Commentarii in historiam gentis Samaritanae

발행: 1846년

분량: 193페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

nios , quoniam Samari tutat Sichemitae se e Sidone oriundos esse distet an haeos, et Sidone, Cuthaniam nuncupasse. Nam vox ri s uel O Parapi iras eos in Pentateu

clium ad Gen. X. 19 reddidit '' ri' si , alter, qui Paraphrasin in il)ios Chionicorum conscripsit, ad 1 Chr. I. 13, Man 2 2ὶ . De quaestione qui fuerint ipsi Cutilaei, alii aliter olim judicaruiit. Jos EPHus 33

Centem eos esse opinabatur , quae olim in PerSic et Aesii habitare cum eoque Veteres nonnuui consenserunt 4). Becte vero monuit RELANDVS bj, IDIUM 6 sedulus, Culliam nobilem urbem esse, Babyloniae proxim rem , aborabibus dicta in I. Λb hac ergo urbe istud Cuthaeorum nomen , ii Judaei Samaritu nos nuncuparunt est Potiygi Lond. Tota a IV. 2 Cons. editi M. F. texit, leniis Cod. rsord. quem edidi Aug. Vind. 680, Τ. I. p. l.

D V. II K1Xs, qui ea itidein edidit Paraphrasin e Cod. Cantabit g. inst. 17l5, p. 4 vitiose habet X a Q. 3 Anti. IX. 14. 1 et , et X. ' 4 In his nolo Chronis Alemandrini, sive Pasb alis, et Oxa in is, de qitibus Vidd. CELLARII Colleci. p. I se l. et Mercit. p. 12 seq. Ex hae de Cuthaeis in Persi olim habitantibus opinione sabula ori; sit, inter Moslimos proliarata de persicis Gentis amaritanae ori yinibu , quae iisdem confirmari visa sit Tribiis cujusdam persicae nomine , cui Samaritanorum nomen idem inesse opinali sint. Ab al-Maqrigio haec sabula traditur. Vid. g 1c Chrest. r. I, p. l. et Seq. quo l0c Samari lani

Persarum , nonnulli exierunt in Syriam , cum equis opibusque et camelis , ιιm arcubus et vittis , atque gladiis et vestitu colorato De veste colorula et pici nempe vocabulum . . , alibi eliam sila turri vidd. Η. . Eis Ens Speo init. p. 164 n. 283, P. Coo Se et ex Thasilibri Libro facetiarum, et . II. s. atrios rura libri Syntvnia dicto= in reditum et acutor l. 12. His lamen locis illa orina de veste, apud al-Maqrigi hon collectio suuii tur quae noli ceteroquin enunciatur forma f, qutim hic eliam ob proxime praecedentia colleeliva exspectares. D Shc l. l. p. 301 vocem vertit basedi ters; quam versionem si quis praeserat, cum Oct. Ogyo hanc conjecturam mecum aliquando communicante is potius leta I. si hac voce, de mulierum balteis usitata, ballei virorum intelligi possunt. Nuper de dicta vocis notione egit Vir doctus in Tist. Abba . I, p. 86 seq. n. 75 - et in Dici det des nom des et cher es Arabes, p. 133 seq. et 437 etiam exposuit de significatione panni pretiosi fune sorte Letosse pretieuse , id es ita colorati et picti. Ex hac punni notione illa noli derivata, et utraque, ut in voce L .uo serici et vestis Serica eadem Arma nunciata est.

5 Diss. Visc. II, p. 67. 6 HYDE de re vet. Pers. p. 72 e 80. Eliam barbanel jam monuerat Culliam esse urbem in terr Chal eorum Cons. locus p. caWaRTr. l. l. p. 29. De duplici Cutha, a se invicem haud procul

52쪽

rivandum est, id in in Scriptis apocryphis . . nulli bi obvium , primum apud Josg-

PnΠu occurrit si , cujus tamen aetate hoc multo certe antiquius est. Causam , quare

