae illi cum Pentaleitcho alexandrino intercedit, multo melius explicantur , nam si illum Codicem seculo sere ante introductum esse , Statuitur. De antiqv Codicis amaritani conditione judicare quidem possumus tantum ex Codicibus non adeo vetustis, Sed ex his illa satis accurate cognoscitur Magnam enim suisse Samaritanorum in textu aliquando recepto servando religionem , loci docent, a Patribus ecclesiasticis laudati, qui, paucis exceptis , temporum decursu Librariorum oscitanti corruptis , cum codicibus hodieque superstitibus verbo lenus fere conveniunt ij. His dubium jam enervatur eorum , qui contendunt , haud ita magii iam suisse istud a maritanorum textris incorrupti servandi studiurn qui nempe contrarium statuunt , in hane opinionem maxime ducti sunt, colla lis locis nonnullis , de industri a Samaritanis orruptis. . Quorum gravissimi sine dubio sunt 1 Deut. XXVII. ubi voci I 'P Samaritani substituerunt 'r' a 2 Exod. XX. 17 et Deu l. V 21 , qui ambo aucti sunt ex Deut. XI 29 et 30 , et XXVII. - 2ὶ Hos autem aliosque locos a Samaritanis dedita opera
mutatos et auctos esse, quis hodie neget 3 Et quid Samaritanorum rebus convenientius quid his constituendis magis necessarium 7 Montis garigimitani sanctitatem praedicantes, Samaritani us sibi arrogabant , quod callide sic demum tueri poterant. - iis autem locis ita, ut ipsorum causam defenderent, reformatis , nihil colligi potest , qu0d fidem eorum in textu aliquando recepto in legre servando in dubium vocet. Nihil etiam ex aliis
locis levioribus, Pentateucho amaritano propriis a privis , qui Gentis dicendi consti e fudini , ac tempor um cogitandi rationi accommodati sunt 3 . Nam tempus o itur, quo textus ita correctus sit. In eo autem definiendo non haeremus. Locos enim nonnullos si acipis, qui temporis decursu Librariorum culpa corrupti sint, cyriat i-ores supra indicatae, ac leviores istae correctiones , non modo anfiquissimam aetatem reserunt , verum etiam eodem temp0re, quo Code inter eum Populit in pervulgatus sit Ceam formam omnes accepisse videntur. Samaritanis videli stet confestim opus erat validis argumentis, quibus causam suam tuerentur. Deinde ne quis eorum postea de Codicis corruptione quereretur , prudentia sane suadebat, ut ea prius mutarent, quam Codicem suis traderent. Samaritanos nempe textu recepti tenacissimos fuisse, clamores ostendunt si G ΣΝ. de Pent Sam origine cel. p. l8.
108쪽
de DosITΗΕ textum adulterante, quum is fortasse graecam Pentateuchi Versionem conscriberet ij. Correctionum earum antiquitas praeterea elucet , ex os EPH dictis de lite quadam Judaeos inter et Samaritanos in Aegypto coram Ptolemaeo Philometore agitata 23.
Disputabatur de Templi hierosolymitani et garigimitani in Sacris principatu quod quum
Samaritani aggrederentur , locos ii supra laudatos sine dubio ob oculos habebant. Idque licet JosEPuus, de Samaritanis causam defendentibus ne verbo quidem loquens , miserit, ita manifestum est , ut non opus sit ipsorum aviaritanorum de ea lite fabulas asserre, quae , quamvis recentiores et valde X Ornatae Sint, argumenta tradunt, quibus suam ii sententiam probare conabantur 3ὶ. Textus Pentateuchi amaritani tum in locis laudatis, tum in aliis innumeris a exta masore thico magis minusve disserens, seXcenties, ubi ab hoc dissentit, convenit cum Codice hebraeo, quo usus est Interpres Versionis alexandrinae. Consentit, ut GESE XII verbis utar 4 , uterque Code I in masn ραγ te earum lectionum , quae glossam sapiunt textu illatam emendationemve coniecturalem locorum paulo dissiciliorum. 2 Accuratissime porro consentiunt Plerumque in parvis, immo in minimis saepe
momentis, sensum omnino non ruantibu , itemque in Ocum liferarumve transpositione et permutatione arbitraria. - Sic praefixum 4 ducenties in Samaritano a dilum , et centies circiter detractum invenitur , ita quidem ut LXX, paucis exemplis inceptis , eum preSy pede Sequantur.
