장음표시 사용
91쪽
einendaro possint, ita Iudaeos qu0que adegit, ut societatem cum Samaritanis non missam sacerent. Hanc autem Iudaei eo minus evitabant, quia ipsi commerci cum Exteris assuetae tierant , ac magis etiam ei commercio in die Se accommodabant, quum multa ipsorum millia inter Gentes perpetuo versabantur, de ut ii, qui in Palaestinam redierant, Exteros non modo in Judaea, sed ut Τyrios, medii Hierosolymis vivere sinerent ij. Et xero cum Samaritanis, ac cum iis praesertim , qui in locis Judaeae conterminis habitabant, et si voluissent, commercium prohibere non potuissent. Neque hoc , Historia teste studuerunt. In urbem effet v. c., ubi Sacerdos ex Assyria remissus degerat , in urbem ergo, ante Judaeorum ex exsilio reditum, incolis frequentatam , et in alia oppida vicina,
multi Judaei, ex captivitate redeuntes 2ὶ inter quos et Israelitae fuerint 3ὶ se convertebant, ibique etiam injαminitae una cum priscis incolis deinde vivebant 4 .
Iudaeis, multis in locis cum Samaritanis aliisque Exteris eadem civitate sic conjunctis. arctior in dies cum ipsis necessitudo intercessit, unde crebra illorum cum his orta sunt matrimonia , copulata non tantum inter homines inferioris conditionis, sed Principum -οordolumque templo sancita 53. Haec autem commercia et conjugi , quibus praeterea accesserit voluntaria nonnulloria in Judaeorum in Samaritidem migrati , - Sacerdotum v. c., qui quoniam genus suum legitiine probare non poterant, a Sacerdoti rein ovebantur 6ὶ,- causae etiam suisse videntur, cur Samaritani haud pauci ad Iudaeorum Sacra recipienda propensiores redderentur. Multi eorum ad grae certe aetatem, ac postea , festa ierosol1mis celebrabant T), Templique item intererant inaugurationi, adeo ut eorum advenius ansam dederit Sacrifici 12 laircorum , tunc immolatorum , pro M tributim numero 8 , qui a nonnullis perperam RHrt tantum 1abetur solennis. Nec modo Hierosolyma et emplum ii Samaritani ut locum sacrum suspiciebant, sed Sacerdotum etiam, et Prophetarum auctoritatem ad quaestiones Rem Sacram Spectantes solvendas agnoscebant, cujus rei exemplum
notatu dignum Zach. VIII occurrit. Anno nempe 4 regni Darii Hystaspis, i anto C. n. Legati ex urbe Bethel Hierosolyma missi esse dicuntur , rogantes, num ipsos festum , in memoriam Templi devastati institutum , quotannis celebrare oporteret. Ut locus , unde ii profecti sunt, qui est Bethel, quam urbem , ut vidimus, Judaei pariter atque Samaritani tenebant, attendi meretur , ita etiam ipsi παli , et Zachabae es t , tunc pronunciata. Nornina , nimirum i SNns. Persicum o diis, sive Princeps ignis , et an Pla , id est micus Regis formas reserunt, quas inter Samaritanos , potius quam 1 Neh. XIII. I 6. 2ὶ gr. II. 25 28 coli. Neh. VII. 29 seq. 3ὶ gr. II. 5 seqq. 4 Neh. XI. 3 seqq. 5 gr. IX et X. Neh. VI IT , Ι 8 XIII. 23 seqq. coss. Mai. II. I 0-l6.s6 LEr. II. 61-63, Neh. ΥΙΙ. 63 65. Ezr. VI. I, coli. Neh. X. 28. 8 Εar. VI. 7.