Samaritani sic vocati sint , dum antea , ut DReg. XVII. 29, dicebantur ta a PlP, LusLEVIT 1 2 hanc esse existimat , quod major Colonorit pars milhaeis constiterit; quam sententiam alii etiam , in his Gn01 Isis ad 2 Be XVII. 24ὶ, et CELLAnius l. l. l. l. in

pro sessi sunt. Id tamen , quia probari nequit, ne verisimile est, potius statuatur , no-inen usu receptum esse, quoniam Colonorum remoliorum catervae Cutham con luxe= int,

atque agmine iacto inde simul prosectae sint. occe aulem Culhaeorium nomen , quo igitur Palaestinenses omnes in Oriens adVenas I Limum nuncupaverint, deinde latiore sensu iis etiam Colonis tributum esse videtur, qui ex locis Palaestinae p/ OFinquis venerant Ii sortasse tune opinabantur Os etiam milhaeo esse , et in hanc opinionem facile induci ο- tuerint, arctiorem attendentes necessitudinem, quae Samaritanis cum urbe uilia olim intercedebat quae res, nulli bi licet diserte memorata , verisimillima est. amque ut aliarum Gentium Coloniae numquam Patriae statim oblitae sunt, ita illi ejusdem non memores esse non poterant. Nimirum non tantum venientibus ex locis Palaestinae conterminis , sed

iis etiam , qui, ut Babylonii, ex loli ginquioribus regionibus oriundi erant , facillimum fuit

catervarum Ope , mercatUrani perpetuo agentium , commercia non interrupta cum popularibus suis habere. Huic commerci primit favebat idem Cultus, quem Coloni et hae Gentes profitebantur deinde partium et laui, quae postea inter Samaritanos ortae niat, quaeque Gentium Sacris propitiae erant , magna auctoritas Colon0ium porro Babyloniorum cum Cul a commercium post Hierosolyma a Chaldaeis capta laetius fortasse florebat, quam cum Babylone, et cum iis locis , ubi Iudaei erant frequentiores , qui et hanc ob causam Samaritanos Ciuhaeos nominare potuerint. Cum ulli diutius certo quam cum Babylone, duravit illud commercium. Nam Seleucia a Seleuco icatore condita, splendor Babylonis in dies magis obscurare coeptus est, ac tanta postea detrimenta cepit, ut SI RAB0Ms aetate hujus urbis non nisi rudera superessent 3ὶ . De locis alaestinae, ubi Coloni habitaverint, nihil fere traditur. Tantum legimus 2 Reg. XVII. 24 et 26 in urbes eos translatos esse. Urbes certo intelliguntur sive dirutae, fixe incolis, qui partim abducti essent, partim fugam ipsi episSent, maximam partem rit alae. Et his restaurandis Victores, terrae subactae Indigenas , rure praesertim decrentes, a rebellione cohibere poterant. Bethelem ergo v. o. Samariam , uti , Colonisi Anti. IX. 14. . e XI. 4. 4. 2 In hisbi p. 34, qui locus exstat in EtLan 1 Colleci. p. 11 seq. e Mercit. p. II seq. 3 Cotis . loe laudati a VisΕRo, Bibl. Rea orterbuch, ae ausς. in voce Babel, p. I 44 De ut be

Seleuciae vid. PRIDEAUx, vers. vernae. I, p. 863 seqq.

53쪽

se converterini 1ὶ quae praecipua causa fuerit, quare in urbibus maxime Gentium Culius adeo oruerit. Idem Scytaae fecerint, qui in urbe Beth-s hean remanserunt unde ei urbi nomen Scythopoleos adhaesit. Vos ergo veteres et Bab7loniae et Phoeniciae incolas qui consideret, vim simul animadvertit et efficaciam , quam, quod modo diximus , Coloni in Israelitas habuerint. Utri quo illi Genti quam cara mercatura suit lortiumque et doctrinarum studium si hoeni ces non neglexerint prorsus, eo impensius abrioni eidem dediti erant. Quia autem doliarum Gentium rebus gestis hic non exponimus, indicasse uniciat uir tores, qui has quaestiones deditu per tractarunt UELLENIUM puto, qui de Phoenicum mercatura ut opificiis, et de ab Iloniorum rebus et commerciis egit 2 , Us. BOCΚΗIUM , qui ostendit, Babylonios mensurarum ponderumque systema cum Gentibus permultis astalicis , et cum Graecis etiam coin municasse 3ὶ tum maxime, ut alios mittam , UA TREMERE ues,