1 mirum hunc utriusque Codicis consensum explicandum , nemo certe hodie pineis tu alterum eae altero revisum esse 5 quod nullo modo fieri posse, ex mutua uiriusque Gentis , et in alaestina et in Aegypto viventis, simultate manifestum est 6 .
Non melius eam quaestionem solvas, quam si statuis, Pentateuchum inter Samaritanos introductum esse aetate, quae non procul distet a tempore, quo Versio ejusdem alexandrina pararetur. Haec autem Versio, ut satis onstat, conscripta est sub Ptolemaeo Philadelpho , ab anno 284-246 regnante, adeoque 5 annis , et quod excurrit, postquam emplum gari et imitanum conditam sit. Sic ergo explicatur mirus librorum inter I CL supra p. 56 nol. L 2 Aiat. XIII. 3. 4.s3 Sic sere ea res acciderit. Seditione Alexandriae Iudaeos inter et Samaritanos orla Rex in seditionis auctores inquisivit. Iudicii opportunitate lis acta sit, quae quem eventum habuerit, certo dici nequit. IosEPHus Iudaeos superiores, ac duos Samaritanos , Sabbaeum et Theodosium morte damnatos esse contendit Samaritani et Libri Iosuae e XLV Iudaeos inferiores , et 36 eorum rucidatos esse , perhibenti Fusius de iis exposuit Mu'L-r1Thvs in Chron. cujus fragmentum , eam exhibens historiam edidit Scudi URRER.
F. Reperi. . I, p. l24 seqq. coli. et Lips. p. I 69. l. 4 Gε a. I l. p. I seq. 5 Hanc aliasque opiniones salsas egregie resulavit EsEs. l. l. p. II seqq. 6 Vid. IosEpa init. XII. I. l. et XIII. 3. 4 colh Libro Iosuae .XLV, ei ABu'L-PATho l. L
109쪽
Gentes inimicas conqensus , iii ex communi fonte necessario derivandus est, nimirum ex textus recensione , inter u laeos olim Silata , ac diversa a receii Sione , quae, te inporis decursu orta deinde , atque a Judaeis palaestinentibus POStea recepta, et quoquoversus propagata St.
Neque hanc sententi im infringit ιssen3us, qui, amaritano et graeco Codice inter se collatis, saepius etiam conspicitur. Audaciore omitto et arbitrarias emendationes atque inferpolationes majores, quae dum in Codice amaritano inveniuntur, graeca Versio cum exlii judaico facit; neque etiam lectionis et ar letalem volo , o literarum permutatione et transpositione oriundam , quae ex sola Codicum varietate derivetur, et quam miremur potius non multo requentiorem esse; sed locos intelligo, in quos neque amaritanarum partium studium , neque casus fortuitus ulla in vim exseruit, et qui tamen magnopere a se invicem disserunt. Eos scilicet primum cogit , ubi in dissicultatibus removendis uterque Codex ita ersatur, ut alter hanc, aliam alter Onjecturam exhibeat discrimen porro, quod Gen. V et X conspicuum est in uir que codice , trιm Textu resorethico tum a se invicem , in annis Patriarcharum , qui ante et post diluvium vixerint, dispescendis 1 in 1 tantum abest, ut eorum locorum dissensus diis clam sententiam labefacte , ut eam is potius confirmet. Samaritani nempe et Judaei
ita scribentes, eodem studio serebantur, ei lem aetati propriori studium puto locos dis ciliores interpretandi , et textum ad suas opiniones consormandi. Quod quum eo aevo ferveret, idem ex ingenium uterque Codex refert. Sed redeamus, unde digressi sumus. Samaritani, an ballato adulexandrum, Tyrum obsidione claudentem , se conserente , ultro se ei subjecerunt, eique et in lac urbe, et in Gaza expugnanda 2 auxiliati sunt. Judaei Persis fidem servasse viden inr Alexanderigitur , iis urbibus aplis, Hierosolyma telendit. Quam urbem si perdere primum voluerit, ab hoc tamen consilio in itinere jam destitit, intima per suasione ductus , Judaeorum. agendi rationem a quovis halac bene perpendente , non probari non posse ; tum etiam ictus publico Obsequio, ipsi summa cum reverentia praestito, ac pompa magnificu, quae , si quid aliud , ad iram componendam , et generosum Alexandri animum placandum aptissima sueritat. Res , a JosEPH 3 insigni modo ea ornata, ut sic acciderit, fieri sane
