De Virgilii philosophia

71쪽

tum relinet, aut duplex illa brina quam vetus-liores Aegyptiorum relligiones jam singobant illa uni mirum animae IIo meri inferos occupant, RSdem que nuper Aenea eadem agente Videbat, quae per vita tempus libentissime agebant. Nunc vero de anima sermo inducitur, quali eam mystici intelligunt excerptaque e materie elementa atque attributa mira ratione coale Seiani, Una eum perStanti quadam personae eon Scientia quandoquidem necesse est ui animae istae, memoria corporis adhuc imbutae, oblivionem totam adipiscantur nec bene exprimi potest illud nescio quid, materiae neque plano haerens neque omnino alie num quod tu Strari debel, et fornace X purgatur et suspenditur, lavaturque vel uritur vitalis nimirum Sub Stantia, quae peraci tempore, rurSUS in corpii reverti cupit. Si quidem ritus poenarum ac praemiorum Relernorum, quae homine per Vitam meruerunt, O Si

Virgilium tantum conceptus et explicatus suit apud eum lamen aliqua invenimus illarum sententiarum Semina quae maximum apud Christianos

1. Vid. PLUT. De vita morali, X.

72쪽

jugum miseris iis alii mi iubes impressit, quae longo poenarum ordine dem una lustrari possunt. Omnino senim poselae delicit culpa lium ana siclio gra torque vitae species, praesertim illi felicis vel miserae aeternitatis imago. Etenim, inconstantia quadam mira eo anima tantas per lustrationes transeunt, ut ad corpora ista redeant quibus tantopere opprimetiantur atque dejiciebantur. Eloni in illa labes suas expurgabunt, ut idoneae fiant ad obliviscendum vitam priorena, illudque cupiant ut ad vitam reveriantur. Ea nimirum sabula, quae oblivionem in Lethaea unda purari lingebat, postia ad id perductus suisse videtur, ut

miram hane resurrectionem conciperet, qua luStrata semel anima iterum allunt atque corrumpuntur. Ibi quidem advertere licet qua ratione uti soleat Virgilius inui, dum illud curat ut upte mi Scere possit excerpta simul e sabulis et philosophis

elementa, haec nonnunquam conjungit quae re eraminus cohaurent vel imperfectas etiam ac steriles cogitationes perpetuat Idam celerum viam saepius Sequebantur antiquae philosophorum doctrinae, Vanis somniis non omnino liberalae, ut sententius

73쪽

suas graviores sabulis ornarent, atque majorem

ex illis auctoritatem acciperent' Ex imis ut antiquissimis temporibus Ortus erat mos cogitandi de iis, quas animae post mortem subirent lustrationibus, atque undique mysteriis erat Vulgatus, omnibusque relligionibus quae homines allicere lentabant ut quae explicarentres eas quibus exagitabantur mentes illorum ut certiores illos sacerent sortis hujus quae post vitam sutura esset, destinetis. Romae etiam, religiosi animi homines nonnulli animam sibi lustrabant i tritus solemnes posthac adirent, siculi nune etiam Christiani sacramenta

quaedam non adeunt nisi quum animam suam omni peccato ac labe expurga Verunt Magna prorsus auctoritate valebant Pythagoricae doctrinae, quas simul philosophi, sicut Plato, populare Sque subtiliae propagabant, quasque familiariter accipiebant et luctissimi viri et omnino inculti. Eas nimirum apud Virgilium agnoscimus haec

1. Cf. G. BOISSIER. Bel. Om. I, p. 28 Sqq. 2. PETRON. Satirison, Ibant nudis pedibus, in clivuna. passis capillis, mentibUS UriS... v

74쪽

ponsio si Servio 'rediimis ' baeelianali et vulgari tuo da in ritu liguratu serat, qui inter ruris honi ines Curio Se Observabatur, sumna aequo auctoritatis erat et, ut ollinabantur ossi ea ei talis ignis enim inserior, quam hoc ipse et aqua erant in vendemiarum id elicet estis, uiscilla taee, et inter ramos suspensa simulacra, relligione praescripta erant.

Eaedem illae cogitationes postea sicut apud Phitarchum advertimus, eam formam induerunt quae portentosis medii aevi somniis non esset indigna. Breviter quidem eas, sed accurate tamen es sm-gebat Virgilius Post lustrationem materi ei, equitur ea altera quae animam ipsam ac spiritum lustrare videtur post nas enim suriales patitur anima.

Ubi quid om do Manibus indueitur antis contentionibus agitatus sermo Jam enim apud Graec OS aperte conceptus fuerat inhaerens homini genius, e primo statim tempore vitae, qui quidem hominem Sequeretur per Omnem viae decursum si Siculi

mystag0gus initiatum dirigit is .