in Dissertatione de Nabathaeis 4 loquentem de Coloniis abylonicis p. 12 seqq.),

ejusque Gentis studi , in agricultur , variisque disciplinis, et vero in Literis posii , idque illustrantem tum ex aliis operibus, tum exipere , quod Ιbn Walisuali ara hice vertit p. 227 se lil.).

De Verris , in quibus Gens amarilana olim vixit, et Urbibus, tibi Coelus amaritani antea foruerunt. Ad aliam accedimus quaestionem, quae quia in Historiae enarratione non nisi cursim

tractari possit, nec tamen diligentiori disquisitione indigna est, hic absolvatur; quaestionem intelligo de Terris , in quibus Gens amari an olim vixit, et de Urbibus, tibi

Coetus amaritani quondam floruerunt. 1 Vid. BERr h l. l. p. 36 seq. te praeterea existimat, colonias ab Assyriis in partem meridianalem Regni phraimilici lanium delatas esse. Quae sententia, si si aluis hanc magis quam septentrionalem Regni partem bellis exhaustam, et pluribus incolis, in Xsilium abductis, privatam esse, valde se com

mendat.

3 Vetro ische Untersu hunge uber Gemichte, una usae und asse de Allerth in threm au-zammeniorige, Beri 1838, de quo per exposuit item . . MuLLE in G. g. A. 1839. l. 9 96.s4 II moire fur es aboth gens, inserta Reperiorio, cui titulus est Fouv. Murn Amat annil 835 Tom. XV, p. 1-b5, 97 - 137 et 209-27 I. Ex oretis anno 1843 institutis effossionibus prope horsabadum novimus insuper , artes a Finivitis etiam antiquissimis emporibus studiose excultas fuisse Ioui n. Asiat. I silet--sitI843, p. 61 seqq. el quae deinde ea de re publiei juris faela unii.

54쪽

Ut Judaei, ita alii etiam populi et olim et hodie pur varias Terras dispersi vivebant Damascent x. c. Sampriae, et Israelitae Damasci ij a Judaei in portibus aris rubri 2), ubi strages aliquando inter eos edita esse videtur 3 i. Sic postea Antiochen Hierosolyniis si), et, quod Inscriptio docet Numi 'Aντιοχέων των ἐν Πτολγαύδι , 'tolemaide sic denique Phoenices in urbibus Legyptiorum et Graecorum quani plurimis , t Hierosolymis item 5 , certam quanadam urbis partem , sive vicum habitabant 6 . deinde Samari lanis statuendum est. Mentio sit de Samaritanis in egypto et Syri viventibus,

ac recentiore aetate Coeliis eorum memorantur, qui Romae erant et Constantinopoli.

In Aegyptum multi Israelitae jam migrasse videntur, quum Regnum 10 libuia in post Jarobamici mortem turbis civilibus dilaceraretur in primis vero quum, Menahem Rege

ereat , partes assyriacae superiores Laegyptiacae contra inferiores evasissent. Horum Exsulum numerus , crescente publica calamitate , ac Regno tandem everso, liis quam plurimis auctus est. De horum tamen conditione et fatis nihil innotuit. Tantum conjicere licet, Samaritanos Palaestinenses cum iis et posteris eorum, qui in Aegypto remanserunt, commercium habuisse , idque , Ortis etiam bellis, a Persis cum Aegyptiis gestis , ac bello praesertim ab Inaro et myrtae moto, continuasse, et epyptiis fortasse auxilia tunc tulisse Tin. Haec tamen erit pora, quia prorsus incerta sunt, Polita transeamus, ad aetatem pergentes lexandri magni.