92쪽
inler Judaeos usitatas esse conjiceres, adeo ut ametritani fuisse , et Samaritanorum maxime nomine locuti esse videantur. Nam , licet fatendum sit, Judaeos etiam , in his v. c. erub babelem , peregrina subinde nomina habuisse , haec potius cognomina existimentur, iis tributa a Regibus, quorum auctoritate splendidum Munus gererent, sive in quorum ut a versarentur; quem morem viguisse ex Dan. I. I. efficere possumus. Samaritanorum nomine Olissimum verba secisse illos Legalos, praeterea verisimile est ex die is Zach. VIII. 2 seqq. , quae eodem etiam tempore nunciata , cum praecedentibus, et eap. VI arcte cohaerent. Ibi Propheta , Bethelensium adventum fortasse respiciens orationi finem imposuit, promittens lare , Ut Gentes , ac milliarum urbium incolae adveniant, utque alii alios compellant, dicente z D eamus , ut ei gratiam nobis conciliemus et D ad quaerendum Deum Exercituum ipse etiam abeam cet. Dum ergo Samaritanorum haud pauci hocce cum Judaeis commercio, et Interioris familiaritatis vinculo , a Sacrorum communione cum iisdem consociati erant, inter ipsos etiam Judaeae incola suerunt, qui arctiorem Suae Gentis cum illis conjunctionem expetebant, quin i etiam , quibus Optalum suit, ut iidem ad Sacra udaica libere admitterentur. Sic sentiebant omnes sine dubi , qui invit Nehel a , an ballato obsequium prae- si iterunt ij neque ab his votis alieni erant Prophelae , Zacha a v. c. , ut e l. l. apparet, et praeter eum certo item alii, Gentes, si Israelitarum mores et Sacra assumerent, in opuli sui societatem lubenter admittentes 2 . Praeter Prophetas alii etiam Viri, summa auctoritate et dignitate forentes , Samaritanorum causam inter Iudaeos alacriter vindicabant. In his Sacerdotes, qui peregrinas duxerant uxores, omniumque Sacerdotum Princeps, bascliabus, qui Tobiae Ammonitae , ipsius OnSanguine , sacrum
Templi conclave habitandum 'concedebat 3 , et cujus filius Isad cuidam ex siliis suis permittebat, ut cum an ballati filia matrimonium iniret 4J. Alii tamen udaei aliter prorsus statuebant. Permulti inter eos, qui in alaestinam redierant, Sacerdotes erant et Levitae. Quia Rebus ii sacris olim intenti fuerant, et ex
iis victum habuerant , eorum potissimum sors in Babylonia miserrima suerat , iisque ergo reditus in Patriam , a Sacra restaurata quam gratissima erant. Horum igitur plerique cum pristina lauta conditione, PriStinam etiam auctoritatem recuperare studebant. Omnes
qui hanc infringerent, illamve imminuerent, odio habentes, et alias Gentes Judaeis multo I Neh. VI. 10 14.
2 Sic nempe statuebat is, qui loquitur Zach. XIV. I 6 et Ies. XVI. I-8. Porro rechiel Cons. eap. XIV. 16. XIV. 7. XLVII. 22, 23 , alii. De milioribus erga Peregrinos sensibus, qui Israelitis, Iahue colentibus, ante abitum in optivitatem, proprii erant, cc xNGERRE Aenidan I, p. 49 seqq.
93쪽
inferiores opinariles , Peregrinorum imperium ipsi aegre serebant, ac amaritanis Ρersat uiti Magistratibus continuo se opponebant. Nesandum iis videbatur cum immundis istis innuconsortium , a Civitatem seclaram , et Semet ipsos favoris divini certos esse credebant , si modo Ritus sacri ac Legis Praecepta diligentissime observarentur. Sic plepique Judicaverint Ministri sacri, praecipui partium Samaritanis inimicarum Patroni. II is partibus multi sine dubio adhaeserunt Viri probi, Patriam , Gentem, Religionem vitam vere amantes. His vero di plicuerit furor sanaticus, quo nonnulli in alios saeviebant , iique certo mores Sacerdotum corruptos improbarunt, quos Malachi , Nehemiae sere aequalis acriter perstrinxit , avarilam notans', qui isti Cultum Dei , ac suum ipsi Mutius in contemtum addua erant i . In hoc rerum statu quid Samaritanorum Primores secerint , acile quisque assequi tui . Vis, penes quos sub Persis totius Palaestinae principatu quidam fuerit , Omnis conatus suspectus erat, quo aliquam ipsius partem Judaei vindicare sibi studerent. Itaque Judaeis, Templi ronovandi veniam nactis , hanc sortunam non invidebant, si illud modo una cum ipsis aedificarent , ac deinde commune haberent. Quod quum Iudaei, pleno ejus dominiose privari aegre serentes, recusas ent , illi quovis Od impedire conabantur, quominus Aedes sacra absolveretur 2). 