110쪽
i30 te St iij. Cum OSEPH narratione in aximalia partem ea conveniunt, quae de Alexandri in Palaestinam adventu in Libri Iosuae cap. XLV seruiitur. Haec ex eadem traditi0ne , quam JOSEPHUS secutus est, sive ex Judaeorum Scriptis, ortasse ex ipsius os ΕΡΗΛnnalibus oriunda, ita tamen comparata sunt , ut quae a JosEPΗ Iudaeis, in Libro J0suae Sam ita ut tribuantur. Νonnulla tantum , dicta v. c. de Danielis alicinio Samaritanorum placitis quippe adversa; ibi omittuntur. Neque etiam quod ibidem narratur verisimile est, Alexandrum eo tempore Sichemum petivisse. Gaga nimirum ierosolynia prosectus, via incessisse videtur, quae Sichemum non duceret. Idque J0sΕ-rii diei confirmant, reserentis 2 , Sichemitas Regem adiisse haud procul Hierosolymis. Hac autem urbe relictu olexander in Aegyptum contestim perrexit, non obsequens votis Samaritanorum , qui, teste os EPH , ab eo petivissent, ut tribution nosabbathico immunitatem ipsis pariter atque Iudaeis largiretur. Puibus Rex respondisset, se at in Aegyptum pergere . et post reditum de iis acturum csse 3j. De beneficiis tamen , ab Alexandro in Samaritanos collatis , in eo Chronico etiam sermo fit. Privilegia certo intelliguntur eadem , quae IOSEPH Γs 4 Judaeis concessa esse
ies latur, ut nes e ut ipsi legibus ritibusque libere uterentur ubique, et quoque anno sabbathico omnis I 'ibuti immunes essent Samaritanis haec etiam permissa esse , idem non perhibet. Samaritanorum , ut vidimus, petitionem , de qua ex post reditum mandaturus esset, tantum memorat. - duae si vera sint, credibile est, eos eorum privilegiorumipostea participes redditos esse Alexandrum scilicet ii in Tyri araeque expugnatione juverant; et hic quanti ipsos saceret, ostendit , quia copias an ballati in Aeg3ptum
sedum duxit, ac Thebaidem suo nomine tuendam iisdem commisi tu a autem privilegia Samaritanis non confestim concessa esse, non ni iram aer. Haec nimirum ii δε- ωNim petiverunt , UUm cognoverant Judaeis ipsa permissa esse , ideoque post quam Lex Judaeos de Samaritanis dicentes audiverat ; quorum verba ipsum moverint, etiam si Judaeorum gratiam non assectare voluerit , ut responsum. in aliud te in pus disserret Sa iij id vari ER P L Γύbel voor de Ie d T. XVII, p. 27 seq. 2 Anti XI. 8. 6. 3 Fieri potest, uiolexander, ex Aegypto TVruin redux, ubi terri arui subjeclarum administrationem
imo derabatur DRO EXI. l. p. 2l Seq. , res Samari lanorum quoque allenderit. Ad Salnarilano eum ut nis,se, graeci Seriplores disertis verbis non significant. Qu6d si fecerit, id accidisse statuendum est duronte h- sidione Tyri vel Gazae Tyrum v. e. obsidens, expeditionem suscepi in Libanum, quem tractum respexerit Ct Rrnas IV. 3. I , is , de Arabia loquens vid Dao YsΕs p. I 8 seq. . Ex AegJpl enim Tyrum rever-lens , lexander hac in urbe videsur mansisse , et hinc per vallem Esdrelonensem, nulla m0ra interposita . Thapsacum tetendisse DROYfg p. 2l8j. In et valle castra melantem, sive Tyri degentem , Samaritani Regem adire potuerunt.