Hi 8000 Samaritanorum , qui ei in Iri et Gaetae Ipugnatione au1iliati erant, secum in Aegyptum duxit, iisque in Thebaide quam ipsius nomine tuerentur , agros divisit 8 . quod, si qui aliud, Samaritanis gravissimum uerit, etiam si per breve tempus ejus Terrae custodia iis mandata sit, ad auctoritatem sibi in Aegypto parandam , qua Gentis

dignitatem contra Judaeorum machinationes strenue vindicarent. Brevi enim et eorum et Judaeorum numerus in Aegypto mirifice crevit, postquam Ptolemaeus Lagi silius, Palaestinue Xpugnata , et captis Hierosolymis , utriusque Gentis coloniam 1 lexandriam transtulerat. Nec

pauci deinde quod de Iudaeis 30sEPtius diserte tradidit 9J, sed de Samaritanis pari

modo dicere potuisset insigni locorum ad mercaturam agendam Opportunitate ac Regis liberalitate allecti, ultro se illuc contulerunt. verisimile est , haud paucos Samaritanos Aegypti m etiam petivisse regnante Johanne Srcuno , qui primum Templum larigimita- lj Reg. XX. 34. 2 2Reg. XVI. 6. 3 Del. IV I9. 4 2 Maec. IV. 8 l . i5 Zeph. I. II, coli. Zaesi. XIV. 2 Neh. XIII. 16. 61 id. 'IovΕRs, Die Phoeniria res p. 49 seqq.

55쪽

num , ac deinde urbena Samaria sunditus delevit, et Centem famari lanam prorsus subegit. Ut in Palaestina , sic in Aegypto aliisque Terris exteris, ubi Samaritani dec ebant hi non eadem Sacra temporibus antiquioribus Omnes profitebantur filii Genlium Cultui deditisuerunt, iique a commercio cum Exteris non alieni, ab his minus distinguebantur. Alii Cultum amplectebantur, quem amaritanum vulgo dicimus, et horum numerus in dies magis crevit, iique post Constantinum m. reliquis ut cum Gentilibus, sive unc cum Christianis commixtis, soli tantum superfuerunt. Ut horuru constantia , ita illorum levitas Gentibus in oculos incurrit. Vari Scriptorum de Samaritanis exteris judicia , si dicta modo tenentur , in concordiam rediguntur. Hic aulem inter ipsos Samaritanos de

Rebus sacris dissensus causa fuerit, cur , quamvis eorum numerus in nonnullis urbibus

exteris magnus fuerit, ii multo rarius quam Judaei tumultus olim iacitaverint. Eadem Jura et rivilegia, quae Judaeis concedebantur, ut suis nempe Legibus uterentur , Cullunt que libere profiterentur 1 in Samaritanis permissa fuisse , non dubitamus. Et haec, quae sui rami certo momenti iis erant, qui in ea Gente Jalives Cultum prosterentur , iisdem sapite concessa esse videntur , quia ipsi Bitibus et Institutis a Iudaeis vix diversi erant, ideoque a Scriptoribus nonnullis, et a Magistratibus civilibus tamquam . daeorum Secta plerumque considerabantur. Inter tranaque Gentem acerrimae In egypto etiam ortae , agitataeque sunt de Beligione , Cultusque publici loco contentiones. Ab utraque parte id testantur. Cum Josgruo 2 nimirum in multis conveniunt, tum subula, a Samari lanis in Libro Josuae cap. XLV enarrata, tum diei a bu'lsath 3 . De Samaritanis aegyptiacis seculo post Christ. sermo si in I adriani si 17 1 38reonantis Epistola ad Servianum Consulem , a VOPISC inserta ita Saturnini, in qua ii pariter atqui Claris liuili, et Judaei Hadrianum quia acerrimus dolorum vindex erat metuentes , Serapidis ultum ampleSi esse dicuntur, quum Imperator in Aegyptum venisset. Dilli, ' sic Hadrianus scripsit , sui Serapin colunt, Christiani sunt et devotiis sunt Serapi , qui se Christi Episcυο dic ni reemo illic Archisynagogus Iudaeo

rum , nemo Samarite , rem ChriStianorum Presbyter, non Mathematicus, nonis ruspex, non Aliptes. id est, nemo sive Christianorum , sive Samaritanorum , sive