1is aut m Samaritanorum Onuminibus ipsa tempora, et locor uin opportunitas mirifice favebant. Omne sere lignum, quo in emplo aedificando Judaei uterentur , per Samaritidem transvehendum erat. Quod cohibere , dissiciliusve reddere, quam lacile erat Samaritanis Praeterea hi in suos usus converterunt sine dubio Iudaeorum animi lassitudinem , quam mora diuturna creaverat. Multi nempe Judaei Lim satis habebant, si locum sacrum qualemcunque, in quo Cultus fieri posset, sibi parassent. Alii probe perspicientes , novum emplum antiquo mulio ore in serius, de emplo etiam quod Sacris tamen aptu in esset , exstruendo prorsus desperabant 3ὶ Magnates, tempus huic rei idoneum nondum adesse simulantes, suis ipsi commodis Consulere, atque ornatas domus aedificare sibi malebant 4ὶ Λ revera ad opus bene persciendum opes requirebantur immensae , majores pro magna, qua tunc Iudaea premebatur, paupertate 5ὶ quae rerum angustia ita augebatur lanesta pluviae inopia 63, ut agri per longum tempus inculti jacerent, aut messis esset exigua TL, quam hostes insuper saepe perdebant. Samaritani, his aliisque locorum temporumque opportunitatibus astute callideque utentes, prohibere tamen non potuerunt, quominus emplum post 1 annos absolveretur. Quo tandem condito, inierosolrma, inemulorum sede . deinceps dilatata magis , et ornata,
94쪽
majorem in dies Samaritanis invidiam excitarunt. Sic intelligitur , quam jucundus his postea
fuerit ante Nehe ae adventum, ruderum adspectus neque miramur indefessum ipsorum studium , quo cavere conabantur , ne urbs restitueretur , praesertim vero ne haec moenibus cingeretur.
In tali rerum judaicarum conditione Samaritanis facillimum erat mediis etiam Hierosolymis partium sibi propitiarum vim corroborare. Judaei enim, quibus Hierarchiae austeritas displiceret , ii porro , qui a Ministris sacris abhorrerent, Sacra negligentibus, ac vili haec
avaritia odiosa reddentibus, alii denique , quos rigida nonnullorum severitas , et Magnatum vexationes exacerbassent i , quorum nam ii patrocinium, societatem , clientelam peterent potius, quam Samaritanorum I Horum auctoritatem Judaei adversarii sua ipsi agendi ratione inviti confirmabant. Era, ecce precibus primum populo suadere Conatur, ut quisque peregrinas uxores dimittat ac felici successu, quo e usque gaudebat, elatus, solennem populi conventum indicit , intra triduum medi saeviente hieme Hierosolymis habendum, quin absentibus Exsidia poenam minatur. - Ηabetur conventus , sed gravi imbre interrumpitur. Res igitur Duumviris , eodem , quo Egra serebatur , urore agitatis gerenda committitur. Duobus sociis adjuti, hi terram peragrant, peregrinarum mulier uincatalogum conscribunt , et intra ' mensium spatium redeunt 2ὶ. Res ita praecipitanter peracta , quo pauciores Iudaeis ructus tulerit, eo magis Samaritanis profuit Catalogus eorum , qui exteras uxores dimiserint 3ὶ, ubi Sacerdotes , et Principes soli sortasse recensentur , summam grae probet auctoritatem ; simul vero exinde manifestum est, morem exteras uxores ducendi tunc valde invaluissse. Omnes contra si in catalogo nominentur , qui grae voluiitati obsecuti sint, horum prosecto numerus haud ita magnus sui , si ruit reputamus Judaeorum millia complures eorum, qui Εgrae obedire nolebant, et Exsilio puniebantur, ad Samaritanos certo transierunt, iique Jalives Cultui ibi propagando egregie prodesse potuerunt. Atque alia item incrementa ex hisce cepit famaritana Respublica. Migrantes enim commercium cum cognatis in Judaea relictis, non omnes profecto missum secerunt quod Samaritanis non acceptum esSe non poterat, ut uiri usque Gentis necessitudinem arctiorem redderent , odiumque acuerent Hierarchiae.
