Qvomodo Demosthenes in lite Ctesiphontea de secvnda ivris qvaestione ...

5쪽

i narra

DISSERTATIO HILOLOGICA

QUAM SUMPSIT

AB AMPLISSIMO

RITE IMPETRANDOS

9쪽

Δημοσθενης ἁ σημοσθενους Παιανιευς τάν πεν. Quae verba, a quibus populi scita Demosthene auctor facta duco-bantur, bilippus rex irridens in campis illis pronuntiasse dicitur, ubi anno 38 a Chr. n. ros intor Graecos si acedones

ad ultimum dimicationis venerant. Atque habuit Philippus,

cur post rem ad Chaeroneam bene gestam victoria exsultarotreportata ab adversario, qui cives adservandam patriae libertatomadhortari non desiisset. Demosthenes vero quRmquam non modo rerum adversus Philippum gestarum, sed stiam cladis illius accepta princeps auctor ab inimicis vocabatur, tamen etiamtunc summa apud omnos sors Atheniensos gratia floruit

cotidisque, ut ipse dicit i), in iudicium adductus ne unam quidem

causam amisit.

Quarum causarum gravissima erat lis ab Aeschino Ctesiphonti intenta, qui anno Ol. CX , i. e. si nostra utimur computandi ratione, anno 336 a Chr. n. rogationem ad senatum tulit, ut Demosthenes propter virtutem benevolentiamque, quam erga populum Atheniensem haberet, corona aurea donaretur eiusquo donationis renuntiatio magnis quae dicunt Dionysiis populo convocat in theatro fieret. Sed priusquam προβουλευμα dpopulum serretur, Aeschines Ctesiphontem in iudicium vocavit, quod contra leges rogasset primum enim de Demosthenis virtute et bonevolentia salsa eum scripsisse, deindo ante rationes redditas illum coronandum censuisse, denique voluisse donationem non in contione, sed in theatro renuntiari Libello igitur ad archontomdolato lis ipsa instructa erat. Constat autem rem per sex annos

dilatam tertio domum anno Olympiadis XII i. e. 330 a Chr.

10쪽

- 6 n. actam esse i). um d nique Aeschines causam redintegravit ac paulo post apud iudices in oratione splendidissima et Cissiphontem lego η Violassein lemqssienem corona illa indignum esse probare studuit. Nec dubium videtur, quin accusatione finita Ctesipho. pro: sq..pse latrerit,erii arit. atrocinium autem rei susceperat Demosthenes, quippe cui lis revera intent esset. Qui gregiam illam defensionem habuit, quam palma dignam osse omnes viri docti consentiunt. Atque opportune accidit, quod utraque orati et ab Aeschine in Ctesiphonis et a Demosthene pro Ctesiphonte habita aetatomtulit. Multi igitur viri artis criticae periti in singularibus his orationibus interpretandis versati sunt o commentationes de eis conscripserunt. Attamen de offensionibus quas praebent tollendis sententiae etiam nunc tantopere in diversum tendunt, ut propo nulla de re inter homines eruditos plane conveniat. Quamobrem in huius dissertationis priore parte de Demosthenicae orationis si 12 et 2l in capite alter de Aeschinoas ς 28 et 229 agere mihi proposui, quorum locorum inter se cohaerentium difficultates nondum expeditas videam neque expediri posse Oxistimem nisi denuo diligenter instituta quaestione.

caput .

D Domosthenis rationis Ctesiphonteae

Di 20 et 121. 1. In dolansionis si 12 et 2 agitur de eis, quaΘDemosthenes ad secundum quod Vocatur παράνομον vel potiua ad tertium γραφῆς caput refutandum de coronae renuntiatione dicit. Defensor enim capitum in libello positorum ordine utitur, quamquam Aeschines ipse apud iudices mutato ordine non modo demonstrare studuerat primum Ctesiphontem contra leges scripsisse. tuis demum temosthenem, ut coronaretur non

1 CL eil. Les laidoyers politique de simosthhne p. 390 sq.; Basrminhel. De lite Ctesiphonte p. 2-19 Blaas. Dem. r. d. Teubri introd. p. 8 sq.