Judaeorum est , quin Sacris, in Serapidis Cultu sita iis, deditus sit. Ipse si pergit Uadrianus nille Patriαrch Judaeorum nempe q-m Aegyptum enerit , b aliis fidest Serapidis cultoribus D Serapi m adorare , b aliis Christianis nimirum cogitur

56쪽

,, Ch 1 istum. - Unus illis hegJpti incolis Deus est. Hunc Christiani, hune Iudα ei, ,, hunc omnes ene1 antur et Genies. '' Intelligit Serapidem , quem a Christo non distinxit. Νon onmes autem Samaritanos Serapidis ultum amplexos esse, Sed norim Hos tantum, atque eos maxime, qui in Gentium ullum propensi , et Hadriano obvii essent, id fecisse, sive simulasse , plerosque contra aeris avitis addictos , se abscondidisse vel latuisse , res ipsa docet. Raptim Imperator singula perlustravit , et sestinantius de iis judicavit. Vopiscus , imperantibus Diocletian et Maximiano , annis 284-305 regnantibus, scribens, de Samaritanis hoc sua aetate ibidem paulo ante testatus est D Sunt, inquit, D Aegyptii - viri ventosi , furibundi bactantes , injuriosi, atque adeo vani, liberi

κγ novarum rerum Syri ad Cautiletra publica cuFientes NerSVicatores , epigramma-Dtarii, mathematici, arusPices , medici. Iam et Christiani et Samaritae sic eni in ut 1c GOTHOFREDUS recte monuit, legendum est pro vulgari nam et Christiani, Samaritae etὶ, D quibus praesenti semper tempora cum enormi libertale displiceant. 'Id est 1egyptii ante jam leves ei unt, et seditiosi, magis vero corruptum est eo mi ingenium, postquam christiana et amari lana Religio inter eos propagata est. Ilis enim nunc

etiam Aegyptii praeterea similes redditi sunt 1 .

Samaritanorum aegyptiorum conditi sub finem seculi 4 Lege illustratur, a Theodosio magno lata anno 390. Iudaeorum sic ibi legitur corpus ac Samaritanorum ad x naviculariam functionem non jure vocari cognoscilli re quidquid enim universo cor- Dpori videtur indici , nullam specialiter potes Obligare Personam rande, sicut ino-Dryes, vilibusque commerciis occupati, naviculariae translationis mimus obire non debent, ita idoneos iacvlla libris , qui ex his corporibris deligi Ipoterunt, ad prae dictam functionem haberi non oportet immi nes ' 'A CELLΛRI0 2 haec ex perperam refertur ad Samaritanos in Occidente, et in primis Constantinopoli viventes. Inscribitur enim Alexandro, Praefecto Augustali, id est Aegypti, sive Alexandrino. Ex hac autem Lege manifestum est, Samaritanos pariter atque Judaeos aegyptios eo etiam tempore mercaturam secisse, alios et is rem, quorum res erat angrasta. ampliorem vero alios, quorum lauta erat conditio. Illi , ut Rei naviculariae, prudenter sane, immunes declarantur, ita hi ad eam gerendam judicantur facultatibus idonei Gravius enim hocce munus erat, quam ut omnibus sine discrimine committi posset , quippe qu0d αυίcularii civitalis nomine inera quaevis annonae aliarum re rerum in navibus,

drion, All. et Lips. 182I 8'. p. 33 sqq. 2 Collect p. 22, 23.