Horum Judaeorum transfugarum auxilio quomodo Samaritani usi sint, ut impedirent quominus illi Hierosolymorum moenia post eheu ae adventum restituerent, memoriae proditum est. Satiballat Judaeos primum a proposito deterrebat , istud opus rebellionem vocitans 43 eosdem ut ab aedificando avocaret , convitiis et dicteriis mox lacessebat 5ὶ;
persequentibus opus deinde vim inferre, et per Iudaeos inter Samaritanos degentes I Neh. V, e Mai. III. - 2 Err. X. 5 seqq. sal gr. X. I 8 seqq. 4 Neh. II. I9. 5 Νeh. III. . 33 seqq. sive IV. I seqq.
95쪽
insidias struere cogitat i). Tandem vero elier am occidere studet. Quinquies eum ad colloquium secum habendum astute invitat quo dolo irrito laeto, nobiles Judaeos corrumpit, quin Prophetas et Prophetissam ad eum perdendum sibi conciliat 2). t frustra
Νehel a , consiliis nesariis perspectis , onmes difficultates Ortiter superat, ae moenia at solvit. Amissam auctoritatem Samaritani brevi tempore post Nehemjae abitum sine dubi recuperarunt. Quod quo melius ipsis cederet, summum Judaeorum Sacerdotem , cujus aemulatio magna , qua elie a instructus suerat , auctoritate excitata erat, fortasse sibi benignum reddere studuerunt. Non irritum suisse hunc conatum , ex iis conjicere licet, quae
ut verbo jam diximus , de baschmbo narrantur 3 . psius liberalitas erga hominem
peregrinum , reliquos etiam Sacerdotes, et magnam populi partem ad similia agenda impulit hoc vero effecisse videtur, ut ne sacra minori cum religione administraretur 4), ac praecepta Legis a nonnullis prorsus negligerentur. Νam Nehemja, deinde in urbem redux , non modo in matrimonia cum Exteris graviter invectus est 5 , sed in eos item , qui Decimas Ministris sacris tradere recusaverant 6 , a Sabbathum violare
ausi fuerant T). ehe a ergo auctore , partes Hierarchiae tunc rursus Superiores evaSerunt. Vae partium contentiones , et quae postea secuta sunt dissidia , quoni odo odium Samaritanos inter et Judaeos excitaverint, excitatumque in dies magis aluerint, onmes norunt.
Rus rei indicia ubique in Scriptis utriusque Gentis exstant, ex quibus nonnulla hic Nferre lubet.
Ricu 8 ne popul quidem nomine eos dignos censet. Vocantur ab eo praeterea d λαος μωρος ὁ κατοικων ἐν Σικίμοις eodemque sere modo postea inaestamento XII Patriarcharum εσται γαρ ἀπ Giήμερον Σικομ λεγομένη πολις συνετων. De loco SIRLCHIDIs multis exposui HENGSTENBΕnGIUS 9, recte vindicans lectionem οἱ καθημενοι ἐν ρει Σαμαρείας, lectione δι κ ἐν Σηεὶρ repudiatu. Locum tamen non bene explicuit , et perperam judicavit de rationibus, quae Scriptorem moverint, ut in Olas montis Samariae memoraret. Si scribens: ἐν δυσὶν θνεσι προσώχθισεν φυχ μου, καὶ δ τριτον - εστιν θνος οἱ καθημενοι ἐν ρει Σαμαρείμ , καὶ Φυλιστιεὶ/ι, καὶ δ αδ d μωρος, κατοικων ἐν Σικίμοις ,
96쪽
circiter 80 ante C. n. IJ J multis Graecis frequentata, et eorum Cultu sacro containinata erat Philistaeos deinde memorat , non modo quia in mentem sibi revocabat hostilem edus Gentis in veteres Hebraeos animum , sed ob Sacra praecipue, quae in Philistaeae urbibus tunc florebant. Sichemitae autem dicuntur , cou. Deut. XXXII. i ta SP et III ' a quia hi tunc praeserti in ob ae inplum gari Zimitanum a Johanne
Hyrcano , anno circiter 130 ante C. n. demum devastatum , Judaeorum invidiam excitabant. Urbem autem Samariae intelligi , non vero erram Samaritanorum universam , apparet tum ex dictione ἐν oει, tum in primis ex alius urbis in Samaritide, ex Sicheminempe , mentione.
