장음표시 사용
131쪽
Ab antiqua Glesiae traditione.
PRiuvM huius apologiae caput eonficiunt apologiae pro
Renato fragmenta duo unum ex cap. 3. quod sic se inhel: Hoe ea uos caput est sprobauersmus sine conιrouersia vicimus, vitiligatori rasedes atque, framenta conuicimus. Mirari satis nonpossumuε hominem canonIcum, cuinius studiis omnibuε atque cogitationibus pieta proposita esse debuit, tantos Histiritus,tantam arrogantiam sumpsisse, ut aduersus calum ipsum coniurare ausus fuerit contemptu duodecim seculorum religione Pontificem Nefingum ex An degauensis Ecclesiae possessione deiicere, atque ex Dipyehis eiusdem nomen Nefingi memoriamque eradere Alterum ex iis , quae post pauca in hunc dilputat modum: Excande stat Tenustianus in libro de Corona militis es. q. aduersus eos qui traditionibus Ecclesiasticis, moribuι in Ecclesia νε- reptis eontradiciant: aeuandiu inquit, perhane lineamserram reciprocabimus habentes obseruationem inueteratam qua praueniendo flatum fecit.Hanc sinustaseriptura detoriaminauit. eerte consuetudo corroborauit, qua sine dubio datrassitione manavit. Duomodo enim usurpari quid potest straditum prius non est. Et nonnullis interpositis an verbo autem statum facere, imitatus videtur Tertullianus beatum Paulum , qui in epistola secunda ad Thessalonicenses p. a. hortans Christianos adseruanda traditionesse loquitur: Itaque fratres te, tenet traditiones, quas didicisis, siue per sermonem, siue per epistolam nostram. qui
busdam interiectis gyruem locum expiscans sanctus Ioannes
ChrUostomus in explanatione eiusdem epistola orat. . in cap.
132쪽
a. ita scribit Hinc perspicuum est, non omnisper solam id eis scripto P tradita esse sedmulta etiam sine scripto, Θ perinde hae AEtque ista fide digna esse aeuamobrem celsa quoque traditionem conseamus dignam esse, eui fides adhibeatur Traditio est,nihi amplius qua ι .vi post alia: Itaque elamet is obstrepat quantum etNefingi hostii dirumpatur etiam pra tumore virulentia obnuntrando amav picata
se Dum raditioni crisa de Nefingi Pontificatu, manet immota is inconcussa veritas , sufficere solius traditionis
auctoritatem Opatrocinium, tametsi nustus ea de re auctor hactenusseripsisset, tametsi eius nusta martyrologia numin- dices,nulla monumenta, nulli annales,nusta aerisarum pro-Mineialium tabuia meminissent Luidquid igiturobiiciatur, sua ab hoeticis, siue a libertinis siue a prurientibus ingeniis Doctorum contentiosorum, uno verbo adomnia respondamus eum sancto Ioanne Chris omo, Traditio eis, nihil
quam amplius. In his ergo sistet Nefingi primi defensor, affirmabitque eum fuisse circa annum 4 o Andegauensem Episcopum Traditio est , nihil quaras amplius. Cetera prariermittet, quippe quae ad eloquentiae specimen, non ad maiorem veritatis assertionem profert auctor apologiae pro
CAPUT SECUNDUM. SECvNDA PROBATIO. A monimentis siue tesibus.
Hoe caput asserunt loca duo, unus est ex cap. 3 insecunda probatione Luanquam autem fatis ipsa suitsi traditi esto litamsos, ut isquitur Chysostomu , ne que aliorum testimoniis indiget ad fidem veritatis faciendam. Vt tamen Ecclesia Andegavensis prorsus eximatur a calumnia, Nefingi patronus ouatuor proferet testes, qui Lantiquissima monumenta viderunt. Porro testes Ii sunt Ioannes Hiretus, Iacobus Seuertius, Claudius RO-bertus, Ioannes Chenutius, qui in Andegavensium Episeopotum indicibus Nefingum inter primos adscribunt. Ex iis quatuor unus est Hiretus Andegavensis pN
133쪽
t octor Theologus, citius liber de antiquitatilius Ande-gauensibus editus est Andegaui nccnainh, quam Apologia pro Renato probatus, undcgauenit Episcopo nuncupatus.Deinde Chenutius, Robeitus indice suum ex anti--o Capituli Andegavensis Catalogo accepentiat, i tradit auctor apologiae in tertia probatione a monumentis: Sic mantiquo Catalogo Capituli nostri, ex quo acceperunt Demochares, Chenutius Robertus. Alter cap. Apol riae la: betur in octaua obiectione. Itaque quantumuis reluctetur, fateatur oportet, Nefingum in quatuor Aiadco auensium Episcoporum indicibusproba fides reperiri, quem coninfensum pro lege habere debet , eum ex oraculo Christi, in ore duorum vel trium flet omne verbum. Quibus Gallicanum martyrologium aeque adiunget, atque auctor apologia inter Renati testes adiunxit Gregorium Turonensem, etiamsi illius testimonio controuersia moueretur. Ad monumenta vero alia quod attinet, facile possent adduci similia theris Indulgentiarum, quas Cardinales xa v. Leo X. ωClemens VII Confraternitati S. Renati concesseruii
A repellandis negantibus argumentis.