57쪽

quas suis ipsi sumtibus aedificare cogebantur, per mare transportabant. Ionoris una vero si inui, et ob privilegia cum eo munere conjuncta , O n unu minime erat contemnen lum. Iudaeos autem aegyptios hac ratione revera incitatos fuisse, ut a Nwationi operam laiarent, ex iis videmus, quae SYNESIUS in ' epistola tradidit de navi aegyptiaca , cujus gubernator ac major 1 2 autorum pars erant Judaei l). Idem sine dubi secerunt Samaritani. Ut Judaei aegyptii in proximas terras, . c. per Cyrenaicam, se propagarunt, ita etiam Samaritani loca vicina petiverunt. Navigatione enim occupati, nonnulli eorum, ut Arabes, Aegyptum insadentes , et rugerent, exinde transiisse videntur in Insulam Maris rubri, quae ab iis nomen acceperit Insulae amaritanae. IDRISIUS in opere geographico , cui litulus , Ad i a M. t 2 , et quod absolutum est anno II igrae 548 1154 hanc Insulam commemorat nomine με omαni t. J, cujus nominis duas Insulas prope IIeguatim in Mappa sua notavit ΕRGUA US, alteram Septentrionem alteramnieridiem versus Insulam septentrionalem , cui in Ora Ilegag , sere e regione sita estooba in commemoravit WELLSTED 3ὶ In hac Insula , u IDRisi s tradit, dicta χ-sαυιανι -- GI , Samaritani habitabant, aliorum contactum studiose evitantes. os esse maritanos tignoscitur , inquit exinde quod iis , qui ipsis obviam, veniant , acclamanti, id ist: Ne contaNVS it, sive , Ne me larigas Samaritanos autem severos

ab aliarum Gentium commeret abhorruisse , jam tradiderunt EPIPHANI Us 4 , 1111scEncs 5ὶ, 1suDIUS 6), postea etiam MaoBIZIUS 7ὶ neque hoc latebat MoΗ1M HEDI, ut liquet ex or uni Sura XX. x, quem locum IDRISIIIs l. l. ob oculos habet. Alia Samaritanorum aegrptiorum Colonia in Arabiam petraeam abiisse videtur, velerum Aegyptiorum exemplo , quo ibidem egisse, monumenta , quae supersunt , ostendunt. Ihnisi os enim 83, agens de urbe Nubolos incolas, ait HierosolymoCum radere in urbe cibolosi, atque in alio VPido, a Gaz So milliaribus distante, in i Aest Vid. Gornorn. ad Cod Theodos de Iudaeis et Coelio ad L. I ibid. ubi de munere ei prioilegiis Naviculariorum copiose egit. 2 Climatis ΙΙ, ecl. 5', in Versione gallica IhΠBERII 1 Geograpi e 'Edrisi, Paris 1836. 4'. Τοm. I, p. 134. Ad hunc locum jam allenderant, exium rabiesim item addentes , I. I. SchLIGER de Emendatione Temporis , L. B. I 598 sol. p. 622 , et CELLARIus Colleci. p. I 6seq. . De ipso Innisi ejus Itie Opere cons. M. G. DE L1NE, I. A. 84l. Om. XI, p. 362 Seqq. demonstrans natum eum esse Ceutae

E. R. nola legatur.

4 De meres. I, p. 26 ed. Pelav. i5 COIELERII nonum Eccl. Gr. I, p. 282. 6 DE Sacae, Chrest. Arab. I, p. 342 seqq. 7 DE Sac l. l. I, p. III eoll. p. 304 et 333 seqq. 8 Climat. III, ecl. b in Vers. IAUBEM. I, p. 339, cos. p. 360.

58쪽

cypti eo tempore seculo ergo 12 medio Samaritanos esse. Ad vocabula et, si Aegypti, Codex quidam monuit, indicari Viadj-t- ὶ ibo in cujus longitudo esse dicitur spatium itineris si dierum. De Samaaitanis tamen ibi degentibus alii Scriptores

nullam fecerunt mentionem.

quo inde tempore Samaritani amasci habitaverint, certo dici nequit Israelitae, ut supra p. 38 diximus , ibi jam degebant Iegno ephraimilico duranteri quorum posteri et si perierint, vel ingruentibus bellis assyriacis, abierint, alii urbem postea

restitutam , et mercatura brevi iterum florentem, rursus petivisse videntur. Drum nu-