Minime vero mutua utriusque Gentis simul las posterioribus temporibus imminuta est. Secundum . . , ubi Samaritani Iudaeos ames se recipere noluisse dicuntur 2ὶ Judaei item omne cum iis commercium vitrebant 3ὶ aquam ipsam ab iis hausIam ex ipsorum vasis bibere e 'ebantur 4 , a scelestiSSimis quibus que illos aequiparabant et J. Ex odio isto omnes orti sunt Iudaeorum clamores de dolis , quae Samaritani adorassent,
ei cujusmodi, ut in Talmude perhibetur, R Ismael , per Samaritidem Hierosolyma iter iaciens, in Monte Garizimi deprehendisset 6 rumores porro de columbae in eodem Monte Cultu, ac ridiculum Proselytorum leonum nomen , quo, ut diximus, BRABaXIEL Samaritanos insignivit Huc etiam pertinet Anathem istud famosum , quod gra cum erubbabel et Josua , summo Pontifice, in eosdem pronunciasse dicitur 7 . Id autem, quamvis reoeniatioris aevi ingenium reserat, ea tamen , si fides habeatur . ΤΛNcΗΓΗ0 8), aetate fictum est , qua Judaeorum in Babylonia coetus florebant. Et describebant, sic ille ex Lic Troo riversione M exsecrationem hanc , et mittebant toti Israeli , apud Babel existenti. 'Quae si vera sint, ex iis stinui conjicere licet, Samaritanos eodem tempore ibi etiam degisse. Alioquin enim cur Judaeis abylonii traditum fuisset mandatum , quo omne cum Samaritanis ommercium proscribitur, nisi sic lantum cavere voluerint, ne Judaeibabylonii, in Palaestinam tendentes , cum illis convenirent 7 -Αliud denique odii istius Judaeorum in Samaritanos specimen fabulae exhibent ostimorum de tusa, quas
Iudaeis ii mutuati sunt. In his Vituli aurei Exod XXX ΙΙ artifex idem, ut ibi iraditur Israelita qui ab Aegypti quodam injuria ante assectus erat Exod. II. 11 seq.ὶ
vocatur Samir scae . isque hanc ob causam ex Israelitarum castris Ipulsus esse , atque deinde exsul, serae instar , perpetu oberrare dicitur, ab alteruti bis terrarum parte ad I Vid. Ε Εrr E . in A. T. a d. p. 433 seq. 2 Luc. IX. 53 seq. a Mi. . . I 4 Ioh. IV. 9.sbi Joh. VIII. 48. Luc. X. 30 seqq. . e XVII. l6-l8. 6 B1sxho l. l I, p. 254.
97쪽
alteram, dum quisque eum fugit, et iam , per quam transierit, mundam redditu ipso Vero et sic udaui istam Samaritanorum dictionem , qua immundo ipsi a se avertere student . id supra p. t , ne quem Sua mitri fiat e contaminet, clamat OA , S 1ὶ.Λb altera parte permulta maligni Samaritanorum in Judaeos animi testimonia , illorum
Scripta etiam exhibent. Inspicile modo pistolas, et Josua Librum Duo ejusmodi essala hic citasso susticiat. Alterum ex irae satione in Cod paris n. 4 , arabicae Pentateuchi Versioni praemissu, ubi, dum se ipsi vocant Populum Dei bLI Saiadiae imprecantur: LUI LUA, id est quem Deus debitis tormentis excruciet 2ὶ Alterum in nota quu-dam exstat , eidem codici adscripta 3ὶ Deus , ibi Munt, flammis aeternis addicat
imum Samaritani, qui ad N eos defecerit , si arabis enuntiatum H lota si I casta a n, Alius idem dium spirans locus legitur in Commentario in Gen. XLIX 4 , eique Ili haud pauci addi possent, quos tamen brevitatis causa nunc potius
transeamus, hoc modo observantes , verisimile esse, istud apud Judaeos odium acerbius