nihil praeter argumenta negativa potest opponi: Qua de argumentandi forma sic contra se disserit auctor Apologiae pro Renato cap. 4 in responsione ad obiecta Sed nequis deinceps ea in re fasti possit , admonendos Iectores duximus,summam eius artem esse multa falsa supponere omnia negare. Hoc auctore, qui Nefingum nostrum numenegat, ei Nil intra soleam, ni extra est in nuce duri. Auid ab hoc homina exspectes boni Mirum sane est, hominem canonico titulosuperbientem se in sichola Andegavensi
enutritum, unicum nosse in tanta amρίBudine locora Dialecticorum, Deum a negantibus, que Graci α- φαπικον vocant.
Euolue quicquid de Nefingo primo dixit vel dicere podirit, P
134쪽
ne unum quidem argumentum iniιentes,quod non sita negatione sumptum Homini assiduὶ neganti quid aliud responderi potest, quam quod echo perculsa reciprocaret verba liti uum quod tam sape ingeminat Negod nihil probant susscit haere ponsio Menim vulgatum axioma Dialec hieorum,ex purὲ negantibus nihil eoncluditur.Hac autem doctrina fretusNe- fingi defensor audacter pronutiabit, eum, qui ex ordine Andegavensium piscoporum Nefingum primum sustulit in Apologia pro enato,multa falsa supponere,nihil probare, omnia negarα Sed cum dicet Burdigneus Nefingum istum
non habet, Demochares non habet: reponetur,Seuertius ha
bet, Chenutius habet, bertus habet, Hiretus habet, Gallicanum Martyrologium habet. Sed dicet rursus, veteres non habent rursus quoque reponetur, eteres habent, a quibus Hiretus, Chenutius , seuertius, Robertus. Gallicanum Martyrologium acceperunt. Sed hac in re clim nihil praeter negationes aliud pe tam ariernitatem ingeminaturus sit, tum demum reponmur vulgatum axioma Dialecticorum: ex pure negantibus nihil concluditur. His adde, quae habentur sub finem capitis 3 Ex iis qua a nobis hactenus producta sunt, iudicabitfviens Iecsor, an satis Christianefecerit auctor Apologiae pro Renato, quiseia negandi temeritatefutatui etesta sine ratione, sineprobatione sta impugnare ausus fuerit sedem, Pontificatum Nefingi primi, c eum cum summo religionis scandalo impiorum ludibriis publiea scriptione exponere contra communem is perpetuam Ande-gauensis celsa traditionem.
HI c a covitiis di minationibus locus presertim unus est,qub auctor Apologiae pro Renato perfugit.Hic portus, haec arx, haec ara probationum. Verum quae hoc capite pro batio instituitur diuersa ratione facilis, dissicilis est dacilis quidem,cum in quamcunque Apologiae pro Renato pagi-
135쪽
nam in eidas,occurrunt atrocissima conuitia,quae huc transferantur: difficilis vero, cum si quaecunque occurrunt conuitia, huc transferantur, nullus erit purulentias ksordes istas
transferendi finis. In his igitur angustiis positus Nefingi defensor quid faciet Ex praefatione Apologiae pro Renato, non putabit sectandam sibi feram per singula vestigia, ne operam terdat in tot describendis conuitiis, sed indicabit
eas tantum paginas, e quibus hic argumentandi locus repeti potest. Sunt autem hae paginae: pag. I. sub finem pag. x. sub initium pag. Io. sub finem pag. II. tota pag. I2.4 re tota. pag. 3. suo initium xfinem pag. 4. tota pag. s.