metus sine dubio auctus est iis , qui Johannis Hyrcani vindictam effugerunt. Anno nimirum circiter 111 ante Chr. at Syriae Begnum in duas partes divisum est. Altera pars complectebatur Coelesyriam et Phoeniciam cum Damasco metropoli, altera reliquam Regni Seleucidarum partem , cujus caput erat Antiochia. iii praeerat Antiochus Gryphus illi Antiochus Cygicenus , Samaritanorum pationus 1). Hic Samaritanis ab Irrcano devictis, tuos ipse ut erat, tutuli intra Regni sui fines refugium praebuerit, a jura dederit, quibus in Aegypto utebantur. Ab hoc saltem tempore Synagoga amaritana Damasci exstiterit, quae ad suem usque seculi 17 ibi erat. IIaec autem forebat, ut aliae quam plurimae, quae in aliis Syriae tractibus, atque in Aegypto et Palaestina, ineunte seculo 11 et 12'reperiebantur , quum Abii Sa:Ι in Λegypto Versionem consoriberet arabicam Pentateuchi amaritani, et Abu-'l-hasan Tyrius udaicam Versionem Saladiae ei Pentateucho accommodaret, atque Abu-'Ι-baraeut ostrensis 2 seculo ineunte δ' Scholia in Versionem

Abu-SaiΙd componeret, et hanc mox emendaret 3ὶ. is temporibus , ut infra monebimus Samaritani inclaruerunt variae eruditionis laude , adeo ut non miremur Abu-'l-salliron, Chronico anno 1355 scribentem , tria, ut ipse testatu , Damasco accepisse Chroni ea

famaritana, quibus in suo opere elaborando usus est 4J. lius clari Doctoris ejusdemque Poetae carmen edidit GE SENIO. 5, As-casD- , I intelligo, cujus cognomen Al-mergani i. I derivatur ab oppido prope Damascum, Αἰ-mer α o. IJ.

Hi ere in alio Syriae loco vivebat, aliique alibi mrrane . . mortuus est see. 13'Cadaqa-ben-Manga-ben-Cadaqa 6ὶ ac Maunigio nato anno 1358 teste, magnus ea aetate Samaritanorum , erat numerus in 'riα urbibus, iique in lusique urbe pri

59쪽

ores habebant Synngogas l). Nobilem sec. item 16 suisse Synagogam amas enam, videmus ex exemplis Codicis amari lani, tum Texliis hebraici 2 , tum Versionis rabidae 3ὶ,

Damasci exaralis, quae in Bibliothecis europaeis servantur. In horum Codicum subscriptionibus tituli obvii sunt summi Sacerdotis . Oratoris et Lectoris 4 . Postea Coeliis amascenus magna detrimenta cepit. Seculo 17 PETRs DELLA V1LLE , in pistola ad Morinum post reditum ex Oriente anno 1630 scripta Gazae, inquit, Hieroso dimis, ac tu urbe Sichem similiter pauci erant, D Tri minia circiter familiae ; rimasci profecto aliquanto plures, at non multo 5 . emo cleinde de Coeludamasceno mentionem fecit. Antiochiae STEPH. SCHOL anno 1753 nonnullos Samarinos invenit 6ὶ.

De Samaritanis in Palaestina toegypto commorantibus, Arabum etiam testimonia non desunt. In hac regione iam a a praesertim degebant. ΛSu Di 's mortuus anno i gr. 345s. 346 , medio ergo seculo nostro 10' solos commemorat Samaritanos in tractu aleslju Philistaea et Iordanis , atque in regis γα ratis , v. c. in pago in Ramiam inter et Tiberiadem, aliisque ad urbem Nabolos usque tibi major erat eorum pars 7 . ABu-Bilia Mon ΛMMED Inum, mortuus anno II. 430 10 ), idem de Aiaboloso declarat, ibique Samαrilauorum Synagogas esse contendit 8 .s1HRISTa Ni IBI-Ε LLIcti X teste , anno 479 Uigrae I 086 natus, ibique mortuus aetate 70 annorum, et cognominatus a SahrisIsen , urbe ejus natali, sita is iburi militer et cares mιam de Samaritanis loquitur morosolymis et in rei iis regis Aegypti versantibus 9ὶ Mira vero . l. ubi nullus de Ambolos sit sermo, Nierosolymorum