fuisse quam apud Samaritanos , inter quos complures sine dubio fuerint, qui de Iudaeis benignius sentirent. Ex locis nonnullis N Τ. 5 id jam esticeres, tum etiam ex Samaritanorum Judaeos imitandi studio. Nondum absolvimus, quae de Nehemae aetate dicenda sunt. Vidimus jam, eo in Palaestinam adveniente anno regni Artaxerxis Longi mani 20' , qui est annus 4464. 44. a. C. n. , sacrae Urbis muros et portas incendio deleta esse. Oris rudera accumulata viam ipsi intercludebant, inlus Urbs universu devastata, et a perpaucis habitata, iique maximam partem fame ea hausti, in summam miseriam conjecti, et a Magnatibus in turpem servitutem redacti erant 6ὶ - quae, quaeritur , harum aerumnarum turbarumque causa fuit Z Non bellum, ut videtur, ciυile Samaritanos inter et Iudaeos gestum, Sed externi m
quo Palaestina vehementissime assticia erat. At quodnam Bella ortasse alicui hic in mentem veniun f, a Dario I anno 490, sive a Xerxe anno 80 cum Graecis gesta et verissimum sane est, Palaestinam quin ob ea, quae ad haec bella gerendes in ipsius il id G Wgit BibL Legende de nurem p. 146, 169, et l72. 2 DE Sacri in 1cus. Aligem Bibl. l1I, et in nem de Moad de Aser. I. XLIX, p. b seq.; coli. Orient. II, p. 13 seq. 3 II em. . , p. ib.
4 Vid. ScuNORRER in 1esu. Repert. Τ. XVI, p. 168 , et D Sac nem. l. l. p. 40 eq.ib Cogitemus modo nulierem amaritanam, Joh. IV. Samoritanum lepra Sanatum, ac δεε gratiaSagentem, Luc. XVII. I 2, 18. Samaritanum misericordem in parabola, Lue X. 30 37.
98쪽
portibus parata sunt, tum ma 1ime ob Iterorum eo confluentium agmina , molestiis rarissimis obnoxiam suisse l). Bella tamen hic potissimum in censum veniunt, a Persis in Aesyptum Suscepta, quae Palaestiuae et udaeae praesertim calamitosissima fuere. Nec adeo bellum volo a Cambyse anno 29, sive a Xerxe anno 484, sed bellum maxime subor laxerxe Longi mano ab anno 463-456 actum, quod ergo incidit in tempus per quod Zra in Palaestina commoratus est, in quam is venit annos Artaxerxis Lono imani, qui annus est 459 , sive 458. Aegyptiis , sed ilionem moventibus, naro , Libyae e re , et Amyrtae auctoribus , Athenienses missa classe nuxiliati sunt. Memphidem Foederati ceperunt, Persarumque Sergi tu , Cui praeerat Achaemenes, Dale Regis per sici , clade afffecto , in Syriam penetrarunt. Vos vero Megabyzus, Syriae Satrapaci anno
456 in sybli urbe obsedit, Diarumque, quum AmTriaeus in regionibus paludosis se tueretur , subegit 2 .
Hoc bello saeviente , gra morti suceubuisse , et Hierosolyma devastata esse videtur. Erra enim profecto non permissis et, ut Magnates populum veTarent, Sive quod Nehen a adeo doluit, ut mores de corrumperentur, et Res sacra magna detrimenta caperet. Deinde si post Urbis vastationem vixisset, ad hanc restituendam gra favore usus fuisset Regis perfici, quo antea ruebatur , et quo deinde , postquam de Gente judaica bene meruerat, Persarumque causae in eo bello fortasse consuluerat, certo non exciderat. liquot igitur annos praeterlapsos esse credibile est, grae mortem inter et Nehei ae adventum, per quos Civitas udaica in eum statum venerit.