75쪽

Romani vero, ut qui forsan Etru Scortini Senten ita servarent, duplice ut eumdem itine esse singunt, quem C hristiani Sicut angelum et Servatorem conceperunt Mane quidem in io Virgilii cui mine eum Deum occupant quem Homerii atque Aeschylus Erinii Sis assignabant' Non vero anima jam est vana haec Homericorum inferorum species quae, ut purior, ita ab geniis sere omnino incor porabilibus mulctatur, sicut ibi Manes exsistunt. Nigri quippe homines et ii sere si diaboli , quos lauta cura apud Platonem describebat Her Pamphγ-lius, nudum ibi locum lenent; non enim porten losa istiusmodi monstra Virgilius, sed in stetitiis et spiritalibus inseris, spiritales figuras collocavit. Praestantiores quaedam animae, siculi Anchises est, solae ad id admittuntur, ut si campos laetos invisant, in indaricis cantibus jam celebratos. Nulla vero eam legem effugere poteSt, qua vitae terrestri redduntur omnes Anchises ipse nullo modo in aeternum Anchises suturus est. Scius enim quisque mille durat annos; qui bis peracti S, anima rursus pura sit et Subtilis, atque a de psy-

76쪽

eliopo inpo ad Lolli uermi illus revocali ir; ii iiillii xii milli lii lint uterva ni inar in iter Inque corpor alno ita in desidoret.

luillosophica ni intritin xplicatio, Iolun Semper labii in inniixta erat, fabula et in in concluditur, Λ nulli sesque postea recensio noui animarum incipit, ex quibus tomae sutura heroes spirituita concipio ut idem iste mille annorum numerus, iliis Virgilio indicatus est ut subter terram expurgari uni inae poSSint etiam a Platone datus est' ovem tantum annos Pindarus liane seriem proferri existimabat . Alierum igitur hoc testimonium e St, quanium Plato apud Virgilium quod ad eo Versus attinet, valuerit monstraturque simul deum, a quo Vocatae animae erant, et ad oblivionis ripam ducuntur, nullo modo Psycho pompum Sse Hermen, quem ibi Servius agnoscere voluit, Sed

potius incertum illum daemona quem Plato nobis in libro De Republica ostendit

77쪽

Servat usque Virgilius mysticam simul ac mTthicam sententiarum naturaui qua illae ad sabulas et religiones appropinquare Videntur. Reet igitur diximus ristotelis sententiam

F oz 070ς ξυλο μύθος illi mire aptam esse. Semper enim ριλον ὐ hoc suit, in eo prae Sertim opere,

omnibus hominibus apto, quodque ita eju principium ac sinis esse videtur. Quamvis versibus brevissimis, tripli ei vice tales sententias irae laverit in opere longissimo, processus ipse in illis domapparet qui in tribus quoque poematibus ad Vertitur. Imitationem enim sere rud0m in Bucolicis sequitur et assectat ingenio an validus in Georgicis in Aeneide demum summum opus es singil. Semper uocherontis strepitum n ille audivisse videtur, Sicut ejus patriae atque elatis homines solebant nunquam altissimas atque ab ipso ingenio

tantum effluentes cogitationes concepit. Rerum profecto causas investigare non aluit, O Sque homines majores esse sensis, qui ea perSerillarentur, quam quo ipSe equi posset. Secundum

principis clavi votum portentosos Orientis deos

l. Metuphys. I, 28 et XI, 8, 324.

78쪽

in sexti tibi sine obruit ni anserant tamen apud una quaedam uri 'latone servatae Orion lis sabulae. inclinare celerum mn ς is magisque videtur ad relligione ni Veraeque apud eum lihilosoplitae locus arc

tior in dies fuit.

Duum praeterea nullo pacto more spectet, qui imo ma Ximum in Romanorum operibus locum oblinebunt, jamque maximam versibus Flacci virtutem ministrabant. Duae prorsus ait Sae Pertum sacere possunt cur ales de ita humana quaestiones Virgilii carminibus omnino absint; genus videlicet ipsum carminum, indolesque Simul propria poetae quod primum in sexto eneidos libro manifestum est, ubi Voluntariam mortem condemnavit simulque talis mortis conscios homines inter damnatos numeral, quam Vis postea Catonem Uticenso in celebret Mortis Voluntariae morbiIS, quem multi praedicaverant ac propagare nitebantur, Vi VaX Sque perman Serat , Omano Sque ciVeSSemper abripiebat principis nimirum sententias Sequebatur, qui hoc reprobare contendebat res et

1. Hegesias Pisithanatos atque ejus discipuli. p. VELLEIUM, VIII, 9, Xt. 3. 2. Cf. HAVET, Le christianisme et Ses rig. II 6.

79쪽

quamvis Catonis gloriam Simul caneret. Nunquam ver eam immortalis animae doctri nam fractavit, quae e tempore, ut vehementer

repulsa atque denegata, apud mentes tamen plurimorum vulgata erat 3 Virgilius enim eum negandi ard0rem in se minime serebat, quo incensus fuerat Lucretius, nec magis altissimas philosophiae sententias allingebat ut qui ad ingendum potiusquam ad meditandum ac philosophandum esset idoneus, vitamque et naturam praecipuo studio effingeret, cogitalionesque acciperet, nunquam Ver augeret Vel pSecrearet. Qua ratione sentiendi atque scribendi simul ingenium suum, aetati Sque, in qua Vixit, et patriae Suae curas atque Studia nobis patefecit.