6 De Leitungen de uochsten, T. IV, p. 369 seqq. 7 DE S cY, Chrest. r. I, p. 342 seq. coss. p. 353. ara soriasse pagus est a ROBI3soxo III. l. p. 388 'Arone dictus Lia i ut scribi SatirΗΙΙΙ. 2. p. 880ὶ silus a septentrione oppidi Gminin Ginaeae . Pro Rumis ergo potius legatur Ar-ramah, sila a septentrione Pentecomiae, quam RoBIxsos ibid. III. 1. p. 379 commemorat, de qua vid insta p. 4 l. 5. 8 DE Sac l. l. I, p. in coli. p. 305 345. 9 CEM AR Comet. p. 15 seq. Locus exstat in ed. cu Toxis , a I, Book of religiores and philosophica Secis, Pari. I. Lond. I 842J, . .. , ubi haec leguntur: - - ..uc l M I S, γλ I. Sine dubio SatinisTANitis ipse cogitavit Hierosolyma. In sequentibus

60쪽

mentio est, adeo ut, si scripserit ille ii ab I a , eaque si ex Samaritanis cognoverit, eo nomine , quo vulgo quidem Therosolyma insigniuntur , abolos tamen potius intelligenda sit , quoniam Samaritani eodem titulo hanc suam urbem item ornare solebant. Fieri tamen potuit, ut nonnulli Samaritani Hierosolyma etiam pelierint aliquando , mercandi causa, lucrive studio ducti, tutos se esse existimantes sub Moslimorum , et mox sub Christianorum tutela , qua si gauderent, suisque juribus uaerentur, Judaeis nihil iis extimescendum erat. Audacius ergo CELLARIΓs l. l. , dicta PETRI DELLA VΛLL in dubium vocavit, in Epistola supra allata , de Samarita uis Wierosolymis degentibus loquentis. s enim non modo in Orientem iter ipse fecerat, sed et de iis , quae ibi vidit, exlus , sic deinde loquitur :Gazae, etiam ierosolymis , ac in urbe Sichem similiter pauci erant Samaritani . Hi vero Hierosolyma fortasse reliquerunt ni annum. 1684, quo tempore ad annum usque 1691 pistolarum commercium LUDOIPVM inter et Samaritanos Sichemiticos institutum egi. Si atriem tunc adhuc ibidem degerint, Si hemitis. melius visum sit, eleemosynas transis mittere ad Monachos christianos ' ierosolymis degentes, tamquam Viros ubique notissimos probataeque dei. Non recte igitur ante contenderat MAPRILIUS, Samari lanos numqrtarutransire in ilionem Hierosolymorum, Davidis inde en ore l), quod de severioribus Samaritanis verissimum sueIit, non vero de omnibus. Seculo 14 1egyptum et Syriam insigni Samaritanorum numero frequentatas suisse , testatur dictum Sullani Maniliwi, Z-Malec An-nacer, quo teste S-SoId Tis mori. annom. 49 s. p. C. n. 1445 Samaritαnis aegyptiis et syriacis mandatum est, ut turbanos rubros Iudaeis ut avos, Christianis ut coerudeos gererent , in quod di elum ab nu-'L-FEDa sub anno 700 etiam commemoratum 3j, scribente S-S0Iu Tio anno 755 135ὲ iterum promulgatum est 4ὶ. De Samaritanis aegyptiis et palaestinensidius alia praeterea exstant testimonia. In

id est et iocus , quorsum Samaritani precetntes se convertunt, est moris, cujus nomen est Ga=Du pro Mia , inter Baii 'l-moqaddasum et Nabolosum. Dicunt Samarilani Deum supremum jussisse Daucum Davidem Prophetam, cui sit salas, aedi care Ballo l-mogaddasum id est emphim Dei sancti in monte II bolosi, qui moλιs idem est de quo Tufa c. s. s. locutus est; sed transtulit Bauesus cullum sacrum

s. Lai 1 Aeliam, et Templum aediscavit ibi et mandati divino Moersatus est, atque impie egit. I D S1cY, Chrest. r. I, p. ', est. p. 305.

SEARCH

MENU NAVIGATION