Neque ex loco Neh. XII 36 essiciatur, gram adveni Nehemiae fuisse superstilem, et festo , quod hic post moenia absoluta egit, interfuisse , agmenque duxisse Verba enim
rem sine dubio glossa sunt ire Librarii cujusdam , perperam nomen Errae attendentis, colo 26' commemoratum 3h, sive ipsius Libri Scriptoris , sontibus suis
Praeter publicas calamitates, quas diximus, in Palaestinam, Persis subjectam , ingruentes, altera etiam a JOSEPH narratur 4 in de qua, quamvis temporibus, quae nondum attio imus , acta sit, hic tamen disseramus , quo melitis in Samaritanorum Historia enarranda mox pergere possimus. Juda EljaschIbi filio mortuo , Pontificatum sibi vindicat Johannes, Judae filius, ac fratrem Jesum, cui Bagoses, Dux exercitus perfici, illud unus se daturum esse pollicitus erat , occidit quam ob causam eraarum Bux Judaeos aggreditur , Templum intrat, alque Judaeis grave tributum imponit.: Haec J0SEPH Us quibus 1 Vid. -ΗΕ is l. l. p. 397. 2 ΗΕERE AEania. p. II8. 3 Vid etiam Earao et hist. Hic in II, p. I 032. 4 Avit. XI. 7.
99쪽
alii addunt, coloniam Judaeorum partim in Hyrcaniam ad oras Maris aspii , partim in
Babyloniam traductam esse Bagoses a JOSEPH dicitur στρατηγος του χλου 'Anταξεοξου. Sic legendum esse Suadet, tum auctoritas RUFFIXI , vertentis alterius Artaxerxis, tum JOSEPH consueta dicendi rati , res ipsi haud perspectas , in medio relinquenti. Λ parum sine dubio perspeciam habuit veterum Persarum historiam cujus quam obscurae et turbatae OSEPH notitiae suerint, ex erroribus v. c. liquet, in quos
incidit, opinans, Cyrum, Darii Nothi filium , ilium esse Grais 2ὶ, et Nehel amanno regni Xerxis 25 Hierosolyma venisse, atque ejus Urbis moenia absoluta esse anni ejusdem Si mense nono 3 , dum haec gesta sunt regnante Artaxerxe Longi mano, et Xerxes , ab anno 486 ad 465 imperium tenens, per I annos modo regnavit. Altera lectio του λαου Αρταξερξου exercitus Artaxerxis), sine dubio salsa est, inepta quippe per se, et pleonasmum referens, quem JOSEPHUS mox scribens στρατηγὴς Ἀρταξερξου, in tali dictione certo non amabat. ertia lectio, quam RICHTERUS in textum recepit , του ' χου Αρταξέρξου, in nullo Codice exstat, sed conjectura est J J SCALIGERI 4), quae tamen, ingeniosa licet, omni quippe Codicum commendatione carens, et quia ejus 4rtaxerxis nomen graece scribi solet αδ χος, probari nequit. Quamvis igitur Jos EPHLS c um non commemoraverit, et Regem , quo regnante illa, qua l. l. narravit, non cognoverit, sub Ocho tamen haec acta esse videntur. ungenim Phoenices et Cyprii, cum egyptiis uncti, seditionem moverunt. Eorum socii fuerint Judaei, Johanne Pontilice , qui hoc unus in se susceperit posterioribus annis regni Artaxerxis Mnemonis. Expeditio , a Persis in Foederatos suscepta, bene cessit. Anno 356 Phoenices , capta Sidone, et anno 354 1egypti , devicto ectanebo ΙΙ, a Persis subacti
sunt Huic apeditioni intererat ortasse et praeerat Bagoas, qui cum Mentore, Melio
chuntis expugnationem memorantes, de Colonia in Hyrcaniam abducia tantum loculi sunt. Ocho regnante haec laeta esse verisimile est. Alio tempore haec accidisse opinatur H ΕΗ ΕΠΠs Poetis he Sticher II. d. 2ae , p. 355 . t non necesse est, ut diversae sumantur expeditiones ob nominum Bogosis ut IosErvos , et voce ut Scriptores laudati seribuni discrimen, quia IosΕΡΗ nomina propria saepius corri impii. ΕWALD denique sententia, putantis, historiam a IosΕΡΗ narratam , in regnum Artarerxis II, si Vennemoni incidere, graviori, quam nostra sententia , premitur difficultate, quae ex Iudaeor in Ponti cum StacceSSione oritur. WALDo etiam assentitur BERTHE1 l. l. p. 399. Expeditionem tamen Bagosis, quain ibi existimat sub Artaxerxe Mnemone faciam esse , p. 40 distinguit a seditione , sub Ocho orta; qua sedata, opinatur, Coloniam Judaeorum in Hyrean iam ad Mare aspium , et Bal lonem abductam esse.