α' dimidia pag. 18 fere tota pag. 29. tota pag. o. sub initium pag. 3 et toni pag. 33 sub initium pag. 38 sub initium, pag. 3'. sub finem. pag. o. sub initiu pag. 2 media. Pag. 43. tu Initium .pag. 6 C. sub initiir. Ab hac pag. usque ad pag. s. reseruntur quaedam de Renato monimenta,& prolixae Indulgentiarum literae, ubi calumnias interponere non Iicuit. Sed noe vacuum maledictis interuallum praefatione compensaturi, in qua quot fere paginae, tot maledictorum plaustra, quibus velut proprio cantu futurae pugnae fori u nam auguratur, qui alias de recta ratione psallendi scripsit. Igitur patris sub initium. pag. I 2Ο. media. pag. III. media. pag. Ἀ8 sub finem pag. 29. lub initium pag. 33. media pag-ε34 tota pag. 3F. tota. p. 36 sub initium. pag. 37. sub finem pag. I o media . pag. 4I dimidia pag. 4'. media pag. A. sub initium pag. Isi sub initium &finem. pag. 162 sub initium pag. 61. sub finem. pag. 74 sub finem pag. 77. media pag. 78 sub initium pag. 8o sub initium. pag. 8 . media. pag. I 87. fere tota. pag. I92 media. pag. 99 sub finem a pagina χoo usque ad paginam 128. superuacaneis digressionibus occupatus non calumniatur. pag. 218 dimidia ut minimiὶm pag. 11'. fere tota pag.2 I. media. pag. 33 sub finem. pag. 3s sub finem pag. 2 o. sub initium .pag. 1 I. media.pag. 241. sub initium .pag. 44. me dia pag. 24s fere tota. pag. 246. sub initium .pag. 247. fere tota pag. 2 8. sub initium .pag. 2so .sere tota.pag. 1s,.sere L O-ta pag. 232 media tantum, quod ultima sit, nec impleatur. Triplex autem ex hoc argumentandi modo percipitur tilitas Luna, quὁd quidquid volueris asserere, ndem aliquam
136쪽
apud imperitum vulgus acquirer altera, quod eorum, qui
calumnias, minationes etiam propter eruatem metuunt,
aperta dii sensio cohibebitur Tertia,qubd apud simplices Mincautos ardentissimae pietatis fama colligetur. Vertim si tandem grauiora quaedam momenta rationum opponantur, nec sigillatim sine detrimento causae dilui possint, per ea quibus caput quartum Apologiae pro sancto Re nato clauditur, generatimin in auersione soluentur DCet rum , lultlit auctor, qua in libro suo congerit aduersarius, mera quisquiliarum retrimentasunt qua scopis velut sordes averri, o foras proiici, magis aluum ea, quam vita obseruatione aut examine attrecrari. Quibus verbis non modo di incillimae quaeque obiectiones diluentur, sedis lector delectabitur, kreseret aduersarius, quod assolet temeta
His autem quatuor disputandi rationibus non modὁ probatur extitisse hunc Nefingum,sed nihil est in Legenda Aurea tam falsum, quod iis uti verum defendi non possit.Nune ei qui Apologiam pro Renato scripsit, facimus optionem, ut eligat quod sibi fabulosius videbitur sed in antecessum damus, quod de Quiriaco Papa Monachus Autisiodorensis narrat ex sancta Elia abeth Schonauiensi Dicit Elietabeth quod quidam Papa urbis aeuiriacus nomine I x poa Petrum eum iliis passus sit. Fuit siquidem iste Pontiani Papa successor, exit Ecessam ann. r. se mens ro. e in loco suo virum sanctum , qui Anteros dictus est, ordinauit, secumar mistibus virginum discedens, sedem suam reliquit. Nam se ipse de Britannia natus plures eo anguineus in sanctarum numero uestarum asseritur habuisse, se quia1 dem Apostolicam inuito Clero reliquit, nomen ipsius de Caralogo Romanorum Pontificum idem Clerus erasit. Ipse tamen secura hoc fecit, quia diuinitus sibi fuerat reuelatum, cum eisdem virginibus martyri palmam se percepturum. Parum est autem sanctum virginum Cottigium iuxta pra
tam narrationem circa ann m anearnati verbitas'. Haec illa
in Chronologia,quam ad annu oo perduxit. De Quiriaco seu Cyriacotiquuntur Chronica Martini, Martyrologium H Calend. Nouemb. Coloniae editum anno I 'O. Ioannes Cappgrauiua in Legenda AngIia vulgata Londini ann. Ita. IJI7. Iam dicimus, linc actandi methodo pro-
137쪽
bari posse, uuiriacum papam extitiisse, quamuis extiterit
Ceterum haec pro Nefingo primo Apologia nullius est pret- terquam eius, qui Apologiam pro Renato scripsit. Nam fere ex illius verbis compingitur, 'ota, quod spectandum maxime, ex ea, quam seruat disputandi methodo comparatur. Igitur siue reiiciat hane pro Nesingo primo Apologiam , siue recipiat, semper incommodum feret. In unci cattus est, in altero nulluc captus quidem , quod suam in disputando methodum ut insulsam, & quidquid peream asseritur, ut male alsertum repudiabit: Nullus veris, quis dquem Nefingum ut fictilium hominem reiecerat,4 bene reis iecerat, eum tanquam verum admittet. In utroque perspi- cud constabit, quod unicum eonstare vult Nefingi primi defensor, scriptorem Apologiae pro Renato scire quidem calumniari,axeaei'ἄν sed nescire prorsus, quae sint leges inueniendae ex suis momentis, asserendaeque
Facundus Hermianensis Episcopus libro 1 pro defensione trium Capitulorum
cap. Vltimo. Sic meretur caecari, ut sibi primum contra dicat obuia veritati contentio , qua rationis capax non es.
139쪽
Andegavensi Episcopo ituemus eum, qui pologiam pro Sancro Re nato Andega-nsi sisy , i π.