100쪽
Nom Die imperant , Regnum persicum e ver administrabat 1 . Is ergo idem uerit, quia os EPH Eαγ sv nuncupatur. Haec opinio , lateor, i in concordiam restigi potest cum Claro nologi , quam Iuda et in Pontilicum successione sequuntur 2ὶ Verum non integer certo est iste eorum Catalosus. Summa enim annorum, qui a Judaeorum ex Babylonia reditu ad lexandri in in Palaestinam adventum, id est ab anno 36 ad 332 , praeterlapsi sunt , est 204 annorum. Haec vero non impletur annis omnium Pontificum , qui adolexandrum enumerantur
ne addito quidem , si fieri posset, integro ad ae Ponti catu , quem is, qui Alexandro obviam pros tu est, tunc adhuc gerebat Pontificum autem annorum furtim secundum tironico paschale, sive alexandrinum , est 190. Si igitur singulorum anni bene indicati sint , sive lacuna sumenda est , Sive templa cogitetur , per quod nullus Pontifex Judaeis praefuerit. Illud, collat Νeh. XII. 10, 1 , t 22, ubi Illit res non recensentur non verisimile est 3ὶ Hoc sane probabile Τempus fortasse 24 circiter annorum ponendum est, quibus ontificatus , sive semel, sive Saepius vacaret, . c. post mortem Hadae, sive Judae Johannes nimirum anno fere 74 , regnante Artaxerxe nemone 404-362ὶ Pontifex factus sit. Si hic egyptiorum ociorumque partibus addictus suerit, non mirum est, Bagoam Iesu τ' '), Johannis fratri, quo eum sibi conciliaret munus sacrum promisisse. Ex JOSEPH narratione saltem apparet, Iohannem e tempore , quo Bago dis ista maphinaretur , Pontificatum aliquamdiu jam gessisse. Exinde vero, quod ille successionis jus violare ausus fuerit, colligeres ejusdem rei exempla iis et tum temporibus non inaudita fuisse. I mgng mndbuch, Dd 24 seq.
2 Successionem, quam usYBis in Chronrco commemoravit, diversam a successione, quae in Chronico paschali , Ne niaxandrino es. d. Bonn. I, p. 35 seq. el p. 390 reperitur , inter se contulit SEL-DΕ3Πs de Successione in Pontificatum Ebraeor um , Lond. 636 sol. p. Ib2ὶ Chronico paschale cum noli liis Codicis hebraei et IosΕps dictis vulgo convenit. Hoc Chronicon PR1DELra luet suci e B euu e Verbon aaneeveschosteides , p. 2 0 seq. pleruuaque seculus est. 3 Lacunam supplere conatus est R. ΠΝ Die gortes tensilichen Vortrcige de Iutae Beri. 832 p. 27 . Collati nempe locis Neh. XIL 10 et II ubi recensentur Ioma, sagi , Eliascirab Isada, Ionathan, et Iaddual, et ph. ΙΙ. 22 ubi baschi , sata , Iochanan et Iaddua memorantur , si aluit Iriadam inter et Iadduam stos vixisse Ponti Des, Ionathanem et Iochananem. Sed lunc potius Iochanan ponendus esset post baschεbum , quia mox colo 23 Iochetnanis si mentio, flii basehibi. Haec tamen sententia non probatur dictis Iosephi , ut in is videbimus, cujus, si Annalibus usus si Ponti sicalibus, magna in his est auctoritas. Si autem veruin est, quod Z p. 29 conjecit, pus uel oris Chronicorum p'n nan, quod ab eodem Scriptore continualum est in Libris, qui ab ariet Telemdiu nomen habent, 'ehem tu Libro non absolvitum fuisse et ipsum Auctorem anno cireiter 260 a. C. n. vixisse p. 32 seq. , dolemus hanc ejus peris partem interiisse, quia, ne alia dicam , et hae de
Pontificibus quaestio, ei vero historia Templi gari Zimilani conssili, exinde sine dubio illustrari potuissent.